Πίνακας συμμετοχής

Ιδού και η δικια μου γωνίτσα. Μια tele + hx stomp / amplifire τα οποια μετακινω για προβες κτλ αλλιως σπιτι το stomp εκτελει χρέη soundcard / daw. Οταν λειπει η γυναικα ξεσηκωνω την πολυκατοικια με τα μονιτορς και οταν είναι σπιτι καιω τα αυτια μου με τα ακουστικά...

Τηλέφωνο με πλήκτρα... δεν το περίμενα απο σένα Λάκη.

άσε με εμένα...θα σας το κάνω τζαζ....

Βιμπράφωνο. Και να τα παίζω όλα, από ρεμπέτικα του Μάρκου μέχρι Milt Jackson.

Εγω σε καταλαβαινω Λακη μου..Αστους να λενε. Ολη η χαρα ειναι να αλλαζεις τα καναλια χειροκινητα. Εγω για χρονια διετελεσα το προσωπικο remote control του πατερα μου...

Δυο βιντεακια/συνεντευξεις με τη Molly Tuttle ,ενα απο τα ανερχομενα ονοματα στο χωρο της bluergrass - περαν του οτι η κοπελα ειναι εξαιρετικη και αξιζει να την ψαξετε, επιπλεον ενδιαφερον εχει η κινηματογραφηση των κλιπ και η επακολουθη "συνεντευξη" οπου μιλαει για την τεχνικη της. Bonus round: Και με τεχνικη clawhammer δανεισμενη απο το banjo επειδη γιατι οχι

Χαιρετώ, Αγόρασα το πρώτο μου synth(το model d της Behringer)και αποφάσισα να το χρησιμοποιήσω για να ολοκληρώσω την σύνθεση που είχα στείλει στην adamaudio. Το μπάσο και τα 2 lead είναι απο το model d και τα λοιπά απο Vst παιγμένα όλα στο midi keyboard μου,εκτός απο τα drums που τα πήρα σαν midi και έπαιξα λίγο με το panning/έκοψα/έραψα κλπ κλπ. Την ρυθμική κιθάρα δεν την έπαιξα απλά έβγαλα τα μάτια μου για να την φτιάξω με τα κουτάκια στο daw :D Κράχτε ελεύθερα.

Εσύ ψάχνεις για κομπλιμέντα πουλάκι μου. ;D

Μπράβο Νίκο!!! Νομίζω κι εγώ ότι είναι το καλύτερο σου (για μένα) μέχρι τώρα!!!

Είμαι καταπληκτικός :D

Βρε άτιμε ... με έβαλες σήμερα και έκανα άνω κάτω τη σοφίτα για να το βρω.. Κασετόφωνο 50 ετών... προς στιγμή με το ένα ηχείο... Με συγκίνησες!!

Ο ήχος σου στο 0.19

ε ναι....προ Χριστού είναι

Πλάκα πλάκα με τον Νίκο μάλλον έχουμε τα ίδια γούστα στην μουσική..... Θα του προτείνω συνεργασία, σε δικό του σε δικό μου δεν έχει σημασία!

Φώτης #2 στα σπάργανα.... Τα τυμπανα το χαλάνε. Ανευρα και ασταθή, στην αρχή ψάχνεις να βρεις πάτημα. Το 0.42 έχουμε camel συνθ, και σε λίγο θα δούμε τη snow goose να πετάει πάνω στη λίμνη. Είναι σίγουρο ότι έχεις τα πλήκτρα. Τα άλλα θέλουν δουλίτσα. Σου μιλάω εκ πείρας....

Κατ'εμέ μάλλον το πιο ολοκληρωμένο σου κομμάτι από πλευράς σύνθεσης Νίκο. Εάν καθίσεις και τελειοποιήσεις κάποια μελωδικά μέρη (περισσότερο το τελείωμα τους) θα γίνει ακόμα καλύτερο. Όσο για την μίξη-παραγωγή του το ξέρεις ότι θέλει δουλειά.... Κάποιες νότες πολύ δεξιά του πιάνου ακούγονται πολύ δυνατά και η ένωση των parts θέλει λίιιιγο περισσότερη προσοχή. Εντάξει, για τα τύμπανα δεν λέω κάτι.....

