Πίνακας συμμετοχής

Λεω να γραψω λιγο μεταλ... η μαλλον ας το γυρισω στο καθαρο... μπα, καλυτερα μεταλ... gkiwnhs.mp3

Ορίστε και η δίκη μου προσπάθεια. Μη κουραστείτε να σχολιάσετε τα της μίξης γιατί απλά δεν πρόλαβα να κάνω κάτι πάνω σ’αυτο το θέμα πέρα από τα, για μένα, υποτυπώδη. Σε όλα τα υπόλοιπα, ρίχτε μπινελίκι.

το παράδειγμα είναι ενδεικτικό αλλά νομίζω ότι πιάνεις το point μου: Εταιρίες σαν την Fender, την Yamaha, την Line 6 κ.α. με μαζική παραγωγή παρουσιάζουν ευαισθησία στα επίπεδα: 1. Που είναι υποχρεωμένες μέσω της νομοθεσίας (εργασιακά δικαιώματα κ.α.). 2. Που ενδιαφέρονται οι stakeholders. Για να αναλύσω το δεύτερο, όπως προαναφέρθηκε και από άλλους συνφορουμίτες όσον αφορά το κοινωνικό προφίλ της κάθε εταιρίας γίνεται το materiality analyssis/report: https://youmatter.world/en/definition/materiality-assessment-definition/ καθορίζονται τα ζητήματα που έχουν προτεραιότητα, θέματα που αφορούν τις ενδιαφερόμενες ομάδες (δεν θα είναι έκπληξη αν τους προσεχείς μήνες οι εταιρίες προσανατολιστούν στον τομέα της υγείας), το πλέον φλέγον ζήτημα είναι ο θάνατος του Φλόυντ, ο ρατσισμός κ.α. οπότε είναι σημαντικό για την Fender να δώσει το παρόν. Άλλωστε θα το κάνουν όλοι οι ανταγωνιστές. --- ΄Οσον αφορά τους Ινδονήσιους και τους Κινέζους, αναμφίβολα το κίνητρο μιας εταιρίας να μεταφέρει την παραγωγή εκεί ΔΕΝ είναι η βελτίωση του τρόπου ζωής των κατοίκων, αλλά τα φτηνά εργατικά χέρια και η ομιχλώδης εργασιακή νομοθεσίας. Σίγουρα αν φύγει η παραγωγή θα υπάρχει κάποιο πρόβλημα αλλά αυτό αφορά τις κυβερνήσεις αυτών των χωρών και όχι την Fender.

