SlenderSmash

Στο Scoop πάντως εγώ εντυπωσιάζομαι περισσότερο απο το απίστευτο groove που παρέχει ο Marcus μετά το solo του (το οποίο δεν παύει να είναι... διαστρικό). Φαίνεται πως είναι ο άνθρωπος που του αρέσει να ακούει τι θα βγάλουνε οι άλλοι μουσικοί με το "χαλί" που τους παρέχει και προφανώς να το απολαμβάνει. Και δεν είναι όλοι οι μουσικοί έτσι ;)

Οι έμπειροι θα το έχουν δει, αλλά εγώ το ανακάλυψα πρόσφατα και καιρό είχα να δώ τοσό σφιχτό-funky-παιχνιδιαρικό arrangement και εκτέλεση. Σχολείο για κάθε μουσικό.

Να και ένα treat με κάτι πιο 'παλιό'.... ΥΓ. ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΕΙ Ο CHAD#%#@????

Να απαντήσει ο Waterfall.... ;D

Όλοι όμως μηδενικά μπροστά στον Nigel Tufnel. http://www.wolfgangguitars.com/Mr.Horsepower.htm

Επίσης εύκολη και πολύ popular επιλογή, αλλά κάποιος αργά ή γρήγορα θα το ποστάρει...! Matt Bellamy και οι Manson του: Και κάτι πιο πρωτόλειο από τα early years:

Αυτό το DVD είναι μέρος σειράς που έχει βγει για βιντεοκλιπάδες που ξεπήδησαν στα 90s (Spike Jonze, Jonathan Glazer και Michel Gondry - νομίζω δεν έχουν βγάλει για άλλους) Το DVD του Gondry και του Cunningham αξίζουν τα λεφτά σας! Για μένα το καλύτερο του Cunningham είναι το Windowlicker: (χωρίς την μεγάλη εισαγωγή)

Δεν είναι θέμα χαμηλού μπάτζετ. Είναι ζήτημα αισθητικής. Αν ήμουν μέταλ συγκρότημα και μου λέγανε για βίντεο κλιπ: Στηθείτε πάνω σε κάτι βράχια και αρχίζετε να παίζετε το κομμάτι σας δείχνοντας πόσο σκληροί είστε, την ώρα που θα σας κάνω πλάνα που ορίζουν την φράση "σκηνοθετικό καραγκιοζιλίκι". Εγώ προσωπικά θα απαντούσα: "ΟΧΙ. ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ. ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ VIDEOCLIP, ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ YOUTUBE" Και τώρα που με μια μεσαίας κατηγορίας DSLR μπορείς να γυρίσεις εύκολα βίντεο κλιπ, έχει γεμίσει ο τόπος τέτοια. Για μένα ο καλύτερος σκηνοθέτης video clip ever είναι ο Michel Gondry (έχει σκηνοθετήσει και ένα επεισόδιο Flight of the Conchords ;)). Δεν έχει βγάλει ούτε ένα βίντεο κλιπ το οποίο να μην είναι αηδιαστικά πρωτότυπο: (είναι άπειρα, θα επανέλθω με άλλο)

Μπράβο ρε παιδιά, ωραία πράματα! Να σημειώσω το εξής για τους πιο νέους παίχτες που τρομάζουν απέναντι στο modal παίξιμο: Δεν χρειάζεται να κάτσετε να μάθετε αυτούς τους τρόπους σε 7 θέσεις για να κατονοήσετε τι εστί modal... Για παράδειγμα: Πιάστε τον Δωρικό τρόπο και βρείτε ποιες είναι οι νότες που μπήγονται ανάμεσα στην αγαπημένη σας θέση στην πεντατονική (ξέρετε για ποια μιλάω!). Ο Δωρικός τρόπος όμως είναι ίδιος με τον αιολικό (την μινόρε κλίμακα δηλαδή), ΕΚΤΟΣ από την 6η της κλίμακας που αλλάζει κατά ημιτόνιο. Αν θέλετε λοιπόν να δώσετε μια Δωρική αύρα στο πεντατονικό σας παίξιμο, φροντίστε να περιστρέφεστε συχνά γύρω από αυτήν την 6η νότα. Αν δεν την παίξετε καθόλου το άκουσμα θα είναι πιο generic, αφού θα θυμίζει και μινόρε και αιολικό. Αν αντίστοιχα θέλετε να ακουστείτε καθαρά ΜΙΝΟΡΕ φροντίστε να τονίζετε την αντίστοιχη 6η της ΜΙΝΟΡΕ κλίμακας (του αιολικού τρόπου δηλαδή)! To ιδανικό θα ήταν στην ίδια "θέση" να βρείτε όλες τις δαχτυλοθεσίες των τρόπων καθώς και να ξέρετε ποια είναι τα πατήματα που τους δίνουν το συγκεκριμένο άκουσμα (ΠΑΝΤΑ φυσικά σε σχέση με το harmonic backdrop) Εμένα προσωπικά αυτή η προσέγγιση με βοήθησε πολύ στο να κατανοήσω το modal παίξιμο, σε αντίθεση με το να πιάσεις ολόκληρο τον τρόπο σε μια θέση που δεν σου θυμίζει και πολλά. Ούτως ή άλλως, το πως ανακατεύεις τους τρόπους στην εκάστοτε θέση είναι αυτό που κάνει το παίξιμο του κάθε παίχτη χαρακτηριστικό. Αλλά αυτός τα λέει πολύ καλύτερα από μένα (από τα πιο ουσιαστικά μαθήματα που έχω δει πότε στο Internet - μην σας ξεγελάει ο marketingιστικος τίτλος):

