Jet72

Αν και στα αθλητικά δηλώνω απλός φίλαθλος, στα μουσικά του StelAndre δηλώνω Οπαδός ;D

Με γοητεύει το γεγονός ότι έχεις αξιοποιήσει τον εξοπλισμό σου σε πολύ μεγάλο βαθμό. Βλέπω πολύ κόσμο να έχει τόνους hardware και να μην μπορεί να βγάλει τίποτα πέρα από τα βασικά και αναμενόμενα. Τελικά και τα synths είναι όπως τα φυσικά όργανα: ο παίκτης κάνει τη διαφορά. Μπράβο, μου άρεσαν ΚΑΙ τα δύο, το καθένα με τον δικό του χαρακτήρα.

Αυτό το compu-funk αποτέλεσμα πολύ μου άρεσε. Λες και έβαλες στο ίδιο μπλεντερ τον Alan Parsons στα ορχηστρικά του μαζί με τους Future Sound of London και βέβαια πολλή δόση cosdrίλας ( καλό είναι αυτό! ) Η αραβιά στο τέλος είναι το αναπάντεχο κέρασμα. Με μια λέξη: ωραίο (ς) !

Για να μην ακούγονται τα ηχεία του psr απλά κάρφωσέ του ένα βύσμα στην έξοδο των ακουστικών ;)

Είναι προφανές ότι τραγουδάς σωστότερα τώρα (γιατί το μισό τραγούδι νομίζω είναι στο τι ακούς ως τραγουδιστής παρά στο τι τραγουδάς, η διαδικασία είναι ένα συνεχές κούρδισμα της φωνής...) Αλλά η αρχική version πάντα θα έχει την αξία του αυθόρμητου, του πρώτου, είναι βιντατζιά όπως και να το κάνεις.... ;D Ωραίος σε κάθε περίπτωση. ΥΓ και το πιάνο ψιλοθερίζει. Εύγε!

Χτύπησες εκεί που πονάει... Ήμουν πολύ κορκολιακός από την εποχή του δίσκου του με την Μαρία Δημητριάδη, την εποχή δηλαδή ΠΡΙΝ το κοριτσομάνι των συναυλιών του. Άτυχος ο Στέφανος στην πορεία (προκαλώντας ο ίδιος την ατυχία του σε μεγάλο βαθμό - αλλά ας μην ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση), πραγματικά θα μπορούσε για δεκαετίες υπό άλλες συνθήκες να είχε κυριαρχήσει στο ελληνικό ποπ-ελαφρό στερέωμα - όπως και για κάποιο διάστημα έκανε. Ήταν χαρακτηριστική εξάλλου η άνεση με την οποία εκτοξεύθηκε στην κορυφή, πρακτικά ήταν θέμα απόφασης - και ίσως και εφαρμογής του ρητού "κάλλιο πρώτος στο χωριό", αφού ο πρωταθλητισμός της κλασσικής μάλλον δεν τον σήκωσε, παρά το φυσικό του ταλέντο. Τέλος πάντων, θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες (και του αξίζουν του συγκεκριμένου καλλιτέχνη γιατί είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση στον χώρο του). Βέβαια σε κάθε πρώτη ευκαιρία τόνιζε (και δεν δήλωνε απλά) ότι ΔΕΝ είναι τραγουδιστής. Ξέρετε, όποιος δεν μπορεί να τραγουδήσει απλά... ερμηνεύει. Το σύστημα βέβαια τον σήκωσε ΚΑΙ ως τραγουδιστή. Τι θέλω να πω με όλα αυτά: η ερμηνεία του αγαπητού cos_dr συγκρίνεται με αυτή του Στέφανου και στέκεται μια χαρά. Νότες που δεν ανεβαίνουν ως τη συχνότητά τους, φράσεις που δεν πατάνε σε πολύ συγκεκριμένες νότες κλπ ΑΛΛΑ χωρίς να μπορείς να πεις ότι ΔΕΝ σου αρέσει - γιατί δεν ακους φάλτσο, απλά ακούς αυτή την περίεργη ερμηνεία που κάνουν οι συνθέτες όταν τραγουδούν οι ίδιοι τα τραγούδια τους... Τέλος, η χροιά (που μάλλον ή την έχεις ή δεν την έχεις) έχει ενδιαφέρον και λυρικότητα. Για να το πω απλά: καριέρα ως τραγουδιστής μάλλον ΔΕΝ θα κάνεις αγαπητέ αλλά αν κάνεις οτιδήποτε με τη μουσική και κάπου χρειαστεί να βάλεις και φωνητικές χορδές τότε οκ φίλε, μια χαρά το 'χεις ΚΑΙ εκεί!

