dimsonic

Ανεβλεπσα ! πέρα απ την πλάκα απο χτες βράδυ παίζω και έχει μουδιάσει το χέρι μου απ τη χαρά...

Πάντως από ό,τι βλέπω σε λίγο θα είναι δυσεύρετες. Είναι ήδη discontinued

σε ειπα. τζαστινκεις και εγώ ένα ζευγάρι κάπου, για ένα dac...

αυτοί που έχουν sp6 να είσαι σίγουρος ότι έχουν στα συρτάρια τους αρκετά ματσαρισμένα ζευγάρια καβάντζα...μη τύχει καμιά στραβή πχ Μ. Σαββατο μεσημέρι...

υπάρχουν και σε άλλα μηχανήματα

αυτοί που τις πουλάνε για τέτοια δουλειά τις πουλάνε. Αλλιώς δεν χρειάζεται ματσάρισμα

για στερεο προενισχυτή ναι.

λιγουλάκι δύσκολο.... να ακούσουμε. Τωρα αν είναι σπόντα για αλλον ΟΚ. Θα συμφωνήσω.

αν ο φίλος δεν έχει λογαριασμό καλά θα κάνει να το αγνοήσει εντελώς.

και εγώ NF φοράω. Γενικά στο Nashville είναι άρρωστοι και με τον θόρυβο και με τον τρίτο μαγνήτη. Αν γι αυτούς είναι ΟΚ γιατί να μην είναι για μένα?

Σπιτικά και απλά. Καλή Ανάσταση και υγεία.

δεν το συζητάμε. Αυτή η μοντίφα είναι το μόνο εύκολο. Απλά δεν ξέρω τι είναι τα μανίσια μαγνητάκια

δίπλα δίπλα με το Holy Grail τι να λέει άραγε....

ρωτάω γενικά πως είναι σαν στήσιμο, πως υλοποιούν τον τρίτο μαγνήτη, τι μαγνήτες φοράει, τι κουρδιστήρια, τάστα κλπ κλπ

γιατί παληκάρι μου? σε όλες θα αλλάζουμε?

https://www.nakas.gr/prd/fender-deluxe-nashville-telecaster-pf-ilektriki-kithara-daphne-blue?utm_source=facebook&utm_medium=dynamic_remarketing&utm_campaign=remarketing_ViewContent7&fbclid=IwAR1jkq3Nn8P7-WwT6DfYnfLkOxAGPoH1KIXHxfe_VklyaAkpE5_l-OyJkDk

Εβλεπα αυτό χτες και προσπάθησα να θυμηθώ πόσες φορές μου έτυχαν ανάλογες περιστάσεις. Αυτό που θυμάμαι σίγουρα ήταν και στο τελευταίο live που έτυχε να κάνω. Σεπτέμβρης του 2010. Διοργανώνεται στον Μύλο ένα event στη μνήμη του κιθαρίστα μας Γιώργου Κωνσταντινίδη που χάθηκε σε τροχαίο ένα χρόνο πιό πριν. Στο event αποφασίζουμε να ξαναπαίξουμε ως A priori σχεδόν 20 χρόνια από την τελευταία τους εμφάνιση και 25 από την τελευταία δική μου μαζί τους. Την ίδια βραδιά είναι προσκεκλημένοι το συγκρότημα urban clay της Βασως Δημητρίου με τον Sami Amiris, ο πιανίστας Γρηγόρης Σημαδόπουλος, αλλά και δυό κιθαρίστες μαθητές του Γιώργου Κωνσταντινίδη που θα έπαιζαν κομμάτια των A priori με τους υπόλοιπους. Ως ήταν αναμενόμενο η προετοιμασία ήταν μεγάλη, εβδομάδες πριν με εξαντλητικές πρόβες. Δεν το συζητάμε ότι ξέραμε ότι θα ερχόταν όλοι οι παλιοί φανατικοί που μας ήξεραν από τη δεκαετία του 70... Το πρόγραμμα σφιχτό. 9.30 εμείς. 11.00 οι προσκεκλημένοι. Αυτό ήταν το πρώτο φάουλ. Επρεπε να είμασταν εμείς στις 11.00 Δεύτερο...φαουλ... Παίζουμε (και ουσιαστικά ανοίγουμε) μια σειρά φθινοπωρινών εκδηλώσεων στον Μύλο, απο τις εννέα συνολικά είμαστε στην πρώτη μέρα, το πρώτο γκρουπ. Φτάνουμε εκεί ορεξάτοι από τις 6 να δούμε τον χώρο. Τι βλέπουμε? Μια άδεια σκηνή.... Περνάει η ώρα ....περνάει η ώρα περνάει η ώρα.... Κατά τις 8 και τέταρτο εμφανίζεται ο ....τεχνικός....και αρχίζει να στηνει...Και στήνει και στήνει....Φτάνει 9, 9.15 και είναι σχεδόν έτοιμος..... Ο κόσμος έχει αρχίσει να φτάνει. Είμαστε στο τσακ να πουμε δεν βγαίνουμε με το ηθικό εντελώς τσακισμένο. Δεν γίνεται να περιμένεις σχεδόν ένα χρόνο ενα event και να συμβαίνουν αυτά. "παμε παιδιά να κάνουμε ένα τσεκ".... Ανεβαίνουν οι προσκεκλημένοι....στα γρήγορα δέκα λεπτά, στήνει βασικά μόνο η Βάσω μια μεγάλη πεταλιέρα πολυεφέ της digitech πάνω στον νοικιάρικο twin και δοκιμάζουν μια δυο εισαγωγές. "Παιδιά έτοιμοι είμαστε κατεβείτε" φωνάζει ο τεχνικός και ....πάει να κάνει ....τσιγάρο.... Φρικαρισμένοι, μια και είναι ήδη 9.30 και ο κόσμος άρχισε να κάθεται ζητάμε τουλάχιστον να κάνουμε δοκιμή δυό στάθμες..... Αφήνω όλα τα πετάλια κλπ στην τσάντα και καρφώνω πάνω στην digitech. Ερχεται η Βάσω μου δείχνει 2-3 presets. Αυτό έτσι, αυτό εκείνο.... Ουσιαστικά, αυτό ήταν. Ούτε που κατεβήκαμε. Όπως είμασταν πάνω, βγήκε ο "αρμόδιος" και μας ανήγγειλε. Ο κρύος ιδρώτας έφυγε με το πρώτο ακόρντο του 23,1 και ευτυχώς που ήταν κομμάτι που ήταν στο πετσί μας σχεδόν 35 χρόνια.... Στο επόμενο κομμάτι το prophet που έπαιζε ο Ντάνης αρνήθηκε να παίξει στο πρώτο verse. Όταν ήρθε στο δεύτερο μας σκέπασε όλους. Τα μόνιτορ δεν έφερναν τίποτα πάνω μέχρι το 3ο κομμάτι. Στο δεύτερο δυστυχώς ο Γουμπερίτσης έπρεπε να παίξει κοντρα μπάσο. Φυσικά δεν άκουγε τίποτα, και ήταν σχεδόν ένα ημιτόνιο πάνω. Για σχεδόν μια ώρα είμασταν σαν τέσσερις τυφλοί, ευτυχώς στο επί πολλά χρόνια, ευτυχώς, σπίτι μας και φηλαφούσαμε να βρούμε το δρόμο μας. Παραδόξως ο κόσμος ...ενθουσιάστηκε. Κατεβήκαμε κάτω και ρωτήσαμε κανα δυό δικούς μας. "Πόσο χάλια είμασταν" για να πάρουμε την απάντηση που είδατε στο βίντεο..... "υπήρξαν και χειρότερα!" Μετά το διάλειμμα ανέβηκε η Βάσω με το γκρουπ της και γάζωσαν.

