Πίνακας συμμετοχής

ΕΠΙΚΗ εμφανιση του Γιωργου @gvour σε video μου. Μπορει να αργησε, αλλα εγινε.

Nice..!

Πολυ καλο το εκανες. Ειναι και αγαπημενο μου κομματι. Ε η προφορα τωρα ... νταξ εμεις σε ακουμε, δεν θα τραγουδησεις στο καρνεγκι χολ. Η χροια ειναι ωραια. Το κακο ειναι οτι η φαρυγγίτιδα, εκτος απο τη βραχναδα που ειναι ωραια, σου βγαζει και κοκκορακια.

Μ' άρεσε πιο πολύ απ' το original. 'Nuff said!

Καταραμένη φαρυγγίτιδα! Μου αρέσει αυτό το ύφος σου ρε Πάνο. Ότι γράφεις και ότι λες ωραίο μου ακούγεται. Αυτό το Arturia Midi που αναφέρεις πιο πάνω, πιο είναι? Μήπως έχεις το Keylab Essential? Γιατί θέλω να πάρω ένα και δεν είμαι σίγουρος για το Keybed.

Άκουσα και είδα το βίντεο με μεγάλη χαρά και συγκίνηση βέβαια γιατί σας αγαπώ και σας έχω αδυναμία. Τι να πω για την εκτέλεση και την ερμηνεία........ Τα λόγια είναι περιττά. Φίλοι μου και μεγάλοι καλλιτέχνες, εύγε σας και πάντα τέτοια. Είναι εκπληκτικό, ακούγεται υπέροχα, άψογα, σούπερ. Το άκουσα 4 φορές ήδη με υψηλή ένταση θα έλεγα και την καταβρήκα!!!! Keep rockin'!!!!!

Μπράβο Σπύρο! Μπράβο Γιώργο! Απρόσμενη συνεργασία! Φοβεροί!

Το έβαλα να παίζει και προς στιγμήν άνοιξα μια άλλη καρτέλα και ξέχασα ότι δεν ακούω το αυθεντικό. Εξαιρετικός ήχος, πιστός στο ορίτζιναλ και απίστευτο παίξιμο. Ο τραγουδιστής με κέρδισε γιατί δεν έχει ελληνική προφορά στα Αγγλικά του, περνάει άνετα για αγγλόφωνος. Νομίζω κάτι μου θυμίζει η φωνή του αλλά δεν μπορώ να το προσδιορίσω τώρα. Θα ταίριαζε άνετα και σε κάποια glam rock μπάντα των 80's.

Καταπληκτικό! Οι κιθάρες είναι για σεμινάριο και ο Γιώργος απίστευτος στα φωνητικά. Συγχαρητήρια.

Να τον βαλω να τραγουδησει ACDC ηταν δυσκολο, αλλα ουτε εγω ξερω πως τον καταφερα να μου στειλει ΚΑΙ βιντεο.

Πιστεύω πως το όνομα έπαιξε ρόλο στην επιτυχία τους,μιας και ειδικά τις εποχές που ιδρύθηκαν ήταν πολύ προβοκατόρικο και σου έμενε στο μυαλό. Εμένα όταν μου τους έβαλε συμμαθητής στο σχολείο, μου έμεινε μόνο το όνομα και το non serviam σαν τίτλος. Όμως δε θεωρώ ότι η μακρόχρονη παρουσία στο είδος, οφείλεται στο όνομά τους. Έχω δει κανά δυο συνεντεύξεις του Σάκη Τόλη και μου φάνηκε ιδιαίτερα συμπαθής. Γενικά όμως έχω θέμα όταν κάποιος στο όνομα της ελευθερίας στην έκφραση, θα γίνει προκλητικός,απλά για την πρόκληση. Είναι σαν εκείνους τους κομπλεξικούς που κάνουν ψηστήρι απέναντι από εκκλησία τη Μεγάλη Παρασκευή. Και τα γράφω αυτά χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση με την εκκλησία και τον χριστιανισμό. Απλά δεν μπορώ τα καραγκιοζιλίκια.. Επίσης δεν μπορώ να παραβλέψω ότι όλοι κάνουν την, χωρίς το παραμικρό τίμημα,"επανάστασή" τους μόνο απέναντι στο χριστιανισμό,ο οποίος μάλιστα είναι αντικειμενικά εδώ και πάρα πολύ καιρό light θρησκεία. Ενώ σε άλλη που γίνεται το έλα να δεις, κάνουν τους νεκρούς στους κάδους.. Τέσπα, εύχομαι να βγει ένας καλός δίσκος για αυτούς και το κοινό τους.

