wasted

Αλήθεια μπομπίνες βρίσκει κανείς σήμερα;

Jam το κομμάτι είναι πάρα πολύ ωραίο, η παραγωγή άριστη και οι παίχτες σκίζουν. Ο σαξοφονιάς ιδιαίτερα τεχνικός, και το rhythm section (μπάσο τύμπανα) δεμένο και με φοβερές εμπνεύσεις. Μπράβο που βγάζετε τέτοια μουσική!!! Κάτι υποκειμενικό θα σου πω, που μπορείς άνετα να μη το λάβεις καθόλου υπ΄όψη σου, γιατί δεν έχω καμιά διάθεση να επέμβω στην έμπνευσή σας. Όλο το κομμάτι περίμενα τη στιγμή που σαξ και κιθάρα θα συναντιόντουσαν και θα κάναν μια φρασούλα μαζί. Φευ, αυτή δεν ήρθε ποτέ... Μπράβο σας και πάλι. Συνεχίστε έτσι. :D

Και εδώ Κίνα; Η μάυρη ζώνη στο ου-σου σου λείπει! Ή μήπως... :lol: Υγ1 Πρόβα Ορχήστρας - Φελλίνι => Must για μουσικούς Υγ2 100-100-100-100-100-100-100-100-100-100-100-100-100-100

Πολύ έξυπνο... 8)

Είχα το ίδιο πρόβλημα πριν από πολλά πολλά χρόνια με μια ιδιοκατασκευή, πάλι δεκαράκι, και άκουγα ένα συγκεκριμένο σταθμό αλλά μόνο με volume στο 10. Έχει την πλάκα του, ε; Ηλεκτρική εγκατάσταση, συμφωνώ εξ ιδίας πείρας, χε χε :lol:

Κανένα μεμπτό, λοιπόν. Όχι πια σεξ μόνο φίλοι. Ακολουθεί μια μάλλον ελάχιστα επιτυχημένη προσπάθεια μετάφρασης της επιστολής του Γιάννη: On va du pire au pire. Για να δω ότι πήρε πήρε. Je ne suis pas énervé que le jazz ne passe pas à la télé, Δεν ξέρω αν η νευρική τζαζ μπορεί να περάσει με μια τελεκάστερ mais je suis furieux que l’industrie musicale fasse comme si l’Internet n’existait pas Ξέρω όμως ότι η φουριόζικη φάση της μουσικής βιομηχανίας με αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει από το Ιντερνετ. Θα συνέχιζα αλλά κόλησα στη φράση AOL-Time Warner . Θα ψάξω στο λεξικό κι άμα τη βρω θα συνεχίσω. :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Έτσι, έτσι ακριβώς είναι αλλά τι να λέμε τώρα; Εδώ σύραν στα δικαστήρια τον γερμανό για τα κόμικς. Δυστυχώς υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις που επιθυμούν να κατευθύνουν συντηρητικά τον πολιτισμό και την ανταλλαγή ιδεών, με πρώτη πρώτη την εκκλησία αλλά όχι μόνο. Και το κακό είναι ότι έχουν ισχυρό έρεισμα στον κόσμο. Ας προσπαθήσουμε για περισσότερη καλλιέργεια και παιδεία σε εμάς και στα παιδιά μας μήπως και αλλάξει κάτι στο μέλλον.

Αν αυτό είναι υπαινιγμός για το δικό μου εγκέφαλο' date=' μπράβο ρε φίλε έχεις πέσει διάνα. Πολύ έξυπνο, το δέχομαι και δε δίνω συνέχεια. Προφανώς έχουμε διαφορετική αντίληψη για το ποια είναι η κυρίαρχη άποψη εδω μέσα, πάνω σε αυτό το θέμα, και ποια η διαφορετική.

