Haris

Μάλλον το παλικάρι εννοεί βίζα για να την κάνει για τη χώρα των ευκαιριών. Αν είναι έτσι, καλή τύχη παιδί μου. Το Αμέρικα σε περιμένει για φέρεις τα πάνω κάτω στη μουσική του σκηνή...

Το site από το link του Yameth είναι το απόλυτο ιντερνετικό who is who για τους ντράμερς. Ψάξε εκεί τους Billy Martin, Stanton Moore, Johnny Vidacovich και Johnny Rabb. Δεν παίζουν στο στυλ του Harrison και υπάρχουν φυσικά και αμέτρητοι άλλοι, αλλά αυτοί είναι οι πρώτοι με ιδιαίτερο, προσωπικό ύφος που μου ήρθαν στο μυαλό. Από τους δικούς μας υπάρχει ο Σιδηροκαστρίτης, ένας από τους μουσικότερους/ατμοσφαιρικότερους ντράμερς που έχω ακούσει. Δυστυχώς δεν θα τον βρεις στο drummerworld, αλλά υπάρχουν αρκετά βίντεο στο you tube.

Ναι καλό είναι, αλλά κατά τη γνώμη μου όχι τόσο καλό ώστε να δικαιολογεί το σχεδόν διπλάσιο χρόνο μελέτης που χρειάζεται για να το πετύχεις. Ο λόγος που προέκυψε η παραδοσιακή λαβή είναι ότι αυτή χρησιμοποιούσαν οι στρατιωτικό-marching τυμπανιστές, επειδή έτσι όπως τους κρεμόταν (το τύμπανο…) μπροστά τους, ήταν ο μόνος τρόπος να το χτυπήσουν με το αριστερό. Λογικό ήταν λοιπόν, να περάσει και στους "dance drummers" όταν εμφανίστηκε το σετ. Βέβαια, μετά προέκυψε εκείνος ο συμπαθητικός τύπος, μαζί με τους άλλους τρεις τους πώς-τους-λέγανε απ' το Λίβερπουλ, και έφερε τα πάνω κάτω… Μερικοί από τους καλύτερους ντράμερς στον κόσμο έπαιζαν ή παίζουν κυρίως με τη παραδοσιακή λαβή (Rich, Gadd, Lang, Copeland και σχεδόν όλοι οι παλιοί τζαζίστες), μερικοί άλλοι κυρίως με τη matched (Cobham, Paice, Bruford, Bill Stewart) και άλλοι και με τις δύο (Roach, Williams, Powell). Επειδή όλοι οι παραπάνω είναι κατά γενική ομολογία τέρατα στο χώρο τους - που καλύπτει είδη από την παραδοσιακή τζαζ μέχρι το metal - προσωπικά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αν στρωθείς και μελετήσεις με το σωστό τρόπο, η λαβή που θα επιλέξεις δεν έχει καμία σημασία (η σχεδόν καμία, για να μην είμαι απόλυτος...).

Πιθανότατα σημαίνει ότι το "slave" πετάλι δεν έχει την ίδια ανταπόκριση με το βασικό, κάτι που είναι γενικά συνηθισμένο στα διπέταλα. Αν σε ενοχλεί στο παίξιμο, δοκίμασε να αλλάξεις την τάση του αριστερού ελατηρίου, ώστε η αίσθηση να πλησιάσει όσο γίνεται αυτή του δεξιού.

Εγώ πάλι αυτό το βρίσκω απόλυτα αναμενόμενο, υγιές και ισορροπημένο! (Από την άλλη, θα σε συμβούλευα να μην προσπαθήσεις να εξηγήσεις - ούτε καν να αναφέρεις - στη γυναίκα σου οτιδήποτε περιλαμβάνει εσένα και τις λέξεις "3 οργασμοί", αλλά δεν περιλαμβάνει την ίδια ;D. Πάει, το πηδήξαμε το θέμα. Σόρυ bloody, δεν θα ξανασυμβεί...).

