trolley

Aiolos, σε ενημερώνω ότι διαφωνώ με δύο νοοτροπίες που διακρίνω στα post σου. Η μία είναι εκείνη που λέει ότι το τοπίο είναι θολό για τα pc τα επόμενα χρόνια. Έχε σε παρακαλώ υπ' όψιν σου ότι το τοπίο είναι θολό και μαύρο και άραχνο για όλους εκείνους που επιχειρούν να εγκλωβίσουν τον καταναλωτή σε μονόδρομους, εκ' των οποίων η μεγαλύτερη διδάξασα και μεγαλύτερη τον πούλον φέρουσα είναι η Apple (να αναφέρω το ποσοστό της στην παγκόσμια αγορά, έτσι για να ζεσταινόμαστε;). Τα PC όταν πάψουν να τρέχουν Windows θα αρχίσουν να τρέχουν Linux. Όταν πάψουν να τρέχουν Linux, κάτι άλλο θα υπάρχει διότι ο κόσμος (και ο Θεός) είναι μεγάλος. Με δυο λόγια, όπου δεν υπάρχουν αποκλεισμοί, ο κόσμος εργάζεται και παράγει νέες ιδέες και νέες λύσεις (όπως είναι η AMD). Δυστυχώς δεν μπορείς να καταλάβεις το ίδιο σου το επιχείρημα: ότι πραγματικότητες σαν της AMD αλλάζουν κάθε λίγους μήνες... ΝΑΙ, αυτή είναι η δύναμη της πληροφορικής, ότι σε λίγους μήνες μπορεί να υπάρχει μία εντελώς νέα, εντελώς καλύτερη και εντελώς φθηνότερη λύση. Για τον ιδιοκτήτη ενός ακριβού Macintosh το μόνο που θα υπάρχει σε λίγους μήνες είναι το περιοδικό "Γραφίστας" και το δίλλημα "να το πουλήσω τώρα που έχει χάσει μόνο το 45% της αξίας του ή να περιμένω και άλλο;". Το δεύτερο λάθος σου είναι ότι επιχειρείς να συνδέσεις την κατοχή και χρήση Apple με επαγγελματικές περγαμηνές. Κοινό ατόπημα. Δηλαδή, αν αύριο το πρωί μάθω ότι οι περισσότεροι έλληνες συνθέτες, παραγωγοί κλπ χρησιμοποιούν Macintosh, αυτό κατά τη γνώμη σου είναι επιχείρημα για να πάρω Macintosh;.. (μικρό διάλλειμα για γέλια μέχρι δακρύων.....). Δηλαδή οι υπέυθυνοι για τη σημερινή κατάσταση της μουσικής στην Ελλάδα χρησιμοποιούν Macintosh; (νέο διάλλειμα για γέλια μέχρις λιποθυμίας...). Αν είσαι καλός συνθέτης, παραγωγός κλπ, τότε καλός θα ήσουνα και με PC και με Amiga και με μολύβι και χαρτί. Φτάνει πια αυτή η παραμύθα (εγκαινιασμένη από την αμερικάνικη Apple και δυστυχώς επικουρούμενη από τύπους σαν τον κ. Αντώνη Πλέσσα) ότι "οι καλύτεροι χρησιμοποιούν Macintosh". ¶θελα σου Aiolos γίνεσαι φερέφωνο μίας διαφημιστικής καμπάνιας, κάτι που μάλλον δεν το θέλεις για σένα - εκτός αν σου ανήκει η Rainbow. Σε παρακαλώ, κατάλαβε ότι δεν είμαι εχθρικός απεναντί σου, ούτε στο ελάχιστο. Αλλά η Macinstoσίλα που αποπνέει το γραπτό σου (μεταφραζόμενη σε έναν σχεδόν αδιόρατο σνομπισμό απέναντι σε άλλες τεχνολογίες και κατ' επέκταση σε όσους τις επιλέγουν) είναι λίγο εκνευριστική.

