Πίνακας συμμετοχής

Α ρε *ο#$^* @Superfunk έχεις καταστρέψει τα καλύτερα παιδιά.

Τελικά μάλλον έχεις δίκιο, αυτή πρέπει να είναι, μοιάζει υπερβολικά πολύ, αν και στην φωτό έλεγε ότι είναι κάποια άλλη. Για πάρτη σου η παρακάτω φωτό. EDIT: Αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η Alexa.

Το ποτε θα το κανει εξαρταται απο ενα σωρο παραμετρους εκπομπης γειτνιασης ή γωνιας της συσκευής που προκαλει την παρεμβολη. Σκεψου οτι ειναι ενας ηυ μεσα σε εναν ενισχυτή ηχου. Αν αυτο που ηχογραφεις ειναι σε τέτοια ένταση που εκει δεν μπορει να ακουσεις μουσικη ειναι οκ. Μην το ψαχνεις. Μηχανημα των 500 ειναι. Τετοιες συμπεριφορες ειναι αναμενομενες.

Respect για το γούστο, κατ' αρχήν. Εάν δεν είναι τυχαία η φώτο και διάλεξες ηθελημένα την Emmy Rossum, 9πλό respect. 100πλό μη σου πω.... Συνεχίστε.

Εντάξει βρε Νέστορα, γούστα είναι αυτά. Εγώ πάντως προτιμώ αυτήν.

Μπράβο Γιώργο , καταπληκτική παρουσίαση .

Και πόσο δίκιο έχεις. Απλά δείτε το πόσο Poplar παίζει στα νέα κούτσουρα. Η λεύκα τώρα δεν... τι να λαίμαι... Αλλά αυτή έχει μείνει εν αφθονία. Οπότε μέχρι να να μας κουνήσει μαντίλι και αυτή, poplar μέχρι τελικής πτώσης και μετά θα διαβάζεις Body: Compressed Seaweed- που ελπίζω να παραμείνει σε αφθονία Πάντως αυτά διαβάζω και θεωρώ ότι ζυγώνει η ώρα που θα γίνουμε μπρούκλιδες ως κάτοχοι γνήσιων κσύλων Edit: Κανονικά ο τίτλος θέλει και ένα και: το τέλος (και) του swamp ash

Σε λιγο καιρο με την οικοχονδριαση και τις εκαστοτε Γκρετες του πλανητη θα βλεπετε ξυλο σε κιθαρα με το ματοκυαλι. Ουτε κοντρα πλακε Μονο πρασσινες κιθαρες στο εξης.

Παντως δε χάνεις να παρεις ενα φακο να την ψάξεις καλα καλα

Μικρή διόρθωση απ τον σπαστικό, ash είναι το δεσποτάκι. Το κελεμπέκι είναι το maple.

Γιάννη δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς αλλά κελεμπέκι λέμε το maple, ash είναι το δεσποτάκι δύο διαφορετικά ξύλα προσωπικά ότι δεσποτάκι έχω βρεί στην Ελληνική αγορά ήταν θεόβαρυ Swamp ash δεν αξιώθηκα ποτέ να βρώ και για να μην βγαίνουν άγκυρες χρησιμοποίησα φλαμούρι με επιτυχία που μοιάζει με το alder

@dimsonic μπαίνεις σε βαθιά νερά και είσαι υπερβολικά αυστηρός. Εξ άλλου ο Carlos έχει αλλάξει δραστικά τον ήχο του σε βάθος χρόνου. Αν αναφέρεσαι στον συγκεκριμένο δίσκο, τότε η κιθάρα είναι πολύ διαφορετική. Είναι κατα πάσα πιθανότητα η SG με τους P90, εξ ου και ο "ακουστικός" ήχος. Ο ήχος του Γιωργου περνάει σαν μέσος όρος των ήχων Santana για μένα.

