Πίνακας συμμετοχής

Παντως αν καποιος δε μπορει να βγαλει ωραια μουσικη, η εστω μουσικη που να τη γουσταρει, με ενα συγχρονο DAW και τα παρελκομενα του, τοτε ειναι σιγουρο οτι δε φταιει ο υπολογιστης και η C++

Για μισό όμως ρε παίδες. Όταν έχουμε ένα vsti με 120 παραμέτρους, είναι ο σκοπός να το έχουμε 1:1 στον κοντρόλλερ για να είμαστε τρου, ή να μπορούμε όταν χρείαζεται μια παράμετρος "δομικά μουσική" για τον ήχο να αυτοματοποιηθεί να μπορούμε να στρίβουμε ένα χειριστήριο αντί να το προσπαθούμε με τον πόντικα;

χώρια που πολλά κουμπιά στα controllers είναι γκαβά. Ή είναι ατέρμονα ή δεν έχουν καμιά ένδειξη. Ασε που ακόμα και sliders μπορεί να είναι παρκαρισμένα κάπου, και στην πραγματικότητα να παίζουν αλλού πχ στην οθόνη σου και να πρέπει να τα κουνήσεις για να έρθουν.

Αλλο πραγμα το performance, και αλλο η συνθεση ηχου. Το να αναθεσεις σε κουμπακια καποιες απο τις παραμετρους του vsti για να το παιξεις Γιαννακης Μιχαλακης ειναι ευκολο. Αν ομως θελεις να κανεις συνθεση ηχου, τοτε θελεις προσβαση και στις 120 παραμετρους. Για αυτο αλλωστε, ακομα και οταν εχεις hardware, αν δεν ειναι σε στυλ virtual analog να εχει ενα knob για καθε παραμετρο, αλλα ειναι σε φαση montage να εχει ΕΝΑ ΣΚΑΣΜΟ παραμετρους και ελαχιστα knobs, τοτε ειναι ΠΟΛΥ προτιμοτερος ενας editor. Δηλαδη ο editor ειναι καλος οταν συνδεεται με ενα hardware synth μεσω midi, αλλα ειναι κακος οταν αποτελει το UI ενος plug in; Αστεια πραγματα. Δεν υπαρχει συγκριση στην απεικονιση και την προσβαση στις παραμετρους απο το να ειναι ολες απλωμενες μπροστα σου, και να αντιστοιχουν και να ανανεωνονται αντιστοιχα με το καθε preset. Αν τωρα το μονο που σε νοιαζει ειναι να πειραξεις λιγο το φιλτρο, ΟΚ, αυτο γινεται με τον controller ευκολα.

Έτσι κι αλλιώς, δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε όλες τις παραμέτρους σε κάθε κομμάτι (ή μέρος του). Αν το κάνει κάποιος πάω πάσο.

Ααααααμ δεν τα ξέραμε αυτά! Πωωωω... Τι ήχο να βγάζει αυτός ο γέροντας...

Η πένα ήταν ο αντίχειρας και τα γδαρσίματα απο τα δάχτυλα που ακουμπούσαν εκεί προφανώς. Εξ άλλου γι αυτο έμπαινε και το pickguard αλλά στα μπουζούκια ήταν περισσότερο διακοσμητικά. Η πεταλούδα είναι μεταγενέστερης αισθητικής και έχει προστεθεί κάπου στα 50'ς όπως έγινε και ένα ρετουσάρισμα στο μπράτσο που είναι πολύ λεπτό και κοντή κλίμακα. Μέσα γραφει "Δ. Μούρτζινος 191-" αν θυμάμαι καλά αλλά δεν είναι η παραδοσιακή του ετικέτα και έχουν γίνει αρκετές συζητήσεις επ' αυτού (κατα πόσο είναι του ιδίου) με κόσμο που ασχολείται, καθώς και ένα τουλάχιστον αντίγραφο. Έχω να το ανοίξω καιρό και μαραζώνει.

Το έχω και κάθεται στη θήκη του.

αυτά τα ροταρυ είναι όλη η αμαρτία παιδιά. Τα πρώτα που θα χαλάσουν και το χάλασμα είναι πολύ άσχημο. Απο εκεί που έχεις και κοντρολάρεις το εφέ στο 3 πηδάει στο 10 μετά στο 0 και μετά στο 8 κοκ.

Έλα ρε ... Και μας το λες τώρα? ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΕ.

