Alex Raptakis

5 λεπτά πριν, Superfunk είπε

Κάτι θα βρούμε, έτσι κι αλλιώς στην πατρίδα τους το προξενιό είναι ο βασικός τρόπος γνωριμίας  :)

Είμαι διατεθειμένος να πάρω Τέλε άμα λάχει... Εε, όχι εγώ, ο φίλος μου εννοούσα.

48 λεπτά πριν, Superfunk είπε

Οι Γιαπωνέζες δε φίλες της γυναίκας μου που ζούνε στην Ελλάδα έχοντας παντρευτεί Έλληνες δεν γυρνάνε πίσω ούτε με σφαίρες...

Έχουμε καμία ελεύθερη κοντά στα 25-30? Δε ρωτάω για μένα, αλλά για ένα φίλο μου...

Το πρόβλημα είναι ότι ο άνθρωπος τείνει να θέλει να ιεραρχεί τα πάντα, ακόμα και αν δεν υφίσταται σύγκριση. Ακόμα και αν θεωρίσουμε ένα πλασματικό μοντέλο μιας κοινωνίας, που όλα τα άτομα είναι πανομοιότυπα αλλά έχουν μόνο μια διαφορά, πχ χρώμα ματιών, η κοινωνία θα χωριστεί σε δύο ομάδες, προσπαθώντας να δείξει ότι η μία ομάδα είναι καλύτερη από την άλλη. Η ανταγωνιστικότητα είναι ένα πρωτόγονο ένστικτο που αφορά την επιβίωση και την αναπαραγωγή, και αυτό συνεχίζει να υπάρχει και στην μοντέρνα κοινωνία, προφανώς με πιο έμμεσο τρόπο.

Δε χρειάζεται να ξεπεράσουμε αυτό το ένστικτο. Πρέπει να δεχτούμε το ότι είμαστε διαφορετικοί. Διαφορετικοί όμως δε σημαίνει άνισοι. Βέβαια οι ίδιες οι γυναίκες δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι η ισότητα - όχι ότι οι άντρες ξέρουν δηλαδή. Αλλά αν ρωτήσεις 10 γυναίκες αν αισθάνονται ίσες, σίγουρα οι περισσότερες θα σου πουν όχι. Αλλά αν τους πεις να δουλέψουν στα ορυχεία, στα πετρέλαια ή σε άλλες "αντρικές" δουλειές, θα πουν, όχι δεν είναι για μένα. Και είναι αλήθεια, βιολογικά δεν είναι φτιαγμένες γι αυτό.

Βιολογικά μιλώντας, υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν διαφορές. Η γυναίκα είναι διαφορετικά φτιαγμένη από τον άντρα. Μόνο και μόνο που κάθε μήνα πρέπει να ματώνουν για κάμποσες μέρες με πόνους και ορμονικές διαταράξεις, τότε σίγουρα μας καθιστά πολύ διαφορετικούς βιολογικά. Ο άντρας είναι "φτιαγμένος" για να κυνηγάει και η γυναίκα για να γεννά και να τρέφει (βλέπε τύπος σώματος, όπως πχ μεγαλύτερη λεκάνη, δυνατότητα θηλασμού, κτλ). Βέβαια στη μοντέρνα κοινωνία, εφόσον υπάρχουν νέα ανεπτυγμένα μέσα και υποδομές, έχουμε ξεφύγει αρκετά από τα πρωτόγονα ένστικτα - όχι πλήρως, αλλά αρκετά. Γι αυτό και πρέπει η κάθε κοινωνία να είναι ανοιχτή και έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε διαφορά.

Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να πάρουμε τον κανόνα και να τον επιβάλλουμε, γιατί κάθε κανόνας έχει εξαιρέσεις, και ένα σωρό μεταβλητές που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως. Για να μη λέμε λόγια του αέρα, έχουν γίνει πάρα πολλές πρακτικές έρευνες στις Σκανδιναβικές χώρες για μέγιστη forced ισότητα, και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η παραγωγικότητα πέφτει κάθετα όσο βεβιάζουμε αλλαγές (Scandinavian Gender Equality Paradox).

