kostri

Είσαι άδικος. Ανέκαθεν οι jazz μουσικοί ήταν σνομπ με τους «ποπ». Θυμάμαι σε ένα ντοκυμαντέρ που είχα δει για τους funk brothers("Standing in the Shadows of Motown"), ο Jack Ashford παραδέχτηκε ότι την ημέρα που γνώρισε τον marvin gaye(πριν αυτός γίνει γνωστός) όταν τον ρώτησε ο τύπος που έκανε τις συστάσεις αν ήξερε το όνομά του(του gaye) απάντησε κάτι σαν «αν δεν παίζει τζαζ δεν έχω λόγο να τον ξέρω». Φυσικά μετά από λίγο γνωρίστηκαν και έπαιξαν/ηχογράφησαν αριστουργήματα αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία :).

Λοιπόν, επιτέλους βγήκε! Ο λόγος για τον νέο δίσκο των Grinderman. Μετά από δύο ακροάσεις έχω εντυπωσιαστεί. Αν και μοιάζει με το προηγούμενο, το Grinderman 2 είναι λίγο πιο φιλόδοξο συνθετικά και κάπως πιο ώριμο. Grinderman - Heathen Child, Live @ Later with Jools Holland [HD] Grinderman - Palaces Of Montezuma, Live @ Later with Jools Holland [HD] Και μια πρόσφατη συνέντευξη του Σκλαβούνος http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artId=356821&dt=26/09/2010

Χμμ..Τότε έχω μπερδέψει το close miking με τον στεγνό ήχο. Οπότε, υποθέτω, άκυρο το σχόλιό μου.

Μάλιστα, μόλις συνειδητοποίησα ότι μιλάμε για τον Darryl Jones… Στο σάιτ του συγκροτήματος δεν αναγράφεται το όνομά του http://blackdub.net/. Τεράστια παράλειψη. Με ποιον τον είχες δει? Σα δε ντρέπεσαι να μας τα λες έτσι αυτά χωρίς καμία ντροπή για τον πόνο και την ζήλεια που προκαλείς.. :o :'(

Άκουσα το κλιπ σε αρκετά καλά μόνιτορ. Μια χαρά μου φάνηκε, θα το προτιμούσα ίσως με λίγο πιο πολύ χώρο. Έπαιξα μπάσο από πάνω και μου φάνηκε οκ και στην μίξη. Δεν κατάλαβα όμως την σύγκριση/σύνδεση με τους radiohead. Εννοείς πως δεν φτάνει την δική τους ποιότητα παραγωγής και επομένως αν και στεγνό δεν είναι τόσο καλό? Πάντως επειδή ο nikodemos ανέφερε τον albini, νομίζω πως στις παραγωγές του βρίσκονται οι πιο ωραίοι ήχοι drums, τουλάχιστον σ’ αυτό το μουσικό είδος. Παράδειγμα οι πολύ καλοί (αν και παντελώς άγνωστοι) cape may(http://www.myspace.com/thecapemay)

Πολύ ωραίο σύνολο. Εντυπωσιάστηκα απ’ τον ντράμερ αλλά κυρίως απ’ τον μπασίστα. Η τραγουδίστρια είναι καλή, αν και δεν με πείθει τόσο πολύ. Βέβαια σπανίως με πείθουν οι σημερινές τραγουδίστριες που κινούνται στον χώρο της μαύρης μουσικής. Ίσως είναι πολύ ..καλοζωισμένες ;D για να τραγουδήσουν στο επίπεδο των σπουδαίων κυριών του παρελθόντος. Ο ήχος του Lanois δεν μου άρεσε. Το I believe in you είναι πάρα πολύ όμορφο κομμάτι. Thanks Superfunk! :)

Πάντα μου άρεσαν τα «ζωντανά δωμάτια» στα τύμπανα και είχα μια τάση να τα προτιμώ. Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό έχω αλλάξει άποψη. Νομίζω πως το μοναδικό κριτήριο που πρέπει να υπάρχει είναι ο αισθητικός στόχος. Τι θέλεις να πετύχεις, τι ατμόσφαιρα θες να δημιουργήσεις, πώς θέλεις τα τύμπανα(εν προκειμένω) να συμμετέχουν στο συνολικό αποτέλεσμα. Αυτά είναι, νομίζω, τα ερωτήματα στα οποία πρέπει κανείς να απαντήσει. Εξάλλου, μιλώντας για “indie” τύμπανα άκουσε αυτό: Στεγνότατο δεν είναι?

Δεν ξέρω τι εννοείς ακριβώς όταν λες «παραμορφώνει». Είχα την fast track ultra σε ένα λάπτοπ και αντιμετώπιζα προβλήματα με clicks, pops κτλ. Αφού έκανα format, έλεγξα τους drivers κτλ. το πρόβλημα παρέμενε. Λύθηκε μόνον όταν έβαλα την κάρτα σε desktop υπολογιστή.

