Πίνακας συμμετοχής

Ας παμε λιγο πισω στο χρονο. Ενα κομματι που ειχα γραψει για την μπαντα μου "Παντος Καιρου" το 2000. Ηταν η απόρροια της παραδοχης οτι δεν θα φυγω στο εξωτερικο και πλεον θα απευθυνομαι σε Ελληνικο κοινο που ακουει ροκ (οχι Ελληνικο ροκ), αλλα θελει και Ελληνικο στιχο. Ισως να ηταν και λαθος, δεν εχει σημασια. Το ηχογραφησαμε live σε 24track μπομπινα (soundkraft, απο τις τελευταιες εν λειτουργια στην Ελλαδα) και καναμε μερικα overdubs σε ηλεκτρικες, ακουστικες κιθαρες και φωνες. (Prs, Strat, Μarshall Mk2 Plexi, Marshall JMP100 Super Lead, Taylor) Εγινε μια προχειρη μιξη (manual automation με 3-4 ατoμα πανω απο την κονσολα) για ενα demo με 11 κομματια, αλλα δυστυχως δεν αγορασαμε τις μπομπινες για να εχουμε το υλικο για οτιδηποτε περαιτερω. Η μπαντα ηταν ετοιμη να υπογραψει συμβολαιο με μεγαλη δισκογραφικη, αλλα διαφωνησα με τον παραγωγο που ηθελε να μειωσουμε κιθαρες, να βαλουμε keyboards και να γινουμε πιο "Ελληνικη" μπαντα. Κι ετσι το διαλυσαμε. Κι αυτο ισως να ηταν λαθος, αλλα δεν εχει σημασια. Οι στιχοι ουσιαστικα προμήνυαν κατι τετοιο , αφου μιλανε για το οτι δεν υπολογίζω τιποτα και κανω παντα οτι μου λεει η καρδια. "Στα χερια σου τη ζωη αφηνω - Τα λαθη που εκανες τα σβηνω" Κουτσομπολιο: Μετα απο μερικους μηνες ακουσα το chord progression της ακουστικης γεφυρας σε ενα τραγουδι που εγραψε και εγινε μεγαλο διαχρονικο σουξε, ο συνθετης/παραγωγος/και κριτης σημερα, που ηταν και ο ανθρωπος της δισκογραφικης που θα εκανε την παραγωγη στο δισκο μας και ειχε επιλεξει τον Ανεμοστροβιλο για προωθηση στα μεσα. Ηταν ομως εξυπνο "κλεψιμο", απο αυτα που δεν μπορουν να πανε δικαστηριο, αλλα ξερεις οτι ξεκινησε απο το δικο σου τραγουδι. Ειχε παρει το progression αλλα οχι τη μελωδια. (βεβαια καποια στιγμη αργοτερα ξεθαρεψε και εκλεψε και μελωδια απο ενα φιλο συνθετη, που τον πηγε δικαστηρια και του πηρε χοντρα). Η ιστορια πως το ανακαλυψα ειχε πλακα. Εχω παει για καλοκαιρινη σεζον σε μπουζουκλερι και καναμε προβα τα καινουρια σουξε. Πεφτει μπροστα μου η παρτιτουρα απο ενα καινουριο κομματι και ξεκιναω να το "κοιταζω" στην κιθαρα (πριν μας βαλει ο μαεστρος να το ακουσουμε). Παρατηρω το progression που δεν ειναι το κλασσικο ελληνικο μινορε progression, αλλα ματζορε και με καποιες διπλες συγχορδιες D και A (Asus4 και 6η) και μου κανει εντυπωση. Ρωταω το μαεστρο "ποιος το εχει γραψει αυτο το κομματι μαεστρο?" και μου λεει το αναμενομενο ονομα. Χεχε Αυτα. .