Το θέμα του ίσου/άνισου μισθού είναι πολύ τραβιγμένο. Σπάνια μπορούμε να συγκρίνουμε δύο πανομοιότυπες περιστάσεις για να πούμε ότι μόνο ο μισθός είναι διαφορετικός. Αλλά ακόμα και να είναι όλα ίδια, μόνο το maternity leave να βάλουμε, αυτό για μια εταιρία είναι χιλιάδες ευρώ διαφορά. Σίγουρα όμως υπάρχει. Υπάρχουν αυτοί οι μεγάλοι χοντροί λεφτάδες που βλέπουν γυναίκα και γελούν υποτιμητικά, επιβάλλοντας την ανισότητα. Θα φτάσω και σ'αυτό παρακάτω.

Βέβαια ο Νικόλας θέτει και το θέμα της τέχνης, που οκ, η τέχνη δεν είναι και η πιο χειρονακτικά απαιτητική εργασία. Πιο συγκεκριμένα, τα Όσκαρ είναι ένας τίτλος αρκετά πουλημένος. Για να βγει μια ταινία υποψήφια χρειάζεται εκατομμύρια δολλάρια σε καμπάνιες, και οι ίδιοι συμμετέχοντες γνωρίζουν ότι είναι αρκετά στυμμένο το παιχνιδάκι. Και εφόσον τα λεφτά κάνουν τη διαφορά, σημαίνει ότι, εφόσον το Hollywood είναι κάτι αρκετά νέο για την κοινωνία, οι παλιοί δεν έχουν φύγει ακόμα. Είμαι σίγουρος ότι στα επόμενα 10-20 χρόνια τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά.

Το καλό είναι ότι τα πράγματα γίνονται καλύτερα. Αν κοιτάξουμε γραφήματα που αναλύουν συντελεστές κάθε είδους, θα δούμε ότι όλες οι μεταβλητές φαίνονται να καλυτερεύουν, αρκετές φορές εκθετικά (μια εξαίρεση είναι το κλίμα). Όλες οι κοινωνίες βρίσκονται σε καλύτερο στάδιο απ'ότι παλαιότερα, και χρόνο με το χρόνο η βελτίωση είναι φανερή. Από ισότητα, δικαιώματα, επίπεδο ζωής/πείνα, παιδική εργασία, παιδική θνησιμότητα, γενικό προσδόκιμο ζωής, καταπολέμιση ασθενιών, πρόσβαση στην εκπαίδευση, μετάδωση πληροφορίας, - αυτά και άλλα πολλά βαδίζουν προς το καλύτερο, χρόνο με το χρόνο.

Κλείνω με το να πως, σεξισμός και ανισότητα υπάρχει ναι, και θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα. Εδώ υπάρχουν ολόκληρες χώρες, που όλη τους η κουλτούρα είναι βασισμένη στο σεξισμό και στην πλήρη ανισότητα. Ακόμα και μοντέρνες οικογένιες του Δυτικού κόσμου, συνεχίζουν να ζουν τυφλά, με ήθη και έθιμα του παρελθόντος, μόνο και μόνο γιατί "πρέπει να τιμάμε τους προγόνους μας", ή "είναι καλό να θυμόμαστε από πού ήρθαμε". Υπάρχουν οι μπαμπάδες που μεγαλώνουν τα αγοράκια τους να είναι ΑΝΤΡΕΣ, λες και ζούμε στο 1850.

Εγώ προσωπικά μισώ κάθε είδους έθιμο. Πιστεύω ακράδαντα ότι οποιοδήποτε έθιμο το μόνο που μπορεί να μας κάνει είναι να μας κρατήσει πίσω. Η κοινωνία σαν σύνολο, αλλά και ο άνθρωπος σαν άτομο, θα αλλάξει μόνο όταν καταφέρει να ξεφύγει από το παρελθόν. Ναι, να γνωρίσουμε το παρελθόν, ναι, να το εξετάζουμε, αλλά όχι να ζούμε με αυτό. Ας εστιάσουμε μόνο στην παιδεία, και στην πραγματική γνώση του ποιοί είμαστε και ποια είναι τα όριά μας σαν είδος.