Δεν θέλω να αναφερθώ στο καθαυτό περιστατικό και στην κατάσταση της Αμερικής, αφενώς μεν δεν έχω ζήσει στην Αμερική οπότε δεν θέλω να το παίξω ξερόλας, αφετέρου δε νομίζω ότι κάποια πράγματα είναι ξεκάθαρα: η σκληρή δολοφονία του Φλόυντ, η αστυνομική ασυδοσία παρακινούμενη είτε από ρατσιστικά κατάλοιπα είτε από ελλειπή εκπαίδευση/έλεγχο, είτε από μια ψευδαίσθηση ατιμωρισίας/κατάχρησης εξουσίας. Θα ήθελα να κάνω όμως κάποιες προσωπικές παρατηρήσεις: 1. Αυτή την στιγμή υπάρχουν δύο μέτωπα: το πρώτο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα, το δεύτερο είναι ο πόλεμος των "social media" που ουσιαστικά φτάνει έως εδώ: Τα media έριξαν το βάρος τις ευθύνης στον Ντόναλντ, παρόλα αυτά πιστεύω ότι δεν είναι τελείως υπεύθυνος. Αυτά τα περιστατικά συνέβαιναν πάντα: επί Ομπάμα που γεννήθηκε το "Black lives matter" παρόλου που ο Αντρέας της Αμερικής έπαιζε καλή μπαλίτσα στο επικοινωνιακό παιχνίδι (όλα τα θετικά τα έπαιρνε πάνω του πχ Obamacare, για τις μαλακίες φταίνε άλλοι) οπότε η επίκριση στον Ντόναλντ είναι αποτέλεσμα της συνολικής διακυβέρνησης του (οι νεκροί από τον Κορωνοϊό κ.α.) και του πολέμου που (δίκαια/άδικά) δέχεται από τα media. Ειδικότερα δε για την στάση του απέναντι στην Κίνα (την Κίνα που δεν αναγνωρίζει εμπορικές παντέντες, που καταπατά συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα, που δεν μπόρεσε να περιορίσει τον Κορωνοϊό δίνοντας μάλιστα ψευδή στοιχεία κ.α.) την στιγμή που μεγάλο μέρος των εταιριών είναι κινέζικων συμφερόντων ενώ η βιομηχανία του θεάματος (πχ NBA) έχει κάνει άνοιγμα στην Κινέζικη αγορά. 2. Η στάση της Fender και της κάθε Fender εντάσσεται στα πλαίσα της λεγόμενης Εταιρικής Υπευθυνότητας, ή με τον σύγχρονο όρο Στρατηγικής Κοινωνικής Ευθύνης: τακτικές μάρκετινγκ όπου η δραστηριότητα της επιχείρησης είναι προϊόν του materiality report: εταιρίες τέτοιου βελινεκούς βγάζουν ανακοινώσεις για να δώσουν το παρών σε ένα ζήτημα που αφορά μεγάλο μέρος των λεγόμενων ομάδων ενδιαφέροντος (stakeholders), παρόλα αυτά σε καθαρά λειτουργικό επίπεδο τα πάντα είναι business as usual και πάντα αμφιλεγόμενα: αν η πχ Fender ενδιαφέρεται για black lives, ας μεταφέρει την παραγωγή της Squier στην Αμερική να δώσει δουλειά σε κανένα φουκαρά. Τα ίδια έκανε πχ η Apple που την ίδια στιγμή στα εργοστάσια της Foxconn αυτοκτονούσε κόσμος. Το point μου είναι ότι τέτοιες δηλώσεις πολλές φορές γίνονται για τα μάτια του κόσμου, να δώσουμε το παρόν όπως κάνει πχ η Μαντόνα που είναι επαναστάτρια από την βίλλα της. 3. Επανερχόμενος στο πρώτο point, πιστεύω ότι μέχρι ενός βαθμού τα social media ευθύνονται για την πόλωση: ζητήματα που μπορούν να έχουν πολιτικές προεκτάσεις αναδεικνύονται ενώ άλλα στα οποία δεν μπορεί να γίνει σπέκουλα στα καμπανέλια μας (αν πχ ο αστυνομικός ήταν αφρο-αμερικάνος το θέμα ενδεχομένως να μην έπαιρνε τέτοια διάσταση). Παρόμοια περιστατικά και εδώ: οτιδήποτε μπορεί να έχει επικοινωνιακή χρησιμότητα, έχει και βάρος, για τα άλλα απλά λέμε ειρωνικά "ναι αλλά για την .................. δεν λέτε τίποτα". Επιπλέον τα media με το συνονθύλευμα των σταυροφόρων του πληκτρολογίου στοχοποιούν άτομα, στήνουν δικαστήρια για μια ανάρτηση στο τουιτερ για να ξεχαστούν μερικά χρόνια μετά που αυτοί θα έχουν βολευτεί και την θέση τους θα πάρουν άλλοι. Γενικά νομίζω ότι είναι μια άρρωστη κατάσταση που δεν ευνοεί ούτε τον διάλογο, υποσκάπτει το μπούλινγκ (suprise -surprise και οι sgw κάνουν μπούλινγκ) δημιουργεί κλίμα τρόμου κ.α. Παρατηρώ δε ότι ολοένα και περισσότεροι βιάζονται να αποκτήσουν "ιντερνετική ταυτότητα" δηλαδή εύσημα ανάλογα με ότι θέλουν να το παίξουν (αντιφά, δεξιοί κ.α.) με δέκα αναρτήσεις και αρκετές επιθέσεις. Προτιμώ να απέχω από αυτά. Τέλος πιστεύω ότι με φασαρίες και φωνές δεν αλλάζει κάτι, αντίθετα χειροτερεύουν τα πράγματα. Όσο και να φωνάζεις αν δεν αλλάξεις πράγματα στην καθημερινότητα σου (ξεκινώντας από απλά καθημερινά) τότε δεν γίνεται δουλειά. Απλά οι φωνές είναι εύκολες (και φέρουν και λαίκ).

Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως λένε-δεν λένε οι εταιρίες την "θέση" τους στα κοινωνικοπολιτικά θέματα είναι ένα και το αυτό. Και IMHO αν ήμουν κανας CEOς σε μια εταιρία,θα έδινα μεγάλο βάρος να μην ανακατεβόμασταν σε θέματα πέραν του κλάδου που ανήκει η εταιρία. Και ο βενζινάς άσχετα των πεποιθήσεων του θα βάλει μπεζίνα στο μπετόνι είτε έχει υποψίες οτι θα γίνει αυτή μολότοφ είτε όχι( αφού αυτή είναι και η δουλειά του).γιατί δεν ξέρει για ποιά χρήση προορίζεται οπότε δεν είναι συνένοχος οπότε (θα φανώ λίγο κακός) ούτε που μας νοιάζει να κάνει ανακοινώσεις με τις κοινωνικοπολιτικές του απόψεις γιατί πολύ απλά δεν μας αφορούν. Όλο αυτό το βλέπω σαν marketing και το θεωρώ μεγάλη κατάντια και κατινιά.

