Αpussyα

"Θέλω δεν θέλω διάλειμμα κάνω αδερφέ μου, "υποχρεωτική αργία" θα το έλεγα"

Μην το βλέπεις σαν υποχρεωτική αργία, δες το σαν απαραίτητο διάλειμμα.

Ο τρόπος που το αντιμετωπίζεις κάνει την διαφορά.

"Βρε δεν ειναι θεμα κινητρου, το μεν πνεύμα θέλει, το δε σώμα δεν...θα προτιμουσα να ειχα το αριστερο μου χέρι χωρις θέματα και έναν Marshall MG15 παρά ένα άχρηστο χέρι  και δύο fractal τελευταίας γενιάς σβηστά και απλά να τα κοιτάω"

Εδώ φυσικά έχεις δίκιο.

Αλλά το αριστερό σου χέρι δεν θα είναι πάντα έτσι (ελπίζω).

Εξάρθρωση είναι, δεν είναι κάτι που δεν θα περάσει.

Νομίζω πως η μουσική δεν προϋποθέτει αρτιμέλεια. Δες τον Τζάνγκο π.χ. Επίσης αμα αισθάνεσαι μουσικός και όχι εκτελεστής, σκέφτεσαι πιο σφαιρικά. Προσωπικά όσες φορές μου έτυχε κάποια αναπηρία σε κάποιο χέρι (ευτυχώς προσωρινή) η σκέψη μου ήταν "πως θα μπορώ να παίξω ή να δημιουργήσω μουσική με ότι μένει". Καταλαβαίνω τι μπορεί να σημαίνουν ηθικά οι απανωτές ατυχίες και ταλαιπωρίες αλλά συμφωνώ με τον φάσιον. 

Ευχαριστώ για τον χρόνο σου Γιάννη.

Η μόνη μου υποχρέωση και σκοπός είναι να παίζω με όση περισσοτερη πιστότητα ότι ήδη έχω ακούσει στο μυαλό μου μερικά ms πιο πριν και αυτό είναι real-time και on-the-fly διαδικασία. Αρνούμαι να προκατασκευάσω οτιδήποτε, οπως αρνούμαι όταν εκφραζω τι σκέφτομαι και νιώθω να το διαβάζω από έτοιμο κείμενο ή σενάριο. Ο στόχος για μένα πάντα ήταν, είναι και θα είναι να παίζω όπως μιλάω. Δεν υπάρχει σωστό και λαθος εδω, αυτή ειναι καθαρά ή δική μου προσεγγιση.

Αν το προβλημα ήταν 1-2 δαχτυλα δεν θα γκρινιαζα. Ειλικρινα οταν ξεκινησα να γρατζουναω σταματησα το μπασκετ γιατι για καποιον λογο παθαινα θλασεις στα χερια. Απο τότε θυμαμαι πέρναγα και λιγη ωρα καθε μερα παιζοντας με ενα δαχτυλο λιγοτερο στο αριστερο just in case. Δεν ειναι αυτό το case εδω. Εδω έχουμε ενα χερι off. Αν ήταν το δεξί χερι τουλάχιστον, το πιστευεις ή οχι, παλι θα επαιζα κουτσά στραβά. Αν παλι ήμουν πιανίστας, πάλι θα μπορούσα να κάνω κάτι μουσικά εστω με το ένα χερι.

Δεν βαριέσαι...