Ήθελα να πω και κάτι άλλο αλλά το ξέχασα...

Ω ναι. Από τα δυσκολότερα κονσέρτα στο πιάνο μέχρι πολύπλοκα μαθηματικά, ναι, υπάρχει κάπου εκεί έξω ένα πιτσιρίκι που όσο και να προσπαθείς, θα το κάνει πάντα καλύτερα :P

Μόλις τώρα, gkourmoul1 είπε

 

Εννοειται. Λογω σχεδιασης, ειναι μακραν οι πιο χαλαρωτικες κιθαρες. Παιζεις και δε σε νοιαζει τπτ...

ΓΙΑ τέλε, όχι ΜΕ τέλε χαχαχαχαχα
††† ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΑΣ!!! †††

Μόλις τώρα, gkourmoul1 είπε

Με τρομαζεις! Εχω δει μια ωραια cabronita. Να αγχωθω...?

Μόνο για τέλε δε θα αγχωνόμουν με τίποτα!

1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

Γιατί?

E διάβασα στα γρήγορα κάτι για φόρους, αγχώθηκα και λέω κάτσε να γλιτώσω κανα ευρώ. Ναι ξέρω, δε μας επιρρεάζει, αλλά αγχώνομαι συχνά χωρίς λόγο και αιτία :P

Σχεδόν έκανα μεγάλη παραγγελιά από Θωμά

10 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

 

Δεν νομιζω μαθαινεται. Το "αποκτας" με τη παροδο του χρονου.

Υπάρχει το φυσικό vibrato, αλλά υπάρχει και το τεχνιτό που φυσικά και μπορείς να το μάθεις. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά σίγουρα γίνεται να το φτιάξεις. Πρέπει να βρεις συγκεκριμένο τρόπο να "κουνάς" μια νότα πάνω κάτω στο ελάχιστο, μέσω του λαιμού και της γλώσσας.

Θέλει λίγο παραπάνω vibrato αλλά κάτι είναι και αυτό :P

GGD για μένα είναι τοπ, αλλά είναι αρκετά metalιάρικα. Χρησιμοποίησα πρόσφατα το Modern Fusion στο Anastasis, και γούσταρα άσχημα. Δεν ασχολήθηκα πολύ με mixing στα ξεχωριστά μικρόφωνα γιατί είχα θέμα με την μπότα (έπαιρνε σήμα από άλλα μικρόφωνα ενώ δε θα έπρεπε). Μάλλον εγώ έκανα κάτι λάθος άλλα δεν είχα χρόνο να το κοιτάξω παραπάνω. Ο ήχος όμως είναι φοβερός. Το επόμενο που θα διάλεγα είναι το Superior Drummer.

Το registration δεν έχει να κάνει με το αν είσαι online ή offline. Στην πραγματικότητα είναι ξεκάθαρος offline μηχανισμός, καθώς online μπορεί κατευθείαν και μόνιμα να επικοινωνεί με κάποιο server.

Επίσης η Steinberg έχει πάρει έξτρα μέτρα, γι αυτό και χρησιμοποιεί το USB Licenser. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βγάλεις το USB και να το βάλεις στο μηχάνημα που θες να χρησιμοποιήσεις το Cubase εκείνη την ώρα, αφού έχεις ακολουθήσει κανονικά όλες τις υπόλοιπες οδηγίες εγκατάστασης. Δεν υπάρχει κάποιο όριο.

26 λεπτά πριν, killbill είπε

 Είναι σαν να του λες ότι το γράμμα Α μπορεί να διαβάζεται και Γ! Σύγχυση!

Τι να πουν και οι Άγγλοι δηλαδή, που στα αγγλικά αν δεν έχεις όλο το context αρκετές φορές δε ξέρεις πώς να προφέρεις μια λέξη. Ή το Πχ δε ξέρεις αν μια λέξη είναι ρήμα ή αντικείμενο, και αρκετές φορές σημαίνει κάτι διαφορετικό ΚΑΙ προφέρεται διαφορετικά.

