Πίνακας συμμετοχής

Από ένα πρόσφατο λάιβ με guest τον εξαιρετικό σαξοφωνίστα (και πολιτικό ακτιβιστή) Gilad Atzmon. .. όταν πας σε τζαζ παίξιμο και το backline είναι ένας μικρός solid state Marshall .. κανονικά καμία σχέση με τέτοιο ήχο κιθάρας και παίξιμο σ'αυτή τη μπάντα..

Εδω με τον φίλο μου και συνάδελφο (μοδέλο). Φετος λεει να με πάει σε καμια παραλία. Επίσης οι σκυλοι με ακουν ευχάριστα να αγορέυω (Ειδικα αυτός) . Αυτός δε τέλος, ΠΑΝΤΑ μου μπαίνει στο κάδρο...απρόσκλητος

Στο στυλ σου, στη μουσική σου, στα still που φτιάχνεις......... απλά υποκλίνομαι. Είσαι άνθρωπος με γούστο και καλαισθησία. ΤΕΛΟΣ.

Γιου κανοτ λερν αν ολντ ντογκ νιου τριξ

Αν σιχαίνεσαι τα σκυλιά και πνίγεσαι,τί κάνεις;(Πλάκα κάνω). Εδώ, ο υπέροχος σκύλος, της Νέας Γής.

Ντου γιου πλέι ράκετς?

ειναι τελικα ο παραδεισος;εχει τυχει να βρεθει κανεις να μας πει την εμπειρια;

ναι θα το κοιτάξω. Νάσαι καλά που με συμβουλεύεις. Δεν το είχα σκεφτεί Ευχαριστώ.

Θα διαφωνησω με τον Σταυρο. Παβαροτι δεν εισαι, αλλα το κομματι το ειπες μια χαρα, με τον τροπο σου. Δεν εντοπισα σοβαρα θεματα χρονικα. Το ειπες με εναν ελευθερο ακουστικο ρυθμο, οπως σου εβγαινε εκ βαθεων. Δεν ειναι λαθος, κατα τη γνωμη μου. Μονο στην αρχη με τις ψηλες νοτες το εχασες (γυρω στο 2.15). Χρειαζεσαι να δουλευεις πιο τακτικα τη φωνη. Καθημερινα, εαν θες να εξελιχθει σε κατι που θα ξεχωριζει.

Το λέει ανοιχτά όλη του τη ζωή ο Harris ότι είναι βαθειά επηρεασμένος “I think if anyone wants to understand Maiden’s early thing, in particular the harmony guitars, all they have to do is listen to Wishbone Ash’s ‘Argus’ album,” Harris told ‘Guitar World’ in 2011. “Thin Lizzy too, but not as much,” he affirmed. Some fans have noticed a similarity between the opening notes of “Throw Down the Sword” and the ‘Dance of Death’ track “No More Lies,” but it isn’t as egregious as the parts lifted straight from Beckett on “The Nomad” and “Hallowed Be Thy Name.”

Λειτουργεί ως δραμαμίνη!!!

Άμα δώσεις μια κλασσική ή μια flamenco ή μια Maccaferri style σε έναν οποιοδήποτε average παίκτη θα σπάσει τα χέρια του. Αυτά τα είδη έχουν πρακτικά τα πιο άβολα μανίκια για τη συντριπτική πλειοψηφία των ειδών που παίζονται στην pop μουσική (rock, blues, metal, jazz inclusive). Όλα είναι σχετικά Θεωρώ ότι τα μοντέρνα προφίλ της Fender και της Gibson (άρα και των Ιbanez, PRS, Epiphone, Squier, Harley Benton, Τaylor +100 μάρκες κλπ.) είναι αρκούντως εργονομικά και άνετα. Μην περιπλέκουμε τόσο καταστάσεις. Εγώ δεν έχω πρόβλημα να παίξω και με χοντρό και με λεπτό και με C και με V και με U και με 7,25" και με 12" και με 25,5 και με 24,75. Πιο ξεκούραστα μου φαίνονται τα μεσαίου μεγέθους (ούτε ρόπαλα ούτε ψιλά) μανίκια με jumbo ή medium jumbo τάστα. Το wizard είναι μανίκι επιδόσεων, όχι αρχάριου. Πολύ ιδιαίτερο προφίλ, λεπτό με φαρδιά ταστιέρα για συγκεκριμένο posture παιξίματος. Δεν θα το συνιστούσα σε average παίκτη. Μπορεί να πάθει τενοντίτιδα.