Έχει δίκιο κατά τη γνώμη μου ο dienekes όσον αφορά στο πιάνο. Πράγματι τις δυνατότητες που σου δίνει αυτό το όργανο για αρμονικές εφαρμογές δε στη δίνει κανένα άλλο όργανο. Γι αυτό και θεωρείται ο βασιλιάς των οργάνων. Στο βιολί έχω κάποιους ενδοιασμούς. Σε θέματα αρμονίας είναι ελλειπέστερο και από την κιθάρα. Αυτό για το οποίο ξεχωρίζει είναι η τεχνική του και οι μελωδικές του δυνατότητες.

Εγώ πάντως αυτή τη συζήτηση με τα ξύλα κλπ, γιατί μάλλον εκει πάει η αναφορά, την είχα πάρει πολύ πιο σοβαρά από ότι χρειάζόταν. Προφανώς λάθος, γιατί από ότι φαίνεται ούτε οι συμμετέχοντες σε αυτήν δεν το κάναν. Όσο για το τελευταίο περι σεξ και φιλίας, όχι ότι με ενδιαφέρει, αλλά, ενημερωτικά, δεν το κατάλαβα που κολάει.

Λάθος φίλε... Στη ζωή ποτέ δεν αποκτάς φράγκα, όσα κι αν βγάζεις το μήνα. Ο μόνος τρόπος να βγάλεις φράγκα είναι ή να σου πέσει το λαχείο, ή να κάνεις απατεωνιές. Για την ώρα τα χώνουμε στο Σκλαβενίτη και στα φροντιστήρια. Αλλά νισάφι πια με την κούφια ηθικολογία. Φόρουμ είναι αυτό ή παράρτημα του συλλόγου "Πνεύμα και Ηθική", του αείμνηστου Αυλωνίτη; Αν κάποιος πιστεύει ότι ζημιώνεται από το p2p downloading στον εισαγγελέα πάραυτα. Το κήρυγμα των υπόλοιπων τι νόημα έχει; Αν θέλαμε να ακούσουμε κήρυγμα θα πηγαίναμε στην εκκλησία. Καταντάει κουραστικό πια...

Εμένα πάντως, το χειρότερό μου είναι εγώ να ξεσκίζομαι να βγάζω οδηγούς και οι μπασσίστες να μη μελετάνε αλλά να έρχονται στην πρόβα με τη νοοτροπία "έλα μωρέ εύκολο είναι θα το παίξουμε" και στη χειρότερη να παίρνουν θέση απέναντι μου για να βλέπουν τα ακκόρντα. Και καλά αν παίζεις δωδεκάμετρα και Λα, Σολ, Φα. Αν έχει ένα δύσκολο τούτι γίνεται το έλα να δεις. Έτσι παράτησα του τελευταίους ένα χρόνο πριν και ηρέμησα ψυχολογικά. :lol: Τώρα βέβαια βάζω κι ακούω τα demos με κάποια νοσταλγία αλλά τι να κάνεις... :roll: Α! και μια συμβουλή για τους μαχόμενους εν ενεργεία λαϊβάδες. Ποτέ δε πίνουμε παραπάνω από ένα ποτό αν υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι θα βγούμε στη σκηνή και θα είμαστε γκολ. Και αν η ώρα έχει πάει εντεκάμισι κι είναι μόνο οι γκόμενές μας μέσα, εμείς σταρχιδιάζουμε και λέμε ανέκδοτα κι όταν πάει δώδεκα ξεκινάμε χωρίς να τρέχει μια. Δε μας παίρνει ποτέ απο κάτω!!! :twisted:

Xo xo, άψογο θέμα: Ξεκινάω χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Οτι μου ρχεται πρώτο πρώτο στο μυαλό: α) Κιθάρα 1) Hotel California - Eagles 2) Sultans of Swing - Dire Straits 3) Shock me - Kiss (Alive II) 4) Sixteenth Century Greensleeves - Rainbow 5) Moonlight Shadow - Mike Oldfield β) Πνευστά 1) Do You Think I'm Sexy - Rod Stewart 2) Logical Song - Supertramp 3) California Dreaming - Mamas and Papas γ) Κρουστά 1) The Mule - Deep Purple (Made in Japan) 2) Take Five - Dave Brubeck Ζητώ συγγνώμη αλλά μου είναι σχεδόν αδύνατο να θυμηθώ ή να γνωρίζω όλους τους παραπάνω δεξιοτέχνες. Αντ΄αυτών παραθέτω συγκροτήματα και τραγουδιστές για να υπάρχει αναφορά. Ελπίζω να μην είναι μεγάλο πρόβλημα...

Χάλια, χάλια κι αυτός και ο Bruce Springsteen ο άσχετος επίσης.

Mule, να πούμε για βύνη ή λές να πάει γρουσουζιά; 8) :lol: :D

Superfunk, με αυτά που γράφεις τελευταίως κινδυνεύεις να γίνεις το alter ego μου, αλλά αυτό τι τόθελες τώρα; Καντο edit, κάνε edit και αυτό το δικό μου, να ξεχαστεί τελείως. :lol:

Πρέπει να σαι λέρα... για να κυβερνάς γαλέρα! (Επίσης κυκλοφορεί και το άλλο, περί αλώπηκος και κρεμασταρίων)

Το καλό όργανο είναι καλό, το μέτριο, μέτριο και το κακό, κακό. Κατ΄αναλογίαν και η τιμή τους. Μόνο όταν κάποιος χρειάζεται, και έχει φτάσει σε σημείο, να καταλάβει τις διαφορές τους θα τις καταλάβει. Και φυσικά δε θαναι αυτός που παίζει για την καύλα του. Ούτε ο κουφός κιθαρίστας με τέρμα gain, fuzz και overdrive ταυτόχρονα, που θέλει ενάμισι λεπτο να παίξει Η7. Τόσο απλά...

Καλησπέρα φόρουμ!!! Γιάννης Παπαιωάννου, Γιώργος Μπάτης, Στράτος Παγιουμτζής, Στελλάκης Περπινιάδης, Δημήτρης Γκόγος ή Μπαγιαντέρας, Παναγιώτης Τούντας, Μιχάλης Γενίτσαρης, Σπύρος Περιστέρης, Βαγγέλης Παπάζογλου, Γιώργος Κάβουρας, Ρίτα Αμπατζή, Ρόζα Εσκενάζυ. Βούτα μέσα και άκου. Μόνο που θα διαφωνήσω ως προς το χαρακτηρισμό "JAZZ". Αν ήταν να κάνω ένα παραλληλισμό, πιο πολύ θάλεγα, το "blues" της Ελλάδας. Πόνο κι αδικία βγάζουν τα κομμάτια, όχι τεχνικό αυτοσχεδιασμό. Όσον αφορά στον Χιώτη, μάλλον θα το ξέρεις, αλλά ήταν πολύ καλός κιθαρίστας, και αυτός που έβαλε τέταρτη χορδή στο μπουζούκι, και κούρδισμα ανάλογο με της κιθάρας, με συνέπεια να γίνει πιο τεχνικό όργανο. Δυστυχώς όμως, δε θυμάμαι να τον έχω ακούσει ποτέ ηχογραφημένο να παίζει κιθάρα. BTW, για να μπεις ολοκληρωτικά στο κλίμα αγόρασε και το βιβλίο του Πετρόπουλου για το Ρεμπέτικο. Καλά Ταξίδια

Για δώσε κανα παράδειγμα να γελάσουμε κι εμείς :)

Από προσωπική εμπειρία συμφωνώ απολύτως. Αυτά ακριβώς.

