Alex Raptakis

Πολύ ευχάριστο όντως. Το ρίχνει η μείξη στα τύμπανα, μιας και είναι σαν να παίρνουν μόνο το μικρόφωνο του δωματίου. Έπρεπε να ήταν πιο in-your-face που λέμε. Τα υπόλοιπα δένουν αρκετά καλά, ιδιαίτερα με όλες τις προδιαγραφές που περιγράφεις!

2 ώρες πριν, dimsonic είπε

Επίσης για να προλάβω κάποιον άλλον, θα τονίσω ότι τα αυτοσχδιαστικά μέρη επειδή προέρχονται από ηλεκτρικά αυτοσχεδιαστικά που σχεδόν 90% ήταν τότε one take έχουν την αίσθηση του σολίστα που προανέφερα και αρκετά δεν πατάνε ακριβώς στον χρόνο κάτι που λόγω συνήθειας του ακούσματος δεν μου πήγαινε να τα κάνω να πατήσουν σωστά. Αφ ενός δεν ήθελα να τα αλλάξω, αλλά ήθελα και να φαίνεται ότι ο εκάστοτε σολίστας το "παίρνει επάνω του". Παρ όλα αυτά, κάποια αλλάχτηκαν προσπαθώντας να διατηρήσω (για μένα και μόνο) την αρχική αίσθηση.

Αυτό διάβασα, νομίζοντας ότι αναφαιρόσουν σε όλα τα όργανα, μιας και διέκρινα ότι αρκετά δε πατάνε ακριβώς στο χρόνο.

37 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Κάποια από τα vst είναι καλά και επώνυμα και όχι συνθετικά, αλλά δυστυχώς η όλη υπόθεση sampled instruments πονάει στην τσέπη.

Ποια VST έχεις χρησιμοποιήσει στο κομμάτι αυτό?

Σίγουρα πονάνε στην τσέπη, μιλάμε για πολλές εκατοντάδες ευρώ. Για κάποιον που δεν ασχολείται επαγγελματικά, το θεωρώ τρομακτικό. Από την άλλη, η ποιότητα ήχου και οι δυνατότητες που προσφέρουν είναι πολύ σημαντικά στοιχεία, ειδικά στα κλασσικά όργανα.

Ο ορχηστρικός προγραμματισμός είναι όντως χρονοβόρος και ίσως εξαιρετικά βαρετός για κάποιους. Φαντάσου ότι αρκετοί μεγάλοι συνθέτες προσλαμβάνουν βοηθούς συγκεκριμένα για να κάνουν αυτή τη δουλειά του programming, ακόμα και σε πρόχειρα έργα προ-ηχογράφησης. Χρειάζεται και αρκετή γνώση όσον αφορά τη φύση του κάθε οργάνου, τις δυνατότητές του αλλά και τους περιορισμούς του (ταχύτητα, εύρος, τεχνικές) και σίγουρα μια μικρή εμπειρία στο πώς πρέπει να ακούγονται σε τελική μορφή.

Κάτι που ξέχασα να αναφέρω πριν, είναι και το ότι το κομμάτι μου φαίνεται ότι "γέρνει" πολύ αριστερά. Ναι μεν τα βιολιά είναι σωστά αριστερά, αλλά μου ακούγονται πχ και τα χάλκινα τέρμα αριστερά. Κάποια vst έχουν ηχογραφηθεί σύμφωνα με τη θέση τους στην ορχήστρα, κάποια άλλα όχι. Χρειάζονται το χώρο τους και αυτά. Και αυτό μπορείς να το κάνεις όπως θες, αρκεί να υπάρχει ισορροπία πάντα.

Κατά τη δική μου γνώμη, η ιδέα του αυτοσχεδιασμού, η λογική του one-take, η έλλειψη προγραμματισμού και τα όχι και τόσο ποιοτικά VST κρατούν το κομμάτι αρκετά πίσω. Αντίθετα, διακρίνω όμορφες ιδέες που με διαφορετική διαχείριση θα μπορούσαν να λάμψουν.

Συνήθως, η ορχηστρική μουσική είναι καλοστημένη, με προσεκτική δομή και ενορχήστρωση ακριβείας. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτα του αυτοσχεδιασμού, και είναι και από τους λόγους που οι σχολές Κλασσικής και Jazz μουσικής αρκετές φορές δεν τα πάνε κάλα μεταξύ τους (δομή εναντίον ελευθερίας). Βέβαια κανείς δεν απαγορεύει σε κανένα να σπάσει τέτοιου είδους "κανόνες", αλλά εδώ υπάρχουν και άλλα θεματάκια, που φαντάζομαι ότι έχουν να κάνουν πιο συγκεκριμένα με τον αυτοσχεδιασμό.