Πχ Object. Πώς το διάβασες?
Αν πω "I object", θα το διαβάσεις ομπτζέκτ. Σημαίνει ενίσταμαι.
Αν πω "This object" θα το διαβάσεις όμπτζεκτ, σημαίνει αντικείμενο.

Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα με απλά γράμματα.
Πχ, Push / Rush. Ένα γράμμα αλλάζει το πώς προφέρεται το U. Στο Push είναι ΟΥ, και στο rush είναι κάτι σαν Α.

Αυτό θα γίνει αυτόματα επειδή διάβασες την προηγούμενη λέξη ή το προηγούμενο γράμμα. Αυτό φυσικά αν έχεις ένα χ επίπεδο στα αγγλικά. Το ίδιο λοιπόν ισχύει με τη μουσική. Αν ξέρεις μουσική σε ένα χ επίπεδο, το κλειδί σταματάει να είναι πρόβλημα, και η επεξεργασία γίνεται αυτόματα χωρίς να σκέφτεσαι.

Εγώ πιστεύω ότι ακόμα δεν έχεις καταλάβει ποια ακριβώς είναι η χρήση των κλειδιών. Η μετατροπή που γράφεις δε βγάζει κανένα νόημα - ή κάτι δεν έξηγείς σωστά. Στο κλειδί του Σολ, το "κάτω" ντο (αυτό που γράφεται με μία γραμμή) είναι αυστηρά το Ντο 4, όχι οποιοδήποτε άλλο Ντο. Γι αυτό και στα αγγλικά δε τα ονομάζουν με νότες, αλλά Trebble Clef, Bass Clef, Alto Clef, κτλ, γιατί αντιπροσωπεύει ένα συγκεκριμένο εύρος από νότες, συνήθως σχετιζόμενο και με κάποιο όργανο που έχει αυτό το εύρος και δε πάει παραπάνω ή παρακάτω.

4 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Σαν παράδειγμα να πω ότι θα μπορούσε να υπάρχει πχ μόνο κλειδί του ΝΤΟ, το οποίο να δείχνει μόνο το ΝΤΟ και να είναι πάντα στην ίδια θέση.

Για να γίνει αυτό θα έπρεπε να υπάρχει κοινή νότα σε όλα τα "πεντάγραμμα" αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό. Επίσης το σύμβολο το ξεκαθαρίζεις από μακριά, χωρίς να χρειάζεται να μετράς τις γραμμές.

https://www.dolmetsch.com/musictheory14.htm

Φυσικά σε ένα 100% νεοδημιούργητο σύστημα, σίγουρα θα μπορούσαν να είναι πιο απλά τα πράγματα.

Κάτι δεν έχεις καταλάβει. Το κλειδί του Φα είναι η επέκταση του Σολ προς τα κάτω, δεν έχουν ουδεμία σχέση και οι αποστάσεις δεν είναι μόνο ένας τόνος. Χρησιμοποιείται επειδή καλύπτεται μεγαλύτερο εύρος. Είναι σαν να λες ότι δεν χρειάζονται πάνω από 2 οκτάβες σε ένα πληκτροφόρο.

4 λεπτά πριν, Dr. No είπε

είναι τυχαίο που ο μπιλ παίζει με τέλε? 

ΤΙ??? ΑΛΗΘΕΙΑ?

57 λεπτά πριν, dimsonic είπε

μια χαρά είναι ο Μπιλ....

(τώρα μεταξύ μας δεν ξέρω τι κάνουν οι mods εδώ μέσα ή αν χρειάζονται γενικώς, αλλά κάτι θα ξέρουν οι διοικούντες)

Αυτό σημαίνει ότι κάνουν καλά αυτό που πρέπει να κάνουν.

4 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

Πολύ καλή "επιλογή" Γιάννη!    Λίγο από το μέταλ να ξεφύγει μόνο....

Άντε καλέ, λίγοι είμαστε εδώ μέσα! Στο τέλος θα καταλήξουμε όλοι με Tele και Blues? Απαπαπαπαπα

Πάμε δυνατά Bill!