Εγώ απλά θα ήθελα να αναφέρω τα ονόματα των Μπαρμπαγάλα και Σινογιάννη οι οποίοι έκαναν κάτι φοβερά session στη δεκαετία του 90. EDIT: Και φυσικά τον καταπληκτικό Τάκη Μπαρμπέρη:EDIT Επιτρέψτε μου και μερικά σχόλια σε όσα ακούστηκαν. Τεχνικό παίξιμο δε σημαίνει κατ΄ανάγκην γρήγορο παίξιμο. Τεχνικό παίξιμο είναι σίγουρα το ρυθμικό παίξιμο, και εδώ θα συμφωνήσω με SUPERFUNK. Αλλά ποιος κιθαρίστας έχει μάθει να παίζει background σήμερα; Και πόσα γκρούπ μπορούν να έχουν την πολυτέλεια ενός δεύτερου ρυθμικού κιθαρίστα; Ιδιαίτερα όταν μπαίνει θέμα μοιρασιάς των εσόδων. Κλείνοντας: ΣΠΑΘΑΣ: ΔΕ ΓΚΡΕΗΤΕΣΤ!!! Όχι μόνο τι έπαιζε (ακούστε PHOS και WAITING FOR SOMETHING) αλλά και πόσο πρωτοπόρος ήταν στον ήχο του. (Αλήθεια, σε ποιό έντεχνο σκυλάδικο παίζει τελευταία; ) ΥΓ. Μήπως κανείς ξέρει το όνομα του κιθαρίστα που έπαιζε φέτος με Νταλάρα - Ρέμο;

Να ασχοληθώ και λίγο με τους φίλτατους συν-noiz-ίτες. Κατ΄αρχήν ο Γεράσιμος, ο οποίος, όταν βάζει μια οικονομική εσάνς στα ποστ του με ιντριγκάρει γλυκά... (long live gerasimos !!!) Λέει λοιπόν ο πάντα αγαπητός: "τους "καίμε" με σκοπό να εμφανίσουμε ζημιά και να αντισταθμίσουμε (λογιστικά) τα κέρδη" Δηλαδή, δυο τινά συμβαίνουν: Όι εταρείες είναι μαζόχες και λένε "προκειμένου να μου πάρεις κράτος το 35% του κέρδους μου, θα στη φέρω εγώ και θα χάσω το 100% της συγκεκριμένης επένδυσης, επενδύοντας σε αποτυχημένους", ή "οι αποτυχημένοι δεν είναι τέτοιοι, αλλά τους καίω εγώ παρά το ότι μπορούν να μου φέρουν κέρδος" το οποίο είναι διπλός μαζοχισμός. Νομίζω ότι φαίνεται το άτοπο. Η περίπτωση όντως τα πυροτεχνήματα να μην έχουν έμπνευση να δημιουργήσουν κάτι καινούριο, μετά την πρώτη τους δουλειά, δε μας περνάει από το μυαλό; Ή ακόμα πιο πιθανό, να μην είναι σε θέση να προσαρμοστούν στις επαγγελματικές απαιτήσεις της τέχνης με συνέπεια να εξαφανίζονται; ¶σε δε, που κατά τη γνώμη μου οι κομήτες είναι πολυπληθέστεροι στην άλλη όχθη. (Λεμπέσης, Famestorίτες και πολλοί άλλοι, που, συγχωρήστε με, δεν τους θυμάμαι.) Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Wow!: "Προτείνω σε κάθε μουσικό που θέλει να "ακουστεί" να κάνει τις εξής κινήσεις, ειδικά αν είναι και συνθέτης: α) να πάει να κλείσει ένα ωραίο domain στο ίντερνετ, β) να φτιάξει μία (αρκετή είναι) σελίδα με τα κομάτια του σε mp3, γ) να στέλνει σε αυτή τη σελίδα όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους και μάλιστα να την προτείνει σαν μέσο σύστασής του σε αυτούς" Μα απόλυτα!!! Μόνο που πρέπει να φταχτούν τα ανάλογα κανάλια, ώστε να ζει κάποιος από αυτό, αλλοιώς... ΥΓ1 Wow! Το Cats το ειδες τελικά; Λέει τίποτις; ΥΓ2 Wow! Αμα δε βρίσκεις το JCS να στο γράψω εγώ ρε φίλε. Τόχω σε δυο εκτελέσεις.