Σαν γυριζω τα κουμπια Ευτυχια και χαρα Το κοντρολερ το γλυκο τ' αγαπαω τ' αγαπω Για ποντικι μου μιλας δηλητηριο ξερνας Φυγε, πηγαινε απο δω ουτε να σε ξαναδω Ποτενσιομετρα αν δε θες εισαι σπιουνος και χαφιες Την οθονη ολο κοιτας και τη μερα μου χαλας Τα κουμπακια αν δε θελεις δεν πα να 'σαι και ο Vangelis Εισαι ασχετος στο σπορ μουχλιασμενος σα ροκφορ, φτιαχνεις μαπα μουσικη φυγε, κρυψου απο ντροπη. Αχ κοντρολερ σ' αγαπω και βαθια σ' ευχαριστω αν δεν ησουνα εσυ θα επηζα στη μουσικη κλιμακες αρπεζια σα κερι θα ελιωνα ενω τωρα το κουμπι παιζω μονο, σα πουλι το γουδι το γουδοχερι μπλιμπλιΝικολο καρτερει

Αμα δουλεύει το πιτσμπέντ ακόμα, κόλλα του κι ένα αυτοκολλητάκι αρκουδάκι μαζί με τα άλλα, και η ζωή συνεχίζεται απροβλημάτιστα. Ούτε ποτ, ούτε φέιντερ, ούτε τίποτα.

1. Αυτό θέλω. Ρώτησα σχετικά με την ποιότητά του, και την αξιοπιστία του (να μην κρατήσει 6 μήνες δηλαδή, και μετά αρχίσει τα νερά στα πλήκτρα και τα knobs). 2. Όχι αυτό.

Μπορεις να πειραξεις οσες παραμετρους εχεις αναθεσει στο controller σου. Μπορεις ακομα να πειραξεις δεκαδες παραμετρους γυριζοντας μονο ενα κουμπι, μεσω των macros του vst σου. Μπορεις ακομα και να πειραξεις εκατονταδες παραμετρους, χωρις να γυριζεις ουτε καν ενα κουμπι , μεσω των lfo και των envelopes και των sequencers, διοτι και αυτα ρομποτικα χερια ειναι που γυριζουν κουμπια και τα προγραμματιζεις εσυ Ακομα και τελε μπορεις να παιζεις, και με το παιξιμο σου να πειραζεις παραμετρους στο synth μετατρεποντας το audio σε midi cc Και μπορεις επισης να παιζεις call of duty, και οι κινησεις στο joystick να πειραζουν το φιλτρο στο synth. Ορεξη να εχεις, και τα παντα γινονται.

Τα ίδια λέμε. Στο σπίτι μπορείς να παίξεις/προγραμματίσεις/ηχογραφήσεις οτιδήποτε, αλλά όχι live. Μια και μιλάμε τώρα για ακριβά και φτηνά controllers και όλα αυτά τα ωραία, πάρτε μια φωτό παρακάτω που δείχνει τον συνδυασμό του απόλυτα φτηνού και του απόλυτα ακριβού controller. Από τη μια έχουμε το μεγαλύτερο MIDI controller στον πλανήτη που ένας θεός ξέρει πόσο στοίχισε να υλοποιηθεί, και στο καπάκι ένα θεόφτηνο και παμπάλαιο (1992!) 25-key Novation MM10.

Όχι ακριβώς. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι. Είτε με σειρά προτεραιότητας, είτε εν είδει ΑΙ knob αν δεν πειράζονται δύο παράμετροι μαζί, είτε έλεγχος κάποιου εσωτερικού automation/modulation του οργάνου από μία μόνο παράμετρο, πολλά γίνονται. Το ερώτημα είναι, αν είχαμε ακριβώς 1:1 το σκαρίφημα του τερατοσυνθ σε κοντρολλερ με 64 ποτενσιόμετρα, 87 κουμπάκια, τζόυστικ, ιστορίες, θα προσέφερε κάτι αισθητά περισσότερο;

Για το πως ορίζει καποιος μια κατάσταση "πάψαμε να πηγαίνουμε διπλοί ε;" ρώτησα αν ήταν... Όσο για το έλα μέρα όπως και οι άλλοι ή συνεννοήσου για car pool.

Εννοείται ότι ειμαι μέσα!

Χαρά μου! Θα φέρω και το μπουζούκι απο ΑΘήνα που φυλάσσεται. Τέτοια έκανες (εξυπηρετήσεις) και.. πάψαμε να πηγαίνουμε διπλοί ε; Και... τι συνέβη; Τραγωδία ή ταλαιπωρία; Πώς το ορίζεις; Διότι όλα ξεκινούν απο τι mindset έχει ο καθείς. Μεγάλη κουβέντα αλλά πάντα επίκαιρη και με ένα ποτηράκι στο χέρι.

