harilatron

Γιατί να μη δίνουν serial number?

Πέρα από την πλάκα έχω ένα MAC του 2007 με λειτουργικό που δεν έχει αναβαθμιστεί από το 2011 αλλά για μουσική (κάρτα+logic) δουλεύει κανονικότατα. Mόνο με το ιντερνετ έχει πρόβλημα, τα περισσότερα site δεν τα βλέπει σωστά. Επίσης έχει χάσει το integration του dropbox με το file system. (Μόνο online βλέπω τα αρχεία) Κατά τα άλλα δεν χρειάζομαι αναβάθμιση στο συγκεκριμένο και για τη συγκεκριμένη δουλειά.

Για τα διαζύγια πάρε ένα μακ, αξίζει, μην το λυπηθείς.

Ήμαρτον, στα XP με βγάζει με avatar έναν καράφλα. Μπες από MAC να δεις τη ΧΑΙΤΗ.

Ενας από τους υπολογιστές στη δουλειά έχει ακόμα win7 και έχει μείνει έτσι για συγκεκριμένες εφαρμογές. Τελευταία έχει αρχίσει να κάνει στάσεις εργασίας και λοιπούς ακτιβισμούς (τώρα "χάνει" κάποιες εξωτερικές συσκευές). Ο υπολογιστής δεν μπαίνει internet, μόνο στο dropbox είναι συνδεδεμένος για να ανεβάζει δεδομένα σε shared folders. Συμφωνώ με τη λογική "ας μείνει έτσι αφού δουλεύει" (και την τράβηξα για 3 χρόνια με αυτό το μηχάνημα) αλλά πιστεύω ότι κάποια στιγμή αναπόφευκτα φτάνει η ημερομηνία λήξης. (Τελικά θα τον αντικαταστήσουμε, σήμερα έπαιρνα προσφορές). Σε σχέση με την ερώτηση του OP, θα πήγαινα σε win10 κάποια στιγμή που θα είχα λίγο χρόνο να αφιερώσω στο στήσιμο. Παρατήρησις: Για προσωπική χρήση έχω mac. Είμαι ΠΟΛΥ σνομπ, όταν χρειάζεται να χρησιμοποιήσω τα PC φοράω γάντια και μάσκα σαν τους Γιαπωνέζους

Ως ειδικός στον παχύ ήχο και το καλό λάδι, έχω να επισημάνω ότι παχύς ήχος από strat βγαίνει με λίγο compression, λίγο overdrive (λιγότερο απ' ότι κανείς φαντάζεται αρχικά), EQ για mid boost από κάπου μετά το gain stage και κάποιο feedback από τον ενισχυτή (δηλαδή πιο εύκολα το πετυχαίνεις αν παίζεις με ένταση). Δεν αναφέρομαι σε ψυχοακουστικούς παράγοντες αλλά στο ηχογραφημένο αποτέλεσμα. Modulation και delay βοηθούν αλλά αν ο αρχικός ήχος "ξυρίζει" ή έχει πολύ attack, δεν πρόκειται να γίνει "παχύς" με το phaser ή το delay. Οι hot μαγνήτες βοηθούν, όχι τόσο λόγω output αλλά λόγω του (κατά κανόνα) περισσότερο μεσαίου αρχικού EQ. Edit, άκουσα για πρώτη φορά τώρα το clip του eangle.

Για το πλαστικό της μηχανής θα το άνοιγα, θα το θέρμαινα με το πιστολάκι των μαλλιών (καλύτερα κανονικό heatgun) και αφού το έφερνα να φαίνεται απ έξω ίσιο, θα τα το μόνωνα από μέσα με μαύρη σιλικόνη. Για τρύπα σε pickguard έχω χρησιμοποιήσει μια βίδα με μεγάλο κεφάλι (που έκοψα κοντή) με κόντρα παξιμάδι από μέσα. (Φαίνεται λίγο κάτω από το tremolo arm). Για το μαύρο pickguard μπορεί να τύπωνα (στο 3d printer) μια τάπα από μαύρο ABS και να τη σφήνωνα στην τρύπα, με δοντάκι από μέσα και "καπέλο" απ έξω. Τελείως reversible, θα φαίνεται ελάχιστα.