Επάνερχομαι με την τελική custom λύση με Ikea parts, η οπoία εχει τα υπέρ της και τα κατά της. Υπερ: Ρυθμιζόμενο ύψος γραφείου Υπερυψωμένη θέση οθόνης, άλλα όχι στο ύψος των monitors που κατ' εμέ ειναί υπερβολικό για οθόνη Κάτω από την επιφάνεια του γραφείου υπάρχει ένα δίχτυ για διαχείριση καλωδίων (δεν έχω βρει ακόμα πως θα το χρησιμοποιήσω) Οικονιμικό σε σχεση με τα εξειδικευμένα studio desks (με θέσεις rack κλπ, που έτσι κι αλλιώς δεν τα χρειαζόμουν) Κόστος γραφείου: €222 Όμορφο (προφανώς υποκειμενική άποψη) Κατά: Έλειψη συρταριού για midi controller. Για την καρέκλα κατέληξα τελικά σε δοκιμασμένη λύση από Ikea. Άνετη. Πέρα από τις κλασικές ρυθμίσεις ύψους και κλίσης της πλάτης, έχει ρυθμιζόμενο προσκέφαλο και μαξιλάρακι μέσης καθώς και ρύθμιση στος βάθος του καθίσματος. Η ιδέα για το γραφείο πρέρχεται από το παρακάτω link: https://promusicproducers.com/how-to-build-a-studio-desk/

Έβαλα Linux Mint 19.3 Cinnamon και είμαι καλά!

Καλημέρα. Αυτό είναι το νέο μου fingerstyle κομμάτι. Ελπίζω να σας αρέσει.

Στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν είχα ανοίξει ένα θέμα κάπου εδώ μέσα γιατί με απασχολούσε η αγορά μιας σοβαρής καρέκλας μιας και αφιερώνω πολλές ώρες πλέον στον υπολογιστή. Εν μέσω καραντίνας λοιπόν, και μετά απο αρκετό ψάξιμο, μου ήρθε μια υπερ-τούμπανη Anda seat που είχα παραγγείλει, αυτή: Δε μπορώ να περιγράψω το πόσο καλή είναι. Το μόνο που μπορώ να πω είναι οτι μετά τη χύτρα ταχύτητος (άντε και το cubase 10 pro) είναι η καλύτερη αγορά που έχω κάνει στη ζωή μου και δε μετανιώνω ούτε ένα ευρώ απο τα 240 που κόστισε. Όταν λέμε για στιβαρή κατασκευή μιλάμε για την επιτομή της στιβαρότητας, φουλ αλουμίνιο μέσα 26 κιλά γομάρι (μου φύγαν τα νεφρά να την ανεβάσω στον 2ο...) Άνεση; Άστο.......φανταστικά μαξιλάρια και με τους μηχανισμούς που έχει για να "ξεδιπλώνεται" δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απο ένα κρεβάτι (σε υπερ-διπλη βγαίνει άραγες;) Δυστυχώς, λόγω της κιθαριστικής μου παράλληλης ιδιότητος, ήθελα και εγώ να βρώ κάτι με αναδιπλώμενα μπράτσα αλλά δε βρήκα κάτι σε αυτό το επίπεδο (μετά ξεφεύγανε σε τιμές). Παρ'όλα αυτά, και κιθάρα που παίζω δεν έχω πει ποτέ "θα σηκωθώ να αλλάξω καρέκλα γιατί δε βολεύει καθόλου". Απλά δεν ενοχλεί κάτι τόσο για να το κάνω. Αμα θέλεις όμως σου δίνει τη δυνατότητα να αφαιρέσεις ένα ή και τα δύο μπράτσα. Α ναι, και τα ρουλεμάν που έχει στα ροδακια σούπερ smooth. Δύο άτομα να κάθονται επάνω τσουλάει άνετα και εντελώς αθόρυβα. Τη προτείνω με κλειστά μάτια, απλώς θέλει προσοχή στο μέγεθος που θα επιλέξει κανείς (εγώ 1,90 πήρα την XL)

Social distancing is a necessary evil in Covid world. Watching "Mother" reminds me just how irreplaceable the joy of being in a band is. (Roger Waters) οπως και να παιχτει αυτο το κομματι, γαμαει

