sfaku

Γεια χαρά! Για να απαντηθεί σωστά το ερώτημά σου φίλε korg_nikos, πρέπει να κάνεις τα specs στο σύστημά σου φύλλο και φτερό. Μιλάμε για απειροελάχιστες διαφορές (από 0,1 έως 0,3 ms) στην ούτως ή άλλως εικαζόμενη απόκριση του συστήματος, άρα οποιαδήποτε μικρή διαφορά στο σετάπ μπορεί να μπερδέψει λίγο τον αλγόριθμο για τον υπολογισμό του latency. Π.χ.: -Η μνήμη τρέχει double channel ή ασύγχρονα; -Τι τύπος ακριβώς είναι κάθε η CPU και πόσα MB είναι η Cache του; (όπως σωστά το επεσήμαναν οι προλαλήσαντες). -Σε ποια DIMM slots είναι οι μνήμες. Είναι ακριβώς ίδια τοποθετημένα στις δύο μητρικές; -Έχεις ακριβώς τις ίδιες ρυθμίσεις στο BIOS και το ίδιο BIOS revision στις μητρικές; -Τέλος το πιο σημαντικό, επειδή μιλάμε για pci Κάρτα, παίζει ρόλο σε ποιο slot είναι. Είναι το ίδιο και στις δυο μητρικές; -Και επειδή μιλάμε για M-AUDIO PCI κάρτα, και μάλιστα παλιά: Τι IRQ configuration έχουν τα δύο Μ/Β; Είναι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο μοιρασμένες οι IRQ στο σύστημα; Είχα παλιά μια Delta 44, περίπου σύγχρονη της κάρτας σου, και θυμάμαι ότι είχε μεγάλο πρόβλημα με τη ρύθμιση των IRQ και το γνωστό πρόβλημα των M-AUDIO DRIVERS τότε= cracks and pops. Γενικά αν θες να απαντήσεις αυτό το ερώτημα όπως και δήποτε, μπορεί να χρειαστεί να ψάξεις πολύ!

Έχουν περάσει μέρες, δεν ξέρω αν θα το δει κανείς... Παίζει πολύ ρόλο τι άποψη έχεις σε αυτό. Την μάρτιν μου που πήρα το '07 δεν θα την έπαιρνα ποτέ ηλεκτρονικά. Ούτε την τέλε μου που πήρα το '10. Τις βρήκα και τις άκουσα εδώ, και σε στοκ, όχι παραγγελία. Ομολογώ όμως υπάρχουν δύο σημαντικές λεπτομέρειες. α) δεν είμαι επαγγελματίας, είχα χρόνο να περιμένω β) πήγα με μια γενική ιδέα (καλή μάρτιν, καλή παλιομοδίτικη τέλε) και όχι ζητώντας κάτι απόλυτα συγκεκριμένο. Αν ήθελα π.χ. ένα ακριβό μοντέλο και μόνο αυτό, φυσικά θα παράγγελνα από το ίντερνετ ή θα ψαχνόμουν να πάω εξωτερικό να δοκιμάσω. Είπαμε να στηρίξουμε τον Έλληνα που έχει στοκ. Άμα είναι για γουρούνι στο σακκί, το αναλαμβάνω και μόνος μου ;) Γενική παρατήρηση: κακή επιχείρηση σε attitude εγώ δεν την χρηματοδοτώ, και ας έχει στοκ. Και δυστυχώς η αγορά μας βρίθει... Ο ανταγωνισμός πια δεν είναι τοπικός. Ο τόμαν είναι μακράν νο 1 στον κόσμο και ο τζίρος του είναι τεράστιο κομμάτι της παγκόσμιας, και όχι απλώς της γερμανικής "πίτας". Ενώ λοιπόν δεν μπορεί (ούτε θέλει) να ανταγωνιστεί το μικρό Γερμανό στην πόλη των 50.000-100.000 κατοίκων (η γερμανική επαρχία είναι φουλ αποκεντρωμένη και φοβερά ζωντανή αγορά) άνετα μπορεί να ανταγωνιστεί όλες τις περιφερειακές και υποανάπτυκτες μουσικά αγορές, όπως Ελλάντα, χτυπώντας τις ανελέητα. Τον κάθε τόμαν λοιπόν τον ενδιαφέρει να φάει πίτα από οπουδήποτε (και δυστυχως εμείς είμαστε το... οπουδήποτε! Άσε που οι ελληνικές πίτες φημίζονται ;) Φυσικά πολλοί Έλληνες είναι άξιοι της μοίρας τους και κάκιστοι επαγγελματίες, αλλά εγώ τους λίγους καλούς που έχω βρει, τους τροφοδοτώ και ας ξέρω ότι με χρεώνουν λίγο παραπάνω.