Καλή χρονιά σε όλους. Το πρόβλημα που περιγράφει ο OP είναι γενικότερο και δεν σχετίζεται μόνο με την ερασιτεχνική προσέγγιση με την οποία πολλοί (δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα) προσεγγίζουν το θέμα μιας αγγελίας για μπάντα. Τα τελευταία χρόνια έχει τύχει αρκετές φορές να βάλω αγγελία για κάποια εργασία και απαντούν άνθρωποι που δεν δείχνουν κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον. Δεν μιλώ για περιπτώσεις που ο άλλος ξεκάθαρα δεν είναι qualified (π.χ. δεν έχει το πτυχίο που απαιτείται). Ο άλλος που ψάχνει για δουλειά μπορεί να δοκιμάζει την τύχη του και αυτό είναι σεβαστό. Αναφέρομαι σε κάποιες (πολλές) περιπτώσεις που συμπεριφέρονται σαν πριμαντόνες κατά την πρώτη επαφή, χωρίς επίγνωση των απαιτήσεων, χωρίς να δείχνουν διάθεση να μάθουν, χωρίς καν διάθεση να απαντήσουν αν και πότε είναι διαθέσιμοι. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι ζω σε παράλληλο σύμπαν στο οποίο οφείλω εγώ να αγχώνομαι για λογαριασμό όλων αυτών που δεν ανησυχούν για τίποτα.

Άσπρα μαλλιά στην κεφαλή, μεσ' το αυτί βουή πολλή.

Παρεμπιπτόντως, μόλις διάβασα ότι το υπουργείο απάντησε ότι "θα γίνονται έλεγχοι και θα εφαρμόζονται πρόστιμα" δηλαδή ζήσε Μάη μου και σε 5 χρόνια θα το ξανασυζητήσουμε το θέμα. (https://www.lifo.gr/now/politics/262163/apantisi-voridi-stin-epistoli-diamartyrias-toy-tommy-lee-gia-ta-gaidoyrakia-tis-santorinis )

Το πρόβλημα με έχει απασχολήσει ξανά στο παρελθόν - έχω αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν να συνεχίζεται αυτή η ιστορία τόσες δεκαετίες από τότε που το συνειδητοποιήσαμε και το συζητήσαμε για πρώτη φορά. Προσωπικά αντέδρασα πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του '80 όταν έφτασα στη Σαντορίνη ως τουρίστας και με ανέβασαν σε ένα γαϊδούρι το οποίο στην πορεία το λυπήθηκε η ψυχή μου και κάποια στιγμή κατέβηκα και συνέχισα με τα πόδια. Από τότε, κάθε λίγα χρόνια, κάπως τυχαίνει και το βρίσκω μπροστά μου το θέμα και ντρέπομαι πάλι για την κατάσταση αυτή. Τα πράγματα όμως είναι λίγο πιο πολύπλοκα από την απλοϊκή επιστολή του Τομυ Λι. Αυτό που προκύπτει είναι ότι τα γαϊδούρια και τα μουλάρια της Σαντορίνης θεωρούνται μέρος της παράδοσης του νησιού και όλοι οι εμπλεκόμενοι (περιλαμβανομένων των διάφορων οργανώσεων για animal welfare) πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να συνεχίσουν να υπάρχουν προσφέροντας αυτή την υπηρεσία υπό προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις είναι να ελέγχεται το βάρος που φορτώνεται στο ζώο και να περιορίζεται το πλήθος των διαδρομών που αναγκάζεται να κάνει. Ισχυρίζονται, ότι για ένα σωστά φροντισμένο και υγιές γαϊδούρι δεν είναι πρόβλημα ούτε κακοποίηση το να κάνει 2-3 διαδρομές σε μια μέρα μεταφέροντας έναν τουρίστα μικρού βάρους. (Το βάρος που έχει νομοθετηθεί είναι τα 100 κιλά - αυτός είναι ο νόμος που παραβιάζεται και στον οποίο αναφέρεται ο Τόμι Λι.) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζεται αυτή η ιστορία: Υποτίθεται ότι μπορεί να γίνει "σωστά". Οι προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια έχουν και τη στήριξη παραγόντων του νησιού και του διεθνούς τουρισμού. Το 2018 το Donkey Sanctuary που προωθεί τέτοιες καμπάνιες μεταξύ άλλων στην Ισπανία, στο Ισραήλ (Αγ. Τόπους) και αλλού έκανε μια μεγάλη διεθνή καμπάνια για το θέμα και τότε πάλι πίεζαν τις αρχές (υπουργείο και δήμο). Η γνώμη μου είναι ότι το γαϊδούρι θα έπρεπε να καταργηθεί τελείως ως μέθοδος μεταφοράς. Θα δεχόμουν (αφού υποτίθεται είναι μέρος της παράδοσης) να παραμείνουν κάποια λίγα "εργαζόμενα" γαϊδούρια για να ανεβαίνουν παιδάκια για βόλτα στο ίσιωμα, να τα ταΐζουν, να τα χτενίζουν, να βγαίνουν φωτογραφίες κλπ. Όμως αυτό δυστυχώς δεν πρόκειται να γίνει, αφού ούτε καν οι οργανώσεις ζώων δεν το ζητούν. Δείτε κι εδώ: https://www.protagon.gr/epikairotita/metra-gia-tin-prostasia-twn-gaidouriwn-tis-santorinis-apo-ti-fetini-sezon-44341810670