θα συμφωνήσω με τους φίλους μου και για το πολύ ωραίο organ και για τη χροιά και για τη δουλίτσα στην ερμηνεία αλλά να προσθέσω και την προσοχή που πρέπει να δείξεις "για να έχεις"... μην επιχειρήσεις ΤΙΠΟΤΑ πριν αναρρώσεις τελείως πριν... το "σπάσιμο" στο ρεφραίν είναι κακό σημάδι και αν συνεχίσεις την πίεση ενώ δεν είσαι σε καλή κατάσταση μπορεί να πάθεις ζημιά... πρόσεχε...

Πολύ καλή δουλειά Πανο. Σίγουρα τα φωνητικά θέλουν δουλειά, αλλά η χροιά είναι φοβερή και σε σημεία φαίνεται ότι μπορεί να βγει κάτι πολύ καλό αν το δουλέψει κι άλλο. Πολύ ωραιο το organ κι εν γένει όλο το κομμάτι ηχητικά.

M' άρεσε η χροιά, η ερμηνεία όμως όχι. Μ' άρεσε το οργανικό μέρος, ο ήχος του οργάνου, η προφορά όμως έχει δουλίτσα.

Ίσως και να βοήθησε στην βραχνάδα της ερμηνείας, που έδωσε ένα edge. Well done.

Καταπληκτικη χροια......Αν χρειαστει να ηχογραφησεις επαγγελματικά κοιτα να βγεις γυμνος στο κρυο να αρρωστησεις λιγο γιατι σε βοηθαει Πάνο!!!!!!

Ήθελα να πω κάτι, αλλά θα γίνουμε οίκος ανοχής εδώ μέσα οπότε δεν ομιλώ περί παλαιάς διαθήκης, όσο για τους 3 ιεράρχες...

@Spyros Delta αλάνθαστος εκτελεστής στα κομμάτια που έπαιξες. Συγχαρητήρια! Αλλά βρε παιδί μου ποιανού ιδέα ήταν να μπει τέτοια σολάρα στο πρώτο... Απίστευτα άσχετο για τα γούστα μου. Όχι πως δεν είναι καλό και το κομμάτι αλλά ο συνδυασμός είναι σαν να σου σερβίρουν ουζομεζέ με λικέρ. Να μου πεις... ο παραγωγός Σαντάνα ζήτησε, αυτό πήρε.Και με το παραπάνω.

Φόρος τιμής στους παγανιστες βασιλιάδες που έκαναν άνθρωποθυσίες. Καταλαβαίνω όταν είσαι πιτσιρικάς να λες τέτοιες σαχλαμάρες αλλά όχι σε αυτήν την ηλικία .

Μα νομίζω το radius των PRS παρα είναι παραδοσιακό (10") και βρίσκεται ανάμεσα σε Gibson (12'') και Fender (7,25'' - 9.50''). Τουλάχιστον εμένα δεν με ξενίζει καθόλου. Μήπως αναφέρεσαι σε neck profile? Που κι εκεί νομίζω η PRS τα πηγαίνει πολύ καλά, αφού έχει πολλά: wide fat, wide thin, standard, pattern regular κλπ. Για μένα, τα wide fat και patt regular θεωρώ τα κορυφαία και είναι αυτά που έχω σαν μέτρο σύγκρισης όταν πιάνω κιθάρα στα χέρια μου!!