Περιμένα να ακουσω τα πρώτα 20'' ώστε να πάρω τη γενική αίσθηση και τελικά να μην γράψω τίποτα... Τελικά ξεχάστηκα και το άκουσα όλο: θυμήθηκα την ταινία, τον δίσκο, σε βινύλιο, μετά σε CD, να τον ακούω άπειρες φορές, ειδικά στο συγκεκριμένο ταξιδιάρικο theme που παρουσίασες. Η πλειονότητα των ήχων σου πλησιάζουν στο απόλυτο το αυθεντικό. Αλλά και ως αρμονίες κλπ δεν ένιωσα να χάνω κάτι από το ορίτζιναλ (δεν κατάλαβα κάπου να έχεις κάνει απλοποιήσεις κλπ) Καταπληκτική δουλειά ;) Α, και αν κανείς πει το κοινότυπο "τόσο ίδιο που είναι δεν καταλαβαίνω ποιο το νόημα, ας βάλω και το ορίτζιναλ άμα θέλω", μη χαλαστείς. Απλά να ξέρεις ότι ζηλεύει ;D

Αυτό να παίζει στο μπαρ και να μην σε αφήνει να κάτσεις ήσυχος στο σκαμπό σου... ;D Πολύ μου άρεσε, και ως ιδέα και ως εκτέλεση και ως αποτέλεσμα. Μπράβο παιδιά!

Αυτό που συνήθως είναι αστείο όταν τραγουδάει κάποιος είναι να καταλαβαίνεις ότι προσπαθεί να μιμηθεί κάποιον άλλο. Στην καλύτερη περίπτωση ακούς μίμηση, στη χειρότερη κακή μίμηση. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που ακούς ΔΕΝ είναι ο άνθρωπος που τραγουδάει. Θα έδεινα τα πάντα (λέμε τώρα...) να είχα τη χροιά του Julio Iglesias. Πιστεύω όμως ότι όταν θα πρωτοάρχισε να τραγουδά μπορεί εκείνος αντίστοιχα να έδινε τα πάντα για να είχε τη χροιά κάποιου άλλου! Τελικά έκανε καριέρα με τη δική του καταπληκτική φωνή. Α, και για κάποιους μπορεί η φωνή του να είναι αστεία ή σπαστική ή κουραστική ή μονότονη ή.... Αν μου επιτρέπεις, υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. 1. Να τραγουδάς τα κομμάτια εκεί που "σε παίρνει" και όχι εκεί που τα λέει ο αρχικός εκτελεστής τους. Θα δεις στη πορεία ότι κάποιοι τραγουδιστές τραγουδούν ακριβώς πάνω στη δική σου φωνή. Όταν θα λες τραγούδια τους στη δική τους τονικότητα η χροιά σου θα είναι καλύτερη από ό,τι συνήθως. Εμένα πχ ο Κότσιρας μου κάθεται μια χαρά στη φωνή μου, τον Νταλάρα τον βλέπω (τονικά) με το κυάλι. ( Τονίζω εδώ ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να τραγουδάς εντός της έκτασής σου και για λόγους ερμηνείας αλλά και για λόγους υγείας, οκ; ) 2. Αν τραγουδάς αγγλικά / γαλλικά κλπ, πρόσεξε το θέμα της προφοράς. Ναι, και πάλι ένας είναι ο Julio που τραγουδάει με τόλμη και γοητεία "δερζ ε ματζικαλ σκάι ιν δε μπιουτιφουλ νάιτ" (αν το πούμε εμείς θα ακούγεται σαν Θώδη στο αρσενικό της, με όλη τη συμπάθεια που της έχω... ). Καλή προφορά χωρίς υπερβολές στον ξένο στοίχο έχει μεγαλύτερη αξία από την χροιά. Αν τελικά έχεις ΤΟΣΟ πολύ ιδιαίτερη χροιά, ε, σκέψου ότι μπορεί να είσαι προικισμένος και να μην το εκτιμάς, τι να πω.... Αρκεί να βρεις το δικό σου στυλ. Σε κάθε περίπτωση αυτό που αρχικά και αυτόματα εισπράττει το κοινό από τον τραγουδιστή - άσχετα με τη χροιά της φωνής - είναι η αυτοπεποίθηση που εκπέμπει. Καλή επιτυχία σε όποιο επόμενο βήμα σου!