Είχα διαβάσει τα καλύτερα για τα εν λόγω μοντέλα της Schecter. Μια και είμαι “παραδοσιακός” στις επιλογές μου, μου κίνησε το ενδιαφέρον το εν λόγω μοντέλο. Από τη μια vintage γέφυρα και μαγνήτες, και από την άλλη μοντέρνα σχεδίαση σώματος και μανικιού. Λίγο το ωραίο χρώμα, λίγο το binding, λίγο οι εξαιρετικές κριτικές, μου έκαμψαν κάθε αντίσταση και ενέδωσα στον πειρασμό. Την αγόρασα 720 ευρώ από reverb, από κατάστημα που μπορούσα να δω φωτογραφίες του τι ψωνίζω. Σε 8 μέρες την είχα στην πόρτα μου. Εμφάνιση Το λιγότερο εντυπωσιακή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η εμφάνιση της PT special. Από απόσταση, το μάτι πάει κατευθείαν προς το υπέροχο μπλε-πρασινο (aqua burst pearl) χρώμα του σώματος, πλαισιωμένο από το creme binding. Αυτό που ξεχωρίζει, βέβαια, είναι το binding στην ταστιέρα, κάτι που δεν συνηθίζεται σε κιθάρες αυτής της κατηγορίας τιμής. Το σώμα έχει πολύ λεπτή στρώση βερνίκι με αποτέλεσμα το ανάγλυφο των νερών του ξύλου να είναι πολύ αισθητό, ακόμα και με το μάτι. Δίδει την εντύπωση ότι δεν υπάρχει βερνίκι πάνω από το χρώμα, δίδει μια αμεσότητα στην επαφή του χεριού με το ξύλο.To control plate έχει μια ιδιαίτερη σχεδίαση, που το κάνει να ξεχωρίζει. Ο λαιμός είναι από σκούρο σφένδαμο, με μοντέρνα σχεδίαση και αυτός, συμβάλοντας τα μέγιστα στο αισθητικό κομμάτι. Ποιότητα κατασκευής/εργονομία Η, made in South Korea, PT special είναι μια κιθάρα που σου δίδει την αίσθηση ότι κοστίζει τουλάχιστον τα διπλά χρήματα από αυτά που πωλείται. Όλα πάνω της μαρτυρούν ποιότητα και υψηλού επιπέδου know-how από την Schecter. Θα μου πείτε, οκ μια telecaster είναι, δυο ξύλα, μια γέφυρα και χορδές. Δεν είναι τόσο απλό, φυσικά, το να φτιαχτεί μια καλή telecaster, και η PT είναι μια εξαιρετική telecaster. Το σώμα απο swamp ash, είναι δύο κομμάτια, όμορφα κολλημένα μεταξύ τους, και η σχεδίασή του έχει διαφοροποιήσεις σε σχέση με μια κλασική telecaster. Υπάρχει belly cut, arm rest, και το neck joint είναι καμπυλωτό, χωρίς neck plate, κάνοντας την πρόσβαση στα τελευταία τάστα παιχνιδάκι. Πάρα πολύ άνετη κιθάρα για όρθιο και καθιστό παίξιμο. Για “ξαπλωτό” παίξιμο (το συνηθίζω τα βράδια όταν χαλαρώνω στον καναπέ) δεν είναι τόσο άνετη, διότι λόγω της ματ αίσθησης και των καμπυλών του σώματος, γλιστράει αρκετά. To βάρος είναι κοντά στα 3350, και ενδιαφέρον έχει η ύπαρξη ενός είδους weight relief στο σώμα. Δεν ξέρω εάν ο στόχος τους ήταν, όντως, η μείωση