Jazzjoker

Μάλιστα. Πολύ διαφωτιστικό. Λοιπόν χωρίς τα υπόλοιπα όργανα το τομ ακούγεται μια χαρά (και λίγο πιο μπροστά ρυθμικά το οποίο δίνει και humal feel ωραιότατα). Επίσης στο πρώτο κλιπ παρατήρησα ότι, πριν μπει το θέμα, πάλι μια χαρά ακούγεται. Οπότε για τα δικά μου τα αυτιά ισχύει αυτό που έγραψα και πριν. Δηλαδή το θέμα έχει πολύ έντονο ρυθμικό και το τομ σε μερικά γεμίσματα μοιάζει να μην ακολουθεί.

Και κάτι ολίγον διαφορετικό. Από ένα ντέμο που μου ζητήθηκε να γράψω πριν χρόνια για τη θεατρική παράσταση της ομάδας μιας φίλης. orchestral.mp3

Λοιπόν το ξανάκουσα μερικές φορές με προσοχή. Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς δεν μου κάθεται ρυθμικά στο τομ. Μάλλον λόγω του έντονου swing feel και του ισχυρού ρυθμικού μοτίβου του βασικού θέματος κάποια γεμίσματα μου ακούγονται εκτός. Τέλος πάντων. Θα ήθελα να παίζω παιχνίδια με τέτοια μουσική btw :)

Όντως δεν είναι η μπότα. Προφανώς μπερδευτηκαμε γιατί είναι πολύ μπροστά. Ακούγεται σαν τομ αλλά με χέρι.

Πολύ ωραίο. Τι τρέχει με την μπότα όμως; Και ηχητικά και ρυθμικά ήταν λίγο εκτός.

'97 Fender Strat California series

Τα μαλλιά του κοροϊδεύουμε, όχι τις ικανότητές του. Προσωπικώς κοροϊδεύω και το μουστάκι του Joe Pass, το ντύσιμο του BB King, τα διάφορα μαλλιά και κοστούμια του Clapton και πολλά άλλα, πολλών άλλων. Κι έλεγα: πού θα πάει, δε θα παρεξηγηθεί κανένας και σ' αυτό το thread;

Είναι όντως αλήθεια η φημη που θέλει τον παραπάνω εντελώς καραφλό αλλά να χτενίζει τα φρύδια του προς τα πίσω;

Λοιπόν λέω να το κάνω συνήθεια να ανεβάζω κλιπ κάθε φορά που αλλάζω χορδές. ;) Πρέπει να φύγω γι' αυτό και το παρακάτω είναι λίγο στο πόδι και όπως βγήκε. Όποιος θέλει ακούει και γράφει και τον νταλκά του, το σχόλιό του ή ό,τι θέλει. :D another_day.mp3

Και κάνει κάτι τρομερά γρήγορες εναλλαγές από σολ ματζόρε σε ρε ματζόρε.

Έχει κι η Avril Lavigne signature.

Εγώ επιμένω McLaughlin

Εγώ θα έλεγα να τσεκάρουμε και κανέναν McLaughlin ή κανέναν Biréli Lagrène από νεότερους.

Το βρίσκω εξαιρετική δουλειά για τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Και η σκηνοθεσία και η μουσική μου άρεσαν. Μπράβο.

Εγώ θυμάμαι στο στρατό (strato) τύπους που φίλοι τους είχαν δώσει τις ταλαιπωρημένες τους παραλλαγές για να φαίνονται παλιοί.

Programming και παραγωγή άψογα. Εν ολίγοις εκτελεστικά παίρνει 10 από μένα. Όσον αφορά το μουσικό κομμάτι, κατά την άποψή μου, είναι λίγο "all over the place". Μου δίνεις την εντύπωση ότι έβαλες περισσότερα πράγματα απ' ό,τι χρειαζόταν. Λίγο σαν άσκηση δηλαδή. Θα το ήθελα πιο λιτό και πιο θεματικό. Βέβαια γούστα είναι αυτά.

Σε ΟΛΑ τα είδη τέχνης υπάρχουν καλοί και κακοί επαγγελματίες. Υπάρχουν και ταινίες που αν τις δεις θα πεις ότι φτιάχτηκαν από ηθοποιούς για ηθοποιούς, μουσικές που θα σου μοιάσουν ότι γράφτηκαν για μουσικούς, ποίηση για ποιητές κλπ.

