wasted

Fair enough... Δεν κατάλαβα όμως τι θα μπορούσα να σου πω μέσω πμ. Το κομμάτι είναι εκεί, ο οδηγός της φωνής νομίζω είναι αξιακά μετρημένος πολύ καλά, γράφεις σόλο τη φωνή σου και το ανεβάζεις να του κάνω μια μίξη. Επίσης μπορώ να ανεβάσου κάπου όλα τα tracks, και όποιος θέλει να κάνει τη δικιά του μίξη, γράφοντας, και αντικαθιστώντας αν θέλει, και δικό του μέρος. Επίσης, αν τελικά δε θέλεις να το πεις, για να μη μείνει ορφανή η μουσική, και για να μη γράφω τώρα δικό μου δωδεκασύλλαβο, μπορώ να το δώσω και σε άλλη φωνή, με την άδειά σου, να το πει για να το ανεβάσω;

Έλα ρε Βαρτάνη! Τώρα το άκουσα το κομμάτι. Άψογος, αγόρι μου!

Μου άρεσε πάρα πολύ. Είναι το είδος που, αν και λείπει από την εποχή μας, λίγοι πλέον ασχολούνται με αυτό, και μάλιστα χωρίς να πέφτουν σε ευκολίες αμφιβόλου αισθητικής στο στίχο και στη μουσική. Παρ΄όλα αυτά πιστεύω ότι χρειάζεται, γι αυτό και τα συγχαρητήριά μου.

Οξεία λαρυγγίτις. Θρήνος επικρατεί ήδη, στους κύκλους των εκκολαπτομένων μεταλλάδων και μεταλλουδισσών...

Τους ματιάξατε, πανάθεμα σας... :'(

Επιπλέον των προαναφερθέντων, The Wild, the Innocent & the E Street Shuffle (1973) και το τελευταίο του: Working on a Dream (2009) Επίσης, εκτός από το "Because the night", δικό του είναι και το all time classic, "Spirits In The Night"

Συγγνώμη, κύριε! Μήπως είστε ο Χατζηνάσιος;

Μια προσπάθεια από μένα. Το voice pad στη θέση της φωνής. DeHortaineiHPsyxi.mp3

Καθ΄ότι κρυφός φαν του Bonamassa το δίσκο τον έχω πάρει χαμπάρι με το που βγήκε, και το συγκεκριμένο κομμάτι με έχει φτιάξει πολλά πρωϊνά πριν φύγω για τη δουλειά. Ο δίσκος πάντως έχει ακόμα ένα ελληνοπρεπές διαμαντάκι μέσα: Joe Bonamassa - Athens To Athens

"Λαμβάνοντας υπ΄όψιν τα παραπάνω" βρίσκεστε σε καλό δρόμο αλλά, μέχρι μιας πιο ποιοτικής ηχογράφησης, ως εκεί. Ωραίο AORάκι σαν σύνθεση, όμορφα πλήκτρα, η κιθάρα στο μιουταρισμένο θα μπορούσε να ακούγεται πιο γλυκά, τα ντράμς δε βοηθιούνται καθόλου από τον ήχο, με πιο ιδιαίτερη στιγμή το break πριν από το σόλο, όπου η διπλομποτιά στο κλείσιμο συντονίζει με τα (συγγνώμη) άθλια τομ. Είμαι σίγουρος ότι αν ηχογραφήσετε με τεχνικό το αποτέλεσμα θα είναι τελείως διαφορετικό.

Επειδή το κομμάτι το έχω λειώσει εδω και κάτι δεκαετίες, μπορώ να πω ότι σίγουρα είναι τελείως διαφορετική άποψη από την πρωτότυπη. Αυτό και μόνο το κάνει ενδιαφέρον, συν το ότι είναι καλοπαιγμένο και με ωραία ριφάκια. Τώρα βέβαια, θα προτιμούσα το συγκεκριμένο κομμάτι να έβγαζε λιγότερη εΐτίλα και να πλησίαζε περισσότερο τον ήχο του 2010, αλλά γνωρίζω ότι άυτό έχει να κάνει σε γενικές γραμμές και με τα μέσα που διαθέτουμε για την παραγωγή. Τους παλαιολιθικούς χαρτνροκάδες πάντως τους αγγίξατε μπορώ να πω, οπότε και η διασκευή είναι πετυχημένη... Άντε και τα παραμύθια της γιαγιάς τώρα... :D