Όχι φίλε, εσύ θέλεις λύση με πετροβάμβακα.

Πήρα προ ολίγων μηνών το αντίστοιχο της Bose (QC35 II) για να τα χρησιμοποιώ στα αεροπλάνα και έχω καταλήξει να τα χρησιμοποιώ συνέχεια, π.χ. για να μην ακούω ομιλίες από το διπλανό δωμάτιο ή το θόρυβο του δρόμου. Ιδια συμπεριφορά έχουν ως προς τον ήχο και το noise cancelling με τα SONY, απλά όταν τα δοκίμασα, τα Bose μου φάνηκαν λίγο πιο άνετα στο κεφάλι και στα αυτιά. (Το ίδιο είδα ότι γράφουν και στα ριβιουζ).

Μήπως να πάρουμε και μια 7η άποψη για να είμαστε σίγουροι?

Αυτό λοιπόν που μας φοβίζει δεν είναι η δυνατότητα γνώσης των στοιχείων μας (ή του αριθμού της πιστωτικής μας κάρτας) από έναν τυχαίο άνθρωπο (π.χ. τον υπάλληλο της τράπεζας) αλλά η δυνατότητα συστηματικής καταγραφής και ανάλυσης των δεδομένων μας. (Εκτός από την ταυτότητα, θυμάστε παλιά που σκανάραμε την πιστωτική μας σ' εκείνα τα χαρτιά και μετά βάζαμε και υπογραφή?) Συμφωνώ ότι υπάρχει ζήτημα, απλά αναφέρω το παράδειγμα με τις ταυτότητες στα μπαρ/εστιατόρια για να σχολιάσω ότι κοινωνίες όπως της Αμερικής είναι κάπως πιο εξοικειωμένες με την ιδέα της απόδειξης της ηλικίας μέσω επίδειξης ταυτότητας.

Ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι εδώ και δεκαετίες στην Αμερική σου ζητάει ο σερβιτόρος ταυτότητα ή διαβατήριο (αν μικροδείχνεις) για να σου σερβίρει μια μπίρα.