Εγώ την αποδέχομαι την πρόσκληση και θα ειδοποιήσω εγκαίρως, μαζί με το απαραίτητο συνοδευτικό.

Με παρεξήγησες ... Απλά όποτε πηγαίναμε, έπαιρνα πριν τηλέφωνο εκεί, να ρωτήσω πώς είναι ο καιρός, και αν ρίχνει καρέκλες. Κάποτες, στα παλιά τα χρόνια, πήγαινα πολύ συχνά με την σύζυγο.

ναι, και γω έχω δυο συσκευές που κάθε ένα δυο χρόνια θέλουν άνοιγμα. Αλλά έχω και συσκευές που δεν το παθαίνουν. Είναι θέμα ποιότητας

Το μυαλό σου εκεί εσένα. Του Κοράκη την ταβέρνα λες και εκεί θα καταλύσω ταμάρο για παϊδάκια. Αφού τα ξέρετε τα μέρη θα σας περιμένω και θα πω και στον Αλι που είναι δίπλα (αν δεν διαβάζει).

Με αυτό μας δείχνεις ότι δεν ξέρεις απο Κιόνια και το θρυλικό πανηγύρι τους....

Ενα χωριό πριν. Δατς ράιτ. Περνάω τις μέρες μόνος με τον Μάκη. Αύριο θα κάνω τον κύκλο γύρω απο την Ζήρεια με την Honda. Έχει και παϊδάκια στην Καστανιά αμα... κουραστώ.

Μόνο τον Κειμώνα. Sorry, δεν κρατήθηκα.

Στα Κιόνια είσαι?

Θα σας έκανα ευχαρίστως ένα καφέ συνοδεία τρίχορδου αλλά ζω στη Στυμφαλία by the ornithes, 2 ώρες απο Αθήνα, πλέον. Όποιος κάνει κέφι θα χαρώ πολύ (και τη φρατζόλα επίσης).

Ευκολάκι

Άμα του φτιάξεις κανένα καλό ψωμί ... μπορεί να έχεις ελπίδες.

(ευτυχισμένος πληκτράς που παίζει μόνο με hardware, διαβάζοντας το θρεντ και απορώντας με τον μαζοχισμό κάποιων...)

Μάλλον δεν το κατάλαβες σωστά οπότε ξανατοποθετούμαι αντιγράφοντας απο το 2008:

Άσχετο βρε Γιάννη, αλλά διάβασα ότι δεν σε συγκινεί ίσως και λόγω του ότι παίζεται από βιρτουόζους και θεωρείς ότι η ταχύτητα είναι σημαντική. Να σου πω κάτι λοιπόν πάνω σ' αυτό. Σκέψου την gypsy jazz (που πιθανότατα να μην σε συγκινεί, και ίσως για παρόμοιους λόγους). Αν σου άρεσε αυτή η μουσική, πιστεύω ότι θα σου άρεσε να παίζεις και μπουζούκι. Γιατί θα μπορούσες να το χρησιμοποιήσεις παράλληλα με ρυθμικές κιθάρες, με αρκετά σουινγκάτο ρυθμό. Και στο μπουζούκι όμως, όπως και στην gypsy jazz, μπορείς άνετα να σταθείς παιχτικά, αν παίξεις πειστικά το όποιο ιδίωμα (εκφραστικότητα, χτύπημα, ρυθμός, φρασεολογία, φραζάρισμα), χωρίς να χρειάζεται να παίξεις τους παπάδες που παίζουν οι βιρτουόζοι.

Σου'πα να μ' έχεις απο κοντά... Αν κάνω κανα ταξίδι μπορεί να το δοκιμάσεις στα όρη.

Και παρ' όλα αυτά, την ακούς και στέρεο ...

Αφού έχει απάνω την άρτα και τα γιάννενα και κάνει 200 250 ευρώ, πώς να μη χαλάσει; Πάντως ο @manosx εχει δίκιο. Όταν ήμουν στο σπίτι το άλλο που είχα ηλεκτρικό πιάνο με 5πινο μίντι, δεν μου πέρναγε καν από το μυαλο οτι θέλω να πάρω κοντρόλλερ. Είχα ωραιότατο κλαβιέ και με υπερκάλυπτε (τουλάχιστον καλύτερο απο οσα μιντι κοντρολλερ έχω αγγίξει) Ναι, αλλά γλιτώνεις υπολογιστή/πρόγραμμα/κάρτα/ηχεία/μιντι κοντρόλλερ

Το πιτσΜπεντερ είναι κουμπί; Γιατί μόνο αυτό έχει. Και κάτι αλλά που δαινκσερο τι κάνουν

Λέω αν κάποιος ξέρει ρε παιδί μου. Πώς πάνε από αντοχή δηλαδή. Γιατί και κουμπηά έχουνε και παδζ, και άφτερτατς, και μπάνικα είναι, και συνεργάζονται και με τα daw. Τώρα από κίμπεντ δεν ξέρω βέβαια, αλλά σέμι λέει. EDIT: Ωχ ωχ ωχ, αυτουνού του χάλασε γρήγορα.