Συμφωνώ. Ιδιαίτερα στο ότι πρέπει να υπάρχει (αισθητικός) στόχος. Είτε το κάνεις για κάποιον άλλο είτε το κάνεις για σένα. Να προσθέσω ότι η κιθάρα που εμφανίζεται στο 0:27 μπαίνει κάπως απότομα λόγω του ότι την στέλνεις τελείως δεξιά. Τα όργανα είναι λίγα άρα καλό θα ήταν, κατά την γνώμη μου, να χρησιμοποιούσες πιο ήπιο panning. Πάντως το πρώτο που θα άλλαζα(μετρίαζα) είναι το reverb.

Είναι πιο σημαντικό συγκρότημα οι stereolab. Αλλά μου θυμίζουν περισσότερο κάτι πιο φολκ. Κάτι σαν belle and sebastian ας πούμε. Το τελευταίο τους δισκάκι ήταν πολύ καλό(πριν 1-2 χρόνια βγήκε). Βέβαια καλύτερο απ’ το emperor tomato ketchup δεν είναι.

Ήταν πάγια μέθοδος ηχογράφησης της Motown. Διάβασε το ποστ του superfunk εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=179703.0 Και τους εκεί συνδέσμους.

Κι εγώ το AmpegSVX χρησιμοποιώ για ηχογραφήσεις και μελέτη. Αλλά απ'ό,τι θυμάμαι πρέπει και το guitar rig να έχει ενισχυτή μπάσου. Κάνω λάθος? Το λέω αυτό διότι σε περίπτωση που θέλει κανείς να προσθέσει εφέ(πετάλια, όπως θέλετε πείτε τα) το Ampeg δεν κάνει και πολλά πράγματα. Έχει τα βασικά(υπεραρκετά για μένα).

@gkou Σ'ευχαριστούμε πολύ που μας άκουσες και για τα καλά σου λόγια! ;D

Σ'ευχαριστώ πολύ φίλε μου ;D Ήδη ακούω αυτά που μου έστειλες. :D @Bluesscholar, Nestoras Παιδιά, πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Μου δημιουργήθηκε περιέργεια. Αν κρίνω απ'τα δείγματα και τα reviews πρέπει να τους ψάξω. Μέχρι στιγμής με παραπέμπουν σε κάτι ανάμεσα σε Greatful Dead και Nick Drake. Ωραία πράγματα δηλαδή! :)

To αγαπημένο μου απ'αυτόν τον δίσκο είναι αυτό Ωραίες μελωδίες, δεμένες και ιδιαίτερη ατμόσφαιρα Πάντως, απ'ό,τι έχω καταλάβει είναι περισσότερο γνωστοί γι αυτόν τον ήχο:

Στο latin περιέχεται ένα κομμάτι που μας αφορά ιδιαιτέρως. Εμάς και την γειτονιά μας. Το όνομα αυτού..P.I.G.S.

Χμμ..Μάλιστα κατάλαβα. Απ’ ό, τι φαίνεται τα κάναμε θάλασσα στη μίξη. Είναι πολύ χρήσιμες όλες αυτές οι παρατηρήσεις. Αν γίνεται, θα ήθελα να μου στείλεις κάποιο myspace ή να μου πεις κάποιον δίσκο των Major Arcana διότι δεν τους ξέρω, ούτε βρήκα τίποτα σχετικό.

Εννοείς πιο ιδιαίτερο? Υπάρχει ο δίσκος LP(2007) που είναι γενικώς αρκετά θορυβώδης, με πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία. Ο τελευταίος(latin) είναι πιο “εύκολος” ως άκουσμα. Κι αυτός ωραίος κατά την γνώμη μου. Ε καλά, δεν θα καταλάβουμε απ’ τους holy fuck αν γεράσαμε ή όχι. ;D Υπάρχουν άλλοι καταλληλότεροι γι αυτή τη δουλειά.. ;D Πάντως αν δεν σου είπαν τίποτα μπορείς με ήσυχη συνείδηση νομίζω να τους προσπεράσεις. Αν πάλι έχεις περιέργεια μπορείς να ακούσεις κάποιο απ'τα δισκάκια που ανέφερα. :)

Μακάρι να τον ακολουθούσα τον ναζιστικό μετρονόμο ;D ;D. Έχεις δίκιο, υπάρχουν μέθοδοι με τις οποίες «φέρνεις» τα δείγματα ήχου στον ρυθμό. Προτιμώ όμως να μελετήσω κιθάρα περισσότερο ή να παίζω με καλούς μουσικούς παρά να ωραιοποιώ το κακό μου παίξιμο. Άλλο το ένα άλλο το άλλο θα μου πεις. Ναι αυτό εννοώ. Οι επαγγελματίες του χώρου είναι μια καλή λύση. Όταν καταλαγιάσει ο εγωισμός μας και πάρουμε χαμπάρι ότι δεν τα ξέρουμε όλα μάλλον εκεί θα στραφούμε. Πάντως θα ήθελα να το δω λίγο παραπάνω αυτό το θέμα. Όταν ξεμπερδέψω με κάποια άλλα διαβάσματα(δηλαδή..ποτέ) θα το ρίξω στην μίξη. Τουλάχιστον τα βασικά θέλω να τα ξέρω. Ευχαριστώ για την συμβουλή! :)