Αναπόσπαστο στοιχείο του λογισμικού είναι και η άδεια χρήσης του. Πως μπορείς να αγοράσεις κάτι που δε μπορείς να το λειτουργήσεις. Το ρίσκο είναι υπαρκτό μεν, όλο δικό σου δε.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει απάντηση έτσι όπως τη ζητάτε. Και ο ΦΠΑ και οι ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται πάνω στο ποσό της αμοιβής. Έτσι έχουν διατυπωθεί οι νόμοι, αυτό καταλαβαίνουμε, και αυτό βγαίνει συμπέρασμα. Αν κάποιος ισχυρίζεται κάτι διαφορετικό, μάλλον θα πρέπει να το αποδείξει αυτός, που το βρήκε γραμμένο. Και λογικά να το πάρεις, οι εισφορές είναι μέρος της αμοιβής, που απλά υποχρεούσαι να τις δώσεις στο ΙΚΑ. Και τουλάχιστον, όσον αφορά σε αυτό το θέμα, το καταλαβαίνω να υπάρχει κάποιο μπέρδεμα, καθ΄ότι καινούριο φρούτο. Δεν υπάρχει όμως περίπτωση κάποιος να ισχυρίστηκε ότι η παρακράτηση φόρου είναι εκτός ΦΠΑ,καθότι το καθεστώς αυτό ισχύει και σε πολλούς άλλους κλάδους με ΦΠΑ, πλην των καλλιτεχνών, από τον καιρό του Όθωνα. Υπ΄όψιν, όλα τα παραπάνω ισχύουν για τους μουσικούς και καλλιτέχνες με βιβλία και δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Ο ΦΠΑ (11%) υπολογίζεται στο συμφωνηθέν αρχικό ποσό της αμοιβής, πριν την αφαίρεση των όποιων φορολογικών ή ασφαλιστικών κρατήσεων. Συμφωνηθείσα Αμοιβή 1000 Παρακράτηση Φόρου 20% 200 Παρακράτηση ΙΚΑ 12,22% 122,20 ΦΠΑ 11% 110 Σύνολο 787,80

Έτσι είναι, συνυπογράφω. Επίσης οι διαφορές ροκάδων - καρεκλάδων είχαν και ενδυματολογικές προεκτάσεις σημειολογικού χαρακτήρα. Καμπάνα - τακούνι -πουκάμισο με φαρδύ κολλάρο να προεξέχει οι καρεκλάδες, σωλήνα τζην lee, levis ή το πολύ wrangler παντελόνι, πολύ συχνά με διπλωμένα προς τα έξω ρεβέρ (κατά το πρότυπο των mods) καρώ φανελένιο πουκάμισο και μπότα οι ροκάδες. Βέβαια είχαν αρχίσει να σκάνε μύτη και κάτι άθλιοι τύποι που αναπαρήγαγαν το πρότυπο των new wave, αλλά αυτούς δεν τους χώνευε κανένας... ;D Ένιγουέι, συνεισφέρω με δυο αγαπημένα μου κομματίδια της εποχής