Παιδιά, επιτρέψτε μου λίγη φλυαρία. Αυτές οι συζητήσεις για τις ελληνικές αντιπροσωπείες μου θυμίζουν πάντα τις συζητήσεις για την εκάστοτε κυβέρνηση. Η κυβέρνηση λοιπόν είναι έτσι ή αλλιώς ή αλλιώτικη, πάντα κατώτερη από ότι θα έπρεπε, πάντα ακατάλληλη να χειριστεί κάποια θέματα, πάντα ανέντιμη κλπ κλπ κλπ. Ξεχνάμε μόνιμα ότι είναι εκλεγμένη κυβέρνηση, δηλαδή δεν θα ήταν εκεί αν οι περισσότεροι από εμάς είχαν ψηφίσει κάποια άλλη. Το ίδιο ισχύει και με τις αντιπροσωπείες. Ο ημι-ηλίθιος υπάλληλος που δεν ξέρει τι πουλάει, γιατί το πουλάει και σε ποιον το πουλάει είναι (δυστυχώς) κάποιος από εμάς. Μένει στη θέση του επειδή δεν τον πλακώνουμε στο ξύλο για το ότι προσπαθεί να μας κοροϊδέψει. Το δε αφεντικό του, βρίσκει και τα κάνει αυτά που κάνει, δηλαδή αισχροκερδεί πάνω στην πλάτη μας. Καμία ιδιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει αν δεν έχει πελάτες. Αν υπάρχει, υπάρχει επειδή κάποιοι αγοράζουν και μάλιστα είναι περισσότεροι αυτοί που αγοράζουν από εκείνους που δεν το κάνουν. Αντί να τα βάζετε με τις αντιπροσωπείες (το οποίο είναι ο ορισμός του χαμένου χρόνου κατά τη γνώμη μου) βάλτε τα με τους φίλους σας, με τα κανάλια που θυμούνται το ίντερνετ κάθε φορά που κάποιος πεθαίνει ή κάποια βιάζεται και (κυρίως) βάλτε τα με την κακώς νοούμενη ανεκτικότητά μας. Κάποτε είχα πάρει ένα synth της Alesis (το S4), το οποίο εμφάνισε ένα πρόβλημα αμέσως μόλις βγήκε από το κουτί. Επιστρέφω (ήμουν και κάπως αφελέστερος τότε) στον αντιπρόσωπο και ο υπάλληλος αναγνώρισε αμέσως το πρόβλημα. Ήμουν βέβαιος ότι σε λίγα λεπτά θα έφευγα από εκεί μέσα με ένα νέο synth. Όμως, όταν ήρθε ο αντιπρόσωπος στο δωμάτιο, άρχισαν να γίνονται διάφορα μαγικά: ο υπάλληλος κόλωσε, ξαφνικά δεν ήταν και τόσο βέβαιος ότι είχα δίκιο, ο αντιπρόσωπος έβρισε τον υπάλληλο, και μετά με έδιωξε από το μαγαζί στέλνοντάς με σε κάποιο service απ' όπου πήρα το επιδιορθωμένο όργανο αρκετές μέρες μετά. Για να μην χάνετε χρόνο με τη σκέψη "ποιος έφταιγε περισσότερο" θα σας το πω: έφταιγα εγώ. Σήμερα αν γινόταν οτιδήποτε παρόμοιο θα τα έσπαγα όλα εκεί μέσα και μετά θα ζήταγα και καφέ για να ηρεμήσω. Και να σας πω κάτι; Θα είχα βρει το δίκιο μου. Επειδή ο σημερινός αντιπρόσωπος της Alesis είναι ο ίδιος με τότε, η υπογραφή μου είναι στη διάθεση οποιουδήποτε θελήσει να με εγκαλέσει για αυτά που γράφω.

Ok, πάντως... δεν ήμουν εγώ !! :oops:

Χεχε, οι macintoσάδες έχετε πλάκα... που και που τη ρίχνετε τη χειροβομβίδα σας για να σπεύσουμε εμείς οι πορωμένοι και να σας (ξάνα)πούμε αυτό που ξέρετε ήδη πολύ καλά: ότι τα mac είναι πεταμένα λεφτά! Εσύ βρε ikon γιατί πήρες ibm για το προσωπικό στην επιχείρησή σου; Είχαν έλλειψη στοκ στη Rainbow; Γιατί πήρες AMD για το σπίτι; Λες κάπου ότι αν είχες λεφτά θα μας έπαιρνες από ένα G5. Τι θα πεις δηλαδή αν εγώ σου αντιτείνω ότι μετά θα το πούλαγα και θα έπαιρνα πιο χρήσιμα πράγματα; Μην με παρεξηγείς, δεν είμαι εχθρικός, αντίθετα είμαι υπέρ της πλάκας (άλλωστε εσύ πληρώνεις :)). Αλλά φοβάμαι φίλε μου ότι ταλαιπωρείσαι χωρίς λόγο. Πάρε ένα κανονικό καλό pc, βάλε και ένα αθόρυβο ανεμιστήρα για τον επεξεργαστή και το τροφοδοτικό (συνολικό κόστος 150 ευρώ στην απολύτως χειρότερη περίπτωση) και άσε τα μήλα στους μανάβηδες.

Συμφωνώ... αλλά τι έπαθες στα καλά-καθούμενα; Πειρατικό software υπάρχει από καταβολής υπολογιστών. Τι ήταν αυτό που σε τσίγκλισε και ξέσπασες έτσι;

Θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω: α) Μιλάς συνέχεια για τον υπολογιστή και το recorder σα να είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Δεν είναι διαφορετικά, είναι το ίδιο πράγμα. Ο υπολογιστής σου, εξοπλισμένος με το κατάλληλο πρόγραμμα θα παίζει και το ρόλο του recorder. Αν έχεις έναν αρκετά ισχυρό υπολογιστή με μία καλή κάρτα ήχου, δεν τίθεται ζήτημα του να πάρεις άλλο recorder. β) Παράλληλα ο υπολογιστής θα παίζει το ρόλο του συνδέσμου ανάμεσα στο midi keyboard σου (πάρε όποιο θες, δεν έχει σημασία) και σε οποιαδήποτε συσκευή παραγωγής ήχου, υπό την προϋπόθεση ότι έχει midi είσοδο. Μπορείς να συνδέσεις όσες τέτοιες συσκευές θέλεις, υπό την προϋπόθεση ότι έχεις ένα midi interface με τον αντίστοιχο αριθμό εξόδων. Όχι, η μάρκα δεν παίζει κανένα ρόλο. Η ιδέα ότι μπορείς να συνδέσεις μόνο ένα εξωτερικό module πηγάζει από το ότι το A-37 έχει μία μόνο midi έξοδο; Ε, από αυτή την έξοδο, θα στείλεις στην midi είσοδο του υπολογιστή και από εκεί θα στείλεις το midi σήμα σε όσες συσκευές θέλεις. Θα χαρείς να μάθεις ότι μπορείς να στείλεις σε πάνω από μία εξωτερικές συσκευές την ίδια στιγμή. γ) Επίσης, ο υπολογιστής θα μπορεί να χρησιμεύσει ο ίδιος σαν συσκευή παραγωγής ήχου, μέσα από δεκάδες προγράμματα που υπάρχουν για αυτό το σκοπό. Πολλά από αυτά είναι ειδικά φτιαγμένα για τις μουσικές αναζητήσεις που ανέφερες, οπότε ίσως διαπιστώσεις ότι είναι καταλληλότερες επιλογές από το Motif. δ) Μην αποφεύγεις την αγορά καλής κάρτας ήχου. Τι εννοείς αν παρεμβάλεται ή αν δεν παρεμβάλεται; Παρεμβάλεται ανάμεσα στον υπολογιστή και τα αυτιά σου, αυτό δεν φτάνει; Πάρε μία καλή κάρτα ήχου και μην το σκέφτεσαι σαν σπατάλη. Μέσα στα τόσα λεφτά που θα δώσεις μία κάρτα ήχου δεν θα κάνει τη διαφορά. ε) Το budget που αναφέρεις φτάνει άνετα για έναν αρκετά καλό υπολογιστή και μία αξιοπρεπή κάρτα ήχου. Περισσότερες λεπτομέρειες για τους υπολογιστές και τις κάρτες ήχου θα σου δώσουν άλλοι εδώ στο noiz. Ελπίζω να μην με ξεχάσεις όταν πετύχεις σαν προαγωγός ... εμμμ, παραγωγός ήθελα να πω!!