γεια χαρά σε όλους! Το θέμα είναι ότι ο thomann και τα αντίστοιχα μαγαζιά έχουν τεράστιο κομμάτι της πίτας. Μειώνουν συνειδητά τις τιμές για να πιέσουν τον ανταγωνισμό (και ιδίως το μικρό που δεν μπορεί να τους παίξει σε περιθώριο κέρδους με την καμία). Έτσι αυξάνουν την πίτα και στην πορεία κλείνουν και πολλούς ανταγωνιστές. Το θέμα είναι ότι αν κάποια στιγμή κλείσουν σχεδόν τους πάντες, τότε θα μπορούν να βαράνε ό,τι τιμή γουστάρουν. Και αυτό που λες θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Όσον αφορά το θέμα της διαφοράς τιμής. Ναι υπάρχει. Αλλά προσωπικά κιθάρα των 2.500 € δεν την αγοράζω με πώληση εξ αποστάσεως. και ας υποχρεούται από την ευρωπαίκή νομοθεσία ο όποιος Thomann, ξένος ή Έλλην, να μου δώσει δικαίωμα επιστροφής 30 ημερών. Το να πηγαινοφέρνεις στην ευρώπη μια πανάκριβη customshop ή μια lespaul που δεν σε ικανοποίησε, με έξοδα δικά σου (κάτι που κανείς δεν το διευκρινίζει αλλά έτσι είναι) είναι και ψυχοφθόρο και ακριβό. Άσε που επειδή δουλεύω σε εταιρεία πώλησης από απόσταση, και δη στο μάρκετινγκ, μπορώ να πω από πείρα ότι η ψυχολογία του πελάτη είναι να διστάσει να κάνει την επιστροφή, ακόμη και αν δεν είναι 100% ικανοποιημένος. Και να έρθουμε λοιπόν στο δια ταύτα. Προτιμώ να πληρώσω 250 € παραπάνω τον τοπικό μουσικό οίκο για ένα όργανο που κάνει 3.000€, που θα το έχω ακούσει και δοκιμάσει. Θα με θεωρούν και καλό πελάτη στην τελική και δεν θα έχω δυσάρεστες εκπλήξεις της αγοράς από απόσταση. Όντως πληρώνω παραπάνω, αλλά το κόστος του να φέρνεις καλές μάρκες σε μικρές αγορές όπως η Ελλάδα, είναι πάντοτε μεγαλύτερο από το να φέρνεις ποσότητες σε τεράστιες αγορές όπως η Γερμανία (και η υπόλοιπη ΕΕ). Αν μου κλείσει όμως ο Thomann το μικρό μαγαζί που φέρνει πιο καλά όργανα, μετά θα πρέπει να πληρώνω 150 € αεροπορικό για Γερμανία και τιμές στη "διακριτική" του ευχέρεια. Και για να το τυλίξω το θέμα (wrap-up που λένε στο χωριό μου) αγορές από απόσταση σε κάποια ηλεκτρονικά και σε φτηνά όργανα, σαφώς. Αρκεί να μιλάμε για ουσιώδεις δαιφορές και όχι 5-10 γιούρα. Στα καλά και ακριβά πράγματα με τίποτε. Και προσωπικά σέβομαι και τον οποιοδήποτε δεν έχει ανοίξει άλλο ένα σουπερμάρκετ αλλά φέρνει καλής ποιότητας όργανα και Boutique εξοπλισμό σε μια μικρή αγορά.