του βάρους, αλλά σίγουρα το επηρρεάζει το γεγονός ότι υπάρχει μια “κρύπτη” κάτω από το pickguard… Η γέφυρα είναι μια κλασική vintage ashtray, η οποία έχει τρία, πολύ όμορφα και καλοσχεδιασμένα (εν μέρει) brass saddles, που χαρίζουν αρκετά ακριβές intonation. Έχουν, όμως, και δυό πολύ σοβαρά προβλήματα. Οι βίδες τους (οι οποίες ρυθμίζουν με ίσιο κατσαβιδάκι) προεξέχουν αρκετά και είναι πολύ άβολες όταν το χέρι ακουμπά πάνω τους. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, οι βιδούλες είναι και αρκετά αιχμηρές. Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπισα, ήταν το γεγονός ότι τα βαγονάκια δεν έχουν οδηγό να πατήσει πάνω η χορδή. Σε συνδυασμό με την έντονη γωνία που έχουν, προκαλείται δυσχέρεια στο που θα πατήσουν οι χορδές. Μια συγκεκριμένη χορδή ήταν τόσο κοντά στη βίδα, όπου με ένα bend γλιστρούσε και την ακουμπούσε, με αποτέλεσμα να buzzάρει. Το πρόβλημα διορθώθηκε με ένα νέο σετ saddles… Τα χειριστήρια έχουν ανάποδη διάταξη, και ο 3-way switch μοιάζει με εκείνουν που συναντάμε σε μια SG ή μια les paul. Είναι λίγο μακριά από το χέρι, αλλά με λίγο συνήθεια, οι αλλαγές θέσης είναι αρκετά εύκολες. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι το volume pot είναι προσβάσιμο την ώρα του παιξίματος, κάνοντας τα swells εύκολη υπόθεση. Σε γενικές γραμμές, είναι υψηλή η ποιότητα των ηλεκτρικών, ανάλογη με εκείνη μιας fender. O λαιμός έχει σχήμα C, με radius 12” και jumbo τάστα. Έχει αρκετά λεπτή και μοντέρνα αίσθηση, με πάχος 21χιλ στο 1ο τάστο και 23χιλ στο 12ο. Η ταστιέρα είναι από rosewood, με dot inlays, και με εξαιρετική ταστοδουλειά πάνω της. Δεν υπάρχουν κοφτερές άκρες, και τα jumbo τάστα εγγυώνται άνετο γράπωμα των χορδών για bending και vibrato. Πραγματικά, άψογη αίσθηση. Να σημειώσω ότι το binding είναι εξαιρετικά τοποθετημένο, καθώς δεν είναι καθόλου αισθητο με την αφή, σε έναν λαιμο ελαφριά στρώση φινιρίσματος. Το Graph Tech nut είναι καλοκομμένο, σε γενικές γραμμές. Σε μια χορδή χρειάστηκε να πλατύνω, ελαφρώς, το αυλάκι για να μην κολλάει. Δεν ξεκουρδίζει και τα standards tuners της Grover, που έχει, βοηθούν σε αυτό. Συνολικά, πρόκειται για μια ποιοτικότατη κιθάρα, με έμφαση στην λεπτομέρεια, τόσο στο αισθητικό, όσο και στο κομμάτι της εργονομίας. Μοναδικό “φάουλ” είναι τα saddles, αλλά με ένα aftermarket set, το πρόβλημα λύνεται. Επίσης, να ανεφέρω ότι η κιθάρα ήρθε σεταρισμένη αρκετά καλά. Από θέμα προτίμησης, και