Ikon, πάντως υπάρχει και άλλη λύση :D : α) Φτιάχνεις ένα pc ακριβώς όπως το θέλεις. β) Με φωνάζεις και σου τακτοποιώ το εσωτερικό (κούκλα θα στο κάνω) γ) Μου δίνεις τη διαφορά των χρημάτων που θα έδινες αν είχες πάρει Mac δ) Πάμε μαζί για μπύρες να φάμε τα λεφτά που μου έδωσες ε) Με το υπόλοιπο πάω μία βδομάδα διακοπές Είσαι μέσα; Υ.Γ. (Εννοείται ότι κάνω πλάκα. Δεν θα πάμε για μπύρες, για σαμπάνιες θα πάμε) :D

Ikon, η απάντηση στο ερώτημά σου είναι πολύ εύκολη. Ακόμη και αν εσύ αγοράσεις Macintosh, πολλοί άλλοι γνωστοί σου, φίλοι σου, συνοδοιπόροι σου, συνεργάτες σου κλπ δεν θα αγοράσουν Macintosh. Η κίνησή σου προς την Apple είναι μία κίνηση προς την απομόνωση - μην την κάνεις ακόμη χειρότερη αγοράζοντας ένα πρόγραμμα που τρέχει μόνο σε Apple. Τουλάχιστον αγοράζοντας Cubase ή Nuendo θα έχεις τη δυνατότητα να στέλνεις και να παίρνεις ολόκληρα project σε κάποιους που έχουν PC με τα αντίστοιχα προγράμματα. Αλλιώς ο μόνος τρόπος να μεταφέρεις μουσική από το ένα κομπιούτερ στο άλλο θα είναι τα midi αρχεία και audio αρχεία τα οποία θα πρέπει να φορτώνεις και να συγχρονίζεις χειροκίνητα. Ίσως βέβαια να υπάρχουν και άλλοι τρόποι - ας με διορθώσει κάποιος αν είναι έτσι. Κατά τα άλλα, καλύτερα να μη σου πω τη γνώμη μου για την επιλογή σου προς την Apple - φαντάσου μόνος σου: τα προβλήματα και τα διλλήματα έχουν ήδη αρχίσει για σένα και ακόμη δεν τα αγόρασες τα ρημάδια...

Όχι, δεν είναι λάθος η προσέγγισή μου (εμ, τι άλλο θα έλεγα; :D ). Στηρίζεται στο ότι (μία ζωή) τα demos της Korg εξαντλούν τις δυνατότητες των οργάνων της. Θυμάσαι το demo για το Μ1; Για 01/Wfd; ¶ρα αν τα demos για το Oasys τηρούν αυτή την παράδοση, τότε θα ξαναπώ ότι το μόνο απίστευτο στην υπόθεση είναι ότι διανοούνται να ζητούν 8.000 για αυτό το πράγμα. Όσο για την εμφάνιση, φυσικά συμφωνώ μαζί σου αλλά θυμήθηκα και μία κουβέντα που συνήθιζε να λέει ο πατέρας μου (αναφερόμενος σε "σκάρτες" γυναίκες): από έξω κούκλα και από μέσα πανούκλα!

Μετά από αυτό θα αλλάξω το nick μου σε "protocol" διότι το μάτι μου έφυγε.

Χμμμ... ως ανεπίσημος σπόνσορας της Korg στο παρελθόν, ιδού οι πρώτες εντυπώσεις μου: στο site έχει δύο κομμάτια, το πρώτο έχει κάτι ψαρωτικά πνευστά (μέχρι που διαβάζεις ότι τα brass είναι audio tracks, όχι ήχοι του oasys), κάτι ψιλά από wavesequences (τεχνολογία που πρωτοεμφανίστηκε στο wavestation πριν πολλά χρόνια), τα γνωστά μέτρια τύμπανα της Korg, τα γνωστά αδύναμα rhodes πιάνα της Korg και τις γνωστές φανταστικές "πλάτες" της Korg. Στο δεύτερο κομμάτι (χωρίς audio tracks) ακούω ένα synth πολύ μέτριο, πολύ κατώτερο ηχητικά από τα αντίστοιχα demo που έχει η Native Instruments για το ABSynth. ¶σε που αν κρίνω από τον αριθμό των λαμπιονιών (πληθυντικός του "λαμπιόνι") η τιμή του πρέπει να είναι στα ουράνια... Οπότε, προς τι ο ενθουσιασμός;

Αυτά που λέει ο wasted sunsets είναι σωστά, αν και δεν μας εξηγείς σε τι αποσκοπεί η κατοχύρωση που θέλεις να κάνεις. Σου προτείνω να απευθυνθείς σε κάποιον νομικό σύμβουλο. Αυτά τα θέματα είναι πολύ σοβαρά για να δέχεσαι μη-εξακριβωμένες συμβουλές.

