Ioan Eko

Ή του ύψους ή του βάθους θα είμαστε δηλαδή Τα συγκεκριμένα (neutron, K-2) πάντως ήταν "αγύριστο κεφάλι". Όσο ήταν σε ζεστό περιβάλλον μια χαρα, αν έτυχε και έκανε λίγο δροσιά (πχ θερμοκρασία δωματίου κάτω των 22 - ναι έχω θερμόμετρο στο στούντιο) δε γύριζαν με τίποτα. Ειδικά το Κ2 είχε φορές που αν έκανα κάτι on the fly και βιαζόμουν αντί να γυρίσει το knob γλιστρούσε το χέρι μου. Δεν έπαιζε σε καμία περίπτωση να κάνεις γρήγορες κινήσεις πχ με το cutoff αν ήθελες. Κάπου εκεί αγόρασα ένα genuine ms20 Mini. Μάλλον στο εργοστάσιο της B έχουν τέρμα τη θέρμανση στο quality assurance department και δε το παρατήρησαν...

Δε ξέρω αν κάνω καλά που γράφω σε παλίότερο ποστ, αλλά αφού υπάρχει το θέμα ήδη: Τελικά το πήρε κανείς το PRO-800 να μας πει καμιά γνώμη? Αξίζει τα 400? Από ήχο ακούω είναι καλό στα βίντεο! Τα ποτενσιόμετρα είναι της προκοπής ή θέλουν τανάλια να γυρίσουν σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 28C σα το Κ-2 και Neutron που πούλησα για τον ίδιο λόγο? Αν είναι να τα δώσω ξανά στην ακατανόμαστη τουλάχιστον να τα αξίζει

Αυτό δε ξέρω καν τι σημαίνει για να είμαι ειλικρινής αλλά σίγουρα είναι καλές πληροφορίες για τον λογιστή.

Ναι καθαρά θέμα εξόδων είναι.

Μάλιστα! ίσως τελικά είναι πιο απλό απ' ότι ακούγεται. Ευχαριστώ και πάλι

Ναι δε πρέπει να αντιστοιχεί σε κάτι στο τιμολόγιο αγοράς από την άλλη πλευρά?

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες! Η επόμενη ερώτηση που γεννάται αυτόματα εδώ είναι, ο ιδιώτης χρειάζεται να παρουσιάσει κάτι για να είναι νόμιμος?

Ρωτάω το λογιστή μου καιρό αλλά τον βλέπω μπερδεμένο. Σε περίπτωση που κάποιος ξέρει ήδη την απάντηση: Έστω ότι εγώ είμαι ιδιοκτήτης της Χ επιχείρησης και ΚΑΔ μου, μου επιτρέπει να βάζω ότι μουσικό εξοπλισμό αγοράζω σαν έξοδο. Όταν κάποιος αγοράζει από κάποια εταιρία (π.χ. Thomann, Synthesizer.gr κτλ) τα πράγματα είναι απλά. Σου κόβουν ένα τιμολόγιο και τέλος. Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που κάποιος ιδιώτης πουλάει ένα ωραίο vintage synth που δεν υπάρχει στο εμπόριο και εγώ θέλω να το αγοράσω για χρήση στην επιχείρησή μου? Μπορεί με κάνει τρόπο να μπει σαν έξοδο?

Να προσθέσω και αρκετά τρακς από Rival Consoles, Solar Fields, Stellar Drone, Boards of Canada και είμαι σίγουρος ότι ξεχνάω αρκετούς. Το χαρακτηριστικό νομίζω με 'όλους αυτούς είναι ότι δε μένουν στα ίδια μοτίβα. Τα κομμάτια εξελίσσονται και ηχοχρώματικά αλλά και ρυθμικά/μελωδικά (με εξαίρεση ίσως τον Rival Consoles που φροντίζει να έχει πάντα memorable loops σαν αντίβαρο).