Προς Θεού, εσείς με τιμήσατε που με διαβάσατε... ;D Άκου να δεις αη-τρόλλεϋ, θα κάνω τα πάντα για να μην εξελιχθεί σε αντιπαράθεση μεταξύ μας. Φοβάμαι ότι θα χάσω αν κάνω κάτι τέτοιο, και ελπίζω να σου περνά από το μυαλό ο λόγος. Εξάλλου είναι σαφές ότι εκεί που εγώ βλέπω με ψυχραιμία εξέλιξη και νέα δεδομένα, τα οποία και προσπαθώ να ερμηνεύσω βάζοντας κάποια ερωτήματα κλειδιά, εσύ βλέπεις καταστροφές και συμφορές και ηττοπάθειες. Είμαι όμως υποχρεωμένος, για να προστατεύσω την προσωπικότητα μου, να σου επιστήσω την προσοχή σε δυο πράγματα που με ενόχλησαν: Πρώτο, λες κατ' επανάληψην "Όμως εσάς σας αρκεί " , "θέλετε κάτι περισσότερο" , "Και αν ανήκετε". Ο πληθυντικός που χρησιμοποιείς δε με αφορά, είναι άλλη μια ολοκληρωτική γενίκευση, και τον χρησιμοποιείς εσκεμμένα για να εντάξεις την άποψή μου σε ένα πλαίσιο κάποιων κακών "εσείς" σε αντίθεση με τους καλούς "εμείς" στους οποίους συνεκδοχικά ανήκεις εσύ. Δεύτερο, είναι δικαίωμά σου να νομίζεις ότι με όσα έγραψα συμβάλλω στη γενίκευση της "αναισθησίας" που βλέπεις παντού γύρω σου. Δεν ξέρω όμως αν συγκαταλέγεις και τον εαυτό σου σε αυτούς που δεν παραγουν τίποτα, γιατί εγώ δεν έχω την ίδια άποψή για τον εαυτό μου, για υτό κράτα το συμπέρασμα για τον εαυτό σου, και για όσους έχεις άμεση αντίληψη τι παράγουν. Αυτά εκτός θέματος. Απο δω και πέρα για την ταμπακιέρα σε παρακαλώ.