Παρ΄ότι έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι σε θέματα γούστου δε θα παρεμβαίνω, γιατί 99% είναι αδιέξοδα και καταλήγουν σε παρεξηγήσεις, θα υποκύψω και θα πω και εγώ δυο πράματα για τα βραβεία ΑΡΙΩΝ. Κατ΄αρχήν είναι προφανές ότι μιλάμε για ένα τρόπο έκφρασης της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας και του εγχώριου mainstream. Τρόπος έκφρασης μάλιστα που έχει κοπιάρει απελπιστικά, ανάλογα shows του εξωτερικού. Πιστεύω όμως ότι, στο βαθμό που δε μπορούμε να τα καταργήσουμε από αύριο, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτά. Αυτό βέβαια προυποθέτει, ότι εμείς σα δημιουργοί, ή σαν απλοί δέκτες, πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο προσανατολισμό, και γνώση της σημερινής μουσικής πραγματικότητας. Επίσης καλό θα είναι να αναλύουμε τα καλά και τα κακά στοιχεία των βραβεiων και γενικότερα του mainstream. Βεβαίως τα κακά είναι προφανή, αλλά θα μου πείτε, που τα είδες εσύ τα καλά στοιχεία; Καλό στοιχείο είναι ο Χατζηγιάννης, η αρτιότερη, τεχνικά, νέα φωνή σήμερα. Καλό στοιχείο είναι ο Τερζής. Η εκφραστικότερη λαική φωνή σήμερα. Καλό στοιχείο είναι οι παραγωγές του Φοίβου, από τεχνική άποψη πάντα. Και πολλά άλλα, πάντα κατά την προσωπική μου άποψη. Γιατί νομίζω ότι δεν είναι σωστό στο πνέυμα της γενικότερης ιδεολογικής ενοχοποίησης, να χάνουμε σημεία που πράγματι αξίζουν. Αυτό το λέω και από προσωπική εμπειρία. Πρίν κλείσω τα είκοσι δεν επαιζα τίποτα άλλο από 4/4. Γνωρίστηκα με ένα μπασίστα συνομίληκο που έπαιζε παπάδες, και ήξερε να φτιάχνει και τον ήχο του τέλεια. Γιατί; Η εμπειρία του από ξενοδοχεία, ταβέρνες, μπουζούκια. Ε, μαζί κόλλησα και εγώ, και κάνοντας χαβαλέ, και κοροιδεύοντας τον εαυτό μου -τι πράματα είναι αυτά που παίζω τώρα,- έμαθα πράματα και τεχνικές εκεί μέσα. Α! Επίσης γνωρίζω και έναν Έλληνα κιθαρίστα, νομίζω είναι και μέλος του noiz, που πριν από χρόνια είχε κατεβάσει τραγούδι για τη Eurovision. Τι θα τον στήσω στον τοίχο; Καλά έκανε! Θέλησε να δοκιμαστεί και μπράβο του! Για να επανέλθουμε στα ΑΡΙΩΝ, το κυριότερο όμως, αν και σχήμα οξύμωρο, είναι ότι είναι mainstream. Δηλαδή, ναι, μας δείχνουν τι ακούει ο κόσμος σήμερα. Βέβαια και δεν πάμε με το κοπάδι, βέβαια και δε θα γίνουμε λαϊκιστές, αλλά δε θα σνομπάρουμε δα και τόσο κόσμο που ακούει αυτά. (Και μη μου πείτε, αυτά του δίνουν - αυτά ακούει, γιατί το βρίσκω πολύ επιφανειακό. Είναι λίγο πιο βαθύ κατά τη γνώμη μου.)