Θα ήθελα να γράψω πολλά, και για την τεχνική αλλά και για τη μελωδικότητα - φρασεολογία των σόλο σου. ;) ;) ;) Όμως επειδή είμαι μεγάλος φαν σου, δυστυχώς δεν θα είχαν ιδιαίτερη αξία.... ;D Εκπληκτικό (ς).

Προφανώς και κουβαλάει τον ήχο της εποχής του αλλά ως "κανονικό τραγούδι" (τι να σημαίνει αυτό άραγε... ! ) δεν μπαγιατεύει - τουλάχιστον στα δικά μου γούστα. ΥΓ Ray ωραίο το κομμάτι, έμαθα κάτι πολύ ενδιαφέρον (Steel Dan) που αγνοούσα!

Το κομμάτι είναι κάτι σαν Art of Noise με ολίγη από Alan Parsons. Θα το άκουγα πολύ ευχάριστα σε κάποιο club!

Το ότι έχεις ακούσει πολλά κιλά Σατριάνι είναι φανερό - το ξέρουμε άλλωστε, και εμείς το ίδιο έχουμε κάνει. Το ότι μπορείς όμως και ανασυνθέτεις τα σατριανικά ερεθίσματά σου σε νέα κομμάτια είναι κάτι που προφανώς μπορείς πλέον να κάνεις με αρκετή άνεση. Δηλώνω φαν για πολλοστή φορά. Δικός σου, όχι (μόνο) του Σατριάνι!

Κοίτα τι έχουμε στη διπλανή μας πόρτα - και μένουμε στους Σατριάνηδες και στους Βάιδες.... Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό. Τεχνικά, καλλιτεχνικά και ηχητικά ήταν ΤΕΛΕΙΟ - οκ, τουλάχιστον για τα δικά μου προσωπικά γούστα.

Ο ΕVH το γύρισε σε rw εσχάτως. Φτιάχνει ήχο?....

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Για τον χρόνο που αφιερώνω στην κιθάρα μου (max μισή ώρα την εβδομάδα, ναι, τόσο λίγο...) και πολύ μου είναι το RP55 ! ;D

Και μόνο το γεγονός ότι δεν είναι σαφές το ερώτημα μπορεί να είναι ένδειξη ότι δεν υπάρχει το πρόβλημα που φοβάμαι... Άρα βγάζεις κανονικά τις αρμονικές που θες σαν να έπαιζες με κάποιο αναλογικό overdrive / ενισχυτή κλπ;

To Digitech rp55 φαίνεται να είναι φτιαγμένο για εμένα. Για όλους αυτούς τους τύπους που στην εφηβεία τους μάζευαν χαρτζηλίκι για να αγοράσουν άλλο ένα πεταλάκι και που στο τέλος η κιθάρα τους έβγαζε μία φασαρία με ολίγη από εφφέ. Τώρα, λίγες δεκαετίες μετά, το low budget story συνεχίζεται - πλέον για τελείως διαφορετικούς λόγους. Η ερώτηση είναι η εξής: η συμπεριφορά του RP55 (ή ανάλογων καταστάσεων) σε αρμονικές / tapping κλπ(*) είναι αντίστοιχη αυτής ενός πεταλιού; (*) αναφέρομαι στην κλασσική περίπτωση όπου το distortion / overdrive λειτουργεί ΚΑΙ ως compressor και βοηθάει στο να ακούγονται οι ήχοι που στην πραγματικότητα είναι ασθενείς ως σήμα. ΥΓ αν κάτι δεν το περιγράφω καλά.... είμαι ανοικτός σε πάσης φύσεως επισημανση, διόρθωση κλπ. THNX !