μόνο, άλλαξα το action και ρύθμισα διαφορετικά τα ύψη των μαγνητών. Μαγνήτες/Ήχος Η PT φοράει ένα σετ μαγνητών με alnico 5 bridge στα 6,5Κ (Schecter diamond VT-1) και alnico 5 P90 neck στα 6,8Κ (Schecter diamond V-90). Η διαφορά στην ένταση, αλλά και στο voicing είναι αρκετή. Ο P90 είναι πολύ δυνατός, μπασάτος, και αρκετά σκοτεινός. Ο bridge είναι κάπως πιο αδύναμος, πάρα πολύ πριμάτος, πολύ παραδοσιακός γενικότερα. Παραδόξως, δένουν πολύ ωραία μεταξύ τους, και τα διαφορετικά voicings δίδουν μια μεγαλύτερη γκάμα ήχων, σε σχέση με μια τυπική telecaster. Ιδιαίτερα, η μεσαία θέση είναι εκπληκτική καθώς συνδυάζει τον όγκο του P90 με τον πρίμο και διακριτό ήχο του neck. Τις εντάσεις, ανάμεσα στους δύο μαγνήτες, τους έφερα στα ίσα χαμηλώνοντας τον P90 κάπου στα 4mm και ανεβάζοντας τον bridge κάπου στα 2mm. (Βέβαια, δεν έμειναν πολύ πάνω καθώς αλλάχθηκαν με ένα εξαιρετικό σετ απο Q pickups (90 ευρώ μου κόστισε), με έναν πολυ bright alnico 5 P90 στα 5,5Κ, και έναν alnico 3 στην γέφυρα, στα 13K. O ήχος είναι πιο ισορροπημένος, εξίσου bright στη θεση bridge, αλλα πολύ πιο bright και καθαρός στη θέση neck. H παραγγελία των μαγνητών έγινε σχεδόν πριν γίνει παραγγελία της κιθάρας, καθώς ήξερα τις ιδιαιτερότητες των μαγνητών και ήθελα να έχω τον καλύτερο δυνατό ήχο.) Η συνδεσμολογία δίδει και δυνατότητα να συνδυαστούν, οι δύο μαγνήτες, σε σειρά, τραβώντας το tone pot. Πολύ βολικό, καθώς δίδει έναν ήχο πιο παχύ και δυνατό, που θυμίζει humbucker. Γενικά, πολύ καλός ήχος, και πολύ μεγάλη γκάμα μουσικής που μπορεί να καλύψει (από jazz μέχρι hard rock). Το volume pot καθαρίζει γραμμικά τον ήχο, κάνοντας ικανοποιητική δουλειά (θα προτιμούσα να καθάριζε νωρίτερα ο ήχος), ενώ το tone pot είναι πολύ αποτελεσματικό. Το τελευταίο δίδει ένα wah εφέ όταν ανοιγοκλείνει από το 0 μέχρι το 2. Samples ήχων Καθαρός ήχος: ptorkatana.mp3 Mε overdrive: ptorodr.mp3 Στο mix: ptbackingod3.mp3 Specifications: Swamp ash body Maple neck Rosewood fretboard Mother of Pearl dot fretboard inlays Neck profile: Vintage "C" Scale length: 648 mm (25.5") Fretboard radius: 305 mm (12") Nut width 1.653" (42 mm) Graph Tech XL Ivory TUSQ nut 22 Jumbo frets Pickups: Schecter Diamond VT-1 (bridge) and Schecter Diamond V-90 (neck) single coils Volume control Tone control with push/pull function 3-Way switch Nickel hardware Factory stringing: Ernie Ball Regular Slinky #2221 (.010 - .046) Colour: Aqua Burst Pearl