Από philosophos Δεν είχα πρόθεση να είμαι σκωπτικός απέναντι στο γούστο αλλά απέναντι στη νοοτροπία "τα ξέρουμε όλα". Δεν μπορεί π.χ. να λέμε ότι η ταινία έχει κακή εικόνα (αυτό είναι αντικειμενικό σχόλιο και όχι απλή άποψη). Σε μία εποχή που μπορεί και ο τελευταίος σκηνοθέτης να έχει λουστράτη εικόνα με μικρό κόστος, γιατί το επιτρέπουν πλέον τα μέσα, προφανώς επέλεξε αυτή τη μη αψεγάδιαστη εικόνα (όπως εμείς π.χ. παίρνουμε lo-fi πεταλάκια για τις κιθάρες μας). Δεν μπορεί να λέμε ότι οι ηθοποιοί δεν ξέρουν να παίζουν, αντί του "δεν μου αρέσει η ερμηνεία τους". Γιατί τους έχουμε δει και αλλού, και είναι όλοι πολύ καλοί. Άρα δεν μας αρέσει η συγκεκριμένη ερμηνεία, όχι δεν είναι καλός ηθοποιός. Και όλοι εδώ πιστεύω καταλαβαίνουμε από τη μουσική, που την κατέχουμε λιγότερο ή περισσότερο, ότι και στο σινεμά πέρα του υποκειμενικού, οι κριτικοί και οι επιτροπές έχουν σαφή αντίληψη του τεχνικού κομματιού που είναι σαφώς πιο αντικειμενικό. Παίζει ο Μάλμστιν γρήγορα; Αντικειμενικά ναι. Είναι βιρτουόζος ο Πατ Μέθενι; Αντικειμενικά ναι, μας αρέσει δεν μας αρέσει η τζαζ. Δεν μπορεί λοιπόν να τρελάθηκαν όλοι και να πήγαν στα Όσκαρ και στο Χρυσό Φοίνικα μια ταινία χωρίς σενάριο, με κακή σκηνοθεσία, με κακή φωτογραφία, με κακούς ηθοποιούς. Αιτιάσεις που διαβάζουμε στο νήμα και είναι παράλογες, αφού στην πραγματικότητα θέλουν να πουν δεν μου αρέσει, αλλά δυσκολεύονται να μείνουν μόνο σε αυτό, αφού όντως το όριο είναι πολύ λεπτό και περνιέται εύκολα... Όχι σε καμία περίπτωση, λέω να μη το ισοπεδώνουμε χωρίς επιχειρήματα, βασισμένοι στη λογική "ε αφού είναι δικός μας δεν θα αξίζει." Και να μην αναπαράγουμε μια νοοτροπία που ισχύει σε όλους τους καλλιτεχνικούς χώρους στην Ελλάδα όπου δεν λέμε ποτέ καλή κουβέντα για κανέναν. Σε αυτή τη χώρα το "ναι μεν αλλά" το λέμε μόνο εκεί που δεν πρέπει. Το να πούμε "Ναι μεν δεν μου αρέσει, αλλά δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να είναι όντως καλός, δεν μας περνάει εύκολα από το μυαλό. ;) Την καλημέρα μου!

Με όλο το σεβασμό, σχολιάζεις κάτι που δεν είπα. Γιατί εγώ δεν παίρνω το μέρος της ταινίας, ούτε οπαδός είμαι. Απλά είναι άσχημο να διαβάζεις 10 σελίδες μαζεμένες με γκρίνια, για τι πράγμα; Για μια ταινία που πήρε δύο διεθνείς διακρίσεις, και πολύ καλές κριτικές, σε μία εποχή που ό,τι ελληνικό, είναι πάτος! Έχουμε τρελαθεί τελείως. Δηλαδή αν δεν τις έπαιρνε αυτές τις διακρίσεις, θα τον σταυρώναμε κιόλας! Μένουν όλοι στα Όσκαρ ξεχνώντας ότι οι Κάννες είναι απείρως μεγαλύτερη επιτυχία, αφού τα κριτήρια είναι ευρωπαϊκά και πολύ πιο σκληρά. Και εκεί δεν χωράνε ελληνικά κόλπα "έχω φίλο το Λαζόπουλο". Επειδή είμαστε εμείς μπανανία, μη νομίζουμε ότι παντού δουλεύουν έτσι. Και το κυριότερο: αν διαβάσεις λίγο το νήμα, λίγα σχόλια έμειναν στο απόλυτα σεβαστό "δεν μου αρέσει" Πολλοί μπήκαν σε τεχνικές λεπτομέρειες για το σενάριο, την υποκριτική και τα σκηνοθετικά, ζητήματα δηλαδή που θέλουν γνώση. Ε λοιπόν, έχοντας βρεθεί σε καμιά 10ριά γυρίσματα στη ζωή μου και με τις λίγες γνώσεις που έχω, μπορώ να πω ότι τα πιο πολλά επιχειρήματα τεχνικής-καλλιτεχνικής φύσης ήταν πρόχειρα και άκυρα. Και αβίαστα λοιπόν μου προκύπτει το ερώτημα: χάθηκε ο κόσμος να πούμε και μια καλή κουβέντα; Να πούμε "δεν μου αρέσει, αλλά μπράβο;". Ο Αγγελόπουλος π.χ. δεν μου αρέσει. Αλλά έχει πάρει επίσης βραβείο στις Κάννες και αντικειμενικά στη φωτογραφία είναι από τους λίγους στην Ευρώπη. Για αυτό στο εξωτερικό αν ρωτήσεις θεωρείται πολύ σπουδαίος. Δεν μου αρέσει λοιπόν, δεν πρέπει να σημαίνει δεν είναι αξιόλογος αυτός και οι ταινίες του. Πάντοτε φιλικά, σαν γενικό και όχι ειδικό σχόλιο. ;)