Πριν από κάποιο καιρό, ένας συνεργάτης μου είχε σφυρίξει ότι όταν αγοράζουμε επιπρόσθετη firewire κάρτα, θα ήταν σκόπιμο να προσέξουμε να έχει το chipset της Texas Instruments και όχι κάποιο Via ή οτιδήποτε άλλο. Σε διάφορες περιπτώσεις, έχει αποδειχτεί ότι είχε δίκιο, αλλά ο τελικός αποδέκτης της ερώτησής σου δεν μπορεί παρά να είναι η εδώ αντιπροσωπεία της M-Audio.

Δεν διαφωνούμε. Παραδέχομαι και εγώ ότι υπάρχει χαρά στη μίμηση. ¶λλο όμως η προσωπικά βιούμενη χαρά και άλλο το καλαμοκαβάλημα εκείνου που νομίζει ότι καλιτεχνίζει επειδή μιμείται. Κοίτα.. εγώ δεν επιδιώκω την αφ' υψηλού κριτική, ας κάνει ο καθένας ότι θέλει. Αλλά υπάρχει και το κοινό, το οποίο περιμένει περισσότερα από όσα του δίνονται. Δεν είναι όλοι οι ακροατές μπουμπούνες. Και αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα τελικά: θέλεις όντως το κοινό που θα σε χειροκροτεί επειδή μιμείσαι; Ή θέλεις το κοινό που θα σε χειροκροτεί επειδή είσαι ο elavd; Νομίζω ότι ο καθένας θα προτιμούσε το δεύτερο.

Το FL Studio και το Cubase είναι πολύ περισσότερα (σαν δυνατότητες και ποιότητα ήχου) απ' ότι είχαν εκείνοι που ξεκίνησαν την ιστορία του ΕΒΜ (δηλαδή οι Γερμανοί DAF, τη δεκαετία του 80). Αν επιμένεις στον ήχο εκείνης της περιόδου, νομίζω ότι θα σε ικανοποιήσει το Attack της Steinberg (για τα κρουστά και τα αναλογικοθορυβώδη τύμπανα), ενώ θα πρέπει να οπλιστείς με όσο γίνεται περισσότερα softsynths "αναλογικού τύπου" με έμφαση στο minimoog (arturia) και το z3ta (rgcaudio). Μη κολλάς στο ότι χρειάζεται arrpegiator για τέτοιες δουλειές... μάλλον μερικά καλά riff χρειάζονται. Το arrpegiator κάνει τα πάντα να ακούγονται σαν Jean-Michel Jarre... Κοινώς, μην περιμένεις τη μηχανή να κάνει τη δουλειά για σένα. Καλή επιτυχία.

Βρε Ζηνόβιος... θα σε δαγκώσω.. εγώ σου δίνω πληροφορίες που μου πήρε τρία χρόνια να τις μαζέψω και να τις δοκιμάσω και εσύ ψάχνεις μία αρχαία έκδοση του Cubase; (άάάάάάργγγγκκκκκ)... 8O