Όπως δεν μπορεί να ....βάλει η Ford χέρι στον κάθε παρανοϊκό redneck που ΑΓΟΡΑΖΕΙ και οδηγεί τα φορτηγά της ,έτσι δεν μπορεί και η Fender να..βάλει χέρι στον κάθε ρατσιστή παπάρα που ΑΓΟΡΆΖΕΙ και χρησιμοποιεί τα.. μπάσα της. Δεν τους ήξερα τους...μεγλες αλλά τους εψαξα και ο μπασίστας τους : α. ΔΕΝ είναι endorser της Fender απλά μπήκε στον...ΝΑΚΑ ή στο pawnshop της γειτονιάς του και αγόρασε ένα Fender bass ,κάτι που κάνει ΕΛΕΥΘΕΡΑ το 90% των μπασιστωνΕ στον πλανήτη Γη (μια και μη κοροιδευομαστε μπάσο= Fender) χωρίς να τους ζητήσει το μαγαζί κάρτα πολιτικοκοινωνικων πεποιθήσεων β. Και να ήταν,που όπως είπα δεν είναι, παίζει με Fender Aerodyne bass που κατασκευάστηκε από την Fender JAPAN που είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετική εταιρεία από την. Fender USA.... οπότε πάρε τηλέφωνο τους Γιαπωνέζους να τους... βάλεις χέρι επειδή δεν παρακολουθούν ποιος ΑΓΟΡΑΖΕΙ στην αγορά μεταχειρισμένων τα.... μπάσα που κατασκεύαζαν πριν δέκα χρόνια

Ακριβώς. Πρέπει κάποιος να ΖΗΣΕΙ εκεί για να καταλάβει την διαφορά που είναι τεράστια. Εγώ έχω ζήσει πολλά χρόνια εκεί και την καταλαβαίνω.... (όπως θα την καταλάβαινε και οποιοσδήποτε έκανε το γύρο της χώρας και έβλεπε στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτειών της .... πολίτες να κυκλοφορούν ελεύθερα οπλισμένοι σαν αστακοί και να αγοράζουν καλάσνικοφ από τα...μίνι μάρκετ και τα gun shows να έχουν μεγαλύτερο attendance από τις συναυλίες του Springsteen)... Σήμερα παρεμπιπτόντως διάβασα αυτό το άρθρο που όντως εξηγεί αυτό που λες πολύ καλά: https://www.athensvoice.gr/politics/652199_prin-miliseis-gia-tis-diamartyries-stis-ipa-des-ta-stoiheia Οποιαδήποτε αναγωγή της αμερικανικής πραγματικότητας στην αντίστοιχη ευρωπαϊκή είναι απλά αφελής. Όπως και το πώς αντιλαμβάνεται ο μέσος Αμερικανός την έννοια "δημοκρατία" σε σχέση με τον μέσο Ευρωπαίο. Trust me μιλάμε για ΠΟΛΥ διαφορετική αντίληψη... Όλα αυτά τα μηνύματα είναι στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και είναι φυσικά πλέον "υποχρεωτικά" . Έχουν σαφώς corporate thinking πίσω από το initiative αλλά αν είναι αυτό το initiative να αφυπνίζει τον κόσμο it is more than fine by me.

Η ανακοίνωση δεν έρχεται μονο απο την Fender αλλά απο τις περισσότερες εταιρίες μουσικής. Θα έλεγα πως πέρα απο κερδοσκοπικές εταιρίες κάποιες είναι και σύμβολα και σαν τέτοια θελουν να περάσουν θετικά μηνύματα στους followers. Παίρνοντας το παράδειγμα του φάσιον για το αν θα πούλαγε ή όχι σε ρατσιστες μια τετοια εταιρία, θα έλεγα πως με την αποδοκιμαστική ανακοίνωση της σίγουρα θα τους κάνει να σκεφτούν διαφορετικα αν όχι αρνητικά για την όποια εταιρία υποστηρίζει ότι αυτοί μισούν. Τελικά νομίζω πως καλά κάνουν. Άλλα τυχαία παραδείγματα, συνημμένα: Paiste Yamaha Line 6 Remo.

