Babtua

Αυτό δεν είπα κι εγώ; ;) Το ανάποδο είναι το πρόβλημα... (1200W σε 600άρα καμπίνα) ;D

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα μεγάφωνα που χρησιμοποιούνται για μουσικά όργανα είναι κατασκευασμένα με εντελώς διαφορετικό σκοπό από ένα μεγάφωνο HiFi. Σε γενικές γραμμές, τα "μουσικά" μεγάφωνα είναι κατασκευασμένα με εγγενείς παραμορφώσεις, ring modulations και άλλα τινά που χρωματίζουν έντονα τον ήχο και δίνουν τον ιδιαίτερο ηχητικό χαρακτήρα κάθε μεγαφώνου (και γίνονται έτσι μέρος του μουσικού οργάνου αφού συνεισφέρουν πολύ στον τελικό του ήχο). Αυτές οι (μη γραμμικές) παραμορφώσεις και διαμορφώσεις τείνουν να έχουν ένα "hot spot" έντασης στο οποίο αποδίδουν καλύτερα. Αν τα χρησιμοποιούμενα μεγάφωνα είναι πολύ μεγαλύτερης ισχύος από τον ενισχυτή που τα οδηγεί, απλά δε φτάνουν ποτέ σε αυτό το "hot spot". Αυτό ισχύει κατά κύριο κανόνα στα μεγάφωνα για κιθάρα. Τα μεγάφωνα για μπάσο έχουν σε πολύ μικρότερο βαθμό αυτά τα φαινόμενα και γενικά έχουν περισσότερο τη φιλοσοφία ενός flat μεγαφώνου. Από την άλλη, αν τα μεγάφωνα χρησιμοποιούνται κοντά στα όρια ισχύος τους, έχουμε κάθε λογής μη γραμμικές παραμορφώσεις, οι οποίες όμως πλέον είναι "μη μουσικές" και καταστρέφουν τον ήχο - και το μεγάφωνο. Στην πραγματικότητα ο εμπειρικός κανόνας ειναι η ισχύς των μεγαφώνων να είναι περίπου 1,5 φορά επάνω από την ισχύ του ενισχυτή που θα τα οδηγήσει ή παραπάνω.

Όπως είπα, δεν έχω δει ποτέ να καίγονται... το τελευταίο που θα σκεφτόμουν λοιπόν είναι αυτό το ενδεχόμενο (άσε που αν φτάσει σε τέτοιο σημείο, το κυρίως μεγάφωνο θα έχει καεί από ώρα πριν φτάσει να καεί το dummy). Anyway, μιλάμε σε αρκετά θεωρητικό επίπεδο, αφού δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις αυτό...

Δε μου ξέφυγε, το παρακολουθώ στενά... Stalking που λένε... ;)

Μμμμ... γι αυτό καλό είναι να είναι αρκετά μεγάλης ισχύος το φτηνομεγάφωνο, για να μην έχει προβλήματα υπερθέρμανσης/διάρκειας ζωής. Σκεφτόμουν κάτι σε woofer για αυτοκίνητο, κοστίζουν το πολύ 20€ και αντέχουν καμιά 300αριά Watt (και φουσκωμένο να είναι, καμιά 100αριά τα αντέχουν σίγουρα). Αυτό εννούσα όταν έλεγα "της πλάκας", όχι ιδιαίτερα "μουσικό" δηλαδή. Γενικά πολύ χλωμό το κόβω να πάθει κάτι το μεγάφωνο, ποτέ δεν έχω δει καμμένο μεγάφωνο από συνήθη χρήση (καλά, εκτός απο ΡΑ σε τερατώδεις εντάσεις, αλλά δεν είναι η περίπτωσή μας). Και μάλλον παράλληλα θα είναι, όχι σε σειρά, οπότε αν όντως καεί να υπάρχει το άλλο ως load στον τελικό... ( 16||16 = 8Ω ) Στην πράξη όχι, δεν το δοκίμασα, το σκέφτηκα μόλις διάβασα το παρόν thread. Brainstorming... αλλά δεν υπάρχει κάτι που να μου λέει ότι δε θα δουλέψει... καλά κάνεις και ρωτάς, μπας και βρούμε αν όντως έχει κάποιο αδύνατο σημείο η ιδέα μου... μέχρι στιγμής πάντως, δεν μπορώ να βρω κάτι.