Ποιότητα κατασκευής: Δεν έχω δει και πολλούς ακριβούς marshall από κοντά για να μπορώ να έχω μέτρο σύγκρισης, αλλά για την τιμή του θεωρώ ότι είναι φυσιολογική η ποιότητα κατασκευής του. Τα “ξύλα” και τα ηλεκτρονικά δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Αυτό που μου άρεσε πολύ είναι η συναρμολόγηση. Πρέπει να είναι, χαλαρά, ο ενισχυτής που χρειάζεται τον λιγότερο χρόνο για να γίνει βίδες, σε σχέση με τους υπόλοιπους. Το 10άρι celestion V-type είναι μεσαίας κατηγορίας και αρκετά ποιοτικό. Καλή, απλή και στιβαρή κατασκευή, σε γενικές γραμμές. Βαθμολογία 8/10 Εμφάνιση: Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το vintage look, με τα χειριστήρια στην κορυφή. Έχει μια απλότητα, σαν φιλοσοφία, και αυτό τον κάνει πολύ όμορφο στα μάτια μου. Μέχρι και οι γρίλιες δίπλα στα χειριστήρια έχουν πολύ προσεγμένο σχεδιασμό. Από όποια γωνία και να τον κοιτάξει κανείς, σχεδιαστικά πραγματικά ξεχωρίζει. Βαθμολογία 10/10 Λειτουργίες: Τα specs του origin 20 είναι αρκετά πλούσια. Χορταστικά, θα έλεγα. Μόνο το reverb λείπει. Με τα τόσα χειριστήρια, πάντως, που έχει είναι δύσκολο να μη βρεις τον τόνο που σου αρέσει. Έχει πολύ καλό attenuator, με επιλογές 0,5 watt, 5 watt και 20 watt. Έχει εξαιρετικό emulated output και, κάτι που δεν αναφέρει στο manual, έχει ενσωματωμένο loadbox, για σιωπηλές ηχογραφήσεις. Έχει fx loop, το οποίο δουλεύει μόνο εάν έχω συνδεδεμένο και ενεργοποιημένο το footswitch. Είναι κάτι αρκετά εκνευριστικό. Επίσης, έχει και booster το οποίο ενεργοποιείται τραβώντας το ρυθμιστικό gain ή μέσω footswitch. Δίδει τη δυνατότητα να παίξεις od/booster χωρίς πετάλια μπροστά. Βαθμολογία 9/10 Ήχος: Ο ήχος του origin είναι ο κλασικός 60’ ήχος της Marshall. Ωμός, πλούσιος σε αρμονικές, ιδανικός για blues και hard rock. Όσο και να έχω προσπαθήσει δεν έχω καταφέρει να του βγάλω πιο μοντέρνο “still got the blues” ήχο, ακόμα και με βοήθεια πεταλιών. Δεν το έχει καθόλου. Κάνει άλλα πράγματα και τα κάνει εξαιρετικά καλά. Με πραγματικά σούπερ καθαρά, αποτελεί μια εξαιρετική πλατφόρμα πεταλιών. Ότι πετάλι και να μπει πάνω, δεν αλλάζει ο χαρακτήρας του ήχου. Φωνάζει marshall από μακριά. Ο crunchy και ο overdriven ήχος είναι το στοιχείο του. Αυτό είναι είναι που ζητά. Και το κάνει και αυτό σε πολύ καλό βαθμό για την τιμή του. Στο low output (0,5 watt) o ήχος είναι μέτριος. Δεν έχει “σώμα” και του λείπει ζωντάνια. Από ένταση, είναι ιδανικό για σπίτι και παίξιμο με καθαρό ήχο. Εάν το gain και το volume περάσουν τη μέση, ο ένταση ανεβαίνει αρκετά. Στο medium output (5 watt) υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά έντασης, όσο και μεγάλη διαφορά στην ποιότητα ήχου, σε σχέση με το 0,5watt. Δεν έχω παίξει ακόμα σε live με τον origin, αλλά σε πρόβες που τον έχω πάρει είναι αρκετά δυνατός στα 5 watt. Βγάζει εύκολα και live στη ρύθμιση αυτή. Και επειδή ίσως να υπολείπεται σε headroom σε περιπτώσεις που θέλει κανείς καθαρά, υπάρχει και το high output (20 watt) όπου υπάρχει αισθητή διαφορά στην ένταση, και λιγότερη διαφορά στην ποιότητα ήχου. Γενικότερα, ο OR20 θέλει να έχεις μετά την μέση το volume, ώστε