Συχνά όταν προσπαθούμε να αναλύσουμε διάφορα φαινόμενα που συμβαίνουν κυρίως σε ΗΠΑ και Ρωσία, χρησιμοποιούμε Ευρωπαϊκούς/Δυτικούς συλλογισμούς και τα βλέπουμε με καθαρά Ευρωπαϊκή ματιά. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο λάθος στην προσπάθεια για κατανόηση. Χωρίς να θέλω να πω πολλά γιατί δεν είναι εδώ η πλατφόρμα για τέτοια ανάλυση, θα ήθελα να προβληματίσω (ιδανικά) με 2-3 πράγματα που σκέφτηκα αυτές τις μέρες. Οι ΗΠΑ είναι μία πάρα πολύ νεαρή χώρα και μάλιστα με κοινωνικό DNA που βασίζεται στην αποικιοκρατία, τη δουλεία, την αυτοδικία και τον επεκτατισμό υπεράνω όλων. Οποιαδήποτε ανάλυση λοιπόν με Ευρωπαϊκά γυαλιά κρίνεται το λιγότερο άστοχη, όπως πολύ σωστά είπε ο Superfunk έχουμε να κάνουμε επί της ουσίας με μια μετεμφυλιακή διαμάχη. Το τι εννοούμε εδώ στην Ευρώπη "Πολιτική Ανθρωπισμού", "Ανθρώπινα Δικαιώματα", κλπ είναι αρκετά διαφορετικό με αυτό που εννοούν εκεί. Μια πρόχειρη ματιά στις Τροπολογίες τους δείχνει ότι τα όρια του καθένα σταματούν κυριολεκτικά εκεί που αρχίζουν του άλλου. Και όλων τα όρια σταματάνε εκεί που αρχίζει η σημαία. Κράτος με την έννοια που ξέρουμε στην Ευρώπη επίσης δεν υπάρχει, όταν παιδεία-υγεία-ασφάλεια-συνταξιοδότηση είναι μονοπώλιο ιδιωτικών εταιριών και ατομικής πρωτοβουλίας των πολιτών. Δεν θα κρίνω αν είναι σωστό αυτό ή όχι και σε τι βαθμό, απλά το αναφέρω γιατί έχει σημασία. Έχοντας όλα αυτά υπόψιν και σε συνδυασμό με πανδημία, Floyd, ανεργία, Trump και τις τεράστιες αντιθέσεις που συνέχισαν να γιγαντώνονται μετά τον Εμφύλιο οδηγούν στο σήμερα. Λύση δεν έχω παρά το γεγονός ότι είναι μέρος των τωρινών μου σπουδών η αναζήτηση τέτοιων λύσεων, το μόνο που θα πω είναι "καλή τύχη" σε όσους τυχαίνει να ζουν εκεί αυτή την περίοδο.

Παιδιά εννοείται ότι ο καθένας έχει την άποψή του. Δεν θέλω να επεκταθώ πολύ με την δική μου άποψη γιατί μετά .... θα γίνει χαμός. Απλά να πω ότι δεν το αντιμετωπίζω ως ένα μεμονομένο περιστατικό, αλλά ως ένα φαινόμενο που υπάρχει, και ζει μέσα σ' ένα κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικό σύστημα, τρέφεται από τις υπάρχουσες δομές και νοοτροπίες, και δεν το θεωρώ ρατσιστικό μόνο με την αυστηρή έννοια του όρου, αλλά γενικότερα. Δεν μιλάω δηλαδή για φυλετικές διακρίσεις απλά, αλλά για έναν γενικότερο κοινωνικό ρατσισμό, που προϋποθέτει ιεραρχημένους κατόχους "κοινωνικής εξουσίας" που ασκείται στους μη έχοντες αυτή την εξουσία. Σημαντικό δομικό ρόλο σ' αυτό το σύστημα, παίζουν οι εταιρίες κάποιου βεληνεκούς, αλλά και να μην έπαιζαν το ίδιο θα αισθανόμουν. Δεν μπορώ την έμμεση προβολή στην πλάτη νεκρών, αδύναμων, μειονοτήτων, κλπ, όταν κάποιο γεγονός στο οποίο εμπλέκονται παίρνει τέτοια δημοσιότητα. Αν το έκανε αυτό η fender σε κάποιο ανάλογο γεγονός με όχι τόση δημοσιότητα, ίσως να το έβλεπα αλλιώς, τώρα μου φαίνεται επικοινωνιακό παιγνίδι καθαρά. Αλλά είναι και το άλλο. Μια εταιρία δεν είναι φυσικό πρόσωπο, δεν έχει (κοινωνικές) απόψεις, είναι νομικό πρόσωπο και αποτελείται αν θέλετε από φυσικά πρόσωπα. Απηχούν αυτές οι απόψεις της τις απόψεις των φυσικών προσώπων που σχετίζονται μ΄αυτήν (μέτοχοι, εργαζόμενοι, κλπ)? Μπορεί ναι, μπορεί σε κάποιο ποσοστό, κλπ, μπορεί δηλαδή να υπάρχουν μέτοχοι ή εργαζόμενοι στην fender που να είναι ρατσιστές ή κρυφορατσιστές. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για ένα σωρό κοινωνικές δομές/ομάδες, όπως πχ η αστυνομία που έδωσε το παρών με φόρο τιμής στον νεκρό. Δηλαδή δεν υπάρχουν στις τάξεις της άλλοι τέτοιοι δολοφόνοι? Έχει κάνει κάτι γι' αυτό? Ο δολοφόνος είχε δεκατόσες κατηγορίες για εξάσκηση ανάλογου τύπου βίας. Ε και? Τεσπα. Η fender είναι ας πούμε ένας οικονομικός οργανισμός, αυτή είναι η δουλειά της. Αν δηλαδή πάει κάποιος και της πει θέλω να αγοράσω κιθάρα για να παίξω σε μια μπάντα που φτιάχνει τραγούδια εναντίον των μαύρων, δεν θα του την πουλήσει? Δεν πρέπει να του την πουλήσει? Φυσικά και πρέπει, αυτή είναι η δουλειά της Θέλεις κυρία fender να δείξεις κοινωνικό πρόσωπο (και να έχεις και επικοινωνιακό αντίκρυσμα)? Δώσε πχ δωρεάν όργανα σε υποβαθμισμένες περιοχές, σε μειονότητες, κλπ, αλλά χωρίς να έχει γίνει κάτι πριν που να συνταράξει το σύμπαν. Όσο για το τι συμβαίνει τώρα στο states, είναι τεράστιο το θέμα, υπάρχει τεράστια ένταση συσσωρευμένη από καιρό, τώρα με την καραντίνα και την ανεργία έγινε ακόμα μεγαλύτερη, η ανέχεια κάποιων κοινωνικών ομάδων ολοένα και διασπείρεται και σε περισσότερες, τα πράγματα είναι όντως δύσκολα. Αυτές είναι οι ταπεινές απόψεις μου, και φυσικά δεν χρειάζεται να συμφωνείτε με αυτές.