Το παραστατικό θέατρο, με την έννοια που δίνεις εσύ στην παραστατική ζωγραφική, έχει ήδη αντικατασταθεί από το σινεμά από την εποχή που ανακαλύφθηκαν οι κάμερες. Αλλά ουδεμία σχέση έχουν τα παραπάνω με την τέχνη του θεάματος. Όπως και πολύ μικρή σχέση έχουν σαν τέχνες το σινεμά με το θέατρο. Είναι μακρινά ξαδέλφια. Παρωχημένη τέχνη δεν υπάρχει, θα μου επιτρέψεις να πω. Η πραγματική τέχνη και αυτό που εξυπηρετεί δεν εξαντλείται ποτέ.

Τα laptops που έρχονται με προεγκατεστημένο λειτουργικό χωρίς συνοδευτικό CD, συνήθως έχουν ένα partition στο σκληρό τους με τα περιεχόμενα του CD εκεί και είναι και bootable. Αν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, ίσως πρέπει να ζητήσεις το CD από το κατάστημα χωρίς περεταίρω χρέωση αν φυσικά η προσφορά με την οποία αγοράστηκε ο υπολογιστής το περιλαμβάνει.

Παρεπιπτόντως η ένωση που έκαναν οι ιθαγενείς με τα ζώα μέσω του "καλωδίου" που είχαν στα μαλλιά τους μου θύμισε USB.

Την ομοιότητα ιθαγενών και ινδιάνων την αναφέρω ήδη στο ποστ μου. Όσον αφορά την προπαγάνδα θα μου επιτρέψεις να επιμείνω. Ναι, δεν είναι χονδροειδής προπαγάνδα στυλ Ράμπο. Άλλες εποχές τότε, άλλες τώρα. Είναι πιο προσεγμένα τα μηνύματα.

Απολύτως. Η βασική του ιδέα με τον έλεγχο του avatar εξ αποστάσεως είναι εντελώς κλεμμένο από matrix. Και bullfrog συμφωνώ απολύτως. Το πρώτο matrix ήταν εντελώς άλλη ιστορία. Από τις πιο original, θεαματικές και πρωτότυπες ταινίες φαντασίας που έχω δει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι δημιουργοί του δεν ήταν μέρος του συστήματος έως τότε. Βέβαια μετά έβγαλαν και τις δύο συνέχειες, που κατ' εμέ ουδεμία σχέση έχουν με το πρώτο και κολύμπησαν στο τάληρο.

Να φέρνει πρoς country. Αλλιώς να countrοφέρνει :D

Εγώ το είδα το avatar. Αυτό που με προβληματίζει σε σχέση με άλλες ταινίες φαντασίας που βασίζονται κυρίως στα εφέ είναι η παντελής έλλειψη πρωτοτυπίας και η τρομερή υπόγεια προπαγάνδα. (spoiler alert. Αν δεν έχετε δει ακόμα την ταινία και πρόκειται να τη δείτε, ίσως να μη θέλετε να διαβάσετε παρακάτω. Όχι ότι το σενάριο έχει και καμιά ιδιαίτερη σημασία βέβαια...) Όλες οι ιδέες της ταινίας είναι ένα κολλάζ από στοιχεία της σύγχρονης αμερικάνικης κουλτούρας (από τον Indiana Jones και το "Χορεύοντας με τους λύκους" μέχρι το world of warcraft) και το βασικό νόημα είναι ότι ο βετεράνος πεζοναύτης που θυσίασε τα πόδια του για τη χώρα του, σώζει το δάσος του "Αμαζονίου" από τις κακές πολυεθνικές που θέλουν να θησαυρίσουν εις βάρος των αυτοχθόνων που είναι κάτι μεταξύ ινδιάνων σαμάνων και μοναχών Σαολίν. Εν ολίγοις μια προπαγάνδα υπέρ του "hard workin', honest man" Αμερικάνου που μπορεί να μην έχει καμία παιδεία και μόρφωση αλλά έχει τεράστια καρδιά. Θα μου πείτε είναι και οι εποχές τέτοιες που το αμερικάνικο κοινό χρειάζεται μια ένεση ηθικού την ώρα που τα παιδιά τους γυρνάνε σε φέρετρα από πολέμους για τους οποίους ουδείς γνωρίζει γιατί ξεκίνησαν, ποιος πολεμάει ποιον, τι δουλειά έχει η Αμερική "down there" και γενικώς υπάρχει μια φοβερή απλοποίηση και σύγχυση οι οποίες βέβαια εξυπηρετούν μια χαρά το σκοπό τους.... Κρατήστε τη μάζα σε άγνοια και κάντε τους να πιστέψουν ότι a big heart is enough to change the world. Ταϊστε τους παραμύθια να είναι χορτάτοι και να μη ρωτάνε... ;)

Κι άμα δεν ήταν θεία;