Σάλος έχει ξεσπάσει στην Ελλάδα για το γεγονός ότι η απαράδεκτη ταινία Κυνόδοντας πήρε βραβείο στο κορυφαίο φεστιβάλ στις Κάννες, ενώ αργότερα μέσα στη χρονιά προτάθηκε και για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Το βαθιά σινεφίλ ελληνικό κοινό εντόπισε από την πρώτη στιγμή την ανεπάρκεια του σκηνοθέτη στα τεχνικά ζητήματα, και ιδίως στην ανεπεξέργαστη εικόνα και στη χρήση του χρώματος, ενώ αποτράπηκε την τελευταία στιγμή πρωτοβουλία να κρεμαστούν ανάποδα οι κάκιστοι ηθοποιοί, αφού επικράτησε η καλύτερη ιδέα να τους κάψουν στην πυρά. Ταυτόχρονα κατατέθηκε μήνυση κατά του Λάκη Λαζόπουλου ο οποίος επηρέασε υπέρ της ταινίας όχι μόνο την Ακαδημία Κινηματογράφου των ΗΠΑ αλλά και την κριτική επιτροπή των Καννών, καθώς και καμία 100ριά κορυφαίους διεθνείς κριτικούς που είπαν πολύ καλά λόγια για την ταινία. Στη θέση του Κυνόδοντα το ελληνικό κοινό πρότεινε για τα Όσκαρ τη μεγάλη εγχώρια επιτυχία «Η καλή κουβέντα πέθανε»...

Το "κακοφτιαγμένο" της ταινίας είναι επιλογή και όχι τεχνική αδυναμία. Ο Λάνθιμος είναι πολύ καλός στα τεχνικά, αλλά εδώ επέλεξε το lo-fi. Έχει γυρίσει πολλά εντυπωσιακά διαφημιστικά με όλο το απαιτούμενο "λούστρο". Εξάλλου, τεχνικά κακή ταινία δεν περνάει στα όσκαρ. Όσο για τους ηθοποιούς, θα διαφωνήσω. Είναι πολύ καλοί όλοι τους, και στο θέατρο και στην ταινία. Απλώς μπερδεύει το γεγονός ότι η ταινία στην ουσία δεν έχει καθόλου ρόλους, είναι πολύ κονσεπτική, κάτι που φέρνει στο προσκήνιο τη σκηνοθεσία και όχι την υποκριτική. edit: να το πω πιο απλά, αν ο μαέστρος σου ζήτησε να παίζεις φάλτσα επίτηδες, θα είναι λάθος να συμπεράνει κάποιος ότι δεν κατέχεις το όργανό σου.