3 ώρες πριν, yameth είπε

To να αντιγράψεις κάποιο τραγούδι - παραγωγή δεν είναι καθόλου εύκολο. Ισως να μην έχει καλλιτεχνικό ενδιαφέρον αλλά τεχνικό, έχει μεγάλο. Ασε δε την ικανοποίηση των συμμετεχόντων και σίγουρα δεν το έκαναν για να δρέψουν δάφνες ευρηματικότητας.

 

Μπράβο Χάρη και οι υπόλοιποι.

21 ώρες πριν, Alex Raptakis είπε

Νομίζω είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις πιστή αντιγραφή και τα παραδέχομαι τα παιδιά γιατί έκαναν πραγματικά καλή δουλειά.

Το ξέρω, το είπα και σε προηγούμενο σχόλιο, και τα παραδέχομαι φουλ τα παιδιά! Όταν πάτησα να το ακούσω, μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα εντυπωσιάστηκα τόσο που έψαξα το original γιατί πραγματικά με ψιλοτάραξε η ομοιότητα. Γενικά δεν έχω και τον καλύτερο λόγο για να εκφράζω μια άποψη, και αρκετές φορές βγαίνει ένας αρνητισμός, άθελά μου. Σίγουρα αξίζουν τα μπράβο και όλα θετικά σχόλια πάντως. Τα σχόλιά μου ήταν περισσότερο, φιλοσοφικά ας πούμε.

1 ώρα πριν, haryy είπε

Η επανεκτέλεση όπως σωστά λες είναι για μένα φόρος τιμής καταρχήν ως προς το αρχικό, όπως πχ οι κλασσικές ορχήστρες αναπαράγουν ή ηχογραφούν τα κλασσικά έργα. Ναι, το αρχικό υπάρχει και είναι εκεί για να το ακούμε, όμως δεν αντιγράφεις απλώς. Π.χ γιατί να κάνουν remixes ή remastering στα παλιά και δεν τα αφήνουν στην ησυχία τους; Οπότε, όταν επανεκτελείς, σίγουρα θα κάνεις κάτι διαφορετικό και σίγουρα (αν κάνεις καλά αυτό που πρέπει να κάνεις) θα δώσεις μια άλλη διάσταση στο αρχικό έργο, αρκετή για να δώσεις έξτρα ευχαρίστηση στον ακροατή που το ξέρει και το αγαπά (σε αυτό το κοινό απευθύνομαι!) και να δει το έργο με λίγο διαφορετικό και καλύτερο "μάτι". Όσο για τα συναισθήματα και το γενικότερο κέρδος και εμπειρία που αποκομίζει ο δημιουργός, δεν περιγράφεται εδώ, είναι ολόκληρη άλλη κουβέντα. 

Ένας μεγάλος λόγος που επανεκτελούμε τα κλασσικά έργα είναι κυρίως γιατί δεν υπήρχαν ηχογραφικά μέσα τότε. Επίσης ποτέ ένα έργο δεν είναι το ίδιο, και κανένας μαέστρος δεν προσπαθεί να αντιγράψει ηχητικά έναν άλλο. Εκτελούν πάντα αυτό που υπάρχει γραπτώς, το οποίο δεν είναι αρκετό και ξεκάθαρο. Ένα εύκολο παράδειγμα είναι το tempo, μιας και δεν υπήρχαν τα "bpm" τότε. Επίσης τα όργανα μπορεί να διαφέρουν, τόσο σε αναλογικό αριθμό, τόσο και σε διαφορετικά όργανα, ή ακόμα και σε εντελώς νέα και μοντέρνα όργανα - καθώς είναι γνωστό πώς 200 χρόνια πριν τα όργανα δεν ήταν καθόλου ίδια, και κάποια έχουν εξαφανιστεί εντελώς - έχοντας αντικατασταθεί πλήρως από άλλα νέα.

Τέλος πάντων - τα λέω αυτά γιατί δεν νομίζω να μπορεί να υπάρχει συσχετισμός με το σήμερα και μια επανεκτέλεση ενός κομματιού που γράφτηκε σε μοντέρνα μέσα, ειδικά όταν μιλάμε για το '90. Επίσης όταν μου λες ότι ήθελες να φτιάξεις κάτι ίδιο, δε νομίζω ότι κυνηγάς το διαφορετικό μέσω της τύχης. Ή το ένα, ή το άλλο.