Οι ΗΠΑ είναι μια αχανής σε έκταση χώρα, μια συνομοσπονδία πολιτειών με πληθυσμό 330 εκατομμυρίων, με πολλές διαφορετικές θρησκείες, φυλές, κοινωνικό υπόβαθρο κτλ. Οι μόνοι τρόποι να κρατηθεί συμπαγής μια τέτοια κοινωνία κατά την γνώμη μου, είναι είτε με πολύ αυστηρό ''rule of law'', είτε με κάποιου τύπου κινέζικης-ρωσικής διακυβέρνησης, δηλαδή με περιορισμό κάποιου τύπου ελευθεριών. Μέση λύση δεν νομίζω ότι υπάρχει σε τέτοιας τεράστιας εκτάσεως και πληθυσμών χώρες. Πράγματι, στις ΗΠΑ όπως και σε άλλα μεγάλα δυτικά κράτη, οι νόμοι είναι πιο ''ισχυροί'', σε σχέση με χώρες όπως την δικιά μας, που αρκετά μεγάλο ποσοστό των νόμων η κοινωνία είτε τους αγνοεί, είτε είναι σε φάση ''δεν βαριέσαι'', είτε τους καπελώνουν μέσω πολιτικών και άλλων γνωριμιών, αφού εδώ στη Ελλάδα ''ένα μεγάλο χωριό είμαστε'' (θυμίζω ότι στις ΗΠΑ έχουμε δει celebrities να μπαίνουν φυλακή κανονικά επειδή οδηγούσαν μεθυσμένοι, σαουδάραβες πρίγκιπες να τους ρίχνουν στο έδαφος λόγω άρνησης σε έλεγχο κτλ, πράγματα εξωγήινα τελείως για τα ελληνικά δεδομένα). Επομένως, όσοι δουλεύουν στην επιβολή της τάξης και του νόμου, έχουν ίσως την σημαντικότερη δουλειά εκεί. Δεν μπορεί να υπάρχουν στα σώματα αυτά θερμοκέφαλοι, ρατσιστές, τραμπούκοι κτλ όπως αυτός που έπνιξε τον Floyd. Πρέπει να διαθέτουν συγκεκριμένο ψυχολογικό προφίλ, και η κατάστασή τους πρέπει να αναθεωρείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε περίπτωση που η ψυχική τους υγεία φθαρεί λόγω της φύσεως του επαγγέλματος. Από την άλλη, έβλεπα πρόσφατα διάφορα βίντεο από κάμερα κινητού, διάφορες διενέξεις μεταξύ αστυνομικών και πολιτών κατά την διάρκεια ελέγχου, κτλ. Πολλοί πολίτες, κυρίως αφρο-αμερικανικής ή ισπανικής καταγωγής, έρχονταν σε αχρείαστη διένεξη*** με τις αρχές κατά την διάρκεια ελέγχου. Γινόταν δηλαδή ολόκληρο σκηνικό για το τίποτα. Απλά έμοιαζε ο αφρο-αμερικανός ή ο ισπανός με κάποιον καταζητούμενο, ή του είχε γίνει εις βάρος του ψευδής καταγγελία (με ρατσιστικό λόγο ίσως), και αντί να δείξει ο συγκεκριμένος την ταυτότητά του ή να τον αφήσουν να τον ελέγξουν (μιας και δεν είχε να κρύψει τίποτα) και να λήξει η υπόθεση σε δύο λεπτά, γινόταν ολόκληρη αναστάτωση-φασαρία. Δεν τους κατηγορώ βέβαια, γιατί αν έχουν βιώσει κάποιου είδους ρατσισμό στην κοινωνία και ξεσπάνε σε άδικη καχυποψία, έλεγχο κτλ (εμένα πχ αν με σταματούσε η αστυνομία επειδή μοιάζω με τον τάδε λευκό τρομοκράτη, απλά θα έδειχνα την ταυτότητά μου και θα έλυνα χωρίς διενέξεις το πρόβλημα, καθώς θεωρώ a priori ότι δεν με σταμάτησαν λόγω φυλετικής προέλευσης, αφού είμαι λευκός, αλλά επειδή ΟΝΤΩΣ μοιάζω με κάποιον τρομοκράτη). Αλλά έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος τεταμένων σχέσεων μεταξύ αστυνομικού σώματος και πολίτη, σε φάση ''έκανε η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα''. Δύσκολο το πρόβλημα. Σε μια κοινωνία που οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τις αρχές και τούμπαλιν, και δεν υπάρχει συνεργασία και από τις δυο μεριές, υπάρχουν εξεγέρσεις και καζάνια έτοιμα να εκραγούν... *** προς αποφυγή παρεξηγήσεων και μεγάλο disclaimer: αναφέρομαι γενικά και όχι στην περίπτωση του Floyd, ο οποίος δεν φάνηκε να προκάλεσε καμιά φασαρία ή απροθυμία συνεργασίας με τις αρχές, οι οποίες με πρωτεργάτη τον εγκληματία αστυνομικό του φέρθηκαν εντελώς ρατσιστικά και μιλάμε για καραμπινάτη περίπτωση ανθρωποκτονίας.