Είναι προβοκατόρικο όνομα, έχει συμβάλει κατά τη γνώμη μου στην επιτυχία του συγκροτήματος (υπόψιν το κοινό που απευθύνεται) τους έχει όμως δημιουργήσει και προβλήματα, πχ σε κάποιες χώρες δεν δέχονται να εμφανιστεί συγκρότημα με τέτοιο όνομα. Πρόσημο γενικά θετικό, είναι μπάντα με διεθνή καριέρα

Συμφωνώ απόλυτα. Εντελώς άλλα θα παίξω με στρατ, άλλα με tele και αλλα με lp. O ήχος και η χροιά μου θα είναι ο ίδιος, αλλά θα παίζω με διαφορετικό τρόπο. Βέβαια, όσο ανεβαίνει το γκάζι στον ήχο, μαζί και το compression, θα τείνω να παίζω το ίδιο σε όλες τις κιθάρες. Και ο ήχος τους θα συγκλινει περισσότερο.

Για το πρώτο βίντεο: Είναι όντως πολύ παρεμφερής ο ήχος σε όλες αν και προσωπικά δε μου άρεσε καθόλου το πόσο ψηλά έχει το treble του. Ειδικά στη στρατ, αυτό που ακούστηκε δεν έχει καμία σχέση με neck μαγνήτη. Για μένα η πιο ισορροπημένη, με τις ρυθμίσεις που χρησιμοποιεί, ήταν η Gibson. Τα ίδια και στο δεύτερο βίντεο. Στο τρίτο με το still got the blues, οι υψηλές συχνότητες είναι πιο "ήμερες" πιθανότατα λόγω "παχέος" distortion. Και εδώ πάντως, ο natural πιο μπάσος ήχος της Les Paul, της αποφέρει πιο ισορροπημένο αποτέλεσμα.

