wasted

Για τα τρία ευρώ: Δυστυχώς, είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας όλες οι εταιρείες ιδιωτικές τε και δημόσιες, είναι ιδιαίτερα δημιουργικές στο να βρίσκουν τρόπους να σου επιβάλλουν νέες χρεώσεις. Η αντίδραση σε αυτό είναι απόλυτα υγιής, και όταν γίνεται μαζικά μπορεί να είναι και επιτυχημένη. Έχουμε πρόσφατο παράδειγμα με χρεώσεις εξωφλήσεων στα γκισέ της Εθνικής, οι οποίες ανακλήθηκαν. Ιδιαίτερα στην περίπτωση των ΕΛΤΑ είναι και άδικες, όταν το ταχυδρομικό τέλος είναι εκ των προτέρων πληρωμένο από τον αποστολέα. Πάντως και το ίδιο το σύστημα δίνει κάποιες διεξόδους, για παράδειγμα "ο συνήγορος του καταναλωτή". http://www.synigoroskatanaloti.gr/ Για τη γενιά του πολυτεχνείου (με την ευρεία έννοια, όπως τίθεται στο παρόν θρεντ :D) Αυτός ο διαχωρισμός, και η διελκυστίνδα ευθυνών είναι πλαστή και παραπλανητική. Και εγώ, ο οποίος τώρα βρίσκομαι στη δεκαετία των δεύτερων άντα, έκανα ότι μπορούσα για να στηρίξω το μέλλον μου στις περασμένες δεκαετίες, μέσα σε κακές συνθήκες (αλησμόνητη δεκαετία 80) και οι σημερινοί έχουν ακριβώς τον ίδιο στόχο. Και εγώ κατηγορούσα τις περασμένες γενιές, όπως γίνεται και σήμερα, αλλά και η σημερινή νεολαία θα κατηγορείται από τους διαδόχους της στο πλήρωμα του χρόνου. Και εγώ είχα να αντιμετωπίσω ανεργία, οικονομική αστάθεια, ακρίβεια και πληθωρισμό. Η μόνη διαφορά είναι ότι η δική μου εποχή ήταν πιο πολιτικοποιημένη. Αυτό το τελευταίο πάντως, όσο και αν τώρα καταλαβαίνουμε ότι οδηγούταν προς τον εκφυλισμό, μη βιάζεστε να το καταδικάσετε. Ίσως στο τέλος της ιστορίας αποδειχθεί ότι αυτό ήταν ένα ισχυρό μέσο για τη διατήρηση κάποιων δικαιωμάτων και παροχών, που σήμερα τίθενται σε αμφισβήτηση από την κυρίαρχη οικονομική αντίληψη.

http://www.noiz.gr/index.php?topic=2600.0

Ήμουν έτοιμος να απαντήσω ότι εγώ σας μιλάω για αφομοίωση των σύγχρονων μουσικών και γενικότερα καλλιτεχνικών τάσεων και σεις μου μιλάτε για μαλιά και blue jeans, ώσπου είδα το παραπάνω quote. Αυτό ακριβώς εννοώ.

Συγγνώμη, εγώ, όπως και το άρθρο, αναφερόμουν στα 60's, που τα κριτήρια ήταν πολύ διαφορετικά από το μήκος των μαλλιών. Οι δυο δεκαετίες, 60 και 70, έχουν πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Ακμή και παρακμή ένα πράγμα. (Μέσα από μια δικτατορία, ας μην ξεχνάμε) Πάντως, αν μου επιτρέπεις ένα αστείο, μου θύμισες το ανέκδοτο με την αρκούδα. Και συ τι ήθελες με μαλλιά έξω από τις οικοδομές;

Μια παράπλευρη παρατηρησούλα έχω να κάνω μόνο: Κάπου ο συγγραφέας του άρθρου λέει για το "συντηρητισμό της ελληνικής κοινωνίας της εποχής εκείνης" . Νομίζω ότι αυτή η φράση είναι παγίδα, διότι, εξ αιτίας του μεγάλου χάσματος που υπήρχε, ο συντηρητισμός αφορούσε κυρίως την ελληνική επαρχία. Η πρωτεύουσα αντίθετα ήταν ιδιαίτερα αφομοιωτική στις νέες τάσεις, και πιο προοδευτική με την πολιτιστική έννοια του όρου. Ίσως πιο πολύ και από σήμερα δεδομένων των αναλογιών. Ιδιαίτερα στην ηλεκτρική μουσική, λόγω της μη ύπαρξης μεγάλων απαιτήσεων σε τεχνολογικό επίπεδο και άρα μεγάλων διαφορών σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, μπορούσε να είναι ιδιαίτερα παραγωγική και δημιουργική.