Όπως σωστά προαναφέρθηκε το "spring tension equals string tension" είναι ένα catchphrase που αφενός δεν ισχύει (οι ροπές είναι αντίθετες - όχι οι δυνάμεις) αφετέρου αφού το τρέμολο κάπου ισορροπεί τότε προφανώς όλες οι δυνάμεις και οι ροπές πάνω του αντισταθμίζονται. Πρόκειται λοιπόν για μία κενολογία υπό την έννοια ότι δεν χρειάζεται κάποια ειδική ρύθμιση για να επιτευχθεί η αντιστάθμιση των ροπών, αυτή θα ισχύει πάντα, όπως και να το ρυθμίσουμε. Επίσης όπως σωστά προαναφέρθηκε τα ερωτήματα είναι δύο: 1) Αν υπάρχει ροπή η οποία υποβάλλει το ίδιο το τρέμολο σε στρέψη και 2) αν ασκείται διαφορετική δύναμη στα "μαχαίρια" (ή στις διαφορετικές βίδες στο 6-βιδο). Για το πρώτο, πιθανώς ισχύει στην γενική περίπτωση αλλά δεν βλέπω πρόβλημα. Δεν έχω δει τρέμολο να σταβώνει με αυτό τον τρόπο, δηλαδή να σηκώνονται οι τυλιχτές και να μένουν κάτω τα καντίνια. Ίσως αν τα φτιάχναμε από λάστιχο να έπρεπε να το συζητήσουμε). Για το δεύτερο, πράγματι μπορεί το ένα μαχαίρι να δέχεται λίγο μεγαλύτερη δύναμη. (Σκεφτείτε να στέκεται κάποιος με τα πόδια ανοιχτά σε δύο ζυγαριές και να κρατάει στο ένα χέρι μια βαριά βαλίτσα και στο άλλο μια μικρή τσάντα: Η ζυγαριά στη μεριά της βαλίτσας θα γράψει περισσότερο). Αυτό θεωρητικά θα μπορούσε να οδηγήσει σε φθορά το μαχαίρι και σε προβλήματα της μέσης αυτού που κρατάει τη βαλίτσα μονόπαντα. Η συζήτηση ξεκινά από την φαλασία (εκ του fallacy) ότι οι τυλιχτές χορδές έχουν μεγαλύτερη τάση και άρα κάπως πρέπει να ρυθμίσουμε το τρέμολο για να δουλεύει καλύτερα. Όπως επίσης σωστά προαναφέρθηκε οι διαφορές στις τάσεις είναι σχετικά μικρές και η συζήτηση είναι περισσότερο θεωρητική παρά πρακτική. Γενικά όλα σωστά προαναφέρθηκαν, δεν ξέρω γιατί σχολιάζω. Παρεμπιπτόντως το άλλο με τα διαστήματα ημιτόνιο, τόνος κλπ στις διαφορετικές χρδές όταν τραβάμε πίσω το τρέμολο έχει να κάνει αποκλειστικά με τη θέση στην οποία το ρυθμίζουμε να ισορροπεί (δηλαδή πόση διαδρομή του αφήνουμε να έχει προς τα πίσω) και όχι με το αν το spring claw είναι υπό γωνία ή αν έχουμε 2, 3 ή 5 ελατήρια.

Μήπως μυρίζει κσίδι?

Τι βάζετε βρε σεις ξίδι και λάδι στην κιθάρα? Τι είναι, σαλάτα? Το ξίδι γενικά δεν είναι καλό για το γυμνό κσύλο, υπάρχει και μια γνωστή διαδικασία ψευτο-ageing με ξίδι και σύρμα (steel wool). Wood pickling λέγεται, ουσιαστικά οξειδώνεται το κσύλο και σκουραίνει. Προσωπικά αν χρειαστεί να καθαρίσω λίγδα ύστερα από μαστόρεμα το κάνω με νερό και σαπούνι για τα πιάτα (στα γρήγορα). Θεωρώ ότι αυτά με το κσύλο που παθαίνει σοκ και μετά θέλει ψυχολόγο αν βραχεί για λίγα δευτερόλεπτα είναι ένα ακόμα urban legend, παρόμοιο με αυτό που λέει ότι δεν κάνει να λούζεσαι κάθε μέρα γιατί σου πέφτουν τα μαλλιά. Αναφέρομαι σαφώς σε σύγχρονες κιθάρες με που στέκουν καλά στην υγεία τους. Μια vintage ταστιέρα έτοιμη να ξεκολλήσει και με τάστα έτοιμα να πεταχτούν έξω, πράγματι, δεν συνιστάται να τη βρέχουμε.