Εμ γιατί νομίζεις έχω τόσα semi-hollow μπάσα...; ;-)

Το πιάσιμο όπως είπα και παραπάνω είναι πανεύκολο... με δυο δάχτυλα... H συγχορδία είναι Bm7add#11

Νομίζω πως δεν έχει Σι ύφεση, η Φα είναι που την κάνει διάφωνη.

Πιάσε μπαρέ όλες τις χορδές στο 7ο τάστο και πάτα και την F στο 8ο τάστο της ΛΑ-χορδής. There you go... ;)

Γι αυτό είπα να κολληθεί μόνιμα μέσα στο μαγνήτη με εποξική κόλλα. Αν στερεοποιηθεί η εποξική, γίνεται πέτρα, δε θα κουνιέται/τρίζει με τίποτα. Απλά χρειαζόμαστε το μαγνήτη και όχι σκέτο το πηνίο, για να εμφανίζει τη σωστή εμπέδηση. Όντως λίγο extreme μέθοδος, αλλά είναι πάμφθηνη και προσιτή ακόμα και για τον πιο άσχετο στο DIY. O ήχος όπως είπες, θα αλλάξει σαν να είχες και δεύτερο μεγάφωνο (περίπου). Για ταινίες δεν ξέρω αν βλέπεις, πάντως εγώ με MDF την έκανα τη μπάφλα μου... και την επόμενη θα την κάνω με plexiglass! ;D

Αυτό; http://www.thomann.de/gr/ibanez_agb200tbr.htm ή αυτό; http://www.thomann.de/gr/ibanez_afb200bs.htm Και τα δύο είναι πανέμορφα και ψηνόμουν ειδικά για το πρώτο. Αλλά και το δεύτερο κούκλα είναι...

Μπα, περισσότερο προκατάληψη είναι... με λίγες ρυθμίσεις στον ενισχυτή μπορείς να βγάλεις πολλά ηχοχρώματα από οποιοδήποτε μπάσο (και άμα βάλεις και κάνα subtle chorus ή flanger, το κάνεις ό,τι θες)

Πάντως εγώ έχω κάνει πολλά audio CD στο Nero χωρίς κενά ανάμεσα στα κομμάτια και δεν κάνει καμία διακοπή όταν παίζει, απλά αλλάζει το track number στην οθόνη του CD player... Mε δεξί κλικ στο κομμάτι, μέσα στο Nero, μπορείς να του ορίσεις πόση παύση θα κάνει από το προηγούμενο κομμάτι. Βάλε "0" εκεί και είσαι έτοιμος, θα κολλήσει τα κομμάτια μεταξύ τους...

Εγώ πάντως τη δικιά μου μπασοκαμπίνα 4χ12 την έφτιαξα με 18άρι MDF και είναι άψογη. Και ευκολότερο στην κοπή, στην κατεργασία, στη λείανση και ανθεκτικό και anti-resonant (καλό για τα μπάσα...) το MDF...

Έχω και τη μικρή αδελφούλα τους (short-scale), το Rivoli... ξανθούλικο κι αυτό... Και το δικό σου το ESP όμως, όσο το κοιτάω, τόσο μου αρέσει περισσότερο...

Χμμμ... και μάλιστα έχω και τη δίδυμη αδερφή της συγκεκριμένης κοπέλας... Jack Casady Black και Jack Casady Metallic Gold Η ξανθούλα και η μελαχροινούλα... ;) Και πού να τις ακούσεις να τραγουδάνε!

Σου έχω το καλύτερο, και εξειδικευμένο: http://www.musikding.de/ Καλές αγορές! ;)

Εχμ... παραπάνω έχω... ;)