Διαβάζοντας ότι οι αυτοσχεδιασμοί σου είναι κατά 90% one take, δημιουργείται ένα επιπλέον πρόβλημα, γιατί τα περισσότερα VST που κυκλοφορούν δεν είναι φτιαγμένα live performance, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για solo όργανα που θα ακουστεί η παραμικρή λεπτομέρεια. Ακόμα και αυτά που είναι φτιαγμένα για performance, χρειάζεται καιρός και μεγάλη εξοικείωση έτσι ώστε να μπορέσει ο χρήστης να αποτυπώσει σωστά τον ήχο ενός κλασσικού οργάνου. Αυτά τα όργανα πρέπει να εισπνέουν και να εκπνέουν, να είναι γεμάτα δυναμικές, και σε ένταση και σε χροιά, με πολλών ειδών articulations κτλ. Συνεπώς, η λογική one-take είναι για μένα μεγάλο λάθος.

Όλα αυτά επιτυγχάνονται μέσα από αυτό που λέμε orchestral programming. Είναι ιδιαίτερα χρονοβόρο αλλά αν θέλουμε το καλύτερο αποτέλεσμα σε τέτοιου είδους κομμάτια, είναι μονόδρομος. Ειδάλλως, έχουμε ένα αποτέλεσμα που τα όργανα μοιάζουν ψεύτικα, ακόμα και αν έχει κάποιος στη διάθεσή του τα ακριβότερα VST. Ταυτόχρονα, τα όργανα που ακούω δε φαίνεται να έχουν και πολύ ζωή. Ακούγονται αρκετά συνθετικά από μόνα τους, και μάλλον φταίνε τα συγκεκριμένα VST που έχεις χρησιμοποιήσει. Ίσως και αυτά να μην σου έδωσαν τη δυνατότητα να κάνεις πιο περίτεχνο προγραμματισμό.

Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις, και μουσική και στίχους ρε συ. Ταυτόχρονα διαφορετικό αλλά και και με ένα δικό σου στυλ.

Ωραίο και to the point. Πολύ καθαρό. Μου άρεσε πολύ και το μέρος μετά το break, εκεί στο 3:58!

Δεν είναι άσχημο, αλλά σηκώνει πολλές διορθώσεις. Σαν σύνθεση, είναι εξαιρετικά απλό. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά πρέπει να το υποστηρίξεις με τέτοιο τρόπο ώστε κάτι απλό να γίνει ενδιαφέρον. Προς το παρόν είναι πολύ φορτωμένο με πάρα πολλά όργανα και ήχους ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος για να "αναπνεύσουν" και τα όργανα αλλά και ο ακροατής. Less is more, που λένε και στο χωριό μου.

Αχιλλέας, by atreu73: Το κομμάτι που έκανε τον @cos_drνα γράψει με σωστό formatting και χωρίς emoji. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο. Τρελό achievement!

6 λεπτά πριν, roberto30 είπε

Σε ευχαριστώ πολύ Alex!

 

Εκτός από τον ήχο στο γύρισμα πριν τα ρεφρέν,

τα τυμπανα είναι από το cocktail kit του EZ drummer. Jazzy ήχο ήθελα να πετύχω, αλλά δεν τα κατάφερα :) 

 

Δεν το έχω καθόλου με την φωνή, κάνω 10 με 12 takes κάθε φορά και μετά κοπτοραπτική για να βγεί απλά υποφερτό (ελπίζω) το τελικό αποτέλεσμα.

Μπορείς να δοκιμάσεις το drum kit του Spitfire Labs (free), είναι ίσως πολύ καλό για τέτοιες περιπτώσεις!

Όσο για τη φωνή, no worries, αυτό που περιγράφεις λέγεται comping, και είναι μια χαρά τρόπος! Πού να δεις τι κάνω εγώ όταν γράφω το οτιδήποτε χαχαχα

Έχεις πολύ ωραίο φυσικό vibrato ρε αρχηγέ! Πολύ όμορφο όπως πάντα :)

Η over-compressed drums από πίσω που δεν ακούγεται πολύ, τι φάση? Θα ταίριαζε μια πιο jazz χαλαρή drums!

Συμφωνώ με Ρομπέρτο, σου πάει πολύ, ιδιαίτερα μέσω αυτού του τρόπου ερμηνείας που σε χαρακτηρίζει τόσο. Αυτό τον χαρακτήρα τον έχεις αναδείξει πολύ ωραία, και με όμορφο και μη στάσιμο στίχο που δίνει το κάτι παραπάνω.

