Terry RoscoeBeck5

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Έδωσε σάρκα και οστά στην έκφραση: Που πας ρε Καραμήτρο; ;D ;D ;D Εκτός και αν είναι ένα caning plan ;D για να εκτονωθεί επάνω του η λαϊκή οργή και τα γιαούρτια και όχι στους πολιτικούς στις επερχόμενες παρελάσεις. Πάει τώρα ένας δισεκατομμυριούχος (σε δραχμές) να τραγουδήσει «παραπονεμένα λόγια»... :P ;D Για αυτό σου λέω... Που πας ρε Καραμήτρο; ;D ΥΓ: Πάλι... αφιλοκερδώς παίζει αυτό αγόρι; Άμυαλο παιδί, θα καταστραφεί οικονομικά έτσι που το πάει ;D ;D ;D

Καλορίζικο... καλορίζικο Παλιά... πολύ παλιά ;D ;D είχα ένα 4αρι neck through, τότε που τα είχε πρωτοφέρει ο Ζοζέφ. Τον καιρό εκείνο- για να καταλάβεις πόσο παλιά- ήταν η must ποζεριά να παίζεις με Spector ;D ;D ;D και φυσικά δεν θα μπορούσε να μου ξεφύγει 8) Δεν ήταν κακό, αλλά μου ψιλό ξίνιζε το μπράτσο του που ήταν λιγάκι χοντρό. Το έδωσα σε έναν φίλο, του έβαλε EMG και έπαιξε σούπερ (καλύτερα από του μαγνήτες του που δεν θυμάμαι τι ήταν).

Φίλος ούτε καν μαραγκός... ηλεκτρονικός ήταν ο άνθρωπος ;D ;D ;D Κατά λάθος έμπλεξε με τα κούτσουρα ;D

'Ήμαρτον με τις σερβάντες και τα σκρίνια... Ηλία μου ας πάμε λίγο στα basics του οργάνου: Εν αρχή υπήρξαν δύο ήχοι- P και J και τους έφτιαξε ο μπάρμπα Λεωνίδας. Τα ξυλάκια ήταν ή ash ή alder με μαπλέ μπράτσα και όξω από την παράγκα. Μετά μπήκαν και τα μαόνια κλπ και ύστερα μάθαμε τα εξωτικά- κάτι ριζες αγριοπασατεμπιάς, αγριομολόχας κλπ ;D Αν θες να κινηθείς «παραδοσιακά» κάνε το όπως ο θείος Λεωνίδας... Διαφορετικά πειραματίσου ;) με ξύλα που τα έκοψαν Νεάντερταλ και τα κουβάλησαν με μαμούθ, με άλλα από χαμένα παρθένα δάση του Ανατολικού Τιμόρ, με «τίμια» ξύλα, με άτιμα... οργανικά, ανόργανα ;D ;D ;D Στην τελική ο καθείς «πουλάει» μια άποψη... Κάνε και εσύ μια δική σου πρόταση ;)

Τι... τι; ;D Δεν έχεις καταλάβει ότι αν δεν αναλάβει ο οργανωτικός audiokostas δεν γίνεται τίποτα ;D ;D ;D

Yap δεν διαφωνώ καθόλου- γι αυτό αναφέρθηκα και εγώ σε «τύχη». Θεωρητικά ξέρουμε πάνω κάτω τι ματσάρει με τι, αλλά στην πράξη μπορεί να έχουμε εκπλήξεις :D ΥΓ: Μια μικρή διευκρίνηση: Και ο μπάρμπα Sheldon κάνει «σάντουιτς» μπράτσα, αλλά μόνο σε κάποια πανάκριβα prima artist, που είναι μια μικρή μειοψηφία της παραγωγής του- στα άλλα maple και ξερό ψωμί.