να δουλεύουν οι τελικές λάμπες και να συμμετέχουν και εκείνες, διαμορφώνοντας τον τελικό ήχο. Κάνουν μεγάλη διαφορά, καθώς ως γνήσιος marshall, ένα μεγάλο μέρος του overdriven ήχου προέρχεται από τις τελικές λάμπες. Το 10άρι V-type μεγάφωνο της Celestion είναι αρκετό. Δεν γεμίζει το μάτι, αλλά αντέχει άνετα τα 20 watt. Δεν μπουκώνει, σε αντίθεση με το 10άρι celestion VX10 που φορά ο ac10, ενώ οι ένταση στον OR20 είναι αισθητά υψηλότερη. Το μόνο που λείπει, με το 10άρι, είναι το σώμα, δηλαδή το μπάσο. Με την αλλαγή που έκανα βάζοντας 12άρι μεγάφωνο (G12-65), η ένταση δεν άλλαξε, αλλά πήρε το “σώμα” που του έλειπε, κάποια ενοχλητικές ψηλές συχνότητες εξαφανίστηκαν. Και το 10άρι V-type αντικατέστησε το αναιμικό vx10 από τον AC10 (του έκανε μεγάλη διαφορά). Ο Origin 20 βγάζει καλούς και αξιοποιήσιμους ήχους σε όλο το εύρος gain και volume. Αυτό παύει να ισχύει μόλις η ένταση περάσει το 8. O ήχος χαλά. Είναι κάτι που διορθώνεται με αλλαγή τελικών λαμπών, απ’ ότι έχω διαβάσει. Μεταξύ 7 και 8 είναι το sweet spot του ενισχυτή. Να αναφέρω, επίσης, ότι με το gain μετά το 7 ο ήχος γίνεται πιο μπάσος και κομπρεσσαρισμένος. Χρειάζεται να μειώνω τα μπάσα, όταν περνά το 7. Σε κάθε ρύθμιση gain και volume χρειάζεται μια αναπροσαρμογή στο eq, στο presence και στο tilt, ώστε ο ήχος να μη χάνει την οξύτητά και την ζωντάνια του. Θέλει προσοχή, βέβαια, διότι είναι εύκολο να εμφανιστούν κάποιες ενοχλητικές ψηλές συχνότητες. Βαθμολογία 9/10 Δείγματα ήχου: Η ηχογράφηση ήταν σιωπηλή, με το emulated output να με βγάζει ασπροπρόσωπο. Χρησιμοποίησα stratocaster με hot μονοπήνιους (στα 14 kohm). Ξεκίνησα με ΕQ, tilt, presence όλα στη μέση, και όσο ανέβαζα gain, εκανα αναπροσαρμογή. Λίγο reverb μπήκε μέσω daw. Με gain στο 1/4 και volume στη μέση. 1.mp3 Με gain στο 2/4 και volume στη μέση. 2.mp3 Με gain στα 3/4 και volume στη μέση. 3.mp3 Με gain τέρμα και volume στη μέση. 4.mp3 Mε gain στα 3/4 και volume στα 3/4 (sweet spot), και boost on. 7.mp3 Mε gain στα 1/4 και volume στα 3/4, και με χρήση TS9. 8.mp3 Mε gain στα 1/4 και volume στα 3/4, και με χρήση OCD 9.mp3 Mε gain στα 1/4 και volume στα 3/4, και με χρήση DOD CARCOSA FUZZ 10.mp3 Pros n’ Cons + Τιμή + Ήχος + Σχεδίαση - 10άρι ηχείο - Δεν δουλεύει το fx loop χωρίς footswitch - Μετά το 8, στην ένταση, χαλά ο ήχος Tube combo amp for electric guitar · Gain boost function · Two voicings (Normal, High Treble), which can be mixed steplessly via the tilt control · Switchable power reduction for full sound in any environment · 1 channel · Power: 20 watts · Preamp tubes: 3x ECC83 (12AX7) · Power tubes: 2x EL34 · Equipped with: 1 x 10" Celestion V type speaker · Controls: Gain - Tilt - Bass - Middle - Treble - Master - Presence · Switches: Power On / Off - Output Low / Mid / High - Gain Boost (Pull Volume) · Serial effect grinding path · Connectors: Input (6.3 mm jack) - DI Out (6.3 mm jack) - FX Send & Return (2 x 6.3 mm jack) - Footswitch (6.3 mm jack) · Speaker Outputs: 3 x 6.3 mm jack (16 ohms / 8 ohms) · Dimensions (W x D x H): 520 x 240 x 240 mm · Weight: 13.9 kg · Includes footswitch