όσο και να σας φαίνεται παράξενο, το όργανο με το οποίο ξεκίνησα εκεί γύρω στα 9 ήταν ακορντεόν. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης ήταν ότι έπαιζε ο πατέρας μου (χωρίς να έχει) και όταν είδα ένα σε κάποιο θείο δεν το άφησα απ τα χέρια μου μέχρι που ο πατέρας μου (άλλο που δεν ήθελε) μου πήρε και μένα. Ασχολήθηκα αρκετά αλλά λίγα χρόνια μετά το γύρισα στις κιθάρες όταν φυσικά κατάλαβα ότι δεν μπορείς στην παραλία να παίζεις ακορντεόν (ενώ αντίθετα 20 χρόνια πριν ο πατέρας μου είχε μεγάλες επιτυχίες στον τομέα αυτό) με τα κορίτσια... Κάπου στο στρατό βαφτίστηκα μπασίστας στην ορχήστρα γιατί αλλιώς....δεν τη βγάζαμε καθαρή. Σήμερα θα ήθελα σίγουρα να ξέρω καλά τουλάχιστον ένα πιάνο με προοπτική εξειδίκευσης στα ηλεκτρικά ή το Β3, και όχι να "κλεβω" με μίντι και 40 takes. (βιολί - επειδή αναφέρθηκε- θα ήθελα, μάλιστα έχω ένα βιολί που πήρα γύρω στο 1980 και βάλθηκα να παίζω, μέχρι που κατάλαβα ότι...δεν...) τέλος μεταξύ μας θα ήθελα πολύ να ήξερα να παίζω καλά κιθάρα, και όχι μπούρδες όπως τώρα, με αγαπημένο στυλ το jazz manouche....αλλά είναι πονεμένη ιστορία.

Ωραίο θέμα! Επειδή από μικρός ασχολήθηκα με την κιθάρα τα καλύτερα χρόνια εκμάθησης οργάνου (12-25) περάσαν χωρίς να σκεφτώ καν να μάθω άλλο όργανο, εντάξει λίγα πλήκτρα έμαθα αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο.... Το όργανο πάντως που με αγγίζει και που μετά τα 25-26 μου χρόνια ήθελα αλλά και ποτέ δεν έκανα προσπάθεια να μάθω είναι το βιολί! Αυτό το "κλάμα", αυτή η εκφραστικότητα του, που σε όλα μα όλα τα είδη μουσικής ακούγεται ταιριαστό και δίνει αυτό το κάτι άλλο και που πολύ εύκολα μπορεί να σου αλλάξει την διάθεση ακούγοντας το σε κατάλληλα κομμάτια. Εντάξει ποτέ δεν είναι αργά αλλά δύσκολο πλέον, πολύ δύσκολο...

Τσέλο, κάποια στιγμή ίσως ασχοληθώ...το παρακάτω κλιπ είναι για μένα φανταστικό

Oλα τα παραπάνω μια χαρά είναι, εγώ ζητάω το ποιο σημαντικό .....ποιο επιδέξια δάκτυλα

Tι σας νοιάζουν αυτές οι πληροφορίες.................. Τέλος πάντων. Επειδή είστε εσείς και είμαι και ψιλοερασιτέχνης overclocker, τουλάχιστο ήμουν γιατί τελευταία ωριμάζω μάλλον και δεν βρίσκω νόημα σε τέτοια πράγματα και τα παρατάω σταδιακά (γιατί η ζωή μικραίνει και πρέπει αυτά που κάνεις να έχουν και ένα ουσιαστικότερο νόημα χαχαχαχαχχαχαχαχαχα) δεν τον έχω stock. Τον έχω στα 4Ghz από τα 3,5 που είναι μαμά μόνο με αύξηση του πολλαπλασιαστή γιατί είναι ξεκλείδωτος, και μάλιστα με κατεβασμένο voltage, γιατί στις στοκ ρυθμίσεις των bios οι κατασκευασταί είχαν υπερβάλλει για το συγκεκριμένο chip χωρίς νόημα και κόστος την υψηλή θερμοκρασία. Είναι ένας επεξεργαστης που ήθελε undervolting ιδιαίτερα στην στοκ συχνότητα και με undervolting φτάνει άνετα τα τέσσερα σταθερότατος. Σύστημα ψύξης είναι μια παλιά αλλά πολύ αποδοτική παρόλο που ήταν φθηνή ψύκτρα, η xigmatek nepartak, την έχω από το 2009 νομίζω Θερμοκρασίες με το undervolting, 22-24 κελσίου στο idle το χειμώνα, καμια 60 αρια σε φορτίο άνω του 85% που συμβαίνει σε παιχνίδια ή rendering video, γιατι στα μουσικά συνήθως κοιμάται ότι και να κάνεις. Με το stock voltage +4 με πέντε παραπάνω αντίστοιχα ιδιαίτερα το καλοκαίρι.