Αν κρίνω πάντως από το όλο thread, βρίσκω ιδιαίτερα πετυχημένο τον τίτλο της νέας του δουλειάς. :P

+1000 :D Για μένα πάντως το απόλυτο συνώνυμο των 80s ακούει στο όνομα DX7 :)

1988, Βαθύ Σάμου, Ταβέρνα Greenhill Καραφτιαγμένος ζητώ σε ένα τσιφτετέλι μέρος για solo. Αφού τα δίνω όλα πάνω στη νιαβέντι, πετάγεται ένας τυπάς μπροστά μου, ροχαλιάζει ένα πεντοχίλιαρο, και μου το σκάει στο κούτελο. Παρατάω την ορχήστρα επί τόπου και ακόμα ψάχνω μπεταντίν... ;D

Παρακάτω είναι τρία links με τις πιο ενδιαφέρουσες και πλήρεις, κατά τη γνώμη μου, συζητήσεις που έχουν γίνει στο noiz με αυτό περίπου το θέμα. Πίστεύω ότι έχουν ειπωθεί όλα, με ενδιαφέροντα και εμπεριστατωμένα επιχειρήματα από κάθε πλευρά. Όποιος έχει όρεξη ας τους ρίξει μια ματιά. http://www.noiz.gr/index.php?topic=4884.10 http://www.noiz.gr/index.php?topic=1315.0 http://www.noiz.gr/index.php?topic=7644.0

ad hoc night train urban legend stencil pound of flesh (από τον έμπορο της Βενετίας του Shakespear)

Σωστός, ήταν το adblock. Μερσί...

Έβαλα κατευθείαν 3.0.1 από τον 2. Από τότε δεν εμφανίζονται τα embed βιντεάκια και τα links. Μόνο στο noiz. Όταν θέλω να δω κάποιο βίντεο κάνω copy paste τη διεύθυνση στον I.E. Ξέρει κανείς γιατί;

Ξένα: 1) Ό μισός σχεδόν μαύρος δίσκος των Bad Company με αποκορύφωμα το Movin' On 2) Do you read me - Rory 3) Σχεδόν όλοι οι Dire Straits. Ξεχωρίζουν Telegraph Road, φυσικά Sultans of Swing, και Tunnel of Love ιδιαίτερα στο σημείο του σπάσιμου του μέτρου στο μισό του σόλου 4) Always Somewhere. Το συγκρότημα βρείτε το μόνοι σας. 5) Knack - My sharona 6) King Crimson - Epitaph 7) Rainbow - Όλος σχεδόν ο πρώτος δίσκος, Still I'm sad (Live), I Surrender, Vielleicht Das Nachste Mal (Maybe Next Time), Difficult To Cure (Beethoven's Ninth), Since You,ve Been Gone 8) Pat Benatar - Heartbreaker 9) Deep Purple - Soldier of Fortune 10) Queen - Bohemian Rhapsody 11) Όλος ο δίσκος των Blind Faith 12) Eric Clapton - Wonderful Tonight Ελληνικά: Ξυλούρης - Ήτανε μια φορά Μαρκόπουλος : Οι δίσκοι Θητεία, Σεργιάνι στον Κόσμο, Ρεπορτάζ και πολλά άλλα δικά του Θεοδωράκης - Οι δίσκος Ραντάρ, Στην Ανατολή με Νταλάρα & Στέλιο αντίστοιχα Καζαντζίδης: Άπειρα - Ιδιαίτερη μνεία στο δίσκο Υπάρχω, και στα Δυο πόρτες έχει η Ζωή, Μανούλα θα φύγω, Το μερτικό μου απ΄ τη χαρά Αγγελόπουλος - Ο τσιγγάνος Socrates - Mountains Παύλος & Σπυριδούλα: Μούπες θα φύγω Παύλος: Να μ΄αγαπάς Μούτσης - Παίξε Μάρκο και άλλα που δε θυμάμαι τώρα...