ο δίσκος είναι του 2019 . Το μπονους τρακ που ακούμε ουδεμία σχέση με το ύφος του αλμπουμ

Που πας με fancy glasses ρε Mo να παιξεις τα blues? Μολις τα εβγαλε νερακι πηγε.

Μπράβο σας ρε Σπύρε για το άσμα και πολύ πολύ μπράβο σε σένα που δε πουλήθηκες. Πραγματικά σε τιμάει αυτό μιας και είναι σπάνιες αυτές οι αρετές.

Αν θα έβαζα στη πλάστιγγα αυτά που μ' άρεσαν και αυτά που δεν, μάλλον η πλάστιγγα θα εξισορροπούσε. Μετά θυμήθηκα μια φοβερή ρήση του ντράμερ μας (για τη μουσική αξία ενός δίσκου): -Δηλ. πόσα θα έδινες να πάρεις τον δίσκο; Θα έδινα;

Για Ελλαδα θα πω πως ειναι toο much το συγκεκριμενο, με τοσο heavy κιθαρες. Θα συμφωνησω εν μερη με τον παραγωγο. Κατα τα αλλα το ρεφραιν ειναι καλο χωρις να ειναι τιποτα ιδιαιτερο. Το κουπλε δεν μου αρεσε. Πολυ " στεγνο".Ανεπνευστο. Για μενα. Το σολο και αυτο δεν μου αρεσε. Ξερω οτι μπορεις και πολυ καλυτερα. Ολα τα λεφτα τελικα ηταν η γεφυρα, η οποια περασε απαρατηρητη απο εσας, αλλα οχι απο τον αγνωστο γνωστο παραγωγο που το εξελιξε. Αξιζει να προσπαθησεις για κατι καλυτερο και ποτε δεν ξερεις. Εχουν γινει σουξε πολυ κατωτερα απο αυτο. Με συμπαθεια. Καλη συνεχεια.

Spitfire Audio | Westworld Scoring Competition 2020

Τι κρίμα ρε φίλε... τόσο νωρίς! Κι εγω τον "έχασα" στο Half Note. Μα πιο πολύ μου άρεσε το Hammond που έπαιζε. R.I.P.

Χωρίς τις κιθάρες δεν θα έλεγε ούτε το μισό του μισού. Σωστή η αρνητική απόφαση σου. Ακομα και αν προχωρούσατε όπως ήθελαν, το καλό σενάριο σε βάθος χρόνου για εσένα που δεν τραγουδούσες, θα ήταν να γράφεις τραγουδια για άλλους, σαν συνθέτης. Κάτι που μπορείς να κάνεις και τώρα απο την εξέλιξη σου στον χώρο. Κάνω λάθος;

Δώσε σε αυτόν το δίσκο μια ευκαιρία...Οκ,ίσως δύο. Στο λέει ένας πιστός πλην όμως σχετικά αμήχανος φαν από το Octavarium και μετά(2005).

Εύγε! Πολύ όμορφη σύνθεση. Εύγε!

κάποια στιγμή ίσως σε αγκαζάρω να κάνεις μερικές μετρήσεις διαστάσεων

Σταματήστε να παίζετε κιθάρα και να γράφετε μουσική μερικοί. Κομπλεξικοί καταντάμε. (Ε βέβαια ήπιες το θαυματουργό νεράκι απ' τα πάτρια, το 'παιξες νεράκι το έργο. Έτσι κι εγώ παίζω)

Φιλε Γιωργο πραγματικα respect !!!Οταν βλεπω οτι ανεβαζεις review νιωθω την ιδια λαχταρα οταν εχω παρει περιοδικο και ανυπομονω να το ξεφυλλισω.Ωραιος και ο ενισχυτης και τα παιξιματα........