Παιδιά είναι τεράστιο το θέμα και έχει πολλές πλευρές για ανάλυση. Αλλά δεν μπορώ να βλέπω μεγάλες εταιρίες να εκμεταλλεύονται εμπορικά/διαφημιστικά ένα τέτοιο περιστατικό. Μου έρχεται εμετός.

Πάρτε με με το μαλακό, μη βαράτε το κομμάτι είναι μανίκι. Ευχαριστώ!

Mega Amp review (part 1) Κατά την διάρκεια της καραντίνας εξ' αιτίας του covid19, ο χρόνος περίσσευε κι έτσι είχα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω αυτό που εδώ και μήνες σκεπτόμουν! Ενα review με όσο το δυνατόν περισσότερους ενισχυτές κιθάρας και κάποιες εικονικές κιθάρες που θ' ακούγονταν μέσω αυτών. Το 1ο μέρος είναι λοιπόν έτοιμο και παρουσιάζεται εδώ, με πρωταγωνιστή την Gibson Les Paul Standard! Η έμφαση εδώ έχει δωθεί στα καθαρά -πως αλλιώς- και όλοι οι ενισχυτές έχουν τα tone controls στο κέντρο, όπως επίσης τα volume και tone controls της κιθάρας είναι full open. Το μικρόφωνο που χρησιμοποιήθηκε είναι ένα SHURE sm57, τοποθετημένο off center δύο εκατοστά από την γρίλλια του ενισχυτή. Ανοίξτε ηχεία και monitors, φορέστε τα ακουστικά σας και κάνετε μια 1η ακρόαση. Φυσικά μια ακρόαση δεν φτάνει και θα παρατηρήσετε ότι σιγά σιγά ακούγοντας προσεκτικά, ο ενισχυτής είναι καθοριστικό στοιχείο του ήχου μας, τόσο όσο και η επιλογή της κιθάρας. Με χαρά περιμένω ν' ακούσω σχόλια και φυσικά θα επανέλθω με παρατηρήσεις, προτιμήσεις κλπ.

M' Μ' άρεσε. Στο "περίεργο" θέμα μ' αρεσαν πιο πολύ οι falsette notes από τον ήχο που χρησιμοποίησες. Γενικά όμως είναι από τα κομμάτια σου που οι κιθάρες μ΄άρεσαν πιότερο από τα keyboards.

έφυγα !

καλα ..μονο το headstock ειναι πανεμορφο..τι να λεμε....μπραβο argy...!!!!

Thanx man. Το hammond ειναι leslie-ατο, το VOX Continental ειναι το stock preset "when the music is over" ...τα θελω λιγο "ψηλα" στη μιξη για να ανταγωνιζονται σε intensity της υπερ κομπρεσσαρισμενες lead κιθαρες ,πιο πολυ τα high mids τους σε "ενοχλουν" οχι τοσο πολυ η actual ενταση τους Α, εσυ θες Hammond τοτε (το LA Woman ειναι ο μονος δισκος που χρησιμοποιει και Hammond) ,εμενα στο μυαλο μου ο ηχος του Ray ειναι ο Vox Continental (και μετεπειτα Gibson G101)

Βάλε απλά χρυσές βίδες ;)

Kill them,kill them with FIRE!