Καλησπέρα στην παρέα, Η ηχογράφηση έγινε με Gibson LP signature T και το Bias FX 2. 80s Hard Rock style !! Ελπίζω να το ευχαριστηθείτε ακούγοντας το δυνατά!.... https://show.co/nhS4mGc more coming soon... https://show.co/ZndcyMi

Προσεξτε μην παιξετε αυτο

Και για να είμαστε on topic... η Alexa στα νιάτα της.

Από όλες τις γυναίκες στον κόσμο, με αυτή διάλεξες να έχεις μυθιστορηματικό love story; Τι να πω... Είναι κάτι άνθρωποι, ρε παιδί μου, μη δουν άλλον να θέλει κάτι, κατευθείαν "dibs". Οχτακόσιες Αλέξες σου πρότεινα.

Έχεις δίκιο. Αυτό για τις κυρίες.

Ααααααχχχχχχ........ Τη βλέπω παντού....

Προτιμώ να πάω 29 φορές μ' αυτές.

Θα κάνει σκονάκι τις σημειώσεις του @gkourmoul1 που το ξέρει απ' έξω.

Δες το 29 φορές και μάθε το απέξω. Θα εκΣετασθΕισ

Ή μεταλλαγμένο σκαθάρι που τρώει το swamp ash.

Άμα το τραγουδήσεις για να "κερδίσεις" το έτερο ήμισυ στο οποίο αναφέρεσαι θα εισπράξεις πίτα. Μπορεί το κομμάτι να είναι *&%%^$^%$%#^^ αλλά το θεματάκι του συνθ είναι καταπληκτικό.

Να έχουν σαράκι.

Ευχαριστώ Πάνο

Όχι, αλλά έχει ωραίο ήχο. Την ακούς καλά λαίμαι.

Κάτσε φίλος γιατί μπλέχτηκα... Αυτή, άμα είσαι στη χαρμάνα, μπορείς να τη φουμάρεις;

Ειδικά για τον @gkourmoul1 που είναι εθισμένος, βγαίνει και σε tele. Η canna-caster. https://cannaguitars.com/cannacaster_en/

Ώπα τώρα χτύπησες ευαίσθητη χορδή Οχι Όχι το μαχόγκανι αυτό ειναι τίμιο ξύλο! Αυτό καί τον Έλατο για τα καπάκια τα υπόλοιπα doesn’t mater Ωραία παίζει το παληκάρι τον φτιάχνει τ όργανο

Βρε δεν πα να απαγορέψουν και το μαχόγκανυ. Το μέλλον είναι η κάνναβη κύριοι. Κι άμα σας πιάσουνε .... "Κυρ αστυνόμε μου εγώ δεν είμαι χασικλής, είμαι λούθιερ ασούμε". https://cannaguitars.com/guitars/

Εγώ λέω ότι παίζει αλλά εδώ παίζει με πάγκο-κίθαρο! https://youtu.be/n02tImce3AE

Όσον αφορά στο μικρόφωνο και επειδή μπορεί να θέλει να έχει ελεύθερα τα χέρια της, μπορείς να δεις κι αυτό ή κάτι παρόμοιο: https://www.thomann.de/gr/fun_generation_ul_241_headset.htm Περιλαμβάνει το μικρόφωνο-πομπό και τον δέκτη που θα κουμπώσει σε όποιο ηχείο επιλέξει.

Είστε εκτός θέματος κύριοι. Το θέμα είναι: παίζει ή δεν παίζει ρόλο στον ήχο;

Με τους νέους μαγνήτες είναι αισθητή η διαφορά στον neck (πιο bright), και ο bridge είναι κάπως πιο hot και ισορροπημένος. pt clean.mp3 Και μέσα στο mix: ptsweetbabymix.mp3 (με joyo sweet baby) ptod3jb2.mp3 (με boss od3 και jb2)

Ο τύπος του κσύλου στο σώμα (του παίκτη και κυρίως στη ΜΕΣΗ του) έχει μεγάλη επιρροή, όταν μιλάμε για ash

Εγώ λέω να πάμε να σηκώσουμε ότι στοκ βρούμε από swamp ash. Θα ανέβει η τιμή του αφού. Είδατε τον @gkourmoul1 τον πονηρίδη? Χτύπησε κιθάρα με swamp ash σώμα. Άμα την πουλήσει σε μερικά χρόνια, θα πάρει custom shop ασούμε. Μάθετε μπαλίτσα από τον @gkourmoul1 τον άρχοντα.