Είναι ωραίος ο Marshallάκης. Το 12αρι τον smoothεψε και τον άπλωσε. Η ..."κομπλεξική" (κατ' εμέ*) 5751 δεν πρόσφερε τίποτα παραπάνω απο buzzzzz. * Οι 5751 μου τη δίνουν γιατί δεν ξέρουν τι είναι τελικά... ούτε ΑΧ ούτε AT, και ποτέ δεν μου άρεσαν ηχητικά. Ούτε NOS ούτε μος ούτε τίποτα... Επιφυλάσσομαι για παραπάνω ...τέντωμα με νεότευκτο πετάλι που αγαπά βρωμίζοντες ενισχυτές.

Πολυ δυνατο πραγματικα. Οντως αξιζε να βγει παραεξω. Και η Βαναλενικη εισαγωγη στην κιθαρα,κουφετο.

Ολα αυτα που προειπαν οι καλοι φιλοι και συν-φορουμιτες παραπανω. Τοσο ομορφο,ευχαριστουμε.

Aυτο ακριβως. Λιγο ατσαλο το κοψιμο στο 0,43 μεταξυ των δυο μερων-αυτο το κλικ που κανει κυριως-αλλα ποιος νοιαζεται τελικα? Ομορφιες.

Αν θέλει κανείς το παιχνίδι δωρεάν για τα παιδιά του ή τον εαυτό του πάει στην σελίδα https://www.epicgames.com/store/en-US/ βρίσκει το παιχνίδι και το κατεβάζει.(η προσφορά λήγει στις 21 του μήνα αν είδα καλά και το παιχνίδι είναι 94gb,οπότε ετοιμάστε χώρο) Κυρ @cos_dr μας,πιο πολύ σε εσένα αναφέρομαι

Δεν το έχω και λέω να το δοκιμάσω

150 εκατομμύρια κόπιες, το δεύτερο πιο επιτυχημένο εμπορικά video game όλων των εποχών, και αποφασίσανε τώρα να το δώκουνε τσάμπα Υπάρχει άνθρωπAς που δεν το'χει? (εγώ πάντως και που το'χω δεν το 'παιξα ποτέ)

Έτσι είναι, πράγματι.

Στο λύνω άμεσα. Πάλι από ΙΚΕΑ, μια τάβλα (ίδια με αυτή του τραπεζιού σου, αλλά αρκετά πιο στενή και ίσως πιο κοντή), δύο πόδια (ή τέσσερα) με ροδάκια που κλειδώνουν, το ρυθμίζεις χαμηλότερα από το ύψος του τραπεζιού σου, και το τσουλάς από κάτω του. Όταν θέλεις να το χρησιμοποιήσεις, το τσουλάς έξω, και μετά το ξαναβάζεις κάτω από το υπάρχον τραπέζι σου (σαν συρτάρι). Μεγειά, όμορφο είναι.

Μας συγκίνησες βραδιάτικα Mr Spyros....

Εμείς πρέπει να σε ευχαριστήσουμε

Ευχαριστώ! Ευχαριστώ!

Ο Φώτης παίζει μπάσο σε αυτό το κομμάτι;; Γράψτε τα remotely τώρα που έγινε και της μόδας, αν αρχίσει και τραβάει το βλέπετε τότε. Το κομμάτι είναι πολύ καλό, που να ακούσουμε και τα υπόλοιπα!

Αυτό το βίντεο τα έχει όλα. Γέλιο,όμορφη παρουσία και καλή ερμηνεία.

Τι να λέμε τώρα, υπέροχο απο πάσης απόψεως, εύγε. Αναρωτιέμαι πως είσαι ακόμα στα μέρη μας, αυτό που παρουσιάζεις είναι παγκοσμίου βεληνεκούς.

Φανταστικό. Κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι highlands.

Οι κιθάρες...κι άλλες ποικιλία εννοώ να μην είναι τόσο μετρονόμος. Να αλλάζει ήχο, να ανεβοκατεβαίνει η έντασή του, να κρύβεται, να του βάλεις ένα modulation Το detune είναι απίστευτη ξενέρα. Καθε 15 δευτερόλεπτα. Αντε κάντο μία φορά για γούστο. Είναι πολύ παράφωνο.