Ο καλύτερος τζαζ κιθαρίστας ήταν ο Wes, και αυτή είναι μία απόλυτα προσωπική και ταυτόχρονα 100% αντικειμενική άποψη! ;D Πάντως κι εγώ (ρε γαμώτο) το 'χασα το αφιέρωμα στον Meola - που όπως και να το κάνουμε είναι τέρας και μάλιστα ιερό... Μήπως τελικά πρέπει να πάρω τηλεόραση; Όχι ε;

Δεν θέλω να ακουστώ σεξιστής (κυρίως γιατί δεν είμαι), αλλά αν φάω στη μάπα για δύο ώρες την οποιαδήποτε μπουρούχα - βάλτε εδώ την μπουρούχα της επιλογής σας - θέλει ο "κορίτσαρος", θα προτιμούσα (μάλλον θα απαιτούσα ;)) να έχω πιο περιπετειώδη πράγματα να κάνω από το να ακούσω Στοκχάουζεν - βάλτε κι εδώ τον "ποιοτικό καλλιτέχνη" της επιλογής σας - όταν θα γυρίσω σπίτι μαζί του (με τον κορίτσαρο, όχι τον Στοκχάουζεν…).

Δεν είμαι κιθαρίστας (θεός φυλάξοι ;D), αλλά όσο παράξενο κι αν ακούγεται, το Hotel California ήταν από τα κομμάτια που μ' έκαναν να ξεκινήσω τα τύμπανα, από ένα πάρτι στη 3η Γυμνασίου που το πρωτοάκουσα (και το χόρεψα επίσης με ένα συνομήλικο κοριτσάκι, και μετά βγήκαμε στο μπαλκόνι και ξεμοναχιαστήκαμε στα σκοτεινά και εκεί για πρώτη φορά αν προσπαθείτε να διαβάσετε τη συνέχεια είστε κουτσομπόληδες και ματάκηδες…). Τότε λοιπόν βρέθηκα για πρώτη και μοναδική φορά μποροστά στο αιώνιο υπαρξιακό ερώτημα "κιθαρίστας ή ντράμερ", η απάντηση ήρθε αμέσως, και η συνέχεια ανήκει στην ιστορία. Αν όμως είχα γίνει κιθαρίστας, θα ήταν ακριβώς λόγω του σόλο του συγκεκριμένου τεμαχίου, που είναι από τα λίγα σόλο που ξέρω απ' έξω (εννοώ ότι τα τραγουδάω όποτε τα ακούω, όχι ότι τα παίζω) μαζί με τα σόλο του Sultans of Swing, του Highway Star και κανά-δυο άλλων. Τέλος πάντων για να μπω στο θέμα, μετά το πιο πάνω προσωπικό παραλήρημα (είμαι σίγουρος ότι είχα κάποιο θέμα όταν ξεκίνησα…), θα ήθελα να σχολιάσω ότι το βασικότερο πρόβλημα που ακούω εγώ - όπως υποθέτω και οι περισσότεροι προλαλήσαντες - είναι ο ήχος, που δε σε αφήνει να πολυκαταλάβεις τι ακριβώς γίνεται ("Τι λε ρε φίλε, γι' αυτό μας πρήζεις τόση ώρα;" σας ακούω να ρωτάτε. "Ναι ρε γι' αυτό, ούτε τη γνώμη μας δεν μπορούμε να πούμε εδώ μέσα;" Τέλος εσωτερικού διαλόγου…). Το καλό είναι ότι αυτό λύνεται πολύ εύκολα με μία βασική αναβάθμιση ηχογραφητικού εξοπλισμού. Δεν χρειάζονται παπάδες. Σχεδόν οτιδήποτε θα είναι καλύτερο από το μικρόφωνο της κάμερας. Κατά τα άλλα, νομίζω ότι το' χεις οπότε περιμένουμε νεότερα. Και με πρίζωσες να κάτσω να γράψω τύμπανα επάνω στο drumless που κυκλοφορεί στο net…

Κι εμένα πολύ μου άρεσε. Αλλά ναι ρε γαμώτο, είναι ατμοσφαιρικό κομμάτι και ο θόρυβος μας χαλάει λίγο το κλίμα...

Ippex, αν είναι από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει δασμούς.