Γεια χαρά, καταρχήν όλες είναι καταπληκτικές κιθάρες. Έχω μία HD-28 και είναι όργανο απίστευτης μουσικότητας. Διαφορά μεταξύ μοντέλων D και HD Tο Η σημαίνει ότι η κιθάρα έχει scalloped bracing. Αντίστοιχα η D-28 και η D-35 έχουν non scalloped bracing, ή αλλιώς standard bracing. Τώρα, τι είναι αυτό το bracing; Μια πρώτη ιδέα εδώ: http://www.martinguitar.com/guitars/features/bracing.html Ξύλα σαν βέργες (κόντρες να τα πω;) που στηρίζουν το καπάκι της κιθάρας από την κάτω μεριά και διαμορφώνουν τον ηχητικό χαρακτήρα του οργάνου. Σαν γενική αρχή θα έλεγα ότι όταν το Bracing είναι scalloped (σκαφτό σε κάποια σημεία), η κιθάρα είναι λίγο πιο γλυκιά και έχει sustain. Όταν το bracing είναι non-scalloped είναι ξερή αλλά και πιο στακάτη. Είναι θέμα τι σου αρέσει περισσότερο. Π.χ. η D-35 μου είχε φανεί καλύτερη για strumming και λίγο πιο πριμαριστή από την HD-28, που είναι κάπως πιο γεμάτη και γλυκιά (και προσφέρεται και για finger picking). Ό,τι και να πάρεις σε αυτά τα μοντέλα, δεν χάνεις. Απλώς το θέμα είναι τι σου ταιριάζει περισσότερο. Θα βρεις περισσότερα για το bracing με ένα googlάρισμα. Δες π.χ. εδώ: http://www.acousticguitarforum.com/forums/showthread.php?t=148909 Διαφορά D-28 με D-35 Διαφορά υπάρχει σαφώς αλλά αν δεν παίξεις αρκετή ώρα τα όργανα δεν θα την καταλάβεις. Θα έλεγα ότι η 35 είναι ένα τσακ πιο στακάτη και πιο πρίμα, αλλά με κάθε επιφύλαξη, αφού μπορεί να είναι θέμα και των συγκεκριμένων κομματιών που έπαιξα. Φιλική συμβουλή: το κομμάτι που θα δοκιμάσεις και θα επιλέξεις, αυτό να πάρεις. Άλλο κομμάτι μπορεί να διαφέρει και ας είναι το ίδιο μοντέλο. Για αυτό, ειδικά για τόσο ακριβό όργανο δεν θα πήγαινα με τίποτα σε online μαγαζί και ας μου στοίχιζε λίγο παραπάνω.

Ασφαλώς, δεν υπάρχει θέμα προσβολής, απλώς καλύτερης επικοινωνίας στα πλαίσια ενός φόρουμ, γιατί γράφοντας βιαστικά και από το γραφεία μας βγαίνουν λάθος συμπεράσματα, και ιδίως μεταξύ ατόμων που δεν γνωρίζονται. Φιλικά και από τη μεριά μου και καλό βράδυ.

Λες ότι πρωτίστως θεραπεύονται με ακινησία και αντιφλεγμονώδη. Αυτό δεν είναι ακριβές. Αν αφαιρέσεις το πρωτίστως, γίνεται λιγότερο μη-ακριβές. Αν προσθέσεις και τη φυσιοθεραπεία γίνεται πιο ακριβές, και πάλι είναι όμως ελλιπές. Δεν το εντοπίζω όμως για επιστημονικούς λόγους, αλλά για ουσιαστικούς. Σε ένα φόρουμ, ο καθένας μπορεί να γράψει κάτι που δεν είναι σαφές με την πρώτη, επειδή έγραψε βιαστικά, επειδή δεν εκφράζεται σωστά, επειδή βρίσκεται σε αυτό το μέσο όπου μετράει κυρίως η ταχύτητα και όχι η απόλυτη ακρίβεια. Τα νήματα και τα ποστ δεν είναι ευαγγέλιο, διάλογοι ανθρώπων είναι που απλώς τυχαίνει να καταγράφονται.

Παράθεση από Lorda01 Καλό είναι επίσης να μην προτρέχουμε και μην κουνάμε το δάχτυλο προτού ρωτήσουμε το συνομιλητή μας τι εννοεί. Και εγώ αυτό ακριβώς λέω στο φίλο μας, να πάει σε καλό γιατρό και σε καλό φυσιοθεραπευτή. Επίσης λέω (το σημείο που σχολιάζεις) να μην κάνει τη βλακεία και πάει από μόνος του να πάρει αντιφλεγμονώδη, κουκουλώνοντας το πρόβλημά του, όπως κάνουν αρκετοί. Ζούμε στη χώρα που ο καθένας μπαίνει στο φαρμακείο και παίρνει αντιβιώσεις. Στην περίπτωση του αντιφλεγμονώδους δεν ξέρει ότι αυτό είναι επίσης ένα δραστικό αναλγητικό, που θα τον κάνει να νομίζει ότι του πέρασε η φλεγμονή, με αποτέλεσμα να πλακωθεί σε 10 μέρες εντατικές πρόβες και μετά να είναι τρισχειρότερα... Όσο για τον ορισμό που δίνεις για το πώς αντιμετωπίζεται η τενοντίτιδα, σου διέφυγε η φυσιοθεραπεία μεταξύ άλλων.