Όντως γεγονός! Γι' αυτό βγαίνουν σωρός. Αλλά έχω την εντύπωση πως περισσότερο έχει να κάνει με τους λάτρεις της τεχνολογίας της σύνθεσης παρά με τη μουσική καθαυτή. Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να παρακολουθώ τέτοια βίντεο αλλά πιο πολύ με ενδιαφέρει εκείνο το vintage συνθ που πειράζει ο δημιουργός στο βίντεο παρά η μουσική η ίδια

Ώπ! Το έχασα αυτό το νέο! Κρίμα! Και δε πρόλαβα να αγοράσω ένα αυθεντικό Moog σε μια normal τιμή ρε γαμώτο. Όχι ότι δε το περίμενα ότι πήγαινε για κλείσιμο δηλαδή κρίνοντας από τις πολιτικές τους σαν εταιρία τα τελευταία χρόνια, αλλά σίγουρα όχι τόσο σύντομα! Πάντως εδώ που τα λέμε, αν έβλεπε ο Bob Moog την εταιρία του τα τελευταία 5 χρόνια δε νομίζω να συμφωνούσε με πολλά. Γενικά πιστεύω η Moog σταμάτησε να υπάρχει όπως την ξέραμε ήδη από το θάνατο του Bob και μετά.

Για κάποιο λόγο διάβασα το 'Ένωση Κεντρώων" κομμάτι και μετά έχασα το υπόλοιπο κείμενο Όπως έγραψα και πιο πάνω προς αποφυγή παρεξηγήσεων έχει και εξαιρέσεις. Υπάρχουν πολύ ιδιαίτερα drone κομμάτια. Πολλά σημεία κλασικών δίσκων μπορεί άνετα να θεωρηθούν drones αν το αναλύσει κανείς. Τυγχάνει βέβαια να ξεχωρίζουν γιατί έχουν κάποιο χαρακτηριστικό μελωδικό ή ρυθμικό στοιχείο στη πλειονότητα. (That being said έκανα και γω πρόσφατα ένα drone κατά το ήμισυ track και ομολογώ πως ήταν από τις πιο δημιουργικές εμπειρίες). Το σχόλιο μου περί κλαρίνων ήταν καθαρά για τα drone "του σωρού" που βγαίνουν κατά εκατοντάδες κάθε μέρα απλά πετώντας 5 oscillators οδηγούμενα από ένα quantizer σε ένα shimmer verb (το υπεραπλούστευσα αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ πιστεύω :)

Πολύ σωστή παρατήρηση που δε σχολίασα πιο πάνω btw. Να προσθέσω εδώ πως, αν και 'γω προσωπικά με τον ίδιο τρόπο γράφω, υπάρχει 1 περίπτωση ας πούμε στις 10 που η ιδέα για μια μελωδία έρχεται από κάποιο patch που έτυχε να αποτελεί έμπνευση και με οποιοδήποτε άλλο patch η μελωδία δε στέκει από μόνη της.