Αυτο που ειναι γεγονος ειναι οτι εκεινη την εποχη, οι δυνατοτητες των fender και gibson ηταν περιορισμενες. Γιαυτο και βρηκε προσφορο εδαφος η ibanez. Εφτιαξε πιο μοντερνες και "γρηγορες" κιθαρες, οπου τις προτιμησαν οσοι ηθελαν να ξεφυγουν αυτον τον περιορισμο. Αυτη ειναι ιστορια. Τωρα, εαν κατειχε με μεγαλυτερο μεριδιο, στην κατηγορια jazzrock, ή εαν ειναι σημερα οι βολικοτερες κιθαρες (λογικα δεν ειναι), δεν το γνωριζω καθως δεν υπαρχουν στοιχεια. Σιγουρα ειναι ευκολως εννοουμενο οτι μιλαμε για πιο "γρηγορες" και με πιο πολλες δυνατοτητες, κιθαρες, απο τις fender και τις gibson. Βεβαια, δεν ταυτιζω τον ορο "ανεση" και "βολεψη" με τον ορο "βελτιωση" και "ταχυτητα". Το γρηγορα και βελτιωμενο δεν ειναι παντα το πιο ανετο και φιλικο στην χρηση.

ο ανθρωπος γερνάει ωραία. Πολύ ωραία! respect! εξ απ ανέκαθεν!

I'm an old dog....

music - the art of having fun. στο 1.40 ο μικρος βαζει drums solo και κανει Vamp στον εαυτο του. στο 2.45 κανει break down την μαμα του.. και στο 3.04..ζηταεi Κeys solo.. Κατα τα 15 του θα ειναι band leader και θα παιζει με ολα τα θηρια.

Dimitris Korontzis-guitar Tasos Fotiou-Soprano sax Live in Zoo-Athens,Greece - 9/1/2019

εκτός και αν παίζει ο Ρομπερτο Κάρλος, οπότε πάμε πάλι σύστημα πανοπλία-κράνος

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, η αλήθεια είναι ότι είχα αμελησει να έχω το βιβλιαριο του σκύλου μαζί, αλλά εφεξής θα το έχω μαζί μου. Όσον αφορά το θέμα των λουομενων, συνήθως πάω σε παραλίες όπου υπάρχει αρκετή απόσταση μεταξύ των παραθεριστων ώστε να ενοχληθουν από τον σκύλο... Αν κάποιος ενοχληθει από το σκύλο φυσικά το σέβομαι και αλλάζω θέση ή τον έχω μονίμως στο λουρι, αλλά κάτι τέτοιο είναι σπάνιο καθότι μιλάμε για την πιο όμορφη σκυλιτσα του κόσμου ουτως ή άλλως οπότε συνήθως ο κόσμος την λατρεύει πάρα ενοχλείται Εδώ είμαστε καθοδον για παραλία, η χαρά της είναι φανερη νομίζω

Καλός ο Norman αλλά μιας και υπάρχουν μεγαλύτερα κιθαραράδικα θα τα προτιμήσω. Αφήνω στην άκρη τον Thomann που ασχολείται με όλα τα όργανα + studio/PA και λόγω μεγέθους & εγκαταστάσεων ανήκει στη κατηγορία αεροδρόμιο. To απωθημένο μου είναι το CME, από τις φωτογραφίες & βίντεο είναι φανερό ότι έχει πέσει πολύ σκέψη & χρήμα για το design του μαγαζιού, άλλωστε ο ιδιοκτήτης του ελέγχει και το Reverb.com οπότε λεφτά υπάρχουν... Στα συν ότι έχει όλα τα ροκ όργανα οπότε εκτός από κιθάρες θα δω και μπάσα - τύμπανα που με ενδιαφέρουν. Υπάρχουν αρκετά καλά/μεγάλα στην Αμερική, καλά για μένα είναι να έχουν ποικιλία δηλαδή να μην ασχολούνται μόνο με Fender-Gibson ή μόνο vintage όργανα. Αυτό που μπορώ να θυμηθώ είναι το Dave's GS το οποίο τσεκάρω εδώ και χρόνια. Και Ευρώπη υπάρχουν μεγάλα καταστήματα, ειδικά σε Ολλανδία-Γερμανία-Αγγλία. Αυτό που τσεκάρω συχνά είναι το Peach το οποίο έχει μια ισορροπία σε παραδοσιακές και μπουτίκ εταιρείες. *Η Ιαπωνία είναι μια κατηγορία μόνη της...

