Alex Raptakis

Καλά δε βρίσκω λόγο να πάρει κάποιος PC ηχεία στα 90+ ευρώ και να μην πάρει τα Presonus Eris ή κάτι αντίστοιχο.

Πώς θα συνδέσεις την κιθάρα στον υπολογιστή; Θα χρειαστείς κάρτα ήχου (audio interface), γιατί χωρίς αυτή, ενδέχεται με άλλους τρόπους να έχεις input lag. Στις κάρτες ήχου συνήθως βάζουμε 1+1 ηχεία, ένα για δεξιά και ένα για αριστερά. Θεωρητικά μπορείς να συνδέσεις ένα τέτοιο συμβατικό σετ ηχείων, αλλά δεν είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Σε αυτή την τιμή παίρνεις ένα σετ Presonus Eris και είσαι υπερ-καλυμμένος. Ή μάλλον εννοείς ότι θες να βάλεις απευθείας πάνω στο Ampero τα ηχεία. Φαντάζομαι μπορείς να τα βάλεις στην είσοδο Headphones.

Συνήθως οι snobs είναι είτε φουλ παραδοσιακοί, είτε κλασσικοί επειδή "από εκεί ξεκίνησαν όλα", είτε jazzίστες λόγω μελωδικής πολυπλοκότητας, είτε - οι καλύτεροι - prog snobs, λόγω ρυθμικής πολυπλοκότητας. Electro-snob πρώτη φορά βλέπω πραγματικά. Το να αναφαίρεται ο οποιοσδήποτε, για οποιοδήποτε είδος μουσικής -έτσι- δεν τον καθιστά έξυπνο ή "μπροστά". Κάθε είδος μουσικής υπάρχει γιατί προσφαίρει κάτι, είτε σε ένα μικρό μέρος του πληθυσμού, είτε σε μεγαλύτερο. Άλλα είδη είναι για χαλάρωση, άλλα για ξέσπασμα, άλλα για "ξύπνημα", και άλλα για χωρό. Ακόμα και στο χωρό δηλαδή, άλλα είναι για προσωπική έξφραση, άλλα για ρομαντισμό, άλλα για απελευθέρωση ενέργειας, κτλ. Επίσης, να πούμε ότι, η μουσική εξελίσσεται, όπως και ο άνθρωπος άλλωστε. Υπάρχουν ναι μεν τα παλιά rock, η παλιά jazz, παλιά λαϊκά-ρεμπέτικα, pop, κοκ, αλλά δεν είναι ανάγκη να μείνεις εκεί. Αν εγώ σου πω ότι ακούω metal, εσύ με το μυαλό που έχεις θα νομίζεις ότι είμαι ψηλός μαλλιάς με τατουάζ και καρφιά στα χέρια που ακούει Metallica και Iron Maiden, έχει Flying V κιθάρα, καπνίζει και πίνει μπίρες όλη μέρα, και μιλάει με στεντόρια βαριά φωνή. Προφανώς υπάρχουν και αυτοί, που τους αρέσει να μένουν στα παλιά για τους δικούς τους λόγους, και δεν είναι καθόλου κακό αυτό - αλλά και να ήταν, γιατί εσύ συγκεκριμένα να το κατακρίνεις; Τώρα για τα 11 τραγούδια σε 16 ώρες... Μπράβο για την αποφασιστικότητά σου θα πω. Εγώ θέλω τόσο για να κάνω τα πρώτα σκίτσα. Προχτές λέγαμε για τον Trevor Morris που γράφει 1 έτοιμο λεπτό κάθε 2 ώρες, οπότε μπράβο.

Από τα καλύτερα που έχω ακούσει να ανεβαίνουν εδώ στο Noiz.

Έλα ρε πολύ καλό! Νομίζω ότι οι κιθάρες στα αριστερά είναι αρκετά πάνω στη μείξη και κάνουν όλα τα υπόλοιπα να ακούγονται πολύ κάτω. Με λίγο μάζεμα θα είναι σούπερ!