Το κομματάκι τα έσπασε! Βασικό σε αυτά τα κομμάτια είναι η ατμόσφαιρα και σε πληροφορώ πως ήταν εκεί! Όσον αφορά το γυαλισμένο της παραγωγής, δεν με ενόχλησε καθόλου το αντίθετο κιόλας! ΕΚΤΟΣ από τα ντράμς! Αν και γούσταρα το μπάσιμο τους, ο ήχος τους ήταν λίγο λαμπερός για το σκοτάδι του κομματιού... Ίσως κάτι λίγο πιο πρωτόγονο και βρωμιάρικο θα προσέθετε πολλά στο κομμάτι! (IMHO φυσικά :))

Γενικά αυτό το show ήταν θεϊκό... Δεν ήταν όλα πάντα τόσο αστεία, αλλά υπήρχαν και κάποια άπαιχτα!

Ας προστεθεί και αυτό το βίντεο που δείχνει ότι είναι ντράμερ που σκέφτεται πολύ μουσικά και arrangement-wise ακόμα και στα σόλο του!

Δεν πρόλαβα να τους γνωρίσω όλους, όσοι γνώρισα όμως ήταν φανταστικοί.... Καλό μήνα σε όλους...!

Σωστός, απλά με έπιασε το παράπονο...

Ρε παιδιά Mudhoney και Screaming Trees μπαντάρες δεν λέω, αλλά κανένας δεν μιλάει για Soundgarden;!;; Προσωπικά από τις πολύ αγαπημένες μου μπάντες...

Ίσως ο Solega να εκφράζει αυτήν την άποψη.... :P Πέρα από την πλάκα, πρόκειται για έναν ΤΕΡΑΣΤΙΟ songwriter που τύγχανε να διαθέτει και μια ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ φωνή. Βρήκε και έναν τερατώδη drummer οπότε το αποτέλεσμα ήταν εκρηκτικό... Δεν είναι μόνο αυτό, είναι και ότι οι Nirvana έχουν παιχτεί ΤΟΣΟ πολύ που το άκουσμα τους έχει μεταμορφωθεί σε κάτι πολύ γνώριμο και τετριμμένο στο αυτί μας. Πολλές φορές εύχομαι να μην είχαν γίνει τόσο hit τα κομμάτια τους για να μπορώ να τα ακούω όπου θέλω χωρίς να με θεωρούν "γραφικό"!

Έτσι είναι, το να υπάρχει χώρος για να γίνεται άνετα rotation μεταξύ ατόμων είναι το πιο σημαντικό. Όπως επίσης να μην παίζει πολύ δυνατά μουσική για να μπορεί μια παρέα 4 ατόμων να συνομιλεί χωρίς να ουρλιάζουν ο ένας στον άλλο.... Στην καινούρια Le Roi δεν έχω πάει οπότε δεν ξέρω αν μας κάνει, αλλά αφού λέτε ότι το Silly Wizards είναι δοκιμασμένο, γιατί δεν πάμε εκεί να τελειώνουμε; Και αν πια κάποιοι δεν καταδέχονται ούτε καν ψηφοφορία ανάμεσα στα 2 μαγαζιά, ας πάμε σε ένα άνετο πάρκο και ας πάρουμε μπύρες απο το κοντινότερο περίπτερο... Ντροπή δεν είναι... :P

Παιδιά η arch είναι υπέροχη μπυραρία, αλλά όποτε πηγαίνω είναι φίσκα που θα είναι λίγο θέμα γιατί απότι καταλαβαίνω θα μαζευτούμε μεγάλο μπούγιο...

