Nekkon

Αδερφέ η επιτυχία ή αποτυχία των άλλων δε μειώνει τη δική σου προσπάθεια. Εφόσον απολαμβάνεις αυτό που κάνεις, είσαι άρχοντας. Ξέρεις πόσοι επιτυχημένοι μουσικοί δεν το απολαμβάνουν;

Από μικρός το άκουσμα της κιθάρας με κέντριζε. Όπου κ αν ήμουν, ότι κ αν άκουγα. Μπορώ να ακούσω τα πάντα, από πολύ σκληρά μέχρι πολύ απαλά. Αρκεί να έχει ωραία κιθάρα μέσα. Μεγάλωσα μαζί τη γενιά που κατέστρεψε την καλή μουσική, αυτούς που έκαναν τη hip hop και την trance να συγκαταλέγονται στα είδη μουσικής (είμαι 33). Ευτυχώς δεν ήμουν ένας από αυτούς. Μη με παρεξηγείς, δεν τα τσουβαλιαζω όλα. Απλά δε θεωρώ τον ράπερ μουσικό. Είναι καλλιτέχνης, αλλά ζει σε άλλον μουσικό κόσμο από το δικό μου. Η πρώτη ανατριχιλα ήρθε στο αμάξι του θείου μου, όταν άκουσα το It's my life από Bon Jovi. Εκεί κατάλαβα ότι μου αρέσει η ηλεκτρική κιθάρα. Μεγαλώνοντας, στα 9 μου ξεκίνησα κλασική κιθάρα. Μετά από 5 χρόνια δεν άντεξα άλλο. Πήγα ηλεκτρική, έχοντας ωστόσο μάθει αρκετά. Κυρίως να διαβάζω νότες δηλαδή. Και να κρατάω την κιθάρα σε εργονομική θέση. Έλεος πια, κλασικοί. Αντέγραφα ότι κασέτα και cd έβρισκα. Scorpions, Maiden, Guns n roses, πανικός. Είχα καμία 300 cd και 65 DVD από live συναυλίες. Πλέον όλα στο κινητό. Guns n roses πιθανότατα all-time favourite μπάντα και το November rain αγαπημένο άσμα. Είχα μια μπάντα μέχρι τα 20, περνούσαμε καλά, αλλά ως εκεί. Χόμπι. Ποτέ δεν ακολούθησα το lifestyle. Ποτέ δεν αγόρασα κάτι απ' το μάρκετινγκ που προωθούν οι μπάντες και οι δισκογραφικές. Και ποτέ δεν το κατάλαβα. Κ εκεί είναι το ζουμί. Έβλεπα τον Axl Rose να τραγουδάει με το βρακί μονο κ έλεγα πως είναι έτσι ο τρομπας. Ο εκατομμυριούχος και φτασμένος μουσικά τρομπας. Ποτέ δεν ντύθηκα σα φρικιό. Τελειωσα τις σπουδές μου, έκανα οικογένεια κ έχω φίλους επιστήμονες που ακούνε τα ίδια με μένα. Αλλα δεν κατάλαβα ποτέ τη νοοτροπία του ροκά και του μεταλλά. Γιατί να κάνεις μπαμ από χιλιόμετρα εμφανισιακά; Δεν υπάρχει λόγος. Αλλάζω λίγο το θέμα, αλλά είναι σχετικό. Μεγαλώνοντας άλλαξαν τα ακούσματα μου, ηρέμησαν λίγο. Πλέον ακούω καθαρή Strat ή Tele σε λαμπάτο Fender και ανατριχιαζω. Στα 31 μου έμαθα τον John Mayer (ντρέπομαι). Αλλά σκαλωσα χοντρά και βάζω το reverb στο 11. Μαζί με Mateus Asato και Chris Buck είναι οι αγαπημένοι μου μοντέρνοι κιθαρίστες. Και το ταξίδι συνεχίζεται...

Το ίδιο έπαθε φέτος κ ο Mateus Asato. Το παθαίνουν και οι επαγγελματίες. Θα αλλάξει. Η κιθάρα είναι στο DNA μας. Εγώ την άφησα 10 χρόνια, αλλά δεν ξεχνιέται

Μόνο Σημίτη θυμάμαι...

Ακόμα και για μελέτη πχ;

Πολύ ωραία τοποθέτηση από έναν πολύ ωραίο κιθαρίστα. Το έχω παρακολουθήσει 2-3 φορές απ' την αρχή ως το τέλος και μπορώ να πω ότι συμφωνώ με αυτά που λέει. Τελικά λάμπα ή ψηφιακός ήχος; Και τα δύο! Το καθένα έχει υπέρ και κατά, τα οποία οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε...