Από συνέντευξή του σε κανάλι του youtube, o Scott Hendersοn δήλωσε πως παρόλο που ο θρυλικός κατασκευαστής John Suhr έφτιαξε πολλές κιθάρες με σχεδόν τις ίδιες προδιαγραφές για αυτόν, εξήγησε πώς έχουν αισθητά διαφορετικούς ηχητικούς χαρακτήρες. «Για κάποιο λόγο, η seafoam green είναι η αγαπημένη μου κιθάρα για live», είπε. Την χρησιμοποιώ στα live εδώ και πολύ καιρό και μου αρέσει πολύ ο τρόπος που ακούγεται στη σκηνή. Χρησιμοποιώ μία ίδια σε vintage white όταν ηχογραφώ γιατί έχει περισσότερο μπάσο και αυτό είναι καλύτερο για ηχογράφηση, αλλά όχι τόσο καλό για τα live γιατί μερικές φορές στη σκηνή, το μπάσο είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι." Συζητώντας για τις κιθάρες Suhr, ο Henderson αναφέρθηκε στη διαδικασία επιλογής για τα όργανα του και πώς πάει, λέγοντας: "Όταν ο John Suhr φτιάχνει μια κιθάρα για μένα, που είναι μόνο μια φορά το χρόνο ή μια φορά κάθε δύο χρόνια ή περισσότερα όπως κάθε τρία χρόνια αυτές τις μέρες, επειδή έχω αρκετές κιθάρες - φτιάχνει πέντε κιθάρες. Και με αφήνει να διαλέξω την αγαπημένη μου και πουλάει τις άλλες τέσσερις σε αντιπροσώπους». "Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι παρόλο που αυτά τα όργανα έχουν τις ίδιες ακριβώς προδιαγραφές στο χαρτί, δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθούν οι διαφορές. Το θέμα είναι ότι παρόλο που είναι ο ίδιος τύπος ξύλου ή ο ίδιος ακριβώς τύπος ξύλου, το ίδιο ακριβώς υλικό, όλα ακούγονται διαφορετικά επειδή το ξύλο είναι ξύλο. Δεν ακούγονται δύο κομμάτια ξύλου το ίδιο. Είναι τρελό πόσο διαφορετικά ακούγονται. Όλα ακούγονται καλά εννοώ, δε νομίζω ότι έχω ακούσει ποτέ μια κιθάρα με κακό ήχο από τον Suhr, αλλά μπορεί κάποια κιθάρα να έχει λίγο πιο μεσαία, μπορεί να έχει λίγο περισσότερα πρίμα, μπορεί να έχει λίγο περισσότερο μπάσο. Απλά ακούγονται λίγο διαφορετικά." "Εκτός από το σώμα, υπάρχει επίσης η επίδραση που έχει το υλικό του μπράτσου στον τόνο της κιθάρας. Ειδικότερα, είναι ο συνδυασμός ξύλου σώματος και μπράτσου που δημιουργεί ένα μοναδικό ηχητικό αποτέλεσμα. Ο Hendersοn προσθέτει επίσης ότι είχε την ευκαιρία να ακούσει πώς διαφορετικά μπράτσα μπορούν να ακούγονται διαφορετικά. "Το neck έχει τον δικό του τόνο. Επομένως, αν αλλάξετε το neck και το βάλετε σε διαφορετικό σώμα, θα έχετε έναν εντελώς διαφορετικό ήχο. Και ο John Suhr μου το έδειξε αυτό με τον εξής τρόπο. Αν έχεις ένα μπράτσο χωρίς χορδές πάνω του και χωρίς κλειδιά και βάλεις ένα μολύβι στην τρύπα όπου υποτίθεται ότι μπαίνει το κλειδί και το κρατήσεις ψηλά, αν το χτυπήσεις στο πίσω μέρος του λαιμού θα βγάλει έναν τόνο. Μερικά μπράτσα έχουν έναν ήχο χαμηλότερο ή υψηλότερο. Και όσο χαμηλότερος είναι ο τόνος του neck όταν το χτυπάτε, συνήθως τόσο περισσότερο μπάσο θα έχει η κιθάρα." ΥΓ Προσπάθησα να το αποδώσω όσο γίνεται καλύτερα η ερώτηση και απάντηση ξεκινάνε στο 28:56 του βίντεο

Αφού κλείστηκα μέσα με φαρυγγίτιδα και λίγο πυρετό και αφού δεν είχα και καμία ιδιαίτερη έμπνευση να γράψω κάτι είπα να κάνω ένα κοβεράκι που δεν είχα κάνει ποτέ μου να δω πως θα πάει. Τελικά το κομμάτι που διάλεξα ήταν πιο δύσκολο απο οτι του φαινόταν. PAL - A Whiter Shade of Pale(Cover).mp3

το ανθρώπινο πρόσωπο της υψηλής τέχνης...

Παει κανα τριχρονο απο τοτε...... Ο Σπυρος εκανε ολη τη δουλεια. Το δισκο τον αγαπαω πολυ και τον εχω ακουσει απειρες φορες.Ειναι ο πρωτος που αγορασα ποτε.Ως πιτσρικας στη Σαλονικη.Το "αληθινα" πρωτο βεβαια ηταν το Making Movies των Dire Straits.Αλλα αυτο ηταν απο κοινου με την αδελφη μου. Το ειπα μια φορα και του το εστειλα.Του φανηκε ΟΚ. Την αλλη μερα του ειπα"ασε να το πω αλλη μια μονο και οτι βγει". Μου αρεσε πιο πολυ,του το εστειλα κι αυτο. Δεν ξερω ποια χρησιμοποιησε,δεν εχει και σημασια. Και στο playback ενοιωθα σαν τον Πασχαλη στους Ολυμπιανς. Τον ευχαριστω. Το ιδιο και εσας καλοι ανθρωποι και συν-φορουμιτες. Ειλικρινα.

Ούτε που να το σκέφτεσαι. Σιγά μη ξεμπερδεψετε έτσι απλά. Φτιαχτε 15-20 παρόμοια βιντεος και το ξανασυζητήσαμε.