Για μένα το πολύ reverb είναι περιττό, κυρίως γιατί πιστεύω από την εμπειρία μου ότι μπορείς να πετύχεις ambience με άλλους τρόπους, όπως granular synthesis και e-bows. Επίσης ακούω πάρα πολλούς ήχους που αγγίζουν τα όρια του white noise, με αποτέλεσμα να χάνεται η οποιαδήποτε μουσικότητα και αρμονία, ειδικά στις υψηλές συχνότητες. Τεχνικά, μέσα σε όλο αυτό το χάος που δημιουργεί το υπερβολικό reverb, ακούγονται κάποια clicks, που μάλλον είτε είναι processing errors (που το έκανε και μένα παλιά το FL Studio), είτε κάτι έχει πάει λάθος στο automation. Τέλος, αν ξεκινάς τις μουσικές σου σχέσεις με το "δε με καταλαβαίνουν", τότε θα έλεγα να κάνεις ένα βήμα πίσω και να το ξανασκευτείς, ιδιαίτερα αν σου συμβαίνει συχνά. Επίσης, bold of you to assume (που λένε και στο χωριό μου) ότι κάποιος, ο οποιοσδήποτε, δεν έχει ακούσει κάτι, ιδιαίτερα στα πλαίσια ενός μουσικού φόρουμ. Φυσικά όλοι έχουμε προτιμήσεις, ερεθίσματα, ή απλά γούστο. Εσύ ζήτησες τη γνώμη μας, οπότε θα πρέπει να είσαι και σε θέση να τη δεχτείς. Στο κάτω κάτω δεν είπε και κάτι κακό ο Μάνος, μην αρπάζεσαι χωρίς λόγο. Προσωπικά έχω ακούσει αρκετό ambient, και μου αρέσει αρκετά να εξερευνώ συναισθήματα μέσα από αυτό. Μου αρέσει επίσης όταν κολλάει με άλλα είδη, ιδιαίτερα σε intros ή outros, βλέπε για παράδειγμα η εισαγωγή του Octavarium από Dream Theater, όπου μιλάμε για ambient ύφος αλλά με απόλυτη μουσικότητα και στοχευμένο ήχο.

Όμορφο είναι, εντάξει αυτή η δανεισμένη IVm πολύ κλασική. Ωραία τα τύμπανα, έχουν χαρακτήρα. Σε ένα σημείο σκοντάφτουν λίγο αλλά οκ δε χάθηκε κι ο κόσμος. Ο lead ήχος δε με τρέλανε, μου θύμησε λίγο Φώσκολο ή σαπουνόπερες της εποχής. Αλλά γενικότερα μια χαρά είναι το κομματάκι!

Πολύ όμορφοι ήχοι, σε αρκετά καλή μείξη με καλές ισορροπίες. Από αυτά που άκουσα, το 1ο για μένα είναι το καλύτερο, αν και γενικότερα δεν υπάρχουν και πολλά κοινά ανάμεσά τους. Που άρεσε πολύ ο ήχος στο πιάνο και το όλη ατμόσφαιρα. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν το glissando στο 1:06, φοβερό. Μου φάνηκε βέβαια ότι οκ, ναι είναι shorts, αλλά τελειώνουν κάπους απότομα. Σίγουρα κάποια σηκώνουν ανάπτυξη - δε χρειάζεται να ναι μεγάλη, αλλά έστω λίγο παραπάνω για να είναι μια ολοκληρωμένη ιστορία - ή καλύτερα, πιο εύπεπτη ας πούμε.

Ντάξει δε θα πω τα ίδια, μόνο το ότι δεν καταλαβαίνω γιατί δε το παίρνεις σοβαρά το όλο θέμα.

Ντάξει ο τύπος έχει 2 Primetime Emmies, και έχει γράψει τα κέρατά του. Πιο γνωστός για τη δουλειά του στη σειρά Vikings. Γενικά είναι υψηλού βεληκενούς συνθέτης. Έκανε κάποια στιγμή μια πολύ ωραία σειρά στο YouTube περί media composition, αλλά τη σταμάτησε λόγω φόρτου.

Η πλάκα είναι ότι ο συγκεκριμένος λέει ότι γράφει 6 λεπτά μουσικής μέσα σε μία εργάσιμη μέρα, ή 1 λεπτό τις 2 ώρες minimum. Και αυτά τα νούμερα μιλάνε για ολοκληρωμένη, έτοιμη προς χρήση μουσική, και υποστηρίζει ότι το template τον βοηθάει πολύ στο να κερδίζει χρόνο. Έχει τρομακτικό πρόγραμμα workflow. Εγώ απορώ αν μπορώ να γράψω 1 λεπτό τη βδομάδα...

Πρόσφατα είχα μια μικρο-συζήτηση μέσω Twitter για το θέμα αυτό, γύρω από το deactivated template. Η ερώτησή μου ήταν, πώς διάολο βάζεις 10+ "articulations" σε ένα τέτοιο template? Η απάντηση ήταν "Expression Maps in Cubase". Βέβαια και πάλι, κάποια "articulations" και ο λόγος που τα βάζω σε εισαγωγικά - είναι ότι κάποια articulations είναι ουσιαστικά ένα τελείως διαφορετικό όργανο. Άντε τώρα να θυμάσαι πού είναι τι, και να ψάχνεσαι με τα activations και τα σχετικά. Επίσης νομίζω πώς σε αυτά τα deactivated templates, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σταματήσεις να ψάχνεσαι ηχητικά, ανοίγοντας πάντα τα ίδια και τα ίδια. Ενώ - εγώ τουλάχιστον - όταν ψάχνω να ανοίξω πχ ένα κρουστό, θα δω τη λίστα μέσα από το Kontakt, και θα πω, α, ας δοκιμάσω ένα άλλο αυτή τη φορά. Λέμε τώρα.

Μα το template δε χρειάζεται να είναι 100% συγκεκριμένο. Αρκεί να έχεις σετάρει τα tracks σου, να χεις κάνει το bus routing σε περίπτωση που είναι πολλά, να έχεις δώσει όνομα, χρώμα, κτλ. Για μένα αυτό είναι υπερ-αρκετό για αρχή. Άσε που για να το κάνεις χρειάζεσαι το πολύ 15 λεπτά - απλά αυτά τα 15 λεπτά μαζεύονται!

Τα DAW templates είναι πολύ ωραίο θέμα. Νομίζω πως όλοι θα έπρεπε να έχουν ένα template, ακόμα και αν αυτό ήταν κάτι χαζά απλό, για παράδειγμα ένα νέο project θα έχει πάντα Tempo Track, Time Signature Track, και τουλάχιστον ένα track ανάλογα με το ποιό είναι το πρώτο πράγμα που κάνει ο καθένας. Για παράδειγμα, θες να ανοίξεις γρήγορα το DAW να ηχογραφήσεις μια ιδέα που σου 'ρθε ξαφνικά. Θα κάθεσαι να φτιάχνεις track από την αρχή; Καλύτερα να έχεις ένα σεταρισμένο, με τους κομπρέσορές σου, τον amp simulator αν χρησιμοποιείς, κτλ. Εγώ έχω ένα template που το έχω ονομάσει "Empty", που βγάζει πάντα ένα κενό instrument/midi track που έχει ακόμα και ένα άδειο "event" έτσι ώστε να μη χρειαστεί να φτιάξω εκ νέου. Μαζί με αυτό έχω Marker, Signature και Tempo Track. Έχω επίσης ένα Metal Sketch, που έχει 2 προ-φορτωμένα VST Drums και Μπάσο, καθώς και audio track για κιθάρα, με NeuralDSP amp sim, για να είμαι έτοιμος για ηχογράφηση ιδεών. Τέλος έχω ένα Metal - Routed, το οποίο έχει 2 κανάλια κιθάρας έτοιμα για Double Tracking, VST μπάσο, και το σημαντικότερο, έτοιμο Drum VST με multi-out σετάρισμα για καλύτερη μείξη. ΣΙΓΑ μην κάθομαι να τα κάνω όλα αυτά από την αρχή κάθε φορά. Πρέπει να φτιάξω και ένα de-activated ορχηστρικό σαν αυτό του Trevor Morris, αλλά δυστυχώς δεν έχω βρει το χρόνο. Ξεκινάω πάντα με το Empty προς το παρόν. Μόλις πάρω νέο PC, τον άλλο μήνα μάλλον, θα κάνω ένα πιο απλό, με σεταρισμένα instrument tracks, με όνομα, χρώμα, σε φάκελο, bus-routed, αλλά όχι με προ-φορτωμένα vst. Όσον αφορά το organizing, σε μεγάλα, σοβαρά project ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ να μην είμαι οργανωμένος. Απλά δε γίνεται. Δες ένα παράδειγμα από ένα κομμάτι που δεν έχω ανεβάσει ακόμα. Τώρα, για να πω και τη βλακεία μου, παρόλο που ξέρω ότι είναι λάθος, κάνω mixing και mastering μέσα στο ίδιο αρχείο της σύνθεσης. Είμαι γενικά πολύ αναποφάσιστος και τελειομανής, οπότε θέλω να μπορώ να κάνω αλλαγές όποτε γουστάρω, χωρίς να χρειάζεται να κάνω bounce/export ξανά και ξανά τα stems. Βέβαια, προς τα τέλη ενός τέτοιου φορτωμένου project, αρχίζει και ζορίζεται πολύ το PC οπότε πρέπει να ανοιγοκλείνω plugins, να ανεβάζω το buffer size, κτλ.

Αυτό το πορτοκαλί δίπλα στο Record είναι το Monitoring. Όταν το έχεις ανοικτό (πορτοκαλί) τότε ακούς αυτό που περνάει από τη γραμμή. Όταν θες να ακούσεις τι έχεις γράψει/τι είναι πάνω στο track, τότε το απενεργοποιείς. O Ali αναφαίρεται σε αυτό εδώ το knob που σου κάνει μόνιτορ από την κάρτα το καθαρό σήμα (ή ότι έχεις βάλει στην κάρτα). Όταν το χεις γυρισμένο στο IN, ακούς μόνο το σήμα. Στο PB (Playback) δεν ακούς καθόλου σήμα, και σε κάθε ενδιάμεσο κάνεις μια μείξη input και playback. Αυτό πρέπει να ναι κατά κύριο λόγο τέρμα δεξιά.

Όταν με το καλό έρθει η κάρτα και τα σετάρεις όλα, κάπου στο λογισμικό της κάρτας θα σου έχει να διαλέξεις Buffer Size. Όταν τζαμάρεις, βάζε το στο 96 ή 128, με Sample Rate 44100 ή 48000. Δοκίμασε και το 64 αλλά μπορεί να σου κάνει κάποια κοψίματα λόγω φόρτου. Μπορεί να δουλεύει και τέλεια. Ξανά, όσο μικρότερο, τόσο καλύτερο latency, αλλά τόσο περισσότερο πιέζεις το σύστημα.

Η καθυστέρηση αυτή, το latency οπως είπε σωστά ο gkormoul, έχει να κάνει με με την κάρτα ήχου σου, και αυτό που ονομάζουμε Buffer Size. Όσο μικρότερο, τόσο λιγότερο αυτό το latency, αλλά τόσο μεγαλύτερη υπολογιστική δύναμη χρειάζεται. Όσο μεγαλύτερο, τόσο μεγαλύτερο και το latency, αλλά έτσι κάνεις χώρο στον υπολογιστή να δουλέψει καλύτερα όσο μεγαλώνει ένα project και το φορτώνεις με πολλά tracks, plugins, vst, εφέ, κτλ.