Τώρα που καταλάγιασαν λίγο τα πράγματα θα ήθελα να πω κι εγώ δυο κουβέντες. Είμαι σίγουρος ότι δεν ήταν αυτά ακριβώς στα οποία στόχευε να θιχθούν αυτός που ξεκίνησε την κουβέντα. Αυτό τουλάχιστον δείχνει το εναρκτήριο ποστ, μόνο που δυστυχώς από την αρχή δεν ξεκαθαρίστηκαν οι έννοιες, συνέβαλαν και κάποιες γραφικότητες, κυνήγια φαντασμάτων, και κάπου χάθηκε η μπάλα. Για παράδειγμα ο ρόλος της ΑΕΠΙ θα μπορούσε να είναι ένα τελείως διαφορετικό τόπικ, εφ΄όσον δεν έχει και την άμεση σχέση με το θέμα όπως τέθηκε, «Πνευματική ιδιοκτησία και τεχνολογικές εξελίξεις», ως συνδυασμός πάντα. Για να μην πολυλογώ, ο όρος «πνευματική ιδιοκτησία» γίνεται ενεργός από τη στιγμή που το αντικείμενο ξεφεύγει από την αυστηρά καλλιτεχνική του φύση. Όταν σταματά δηλαδή να έχει αποκλειστικά τον χαρακτήρα της ελεύθερης καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά γίνεται εμπόρευμα. Πρέπει δηλαδή να αποτιμηθεί, να πουληθεί και να αποφέρει έσοδα (όχι ακόμα απαραίτητα κέρδη). Ακριβώς σε αυτό το στάδιο της όλης διαδικασίας (την οποία, ας μην παρεξηγηθώ, δεν καταδικάζω, την αποδέχομαι ως πραγματικότητα διαμορφωμένη ιστορικο-οικονομικά) υπεισέρχεται και η επιστήμη του marketing. Όπως ξέρουν όσοι έχουν ασχοληθεί λίγο, τουλάχιστον θεωρητικά, ένα από τα τέσσερα βασικά στοιχεία του είναι η διανομή (distribution). Για πολλούς δε, με βάση τις πιο σύγχρονες αντιλήψεις, είναι και το σπουδαιότερο. Ε λοιπόν, αυτό που συμβαίνει την τελευταία δεκαετία, είναι ότι η διανομή, λόγω της ευρείας χρήσης του ίντερνετ έχει αναρχοποιηθεί πλήρως, οι εμπορικές εταιρείες που διακινούν μουσικό υλικό έχουν χάσει τελείως τον έλεγχο αυτής της λειτουργίας. Δεδομένο είναι ότι παρεκκλίσεις τέτοιες πάντα υπήρχαν, όλοι μας έχουμε αντιγράψει το δίσκο του φίλου μας στο στέρεο σε κασέτα, όλοι μας ξέρουμε για τα πάλαι πότε δισκάδικα με τα κρυφά ντουλάπια, έως και τελευταία τους συμπαθείς Νιγηριανούς με τα cd. Όλα αυτά ήταν γνωστά στις εταιρείες διακίνησης μουσικής δημιουργίας, ίσως τις παλαιότερες δεκαετίες να ήταν και ελαφρώς υποστηριζόμενα από αυτές, ελέγχονταν όμως και είχε βρεθεί όμως τρόπος να καταπολεμηθούν σε μεγάλο μέρος. Μην ξεχνάμε ότι μέρος της αξίας που πληρώνουμε για κάθε άγραφη κασέτα ή cd πάει υπέρ πνευματικών δικαιωμάτων. Η επαναστατική δυναμικότητα του ιντερνετ σα μέσο διακίνησης έφερε την πλήρη απώλεια ελέγχου της διακίνησης του μουσικού, και όχι μόνο, υλικού. Οι εταιρείες, προσκολλημένες στον παλιό τρόπο σκέψης, οργανώνουν τη δράση τους με σκοπό την καταστολή της ελεύθερης διακίνησης του προστατευόμενου από αυτές υλικού. Ευελπιστούν ότι θα καταφέρουν να ελέγξουν την ανταλλαγή αρχείων, ή τουλάχιστον ότι θα περιορίσουν σε σημαντικό βαθμό τις οικονομικές τους απώλειες από αυτήν. Εδώ λοιπόν πρέπει να εντοπίσουμε κάποια ερωτήματα, με σκοπό, όχι να τα απαντήσουμε σε πρώτη φάση, αλλά απλά να τα συνειδητοποιήσουμε και να επιρρεάσουν τον προβληματισμό μας. Πρώτον, είναι εφικτό να ελεγχθεί η ροή πληροφοριών μέσα από το ίντερνετ; Μιλάμε για ένα μέσο που διανύει τις υψηλότερες καμπές στην εξέλιξη του. Συνεχώς καινούριοι τρόποι ηλεκτρονικής επικοινωνίας, με όλο και πιο εξελιγμένες και σύνθετες τεχνολογικές μορφές γίνονται πραγματικότητα. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι αυτός ο χείμαρρος ροής πληροφοριών μπορεί ελεγχθεί, τουλάχιστον στην παρούσα φάση του; Και αν ακόμα υποθετικά ελεγχθεί, αυτό θα είναι γενικότερα ωφέλιμο; Προς το παρόν οι μόνες σοβαρές προσπάθειες παρόμοιου ελέγχου, για άλλους βέβαια σκοπούς, γίνονται από ολοκληρωτικά καθεστώτα της εποχής, όπως η Κίνα, το Ιράν και το Ντουμπάι. Δεύτερον, υπάρχουν πραγματικές οικονομικές απώλειες για τις εταιρείες και τους δημιουργούς τους οποίους αυτοί εκπροσωπούν; Τα απλά μαθηματικά του τύπου: χ «παράνομα downloads» επί μηδέν κόμμα ψ κέρδος ανά μονάδα ίσον ζετ διαφυγόν κέρδος, όχι μόνο δεν αρκούν αλλά είναι και παραπλανητικά. Και είναι παραπλανητικά διότι αμελούν να λάβουν υπ΄όψιν τους τη δυναμική του μέσου και τον πολλαπλασιαστικό της χαρακτήρα. Με απλά λόγια, είμαστε σίγουροι, ότι όσοι κατέβασαν ένα δίσκο, αντί να τον αγοράσουν, θα τον αγόραζαν στα αλήθεια εάν δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα; Πάνω σε αυτό επιτρέψτε να έχω πάρα πολύ μεγάλες αμφιβολίες. Πάρα πολλά κατεβάσματα αποσκοπούν σε ένα και μόνο άκουσμα, και μετά στην πυρά, σε πλάκες και χαβαλέ, για τις οποίες αν δεν υπήρχε η free δυνατότητα, θα το σκεφτόμασταν πολύ να δώσουμε λεφτά για κάτι ανάλογο, και σε απωθημένα εφηβικής ηλικίας του τύπου «κοίτα τι δίνουνε τις επιτυχίες του Billy squire – πόσο καιρό είχα να τον ακούσω, αλλά – σιγά μην έδινα λεφτά να τον αγοράσω». Όσον αφορά δε στα χιτάκια της εποχής εκεί να δείτε τι μεγέθη θα είχε πάρει η αντιγραφή cd εάν δεν υπήρχε το internet. Ας μην είμαστε λοιπόν καθόλου σίγουροι ότι οι απώλειες τις οποίες ισχυρίζονται οι εταιρείες απηχούν την πραγματικότητα. Τρίτον, επειδή αναφέρθηκε και αυτό, ένας βασικός κανόνας στην μικρο-οικονομία λέει όταν υπάρχουν εξωτερικοί παράγοντες οι οποίοι επιρρεάζουν στην πράξη την ελεύθερη εφαρμογή του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης, τείνουν να εμφανίζονται στρεβλώσεις. Για παράδειγμα, λένε τα εγχειρίδια, όταν έχουμε χειραγωγούμενη μείωση της προσφοράς εμφανίζεται το φαινόμενο της μαύρης αγοράς. Μήπως λοιπόν και όταν έχουμε ανελεύθερη (με την οικονομική έννοια, δηλαδή ολιγοπωλιακό καθορισμό τιμών, αντίθετα με τον παραπάνω νόμο) διαμόρφωση της τιμής πώλησης του μουσικού έργου, αιτιολογούνται (και όχι δικαιολογούνται) τέτοια φαινόμενα ελεύθερης ανταλλαγής μουσικών αρχείων; Τέταρτον και τελευταίο, μήπως ήρθε ή ώρα να αλλάξει μορφή το τελικό μουσικό προϊόν, ώστε να συμβαδίζει με τις δυνατότητες της ελεύθερης διακίνησης που δίνει η τεχνολογία της εποχής μας; Μήπως τελικά το cd, λέω τώρα, πρέπει να λειτουργεί επικουρικά, και ο καλλιτέχνης θα πρέπει να στρέψει τις κύριες οικονομικές του απαιτήσεις, σε άλλες μεθόδους όπως εμφανίσεις-συναυλίες ως κύριο προσοδοφόρο μέσο; Διότι εκεί θα φανεί πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Μήπως το cd θα πρέπει να έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι του downloading, να σου προσφέρει δηλαδή artwork, ή άλλες παροχές (free ticket πχ ή δεν ξέρω τι άλλο) ώστε να καταστεί πλεονεκτικότερο του Mp3; Μήπως το ίντερνετ άλλαξε άρδην τη διακίνηση του μουσικού υλικού, και εμείς αρνούμαστε να το πάρουμε χαμπάρι; Μήπως αυτή ακριβώς είναι η ουσία της έννοιας εξέλιξη; ΥΓ. Για να γράψω τα παραπάνω μου πήρε κοντά δυο ώρες και προσπάθησα να είμαι όσο πιο σοβαρός και επιχειρηματολογημένος μπορούσα. Σας παρακαλώ σεβαστείτε το, και μη μου το κάψετε με αντικομμουνιστικά κατάλοιπα και γενικευμένους αφορισμούς, ξέρετε ποιοι…