@MGs Συμφωνώ σε πολλά από αυτά που λες, μιας και έχω πιάσει κι εγώ τον εαυτό μου να χάνει το mood, ή την "έμπνευση" επειδή έπρεπε πειράξω 100 πράγματα στο DAW. Διαφωνώ όμως με την μεταφορά σου στην άλλη άκρη του νομίσματος. Μιας και μίλησες για Mac, δε συγκρίνεται το Logic με το GarageBand, και αναφέρω τα συγκεκριμένα 2 γιατί το Logic έχει λογική τιμή, είναι σχετικά bug free και αρκετά εύκολο να το μάθει κανείς. Το GB μπροστά του είναι παιχνιδάκι για παιδάκια. Τώρα για το αν τα stock plugins ακούγονται ίδια με τα third party, ίσως, αλλά χρειάζεσαι πολλαπλάσιο χρόνο για να φτάσεις στο ίδιο αποτέλεσμα, κάτι που ακυρώνει το σκοπό τους για μένα, καθώς πάλι επιστρέφουμε στο κλικ-κλικ 150 ώρες. Συμφωνώ άρα με τη λογική σου και έχω πάρει παρόμοια μαθήματα τα τελευταία 10 χρόνια που τρώω τα μούτρα μου, αλλά υπάρχει και μέση λύση.

Ενδιαφέρον- και το ότι ήταν το post 666 στο νήμα, σατανικό

Αυτό το βίντεο του Tim Lerch εξηγεί πολλά που απασχολούν τους... ώριμους κιθαρίστες/μουσικούς με τη βοηθεια του Dr. Yule. Αν ασχοληθεί κανείς πιο επισταμένα με τα προβλήματα στα χέρια θα ανακαλύψει ένα κόσμο που υποφέρει στη χρήση των χεριών απο αρθρίτιδες, τενοντίτιδες και ρευματισμούς. Οσο μεγαλώνει το σώμα αλλάζουν τα δεδομένα. Για να μην νομίζουμε δηλαδή πως είναι θέμα δασκάλου το πρόβλημα.

Τη θεϊκή δισκάρα του DJ Spooky , Optometry

Εξαιρετική μελωδική γραμμή !! Οπωσδήποτε θα συμφωνήσω ότι θα μπορούσε να είναι χιτ με το ανάλογο σερβίρισμα. Από τα πολύ λίγα που κάθισα να ακούσω 2η φορά....

Στο Cubase, πάμε στο πλαγκιν απάνω δεξιά που έχει ένα μικρό βελάκι/τριγωνάκι, πάμε Remote Control Editor, και αρχίζουμε να κάνουμε τράμπες τα κελιά (ή τα σβήνουμε όλα και τα ξαναφτιάχνουμε από την αρχή) εως ότου να μας φαίνονται οι παράμετροι "σε λογικές θέσεις" για τον κοντρόλλερ μας. Αυτό γίνεται άπαξ για κάθε πλαγκιν, και μετά το θυμάται. Εξαίρεση... αυτά για τα οποία μιλάμε. Κοντακτ, χάλιον, κτπ. που φορτώνεις "πλαγκιν μέσα στο πλαγκιν". Εκεί πρέπει να γίνει για κάθε όργανο μέσα από το χάλιον η δουλειά.

Ας κάνουμε ένα διάλειμμα από τα νέα controllers της αγαπημένης μας Native Instruments, και ας δούμε μερικές φωτός που τράβηξα σήμερα το πρωί από το παράρτημα των "Waterfall Studios" στην εξωτική Χαλκίδα.

Ο αλλος Αναστασης, ο γνωστος … ο γιατρος της μουσικο/τεχνολογικης πεινας.