Η δικιιά μου εμπειρία λέει το εξής: Έχω παίξει με όργανα σαν αυτά που περιγράφει ο WilliamSats- με συνδυασμούς ξύλων στο μπράτσο ( από purple heart- maple- walnut... μέχρι :)) και η αίσθηση μου είναι ότι δεν υπάρχει μανιέρα... Νομίζω ότι ο κάθε κατασκευαστής χρησιμοποιεί ότι θέλει (σε γενικές γραμμές) για αν πετύχει ένα δικό του αποτέλεσμα. Από την άλλη, ο Sheldon Dingwall - που τον θεωρώ από τους κορυφαίους κατασκευαστές- τα μπράτσα του είναι maple και bolt on. Τα σώματα του μπορεί αν είναι συνδυασμοί ξύλων (παίξει από σκέτα alder ή ash, μέχρι walnut με μαόνια με Wenge καπάκια με... με... ), αλλά τα μπράτσα είναι αυστηρά maple. Και ο θείος Sheldon (θέλω να πιστεύω) ότι ξέρει ;D ;D ;D Βέβαια και εδώ υπάρχει ο αντίλογος- άλλοι γνωστοί κατασκευαστές- που κατασκευάζουν neck through και βάζουν διάφορα ξύλα για να συνθέσουν το μπράτσο. Επειδή λοιπόν το ζήτημα είναι λιγάκι... υποκειμενικό η άποψη μου είναι αυτή: Αντέγραψε τα specs ενός κατά την κοινή ομολογία, καλού οργάνου για να πας στα πιο «σίγουρα». Πάντως, πάντα πίστευα ότι όσο πιο «ανάμικτα» είναι τα ξύλα του οργάνου, τόσο περισσότερες μεταβλητές και «αστάθμητοι» παράγοντες μπαίνουν στο τελικό αποτέλεσμα- τον ήχο του. Όμως θα το ξαναπώ: έχω έχω παίξει με neck through όργανα συναποτελούμενα από διαφορετικά ξύλα που έπαιζαν άριστα και με άλλα που δεν έπαιζαν- και με αντίστοιχα ενός ξύλου (που έπαιζαν/ δεν έπαιζαν). Οπότε θεωρώ ότι δεν υπάρχει «συνταγή απόλυτης επιτυχίας», θέλει και λίγη τύχη.

Μέσες άκρες ο juan_de_viann τα είπε μια χαρά. Διαφορετικά ξύλα, το καθένα τονίζει κάποιες συχνότητες και έχει το δικό του βάρος/ σκληρότητα. Προσωπικά έχω καταλήξει ότι το alder μου πάει καλύτερα (λόγο πιο «ζεστού» τόνου), αλλά αυτό δεν είναι και καθεστώς- έχω ακούσει πολλά όργανα ash ή με συνδυασμούς ξύλων που μου άρεσαν πάρα πολύ. Πάντως ρίξε μια ματιά εδώ http://www.soundunlimited.co.uk/article_Guitar_Tone_Woods_39.html ή εδώ http://www.edroman.com/customshop/wood/main.htm ή τέλος πάντων οπουδήποτε στο net για τις ιδιότητες των ξύλων που χρησιμοποιούνται στην οργανοποιία και βγάλε τα συμπεράσματα σου. Αν το κάνεις άταστο, έβενος και ξερό ψωμί ;D στην ταστιέρα. Το θέμα είναι ότι σε ένα όργανο με σώμα από διαφορετικά ξύλα, είναι και λίγο ζαριά πως θα κάτσει ο ήχος του (περισσότερο από ένα ενιαίο θέλω να πιστεύω)- αλλά και λίγος πειραματισμός δεν έβλαψε ποτέ ;) Αν το κάνεις πεντάχορδο, δώσε μεγάλη προσοχή στο μπράτσο: Για να αντέξει τις τάσεις (και να μην γίνεται τόξο με το παραμικρό ;D) ενίσχυσε το με γραφίτη. Έχω ιδίαν πείρα με όργανο Έλληνα κατασκευαστή (πεντάχορδο) που το μπράτσο έχει «ιδιαίτερη ευαισθησία» στην υγρασία και στις αλλαγές του καιρού. Βλέπεις δεν κόλλησε «αντικριστά» τα κομμάτια του maple του μπράτσου (που είναι bolt on), δεν έβαλε και γραφίτη και έχω ένα υπέροχο μπάσο για... ιδανικές καιρικές συνθήκες ;D ;D ;D Αντίθετα το Roscoe Beck που είναι graphite reinforced, το μπράτο του βρέξει- χιονίσει είναι στη θέση του ;) Από εκεί και πέρα θα ακούσεις και διαβάσεις αντικρουόμενες γνώμες για τα πάντα: Από τα αν πρέπει να είναι high mass η γέφυρα μέχρι... ;D