Πώς δε γίνεται σπιτικά... Παίρνεις ένα πάμφτηνο μεγάφωνο της πλάκας στο κατάλληλο ohmage και wattage και ξηλώνεις το πηνίο του από τον κώνο (το καταστρέφεις δηλαδή). Μετά το συνδέεις απλά σε σειρά ή παράλληλα στην καμπίνα σου για να πετύχεις το ohmage που θέλεις. πχ. έχεις καμπίνα 16Ω και θέλεις να τη συνδέσεις σε 8Ω ενισχυτή που βγάζει 30Watt; Παίρνεις ένα μεγάφωνο της πλάκας με επαρκές wattage (ουσιαστικά η μισή ισχύς θα πέφτει πάνω του, άρα χρειάζεσαι τουλάχιστον 15Watt μεγάφωνο, για σιγουριά παίρνεις το διπλάσιο - κόστος 15-20€) και εμπέδηση 16Ω, καταστρέφεις τον κώνο προσεκτικά για να μην καταστρέψεις και το πηνίο φωνής και το συνδέεις παράλληλα στην καμπίνα σου. Voila! ;) (τον κώνο τον καταστρέφεις για να μην ακούγεται και αυτό το μεγάφωνο, αλλά καλό είναι να τον αφήσεις μέσα στο μαγνήτη του μεγαφώνου, πχ κολλώντας τον εκεί με εποξική κόλλα) Whaddaya think? ;) (Ή απλά φτιάχνεις μόνος σου resistive dummy load με μερικές αντιστάσεις ισχύος, αν ο ενισχυτής είναι μικρής ισχύος)

Ο κάθε τύπος λυχνίας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και πρέπει να δοκιμάσεις για να δεις ποιος ήχος σου αρέσει. Προσωπικά χρησιμοποίησα λυχνίες Electro Harmonix στον DIY ενισχυτή μου και μου άρεσαν πολύ. Οι noname/κινεζολυχνίες συνήθως είναι κατώτερης ποιότητας και μικροφωνίζουν εύκολα, αν και έχουν υπάρξει μαρτυρίες για μερικές που είχαν ανέλπιστα καλό ήχο (πάντα για κιθάρα). Οι Sovtek επίσης είναι αρκετά καλές, όπως και οι Groove Tubes (αν και αυτές είναι αρκετά ακριβές και προτιμώνται για HiFi εφαρμογές). Ειδικά οι ECC83/12AX7 είναι βγάζω-βάζω-παίζω σε αρκετά μεγάλο βαθμό, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Οι τελικές (EL84 κλπ) καλό είναι να ελέγχονται για σωστό bias μετά την αλλαγή για να μην έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις... Υ.Γ. Ναι, μάλλον η κατηγορία DIY είναι πλέον αναγκαία...

Πανέμορφο! Τι μαγνήτες του πέρασες;

Εγώ έχω και EB-0 και Rivoli στα οποία μπορώ να τον δοκιμάσω... έχω ιδιαιτερη περιέργεια για την απόδοσή του στο Rivoli, που έχει εξτρα κύκλωμα και πηνίο για αλλαγή τόνου στο μαγνήτη (με κουμπί push) και κάνει τον ήχο ιδιαίτερα muddy στα μεσαία αλλά με απίθανα sub μπάσα, να τρέμουν τα θεμέλια κατάσταση... ;) Για να δούμε...

Χμμμ.... πολύ ενδιαφέρον. Θα τσιμπήσω έναν, έτσι για δοκιμή... άλλωστε είναι πολύ φτηνοί. Χαμένος δε θα πάει πάντως... ;) Εσύ τον έχεις δοκιμάσει;

Πέρασε καιρός, αλλά τώρα το είδα, τώρα γράφω... Για πες για το ΕΒ0... από περιέργεια περισσότερο, γιατί το δικό μου μια χαρά παίζει κι έτσι. Και μιλώντας για short-scale, πέρα από το Εpi EB0 μου έχω και ένα Epiphone Rivoli, το οποίο έχει ένα από τα πιο βολικά μανίκια που έχω παίξει ποτέ. Προφανώς βοηθάει και το μικρό μέγεθος, αλλά μου αρέσει ιδιαίτερα και το πάχος του (σα ρόπαλο του baseball είναι!) Και θα συμφωνήσω με τους παραπάνω, τα short scale σε προδιαθέτουν τρομερά για άλλου είδους παίξιμο από το τυπικό μπασιστικό (ειδικά αν είναι semi-hollow όπως το Rivoli)

(Σχεδόν ένα χρόνο μετά η απάντηση... ;D ) Προσωπικά, όπως για όλα τα Yamaha: εξαιρετική ποιότητα για τα χρήματά τους... Προτιμώ όμως το SBV Yamaha μου (που είναι και σπάνιο... ;) )