Έχω NeuralDSP Archetype Nolly και Petrucci, και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Δεν ξέρω ποιο έχει ο φίλος σου, αλλά γενικά έχει πάρα πολλά διαφορετικά, ανάλογα το είδος μουσικής. Κάθε plugin έχει free trial για 14 μέρες οπότε δοκίμασε αβέρτα. Αν καταλήξεις εκεί, σαν tip όταν πας να το αγοράσεις, βάλε vpn και ρύθμησέ το Αμερική, γιατί θα γλιτώσεις τους φόρους.

Κατά κύριο λόγο διασκευή. Είναι βασισμένο στα 2 trap κομμάτια που είναι και στον τίτλο. Βέβαια η ενορχήστρωση είναι τόσο διαφορετική, και η αρμονία τόσο απλή, που κάλλιστα περνάει για "original" σύνθεση (με εξαίρεση τη μελωδική γραμμή που ακούγεται που και που). Το break στη μέση με τη μετατροπία είναι όλο δικό μου. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! @mpamps Νομίζω λόγω του ότι ακούγονται κυρίως μόνο 2 όργανα, είναι πολύ εύκολο να ακουστεί ένα ψεγάδι στο programming, και σε συνέχεια αυτό χαλάει όλο τον ρεαλισμό. Ίσως θα μπορούσε να χει γίνει με μεγαλύτερη λεπτομέρεια, πχ να πειράζω και το vibrato, αλλά το πρότζεκτ δεν μου έδωσε κανένα κίνητρο να ασχοληθώ πιο σοβαρά. Μακάρι να ήξερα να παίζω τσέλο!

Ευχαριστώ για το σχόλιο. Καλά το κατάλαβες - διασκευή 2 σε 1, τύπου μπαλάντα με "κλασικη" ενορχήστρωση για να μπει η φωνή από πάνω. Το beat είναι, κάκιστο, μη ντραπείς να το πεις. Εγώ του είπα ξεκάθαρα ότι είναι χάλια. Είναι περίεργη περίπτωση το παιδί, αλλά δεν έκατσα να ασχοληθώ, γιατί εν τέλει θα τα έκανα όλα εγώ και δε θα μπορούσε να βάλει το όνομά του. Και τώρα που το βαλε δηλαδή... Τι να πω.

Ευχαριστώ Γιώργο. Πολύ πιθανό να υπάρχει χάος συχνοτήτων. "Και καλά" θα το μείξαρε ο άλλος, οπότε δεν ασχολήθηκα και πολύ. Δυο low-cut έβαλα μόνο από συνήθεια. Εννοείται, και γενικότερα η Rap/Trap για να διαφοροποιηθεί παίρνει από παντού, και εν τέλει κολλάει ένα beat που δίνει το τελικό ύφος. Εγώ τις παραδέχομαι τις παραγωγές τους, είναι πάντα πολύ προσεγμένες. Στην αρχή είχα ένα melody track που ήταν οδηγός φωνής για την κοπέλα, αλλά το πιάνο ήταν κανονικά για 2 χέρια. Όταν είπα να το κάνω instrumental, έβαλα κάποια στοιχεία του melody track στο βασικό piano track, έτσι για να ακούγεται λίγο η μελωδία της υποτιθέμενης φωνής. Αν δε παίζεται κάτι, ίσως είναι 2-3 μέτρα. Αν το φτιαχνα από την αρχή ξέροντας ότι δε θα χει φωνή, σίγουρα θα το πρόσεχα στο 100%. Τώρα δεν παίζει να ασχοληθώ παραπάνω.

Μετά την αλλαγή κάπου στο 4:00 λίγο άρχισα να πονοκεφαλιάζω, αλλά με κράτησε παραπάνω απ'οσο αρχικά πίστευα. Έχει αρκετά ενδιαφέρουσες ιδέες από δω κι από κει, που δεν περίμενα να ακούσω αλλά με εξέπληξαν ευχάρστα. Νομίζω βγάζει μια μπασίλα, μάλλον λόγω του χαμηλού register που παίζουν όλα τα όργανα σε κάποια σημεία. Βέβαια και ο χώρος μου δεν είναι ό,τι καλύτερο...