Η μαγεία των Spitfire Chamber Strings είναι στο συνδιασμό του δωματίου και στο μικρό μέγεθος παικτών. Έχον πετύχει ένα πολύ χαρακτηριστικό ήχο με μοναδικό texture. Με το reverb που έχεις βάλει έχει χαθεί όλο αυτό και ακούγεται πιο "μεγάλο" ενώ είναι ένα VST που έχει ηχογραφηθεί με στόχο το ακριβώς αντίθετο.

Το να "φτιάξεις" το δικό σου εικονικό δωμάτιο είναι σωστή σκέψη, αλλά προϋποθέτει να έχεις όσο πιο ωμό ήχο γίνεται, όπως πχ το LA Scoring Strings. Σε άλλα vst όπως στα περισσότερα Spitfire, αρκεί να αφήσεις μόνο το πρώτο κοντινό μικρόφωνο και να κλείσεις τα υπόλοιπα. Αν αφήσεις τα υπόλοιπα, παίρνεις πολύ από τον ήχο του δωματίου, συνεπώς το έξτρα reverb θα κάνει λίγο (έως πολύ) χάος, και είναι πολύ δύσκολο να το ελέγξεις.

Ως έχει, τα έγχορδα ensemble είναι "μεγάλα", το solo βιολί ακούγεται σαν να παίζει μόνο του στο μπάνιο, και έχει σχετικά ίδιο ήχο με το πιάνο, και τα κρουστά είναι τόσο κοντά που ακούγονται φουλ συνθετικά.

Κατ' εμέ, ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστείς μια τέτοια περίπτωση είναι να προσπαθείς να τα παίρνεις ένα ένα και να τα ταιριάζεις σιγά σιγά πριν βάλεις οποιοδήποτε τρελό εφέ (εκτός αν μιλάμε για sound design). Όταν νιώθεις ότι δε μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω, τότε βάζεις τα έξτρα plug-ins, σιγά-σιγά, ένα-ένα.

Ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο, και σίγουρα θα περιμένω να ακούσω και τα επόμενα με χαρά!

Ενδιαφέρουσα σύνθεση. Υπάρχουν όμως πολλά θεματικά που δεν οδηγούν κάπου. Θα κρατούσα το πρώτο θέμα και θα έπαιζα γύρω του μέχρι και το τέλος. Όμως είναι τώρα, μου φαίνεται ότι μέσα σε 3 λεπτά έχει πάρα πολλή πληροφορία. Για παράδειγμα, το ελληνικό στοιχείο στο τέλος φαίνεται πολύ ξένο και απρόοπτο.

Το κύριο πρόβλημα βέβαια να είναι το τι VST έχεις διαλέξει. Το κάθε όργανο που χρησιμοποιείς (σαν "μάρκα" VST, όχι σαν είδος οργάνου) είναι πολύ διαφορετικό με όλα τα υπόλοιπα. Αυτό σημαίνει ότι έχει ηχογραφηθεί με διαφορετικό τρόπο, σε διαφορετικά δωμάτια, και το αποτέλεσμα που βγαίνει είναι αρκετά... ψεύτικο, καθώς στην πραγματικότητα είναι αδύνατο να ακούσεις τόσα διαφορετικά "δωμάτια" ταυτόχρονα. Έρχονται και στο τέλος τα κρουστά που ακούγονται σαν Generic Midi και χάνεται όλη η μαγεία. Επίσης το μπάσο μου βγάζει πολύ μπάσο...

Στο συγκεκριμένο κομμάτι θα χρησιμοποιούσα κάτι σε Chamber Strings, μικρή ορχήστρα ή κουαρτέτο. Θα ταίριαζε πολύ, θα έδενε καλύτερα και δα έβγαζε περισσότερο "νόημα" για αυτό που θες να περάσεις, κατά τη δική μου γνώμη πάντα.

Θα αργήσω να πάω στο σπίτι να το ακούσω από τα μόνιτορ, οπότε δε μπορώ να πω κάτι για τη μείξη. Σαν σύνθεση μου άρεσε, αν και άργησε λίγο να πάρει μπρος, αρκετά. Καλό ήταν που είχε κάποιες αλλαγές και δε το κρατήσατε ίδιο μέχρι το τέλος. Να σκέφτεστε ότι ο μέσος ακροατής δεν έχει (πλέον) το attention span για να περιμένει μέχρι το τέλος, δυστυχώς. Θα ήθελα και ένα σημείο με φωνή στο δυνατό κομμάτι, μόνο μια φορά, έτσι για δύναμη και hype. Αρκετές φορές ακούμε ένα κομμάτι και περιμένουμε πώς και πώς να έρθει ένα συγκεκριμένο σημείο.