Η Harmony επιστρέφει με made in USA μοντέλα ,στο εργοστάσιο της Heritage που είναι το original Gibson εργοστάσιο. Αυτή εδώ με έχει ξετρελανει

Λοιπόν επανέρχομαι να πω τη γνώμη μου γι' αυτόν τον ενισχυτή. Mε το δεκάρι μεγάφωνο δυστυχώς δεν τα καταφέρνει. Παρ' ό,τι 20W θα δυσκολευτεί σε μεγάλο πατάρι. Στο πρώτο live που βγήκε, σε μεσαίου μεγέθους σκηνή, δεν φτούρησε δυστυχώς. Δεν είχα ημικαθαρό, όπως το χρειαζόμουν. Είχα crunch μόνιμο. Άλλαξα κι εγώ μεγάφωνο, έβαλα ένα ταπεινό 12" Seventy80 που είχα εύκαιρο και η κατάσταση με το clean headroom βελτιώθηκε κατά πολύ. Η ένταση όχι και τόσο, όπως θα διαπιστώσετε και στο κλιπ παρακάτω. Μετά από λίγη τριβή μαζί του, βρήκα το κουμπί του και το sweetspot του τοπογραφικά (τον έχω πάντα στο πάτωμα, tilted να σκάει στα αυτιά μου), οπότε στα τελευταία live, τον έπαιζα και στα 5W. Είναι δύσκολος ενισχυτής, δεν είναι plug n play, α, βάζω λίγα μπάσα, κόβω πρίμα-presence κι έφυγες. Κάθε κίνηση στο EQ section θέλει αντιστάθμιση. Συνήθως τον έχω με κομμένα τα μπάσα σχεδόν τελείως (είμαι θιασώτης του hollow, στεγνού ήχου, τα χαμηλά στις κιθάρες νιώθω ότι βρωμίζουν ένα mix αχρείαστα και κουραστικά). Με λίγο ψάξιμο βγάζει διάφορες χροιές, από φεντερίσια clean, μέχρι crunchy μαρσαλιές ή voxy "σακουλιασμένα" lead. Clapton (bluesbreaker)Frusciante, Angus Young (προ PowerAge εποχής), Gibbons, Gallagher, μέχρι SRV (με sparkle drive) ή και Gary Moor-ish τα έχω πλησιάσει. Ωραίο μηχάνημα, θεωρώ πιο τίμιο να το έβγαζαν με 12άρι. Το DI out του δεν μου έκανε καθόλου δυστυχώς -ηχογραφικά- πολύ ψεύτικο, αν και το έχω χρησιμοποιήσει σε live για να βoηθηθεί από το PA, χωρίς παράπονο από τους ηχολήπτες. Για κάποιον που δεν έχει ή δεν θέλει να διαθέσει για το real deal, αλλά θέλει το ηχόχρωμα και το παίδεμά του, χωρίς άγχος κουβαλήματος ή φθοράς, είναι μια χαρά. Παραθέτω μερικά κλιψ, κακο φτιαγμένα-στο πόδι αλλά ηχητικά δίνουν ένα κλου. 10άρι vs 12άρι, ηχογραφημένα με ένα SM58 στη γρίλλια κι ένα Rode NT1 στο χώρο, παναρισμένο ελαφρώς αριστερά. origin20 10inch V type.mp3 origin20 seventy80.mp3 Κι εδώ κάποιες ρυθμίσεις-ήχοι με τη Firebird (alnico mini-buckers κάτι σαν μικροί PAF), SM58 στη γρίλλια. Θα ακολουθήσουν και φωτό-αντιστοιχήσεις στα κλιψ. clean all pickups-Track 3.mp3 clean neck marshallish-Track 4.mp3 crunch neck bridge-Track 6.mp3 boost bridge lead-Track 6.mp3 Στο τελευταιο κλιπ, στο lead(σηκωμένο το knob του gain), έπρεπε να γυρίσω στο μισό βατ, για να μην ξεφύγω. Γενικά, στο σύστημα, αν το master περνάει το 7μιση-8, τότε τσιρίζουν (distortion) και οι τελικές, οπότε το EQ section δεν ακούει σχεδόν καμια ρύθμιση. Με πετάλια δεν έχω κανένα πρόβλημα, πλην ίσως, δυσκολεύτηκα να φέρω ήχο σε fuzzface τυπου φαζ, ειδικά με μονοπήνιες κιθάρες. Από καιρό ζαχαρώνω κάποιο creamback, αλλά για τις δυνατότητες και τις απαιτήσεις μου, πιο πολύ GAS αποτελεί, παρα πραγματική ανάγκη. Ένα άλλο λίγο εκνευριστικό, είναι ότι οι ενδείξεις για τις συνδέσεις (speaker outs, di out, fx loop, footswitch) είναι έτσι βαλμένες που πρέπει να γυρίσεις τον ενισχυτή ανάποδα για να διαβαστούν και αυτό σε ώρα στησιματος live είναι λίγο άβολο. Εγώ έχω μάθει τη θέση τους και τα σναγνωρίζω με ψηλάφισμα πλέον. Επίσης, τα τριξίματα που ακούγονται στα πρώτα κλιψ, είναι επειδή είχα αντικαταστήσει την πρώτη προενισχύτρια λυχνία με μια που ήταν τελικα μικροφωνική. Ευτυχώς βοηθήθηκα από τον παντα πρόθυμο και γνώστη, @alderbody.