Δυστυχώς το τέλος που είχε ο φωτογράφος, εξαιτίας της συγκεκριμένης φωτογραφίας, ήταν πολύ τραγικό... http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AD%CE%B2%CE%B9%CE%BD_%CE%9A%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%81

Εγώ πάντως eye σε θεωρώ ιδιαίτερα έξυπνο και ενδιαφέρον πρόσωπο. Πάνω από όλα χαιρόμουνα την σχετική απολυτότητα ::) με την οποία έξεφραζες τις απόψεις σου. Και αυτό γιατί μου έδινες έτσι το δικαίωμα να απαντώ με τον ίδιο τρόπο σε όσες από αυτές διαφωνούσα (γιατί υπήρξαν πάρα πολλές με τις οποίες συμφωνούσα ;) ). Από την άλλη σε καταλαβαίνω διότι βρισκόμαστε περίπου στην ίδια ηλικία και γνωρίζω τις αντιφάσεις που μπορεί να προκαλέσει στην άμεση κοινωνική ζωή μας η δραστήρια συμμετοχή σε ένα φόρουμ, στο οποίο υπερτερούν οι εικοσάρηδες. Όσον αφορά το χαρακτήρα που έχει πάρει το φόρουμ όπως το παρουσιάζεις, πιστεύω ότι "έστιν Γιαμέθειος οφθαλμός ος τα πανθ΄ορά". Και αν είναι να βγει κάτι καλό από αυτό το τόπικ ας είναι σε αυτό το σημείο. Εγώ πάντως έχω να προτείνω κάποια πράγματα αν ανοίξει θέμα επ΄αυτού.

Φίλε μου σε εκτιμώ και σε σέβομαι, αλλά πιστεύω ότι ένα τέτοιο γκάλοπ δεν έχει κανένα νόημα και καμιά θέση στο φόρουμ μας. Και βεβαίως ένας "συντηρητικός" μπορεί να παίζει κγμ τις μουσικές. Στο κάτω κάτω τι είναι "συντηρητικός" και τι "προοδευτικός" ; Εδώ δεν ξέρω εγώ ο ίδιος τι είμαι πλέον... Οποιαδήποτε απάντηση δοθεί στη σημερινή εποχή θα είναι λάθος. Και αυτό γιατί θα γίνει με κριτήρια άλλων εποχών. Δυστυχώς στις μέρες μας εκλείπουν οι απαραίτητες θεωρητικές κοινωνικοοικονομικές αναλύσεις που να λαμβάνουν υπόψιν τους τα σύγχρονα δεδομένα.

Τι παράδοση και κουραφέξαλα! Τελικά η Γιαννάκου η κακομοίρα ήταν αιώνες μπροστά. Από τότε που ανέλαβε ο Γιουροπίδις το στίγμα της δεξιάς ιδεολογικής προπαγάνδας ενέσκηψεν πυρφόρον στην Ελληνική εκπαίδευση. Για να γράψει κανείς δηλαδή καλά στις πανελλήνιες πρέπει να παρακολουθεί ανελλειπώς και σε σταθερή βάση κάθε Κυριακή πρωϊ το Αρχονταρίκι, και μετά καπάκι χορούς και τραγούδια από τη δημοτική μας παράδοση; Έεεεενας, μωρέ έεενααααας, ενάς α-η-τός.....

Είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα σε αυτές που αφθονεί το χιόνι και η λάσπη. Θεωρείται κλασσικός τρόπος για να κρατάς καθαρό το σπίτι, εξαρτάται βέβαια και από την κουλτούρα του κάθε νοικοκυριού, και έτσι δείχνεις ότι σέβεσαι τη νοικουρά που σε φιλοξενεί. Επίσης είναι και μια ώθηση να πλένεις τα πόδια σου, και να μη φοράς πλαστικά παπούτσια και τρύπιες κάλτσες.

Ποιός Gilmour; Δε βλέπετε με τι απλότητα και πόσο ουσιαστικά παίζουν McCartney & Paice; Νομίζω ότι ο τίτλος του τοπικ ταιριάζει περισσότερο σε αυτούς...

Κι αυτό άγχος είναι ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, στρες. Φιλαράκι, το πρόβλημά σου δεν είναι μουσικό. Οι λέξεις κλειδιά είναι αυτοπεποίθηση, και αυτοσυγκέντρωση.