καλού κακού πάρτε ένα τηλέφωνο στην ΟΥΛΕΝ να αναφέρετε μην έχει κάτι το νερό στο Παγκράτι...

λάθος. Δεν επανέρχεται αμέσως ίσως. Θέλει να περιμένεις

ποδαριού ή πηδήματος? έχει διαφορα

Επειδή με απασχόλησε αρκετά το θέμα του inconsistent intonation (όχι στην μι) γενικώς πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι κυρίως στα μικρά νούμερα της B/G. Εγώ το εντόπισα πέρα από την 6η Ε, που μπορεί να είναι θέμα γέφυρας, σε παίξιμο που κυρίως είχε την Β/G σε μεσαία τάστα. Δηλαδή 5-10. Επειδή παίζω αρκετά ανοιχτά ακόρντα με μια δυο χορδές πατημένες ανάμεσα στο 5-10-12 και τις άλλες ανοιχτές το θέμα του Intonation βγαίνει στην επιφάνεια στις 10-38 πάρα πολύ. Ενώ στο 12ο τάστο είναι ΟΚ και στην πρώτη θέση επίσης (EADGC ακόρντα) είναι ΟΚ όταν παίζω τα παράξενα συνδυασμένα ανοιχτά /πατημένα μου έβγαινε άκυρο. Εγώ το αποδίδω στα μικρά νούμερα που δημιουργούν θέμα intonation είτε από τη δύναμη του πατήματος ή το εγκάρσιο offest που μπορεί να χρειαστεί σε ένα μυστήριο ακόρντο. Κάτι που δεν συμβαίνει ποτέ πχ στην dot με τις ίδιες χορδές ή τώρα πάλι με τις ίδιες στην ίδια τέλε. Αλλιώς δεν το εξηγώ.

δεν χρειάστηκε σαφώς. Δεν το αποκλείω. Αλλά η μόνη λύση είναι να κόψω γύρες από το ελατήριο

για σας τους νεώτερους ένα καλό λεξικό είναι πάντα χρήσιμο. Δεν αποδομουμε τίποτα. Αλλωστε ο Τζίμης τις 10-38 σε στρατο τις έβαζε. Σε κανα χρόνο που θα βγάλω κι από εκεί τις φλατ θα κάνω μια δοκιμή με 10-38 και εκεί.

είμαι λίγο χειρότερος από τον μπάτμαν. Ρώτα τον argytar να σου πει. Δεν ερχόταν Νικο. Το βαγονάκι πήγαινε τέρμα, η σούστα τελείωνε και ήθελε κι άλλο. για μένα ολοκαίνουργιες. Τουλάχιστον έπιασαν τόπο στην ξύλινη