ΦΠΑ 11%, και όχι 23%

Τίποτα σε αυτή τη ζωή δε γίνεται από μόνο του... Τμήμα μητρώου Έντυπο Μ2 - υπαγωγή σε φπα - ναι

Όσον αφορά στον ΦΠΑ. Αυτό που ίσχυε ως τον Ν.3842/2010 ήταν ότι οι μουσικοί (και γενικότερα οι καλλιτέχνες: α) χρέωναν ΦΠΑ μόνο σε περίπτωση που παρείχαν τις υπηρεσίες τους απευθείας στο κοινό (πχ μπουζουξής καλείτε να παίξει σε γιορτή στη βεράντα του ρετιρέ ενός ιδιώτη ή σε κάποιο γάμο) Στη θεωρία φυσικά γιατί όλοι ξέρουμε ότι κανείς ποτέ δεν έκοψε ποτέ απόδειξη γι αυτό το λόγο. β) Δε χρέωναν ΦΠΑ όταν έπαιζαν για κάποιον επαγγελματία (διοργανωτή συναυλιών, μαγαζάτορα κλπ Από 1-7-2010 αυτό καταργείται και χρεώνεται παντού ΦΠΑ 11% Όσον αφορά στην Ασφάλιση: Οι αυτοτελώς απασχολούμενοι μουσικοί υπάγονται στο ΙΚΑ μόνο για τους κλάδους Σύνταξης και Ασθένειας (Δηλαδή όχι για τους κλάδους Ανεργίας, Στράτευσης, Οικογ. Επιδομάτων, Εργατ. κατοικίας και Εργατ. Εστίας.) Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί σε σχέση με το ύψος των εισφορών και τον τρόπο υπολογισμού εάν υπάρχει διακριτός εργοδότης ή θεωρούνται οι ίδιοι εργοδότες του εαυτού τους. Εννοείται ότι οι μουσικοί που τους γίνεται κανονική πρόσληψη σε κάποιο μαγαζί ασφαλίζονται όπως κάθε άλλος εργαζόμενος και δεν έχουν ΦΠΑ. (Και εδώ ξέρουμε ότι αυτό σχεδόν ποτέ δε συμβαίνει, ίσως παλιά σε κάποια ξενοδοχεία με σταθερή ορχήστρα) Το ΤΕΒΕ μπορεί κάποιος να το διαλέξει σαν καλύτερη ασφάλιση, μόνο που το επάγγελμα του μουσικού δεν έχει την ασφάλιση του ΤΕΒΕ σαν υποχρεωτική αλλά του ΙΚΑ. Θεωρητικά όμως το ότι έχεις ΤΕΒΕ δεν εμποδίζει το ΙΚΑ να σου ζητήσει κάποτε τις εισφορές που δεν έχεις αποδώσει όλο το καιρό που δούλευες.

Όσον αφορά στο Kristal, δεν διαχειρίζεται midi, άρα πρέπει να βρεις άλλο πρόγραμμα να κάνεις midi extract σε audio, και υποστηρίζει έως δύο vst ή δικά του εφέ εκτός του eq, σε κάθε κανάλι. Για επεξεργασία του audio καλείς μέσα από το πρόγραμμα άλλη εφαρμογή που ορίζεις εσύ, αλλά πριν το κάνεις καλύτερα να έχεις κάνει ένα save. Κατά τα άλλα πάντως για μέτρα του είναι πολύ καλό.

Λυπηρό μεν, ειδικά για τους επαγγελματίες δημιουργούς, τους οποίους σέβομαι τα μάλα, αλλά η τεχνολογική εξέλιξη δημιουργεί νέες συνθήκες, οι οποίες εκ των πραγμάτων θέτουν σε αμφισβήτηση τα Ηθικά και Περιουσιακά δικαιώματα, όπως τα ξέρουμε. Και σε αυτόν τον κόσμο το μόνο δεδομένο και αυθύπαρκτο είναι ο θεός. Όλα τα άλλα τίθενται εκ της πραγματικότητας, ειδικά στην εποχή μας, σε διαδικασία συνεχούς επαναπροσδιορισμού. Θα υπερισχύσει όποιος έχει καλύτερες οικονομικές και κοινωνικές δυνατότητες να εξασφαλίσει τα συμφέροντά του. Δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά του συγκεκριμένου πολιτικού σχηματισμού. Δεν ξέρω τι στάση να κρατήσω. Αναγνωρίζω όμως ότι εκφράζει μια κοινωνική κατάσταση η οποία πλέον έχει πάρει το δρόμο της και είναι μάλλον σχεδόν αδύνατο να ανατραπεί.

Lucifer's Friend - Spanish Galleon

Αν ο τραγουδιστής είναι επαγγελματίας, η απλά μελετημένος τόσο όσο απαιτεί η δυσκολία του κομματιού, όχι μόνο μπορεί αλλά και πρέπει να πετύχει δυο όμοια takes. Παρόμοια προβλήματα εντοπίζονται και στα backing vocals, και εντοπίζονται κυρίως στα παρεστιγμένα, τα οποία άλλες φορές αποδίδονται και άλλες όχι, και στην αξία της καταληκτικής νότας κάθε φράσης. Για παράδειγμα ο Παπακωνσταντίνου (ο γνωστός ;D ) το ΄χει ανάγει σε επιστήμη σε πάρα πολλές ηχογραφήσεις του να έχει ένα take χαμηλά και ένα με φαλτσέτο.

ΟΦΦ ΤΟΠΙΚ: Singer, Kulick, Carr Ποιοί είναι αυτοί, τους ξέρει η μάνα τους; Dynasty αρπαχτή; Καλύτερη εποχή η unmasked; :-\ Και βεβαίως respect στους νέους acdc.