Μου κάνει εντύπωση που λες ότι έχει στερέψει. Εγώ περιμένω ακόμη πότε θα βγάλει μάπα δίσκο και ο π$$$ δεν μου κάνει τη χάρη. Ποτέ δεν μανιερίζει, πάντοτε αλλάζει ρότα με κάθε δουλειά. Φυσικά είναι λογικό να μη σε ενθουσιάζει η κατεύθυνση που έχουν κάποιες δουλειές του, αλλά δεν μου μοιάζει στερεμένος (όπως π.χ. ο Μάλαμας, που υπήρξα φαν του, και εδώ και 3-4 χρόνια κινείται στη μετριότητα και την παρακμή).

Καλημέρα. Είμαι κιθαρίστας αλλά οι βασικές αρχές είναι παρόμοιες. Προσωπικά είδα πολύ θετικά αποτελέσματα με εναλλακτικές θεραπείες (ρεφλεξιολογία-βελονισμό). Η τενοντίτιδα ήταν κυρίως στο αριστερό χέρι αλλά είχα πρόβλημα και στα πόδια. Όλα αυτά οφείλονταν στο συνδυασμό στρες-γραφείο-κομπιούτερ-έλλειψη άσκησης κλπ. Αν στραφείς στα εναλλακτικά όμως υπάρχουν δύο προϋποθέσεις: α) να είσαι αισιόδοξος ότι μπορεί να σε βοηθήσουν, γιατί αν έχεις άρνηση-δυσπιστία η θεραπεία μπορεί να μην έχει ιδανικά αποτελέσματα (αφού σε αυτές τις θεραπείες παίζει μεγάλο ρόλο το ψυχολογικό κομμάτι). β) να πας σε κάποιον αυθεντικό και όχι σε κάτι σπα που χρεώνουν 80€ τα 45 λεπτά. Και καλύτερη θεραπεία θα κάνεις και δεν θα σε γδάρουν. Αν δεν θες τα εναλλακτικά, οπωσδήποτε να αποφύγεις τα αντιφλεγμονώδη που απλώς κουκουλώνουν το πρόβλημα χωρίς να το θεραπεύουν και να βρεις έναν συνδυασμό γάτου ορθοπεδικού-γάτου φυσιοθεραπευτή. Οι φυσιοθεραπείες κάνουν δουλειά. Το πιο βασικό: ποτέ μην παίζεις χωρίς ζέσταμα και μη τα χώνεις μελετώντας. Θέλει χαλαρά. Βασικός λόγος που προκύπτουν οι τενοντίτιδες είναι λάθη στην τεχνική, και ιδίως σφιξίματα. Δες ποιο σημείο του σώματος μπορεί να σφίγγεις όσο παίζεις, γιατί οι σφιγμένες κινήσεις οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε πρόβλημα με τένοντες-καρπούς κλπ. Βασικό θέμα η σωστή στάση του σώματος και η χαλαρότητα. Οι ώμοι να μην είναι πάνω αλλά χαλαροί και πεσμένοι. Οι κινήσεις χεριών-ποδιών να γίνονται με αυτοσυγκέντρωση και να σκέφτεσαι ότι "ξεκινούν" από τον κορμό. Μην ξεχνάς να αναπνέεις. Όλα αυτά είναι κοινότατα λάθη μουσικών, ιδίως αυτοδίδακτων (όπως η αφεντιά μου) που οδηγούν σε προβλήματα. Σόρι για το σεντόνι, ελπίζω να βοήθησα. Υ.Γ.: Συμφωνώ ότι καλό είναι να σταματήσεις να παίζεις αν δεν υπάρχει απόλυτη ανάγκη, μέχρι να πας κάπου να δουν το χέρι σου.