Κατα πασα πιθανοτητα κανεις λαθος. Ξεκινα με τη σταση του σωματος. Τα πληκτρα πρεπει να ειναι σε τετοιο υψος που οι πηχεις απο τα χερια σου να ειναι παραλληλα με το εδαφος. Τα πληκτρα δεν παιζονται με τα δακτυλα αλλα με τους ωμους Με αυτο στην ουσια εννοουμε οτι ολο το χερι απο την ακρη του δακτυλου μεχρι και τους ωμους πρεπει να ειναι χαλαρο, να κινειται ελευθερα σαν ενα σωμα. Δεν απομονωνουμε με τσιτωμα ΣΕ ΚΑΜΙΑ περιπτωση τον καρπο, διοτι δεν χρειαζεται ΚΑΜΙΑ κινηση δυναμης απο τα δακτυλα. Η κινηση δυναμης ειναι το κουπεπε του καρπου Ειναι περιπου, περιπου επαναλαμβανω, η κινηση που κανουμε στα σηκωματα στην κιθαρα. Κουπεπε, κομσικομσα φαση. Απο εκει ερχεται η ροη της κινησης, αν πας να τη δωσεις μονο με τα δακτυλα τελειωσες. Επισης σημαντικο ειναι η φυσικη κινηση του αντιχειρα οταν παιζουμε ας πουμε μια κλιμακα, το πως δηλαδη ερχεται ουσιαστικα κατω απο τα αλλα δαχτυλα οταν ανεβοκατεβαινει το χερι στα πληκτρα. Τωρα να σου πω οτι το καλυτερο ειναι να κανεις κανα μαθηματακι, νομιζω οτι δε χρειαζεται, το καταλαβαινεις. Αφου ομως πονας σιγουρα κατι κανεις λαθος.

Και γιατί όχι "Μπουζουξήδες"; ;) Εμείς πάλι πάπου προς πάπου είχαμε πάντα ένα τρίχορδο στο σπίτι. Ετσι μου έμεινε κειμήλιο ένα μοναδικό κομμάτι του 191-κάτι (; ), κατασκευής Δ. Μούρτζινου, ίσως και το μόνο μπουζούκι που έφτιαξε ποτέ απ' όσο γνωρίζω, καθώς έφτιαχνε φοβερά μαντολίνα που βρίσκονται σήμερα στο Μουσείο Παραδοσιακών Οργάνων στην Πλάκα. Ήταν του παππού μου που ξημεροβραδιαζότανε με τον "Μάρκο" στον "Περαία" κι αργότερα στα "μπακάλικα" από πίσω... Όταν εγώ έπιασα την κιθάρα στράβωσε ο παππούς. Μετά αφού απόειδε μου έλεγε... "Κοίτα να δείς... αφού δεν σ' αρέσει το μπουζούκι, πιάσε έστω ένα τετράχορδο και παίζε τα "ευρωπαϊκά" σαν τον Χιώτη! 'Ολος ο κόσμος θα σε γουστάρει." Η αλήθεια είναι ότι κατα καιρούς προσπάθησα να παίξω με το μπουζουκάκι μου, αλλά άμα δεν σου βγαίνουν οι μελωδίες από μέσα σου... δεν πάει το χέρι. Εχω καεί κι από τα 12 χρόνια στην Αφρική σαν έφηβος με άλλα ακούσματα, οπότε ο ρυθμός είναι πολύ σημαντικός για μένα... Στο τρίχορδο ακολουθείς την μελωδία του τραγουδιού. Κι εγώ, ακόμα και με την κιθάρα σπάνια έπαιζα συγκεκριμένα τραγούδια. Πάντα, ακόμα και σήμερα, όλο "μπίρι - μπίρι" παίζω. Γενικά κι αόριστα δηλαδή. Πάντως το τετράχορδο είναι για shredders. Οι μπουζουξήδες δεν παίζονται! Η ταχύτητα είναι το παν. Και γι αυτό με αφήνει και παγερά αδιάφορο. Δεν ακούω ίχνος δυναμικής και ρυθμού. Μόνο εκατομμύρια μελωδικές γραμμές σε 64α. 'Ισως τελικά να μην είναι τυχαίο που έχει και τέτοια πέραση το metal και το shredding στην Ελλάδα! ! :) Υ.Γ. Προς SF. To πάσχα έπαιζε το τρίχορδο του ο πατέρας μου στην αυλή, καρφί στον ενισχυτή με overdrive και Ideal! Και έλεγα από μέσα μου, "Πολύ ηλεκτρικός είναι ο ήχος σου πατέρα για τα ρεμπέτικα που παίζεις". Και σκέφτομαι να του πάρω κανα ποιοτικό μαγνητάκο μπας και ακουστεί πιό φυσικό το όργανο...