Καλησπέρα εδώ ένα τραγούδι από την τελευταία μου δισκογραφική εργασία. Η ηχογράφηση έγινε με σκοπό να ενώσει το Ρεμπέτικο με το ροκ ήχο. Περιμενω Απόψεις, ευχαριστώ

εγω βρηκα αυτο κατω απο το χριστουγενιατικο δεντρο...ειχα αφησει και καλτσα αλλα μαλλον δεν χωρουσε και το αφησε απο κατω...

Ετσι ειναι οι τηλεοράσεις πλέον;

Δεν σε καταλαβαίνω ακριβώς...τι θέλεις να πεις;

Κομματάρα απο 30 χρόνια που την ακοϋω ακόμα. Τι είδους sax παίζει ο Garett εδω?

Σε μια δισκογραφια που εχει πεθανει..δεν σου κανει εντυπωση που ακομα βγαινουν παραγωγες? Οι δισκογραφικες τι χρηματα εβαζαν? Τι επενδυση εκαναν? ξερεις? Πληρωναν το studio, session μουσικους, κοπη, γραφιστες, μαστερινκ, προμο. Ολα αυτα...περα απο τους τυχον session μουσικους που θες να παιξουν στο δισκο σου...δεν χρειαζεσαι μια εταιρεια να στα πληρωσει πλεον. Αν παρακολουθησεις θα δεις παιδια εδω μεσα που ανεβαζουν μεχρι κ μαστεραρισμενες παραγωγες ..100% ετοιμες...που τις εχουν φτιαξει μεσα στο σπιτι τους. Δεν συμφωνω οτι χρειαζεσαι φραγκα...Αλλα αν χρειαστεις 4- 5 χιλιαρικα..κανεις μια crowdfunding φαση κ αν αξιζεις..τα μαζευεις. Αυτος μαζεψε 7 χιλ δολαρια. και αυτος επισης με crowdfunding επαιξε Αυτος πουλαει τα cd του η γκομενα του στο δρομο...

Χε! Κι εγώ 50άρης είμαι αλλά υπάρχουν πολλά σημερινά πράγματα που μου αρέσουν. Υπάρχουν και πολλά που δεν μου αρέσουν αλλά αυτό γινόταν πάντα. Μεγαλώνοντας συμβαίνει κάτι περίεργο, πράγματα που στο παρελθόν έβρισκες αδιάφορα και σε πολλές περιπτώσεις κακά, αρχίζουν να σου αρέσουν. Για παράδειγμα πρόσφατα άρχισα να βγάζω κομμάτια από τους Daryl Hall & John Oates που όταν ήταν στα πάνω τους δεν είχα σε μεγάλη υπόληψη, σήμερα ακούγοντας τα κομμάτια τους τα νοιώθω πολύ δικά μου. Και είναι γιατί μου θυμίζουν πράγματα από τα νιάτα μου. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά άλλα, η μουσική είναι συνυφασμένη με τις μνήμες. Μια ερώτηση που κάνω πάντα στον εαυτό μου είναι η εξής, τι από όλα αυτά που αγάπησα σαν έφηβος δεν ήταν προϊόν μάρκετινγκ; Και η απάντηση είναι πάντα η ίδια ,ελάχιστα πράγματα. Όλα τα μεγάλα ονόματα που σήμερα μας ενώνουν, κάποιος άλλος τα επέλεξε για εμάς. Πώς έφτασα εγώ σαν έφηβος να με τρελαίνουν οι deep purple, οι van halen και οι black sabbath όταν λίγα χρόνια πριν από την δισκοθήκη του πατέρα μου διάλεγα Misa Criolla και Ennio Morricone. Πιστεύω ότι είναι πολύ λίγα τα κομμάτια που πραγματικά μιλάνε μέσα μας και πιστεύω ότι είναι πολύ διαφορετικά για τον καθένα από εμάς. Τα υπόλοιπα είναι θόρυβος που απλά έτυχε να γίνει το σάουντρακ μίας περιόδου της ζωής μας. Και δεν είναι λίγο πράγμα αυτό.

Μαθήματα blues από Winter και Derringer https://youtu.be/46n-91MSVf4

καλαπόδι ειναι

Η θέση μου συνήθως στο σαλόνι, με τα απολύτως απαραίτητα. Στη γωνία του καναπέ ώστε να φτάνω και τα controls πίσω με λίγο τέντωμα

to whom it may concern που λενε και στας αλληλογραφιας

Μάλλον αυτόν θα σου φέρει…..

Να φυγει ΑΜΕΣΑ ο ΑλεκΣης & η συμμορία του (μπας και μεινει τιποτα ορθιο και μπορεσουμε να δωσουμε καποτε στα παιδια μας το ΜΟΝΟ δωρο που αξιζει δηλ..ΕΛΠΙΔΑ για μια καλυτερη ζωη). Τα ΥΛΙΚΑ αγαθα δεν με ενδιαφερουν πλεον...γερασα...