ΕΙΔΙΚΑ για high-gain καταστάσεις, εγώ πιστεύω μπορείς να βγάλεις απίστευτα αποτελέσματα με VST... Πρώτα πας εδώ: http://lepouplugins.blogspot.com/ (ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ ;D) Κατεβάζεις το Legion για ενισχυτή και το LeCab2 για να εξομοιώσεις καμπίνα. Αν και δεν έχω εντρυφήσει εις βάθος στο είδος, σου προσυπογράφω ότι με το Legion θα πάθεις πλάκα! Παίξε πρώτα λίγο με αυτό και τα ξαναλέμε να μας πεις εντυπώσεις ;) Να και ένα δείγμα:

Αφού ζητάτε νιούφηδες, i'll jump in the bandwagon too!...

Άκρως ενδιαφέρουσες οι τοποθετήσεις, είχα κάνει και εγώ μια απόπειρα με ένα γυάλινο Dunlop... Λίγο τα τριξίματα, έσπασα και κάποια στιγμή το slide κατά λάθος και τα παράτησα. :P Με ενδιαφέρει αρκετά να μάθω σε standard tuning. Έχετε να προτείνετε κάποιον τύπο slide που να βολέβει περισσότερο για αυτό το κούρδισμα; Ή θεωρείτε πολύ δύσκολο να ξεκινήσει κάποιος έτσι, δηλαδή καλύτερα να ξεκινήσω από κανά open G να εξοικειωθώ πρώτα και μετά να επιχειρήσω και το standard (που σίγουρα απαιτεί περισσότερη ακρίβεια);

Εγώ θυμάμαι αυτή η τεχνική συζητήθηκε το 94 με το single A Girl Like You του Edwyn Collins (κομματάρα). Εγώ προσωπικά το βρίσκω πολύ σκληρό σαν ήχο, αλλά στο κομμάτι του Collins δένει γιατί το από κάτω "χαλί" είναι πιο χαλαρό. Στο Songs for the Dead το κάνει μόνο! Η εισαγωγή έχει stereo drums και όταν πάνε στο πιο αργό riff τα πετάει αριστερά και βάζει απέναντι τους ένα μάτσο φωνητικά...

Τους Arctic Monkeys τους παρακάλεσε να έρθουν στην έρημο, με αποτέλεσμα να τους διαφθείρει ανεπιστρεπτί! (και το επόμενο cd που βγάλανε έχει αρκετά ψήγματα "βαρέως" ήχου...) Για μένα είναι παραγωγάρα πάντως. IMHO το cd των TCV σαν ΗΧΟΣ τα σπάει, αν εξαιρέσεις το loudness ζήτημα και ένα δύο σόλο κιθάρα ήχους που είναι σαν να έχεις βάλει πετάλι κατευθείαν σε κονσόλα (νέα μόδα πρέπει να είναι αυτό, το πήρε το αυτί μου και στο Blue των Baroness). Αυτό που έχει κάνει 2 φορές και δεν έχω καταλάβει αν μου αρέσει είναι ότι βάζει τα drums FULL ΔΕΞΙΑ! Είμαι σίγουρος ότι ξέρεις ποιά είναι τα δύο κομμάτια που το έχει κάνει οπότε απάντησε μου: Μπορείς να τα ακούσεις με headphones;;!

Ναι, αλλά σύμφωνα με αυτό θα της αρέσει ο δίσκος... :)

Δεν το λες ακριβώς μεγάλο δίσκο, εγώ πρόσεξα το εξής: άκουσα τον δίσκο δύο φορές και την επόμενη μέρα δεν μπορούσα να θυμηθώ κάποια συγκεκριμένη μελωδία... Απλά είναι ώριμος μουσικά ο δίσκος, δεν είναι ο δίσκος που θα έχει singles για να ανέβουν στα charts... Είναι ο δίσκος που θα τον αφήσεις να παίζει και θα περάσεις καλά. Άσε που ο Keidis επιτέλους τραγουδάει! Όσο για το σινγκλάκι δεν είναι ότι είναι άνοστο... Απλά δεν είναι single! Μέσα στο context του δίσκου στέκει μια χαρά δίπλα στα άλλα. Παρατήρησα επίσης ότι αρέσει σε κοπέλες που δεν συνηθίζουν να ακούνε rock!... Τον έβαλα στο αμάξι και δημιουργήθηκε όμορφο κλίμα χωρίς γκρίνιες και "βάλτο πιο σιγά" κλπ... :P