Jo Jo Mayer (άντε γειά!), Vinnie Colaiuta (τι να πώ γι'αυτόν...), Mike Bordin (πολύ δυνατός ο παίχτης!), Jeremy Colson (τρελοκομείο!), Mike Portnoy (ο καράτε νράμερ), John Bonham (ο ιστορικός), Neil Peart (τρελά γεμίσματα!), Mitch Mitchell (άλλες εποχές), Micheal Shrieve (σε άλλη διάσταση!), Danny Carrey (πολύ ωραίος και τεχνικός), Vadrum (το νέο φαινόμενο!), Lars Ulrich (μπορεί να μην είναι απίστευτος, αλλά έχει σημαδέψει ιστορία με το χαρακτηριστικό του παίξιμο) & Ustad Zakir Hussain (sorry παιδιά, αλλά τον βάζω και αυτόν μέσα σαν ντράμερ-κρουστό...έτσι για μία ανατολίτικη γεύση), and the list goes on and on...
υ.γ. αν και δεν ακούω πιά thrash, ο Igor Cavalera μ'άρεσε αρκετά με το δημιουργικό και παθιασμένο του παίξιμο.