Λοιπόν.... Το IPS είναι ένα (σχετικά πρωτόγονο) σύστημα παραγωγής Generative Music.΄Έχω βρει δύο τέτοια συστήματα λογισμικού τα οποία έδωσαν πολύ καλά αποτελέσματα: Το πρώτο λέγεται Sounder (www.sounder.com). Αυτό έχει ένα γραφικό περιβάλλον στο οποίο ανάθετει ηχητικές και μελωδικές ιδιότητες σε γραφικά που περιδιαβαίνουν την οθόνη παράγοντας midi events, τα οποία μπορεί να παίξει οποιοδήποτε synth (μέσω midi out) ή οποιοδήποτε soft synth (μέσω κάποιου εσωτερικού midi router, εκ των οποίων ένας λέγεται Midi Yoke και διατίθεται δωρεάν από το ίδιο site). Το δεύτερο λέγεται Koan (www.sseyo.com/products/koanpro). Αυτό έγινε πολύ δημοφιλές πριν μερικά χρόνια επειδή το χρησιμοποίησε ο πολύς Brian Eno στην παραγωγή του δίσκου Neroli (και μερικών άλλων). Το Koan είναι ένα αρκετά περίπλοκο σύστημα (μπροστά του το IPS είναι παιγχνίδι), αλλά ικανό για ταυτόχρονο χειρισμό δεκάδων ηχητικών παραμέτρων, της κλίμακας την οποία παίζει κάθε midi κανάλι, αποστολή program changes, controller events κλπ. Κατάφερα να μάθω πως λειτουργεί μετά από προσεκτική μελέτη του manual. Και το ένα και το άλλο πρόγραμμα έχουν δύο μειονεκτήματα. Πρώτον, δεν είναι πλέον υπό ανάπτυξη. Το Sounder είναι προσπάθεια χομπίστα (ο οποίος δεν έχει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για το πότε θα κάτσει να εργαστεί). Το Koan ανήκει στην εταιρεία SSEyo η οποία κατάλαβε ότι η επιβίωση στον κόσμο του software απαιτεί πολλά περισσότερα από την κίτρινη διαφήμιση του Eno (http://www.inmotionmagazine.com/eno1.html - σημαντικότατη διάλεξη παρ' όλα αυτά). Το δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι κανένα από τα δύο προγράμματα δεν έχει καλό τρόπο εξαγωγής των midi δεδομένων σε midi files. Χρειάστηκε να γράφω κανάλι-κανάλι στο sequencer τα δεδομένα που έβγαζαν από το virtual midi-out τους. Τρίτο "μειονέκτημα" είναι ότι κανένα από τα δύο δεν είναι δωρεάν - αλλά αυτά θα τα ανακαλύψει ο ενδιαφερόμενος/η μόνος/η του.

Με την ιδιότητα του ακροατή, θα ήθελα να συνεισφέρω στη συζήτηση. α) Δεν με ενδιαφέρει να ακούω διασκευές κοματιών που αγάπησα στο παρελθόν. Κατά κανόνα είναι κατώτερες της αρχικής εκτέλεσης, η οποία έχει δισκογραφηθεί και έχω τον δίσκο για τις φάσεις που θέλω να θυμηθώ τις λεπτομέρειές της. β) Απαιτώ από κάθε μπάντα να παίζει και να μου παρουσιάζει τα δικά της πονήματα. Καταλαβαίνω ότι κάποιος μπορεί να θέλει να παίξει κάποια στιγμή το smoke on the water, αλλά δεν θα ανεχθώ ποσοστό παραπάνω του 5% επί του συνολικού ρεπερτορίου να είναι διασκευές. γ) Κυρίως δεν θα ανεχθώ να πληρώνω για να βλέπω τους άλλους να κάνουν πρόβα παρουσία κοινού. Ο λόγος που μία μπάντα καταφεύγει στις διασκευές δεν είναι η έλλειψη ταλέντου προς τη σύνθεση (μπορεί να υπάρχει και έλλειψη ταλέντου, αλλά λίγοι το ξέρουν διότι λίγοι το προσπαθούν). Ο πραγματικός λόγος είναι ότι όταν παίζουμε κάτι που έχει δισκογραφηθεί, έχουμε σημείο αναφοράς (π.χ. παίζουμε το smoke on the water, όπως ακούγεται στο made in japan), άρα είναι πιο εύκολο να έχουμε στόχο την ώρα που προβάρουμε. δ) Δεν θεωρώ ότι οι live εμφανίσεις είναι ο καταλληλότερος τρόπος ή ο καταλληλότερος τόπος για την παρουσίαση νέου συνθετικού υλικού. Τουλάχιστον όχι εν' έτει 2005. Προτιμώ να πρωτοακούσω ένα κομάτι μουσικής δισκογραφημένο και αργότερα θα αναζητήσω πιθανές εκτελέσεις/εκδοχές του σε συναυλιακούς χώρους, έχοντας υπ' όψιν μου την "εκτέλεση αναφοράς" του και συγκρίνοντάς την με αυτή. Σαν ερασιτέχνης keyboardίστας θα πω κάτι ακόμη: Ποτέ δεν έμαθα να παίζω μουσικές άλλων, εκτός από μία δύο μελωδίες των Doors. Δεν ξέρω να παίζω καλα-καλα ούτε τα κάλαντα. Ξέρω να παίζω άριστα τις διαδοχές συγχορδιών των δικών μου συνθέσεων και να σολάρω πάνω από αυτές. Είμαι οπαδός μίας φράσης που είχε πει παλαιότερα ο Robert Fripp (για όσους δεν ξέρουν, ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών): "Στα διαλείμματα, κάνοντας βόλτες μέσα στο στούντιο βλέπεις μουσικούς να παίζουν licks και σολάκια. Εκεί, δεν υπάρχει μουσική. Φαίνεται σα να είναι μουσική, αλλά δεν είναι. Είναι μόνο μία ομάδα μιμητικών κινήσεων, δεν υπάρχει πραγματικά ποιότητα.". ¶ρα, αυτοί που παλεύουν να βγάλουν τα σόλα του τάδε μεγάλου κιθαρίστα, ας έχουν υπ'όψιν τους ότι δεν θα ξεγέλαγαν τον Fripp, ούτε εμένα. Καλύτερα είναι να είσαι ο εαυτός σου.

Ε, και εγώ δεν το πρότεινα "εις αντικατάστασιν" ενός πραγματικού πιάνο. Σαν καλή (πολύ καλή όμως) λύση για μελέτη το πρότεινα. Φαντάζομαι ότι δεν προτίθεσαι να κάνεις συναυλίες με ένα πιάνο των 3000 ευρώ, οπότε τι σε ενδιαφέρει η απόκτησή του;

Δεν υπάρχει καλό πιάνο σε αυτά τα χρήματα. Πάρε ένα καλό midi controller με βαρυκεντρισμένα πλήκτρα και το GigaStudio 3. Όχι, δεν αστειεύομαι.

Ενδιαφέρον αυτό που λες. Τώρα γιατί πρέπει ο αρχάριος να ξεκινά με τη ναυαρχίδα που λέγεται cubase... δεν το ξέρω. Όλες οι εταιρείες έχουν και φθηνές' date=' προσιτές εκδόσεις των προγραμμάτων τους. Αλλά ο έλληνας θέλει μόνο το καλύτερο (και το θέλει τζάμπα). Και ποιος σου είπε φίλε μου ότι οι έλληνες πληρώνουν τα παιγχνίδια που παίζουν. Σου θυμίζω ότι το πειρατικό software στην Ελλάδα έχει ως κύριο αντικείμενο τα παιγχνίδια. Μία βόλτα στις παρυφές της Στουρνάρη θα σε πείσει. Τώρα δέσαμε... ειδικά για το Reason' date=' δεν έχω δει ΠΟΤΕ μη-πειρατική εγκατάστασή του. Χάρη σε μας και την αναισθησία μας, αυτό που της αξίζει είναι η Steinberg και καμιά 50αριά μαγαζιά σε όλη τη χώρα.. τους κάναμε πολύ δυστιχισμένους.... Α και κάτι άλλο. Η Steinberg αρχικά πουλήθηκε στην Pinnacle, αλλά ακόμη και τότε διανέμετο στην Ελλάδα από την εταιρεία Νάκας Α.Ε. ¶ρα δεν είναι ότι επιλέχθηκε αυτό το κανάλι διανομής που έπαιξε τον τελικό ρόλο του σε ποιον θα πουληθούν.