Εχεις δικιο σε αυτο που λες μπορει να γινει νοθεια ευκολα.Τελος παντον ας κανουν τουλαχιστον τον κοπο να βγαινουν να πουν γιατι και πως επελεξαν δε μπορει να εχουμε τετοια αποτελεσματα με τετοιες κομματαρες απεξω μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι Ας θυμηθουμε μερικα κομματια που δεν μπηκαν στην τριαδα για οσους δεν τα εχουν ακουσει ολα γιατι εγω τα ακουσα ολα. Signs Of Time By Saturnus https://www.noiz.gr/community/lockdown/signs-of-time-r96/ track 2 nikas_gtr https://www.noiz.gr/community/lockdown/track-2-r83/ track 1 nikas_gtr https://www.noiz.gr/community/lockdown/track-1-r82/ Balkan Marriage In The House By neeq https://www.noiz.gr/community/lockdown/balkan-marriage-in-the-house-r48/ A Madness Flow By kontoven https://www.noiz.gr/community/lockdown/a-madness-flow-r22/ Bob Katsionis : Skoil Jam In Elikikou Minor https://www.noiz.gr/community/lockdown/bob-katsionis-skoil-jam-in-elikikou-minor-r32/ ΓΛΥΚΟΧΑΡΑΖΕΙ Γιάννης Μαχαίρας https://www.noiz.gr/community/lockdown/γλυκοχαραζει-γιάννης-μαχαίραςnoizgr-r7/ Never Isn't Enough Saturnus By Saturnus https://www.noiz.gr/community/lockdown/never-isnt-enough-r2/

+1.000.000 Σχετικά με τη καρέκλα, επειδή έψαχνα παλιότερα: Πρέπει οπωσδηποτε να τη δοκιμάσεις και να ελέγξεις ποιο ύψος βολεύει τα πόδια σου* Ισχύει πάρα πολύ το ότι πληρώνεις παίρνεις, ακόμα και μια βολική φτηνή καρέκλα είναι πολύ πιθανόν: 1. Να χαλάσουν οι μηχανισμοί της 2. Να ξεφτύσουν/χαλάσουν τα υφάσματα της 3. Να σπάσει κάποιο μεταλλικό μέρος στη βάση γιατί θα είναι φτηνό/μη ανθεκτικό το μέταλλο 4. *Να μην έχει το σωστό ύψος και να το έχεις παραβλέψει όταν την αγόρασες Bonus: Ειδικά τα φτηνά μοντέλα, με αποσπώμενη χειρολαβή για να μπορείς να παίξεις κιθάρα, είναι τραγικά κακά. Οι χειρολαβές βοηθάνε στη "Σταθερότητα" (στατικότητα;) της καρέκλας, αν είναι αποσπώμενες τότε αυτό πάει περίπατο και σε συνδυασμό με τα 1 και 3 που έγραψα πριν, θα καταλήξεις να την πετάξεις μέσα σε 1-2 χρόνια. Για να κλείσω, υπολόγισε τουλάχιστον 200-300 ευρώ για μια σοβαρή καρέκλα που θα σε βγάλει πολλά χρόνια.