Ωραία και η φωνή, αλλά ρε παιδιά, προφορά ρε παιδιά. Δεν είναι τρομπή το να ψάξεις πώς προφέρεται κάτι. Google λέξη λέξη αν χρειάζεται. Πρέπει να ακούσεις το πώς προφέρεται, και όχι το πώς γράφεται. Ακούγομαι κακός κάθε φορά αλλά αν θέλει κάποιος να τραγουδάει ξένο, ας το κάνει όσο πιο σωστά γίνεται. Δε μπορώ να ακούω ΓΟΥΑΙΛ ΆΙ ΡΟΟΥΜ, με αυτό το περίεργο R που βάζουν όλοι οι ελληνόφωνοι...

Ωστόσο έχει πολύ ωραία χροιά, πατάει καλά και ταιριάζει στο στυλ. Μου θυμίζει λίγο Hetfiled αλλά χωρίς το πολύ γρέτζι. Είναι μια καλή προσπάθεια γενικότερα.

23 λεπτά πριν, roberto30 είπε

Σε ευχαριστώ πολύ Alex!

 

Με ενδιαφέρει πολύ να ακούσω πως θα το έστηνες το συγκεκριμένο σημείο. Μόλις χθες άκουγα ξανά το "Spirit Blossoms" και έλεγα τι καταπληκτική δουλειά έχεις κάνει και με τα ορχηστρικά σου!

 

Καλές γιορτές!

Σ' ευχαριστώ πολύ!

Το ξανάκουσα και μου ήρθαν τα παρακάτω σαν ιδέα.

Ακριβώς μετα το ρεφραίν στο 1:44, θα σταματούσα το πιάνο για 1 μέτρο και θα έβαζα ένα γλυκό σόλο τσέλο, με το πιάνο να παίζει αργά σε mid-high register, όχι πολύ ρυθμικά από πάνω του.

Στο 2:01, μπαίνει όλο το έγχορδο ensemble, αλλά το τσέλο συνεχίζει να δίνει πόνο χωρίς να το καλύπτουν τα υπόλοιπα έγχορδα. Την ψηλότερη φωνή που έχεις βάλει στο βιολί θα την κατέβασα 1 οκτάβα κάτω, και ενώ θα κρατούσα τις οκτάβες, θα το έκανα πιο γεμάτο με επιπλέον φωνές στην αρμονία του κομματιού (σπασμένες συγχορδίες), για να γεμίσει και να γίνει πιο grande.

Το κόψιμο στο 2:27 μου αρέσει, και θα κρατούσα το πώς εξελίσεις τα έγχορδα μέχρι και το επόμενο ρεφραίν, είναι πολύ όμορφο. Για την απόλυτη κορύφωση θα επαναλάμβανα το ρεφραίν αμέσως μετά, με όλα τα έγχορδα να μπαίνουν στο φούλ, τελειώνοντας με ένα ritardanto στο πιάνο.

Αλλάζει βέβαια αρκετά με όλα αυτά. Σίγουρα όποιον και να ρωτήσεις, κάτι θα έκανε διαφορετικά αν το έγραφε ;)

Αν και το άκουσα από το κακολάπτοπ της δουλειάς, μου άρεσε πολύ ρε ρομπέρτο. Έχεις βρει ένα δικό σου στυλ και τα κάνεις όλα να ακούγονται ωραία.

Έχω μια μικρή ένσταση για το sequence όταν πρωτομπαίνουν τα βιολιά, θα τα προγραμμάτιζα πολύ διαφορετικά, σε πιο γεμάτο και κλειστό arrangement. Αλλά οκ, είναι το πώς θα το κανα εγώ, όχι ο ρομπέρτο.

Μπράβο και πάλι! Εύχομαι καλές γιορτές και με το καλό ο νέος χρόνος!

Και εμένα μου βγάζει Vangelis, λογικά λόγω του συνδιασμού synth+piano σε τέτοιο ρυθμό και ύφος. Είναι αρκετά απλό, δε θα το έλεγα main theme αλλά σίγουρα μπορεί να γίνει. Συνήθως ένα soundtrack είναι παραπάνω από απλή μουσική. Έχει storytelling, είναι μια περίληψη με μουσικό τρόπο. Δε ξέρω βέβαια και ακριβώς την υπόθεση της ταινίας, την εποχή, τα συναισθήματα που περνάει ο χαρακτήρας, και τι θες ακριβώς να κάνεις με το soundtrack. Προσωπικά δε μου αρέσει που είναι τόσο ψηλά το ηχητικό εφέ, μου φαίνεται λίγο σκληρό στα δικά μου αυτιά.