Του εταξα να του ανοιξω spa

Μπράβο παιδιά.Καλα πρέπει να είσαι "φορτόγκας" για να πέισεις τον gvour να κάνει βίντεο. Πολύ καλή φωνή και δεν του το είχα τόσο πολύ.Φυσικά και η κιθάρα πρώτη.

Μέταλλα δεν ακούω, μα φωνή gvour και μπουθάρα Δέλτας, εγγύηση

Πες πώς το έκανες... Πώς τον έψησες; Γιατί αυτό το αγόρι το κυνηγάμε με το τουφέκι πλέον Έχει γίνει πολύ ακριβοθώρητος. Η εκτέλεση είναι... τύφλα να 'χει το orginal. Τα σπάσατε και ζήτω σας.

Σε ευχαριστώ πολύ Άλεξ. Ναι αυτό είναι… πολύ καλό, ανθεκτικό, δεν μου παρουσίασε κανένα πρόβλημα και το έχω χρόνια, δεν έχει aftertouch αν και έτσι το διαφήμιζαν στο site που το πήρα και σαφώς το key stroke feeling δεν είναι κακό αλλά σίγουρα αρκετά υποδεέστερο από το Roland που έχω.

ειναι απόλυτα φυσιολογικός ο πολύς θόρυβος με δυο πετάλια ταυτόχρονα, ακόμα και για κιθάρες με humbuckers.

Είναι σίγουρα μεγάλη η έκπληξή μας!

Μπράβο! Χαίρομαι διπλα λόγω gvour…. Πάντα τέτοια!

Υπάρχουν διαφορές αλλά, όλες τους είναι υπέροχες! Τελικά για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι ο ήχος είναι στα δάκτυλα και στον παίκτη!!

Κάποιοι έχουν αχαλίνωτη φαντασία... Custom Korg Minilogue. Tα σχόλια περιττεύουν. Και το original παρακάτω, synth του 2016 που πωλείται ακόμα.

Μπάμπη σε ευχαριστώ πολύ και απο εδώ. Νίκο σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Δεν το ήξερα οτι μπορεί να γίνει ζημιά, το αντιμετώπισα πολύ χαλαρά το όλο ζήτημα. Σταματάω αμέσως κάθε φωνητική δραστηριότητα... και να σου πω την αλήθεια σήμερα αντι να δω κάποια βελτίωση αισθάνομαι ότι είμαι μάλλον και λίγο χειρότερα.

Εκεί γύρω στο 5 λεπτό, ακούγεται μια βαθειά...ουδείς εκ των νοιζάδων ημπορεί να παίξει αυτό το ''αστείο'' σόλο Θέλει ψυχή