Επειδή η συζήτηση περί μπυροποσίας γίνεται «αποσπασματικά» εδώ και λίγο καιρό, η άποψη είναι να γίνει κάπου χωρίς πολλές βαβούρες για να μπορέσουμε να πούμε και καμιά κουβέντα. Οπότε ας πάμε όπου κάνετε κέφι, αρκεί να μπορούμε να κουβεντιάσουμε και να μην είμαστε ο ένας επάνω στον άλλο. Α, και το εύκολο πάρκινγκ δεν θα μας χάλαγε ;D

Το κομμάτι μου άρεσε και πολύ μάλιστα. Γκάζι και μελωδία- ωραίος συνδυασμός ;) Απλά έχω ορισμένες ενστάσεις περί της παραγωγής- κυρίως μου λείπουν τύμπανα :) Πάντως thumps up παιδιά και περιμένουμε το επόμενο.

Ήμανε στου στούντιο από το πρωί και έγραφα... ;D Σε υπερπαραγωγή που που θα είναι και ο Sir με τον Nordius από τους γνωστοί ;D ;D ;D Αλλά μόλις άκουσα την... ποζερία ;D ;D ;D ;D δεν άντεξα ;D

Φίλος εδώ έχουμε και προϋπηρεσία- κάτω τα χέρια από τον JJ ;D ;D ;D Δεν είδες δίπλα, μου έχουν κάνει και διαφήμιση ;D Προσωπικά δεν μου έκανε VH, αλλά την ποζερία του την έχει ;D Άξιος ;)

George Duke; ::) Αυτός δεν είναι ένας τύπος που έβγαλε έναν δίσκο με τον... Marathon; ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ΥΓ:Χάλια τα παιδιά...δεν ξέρουν... ;D ;D ;D ;D μπρρρρρρ ;D ;D ;D πρωινιάτικα. Πάω να βγάλω το marcus miller από την ντουλάπα ;D

;D ;D ;D ;D ;D Που; Στην σκηνή του After Dark; ;D ;D ;D ;D Έχω παίξει εκεί με ανάλογη μπάντα- δύο πνευστά, κιθάρα, φωνή, πλήκτρα τύμπανα- και η κατάσταση έχει ως εξής: Βρίσκεις ένα σημείο που χωράς ;D ;D ;D και απλά δεν κουνιέσαι για να μην κοπανήσεις κάποιον ή σε κοπανήσει αυτός ;D ;D ;D ΥΓ1: Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες για τα «ζητηματάκια» της μπάντας, αλλά νταξ μωρέ ;D δεν έγινε και τίποτα... ;D ;) ΥΓ2:Σήμερα αυτός ο... γέρος είναι στις καλές του ;D ;D ;D

Ναι... Ο γερό Statler και ο γερό Waldorf ;D ;D ;D Μην τους ακούς αυτούς- είναι επαγγελματίες γκρινιάρηδες (χειρότεροι από εμένα) ;D ;D ;D Λοιπόν μια χαρά ακούγεται η μπάντα, μου άρεσε και ο ήχος και η ατμόσφαιρα. Τα υπόλοιπα είναι ψιλά γράμματα ;D Αλλά ξέρω... ο Περικλής και ο Νέστορας θέλουν γκάζια.... εντάσεις στο 11... να πέφτουν ντουβάρια ;D ;D ;D ;D και μάλλον δεν τους άρεσε που παίζατε «συνετά» ;D Let us know εγκαίρως πριν από το επόμενο σας live για να το εντάξουμε στο πρόγραμμα ;)