Συμφωνώ και επαυξάνω Μάνο. Γενικά αν και λάτρης και δημιουργός ηλεκτρονικής μουσικής αυτά τα περί "ο θόρυβος είναι μουσική" τα θεωρώ αστειότητες. Μου θυμίζει λίγο μοντέρνα τέχνη όπου ο δημιουργός κολλάει μια μπανάνα σε ένα καμβά και το λέει τέχνη. Ο "θόρυβος" σίγουρα μπορεί να προσθέσει χαρακτήρα αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι από μόνο τους (κατά τη ταπεινή μου άποψη). 'Έπιασες βέβαια το θέμα λίγο από τα δύο άκρα του. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση πάντα. Σίγουρα το μελωδικό και ρυθμικό περιεχόμενο παίζει ένα πρωτεύοντα ρόλο για τη διάρκεια ενός κομματιού στο χρόνο, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν κομμάτια που έμειναν λόγο ηχοχρώματος και όχι για τα κλασσικά μουσικά στοιχεία τους. Ο Βιβάλντι και ο Μπετόβεν ας πούμε σίγουρα δεν είχαν το ηχόχρωμα στο μυαλό τους σαν πρώτο στόχο (ακόμη και αν έχουν ιδιαίτερο ακουστικό χαρακτήρα στο τελικό αποτέλεσμα των συνθέσεών τους). Όταν ακούς Dream Theater νομίζω είναι προφανές πως ο πρωταρχικός τους στόχος δεν είναι το ηχόχρωμα. Κάλλιστα βγάζει ολόκληρο live με ένα preset από κάποιο workstation ο Jordan αν θέλει. Αν και εξαιρετικές συνθέσεις μιλάμε για σχεδόν για καθαρά τεχνικά κομμάτια (ίσως όχι όλα τα άλμπουμ τους αλλά νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω). Θα τολμήσω να πω με κίνδυνο να φανώ αυθάδης πως ακόμα και τα κομμάτια των Depeche Mode δε τολμούν αρκετά στο θέμα της σύνθεσης ήχου. Στη πλειονότητα τους απλά αντικαθιστούν ένα ήχο που θα παιζόταν με ένα κλασσικό όργανο με ένα αντίστοιχο ηλεκτρονικό. Από την άλλη άκρη όταν ακούς για παράδειγμα, Royksopp, Leftfield, Underworld, Orbital, Jarre κτλ είναι προφανές πως το ηχόχρωμα, ρυθμός και ατμόσφαιρα στη πλειονότητα των περιπτώσεων επικρατούν των μελωδικών στοιχείων που αν κάτσεις και τα δεις είναι υπερβολικά απλά και απλά πλαισιώνουν / φτιάχνονται γύρω από ένα ήχο. Και για κάποιο λόγο εδώ μου ήρθε το "On The Run" των Pink Floyd :D Και θα κλείσω με το: Για τα drone δεν έχω να πω τίποτα... Τι μόδα και αυτή. Καλύτερα να ακούσω κλαρίνα P.S. Για το τελευταίο, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, να προσθέσω πως έχει και εξαιρέσεις. Και στα drone αλλά και στα κλαρίνα.

Πολύ σωστή σημείωση Μάνο. Να προσθέσω πως ίσως να έχει να κάνει και με το είδος της μουσικής. Έχει μουσικές που είναι 80% ηχόχρωμα ενώ ταυτόχρονα ξέρω ανθρώπους που έχουν κάνει ολόκληρο δίσκο με 4 presets αφού επικεντρώνονται περισσότερο στη μελωδία/τεχνική.

Πολύ ωραίο Post Μάνο! Γενικά με την ανάπτυξη των presets η μαγεία του πειραματισμού χάθηκε λίγο. Νομίζω, κατά τη ταπεινή μου άποψη, ο περισσότερος κόσμος που αναφέρει δυσκολία στη δημιουργία patch from scratch σε substractive synthesizers δεν έχει καταλάβει ακόμη τη διαφορά και σχέση μεταξύ, Pitch, Frequency και Amplitude καθώς και πως επηρεάζονται από τα εκάστοτε modulators (LFO, ADSR κτλ). Ο καλύτερος τρόπος για να τα κατανοήσει κάποιος είναι να ξεκινήσει με ένα init patch και να "πειράζει" μόνο ένα Module (ή section) μέχρι να κατανοήσει 100% τη λειτουργία του. Αφού γίνει αυτό από ένα σημείο και μετά η σύνθεση ήχου γίνεται δεύτερη φύση. Προσωπικά με τα χρόνια πλέον, και δουλεύοντας κατά κύριο λόγο με αναλογικά συνθς, μου είναι τόσο εύκολο να φτιάξω ένα patch from scratch σε subtractive synth, όσο το να παίξω μια σειρά από συγχορδίες. Θέμα μερικών λεπτών το πολύ δηλαδή. Υπάρχει αυτή τη σελίδα της Ableton για τη κατανόηση των βασικών λειτουργιών που πολλοί φίλοι βρήκαν πολύ χρήσιμη. Ίσως να βοηθήσει και κάποιον άλλο: https://learningsynths.ableton.com/en/get-started/get-started-making-sounds