Τελείως αντιβρεττανικό ύφος βρε παιδί μου. Τεχνοκράτες χωρίς χιούμορ ήταν οι Αμερικάνοι μουσικοί. Τι σοδειά είναι αυτή...

Να πω με δύο λόγια γιατί αυτή η "διαμάχη" είναι άτοπη. Ωραία, κολλάει ο άνθρωπος αρρώστιες από τον σκύλο. Δεν διαφωνώ. Κολλάει ο άνθρωπος αρρώστιες και από τον άνθρωπο (και πιο πολλές και ίσως πιο σοβαρές). Έχετε δει εσείς κανέναν να παίρνει και να δείχνει στην παραλία κανένα βιβλιάρια υγείας? Που να ξέρω εγώ αν ο άλλος έχει κάποια ασθένεια που κολλάει και μπαίνει άνετος στο νερό μαζί μου και κάνει τσίσα του και κακά του? Δεν ξέρω. Που να ξέρω αν ο άλλος έχει δύο μήνες να πλυθεί? Δεν ξέρω. Τι να κάνω, να του πω να φύγει αυτός (όλοι τους δηλαδή)? Να ζητάω βιβλιάριο υγείας, αλλιώς να φωνάζω την αστυνομία? Ενώ για τους σκύλους που είναι διαφορετικοί από εμάς (εκεί είναι όλο το παραμύθι), όλα αυτά είναι αποδεκτά και "αυτονόητα". Είμαστε εμείς μια ράτσα ....

Μπορεί να έγιναν πιο ανεκτικοί αλλά όχι και ανοιχτόμυαλοι. Ναι τα ζώα δεν είναι πράματα πλέον, όπως ήταν πριν. Αυτό με το βιβλιάριο εγω θέλω να αποφεύγω, γιατί δεν έχω την όρεξη να χαλαστώ σε αντιπαραθέσεις με βασιβουζούκους. Η δε τρίτη σου πρόταση παραπάνω είναι αυτή που καθορίζει την θετική σου στάση που πολλές φορές δεν είναι αυτή των φιλόζωων ακτιβιστών, που μόνο κακό κάνουν, όπως σωστά λες. Και μπράβο σου! Πάρτε και μια τον Ρίκο με στολή Batdog.

φεύγουν σιγά σιγά...

Αυτός είναι του μαγαζιού για ώρα ανάγκης. Είναι κάποιοι, που από αυτά που βλέπουν εκεί μέσα, τους φεύγουν τα σφραγίσματα.

Γιάννη, έχουν αλλάξει αρκετά τα πράγματα. Οι άνθρωποι έχουν γίνει περισσότερο ανοικτόμυαλοι σε αυτό και ο περισσότερος κόσμος δεν ενοχλείται αν το σκυλάκι απλώς κάθεται μαζί σου σε μια άκρη, σκάβει ή τσαλαβουτάει. Πολλά παιδάκια έρχονται να παίξουν με το σκυλάκι (αν μιλάμε για κανένα μικρό -μεσαίο σε μέγεθος) μάλιστα. Το καλοκαίρι στην Πάρο, βρήκα (με βρήκε) ένα αδεσποτάκι που με ακολουθούσε παντού - και στη θάλασσα. Δεν έκανε ποτέ κακά του ή τσίσα στην άμμο, το έβγαζα πρκαταβολικά μια βόλτα πίσω στο δρόμο, και τα έκανε εκεί. Και πάντα τα μάζευα , δεν τα άφηνα χύμα στο κύμα. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα λοιπόν... Το αντίθετο. Πολλοί λουόμενοι μάλιστα, ερχόντουσαν να μου πουν για το δικό τους κατοικίδιο και να γνωριστούμε. Στα ταβερνάκια ή στα μπαράκια, το ίδιο. Καθόταν η μικρή στα πόδια μας και δεν ενοχλούσε κανέναν. Προηγουμένως όμως, πάντοτε ρωτούσα "αν μπορούμε να καθίσουμε εδώ έξω (ποτέ μέσα) με το ζωντανό μας". Και ποτέ δεν μου έλεγαν όχι. Από φέτος, θα έχω μαζί της και τον πλήρη φάκελο με τα ιατρικά της και το βιβλιάριο υγείας της, διότι ποτέ δεν αποκλείεται να υπάρξει και κάποιος μαλάκας που θα σου πει ότι "το έφερες να μας κολλήσει αρρώστιες" (σημ.: ΔΕΝ κολλάει καμία αρρώστια ο άνθρωπος από το σκύλο και είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο). Από κει και πέρα, συμφωνώ και θα σεβαστώ αν κάποιος μου εκθέσει ευγενικά ότι ενοχλέιται , θα προσπαθήσω να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση και μπορώ και να μετακινηθώ - δεν είμαι δέντρο να έχω ρίζες. Χειρότερο κακό κάνουν οι φιλόζωοι που δεν σέβονται κανέναν γενικά, παρά οι στενόμυαλοι κατά τη γνώμη μου. Το περί ου ο λόγος τέρας