Με κίνδυνο να εκνευριστούν κάποιοι, θα θυμίσω πόσο απαράδεκτο είναι να χρησιμοποιούμε ένα πρόγραμμα για πολύ καιρό χωρίς να το έχουμε πληρώσει. Αν θέλουμε μικρές εταιρείες να παραμένουν υγιείς και να ορθώνουν το ανάστημά τους, προτείνοντας καλές λύσεις και καλά προϊόντα, τότε καλό θα είναι να μην κλέβουμε τον κόπο τους. Ειδικά στην Ελλάδα, αυτό το έρμο το cubase το έχω βρει (σπασμένο, εννοείται) ακόμη και σε μηχάνημα παιδιού από το λύκειο που δεν είχε καμία σχέση με τη μουσική. Είναι άλλο πράγμα να θέλουμε καλύτερες τιμές στο software, και άλλο πράγμα να χρησιμοποιούμε software χωρίς να πληρώνουμε τον κατασκευαστή του. Διότι έρχεται μία ώρα όπου ο κατασκευαστής βαριέται τη φάση μας, πουλάει την εταιρεία του στην Pinnacle, τη Yamaha, ή οποια άλλη και μας αφήνει να κόψουμε το λαιμό μας με την πολυεθνική και τα τερτίπια της. Ίσως αυτά να ακούγονται υπερ-απλοποιημένα, αλλά από μία άλλη άποψη να είστε σίγουροι ότι όταν κάποιος πουλιέται το κάνει για ένα και μόνο λόγο, διότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Εγώ (πριν δύο-τρία χρόνια) είχα πάρει τηλέφωνο την Steinberg (στη Γερμανία) και είχα κάποια πράγματα να ρωτήσω σχετικά με ένα κατεστραμένο cd του Wavelab που η εδώ αντιπροσωπεία (όλοι ξέρουμε ποια είναι) δεν ήθελε να μου αλλάξει. Οι άνθρωποι της Steinberg με άκουσαν προσεκτικά και έδωσαν λύση στο πρόβλημα αυθημερόν. Κάτι μου λέει (μακάρι να κάνω λάθος) ότι στο μέλλον τέτοια τηλεφωνήματα δεν θα έχουν την ίδια τύχη.

Ενδιαφέρουσα η προσέγγιση που ακολούθησες στην προσπάθειά σου να επιλέξεις κάρτα ήχου, αλλά όχι η καλύτερη. Κατ' αρχήν το δίλλημα που έχει να αντιμετωπίσει κάποιος που θέλει να πάρει κάρτα ήχου, δεν είναι EMU ή RME (προσωπικά δεν θα αγόραζα καμία από τις δύο). Υπάρχουν πολλές μάρκες με ευθέως ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά, και οι οποίες έχουν αποσιωπηθεί από το σκεπτικό σου. Δεν τις γνωρίζεις ή δεν τις συζητάς για κάποιον άλλο λόγο. Δεύτερον, η "τεχνολογική ανωτερότητα" στην οποία αναφέρεσαι δεν συνιστά πάντα ένα αξιόλογο προϊόν. Οι χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών απασχολούνται με θέματα όπως : ποιότητα λογισμικού, συχνότητα παροχής αναβαθμίσεων, συμβατότητα με διάφορες τεχνολογίες και εφαρμογές κλπ. Επίσης: παροχή υποστήριξης από την εδώ αντιπροσωπεία, σχέση τιμής προς απόδοση κλπ. Σου προτείνω να το ξαναδείς το θέμα. Εμένα (φαντάζομαι και άλλους) θα με ενδιέφερε να παραθέσεις τις πηγές σου: π.χ. γιατί θεωρείς την asahi-kasei τόσο κορυφαία; Που πιστοποιείται αυτό; Ποια άλλα προϊόντα φοράνε αυτό το chip; Καθοδήγησέ μας και δώσε μας μία ευκαιρία να καταλήξουμε στα δικά μας συμπεράσματα.

Είδες που τελικά η λέξη "τεχνική" εξαργυρώνεται κυρίως σε "ταχύτητα"; Τώρα ποιος έχει καταφέρει να περάσει αυτή την ιδέα, για εμένα παραμένει άγνωστο. ¶ντε με το καλό να βάζουμε και... κοντέρ πάνω στους δίσκους, ώστε να επιλέγουμε τον πιο γρήγορο σολίστα...

Ούτε σε κείνον αρέσει που το πληρώνει. Δεν θα προχωρήσει στη συναλλαγή μαζί μας. Αν δεν του πληρώσουμε εμείς το VAT τότε θα πρέπει να το πληρώσει από την τσέπη του.