Κι εγώ αυτό σκέφθηκα όταν τους είχα πρωτακούσει. :D Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση κατά την γνώμη μου. Βέβαια τους συνδέω(λόγω ονόματος και λόγω του ότι τους έμαθα την ίδια εποχή) με τους fuck buttons οι οποίοι είναι ό, τι καλύτερο έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια στην ηλεκτρονική μουσική.

@Jazzjoker Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τις παρατηρήσεις σου. :) @Audiokostas Το panning είναι όντως υπερβολικό και λάθος. Θα το ελαττώσω. Χαίρομαι που έκανες παρατήρηση για το μπάσο. Εγώ “παίζω”(όπως ..“παίζω”/”τραγουδάω” και όλα τα υπόλοιπα όργανα/φωνές στο συγκεκριμένο κλιπ) και ξέρω πως οι γνώσεις/ικανότητές μου είναι ελάχιστες. Είναι όμως το αγαπημένο μου όργανο και επιμένω να το ταλαιπωρώ. Που θα πάει, θα αρχίσει να “πατάει” με τον καιρό ;D. Το μέγεθος του κομματιού είναι ένα θέμα. Δεν μπορώ όμως να σταθώ κριτικά. Όπου ένιωθα ότι έπρεπε, έκοβα κι έραβα λούπες. Γι αυτό στο αρχικό ποστ είπα ότι «ελπίζω» να έχει αισθητική συνέχεια. Πολύ χρήσιμες παρατηρήσεις, σ’ ευχαριστώ. @Bluesscholar Γεια σου Κωστή! Tindersticks ε..? Το είχα πάρει χαμπάρι ότι είσαι δικός μας. :) Το ότι βρίσκεις μεταφορά στοιχείων απ’ αυτήν την μουσική στην μουσική μας(ελπίζω όχι με κακοποιημένο τρόπο) είναι μεγάλο κοπλιμέντο για μας. Όσον αφορά το κομμάτι, ευχαριστούμε και πάλι. Ο στόχος ήταν να φτιάξουμε κάτι προσωπικό. Για τα τύμπανα, εννοείς πως ήταν πίσω στην μίξη(χανόντουσαν), ή ότι δεν σου άρεσαν? @Blue Ευχαριστούμε Πέτρο! Ναι η φωνή είναι δική μου. Έχεις δίκιο για την μίξη. Έχουμε μια βαρβαρική προσέγγιση για το θέμα και επιμένουμε να μην μελετάμε κάποια βασικά κείμενα. Πρέπει όμως να το κάνουμε. Οι ρυθμικές αστάθειες είναι πάλι λογικά αποτελέσματα του γεγονότος ότι η..μπάντα(στην συγκεκριμένη περίπτωση..εγώ) δεν έχει ιδέα από ρυθμική αγωγή και δρα διαισθητικά. Ηχογραφούσα στο ableton live όλα τα όργανα το ένα μετά το άλλο, μετά έγραψα τους στίχους και στο τέλος το τραγούδησα. Εγωισμός, δηλαδή, σε όλο του το μεγαλείο. ;D

Χμμ..Ούτε που το είχα σκεφθεί υπό αυτό το πρίσμα. Είμαι κάπως τραγικός.. Πολύ χρήσιμη σκέψη.

Τότε ίσως με λίγη δουλειά σε επίπεδο φωνητικών ασκήσεων/εκπαίδευσης. Συνήθως, όσο πιο “σίγουροι” είμαστε τόσο πιο ελεύθερη αφήνουμε την έκφρασή μας. Εννοείται πως αυτά τα λέω για να γίνει η ερμηνεία σου ακόμα καλύτερη. Όπως είπα μου άρεσε πολύ το κομμάτι.

Δεν νομίζω πως έχω καταλάβει ακριβώς το επιχείρημα. Λέμε ότι π.χ. για την περιοχή του Ψυρρή υπήρχε πλάνο ώστε να υποχρεωθούν οι ιδιοκτήτες των νεοκλασσικών να τα πουλήσουν φθηνά μέσω της υποβάθμισης της περιοχής?

Ωραιότατο. Ίσως με λίγες πρόβες παραπάνω να ήταν πιο άρτιο εκφραστικά. Σαν μεγάλος οπαδός της Gibbons, το ευχαριστήθηκα πολύ. :)