Senti, όπως είπε και ο chembeast, η εξήγηση είναι απλή: κουράζεσαι (πιάνεσαι, παθαίνεις αγκύλωση και άλλοι επιστημονικοί όροι...). Είναι ακριβώς όπως η γυμναστική. Μαθαίνεις το σώμα σου να κάνει κάτι που δεν το' χει από τη φύση του, και το σώμα δεν μαθαίνει αμέσως. Δεν μπορείς να κάνεις 100 κάμψεις με τη μία αν "δεν έχεις πέσει και δεν έχεις πάρει" ποτέ στη ζωή σου. Πέρα από τη σωστή στάση, τη σωστή τεχνική κ.λπ. (τα οποία, όσες πληροφορίες και αν υπάρχουν στο Internet, καλό είναι κάποιος να σου δείξει και από κοντά), θα πρέπει να σταματάς πριν αρχίσεις να νιώθεις έντονη κόπωση, ακόμη και αν αυτό γίνεται μέσα σε ένα λεπτό. Βρες μια ταχύτητα που δεν σε κουράζει, όσο αργή και αν είναι, και παίζε σ' αυτή. Ανέβαζε σταδιακά μέχρι το όριό σου, και μόλις ζοριστείς λίγο ξαναπέσε. Θα πάρει χρόνο αλλά τελικά θα φτάσεις εκεί που θέλεις.

Σε καταλαβαίνω. Κι εγώ κατάφερα και να το δω ολόκληρο (εντάξει πήδηξα κανά τριάρι τέταρτα) γιατί είδα μερικές γνωστές παλιές φάτσες και μ' έπιασε μια ψυχολογία... ;) Playloud, αν δεν πεις ποιος είσαι θα σκάσω! ("Σκάσε", είναι η απάντηση! ;D)

Εδώ ήταν και με ισχυρή παρουσία, αλλά (ευτυχώς) δεν βρέθηκε κανείς να κάτσει να κάνει ένα 2ωρο ερασιτεχνικό ντοκιμαντέρ εκθειάζοντάς τους... Enoxos_Boody, με βάση τα σχόλιά σου μετά το "είχε ενδιαφέρον κ δεν βαρέθηκα καθόλου", να υποθέσω ότι δεν βαρέθηκες επειδή κατάφερε να σε κρατήσει τσαντισμένο για δύο ώρες; ;D

Ορίστε οι Ρώσοι! Παρόμοιες υπηρεσίες παρέχει και ο D. Weckl μέσω του site του, αλλά κάτι μου λέει ότι θα είναι κομμάτι ακριβότερος (και εκτός αυτού είναι πιο επιλεκτικός ως προς το πού παίζει - π.χ. ο δίσκος του Φακανά - ενώ από ότι άκουσα αυτοί είναι λίγο μπάτε-σκύλοι-αλέστε ;D). Όχι ότι θα είμαστε οι πρώτοι, αλλά τι θα λέγατε να διευρύνουμε την ιδέα και κάνουμε το ίδιο τα μέλη του Noiz, με motto "Θα σας κάνουμε το κομμάτι αγνώριστο!" ;)

Επειδή υπήρξα (μικρό και σύντομο) κομμάτι αυτής ακριβώς της σκηνής και της περιόδου που περιγράφει το ντοκιμαντέρ, και έχω παίξει με κάποιους από αυτούς που συνεντευξιάζονται και με άλλους που δεν εμφανίζονται, είτε στα ίδια γκρουπ είτε σε κοινές συναυλίες, με έπιασε μια μικρή νοσταλγία βλέποντάς το. Αυτό βέβαια δεν το κάνει λιγότερο ερασιτεχνικό και μελοδραματικό...

Ναι, το έχω δει και έχω πικραθεί... (όπως κάθε φορά που ακούω τον Colaiuta ;D).

Φτου, κι εγώ θα περιμένω κανά δίμηνο... Μα καλά, κοιμούνται στο Amazon; >:(

marathon, +1000. Για ένα φεγγάρι, τα κομμάτια κυκλοφορούσαν δωρεάν online και είχα κατεβάσει αρκετά. Όμως όταν είδα τα 4-5 δείγματα που υπάρχουν στο you tube, κατάλαβα πόσο διαφορετική διάσταση τους δίνει η εικόνα (και δεν εννοώ μόνο την Tal, για σας που πάει αμέσως το μυαλό σας στο πονηρό ;)). Ερώτηση, έχει κυκλοφορήσει το DVD; Γιατί το έχω προ-παραγγείλει στο Amazon, το οποίο το σημειώνει ως προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις 30 Μαρτίου... eangle, νομίζω ότι αυτά που φοράει είναι in-ear monitors (τα οποία κατά πάσα πιθανότητα συνέβαλλαν στο να τον κουφάνει... ;D)

Τα "sound offs" θα κόψουν αρκετά αλλά πάλι δεν θα είναι τελείως αθόρυβα. Μία άλλη (ριζική) λύση, μόνο για μελέτη, είναι να βάλεις mesh heads (σήτες). Δεν θα ακούς τον φυσικό ήχο των τυμπάνων βέβαια, αλλά ούτε και κανείς άλλος...

"There are some bands that don't have an organist as part of their line-up, but these tend to be talentless idiots" (εδώ πέφτουν οι U2), "with non-original ideas" (Oasis), "and shit for brains" (ξανά-μανά U2). Ο απομαγνητοφωνητής της περιοχής σας (ο οποίος παρεμπιπτόντως, πιστεύει ότι το κορίτσι κάνει χιούμορ).

Συμφωνώ. Στον J. Beck θα πήγαινα με χίλια, ειδικά σε χώρο όπως το Ronnie Scott's (προς το παρόν παρήγγειλα το DVD για να διασκεδάσω τον πόνο μου που δεν ήμουν εκεί...), στους AC/DC ίσως (και ναι εκεί θέλω αρένα, και δεν με νοιάζει που θα περιστοιχίζομαι από πιτσιρίκια που ήταν αγέννητα όταν έβγαινε το Highway To Hell!), στους Pistols ούτε με σφαίρες. (Μα είναι δυνατόν, το συγκρότημα που το καλύτερο στοιχείο του ήταν ότι "it burned out and didn't fade away" να κάνει ριγιούνιον... Ευτυχώς που ο Lydon - ως ευφυής άνθρωπος - συνεχίζει να σαρκάζει και να αυτοσαρκάζεται: "I am old, I am fat and I am back!" Αλλά ξέφυγα απ' το θέμα...)

Όταν τους είχα πρωτοδεί να παίζουν το Tear it Up στο 'URGH! A Music War' ή αντίδρασή μου ήταν "τι ειν' αυτό ρε;". Μετά από κάποια χρόνια στο Ρόδο (όταν πλέον ήξερα τι ήταν αυτό) ήταν απίστευτοι. Ο Lux είχε τρομερή ενέργεια (και η Ivy τροφοδοτούσε τις φαντασιώσεις μου για χρόνια... ;)). Από τα λίγα συγκροτήματα που κατάφεραν να χαστουκίσουν την εποχή τους. Κρίμα...

Δεν ξέρω ποιό πρόγραμμα χρησιμοποιείς, αλλά παρότι η σημειογραφία των τυμπάνων δεν έχει στανταριστεί απόλυτα (απαράδεκτο), το σίγουρο είναι ότι τα "x" δεν χρησιμοποιούνται για το ταμπούρο και την κάσα.

Simow, στο αρχικό fill δεν ακούω τα flams που έχεις γράψει, και με μπέρδεψαν και τα "x" που γενικά αντιστοιχούν σε πιατινο-χάιχατ. Εμένα το πρώτο μου ακούγεται κάπως έτσι (βλ. επισύναψη), ξεκινώντας με βαθύ, και με αρκετά μεγάλη διαφορά στις δυναμικές μεταξύ των τονισμένων και μη νοτών. Εκτός αν κατάλαβα λάθος σημείο... Κόλλησα και ένα ηχητικό για του λόγου το αληθές.

Κακώς, κάκιστα! Να συναντηθείτε άμεσα, να κάνετε μία πρόβα (άντε δύο...) και να μας ενημερώσετε για τα dates της περιοδείας! ;D