Επίσης μη χρησιμοποιούμε όρους μόνο και μόνο για το έτσι.

Remix: Το remix έχει ξεκάθαρο στόχο τη διαφοροποίηση. Στο remix παίρνεις ένα κομμάτι (ή μέρος του) και το διαφοροποιείς σύμφωνα με το γούστο σου. Το επανα-μειξάρεις (re-mix), υπάρχει ξεκάθαρη επεξεργασία σύμφωνα με το γούστο του καλλιτέχνη, και η πρόθεση έρχεται γιατί αυτός πιστεύει ότι έχει να δώσει κάτι παραπάνω, και ξεκάθαρα κάτι διαφορετικό.

Remaster: Ένας όρος που χρησιμοποιήται πολύ λάθος και πολλοί το μπερδεύουν με το remake.
Το remastering είναι η αυτούσια επεξεργασία του υπάρχοντος υλικού χωρίς καμία μουσική επέμβαση. Αυτό γίνεται για να περάσει ένα παλιό κομμάτι από ένα παλιό μέσο σε ένα καινούργιο, πχ κάτι που ηχογραφήθηκε σε ταινία και πρέπει να περάσει ψηφιακά. Για γίνει αυτό υπόκειται επεξεργασία. Όταν πρέπει να αντικαταστήσεις-επανηχογραφήσεις κάτι, τότε τις περισσότερες φορές παίρνει αρνητικές απόψεις, καθώς εκεί χάνει την αξία του και την ταυτότητά του.

Remake: Όταν παίρνεις κάτι παλιό και το χτίζεις εξ'ολοκλήρου από την αρχή. Εκεί αρκετές φορές υπάρχει καλλιτεχνική παρέμβαση, αλλά συνήθως έχει λόγο ο αρχικός δημιουργός και όχι κάποιος τρίτος.

Αυτό που άκουσα δεν είναι τίποτα απ'όλα αυτά, είναι απλά μια καλή αντιγραφή. Δεν έχω ακούσει ποτέ αντιγραφή, παρά μόνο σε βιντεάκια που έγιναν γνωστά μόνο και μόνο λόγω της ομοιότητας που προξένεψαν. Συνήθως είναι είτε κάπως αστεία, προξενούν δέος (συνήθως λόγω θανάτου), ή παίρνουν περίεργα σχόλια (όπως τους Greta Van Fleet που έμοιαζαν υπερβολικά στους Led Zepelin).

Ξαναλέω, καλά κάνατε ότι κάνατε, απλά προσωπικά δε βλέπω κάποιο νόημα, πέραν της τεχνικής εξάσκησης.

Ας αναφέρουμε και το ότι, και 300 να το πήρε στο παρελθόν, αυτό δε σημαίνει ότι αξίζει το ίδιο στο παρόν.

Εκτπώσεις/προσφορές, πληθορισμός, προσφορά-ζήτηση, stock, κόστοι εισαγωγής, διαφορές στην ισοτημία - είναι από τους λίγους παράγοντες που παίζουν ρόλο στην τιμή ενός προϊόντος.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη έπαιρνες κάρτα γραφικών με 150 ευρώ, και ένα μηνά μετά η ίδια έκανε (και ακόμα κάνει) 400. Εδώ παίζουν ρόλο ακόμα περισσότερα - αλλά είναι ένα απλό παράδειγμα για το πόσο πολύ μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα μέσα σε λίγο καιρό.

14 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

Αλεξ, το κομματι δεν βοηθα, καθως δεν εχει καν σολο για να αλλαξουν εστω αυτο. Πρεπει να παιχτει με συγκεκριμενο τροπο, αλλιως θα εκαναν διασκευη. Νομιζω οτι ορθως εγινε πιστη αντιγραφη. Εχει και αυτη τη δυσκολια της...