Ολη μου τη ζωή έχω σκύλους. Δεν παίρνω σε παραλία ποτέ τον σκύλο μου. γιατί δεν θα του λείψει. Οι σκύλοι και τα ζώα απο μόνα τους δεν πάνε στη θάλασσα, εκτός και αν τα προκαλέσει ο άνθρωπος. γιατί δεν θέλω να τσακώνομαι με τον κάθε βλάκα που μπαίνει, κατουράει, φωνάζει, παίζει ρακέτες πάνω μου και θεωρεί πως θα τον λερώσει το τρίχωμα του σκύλου στο νερό. Θα μου χαλάσει την ημέρα. Και ναι γνωρίζω τι ισχύει νομικά απο παλιά. γιατι θα πρέπει να τον ελέγχω δίπλα μου, να κουβαλάω και ομπρέλα, που σημαίνει πως δεν θα ευχαριστηθεί κανένας μας. Ουτε εγώ που έχω τον νου μου, ούτε ο σκύλος δεμένος στη ζέστη, ούτε οι παραδίπλα που μπορεί να έχουν και φοβίες (κατανοητό). Και κάπως έτσι, επειδή δεν θέλω κανένα δίπλα μου, άσχετα με τον σκύλο, κολυμπάω στα βράχια και σε δύσβατες παραλίες που ακόμα κι αυτές είναι πολύ λίγες στην Αττική. Αναγκαστικά θα τον πάρω μαζι στις διακοπές και θα βρω ότι πιο απόμακρο και απομονωμένο όπου δεν θα ενοχλώ και δεν θα με ενοχλούν. Δύσκολη η ζωή αν αγαπάς τους σκύλους.

Σ' ένα κόσμο φτιαγμένο από τους ανθρώπους για τους ανθρώπους (μόνο τους δρόμους και τα αυτοκίνητα να σκεφτείτε φτάνει), σε ένα περιβάλλον κατακρεουργημένο από τους ανθρώπους στο οποίο δεν μπορούν πια τα ζώα (ναι, και αυτά που λέμε ζώα συντροφιάς) να επιβιώσουν και θεωρούνται κάτι σαν βρωμιά (αδέσποτα), και σε μια κοινωνία με δομές τέτοιες, που και οι άνθρωποι δυσκολεύονται πολλές φορές να ζήσουν, ζητάμε και τα ρέστα. Ευτυχώς που τα ζώα δεν ξέρουν γραφή και ανάγνωση, γιατί θα είχαμε γεμίσει τον τόπο πινακίδες που να τους απαγορεύουν ακόμα και την αναπνοή. Το δεσποζόμενο ζώο, δεν είναι πάντα "φυλακισμένο", κάποιες φορές απλά είναι προστατευόμενο. Από εκεί και πέρα βέβαια, έχει δίκιο και ο ρέμπελος του νότου. Αλλά όλη η βλακεία είναι των ανθρώπων, όχι των ζώων.

Σοβαρά μιλάω. Σιχαίνομαι τους ανθρώπους που νομίζουν οτι έχουν παραπάνω δικαιώματα απο ενα ζώο. Είτε είναι σκύλος. ....εiτε κατσαρίδα. Η υπεροψία δε αυτή εκδηλουται με τον πιο χυδαίο τρόπο. ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ....για τα ζώα.

Μόνο φιλοσοφικά μπορώ να προσεγγίσω το θέμα. Απο πότε οι ανθρωποι νομοθετούν για το τι ισχύει για τους σκύλους ; Είναι το ισχυρό μέρος και τους ανήκει ο πλανήτης ; Θα προτιμούσα οι σκύλοι να νομοθετούν για τους ανθρώπους.