Κουφη Λεοπαρδαλη

Όμως οι U2 είναι εν πολλοίς ο Edge.

Επιτελους βρήκα το original, Ξεκινάει στο 0:43. Ξέρει κανείς πως λέγεται?

Το ΥπΕρεσια μου έφερε στο μυαλό τον Ταμτάκο αμέσως.

Ο Τζακ Νόρρις.

Καταρχήν δεν περίμενα να με εμπνεύσει ο ήχος του μικρού στο μάτι καινούριου μου ενισχυτή Vox amPlug Joe Satriani. Και όμως παίζοντας με αυτό με οδηγεί σε νέες ιδέες, πράγμα που ξεπέρασε τις προσδοκίες μου όταν τον αγόρασα απλά ως βολικό αντικαταστάτη, για μελέτη on the road, του κανονικού μου έπιπλο-ενισχυτή. Βρήκα το sweet spot του που είναι με 8 στο gain και 5 στο tone για αυτό το βούτυρο-ντιστόρσιο. Η μουσική από πίσω είναι πολύ απλή και έτσι προσπάθησα να φτιάξω φράσεις για να χτίσω ένα κάπως τραγουδάκι και όχι απλά τζαμάρισμα. Μ'αρεσε ο ρυθμός κυρίως Ως ενισχυτής που σχεδίασε ο Satriani φυσικά το σόλο είναι εν πολλοίς legato. Σατριανικά λεγκατά των φτωχών βέβαια. Και το βίντεο έχει παρεμφερές εφφέ απ'την συναυλία του Satch στο Παρίσι. Όχι δεν είμαι φαν του. Ποτεεεε. *Περιέχει τοποθέτηση προϊόντος*

Νέο τρικ από Alexander-Arnold. Online παιχνίδι, ο αντίπαλος θεώρησε σίγουρο πως θα στείλω την μπάλα πάνω απ'το τείχος... λάθος!

α) δεν βγήκα εκτός ρυθμού, έπαιζα σε εξελιγμένες υποδιαιρέσεις του, αλά Pat Metheny (πλάκα κάνω) β) το επόμενο θα είναι με σωστή κάμερα ναι γ) πολλά κιλά κιθάρας ο Σταρόβας Επίσης να πω ένα audio tip: κατεβάστε ένα κλικ κάτω την ένταση του κινητού για να εξαφανιστούν τα παράσιτα διότι ηχογραφούσα δυνατά.

Ένα ταξιδιάρικο τραγούδι των Guns, με ένα μεγάλο σε διάρκεια και σύλληψη σόλο που όταν πρωτοάκουσα στο ραδιόφωνο με έκανε να δώσω βάση. Οπότε έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να το βγάλω και στην κιθάρα. Ελπίζω να σας ταξιδέψει και εσάς.

Ακούστε το και μέχρι το τέλος θα έχετε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο.

Έχει ωραία σημεία αλλά μου το χαλάνε τα extended outside παιξίματα, βέβαια το ίδιο πιστεύω αρέσει σε εσένα για άλλο λόγο, μάλλον για το resolution όταν από outside πάνε inside. Σπουδαίος κιθαρίστας σίγουρα αλλά δεν θα άντεχα ολόκληρη συναυλία.

Φυσικά γούστα είναι. Αυτό που εγώ ακούω είναι πολλά ασύνδετα πράγματα. Και πολλά ακούγονται σαν ασκήσεις. Θα προτιμήσω σε παρεμφερές ύφος πχ. Pat Metheny - As it is, που έχει θέματα και επανάληψη μαζί με αυτοσχεδιασμούς.

Ενδιαφέρον θέματα αυτά. Προσωπικά έχω πολλές φάσεις, τελευταία ακολουθώ τους Μπακς και παίζω και NBA 2K όπου εξελίσσω τον παίκτη μου, τώρα στο 77 overall, και αν φτάσω το 99 μου στέλνει η 2K δωρο μπασκετικά παπούτσια. Αν.

Μεγάλη τεχνική οι παίκτες. Η μουσική που είναι?

Ωραία η goldtop αλλά μ'αρεσε πιο πολύ η ocean turquoise. Ορίστε άλλη μια που θεωρώ πανέμορφη: Σαν σοκολατο-καραμελοπιτα είναι. Μοναδικό μείον το πρακτικό ζήτημα που έχω διαβάσει για το ότι φθείρεται γρήγορα το χρυσαφί χρώμα των μετάλλων.

Αυτό που ο μαγνήτης εμποδίζει τα πάνω τάστα πρώτη φορά το βλεπω.

Η τελευταία μου θύμισε Marty McFly.

Δεν πίστευα ότι θα συμπαθούσα μια Tele μέχρι τώρα! Μπόμπα! Έδωσα σημασία σε αυτά που έπαιζε. Γενικά γούσταρα παρότι υπερέπαιξε σε σημεία και θα προτιμούσα να μην αντιγράφει την γραμμή του σαξόφωνου αλλά είτε να κάνει fills είτε να παίζει τρίτες ας πούμε με εκείνο. Αλλά εντάξει τι να λέμε Παίκτης!

Suhr παίζει και ο βας Βας ο Παρασκε... εε Σταρόβας ήθελα να πω. Καθόλου φλώρος.

Rebel ναι ναι!! Ωραίοι συνδυασμοί!! Bill οι δύο σου τελευταίες είναι πολύ κοστουμάτες!

Αυτή η Nash μ'αρεσε, το αντίθετο απ' τη μαύρη με άσπρο pickguard σώμα που βρίσκω τέρμα βαρετή. Αλλά ρε παιδιά, πάλι relic? Τριτωσε το κακό χχαχαχαχα!! Έχω σύνδεσει στο μυαλό μου τις PRS με τον μεγάλο Κάρλος, που προσθέτει στην συμπάθεια μου για αυτές.

Δύο posts in, και ήδη δύο αναφορές σε relics. Η σειρά μου να πω ο Χριστός και η Παναγιά.

Βλέποντας αυτήν την θεσπέσια καλοκαιρινή PRS δεν άντεξα και άνοιξα αυτό το θέμα. Και όμως δεν την θέλω κύριοι. Πρέπει πρώτα να γίνω ο 5x παίκτης που είμαι για να δικαιολογήσω να βγω με αυτό το φαντεζί εργαλείο. Και φυσικά μερικοί από σας θα την δουν με μισό μάτι, είται ως κακόγουστη, κιτς ή οτιδήποτε άλλο. Εγώ απ' την άλλη την βρίσκω ασύλληπτα όμορφη απ'το σχήμα μέχρι τα χρώματα πώς δένουν και τα πουλιά στην ταστιέρα. Θα βγαίνατε με αυτήν στην σκηνή? Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε ποιές θεωρείτε εσείς ασύλληπτης ομορφιάς κιθάρες. Μοιραστείτε τις εδώ να πάρουμε μια γεύση και για το γούστο του καθενός.

Ο Ζήρας είχε παίξει καρφί σε λάπτοπ ανοίγοντας για τον Batio και είχε μια χαρά ήχο. Στοχάζω πως το μέλλον είναι ψηφιακό όσο ρομαντικό και αν είναι το σκηνικό με τις λάμπες να λαμποκοπάνε.

Εδώ ο ενισχυτής καρφί, στο βάπτισμα του πυρός, στην μίξη με τραγούδι:

Clean: Mean: