PJ

Αρχίζει το πράγμα και ξεκαθαρίζει και οι περισσότεροι έχουν πια μια σωστή άποψη για την ηχομόνωση. Το τοπίο δεν ήταν έτσι πριν από λίγα χρόνια. Λοιπόν αν έχεις χρόνο και μόνο τότε και αν ξεκινάς να φτιάξεις το στούντιό σου με μεράκι και αντιμετωπίζοντάς το σαν χόμπι μπορώ να σε βοηθήσω αφού έχω φτιάξει πολλά και μεταξύ αυτών και ένα για τον εαυτό μου. Θα πρέπει όμως να μην είσαι βιαστικός και φυσικά δεν μπορώ να αντικαταστήσω κάποιον που θα έρθει επι τόπου και θα επιτηρήσει την δουλειά. Παρ' όλα αυτά το να φτιάξεις προβάδικο σε πολυκατοικία είαι σαν να πηγαίνεις γυρεύοντας. Νομίζεις ότι οι γυψοσανίδες θα σταματήσουν τον ήχο σε τέτοιο βαθμό που να μπορείς να δουλεύεις όλες τις ώρες? Δύσκολο εκτός αν μπορείς να διαθέσεις πολλά χρήματα, ή πολύ χώρο. Πολλές φορές η λύση είναι πιο απλή, βρές μια μονοκατοικία ή έναν χώρο με γραφεία ή καταστήματα και κάνε την δουλειά σου εύκολα και σίγουρα. Γιάννης www.matrixstudio.gr

To μεγάφωνο που φοράει είναι αρκετά μουντό, αν και έχει μια κορυφή που είναι όμως έξω από το peak της κιθάρας. Τα μπάσα επίσης είναι ανεμικά. Επειδή έχω τον 22+ στο στούντιο, μεταξύ άλλων, βρήκα ότι για πρίμα κάνει καλό συνδιασμό με το Jensen του tweed deluxe παραμένει όμως ανεμικός στα μπάσα, αλλάζει ο χαρακτήρας του και πηγαίνει λίγο σε ξένα χωράφια. Με την 2x12 JBL του twin είχε και πρίμα και όγκο. Φοβερός καθαρός και ελαφρά light distorted ήχος. Με τα 4x10 alnico CTS του BF SR είχε πολύ καλό SRV ήχο αλλά από όλες τις καμπινες η 4x12 V30 Celestion του πήγαινε περισσότερο από όλες. Δεν θα πιστέψεις την αλλαγή και μάλιστα στον χαρακτήρα του ενισχυτή. Αυτά έχω ακούσει εγώ για περισσότερα ας πουν και οι άλλοι, πάντως αν δεν έχεις ακούσει αυτόν τον ενισχυτή με άλλες καμπίνες δεν μπορείς να εκτιμήσεις την αξία του. Επίσης έχω να πω ότι οι EL 84 του προσδίδουν ένα vox χαρακτήρα που γράφει υπέροχα.

Θα σου πρότεινα να πας στον Παπασωτηρίου και να πάρεις τα βιβλία του Everest. Εν τω μεταξύ δες λίγα πράγματα εδώ http://www.saecollege.de/reference_material/index.html

Hometudio κάνεις πολύ καλά που διαφωνείς με όποιον είπε κάτι τέτοιο.