πολυ ομορφο, ίσως τα αρμονια είναι υπερβολικά ψηλά στην μείξη, και προσωπικά θα το προτιμούσα πιο "leslie"-άτο, πιο φυσητό ένα πράμα όπως στο Doors/Changeling (που ειναι τελειο κατ εμε) μιας και ανέφερες τον Θεό Manzarek. Οσο το ακούω τοσο πιο πολυ μου αρέσει, η κιθαρα στην μεση του τραγουδιού άψογη. Εκτός απο Manzarek, μου βγάζει και λίγη Rick Wright-ίλα.

Τοσο χάλια;

Ωραιότατο! Δε ξέρω αν είναι σκόπιμο ή πηγαίο αλλά μου βγάζει στυλ απο τους Death (προς τιμήν σου φυσικά). Αν δεν έχεις στόχο ή σκοπό να δημιουργήσεις έναν γιατί έχει πολλές προοπτικές το κομμάτι (στα αυτιά μου πάντα).

Πραγματι η σωστη η νταρκιλα κυριαρχει στο mellow σημειο. Σηκωνει κι αλλη δουλεια και με χαρα θα το ακούγαμε και ολοκληρωμένο

Ωραίο φίλε.το καθαρό σημείο είναι πολύ σκοτεινο

Προχώρα εσύ στον ήδη χαραγμένο δρόμο σου, και όλα θα βρουν την θέση τους. Άσε τα θενκς, είσαι πολύ καλός.

Ακομα και το arcade ήταν αποτέλεσμα έλλειψης χρόνου για μίξη δυστυχώς. Παντα καταπιάνομαι με πολλά και στο τέλος τρέχω σα το βεγγο. Ισως στο μέλλον χρειαστεί να επενδύσω σε μερικές θεμελιώδεις γνώσεις μιξης για να μπορώ να κάνω κάποια πράγματα πιο γρήγορα. Όπως και να’χει, θενξ!

Αφού η fender είναι κατά του ρατσισμού,μια καλή ιδέα θα ήταν να "βάλει χέρι" σε ρατσιστές μουσικούς που χρησημοποιούν όργανα της,όπως πχ ο μπασιστας των mgla ώστε να μην είναι μόνο στα λόγια (λέω τώρα γω)

εγω στα είπα ιδιαιτερως. Αν και διαφορετική προσέγγιση και απο τη δική μου αλλά και από όσες άκουσα, έχει κάτι μοντέρνο που μου αρέσει ιδιαίτερα. Κάποια πράγματα ίσως τα έκανα διαφορετικά, κάποια ίσως δεν τα έκανα καθόλου, κάποια τα προσεγγίσαμε με τον ίδιο τρόπο. Κάποια τα ζήλεψα, κάποια τα προσπερασα. Μεχρι να βγουν τα αποτελέσματα ας κάνουμε και τίποτα άλλο. εγω στα είπα ιδιαιτερως. Αν και διαφορετική προσέγγιση και απο τη δική μου αλλά και από όσες άκουσα, έχει κάτι μοντέρνο που μου αρέσει ιδιαίτερα. Κάποια πράγματα ίσως τα έκανα διαφορετικά, κάποια ίσως δεν τα έκανα καθόλου, κάποια τα προσεγγίσαμε με τον ίδιο τρόπο. Κάποια τα ζήλεψα, κάποια τα προσπερασα. Μεχρι να βγουν τα αποτελέσματα ας κάνουμε και τίποτα άλλο. Πάντως και μόνο το γεγονός ότι τέσσερα άτομα στον νόιζ ασχοληθήκαμε μ αυτό είναι σημαντικό θα έλεγα.

Ωραίος Γιώργο. Διαφωνώ με την επιλογή κάποιων ήχων που θυμίζουν παιχνίδι arcade. Επίσης .... ρε διάολε, μου φάνηκε πολύ δυνατά, ίσως ήθελε προσεκτικότερη διαχείριση των εντάσεων. Πάντως πολύ καλό γενικότερα.

Γενικά για να το κλείσουμε επειδή στη χώρα μας ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ αυτό που λέμε "underclass" (ή αν υπάρχει είναι πολύ περιορισμένο και περιχαράκωμενο σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων με ένα συγκεκριμένο φυλετικό προφίλ) λόγω αφενός της κρατικοδιαιτης δομής της κοινωνίας και οικονομίας (όπου όλοι μας... μέσες άκρες στη ... ΜΕΣΑΙΑ τάξη μπαινοβγαίνουμε μια και οι μισοί Έλληνες από το κράτος πατερουλη ζουν ενώ υπάρχει και τερατώδες ποσοστό ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑΣ ΚΑΤΟΙΚΊΑΣ) αφετέρου λόγω της ύπαρξης του ισχυρότατου θεσμού της ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑΣ και της υποστήριξης που αυτη προσφέρει δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε κοινωνίες όπως οι "αγγλοσαξονικές" όπου τεράστιες μάζες ανθρώπων ανήκουν στο underclass. Και από εκεί ξεκινάνε ΟΛΑ...από την αυτοκτονία τύπου Brexit και την επικράτηση του Τραμπ μέχρι τις καφριλες των τελευταίων ημερών...τον ρατσισμό,την βία και τον ιδιότυπο εμφύλιο...