Μερικές σκέψεις αφότου είδα το video και το thread. Εγώ αν και είμαι μεταγενέστερος και κυρίως λάτρης των samplers και των digital synthesizers για τις ανάγκες μου στη μουσική παραγωγή αλλά και στο παίξιμο για pop/rock κλπ. επειδή είμαι και λάτρης της ηλεκτρονικής μουσικής θα πω ναι στο modular. Είναι ξεκάθαρο πως στην ηλεκτρονική και χορευτική μουσική τα modular synths σε καθαρόαιμη αναλογική αλλά και σε modelling ψηφιακή μορφή είναι μεγάλος παράγοντας δημιουργικότητας, εμπνέουν τους μουσικούς στη δημιουργία αλλά και στην εκτέλεση. Ναι λοιπόν στο καθαρόαιμο modular, ναι στο modelling modular, ναι και στο VST modular. Τελικώς όπως ειπώθηκε όλα τη modular λογική ακολουθούν, modules συνδεδεμένα είτε σε κλειστή, είτε σχεδιασμένα για ελεύθερη αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα συνδυάζοντας και τον κόσμο του digital, του sampling, του resampLing που δίνει θα έλεγα την απόλυτη ελαστικότητα στη δημιουργία. Modularity παντού λοιπόν, είτε κλεισμένη σε ένα κουτί, είτε σε διάφορα κουτιά απλωμένα σε ένα δωμάτιο και συνδεδεμένα σε κονσόλες διέποντας ή γινόμενα φορείς το ένα του άλλου, είτε σε virtual modular μορφή, ακόμα και σε υβριδική μορφή π.χ. στη λογική του reactor που μου έρχεται στο μυαλό τώρα. H πρακτικότητα που έφερε η εξέλιξη με το MIDI και γενικάh κουμπιοτεροποίηση των synths δεν αλλάζει τη λογική της χρήσης. Απλά δίνει αμεσότητα στην αρχειοθέτηση, την επικοινωνία και τον συντονισμό, όχι κατά τη γνώμη μου εις βάρος της δημιουργικότητας. Στην τελική αυτοί που ακούνε τη μουσική, ακόμα και εμείς που την παράγουμε και ιδιαίτερα λόγω της εξέλιξης στην πιστότητα και την ποιότητα δεν μπορούμε να καταλάβουμε από που προέρχεται, δεν μπορούμε ή έστω δεν είναι εύκολο να διακρίνουμε το αναλογικό από το ψηφιακό, όσο μάλιστα τα μέσα αναπαραγωγής έγιναν στις μέρες μας καταναλωτικά. Δεν ξέρεις αν ακούς τον πραγματικό ενισχυτή ή το guitar rig. Δεν μπορώ να δω πάραυτα ως παίδεμα ή ως μη πρακτικό ή παρωχημένο, ή στερεότυπο το modular. Δεν θα το δω όμως και ανώτερο. Αυτό που λέμε το unpredictabilitY της μεθόδου που θα βγάλει κάτι μοναδικό ισχύει για εμένα σε όλα. Αυτά. Και επειδή είδα αυτό το βίντεο και πριν ένα άλλο στο video section του Noiz και οδηγήθηκα σε βραδιά synth γλυτώνοντας και τα έξοδα μιας Σαββατιάτικης βόλτας παραθέτω αυτό για καληνύχτα. Με ένα Digital Hardware SynthesIzer (V-Synth) αλλά modular θα έλεγα λογικής που παντρεύει το analogue έστω και με τη μορφή modelling με το ψηφιακό, δίνοντας την απόλυτη ελαστικότητα στη δημιουργία ήχου και μέσω εφαρμογής γνωστικών μεθόδων αλλά και με randomability με unpredictable, ακόμα και .............unpresedented αποτελέσματα, για να δώσω λίγο amp στην τοποθέτησή μου. COSM CHAOS.mp4

Υποθέτω ότι το νήμα δεν αφορά μόνο πληκτροφόρα οπότε βάζω και νέο ενισχυτή, τον Peavey Classic 20 watt 112 combo στα 999,99$ 2x EL84 power tubes and 3x 12AX7/ECC83 preamp tubes Two footswitchable channels with three-band EQ Footswitchable volume boost on both channels Footswitchable reverb Footswitchable buffered effects Loop Tube Status Indication (T.S.I.) circuit Impedance switch for 16 or 8 ohm cabinets MSDI™ Output with XLR and ground lift switch USB Output Speaker defeat switch Headphone output Attenuator switch for 20 watts, 5 watts or 1 watt output power Single 12" Celestion Midnight 60; 16 Ohms

Η "ανθρωπιά" του χριστιανισμού έγκειται στην εφαρμογή του Ευαγγελίου, και η απανθρωπιά αναφέρεται στη μη εφαρμογή αυτού. Δεν ξέρω γιατί να μπλέκουμε την αρχαία Ελλάδα με τον Χριστιανισμό και να "πρέπει" να διαλέξουμε. Μέγιστες προσωπικότητες σπούδασαν και τα δύο, με μεγάλο παράδειγμα τους τρεις Ιεράρχες που γιορτάζουν αυτόν το μήνα. Δεν είναι one or the other σε όλους τους τομείς

Πιτσιρίκος στις αλάνες ημουν δεινός σκόρερ..... Όπως και να μου ερχόταν η μπάλα την κάρφωνα,με όποιον και να έπαιζα. Κάποιοι λέγαν ότι ήμουν ταλέντο..εποχές λίγο μετά του Μουντιάλ του 1982 οπότε όλοι με φώναζαν Rossi... από τον αείμνηστο Ιταλό σκόρερ Paolo Rossi...