Αυτο φαινεται κοντα σε αυτο που ψαχνεις, και ειναι και σε σε καλη τιμη δεν εμπεριεχει μικροφωνο αλλα μπορεις να βρεις φτηνα μικροφωνα δεν ειναι μεγαλο το κοστος https://www.thomann.de/gr/ant_iroller_10.htm https://www.thomann.de/gr/akg_perception_live_p3s.htm

Κι άλλη? Πρέπει να πας σε κέντρο απεξάρτησης μου φαίνεται.

Ναι σωστά, απλώς άργησες να της κάνεις ριβιού εδώ και ξεχάστηκα... Καλά σε τρεις μήνες δεν πήρες κι άλλη κιθάρα, πως άντεξες..;

Διάβασε το "The Wood Conspiracy". Όλες οι απαντήσεις είναι εκεί μέσα. Ούτε προφήτης να 'μουνα ασούμε.

"The “pre-CBS era” is viewed by many as the time Fender produced its best guitars" Αυτοί οι many διάβαζαν... βουλωμένο γράμμα λαίμαι.

Ευχαριστώ Γιάννη! Το πήρα δώρο στο 3ο (που δεν έχω ακόμα κάνει), μπας και την ψήσω... Ευχαριστώ

χωρις σειρα προτιμησης και ανεξαρτητως μουσικων προτιμησεων(ροκ,φανκ,ποπ κτλ,κτλ,κτλ) και παρα παρα πολλα ακομα...

Πολλά από αυτά αναφέρθηκαν ήδη! Δεν μπορώ όμως να μη σταθώ σε αυτά!!! και από τα τελευταία, αυτό:

Με το ζόρι συγκρατήθηκα να μη γεμίσω τη λίστα με Black Sabbath. Τα γράφω όπως μου ήρθαν - αυθόρμητα. Σε 10 μέρες μάλλον μπορεί να έκανα άλλη λίστα. Black Sabbath - Snowblind Το πρώτα riff του που αγάπησα. Το πρώτο κομμάτι που έπαιξα live. Black Sabbath - A National Acrobat Απλό, μελαγχολικό. Από τα καλύτερά του. Guns N' Roses - You Could Be Mine Όταν κάποια πράματα σε βρίσκουν στην παιδική ηλικία και κολλάνε δεν εξηγείται με λογικά επιχειρήματα 30 χρόνια αργότερα. Deep Purple - Burn Το καλύτερο του Blackmore (κατ' εμέ) Jethro Tull - Aqualung Το άκουσα. Το λάτρεψα! Lenny Kravitz - Always on the Run Το groove του. Το πόσο ωραία κάνουν blend τα 2 riffs Alter Bridge - Blackbird Από την πρώτη στιγμή που το άκουσα χτύπησε ευαίσθητες χορδές. Edit: Γραφω πιο πάνω για το Burn ότι είναι κατα τη γν΄μη μου το καλύτερ του Blackmore. Εννοώ στους Deep Purple. Μόλις έκανα νοητικά μια αναδρομή και στα πεπραγμένα του με τους Rainbow, οπότε υπάρχει κι εκεί ένα αγαπημένο μου: Rainbow - Man on the Sliver Mountain

To έφερα όσο πιο κοντά μπορούσα με τα "υλικά" που χρησιμοποίησα. Prs se 24 -> Vox V845 wah (σχεδόν πατημένο όλο μπροστά) -> nobels odr mini (gain 4, vol 6, spectrum 6) ->Marshall Origin 20 (gain 7, low mids) -> E96 mic -> κάρτα ήχου -> reverb από το daw. (μη δώσετε σημασία στο παίξιμο...) samba pa ti tone.mp3

Δεύτερη συνταγή για τον ίδιο ήχο.... V100Gt P90s -> Wah -> mini ts (gain 3, vol 6, tone 0) -> wampler pantheon (gain 8, vol 4, bass 10, treble 8, presence 3) -> Vox mv50 emulated output ->κάρτα ήχου -> eq και reverb από daw samba pa ti p90.mp3