Παιδιά γεια χαρά, έχω προλάβει να ακούσω το δίσκο 5-6 φορές προσεκτικά. Στην πρώτη ακρόαση μου άρεσε, αλλά είχα και επιφυλάξεις. Στη δεύτερη με κέρδισε και συνεχίζει. Διαφορετικός δίσκος, πιο εσωτερικός, πιο εσωστρεφής, πιο σκοτεινός. Φτιαγμένος από "100% αγνό παρθένο Θανάση", αλλά όπως πάντα με κάτι φρέσκο στη συνταγή. Πολύ ενδιαφέρουσα διαφορετική άποψη για την ενορχήστρωση από το Σιώτα, κοκτέιλ τριπ-χοπ, ροκ και παραδοσιακής φόρμας. Ο Θανάσης ξεκίνησε από το έντεχνο, αλλά το έχει πλέον ξεπεράσει κατά πολύ δημιουργώντας σύγχρονη ελληνική μουσική που δεν μπαίνει κάτω από συγκεκριμένες ταμπέλες. Και οι στίχοι όπως πάντοτε άψογοι, ιδιαίτεροι, μέσα στις ερωτήσεις της εποχής, με ρίμες σήμα κατατεθέν (Άνδεις-Κροστάνδης κ.ά.) -Μερικές σκόρπιες σκέψεις: Το Σαν Μικέλε μου θυμίζει μετρικά (στίχο και μουσική) τον Άγγελο Εξάγγελο του Σαββόπουλου (προσοχή δεν εννοώ σε καμία περίπτωση αντιγραφή). -Πολύ ωραίο ταίριασμα στίχου και μουσικής στο Σαν παιδί, και έξυπνο παιχνίδι με το μουσικό μέτρο. -Ωραία, απρόσμενη φωνητική μελωδία στο Τα τραγούδια που έγραψα. Φοβερά τα βιολιά στο ρεφρέν. Άξιος, άξιος...

Ααααααα, αυτός ο EZ! Αυτός δεν μένει σε κανονικό γκέτο αλλά σε soon-to-be γκέτο (μνημονιακή Ελλάδα το λένε το μέρος)...

lollll Σόρι, αλλά δεν δουλεύει η μανιβέλα σήμερα... Ποιος είναι ο ez;!

Εγώ έχω δύο χέρια, αλλά δεν παίζουν και τόσο... Μάλλον είναι από κακό μαόνι ;) Αυτοί στα γκέτο είναι καλό παράδειγμα, γιατί παίζουν δύσκολα είδη -τζαζ, μπλουζ, φανκ κλπ- που δεν σηκώνουν τόσο μασκάρεμα στον ήχο.

@metalmike Φίλε δεν είμαι γκουρού. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι μπορώ να ξεχωρίσω το σώμα μαόνι των 100€ από το σώμα μαόνι των 500 €, αν μπουν και τα δύο σε άψογα στημένες κιθάρες. Αλλά νομίζω μπερδεύουμε το φτηνό με το κακό. Το μαόνι των 100€ που είναι φτηνότερο, δεν πάει να πει ότι είναι και κακό. Η Fender π.χ. στα 100€ (τυχαίες τιμές εννοείται) σίγουρα θα βρίσκει πολύ καλά ξύλα για την τιμή τους, γιατί αγοράζει ποσότητες και μπορεί να πιέσει τους προμηθευτές της. Και έτσι όντως μια Squier μπορεί να έχει πολύ καλή παρτίδα ξύλο και να χτυπάει με αλλαγές ηλεκτρικών ακριβότερες fender σε τυφλά τεστ, όπως λέει και ο Sottos. Εγώ με τον όρο κακό μαόνι εννοούσα άλλο πράγμα. Επειδή μιλάμε για noname εργοστάσιο, μπορεί η ποιότητα του ξύλου να είναι όχι φτηνή αλλά πραγματικά πολύ κακή. Ξύλο παντελώς ακατάλληλο για οργανοποιία, που θα δώσει τραγικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις και αυτές τις καταλαβαίνουμε σχεδόν όλοι με κλειστά μάτια νομίζω, όταν πιάνουμε τέτοιες κιθάρες στα χέρια μας. Ο Πήτερ Πλατής (rockpile) σε μία αντίστοιχη κουβέντα πριν από σχεδόν 25 χρόνια που ήμουν πιτσιρίκος, μου είχε εξηγήσει γιατί δεν πρέπει να πάρω ξύλο από ξυλέμπορα γενικής χρήσης, εξηγώντας μου αναλυτικά τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει το ξύλο για να θεωρείται κατάλληλο για όργανα. Με τον ορο κακό ξύλο εννοώ αυτό που είναι κάτω από τα στάνταρ οργανοποιίας και σίγουρα οι φτηνές επώνυμες κιθάρες όπως οι Squier τα πληρούν και με το παραπάνω. Όσο για το πραγματικά άψογο βιντεάκι παραπάνω, πιστεύω ότι έτυχε, δεν πέτυχε. Επίσης μην ξεχνάμε ότι παίζει ρόλο: -το μανίκι (το οποίο δεν είναι παλέτα) -ο παίκτης (μου έχουν περιγράψει μπλουζίστες ή τζαζίστες στα γκέτο των ΗΠΑ που παίζουν με ηχάρα γιατί έχουν Χέρια, με κιθάρες και μπάσα των 100 $). -Το είδος όπως σωστά το θέτει ο gerrard