Εαν κατω απο το δεντρο δει γυναικα μου soldano, θα γοογλαρει για να δει τιμη. Μετα δε με σωζει τιποτα. Μια χαρα ειναι ο bugera....

με αυτο το κομματι πρωτογνωρισα την Esperanza..ενας ερωτας at first site...

Το "σπίτι" μου στο Βέλγιο, στην ουσία είναι ένα μακρύ δωμάτιο - living room, τραπεζαρία, και υπνοδωμάτιο μαζί (οι παρακάτω φωτός είναι τραβηγμένες από τη μεριά που βρίσκεται το... κρεβάτι), eδώ τα αποκαλούν "studio". Το νοίκι για κάτι τέτοιο φτάνει στις καλές περιπτώσεις, τα 7 κατοστάρικα το μήνα. Το μέρος που παίζω μουσική βρίσκεται (φυσικά!) μες τη μέση - όταν έχω επισκέψεις, η καρέκλα που είναι απέναντι από τον ενισχυτή φεύγει από εκεί βεβαίως, για να ανοίξει ο χώρος και να καθίσουμε στο τραπέζι κοντά στο παράθυρο. Το επιπλάκι συρταριέρα ΙΚΕΑ δίπλα στον ενισχυτή είναι αποκλειστικά γεμάτο από κιθαριστικά είδη - καλώδια, πετάλια, χορδές στοκ, ζώνες, you name it. Πίσω από την κιθάρα, στον τοίχο κρέμονται τα ακουστικά μου, αφού δεν γίνεται να παίξω ποτέ μουσική χωρίς αυτά όταν είμαι σπίτι. Εχω ακόμη δυο κιθάρες - στις θήκες τους, πίσω από το ποδήλατο, ένα δεύτερο pedaltrain Junior στην ντουλάπα (στελεχώνεται αναλόγως το gig), μια μπάλα του μπασκετ και έναν Laney εκεί που παλιά βρισκόταν το τζάκι του διαμερίσματος. Ακούγεται χαοτικό, αλλά είναι οργανωμένο (ξέρω που θα βρω τι) αν και σπαρτιάτικο. Συνήθως ηχογραφώ με ένα Trio και ένα Jamman XT ενώ αν χρειάζεται να περάσω κιθάρες, δανείζομαι laptop, κάρτες ήχου κλπ, από τον φίλο μου τον Serge και μετακομίζω στο τραπέζι που είναι πιο ευρύχωρα. Για πιο σοβαρές ηχογραφήσεις, υπάρχει το στούντιο (προβάδικο) που νοικιάζουμε με το μήνα.

Μεγάλη υπόθεση να εχεις χώρο. Έχω καταφέρει να ξεκλεψω 2-3m2 και αυτά στην κρεββατοκαμαρα.

Η δική μου γωνίτσα, όταν δεν είναι ''διασκορπισμένη'' σε διάφορα μέρη (μαγαζιά, μπαράκια, ξενοδοχεία...)

Και λιγο σοβαρα τωρα (λιγο παλιες βεβαια - υπαρχουν καποιες αλλαγες και προσθηκες) Μπροστα μου Πισω Αριστερα μου

Εγώ έχω......πέντε αγαπημένες......η μάλλον 6.....γωνιες. Στην πρώτη ακούω μουσική και πινω και καπνιζω :P Στη Δευτερη παιζω κιθαρα και πινω και καπνιζω Στην Τριτη το στουδιακι.....οπου πινουμε καπνιζουμε Στην Τεταρτη ειναι το στουδιον για Video και φωτογραφία οπου ΜΟΝΟ καπνιζουμε (οι αριθμοι στα Monitors επεξηγουν ποιες οθονες ειναι ζευγη) Στην πεμπτη απολαμβανουμε καπνιζονταςτηλεοραση....και στην Εκτη βλεπω VHS και Laser Disc συνηθως με τσιγαρο

Ως proud owner Squier JB, θα σου πω ότι κλειδιά και καβαλάρης είναι για να αλλάζουν. Και όχι πχ ότι τα κλειδιά χάνουν, αλλά είναι τόσο συγκλονιστικά μάπα το μέταλλο τους, που όταν θα βάλεις κάτι πιο "κανονικό", θα σοκαριστείς (ευχάριστα) με την αλλαγή του ήχου. Το έχω πάθει... ΥΓ: Είχα καιρό να επισκεφτώ το... μαγαζί. Τι έκανε πάλι αυτός ο admin!