O συλογισμός σου είναι υπεραπλουστευμένος. Το mastering έχει σαν σκοπό να ακούγεται η μουσική σωστά σε ένα σύστημα αναφοράς. Από κεί και πέρα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ακούγεται παντού σωστά. Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και υπάρχει μια φυλολογία σχετικά με τα NS 10΄όπου αν ο ηχολήπτης κατάφερνε να κάνει το κομμάτι να ακουστεί σωστά εκεί θα ακουγόταν παντού σωστά και επίσης ότι αν ξέρεις τα ηχεία σου τότε μπορείς να κάνεις την ίδια δουλειά με ένα σύστημα αναφοράς. Ξέρω ότι "ανοίγω το κουτί με τα σκουλίκια" αλλά κατα την γνώμη μου αυτοί οι ισχυρισμοί αν και έχουν αρκετή δώση αλήθειας δεν είναι απόλυτα σωστοί. Όταν επεξεργάζομαι μια μουσική με ηχεία που έχουν κάποιες αδυναμίες όσον αφορά την χροιά ίσως να μπορώ να τις παρακάμψω αλλά η αναλυτικότητα, η δυνατότητα να αναπαράγουν όλο το ακουστικό φάσμα, η συμπεριφορά στις αλλαγές δυναμικής κτλ κτλ δεν μπορούν να μπουν στην άκρη έτσι απλά. Αν πρέπει να το προχωρήσω λίγο παραπέρα θα πω ότι το home mastering μπορεί να υπάρχει μόνο υπό προυποθέσεις. Δεν θέλω να πω ότι οι επεξεργαστές που θα χρησιμοποιήσει ένας επαγγελματίας θα είναι καλύτεροι από αυτούς που έχουμε στο pc μας γιατί δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το βασικό είναι να έχουμε την πείρα τα monitor και τον χώρο για να αξιολογήσουμε σωστά τη μουσική. Όπως ειπώθηκε πολύ σωστά και πιο πριν΄μια καλή μίξη μπορεί να μην χρειαστεί τίποτα αλλά μια τέτοια μίξη μπορεί να ακόυγεται λάθος σε ένα λάθος σύστημα. Για να τελειώνω η άποψή μου είμαι ότι πρέπει να έχεις ένα πολύ καλό σύστημα monitoring που μπορεί να αποκαλύψει όλο το φάσμα και έναν σωστό χώρο για να μπορείς να καταλήξεις σε ασφαλή συμπεράσματα αλλιώς ποντάρεις πολλά πράγματα στην τύχη. Το mastering από έναν επαγγελματία είναι ακόμα σημαντικότερο σήμερα που πολλές δουλειές γίνονται στο σπίτι όχι γιατί ένας επαγγελματίας έχει καλύτερους κομπρέσσορες αλλά επειδή έχει το monitoring και την πείρα. Ένα tip τώρα το οποίο ίσως να γνωρίζεται οι περισσότεροι είναι να "κουρδίζεις" τα αυτιά σου με μια παραγωγή την οποία θα ήθελες να μιμηθείς. Με τον τρόπο αυτό μπορείς να ξεπεράσεις προβλήματα ενός όχι και τόσο καλού συστήματος και να διαμορφώσεις ένα ισχυρό κριτήριο.

Οι συνεντευξιαζόμενοι είνα ο Χρήστος Χατζηστάμου και ο Γιάννης Ιωαννίδης από το Athens Mastering και Digital (που τώρα λέγεται ODEON) τα παιδιά που έχουν την Sweetspot και ο Leon Zervos από τα Sterling. Oι δύο πρώτοι έχουν κάνει τις περισσότερες δουλειές στην Ελλάδα η Sweetspot είναι χαρακτηριστικό δείγμα πρωτοεμφανιζόμενης σοβαρής εταιρείας και τα Sterling έχουν κάνει πάρα πολλά από τα Mega Hit που ακούμε στην διεθνή σκηνή.