καταλαβαίνω τι λες. Είναι θεμα γούστου κυρίως. Προσωπικά, παίζω με neck κατά 90% όταν δεν παίζω με αλλά όργανα, διότι μου αρέσει πολύ ο ήχος του. Σε απαιτητικό μιξ, μόνο bridge εννοείται. Για παράδειγμα, διασκεδάζω και παίζω ήδη 2 ώρες με αυτόν τον ήχο. Φαζτεστ .m4a Με το κινητό το έγραψα και είναι λίγο ακραία, για τα γούστα σου, τα υλικά (είναι τα πιο λασπωμένα υλικά που έχω). Alnico 2 paf neck θέση, με το πιο πλαδαρο φαζ που έχω, στον πιο πλαδαρό ενισχυτή που έχω (με ήχο blackface). Και παιζω στις πιο πλαδαρές χορδές. Δεν θέλω να σε πείσω για κάτι. Επισημαίνω απλά ότι πρόκειται για γούστα, και σίγουρα ο νεκ έχει συγκεκριμένο ρόλο, ο οποίος βοηθά τον κιθαρίστα να εκφραστεί καλύτερα, όχι μόνο με καθαρό ηχο. (τον ηχο τον βρίσκω πολύ articulated, παρεπτιπτόντως)

Ο ήχος του, σε μια δεδομένη στιγμή, ψιλοαντιγράφεται. Ο τρόπος που παίζει δεν μπορεί να αντιγραφτεί. Και το τρόπος που παίζει κάνει τον ήχο του να αλλάζει συνεχώς, πότε κουνόντας τα pots, πότε αλλάζοντας δυναμική στο δεξί χέρι. Πάρτε λίγο santana και από μενα, αλλά με παίξιμο α λα gkourmoul1... Κατάφερα να το παίξω με τους πιο high gain (και τους χειροτερους) μαγνήτες που έχω και ευτυχώς έχω αλλάξει. Εντελώς αναίσθητοι στην πένα. XiaoYing_Video_1693654273774_6375.mp4