Νομίζω είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις πιστή αντιγραφή και τα παραδέχομαι τα παιδιά γιατί έκαναν πραγματικά καλή δουλειά. Ξέρω ότι δεν είναι διασκευή, κάνει μπαμ.

1 λεπτό πριν, haryy είπε

Αν σου μένει η "βαρεμάρα" της πιστής αντιγραφής το δέχομαι αδιαμαρτύτητα. Αν δεν σου έδωσε κάτι παραπάνω, φταίω εγώ (εμείς) και πιθανόν να θέλεις να ακούς τις διασκευές τελείως διαφορετικές για να τις ευχαριστηθείς. Πάντως να ξέρεις πως η φράση σου "μήπως παραείναι το ίδιο;" είναι για μένα ιδιαίτερο κοπλιμέντο γιατί αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία μου στις "διασκευές". Να είναι όσο το δυνατόν πιο ίδιο στην απόδοση και στον ήχο (και όπου είναι εφικτό) να αναδεικνύονται πτυχές του κομματιού με ακόμη καλύτερο τρόπο από το αρχικό. Σε ευχαριστώ που ασχολήθηκες!!

Δεν είπα ότι κάτι είναι βαρετό ή το αντίθετο, και ναι, είχα καλή πρόθεση όταν έγραψα ότι παραείναι ίδιο!

Διαφωνώ όμως με τη φιλοσοφία σου στις διασκευές, γιατί αυτό δεν είναι διασκευή, είναι κάτι σαν επανεκτέλεση. Σκέψου όμως ότι ακόμα και τεράστια tribute bands δε κυνηγούν τον ίδιο ήχο, ούτε το ίδιο γρέζι στη φωνή, αλλά το ίδιο συναίσθημα, παίζοντας πιστά τη μουσική που έγραψαν οι παλιοί. Πιστά δε σημαίνει πανομοιότυπα όμως.

Η ερώτησή μου είναι η εξής, και είναι καθαρά πρακτική. Οκ έστω ότι δημιούργησες το απόλυτο αντίγραφο. Γιατί να ακούσω αυτό και όχι το original? Σε άλλες μορφές τέχνης, το αντίγραφο έχει νόημα γιατί το πρωτότυπο είναι μοναδικό, και σίγουρα αξίζει πολλάκις εκατομμύρια. Εδώ όμως δεν ισχύει, καθώς η μουσική είναι σχεδόν απόλυτα προσβάσιμη. Βρίσκω λόγο και νόημα μόνο στη προσωπική ευχαρίστηση του δημιουργού - που είναι απόλυτα σεβαστή και αξιοέπενη, αλλά πέρα από αυτό, δε ξέρω αν δίνει κάτι σε τρίτους.

Είναι πολύ καλό! Τεχνικά μου φαίνεται ότι η φωνή χάνεται όσο χαμηλώνει η ένταση της, άρα ήθελε παραπάνω compression. Αλλά γενικά είναι πολύ όμορφο.

Αλλά, λέω εγώ τώρα... μήπως παραείναι ίδιο? Δε ξέρω βέβαια ποιος ακριβώς είναι ο ορισμός του Tribute. Φαντάζομαι όμως ότι αυτός ήταν και ο στόχος σας. Αλλά, κάθε μουσικός που παίρνει μέρος, δε πρέπει να βγάλει και λίγο από τον χαρακτήρα του και τον ήχο του? Ποιο το νόημα αν προσπαθήσεις να κάνεις ένα κομμάτι 1:1 αντιγραφή - πέραν της εξάσκισης ή της μίμησης (που δε θεωρείται ιδιαίτερα αποδεκτό)? Είναι σαν να κάνεις ξεπατικοτούρα τον Picasso και να το παρουσιάζεις κάπου για να τον τιμήσεις. Περίεργο μου φαίνεται.

Καλή δουλειά πάντως, μη παρεξηγηθώ πάλι :P

Βγάζει περισσότερο νόημα έτσι. Διαβάζοντας "DAW benchmark" προφανώς το μυαλό πάει στη μετρηση δύναμης κάθε DAW, όχι κάθε hardware για χρήση σε DAW.