Alex Raptakis

Έξτρα τιπ: Ο "σωστός" τρόπος να χρησιμοποιήσεις ένα reverb σε διαφορετικά tracks είναι να το φτιάξεις σαν FX-track και να το βάλεις σαν Send effect (όχι Insert). Με αυτό τον τρόπο φτιάχνεις ένα "δωμάτιο" και το στέλνεις όπου θες. Επίσης μπορείς να κάνεις ό,τι θες στο reverb, πχ να του βάλεις ένα EQ, για να κόψεις χαμηλά reflections που μπορεί να δημιουργούν πρόβλημα.

Αυτός ο Αλί θα μας τρελάνει μου φαίνεται.

Νομίζω αυτό το θέμα έχει μεγάλο βάθος, γιατί δεν είναι μόνο κιθαριστικό ζήτημα, αλλά όπως είναι και ο LK, για τα αυτοκίνητα, εγώ θα πω και για τις μηχανές, αλλά γενικότερα ισχύει για το οτιδήποτε μπορεί να κριθεί από την εξωτερική του εμφάνιση. Κάπου το 17 έκανα έρευνα αγοράς για μηχανή. Μου άρεσε πολύ μία, είδα reviews, επιδόσεις, κτλ, την έφερε και μια αντιπροσωπία κοντά στο σπίτι μου, και λέω οκ εδώ είμαστε. Με το που ανέβηκα πάνω, είπα, οκ αυτό δεν είναι για μένα, τέλος. Το ίδιο είχα πάθει και με μία Strat, του τριχίλιαρου όπως τη λέγαμε τότε πιτσιρικάδες. Ήταν η πιο άβολη κιθάρα που είχα πιάσει, και συγκριτικά μια Epiphone των 600 ήταν για μένα ότι καλύτερο. Μετά βέβαια έπιασα μια αντίστοιχη Gibson και έπαθα την πλακάρα μου. Πολύ αργότερα, έπιασα superstrat και είπα, δεν υπάρχει άλλο όργανο για τα δικά μου χέρια. Αυτό είναι. Όχι τίποτ'αλλο, αλλά - πώς να το πω... Όταν "φανταζόμουν" τον εαυτό μου να παίζει κιθάρα, αυτή την αίσθηση είχα στο μυαλό μου. Φυσικά η εξωτερική εμφάνιση είναι μεγάλο κομμάτι, γιατί όπως έχουμε πει σε πολλά threads με αρχάριους που ψάχνουν να πάρουν κιθάρα, πρέπει να σου αρέσει αυτό που βλέπεις. Πρέπει να το ερωτευτείς, και κάθε φορά που το βλέπεις να θες να το πάρεις και να παίζεις ασταμάτητα.

ΕΓΩ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΑΜΕΡ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ALEX. ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ!!1! ΑΝΤΕ ΠΧΙΑ ΟΛΟ ΤΕΛΕ, ΣΤΡΑΤ, ΤΕΛΕ, ΤΕΛΕ, ΚΑΙ ΣΤΡΑΤ. ΑΜΑΝ! Πέρα από την πλάκα, εγώ χάρηκα πολύ γιατί αντιλήφθηκα μια μεγάλη ανακούφηση στα λόγια του πολύ αγαπητού (πρώην) αφεντικού. Αλήθεια χάρηκα, και είμαι σίγουρος ότι έχει κάνει την καλύτερη επιλογή που μπορούσε. Συμφωνώ φουλ με Κορμούλ (κάνει και ρίμα). Εγώ, όπως ελπίζω και εσείς, θα συνεχίσω να έρχομαι σε αυτό το στέκι. Μου έχει δώσει πολλά, και δεν είναι στα σχέδιά μου να το αλλάξω για κάτι άλλο. Εύχομαι τα καλύτερα!

Εγώ νομίζω ότι έκανες πολυ καλή δουλειά και το διαχειρίστηκες άψογα, και όσον αφορά την επιλογή στους ήχους σου, και σαν arrangement. Μπράβο!

Ήθελα κι' άλλο!

Τα περισσότερα βίντεο του What The Fact δεν τα γράφει αυτός. Έχουν μάλιστα αρκετό clopy-paste με απλή 1:1 μετάφραση από ξένες παραγωγές. Το πουλάει καλά πάντως. Τώρα για το συγκεκριμένο βίντεο... Ε ντάξει δε θέλει και πολύ μυαλό.

Τα GGD μου αρέσουν πολύ γενικά, αν και το συγκεκριμένο δε το έχω πολυακούσει. Αν θυμάμαι καλά είναι One-Kit-Wonder, που αυτά γενικά δε θέλουν πολύ μειξάρισμα. Από την άλλη πρέπει να το φέρνεις στα μέτρα σου, είτε με EQ, είτε με τις επιπλέον built-in ρυθμίσεις που έχει. Αλλά και πάλι έχει θέμα με τα timings. Μήπως ήθελε να πειράξεις λίγο το timing της κιθάρας για να μην ακούγεται τόσο off σε κάποια σημεία? Είναι πολύ μπίζιλη και βαρετή δουλειά βέβαια... Αν θες να γίνεις καλύτερος στο να γράφεις τύμπανα, θα σου έλεγα να βάλεις ένα κομμάτι που σου αρέσει, απλό για αρχή, και προσπάθησε να το αντιγράψεις μόνος σου σε midi απλά ακούγοντάς το, αλλά με όλα τα γυρίσματα, δυναμικές, κτλ. Μπορείς σίγουρα να βρεις και drum-only εκδοχές. ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΦΕΪΝΤ ΤΙ ΝΑ ΠΩ... Ο καθένας με τα βίτσια του!

Νομίζω πως δεν θα έρπεπε να το έχεις σαν προτεραιότητα το κινητό, όσον αφορά το τελικό master. Αλλά τεχνικά μιλώντας, όταν κάνεις stereo separation, αυτό δε σημαίνει ότι πάνε όλα καρφί δεξιά ή αριστερά. Υπάρχει ένα φάσμα στο ενδιάμεσο που μπορείς να το ελέγξεις με διάφορα εργαλεία όπως το iZotope Imager που είναι και τσάμπα απ'όσο θυμάμαι. Υπάρχει και η multiband εκδοχή του που μπορείς να ελέγξεις το stereo separation ανάλογα τις συχνότητες, για παράδειγμα, μπορείς να βάλεις τα μπάσα στο καράκεντρο (που συνήθως αυτό είναι το σωστό), αλλά τις ψηλές, κοφτερές να τις βάλεις στο πλάι. Στη δική σου περίπτωση βέβαια, εγώ θα έκοβα μπάσο από το synth γενικότερα, γιατί ίσως συγκρούεται αρκετά με το κεντρικό μπάσο. Με τέτοιους τρόπους βγαίνει λίγο πιο ισορροπιμένο αποτέλεσμα, και αν-όταν κάποιος ακούσει σε mono, τότε καταφέρνει να ακούσει στοιχεία από παντού, χωρίς το ένα να καλύπτει το άλλο.

Μπράβο ρε Μπάμπη που έκανες το παραπάνω βήμα και τελείωσες ένα κομμάτι! Κάθε αρχή και δύσκολη λένε, αλλά πού να ξεραν πόσο δύσκολο είναι να πεις - οκ τέλος, φτάνουν οι αλλαγές, κτλ... Μπράβο εννοείται και για το κομμάτι, αλλά τα καλά τα έχουν αναφέρει οι υπόλοιποι. Εγώ είμαι γνωστός σκληρός καρ***λης του φόρουμ οπότε θα πω ότι "σημείωσα". Μου άρεσε το κομματάκι, με εξέπλιξε ευχάριστα σε αρκετά σημεία. Και η μείξη είναι οκ, εγώ σίγουρα θα διαχειριζόμουν κάποια πραγματάκια διαφορετικά, αλλά είναι και θέμα γούστου από ένα σημείο κ'έπειτα. Για παράδειγμα η μπότα μου φαίνεται λίγο άψυχη, σαν να μην έχει καθόλου βάθος. Speaking of drums, τι γίνεται με τα timings? Είναι αυτό που λέμε all over the place. Λίγο μπροστά, λίγο πίσω, κλοτσάει και για μένα το χαλάει όλο. Δεν έχω καταλάβει από τα υπόλοιπα σχόλια τι έγινε. Τέλος, για το τέλος, θα το πω. ΑΧ ΑΦΤΑ ΤΑ ΦΕΪΝΤ ΆΟΥΤ ΔΕΝ ΤΑ ΜΠΟΡΩ!!!11 Γιατί βρε δε γράφετε ένα κλείσιμο? Πώς θα το παίξεις live?

Πώς σας ήρθαν οι Pendulum βρε παιδιά, αυτοί είναι φουλ ηλεκτρονικοί, γρήγοροι, άλλη φάση τελείως. Δε μου φαίνεται ότι είναι καλή η σύγκριση. εκτός αν έχω χάσει κανένα κομμάτι που μπορεί να μοιάζει. Andrew εμένα το κομμάτι μου ακούγεται πολύ φορτωμένο. Μου ακούγονται όλα πολύ στο κέντρο, πολύ mono, πώς να το πω. Ειδικά τα δεύτερα φωνητικά μπλέκονται πολύ με τα main. Χρειάζεται σίγουρα καλύτερο stereo separation που λένε. Την πρώτη φωνή σίγουρα θα την ανέβαζα λιγάκι, γιατί από το σημείο που μπαίνουν όλα τα όργανα, αρχίζει και χάνεται. Νομίζω το synth που έχεις βάλει στην αρχή θέλει ένα δυνατό low-cut, γιατί όταν μπαίνει το μπάσο νομίζω πως αρχίζει και χτίζεται μια μπασίλα. Μάλλον το άφησες έτσι επειδή ακούγεται μόνο του στην εισαγωγή. Η λύση εδώ είναι, είτε να κάνεις automation στο EQ, όπου να κόβεις τα μπάσα μόλις μπει το μπάσο, ή να κάνεις ένα δεύτερο track που να έχει διαφορετικό EQ όταν παίζει μαζί με άλλα tracks που μπορεί να χτυπάνε ίδιες συχνότητες. Η καλύτερη και πιο "δημιουργική" λύση είναι να κάνεις sidechain compression βάσει του μπάσου. Είναι αρκετά σύνηθες, ειδικά στην ηλεκτρονική μουσική, όταν έχεις synth και μπάσο να "αφαιρείς" από το synth όταν παίζει το μπάσο. Αυτό δημιουργεί ένα "pulse effect" που αν γίνει σωστά είναι πολύ καλό και βοηθάει πολύ τη μείξη.

Μέσα στην απλότητά του βγάζει τη μαμαδίστικης ζεστασιά που σε χαλαρώνει χωρίς πολλά πολλά. Ακούγεται ευχάριστα, αλλά μου είναι αρκετά γνώριμη αυτή η αρμονική συνοχή.

Καλά δε βρίσκω λόγο να πάρει κάποιος PC ηχεία στα 90+ ευρώ και να μην πάρει τα Presonus Eris ή κάτι αντίστοιχο.

Πώς θα συνδέσεις την κιθάρα στον υπολογιστή; Θα χρειαστείς κάρτα ήχου (audio interface), γιατί χωρίς αυτή, ενδέχεται με άλλους τρόπους να έχεις input lag. Στις κάρτες ήχου συνήθως βάζουμε 1+1 ηχεία, ένα για δεξιά και ένα για αριστερά. Θεωρητικά μπορείς να συνδέσεις ένα τέτοιο συμβατικό σετ ηχείων, αλλά δεν είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Σε αυτή την τιμή παίρνεις ένα σετ Presonus Eris και είσαι υπερ-καλυμμένος. Ή μάλλον εννοείς ότι θες να βάλεις απευθείας πάνω στο Ampero τα ηχεία. Φαντάζομαι μπορείς να τα βάλεις στην είσοδο Headphones.

Έτσι να βλέπουν να μαθαίνουν κάποιοι το πώς είναι η ωραία ambient.

Συνήθως οι snobs είναι είτε φουλ παραδοσιακοί, είτε κλασσικοί επειδή "από εκεί ξεκίνησαν όλα", είτε jazzίστες λόγω μελωδικής πολυπλοκότητας, είτε - οι καλύτεροι - prog snobs, λόγω ρυθμικής πολυπλοκότητας. Electro-snob πρώτη φορά βλέπω πραγματικά. Το να αναφαίρεται ο οποιοσδήποτε, για οποιοδήποτε είδος μουσικής -έτσι- δεν τον καθιστά έξυπνο ή "μπροστά". Κάθε είδος μουσικής υπάρχει γιατί προσφαίρει κάτι, είτε σε ένα μικρό μέρος του πληθυσμού, είτε σε μεγαλύτερο. Άλλα είδη είναι για χαλάρωση, άλλα για ξέσπασμα, άλλα για "ξύπνημα", και άλλα για χωρό. Ακόμα και στο χωρό δηλαδή, άλλα είναι για προσωπική έξφραση, άλλα για ρομαντισμό, άλλα για απελευθέρωση ενέργειας, κτλ. Επίσης, να πούμε ότι, η μουσική εξελίσσεται, όπως και ο άνθρωπος άλλωστε. Υπάρχουν ναι μεν τα παλιά rock, η παλιά jazz, παλιά λαϊκά-ρεμπέτικα, pop, κοκ, αλλά δεν είναι ανάγκη να μείνεις εκεί. Αν εγώ σου πω ότι ακούω metal, εσύ με το μυαλό που έχεις θα νομίζεις ότι είμαι ψηλός μαλλιάς με τατουάζ και καρφιά στα χέρια που ακούει Metallica και Iron Maiden, έχει Flying V κιθάρα, καπνίζει και πίνει μπίρες όλη μέρα, και μιλάει με στεντόρια βαριά φωνή. Προφανώς υπάρχουν και αυτοί, που τους αρέσει να μένουν στα παλιά για τους δικούς τους λόγους, και δεν είναι καθόλου κακό αυτό - αλλά και να ήταν, γιατί εσύ συγκεκριμένα να το κατακρίνεις; Τώρα για τα 11 τραγούδια σε 16 ώρες... Μπράβο για την αποφασιστικότητά σου θα πω. Εγώ θέλω τόσο για να κάνω τα πρώτα σκίτσα. Προχτές λέγαμε για τον Trevor Morris που γράφει 1 έτοιμο λεπτό κάθε 2 ώρες, οπότε μπράβο.

Από τα καλύτερα που έχω ακούσει να ανεβαίνουν εδώ στο Noiz.

Έλα ρε πολύ καλό! Νομίζω ότι οι κιθάρες στα αριστερά είναι αρκετά πάνω στη μείξη και κάνουν όλα τα υπόλοιπα να ακούγονται πολύ κάτω. Με λίγο μάζεμα θα είναι σούπερ!