Είναι όμορφο, καλά εκτελεσμένο. Μου άρεσε πάρα πολύ το intro/verse, έφερνε σε Porcupine Tree, αλλά δεν περίμενα να πάει τόσο σε Metallica ειδικά στη φωνή, και δε πιστεύω ότι ταιριάζει στο 100% αλλά είναι ξεκάθαρη προτίμηση.

Η μείξη της φωνής στο ρεφραίν ήθελε λίγο παραπάνω δουλίτσα νομίζω. Στις κιθάρες θα έβαζα κάποια έξτρα overdubs για να γεμίσει λίγο παραπάνω, μιας και μου φαίνεται αρκετά ξερό.

Το "behind your head" δεν μου άρεσε ούτε μένα σαν έκφραση. Συνήθως είναι right behind you, behind your back ή shoulder, όχι head. Καταλαβαίνω ότι θέλατε να δημιουργηθεί μια menacing εικόνα αλλά τα αγγλικά είναι γνωστό ότι δε δουλεύουν 100% κυριολεκτικά.

Όσον αφορά το βίντεο, πολύ ωραίο και ταιριαστό, αν και αρκετά σημεία που απεικονίζεται το παίξιμο των οργάνων είναι out of sync.

1 ώρα πριν, BillTheEmperor είπε

...δεν ξέρω από που να αρχίσω...

Προσπάθησε να τα πάρεις όλα ένα ένα χωρίς εφέ, ξεκινώντας με χαμηλές εντάσεις και πάντα πρώτα από τα τύμπανα. Μπότα, ταμπούρο, πρώτα, και μετά πιάτα και τομς στο τέλος. Όταν είσαι ευχαριστημένος, φτιάχνεις το μπάσο σιγά σιγά και μετά τις κιθάρες. Βρίσκεις μια ισορροπία, κάνεις σωστό EQ και Compression για να ακούγονται σωστά και σταθερά όλα, χωρίς να συγκρούονται πολλές συχνότητες μεταξύ τους. Μετά βάζεις ότι άλλα όργανα έχεις (πχ synths), και στο τέλος πάντα μπαίνει η φωνή.

Στο τέλος, βρες το πιο "σκληρό" και δυνατό σε ένταση μέρος (πχ το τελευταίο ρεφραίν), και ανεβάζεις τη συνολική ένταση με έναν limiter/maximizer, μέχρι που να μη περνάει το -1db. Υπάρχουν πολλά άλλα κόλπα και εργαλεία, αλλά πάρε το σιγά σιγά και με το μαλακό, όσο σκληρό και αν είναι το κομμάτι

Όντως πολύ δαιμονικό, αλλά και πολύ χαοτικό. Η μείξη δεν είναι καθόλου καλή δυστυχώς. Δεν υπάρχει σωστή ισορροπία μεταξύ των οργάνων, και υπάρχουν πολλά σκαμπανεβάσματα στις εντάσεις. Θέλει δουλίτσα!

Έγραψες πάλι ρε Roberto!

Ίσως το καλύτερο που έχω ακούσει από σένα!, μου άρεσε πολύ! Να κάνεις κι'άλλα τέτοια ;)

Ωραίο και απλό κομματάκι! Ωραία και η μείξη! Λίγο το timing στα τύμπανα θα μπορούσε να ναι καλύτερο γιατί κάπως το ακουώ να σέρνεται. Η ακουστική δε με πείραξε, μιας είναι δευτερεύων ήχος και κάθετε μια χαρά στα δεξιά χωρίς να ενοχλεί. Ταιριάζει και στη χαλαρή αίσθηση του κομματιού.

3 ώρες πριν, Πάνος Χελιδόνης είπε

δεν περίμενα σε τόσο ανέλπιστα θετικά σχόλια.

Τα καλά έρχονται εκεί που δε τα περιμένεις.

Πολύ ωραίο αποτέλεσμα, και πολύ καλή επιλογή κιθαρίστα!

Έτσι και για να πω το σχόλιό μου, τα ντιν ντιν είναι λίγο ψηλά βέβαια, αλλά οκ :P

Πολύ όμορφο. Το μικρόφωνο peakάρει λίγο όταν πέφτει πόνος, και προσωπικά με χαλάει ο ήχος του συγκεκριμένου drum kit. Μου ακούγεται πολύ συνθετικό, σε αντίθεση με αυτό που προσφρέρει το κομμάτι.