Ωραίο θέμα Waterfall! Επειδή όλα αυτά είναι υποκειμενικά κάνω μια λίστα με σκόρπιες σκέψεις από τη δική μου οπτική γωνία πάνω στο θέμα. Υποσημείωση, δεν είδα το βίντεο ακόμη. Προσωπικά είμαι χρήστης modular, μάλλον ήμουν, γιατί σε αυτή τη φάση, θα έλεγα, όχι στα modular, αλλά σίγουρα ναι στα semi-modular. Κι αυτό γιατί τελικά, δε βρήκα ποτέ νόημα στο να κάθομαι να πατσαρω κομμάτι κομμάτι για να βγει μια saw μέσα από ένα VCF και μια VCA. Τσάμπα χρόνος χαμένος. Το modular νομίζω έχει νόημα όταν πας να κάνεις κάτι πιο ψαγμένο από θέμα patching. Το να πατσάρεις το Moog 55 για να βγάλεις ένα patch κλασσικής subtractive τύπου MiniMoog είναι δώρον άδωρον. Από την άλλη πλευρά, στο 2600 βγάζεις στο λεπτό κλασσικά patches (basses, leads, κτλ) και αν θες να πας παραπέρα ξεκινας το patch-chording. Θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου χωρίς modular? Σίγουρα ναι! Κατά βάση με ενδιαφέρουν οι μελωδίες. Από την άλλη υπάρχουν ήχοι (ή και θόρυβοι) με τους οποίους ξεκίνησα ολόκληρα κομμάτια που δε θα μπορούσα να έχω κάνει χωρίς modularity, άσχετα με to ότι δεν αποτελούσαν το βασικό theme. 9/10 φορές που θα χρησιμοποιήσω semi-modular είναι για SFX και θορύβους. 1/10 είναι κάποιο μελωδικό pattern, sequence κτλ. Αποτελούν ένα 10% της μουσικής μου στη καλύτερη. Κοινώς, σχεδόν πάντα βρίσκονται στο το background. Αλλά δε θα ήταν το ίδιο χωρίς αυτά. Οπότε δε μπορώ να τα βγάλω από την εξίσωση. Γούστα είναι αυτά συνηθίζω να λέω αλλά, απεχθάνομαι τη μουσική που κάνουν οι περισσότεροι με τα modular. Ειδικά κάτι τύπου generative κτλ. Ανοησίες στη καλύτερη. Υπάρχουν κάποιες μικρές λαμπρές εξαιρέσεις αλλά ως εκεί. Έχουν πολύ συγκεκριμένο κοινό και οι οποίοι στη πλειονότητα ακούν λόγω ασχολίας με τα Modular. Τελευταία έχει πλημμυρήσει η αγορά από ψηφιακά Modules. Δεν έχω κάτι με τα digital αλλά κοιτάξτε τώρα που κολλάω. Αγοράζει ο άλλος το module γιατί θελει λέει κάτι χειροπιαστό για να τζαμάρει real time. Στο τέλος της ημέρας γυρίζει τα knobs μία φορά για 1 λεπτό και τα αφήνει στη θέση τους για το υπόλοιπο 2ωρο session. Πιο το νόημα λοιπόν. VCV rack? Λέω τώρα εγώ. Από το θέμα της αίσθησης του χρήστη, πάντα μου άρεσε να έχω όργανα με κάποια ταυτότητα. Το να έχεις σκόρπια κομμάτια από άλλη μάνα και πατέρα χωρίς κοινό έδαφος και σκοπό, σε μια θήκη αχταρμά, δε μου έκανε ποτέ κλικ. Δε μου κάνει καν κάτι σε μουσικό όργανο. Εδώ έρχονται και κομπώνουν τα semi που προ-είπα πάλι. Οι περισσότεροι χρήστες modular όντως τα έχουν για ταπετσαρία. Άλλοι έχουν καθόλου ή μικρή ιδέα από μουσική και δε τους ενδιαφέρει κιόλας. Αλλά εδώ μιλάμε για συλλέκτες και χομπίστες όχι για μουσικούς. Μπορεί κάποιος να είναι και συλλέκτης/χομπίστας και σοβαρός μουσικός βέβαια (Ζίμερ, Ζαρ κτλ), εδώ μιλάω για τη πλειονότητά του αγοραστικού κοινού. Επίσης ελάχιστοι ξέρουν να τα χρησιμοποιούν. Έχω ένα γνωστό που έχει modular σύστημα πολλών χιλιάδων ευρώ και οι ήχοι που κάνει με αυτό τους κάνει κανείς και με ένα basic subtractive. Αλλά για αυτόν δεν έχει καμία σημασία. Απλά περνάει καλά με το να έχει κάτι χειροπιαστό και να περνάει την ώρα του. Επίσης δεν έχει ιδέα τι κάνει τι στο σύστημά του. Ένα χρόνο αργότερα και ακόμη του εξηγώ. Σεβαστό όμως σε κάθε περίπτωση. Δεν επιθυμεί να κάνει μουσική αλλά να περάσει καλά. Σταματώ εδώ σαν πρώτες σκέψεις. Γενικά και εγω ο ίδιος σα χρήστης είμαι διχασμένος στο θέμα αλλά σίγουρα λέω ναι σε semi-modular. Πάνω από όλα τα γούστα του καθένα μας όμως! Η έμπνευση μπορεί να έρθει από παντού και από διαφορετικά σημεία για το καθένα.