Για μένα το πολύ reverb είναι περιττό, κυρίως γιατί πιστεύω από την εμπειρία μου ότι μπορείς να πετύχεις ambience με άλλους τρόπους, όπως granular synthesis και e-bows. Επίσης ακούω πάρα πολλούς ήχους που αγγίζουν τα όρια του white noise, με αποτέλεσμα να χάνεται η οποιαδήποτε μουσικότητα και αρμονία, ειδικά στις υψηλές συχνότητες. Τεχνικά, μέσα σε όλο αυτό το χάος που δημιουργεί το υπερβολικό reverb, ακούγονται κάποια clicks, που μάλλον είτε είναι processing errors (που το έκανε και μένα παλιά το FL Studio), είτε κάτι έχει πάει λάθος στο automation. Τέλος, αν ξεκινάς τις μουσικές σου σχέσεις με το "δε με καταλαβαίνουν", τότε θα έλεγα να κάνεις ένα βήμα πίσω και να το ξανασκευτείς, ιδιαίτερα αν σου συμβαίνει συχνά. Επίσης, bold of you to assume (που λένε και στο χωριό μου) ότι κάποιος, ο οποιοσδήποτε, δεν έχει ακούσει κάτι, ιδιαίτερα στα πλαίσια ενός μουσικού φόρουμ. Φυσικά όλοι έχουμε προτιμήσεις, ερεθίσματα, ή απλά γούστο. Εσύ ζήτησες τη γνώμη μας, οπότε θα πρέπει να είσαι και σε θέση να τη δεχτείς. Στο κάτω κάτω δεν είπε και κάτι κακό ο Μάνος, μην αρπάζεσαι χωρίς λόγο. Προσωπικά έχω ακούσει αρκετό ambient, και μου αρέσει αρκετά να εξερευνώ συναισθήματα μέσα από αυτό. Μου αρέσει επίσης όταν κολλάει με άλλα είδη, ιδιαίτερα σε intros ή outros, βλέπε για παράδειγμα η εισαγωγή του Octavarium από Dream Theater, όπου μιλάμε για ambient ύφος αλλά με απόλυτη μουσικότητα και στοχευμένο ήχο.

Όμορφο είναι, εντάξει αυτή η δανεισμένη IVm πολύ κλασική. Ωραία τα τύμπανα, έχουν χαρακτήρα. Σε ένα σημείο σκοντάφτουν λίγο αλλά οκ δε χάθηκε κι ο κόσμος. Ο lead ήχος δε με τρέλανε, μου θύμησε λίγο Φώσκολο ή σαπουνόπερες της εποχής. Αλλά γενικότερα μια χαρά είναι το κομματάκι!

Πολύ όμορφοι ήχοι, σε αρκετά καλή μείξη με καλές ισορροπίες. Από αυτά που άκουσα, το 1ο για μένα είναι το καλύτερο, αν και γενικότερα δεν υπάρχουν και πολλά κοινά ανάμεσά τους. Που άρεσε πολύ ο ήχος στο πιάνο και το όλη ατμόσφαιρα. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν το glissando στο 1:06, φοβερό. Μου φάνηκε βέβαια ότι οκ, ναι είναι shorts, αλλά τελειώνουν κάπους απότομα. Σίγουρα κάποια σηκώνουν ανάπτυξη - δε χρειάζεται να ναι μεγάλη, αλλά έστω λίγο παραπάνω για να είναι μια ολοκληρωμένη ιστορία - ή καλύτερα, πιο εύπεπτη ας πούμε.

Ντάξει δε θα πω τα ίδια, μόνο το ότι δεν καταλαβαίνω γιατί δε το παίρνεις σοβαρά το όλο θέμα.

Ντάξει ο τύπος έχει 2 Primetime Emmies, και έχει γράψει τα κέρατά του. Πιο γνωστός για τη δουλειά του στη σειρά Vikings. Γενικά είναι υψηλού βεληκενούς συνθέτης. Έκανε κάποια στιγμή μια πολύ ωραία σειρά στο YouTube περί media composition, αλλά τη σταμάτησε λόγω φόρτου.

Η πλάκα είναι ότι ο συγκεκριμένος λέει ότι γράφει 6 λεπτά μουσικής μέσα σε μία εργάσιμη μέρα, ή 1 λεπτό τις 2 ώρες minimum. Και αυτά τα νούμερα μιλάνε για ολοκληρωμένη, έτοιμη προς χρήση μουσική, και υποστηρίζει ότι το template τον βοηθάει πολύ στο να κερδίζει χρόνο. Έχει τρομακτικό πρόγραμμα workflow. Εγώ απορώ αν μπορώ να γράψω 1 λεπτό τη βδομάδα...