Γεια χαρά, διαβάζω καιρό το φόρουμ αλλά αν θυμάμαι καλά δεν έχω ξαναγράψει... Για την εργατικότητα των Κινέζων που ανέφερε ο panix θα ήθελα να πω ότι ο όρος είναι ατυχής. Εκατοντάδες εκατομμύρια κάτοικοι επαρχιακών περιοχών, υπό την πίεση και τις ευλογίες ενός απολυταρχικού καθεστώτος, έχουν ξεριζωθεί για να πάνε να βρουν δουλειά στις εργοστασιουπόλεις, όπου στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες, με ένα πιάτο φαί τη μέρα και άπειρες ώρες δουλειάς. Τα ορεινά έχουν ερημώσει και οι βιομηχανικές πόλεις στα παράλια είναι σε κατάσταση αδιαχώρητου, με έναν πάμφτωχο αμόρφωτο εργατόκοσμο που βράζει, αλλά δεν ξέρει και δεν έχει πώς να εκτονωθεί. Σε καμία περίπτωση δεν επέλεξαν αυτή τη ζωή, απλώς δεν υπάρχει κάτι καλύτερο. Η εργατικότητα προϋποθέτει την επιλογή, και στην Κίνα έχουν δισ. προϊόντα αλλά καμία επιλογή. Απλώς αναπαράγουν ένα μεσαιωνικό φεουδαλικό μοντέλο που λέει "σκύβω και δουλεύω". Προσφάτως όμως έχουν αρχίσει να φλιπάρουν (π.χ. πάρα πολλά κρούσματα αυτοκτονίας στο εργοστάσιο της Foxxcon και σε άλλα). Κάποια στιγμή θα κάνουν ένα μεγάλο μπαμ και θα τα διαλύσουν όλα. Άγνωστο πότε, σε ένα, δύο ή είκοσι χρόνια. Πάντως δεν μπορείς να δεις την κινέζικη εργατικότητα με τον ίδιο τρόπο που θα έβλεπες τη γερμανική εργατικότητα, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Κατά τα άλλα όσον αφορά το αρχικό ερώτημα του νήματος, είναι βέβαιο ότι υπάρχουν λαμπρές ευκαιρίες στην κινέζικη αγορά, αφού κάποια εργοστάσια είναι πολύ εξειδικευμένα, λόγω της τεχνογνωσίας που αποκόμισαν συνάπτοντας συμβόλαιο με μεγάλες επώνυμες εταιρείες. Αυτό σημειωτέον ισχύει για όλων των ειδών τα προϊόντα. Η ένστασή μου είναι ότι ποτέ δεν θα αγόραζα οργανο που δεν έχω ακούσει, πιάσει στα χέρια μου, παίξει και μυρίσει εγώ ο ίδιος προσωπικά. Πρόκειται για εμπειρία που δεν μεταβιβάζεται ηλεκτρονικώς. Για αυτό δεν αγόρασα ποτέ κιθάρα από Thomann κ.λπ., παρά τις σημαντικές διαφορές τιμής. Τέλος το μαόνι, που λέει ο FrosT, δεν νομίζω ότι διατηρεί τις ηχητικές του ιδιότητες ανεξαρτήτως ποιότητας. Μαόνι βάζουν και στα έπιπλα, αλλά όπως μου είχε εξηγήσει κάποτε ο Πλατής, άλλο τα ξύλα επιπλοποιίας και άλλο τα ξύλα οργανοποιίας. Το κακό μαόνι δεν ακούγεται σαν το καλό μαόνι. Αυτά τα ολίγα.