Πολλοί θα συνταχθούν με τις οπισθοδρομικές αντιλήψεις περί πάθους, συναισθήματος και "ψυχής" στην εκτέλεση και θα υποθέσουν ότι μια αλγοριθμική σύνθεση ποτέ δεν θα γίνει ισάξια με μια ανθρώπινη σύνθεση. Όμως δεν έχουν δίκιο. Η πολυπλοκότητα των σύγχρονων μεθόδων σύντομα θα μπορεί να αποδώσει μέχρι και την τσιγαρίλα στο χώρο ηχογράφησης. Ας κρατήσουμε κατά νου και το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπινων συνθέσεων είναι έτσι κι αλλιώς τετριμμένες και ανέμπνευστες. Το ερώτημα δεν είναι κατά πόσο ένα κομμάτι κώδικα μπορεί να συνθέσει κάτι άρτιο, δομημένο, ενδιαφέρον ή πολύπλοκο. Αυτό είναι βέβαιο. Το ερώτημα είναι κατά πόσο ένα πρόγραμμα ή μια σουίτα (και ο προγραμματιστής της) μπορούν να διεκδικήσουν μερίδιο της "αγοράς" των συνθετών, κατά πόσο μπορεί να γίνει star της μουσικής ένας αλγόριθμος με ένα μεγάλο database.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι γίνεται phase out το CD ως φυσικό μέσο, αυτό είναι κάπως λογικό. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι για τη μουσική εξακολουθεί να γίνεται υπερβολική συμπίεση (αναφέρομαι στο bitrate όχι στο dynamic range) ενώ οι ταχύτητες και το storage των συσκευών θα έφταναν ακόμα και για lossless. (Μια φωτογραφία κινητού είναι πλέον 20MB).

Πάντως τα video έχουν σβηστεί, ίσως να έχει κλείσει και το κανάλι αυτού που τα δημοσιοποίησε. Προφανώς υπήρξαν πιέσεις, δεν ξέρω τι νόημα έχει βέβαια αφού το video κυκλοφορεί σε άλλες 100 μεριές.

Δεν έχει σημασία τι ακριβώς ήταν αυτό που κατέστρεψαν (ελαττωματικό, επικίνδυνο, περίσσευμα). Ο τρόπος δείχνει ασέβεια (στους πόρους, στο προϊόν, στην εταιρεία) και είναι μιας μορφής ύβρις. Η Gibson πρέπει να διακόψει τη συνεργασία με αυτούς που το έκαναν. (Θα έπρεπε να το κάνει ακόμα και αν δεν είχε κυκλοφορήσει το video.)

Αυτό το καλοκαίρι μέχρι στιγμής δεν έχω ευχαριστηθεί την ησυχία της Αθήνας, όλο κάτι μαστορεύουν σε κάποιο δρόμο στις περιοχές που κινούμαι και τρώω τις ώρες μου στην κίνηση. Την επόμενη βδομάδα θα είμαι για δουλειά στην Αίγυπτο (Αλεξάνδρεια) οπότε θα κάνω και λίγο sight seeing. Το ίδιο και λίγες μέρες μετά που θα πάω στην Ινδία (Gujarat) και θα έχω μία (1) μέρα να δω τυχόν ελέφαντες. Για ανάσα δυτικού πολιτισμού θα πάω στις Σέρρες λίγο μετά το δεκαπεντάυγουστο.

Από αυτά που μπορώ να δω δεν θα έλεγα ότι η κιθάρα είναι για σκότωμα ή ευθανασία. Αν δεν έχει χτυπημένα τάστα ή στραβωμένα κλειδιά δεν χρειάζεται κάποια επισκευή. Φθορές είναι αυτά που δείχνεις. Σε σχέση με το κάλυμμα της βέργας (skunk stripe) αν κοντεύει να ξεκολλήσει, είναι κάτι που φτιάχνει εύκολα.