Χμμμ... ωραία ιδέα ;D ;D ;D να δούμε αν είναι ανθεκτικά τα νίτρα ;D ;D ;D ;D ;D Funky γίνεται πολύ ωραίο, αδημονώ να το ακούσουμε ;)

Α, εύκολο... Ο Marathon ;D ;D ;D ;D ;D

Πουλάκι μου... δεν μας τα είχες πει αυτά ;D Με εξέπληξες (με την πολύ καλή έννοια). Ωραιότατος και μελωδικότατος. Και μου αρέσει που έχεις παρουσιάσει (μαζί με αυτό εδώ) κομμάτια από... μέχρι. ;), γεγονός που δείχνει ότι δεν είσαι «μονοδιάστατος» μουσικός. Και πάλι μπράβο Στράτο.

;D ;D ;D ;D Μάλιστα... μάλιστα... Είμεθα και περιττοί :D Καλά λοιπόν, αλλά προσοχή μην πέσετε στην ανάγκη μας ;D ;D ;D Τρομερός ήχος stratocaster και ωραίος παίκτης.

Πόσο μεγάλο; Αν είναι τόσο μεγάλο, θα έχει κάποιου είδους PA, οπότε θα δώσεις με κάποιο DI στο σύστημα. Δεν νομίζω να εννοείς ότι θέλεις να ακούγεσαι από το stage, κάτω (σε μεγάλο μαγαζί), αλλά μάλλον αναφέρεις με κομψό τρόπο ;D ότι οι γύρω σου (και κυρίως ο... τομαροκρούστης ;D) πρέπει να βαράνε στο...11 ;D

Καλημέρα... καλημέρα Καλύτερο δεν νομίζω ότι ξέρει κανείς μας, αν δεν τα πιάσει και τα δύο στο χέρι (καθώς η τυχαιότητα παίζει τον ρόλο της :D) Όμως υπάρχουν κάποιοι παράγοντες στα εν λόγο όργανα που λειτουργούν υπέρ ή κατά της επιλογής: Α) Μπράτσο. Το Geddy έχει πιο λεπτό, το άλλο έχει το «κλασικό» και αυτό ή σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Β) Καβαλάρης. Badass από την μια, hi mass αλλά προς το traditional από την άλλη... Γ) Μαγνήτες. 62 US Jazz VS Alnico V-Split single coil Πιο καθοριστικό απ' όλα θεωρώ το Α (μπράτσο) καθώς σε πολλούς που έχουν συνηθίσει στο C shape του Jazz, «ξινίζουν» με το C thin shape. Τώρα αν είναι «καλύτερο» το ένα ή το άλλο, πολύ φοβάμαι ότι θα ακούσουμε πολλές και αντικρουόμενες απόψεις. Θεωρώ ότι κατασκευαστικά και τα δύο είναι εφάμιλλα. Όμως «καλύτερο» είναι αυτό που με βολεύει... καλύτερα και είναι πιο κοντά στα χέρια και αυτιά μου ;D

Αργότερα από κοντά ;) ;D

Και που να δεις κάποιον άλλον, που κυκλοφορεί με την τσατσάρα στην κωλότσεπη ;) ;D ;D

Μπα δεν θα μας κάνει την τιμή ο κ. πρόεδρος :D έχει άλλα πλάνα και δεν θα τον δούμε ;D Χμμμμ... η κρίση, κρίση αλλά διακρίνω μια stratocaster στην φωτό... ;D ;D ;D (Και μετά λέμε για όσους έχουν iPhone) ;D Edit: Τι μια...τρεις :o :o :o

+1 Που κυριολεκτικά... κάηκε το πελεκούδι ;D ;D ;D (και το παρακείμενο άλσος στην οικία της «χαλυβούργενας») ;) ;D