Εμένα μάρεσε... ;) Είναι δε το κατ΄εξοχήν "χώσε σολίδια" κομμάτι. ;D

Ευχαριστώ για τα σχόλια σας! :) Οκ έπιασα που το πας με το ράθυμο feel, αλλά δυστυχώς απλά δε μπορώ να το φανταστώ έτσι… ??? Όσον αφορά στη «φρεσκάδα των υψηλών» , μάλλον φταίει το χαμηλό επίπεδο δειγματοληψίας στο οποίο δουλεύω (16/44) , και η έλλειψη σωστής επεξεργασίας ήχου. Δεν είμαι παραγωγός, ένας απλός μουσικός είμαι… ;D Να μας ακούσεις να το παίζουμε live λίγο αδύνατο πλέον... ::) Πριν φτάσουμε σε αυτό που χαρακτηρίζεις «έλλειψη ενδιαφέροντος» προβληματιστήκαμε πάρα πολύ. Υπήρξαν δυο άλλες εκδοχές φωνητικών, μια τελείως θεοδωρακική, η οποία απορρίφθηκε αμέσως ως τελείως ντεμοντέ και κακόγουστη, και μια τελείως λεγκάτη, η οποία αυτή μας φανηκε τελείως αδιάφορη. Πάντως δοθείσης της ευκαιρίας να πω ότι οποιοσδήποτε θα ήθελε να δοκιμάσει να το πει, το συγκεκριμένο ή οποιοδήποτε άλλο, ιδιαίτερα αυτά που τραγουδώ εγώ, πολύ ευχαρίστως να ανεβάσω ένα non vocal κλιπάκι.. Αυτό είναι το πιο δύσκολο σχόλιο. Θα ήθελα να πω κατ΄αρχήν για την ουσία αυτής της τοποθέτησης ότι εδώ είμαστε μια κοινότητα μουσικών, κάποιοι είναι αντικειμενικοί, κάποιοι λιγότερο μονόπλευροι, κάποιοι περισσότερο μονόπλευροι. Σε αυτούς τους τελευταίους ίσως είμαι κι εγώ. Αυτά είναι ανθρώπινα και δεδομένα. Όλες τις γνώμες όμως που θα ακούσεις μπορείς να τις επεξεργαστείς και να βγάλεις χρήσιμα συμπεράσματα. Δε συμφωνώ όμως ειλικρινά καθόλου με τον κάθετο και απόλυτο τρόπο με τον οποίο τέθηκε η παραπάνω άποψη, διότι δε βοηθά, είναι στείρος και δεν προωθεί το διάλογο. Εδώ http://www.soundclick.com/bands/page_songInfo.cfm?bandID=671087&songID=6522751 βρίσκεται ένα ακόμα τραγούδι μου, «Ο Αγέρας κλαίει…»

Κάθε άποψη είναι ευπρόσδεκτη, και σε ευχαριστώ. Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό που λες, μιλάς για μια τελείως διαφορετική σύλληψη από αυτό που σκεφτόμουνα εγώ. Ήθελα να βγει αυτό το αγχωτικό μια εμπόλεμης κατάστασης. Το lo fi στις υψηλές δεν το κατάλαβα πάντως για να είμαι ειλικρινής. Εννοείς να τις κόψω λίγο ή κάτι άλλο; ====================================================================== Γενικά ευχαριστώ όλους τους φίλους που το κατέβασαν και το άκουσαν. Θα ήθελα και άλλες γνώμες. Εδώ είναι το κομμάτι από το soundclick για όποιον δε θέλει για οποιοδήπε λόγο να το κατεβάσει: http://www.soundclick.com/bands/page_songInfo.cfm?bandID=671087&songID=6470750

Και εγώ! Μερσί, είπαμε η προηγούμενη εκδοχή ήταν πρωτόγονη… Κατ΄αρχήν η φωνή, όπως επεσήμανε και η ίδια η Νίνα πιο πάνω, είναι σοπράνο. Είναι φυσικό να σοπρανίζει λοιπόν… Πιο σωστό θα ήταν δεν ταίριαζε, και αυτό υποκειμενικό. Και βέβαια το κομμάτι δεν ήταν φτιαγμένο για τέτοια φωνή. Το κομμάτι είναι Παπακωνσταντινικό-Πασχαλιδικό στυλ .Και εμείς προβληματιστήκαμε πολύ σε αυτό το θέμα, αλλά δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές. Ή η δικιά της φωνή ή η δικιά μου… Οπότε… Ούτε και μένα μου αρέσουν τα breaks έτσι όπως είναι φτιαγμένα. Τα έχω διορθώσει κάπως πάντως από την προηγούμενη φορά. Είναι midi notated με Ezdrummer. Να τα απορρίψω αποκλείεται, είναι μέρος της αρχικής σύλληψης. Εγώ δε μπορώ να αποδώσω αυτό που θέλω. Παλιότερα που το παίζαμε με μπάντα με κανονικό ντραμίστα, ακουγόντουσαν πολύ ωραία, γιατί ο άνθρωπος έβαζε το δικό του feeling, και το έκανε καλά. Καμιά παρεξήγηση, το αντίθετο εκτιμώ την άποψή σου και με βοηθάει. Ευχαριστώ πολύ. ΥΓ. Μια που ανάφερες για το Cubase, to κομμάτι είναι φτιαγμένο σε crystal, που είναι πολύ πιο απλό.. To cubase χρησιμοποιήθηκε μόνο για να γίνουν export σε wav τα drums, και ελάχιστο σύνθ. Στο τέλος το επεξεργάστηκα με το NeroWaveEditor.