Νεότερα: την ξαναείδα με προσοχή και... εκτίμησα αυτή που ήδη έχω - τουλάχιστον ως προς το μπράτσο! Μετά από 30 χρόνια η φτηνή Yamaha μου με τα όσα έχει περάσει εξακολουθεί και είναι "ίσια" όταν η Washburn είχε σχήμα... καρίνας ψαρότρατας... Έτσι εγκαταλήφθηκε η υπόθεση.

Αμάν! Πώς τον ξέχασα! Brian May, PhD

100 είναι πολλοί. Βάζω ορισμένους: EVH - γιατί έχει δικό του ήχο, άλλα πάνω από όλα γιατί έφτιαξε πολύ χαρντ ροκ πάνω στο ματζόρε (και αυτό βγάζει αμερικανίλα και μου αρέσει... ) R Sambora - γιατί παίζει αλήτικα R Blackmore - γιατί το SOTW κάνει και τους αδαείς να μπορούν να παίξουν κάτι στην κιθάρα J Satriani - γιατί... έτσι. Ε Johnson - γιατί... έτσι. Jimi Hendrix - γιατί το 99% του τι παίζει ο Satriani είναι Hendrix (ο ίδιος ο Σατριάνι το λέει...) D Gilmour - γιατί μικρός τον θεωρούσα εύκολο μέχρι που.... τον προσπάθησα. John Norum - γιατί έχει περισσότερο ενδιαφέρον από ό,τι αρχικά νόμιζα Γιάννης Σπάθας - γιατί είναι υποεκτιμημένος και εκτός από κιθαρίστας είναι πρώτα μουσικός Άκης Τουρκογιώργης - γιατί παίζει από όλα Γιάννης Αναστασάκης - γιατί είναι άρτιος και τέλος Γιάννης Παπαδόπουλος - γιατί έχει όλη τη μουσικότητα που δεν βρίσκω στον υπερήρωα Gus G.

Βρήκα πολλή μουσική κιθαριστική νοστιμιά σε διάφορα σημεία του κομματιού. Θα ήθελα ίσως κάποιο βασικό θέμα να διατρέχει το κομμάτι (δεν το άκουσα παρά μία φορά, ίσως και να υπάρχει και να μην το διέκρινα). Το κιθαριστικό μέρος μου λόκαρε το ενδιαφέρον οπότε το όποιο backing μου ήταν απλά αδιάφορο. Μπράβο για την πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά! Θα περιμένω για την επόμενη!!!

Ούρμπαν μετα-ιντάστριαλ τεκνο-οργκάνικ τριπ-ποπ με ολίγη και κρυμμένη δόση (όσο πρέπει) από 80s και 90s κάπου στη μέση του κομματιού ;D ΠΟΛΥ ενδιαφέρουσα παραγωγή! Αν το είχα ακούσει στο ράδιο κάποια μεταμεσονύκτια ώρα θα πάθαινα γερή πλάκα! Μπράβο!

Είναι αρκετά φτηνότερη. Λέω την πάρω και να προσπαθήσω να εφαρμόσω το φροντιστηριακό βοήθημα του SF περί σεταρίσματος κιθάρας....

Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά σε όλους! Σε συνοικιακό μαγαζί (όχι μουσικάδικο) δεσπόζει στη βίτρινα ένα στρατοκαστεροϊδές. Ρωτάω πως βρέθηκε εκεί, μπας και το σκοτώνουν για parts. Washburn με μία λεοντοκεφαλή στο headstock. Sunburst, τρεις μονοί, μπράτσο maple, πιο strat-like (εξαίρεση το headstock)... δεν παίρνει. Και στο δέσιμο μπράτσου-σκάφους η πλακέτα έχει S/N και τα σχετικά. Φαίνεται όχι ταλαιπωρημένο κομμάτι, πωλείται σε συμβολική τιμή λόγω του ότι απλά δεν χρησιμοποιείται. Έχετε άποψη; Σας λέει κάτι η συγκεκριμένη; Μπας και είναι τυχαία κινέζικη που απλά γράφει Washburn? Ευχαριστώ προκαταβολικά! ΥΓ κάτι σαν αυτή αλλά σε sunburst http://profile.ultimate-guitar.com/profile_mojo_data/1/1/4/8/1148439/pics/_c1038838_image_0.JPG