Συμφωνώ απόλυτα με τον stathis. Επιπλέον ανάλογα με το στυλ που γράφεις υπάρχουν και οι ανάλογες λύσεις. Αν δεν έχεις ηχογραφήσει συχνά μπότα τότε είναι φυσικό σου φαίνεται χάλια αυτό που ακούς. Πάντως αν θέλεις μια εμπορική μπότα σαν και αυτή που ακούς στις περισσοτερες παραγωγές ακολούθησε τα παρακάτω βήματα και θα έχεις σίγουρο αποτέλεσμα. 1. Χαλαρώνεις το δέρμα που βρίσκεται από την μεριά του ντράμερ έτσι ώστε τα κλειδιά να έχουν μόλις αρχίσουν να λειτουργούν. Το ίδιο και για το άλλο δέρμα το οποίο καλό είναι να έχει τρύπα για να μπαίνει το μικρόφωνο. Μην νοιάζεσαι σε αυτή την φάση για τον τύπο του δέρματος. 2. Τοποθετείς το μικρόφωνο στην μέση περίπου της διαδρομής μεταξύ των δυο δερμάτων και να κοιτάει τον κόπανο. 3. Μόλις ηχογραφήσεις την μπότα και αφού σιγουρευτείς ότι ο ντράμερ την χτυπάει αρκετά δυνατά και φυσικά την έχεις μαφλάρει με μια διπλωμένη πετσέτα μπάνιου που ακουμπάει και στα δυο δέρματα, αρχίζεις να πειράζεις το eq. 4. Κόβεις μεταξύ 200 και 500 και δυναμώνεις 5Κ και 10Κ. Αυτά θα έλεγα σε κάποιον για να αρχίσει να ασχολείται από κει και πέρα θα σου φύγει το άγχος και θα μπορέσεις να ψαχτείς περισσότερο. Υπάρχει τεράστιο πεδίο γνώσης για το αντικείμενο αλλά αν δεν μπορείς να βγάλεις έτσι αποδεκτό ήχο μην προχωρήσεις πιο κάτω. Τώρα αν θέλεις ένα μικρόφωνο για να γλιτώσεις από το eq πάρε το D6 της AUDIX. RE20, 421 και D12 συμπληρώνουν τον κατάλογο των πιο δημοφιλών μικροφώνων για την περίπτωση. Δεν σου έχω πει τίποτα ακόμα για τις χροιές των μικροφώνων για κομπρέσσορες, για εξωτερικά πυκνωτικά μικρόφωνα και φυσικά για το πως θα πρέπει να μιξάρωνται αυτά με τα overhead αλλα΄δες τι μπορείς να κάνεις με τις μπακάλικες συμβουλές μου και μετά βλέπουμε.

Γιατί δεν το δοκιμάζεις. Μπορεί να εκπλαγείς ευχάριστα.

Έχεις δίκιο να λες ότι τα περιοδικά απευθύνονται στους home users και ίσως να μην το έθεσα σωστά, αλλά δεν ήθελα να πω ότι απευθύνεται μόνο στους επαγγελματίες, αλλά ότι εξετάζει το θέμα από την πλευρά του επαγγελματία. Έτσι έχεις την δυνατότητα να δεις πως αντιμετωπίζουν αυτοί το θέμα και να διαλέξεις αν θα πρέπει να το κάνεις μόνος σου ή θα πρέπει να το κάνει κάποιος άλλος για σένα και ποιός θα είναι αυτός. Τώρα αν αναρωτιέσε γιατί κάποιος επαγγελματίας να μοιραστεί μαζί σου τα μυστκά που του εξασφαλίζουν την βιωσιμότητα της επιχείρησής του θα σου πω ότι το ένα δέλεαρ που χρησιμοποίησα ήταν η δυνατότητα δείξουν ότι κατέχουν τη γνώση που τους διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους. Ανταγωνισμός εν ολίγης που συνήθως είναι υπέρ του "καταναλωτή". Επίσης μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι δεν είχαν να αποδείξουν κάτι και αυτό τους έκανε πιο χαλαρούς. Αυτό συμβαίνει κατά κόρον σε ξένα site και περιοδικά όπου δεν δεν αισθάνονται απειλούμενοι δημοσιεύοντας κάποια tips και πολλές φορές ίσως με μια μικρή τάση προβολής μοιράζονται την γνώση ευκολότερα από ότι στην χώρα μας. Επίσης επειδή και εμένα με κουράζουν αφάνταστα οι αερολογίες νόμίζω ότι με την βοήθεια των πολύ καλών καλεσμένων μου τις κράτησα σε ανεκτό επίπεδο στο Soundmaker.

Κοίταξε, το αν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας mastering έχει να κάνει και με το ποιοί είμαστε εμείς και αυτό βγαίνει από το άρθρο. Επειδή όμως καταλαβαίνω απόλυτα τι θέλεις να πεις και ήταν μια από τις δικές μου ανησηχίες, θα σου πω ότι τέθηκαν συγκεκριμένα τεχνικά θέματα και προσωπικά έβγαλα χρήσιμα συμπεράσματα. Παρ' όλα αυτά το άρθρο έχει να κάνει με το pro mastering και δεν είναι όσο DIY oriented. Tα υπόλοιπα βέβαια άρθρα του τεύχους έχουν πιο home χαρακτήρα αν έχω καταλάβει σωστά.

Σε ένα περιοδικό του χώρου για τον μήνα Απρίλιο το τεύχος είναι αφιερωμένο στο mastering. Επειδή το κεντρικό άρθρο το έγραψα εγώ μπορώ να σας πω ότι μπορεί να σας λύσει πολλές απορίες. Περιλαμβάνει βασικά κουβεντολόι με 4 πολύ αντιπροσωπευτικά mastering houses της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Δεν θέλω να αναφέρω το περιοδικό γιατί με τίποτα δεν θα ήθελα να θεωρηθεί διαφήμιση, εκτός αν μου ζητηθεί από τους moderator, αλλά δεν μπορούσα να μην σας το πω γιατί πιστεύω ότι θα βοηθήσει πολύ κόσμο.

Πολύ ωραία κομμάτια. Μου άρεσαν πολύ. Τώρα για το θεωρητικό μέρος θα ήθελα να συμπληρώσω ότι μπορεί να γεννηθείς τσέλιγκας και να σου αρέσει το metal ή να γεννηθείς Βρετανός και να σου αρέσουν οι μαντινάδες. Ανεξάρτητα με το τι θα σε βόλευε σε κάθε περίπτωση καλό θα ήταν να κάνεις αυτό που τραβάει η ψυχούλα σου, γιατί για αυτή δεν γίνονται όλα;

http://www.tubeampdoctor.com/

Βασικά ναι αλλά με τα ξύλινα πνευστά που έχεις πει ότι ασχολείσαι άσε μη μερακλωθεί και σκάσει μύτη κανένας φουστανελάς και έχεις άσχημα ξεμπερδέματα.

Το κονσολάκι είναι line mixer και δεν ξέρω πως μπορείς εκεί να βάλεις mic. Anyway ας πούμε πως δεν έχουμε καμιά βοήθεια από πουθενά και θέλουμε να γράψουμε μια ντραμς με 4 κανάλια. Ο mainstream τρόπος είναι 2 οverhead, kick,snare. Aλλά ας κάνουμε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα και να προσπαθήσουμε να γράψουμε την ντραμς με 2 μικρόφωνα. Αφού λοιπόν γράψουμε τα δύο overhead αρχίζει η επιστημινική φαντασία. Αντιγράφουμε το ένα κανάλι και το περνάμε από ένα φίλτρο που επιτρέπει να ακούγεται η μπότα όσο το δυνατόν ισχυρότερα. ΤΡΙΓΚΑΡΟΥΜΕ με το drumagog μια μπότα που το καλύτερο θα είναι να είναι ένα sample με την δική μας. Με την ίδια διαδικασία μπορούμε να πάρουμε και το ταμπούρο αλλά και τα τομ. Το αποτέλεσμα που θα πάρεις θα χρειάζεται κάποιο editing βέβαια αλλά άξίζει τον κόπο. Τώρα το πρόβλημα είναι τι να κάνουμε 2 άχρηστα κανάλια από τα 4 που είχαμε αρχικά??? Εεεε δεν ξέρω ίσως να ηχογραφήσουμε την κουδούνα με 2 mic ένα μέσα ένα έξω.

Επίσης μπορείς να βάλεις και μερικούς καθρέπτες στο πάτωμα αλλά όχι για ανακλάσεις.

Εσύ ειδικά είσαι τραβάτε με και ας κλαίω.

Όταν έχουμε ένα μεγάλο δωμάτιο δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί μπορούμε να έχουμε πολλές ανακλάσεις που θα φτάνουν στο αυτί μας έξω από το χρόνο που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πρώιμες. Οι πρώιμες ανακλάσεις δεν δίνουν την δυνατότητα να μπορούμε να τις διαχωρίσουμε από τον απ' ευθείας ήχο και μας δημιουργεί εσφαλμένες ακουστικές εντυπώσεις. όταν όμως έχουμε ένα μικρό δωμάτιο όλες οι ανακλάσεις είναι πρώιμες με αποτέλεσμα να προτιμάμαι να το κάνουμε νεκρό. Ένας άλλος τρόπος είναι να μειώσουμε την ένταση των ανακλάσεων για αυτό τον λόγο χρησιμοποιούμε διαχυτές ή Helmholtz Resonators που κάνουν διάχυση αλλά και απορρόφηση. Πριν από όλα όμως θα πρέπει να φροντίσουμε να έχουμε απορρόφηση στα μπασσα και αν είναι δυνατόν Reflection Free Zone (RFZ) έτσι ώστε να μην χάσουμε ενέργεια και να μην μας έρχονται στα αυτιά μας συχνότητες που δεν μας βοηθού στην μίξη. Πάντως επειδή το θέμα είναι τεράστιο και μου πήρε έναν χρόνο άρθρα σε κάποιο περιοδικό για να αγγίξω την επιφάνεια θα το δούμε σιγά σιγά και με την βοήθεια όσον θέλουν να συνεισφέρουν με γνώσεις και εμπειρίες.

Λοιπόν που είχαμε μείνει; Απαντάω πρώτα στην τελευταία σου ερώτηση. Όταν έχουμε διαλέξει omni mode τότε το μικρόφωνο συγκεντρώνει πληροφωρία από όλες τις καταυθήνσεις και κατά συνέπεια ακούγεται περισσότερο ο χώρος. ¶ρα αν θέλουμε να ακούγεται πιο στεγνό μπορούμε να βάλουμε κατασκευές του στυλ της φωτό.Επίσης δεν έχουμε proximity effect δηλαδή δεν μπασάρει το μικρόφωνο όσο πλησιάζουμε. Είναι πολύ καλό να μας δίνεται η δυνατότητα να έχουμε ανακλάσεις στην εγγραφή και υπάρχουν πολλοί τρόποι να το πετύχουμε άρα δεν χρειάζεται να ξηλώσεις τίποτα μια και αυτά που έχεις φτιάξει είναι μια χαρά. Ένας άλλος τρόπος να για να έχεις ανακλάσεις είναι τα panel σου να έχουν μια απορροφητική και μια ανακλαστική επιφάνεια (όπως laminated MDF). Όλα τα άλλα που λες είναι πολύ σωστά. Τώρα αν θέλεις όπως σου είπα μπορείς να τοποθετήσεις ανακλστικές επιφάνειες σε στρατηγικά σημεία. Βάζεις αρχικά ένα μικρόφωνο στην θέση που θα βρίσκεται το όργανο όταν ηχογραφείς. Έπειτα πας στην θέση που θα βάλεις το distant mic. Κάποιος που σε βοηθάει μετακινεί ένα καθρευτάκι στους πλαινούς τοίχους και γενικά όπου θα μπορούσες να κρεμάσεις καδράκια από ξύλο. Θα πρέπει να μπορείς να δεις από την θέση που βρίσκεσαι το μικρόφωνο που είναι στην θέση του οργάνου. Έπειτα κρεμάς όσα καδράκια μπορείς για να πετύχεις τον ήχο που θες. Τον ίδιο ρόλο μπορούν να παίξουν και τα removable panels με την ανακλαστική τους επιφάνεια αν σημειώσεις στο πάτωμα τις θέσεις τους. Γ ια να δεις και να ακούσεις τη δύναμη αυτού του εφφέ πάρε ένα πέριοδικό και καθώς παίζουν τα ηχεία σου προσπάθησε να ρίξεις την ανάκλαση στο αυτί σου τοποθετώντας το με την κατάλληλη γωνία. Γιάννης

Για πες μου αν σου δουλεψαν οι μπασοπαγίδες. Για το isolation box είχα κάνει ένα post παλίοτερα. Μπορείς να φτιάξεις κάτι σαν ανοιγόμενα ντουλάπια τα οποία όταν θα είναι κλειστά θα δείχνουν την ανακλαστική πλευρά τους και όταν ανοίγουν θα αποκαλύπτουν την απορροφητική ή το αντίστροφο. Αυτός είναι ένας διαδεδομένος τρόπος να έχεις μεταβλητό rev time (RT60). Αν δεν κατάλαβες σε τι αναφέρομαι μπορώ να σου δείξω. Αυτά θα τα τοποθετήσεις στο χώρο εγγραφής. Έπειτα μπορείς με μερικούς καθρέπτες να τοποθετήσεις σε στρατηγικά σημεία ανακλαστικές επιφάνειες που έτσι ώστε το distant mic να "βλέπει" το όργανο που ηχογραφείς. Mε το omni σίγουρα δεν θα έχεις proximity τα άλλα είναι θέμα γούστου.

¶ν έχεις απορρόφηση στις χαμηλές συχνότητες τότε μπορείς να βάλεις και δωδεκάρι και μάλιστα επειδή το δωμάτιό σου δεν μπορεί να αναπαράγει χαμηλά στάσιμα που θα βοηθούσαν την ομοιομορφία θα παίξουν καλύτερα από τα μικρά. On the other hand αν δεν έχεις απορρόφηση τα μεγάλα ηχεία θα βουίζουν περισσότερο από τα μικρά. Τώρα όσον αφορά τα watt δεν θα πάρεις αυτά με το χαλασμενο ποντεσιόμετρο που δεν σου επιτρέπουν να τα χαμηλώσεις, πάρε από τα άλλα που μπορείς να παίζεις σε ότι ένταση θέλεις.

Μέχρι να ανεβάσεις και άλλες φωτό και να γράψεις και τις διαστάσεις του δωματίου εξήγησέ μου τι είναι αυτά τα bass traps και το silent pc box. Πήρε το μάτι μου τους διαχυτές .... dow-fussor? Α, και τα panel σε ένα μικρό χώρο λίγο pain in the ass δεν είναι;

To reverb του δωματίου μπορεί να είναι από καταπληκτικό μέχρι άθλιο αλλά δεν είναι μονο αυτό που πρέπε να λαμβάνουμε υπ' όψιν μας όταν χρησιμοποιούμε ένα distant mic. Aκόμα και αν είμαστε σε ανοικτό χώρο ο ήχος δεν θα ήταν απλά μειωμένος, γιατί αφενός ένα μικρόφωνο συμπεριφέρετε διαφορετικά σε διαφορετική ένταση και απόσταση από την πηγή (proximity κτλ) αφετέρου "βλέπει" και διαφορετικά το όργανο αφού δεν εστιάζει αλλά μπορεί να το "δει" σχεδόν ολόκληρο και να πάρει τον ήχο από όλο του το σώμα και όχι μόνο από την μικρή περιοχή που εστιάζει. Πάμε τώρα και μέσα στο δωμάτιο. Αν θεωρήσουμε όπως και παραπάνω ότι το μικρόφωνο είναι το μάτι μας, όσο τραβιόμαστε τόσο βλέπουμε το όργανο ολόκληρο. Παρ' όλα αυτά υπάρχουν κάποια μέρη του που δεν τα βλέπουμε. Αν οι επιφάνειες που βρίσκονται γύρω είναι ανακλαστικές τότε λειτουργούν σαν καθρέπτης και μπορούμε να δούμε κομμάτια του οργάνου που δεν θα βλέπαμε αλλιώς και έτσι να έχουμε μια πιο σωστή άποψη για το σχήμα του. Μπορείτε τώρα να κάνετε τους παραλληλισμούς και με τον ήχο και να καταλάβετε τι εννοώ. Επίσης μια και το φιλοσοφούμε το πράγμα να πάω λίγο πιο μακρυά και να πω ότι ο ήχος που δεν ανακλάται στο πίσω μέρος του οργάνου περιθλάται. Η περίθλαση όμως είναι ένα φαινόμενο που ευνοεί συγκεκριμένες συχνότητες και άρα σε ένα νεκρό δωμάτιο στους απ' ευθείας ήχους θα έρχονταν να προστεθούν αυτοί από την περίθλαση οι οποίοι είναι αρκετά μουντοί και τα στάσιμα που αυτά και αν είναι μουντα. Όλο αυτό θα έκανε τον ήχο...μουντό. Έτσι λοιπόν σε ένα δωμάτιο χωρίς ανακλάσεις δεν χάνουμε μόνο το reverb αλλά και την συχνοτική αναλογία του οργάνου. ¶σε που σε πολλές περιπτώσεις το reverb που έχει ένα αξιοπρεπές δωμάτιο είναι χρήσιμο για μερικές περιπτώσεις οργάνων για να μην πω αναντικατάστατο και όλα αυτά χωρίς να μπούμε καν στην λογική να συγκρίνουμε ποιότητες reverb που θα ήταν σαν να ανοίγαμε τους ασκούς του Αιόλου. Ελπίζω να βοήθησα Γιάννης.