O πληκτρας δεξια αριστερα ετσι οπως κουναει με νανουρισε, σαν μετρονομος στα 40bpm κανει

Για την Αμερική τα έχουμε ξαναπεί. Είναι χώρα τεράστιων αντιθέσεων. Έχει μια πλευρά απίστευτα προοδευτική, ένα κομμάτι του κοινωνικού της ιστού είναι ίσως από το προοδευτικότερα στον κόσμο. Κι έχει και μια πλευρά ανελέητα σκοταδιστική, θρησκόληπτη και βίαια χωρίς όριο. Ο φανατισμός της "σκοτεινής" Αμερικής μπορεί να συγκριθεί άνετα με φονταμενταλιστικές κοινωνίες. Μικρή διόρθωση: πρόκειται για λατινοαμερικάνους ισπανόφωνους (και όχι ισπανικής καταγωγής). Το αναφέρω, όχι γιατί θεωρώ ότι δεν το ξέρεις αλλά γιατί είναι μια από τις συχνότερες παρεξηγήσεις εντός των ΗΠΑ όπου οι λατινοαμερικάνοι αποκαλούνται χάριν ευκολίας "hispanics" και ο μέσος Αμερικάνος που δεν ξέρει να δείξει στο χάρτη τη χώρα του, πιστεύει ότι είναι Ισπανοί μετανάστες, χωρίς φυσικά να ξέρει ούτε τι, ούτε πού είναι η Ισπανία. On topic: Οι μαύροι και οι λατίνοι λοιπόν που έχουν μεγαλώσει σε φτωχογειτονιές και γκέτο, το πρώτο πράγμα που μαθαίνουν όταν γεννιούνται είναι ότι η αστυνομία είναι ο εχθρός. Όχι αναίτια αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα. Οπότε σε οποιαδήποτε διένεξη με αστυνομικούς λειτουργούν δύο ένστικτα: Της προστασίας του συνόλου από τον εχθρό και του φόβου της απομάκρυνσης από το χώρο. Με λίγα λόγια, αν τους συλλάβουν (για οτιδήποτε) είναι εξαιρετικά πιθανό ότι θα ξαναδούν τους δικούς τους μετά από 10 χρόνια. Οπότε μη συγκρίνεις την υπό αυτές τις συνθήκες συνάντηση με την αστυνομία με έναν τυπικό έλεγχο σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Στις ΗΠΑ, ταπεινής καταγωγής μαύρος/λατίνος σημαίνει σχεδόν αυτόματα ένοχος. Όπως αναφέρω και στο προηγούμενο ποστ, ο Floyd αντιστάθηκε και αρνήθηκε να μπει στο περιπολικό για αυτόν ακριβώς το λόγο. Μαύρος, από μαύρη φτωχή συνοικία και ενδεχομένως με κάποιο όνομα στην πιάτσα. Ήξερε ότι αν τον έβαζαν στο περιπολικό και τον απομάκρυναν, ήταν πολύ πιθανό, μετά το ξύλο που θα έτρωγε, να μπλεκόταν στα γρανάζια του συστήματος που έχει φτιαχτεί ειδικά για ανθρώπους του χρώματός του.

Και υπάρχουν και πολλές σχεδόν... αδιανόητες και... τρομακτικές προεκτάσεις... Διάβαζα χθες αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο και μου σηκώθηκε η τρίχα... https://www.bellingcat.com/news/2020/05/27/the-boogaloo-movement-is-not-what-you-think/

Διάβαζα για το περιστατικό ότι ο Floyd αντιστάθηκε λέει και δεν ήθελε να μπει στο περιπολικό μετά τη σύλληψή του. Προφανώς και δεν ήθελε να φύγει από δημόσιο χώρο και να βρεθεί με τους αστυνομικούς κατ' ιδίαν.... Πού να 'ξερε ότι ο συγκεκριμένος αστυνομικός δε θα είχε κανένα απολύτως πρόβλημα να τον σκοτώσει υπό το φως του ηλίου και μπροστά σε τόσο κόσμο. Η κατηγορία για φόνο εξ αμελείας είναι ευφημισμός σε αυτή την περίπτωση.

Μετά από αρκετές μέρες προετοιμασία, ολοκληρώθηκε και ανέβηκε η συμμετοχή μου για τον εν λόγω διαγωνισμό. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι καθώς ήταν η πρώτη μου προσπάθεια για μουσική επένδυση σε βίντεο υπήρξε μια ιδιαίτερα εποικοδομητική εμπειρία από την οποία τουλάχιστον το μόνο που θα μείνει σίγουρα θα είναι τα δικά σας σχόλια τα οποία και περιμένω.