Παναγιώτη μην αγχώνεσαι γιατί για όλα υπάρχει φάρμακο. Το ότι έχεις ένα δωμάτιο είναι βολικό όταν είσαι ο ηχολήπτης και ο μουσικός αρκεί να μην έχεις θορύβους από μηχανήματα. Αν και αυτό λύνεται Το τετράγωνο είναι καλύτερο από τον κύβο (εκτός και αν το δωμάτιο είναι κύβος) αλλά και σε αυτή την περίπτωση απλώς πρέπει να φτιάξεις κουρδισμένους απορροφητές. Το βούισμα στα μπάσα πρέπει να σε προβληματίζει πολύ περοσσότερο από οτιδήποτε άλλο. Αν πχ ο χώρος είναι νεκρός ξεκρέμασε κανέναν απορροφητή και είσαι ΟΚ. Φυσικά μπορείς να φτιάξεις και διαχυτές αλλά καλύτερα θα ήταν να μου περιγράψεις το δωμάτιο και αν είναι δυνατόν να το φωτογραφήσεις για να σου πω που θα βάλεις τι. Γιάννης

Χαίρομαι που έχω βρει τον "μπελά" μου. Θα είμουν πολύ δυστηχής αν κανένας δεν ενδιαφερόταν για την ακουστική. ¶σε που αργά ή γρήγορα μπορεί να βρείς και εσύ τον "μπελά"σου. Επίσης ένα σωρό κόσμος έχει βρει τον "μπελά" του από μένα και καιρός είναι να ξεπληρώσω. Τώρα για τα 800 Hz τι σε έκανε να την επιλέξεις σαν συχνότητα; Δεν είναι και πολύ χαρακτηριστική από όσο ξέρω. Η κατασκευή που θέλεις είναι αρκετά πολύπλοκη γιατί ο διαχυτής στο μπροστινό μέρος είναι ενεργό μέρος της παγίδας από πίσω και θα πρέπει να συμπέσουν πολλά για να είναι συχνοτικά συμπληρωματικές. Αν πρέπει να γίνει οπωσήπουε ίσως κάτι μπορέι να γίνει, αν και δεν είμαι σίγουρος, αλλα΄θα πρέπει να μου εξηγήσεις γιατί στα 800 και γιατί όχι δυο ξεχωριστές κατασκευές που θα σου δώσουν την ευελιξία να τις τοποθετήσεις σε διαφορετικά σημεία που είναι και σωστότερο. Αν η εκμετάλευση του χώρου είναι το ζητούμενο πάλι δεν θα έχεις ιδιαίτερο αποτέλεσμα αφού αυτό που θα κερδίσεις σε επιφάνεια θα το χάσεις σε βάθος. Αν παρ' όλα αυτά επιμένεις θα πρέι να σου πω ότι υπάρχουν κάποιες κατασκευές που το κάνουν αυτό αλλά δεν είναι συμπληρωματικές συχνοτικά και το πετυχαίνουν ανοίγοντας κάποιες τρύπες στην επιφάνεια του διαχυτή για να δουλέψει σας Helmholtz Resonator ή είναι φτιαγμένοι από αποροφητικό υλικό, ή ακόμα έχουν επιφάνειες που πάλλονται και λειτουργουν σαν Panel Absorbers. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως όπως σου είπα δεν είναι συμπληρωματικοί συχνοτικά αλλά κάνουν μια απορρόφηση "γενικά". Γιάννης