Εκεί σκαλώνω. Είμαι δάσκαλος Αγγλικών και ένα 90% των εφήβων μαθητών μου έχουν φάει τρελό κόλλημα με αυτήν τη σειρά. Εννιάμιση στις δέκα φορές αυτό συνήθως σημαίνει να μην την δω. Αξίζει όντως;

Δηλαδή δε σας αρέσει από Focus το Hocus Pocus? https://youtu.be/MV0F_XiR48Q

Αυτό δεν είναι αντιφατικό; Στην ουσία δεν ακούς μουσική για τους στίχους. Ακους μουσική για τη μουσική. Το γεγονός που σε κάνει σοβαρό ακροατή μουσικής, είναι ότι τη συνδυάζεις με τη διάθεσή σου. Ασόβαρος θα ήσουν αν έκανες σαν ένα αφεντικό παλιό που είχα, στεναχωριοταν κ έλεγε "βάλε ένα γκάζι να ανεβούμε", και έκανε ψεύτικο headbanging... Φίλε ήταν άσχετος. Όταν είσαι χάλια, θα βάλεις the prophet από gary moore να κλάψεις...!

Αναφορικά με τον "γλυκό" ήχο, πιστεύω ότι είναι κάτι υποκειμενικό. Γενικά συμφωνώ με αυτά που είπε ο Γιώργος λίγο πιο πάνω. Ουσιαστικά αυτό που κάνει έναν ήχο πιο "γλυκό" είναι το παίξιμο και όχι το είδος του μαγνήτη. Πχ ο John Mayer που θεωρώ ότι έχει απ' τους πιο γλυκούς ήχους, χρησιμοποιεί Stratocaster για ήχους όπως το Gravity, αλλά πχ για το Edge of Desire που είναι κ αυτό σούπερ γλυκό σαν ήχος χρησιμοποιεί πότε μια SG, πότε μια 335 και προσφάτως μια PRS με humbuckers. Προσωπικά προτιμώ τον neck pickup μιας Strat για πιο γλυκό ήχο. Αλλά έχω ακούσει φοβερά γλυκούς ήχους και με άλλες κιθάρες. Κ εννοείται τεράστιο ρόλο παίζουν τα settings του ενισχυτή.

Άντε! Πολύ δυνατός παίκτης. Από τους πλέον αγαπημένους YouTubers, κάνει τα όρια του διλήμματος λάμπα/τρανζίστορ πραγματικά στενά με το tone που πιάνει. Βέβαια αυτό που σκίζει στον John δεν είναι οι Sire του, αλλά η K-line Strat που έχει. Απίστευτο όργανο

Σε αυτά τα χρήματα βρίσκεις άνετα και μια μεταχειρισμένη Fender Strat ή Tele Player Series. Έχουν διορθώσει αρκετά από τα προβλήματα που είχαν παλιότερα οι Μεξικάνες και τους είχαν δημιουργήσει κακό όνομα. Κ εγώ κατά βάση είμαι ακουστικός παίκτης, αλλά η Strat ταιριάζει πολύ ωραία με ακουστική κιθάρα. Το λέει και ο Ιωάννης Mayer...

Και εννοείται η πιο εύστοχη διαφήμιση μπύρας έΒεΡ...

Έχω μια απλή. Μεξικάνα περσινό μοντέλο. Μου αρέσει πολύ, αλλά θέλω να τη βελτιώσω. Ξεκινάω από grey bottoms και bone nut?

Μου θυμίζει κάτι παρόμοιο που είπε ένας μπλουζίστας (δε θυμάμαι όνομα) όταν τον ρώτησαν γιατί χρησιμοποιεί ενισχυτές τύπου blues jr που δίνουν έμφαση στα μεσαία αντί για blackface ενισχυτές, είπε "για να μπορούν να με ακούν οι μεθυσμένοι ακροατές μου"

Πολύ ωραίο κι ενημερωτικό βίντεο από The Pedal Show για vintage ήχο από Stratocaster. Εδώ ο Mick Taylor συγκρίνει 2 αυθεντικές vintage κιθάρες (1961 και 1970) με δύο custom shop και η διαφορά είναι κάτι παραπάνω από αισθητή. Επίσης εξηγεί την πορεία της Fender στην κατασκευή Stratocaster από την αρχή της δεκαετίας του 60 και μετά, πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Αφτό με τέτοιο στίκερ αν παίξης όρθηος θα κάνι όλο neck dives...

Με τι rig ηχογράφησες αν σου είναι εύκολο φίλε;

Δε διαφωνώ , και για κάποιο λόγο δε με βολεύει το μανίκι καθόλου στο πως κάθεται στο χέρι. Να πω την αμαρτία μου και με την tele το ίδιο αισθάνομαι. Ενώ η strat κάθεται τέλεια...

Μου θυμίζει αυτήν την αγγελία από bonstudio, για μια les paul απ' το 2015 που έχουν. https://eshop.bonstudio.gr/el/gibson-les-paul-standard-2015-tran-amber-ch-back-c-31629 Μέχρι πέρυσι την είχαν 2200, και μια που δεν πουλήθηκε 7 χρόνια, είπαν ας την ανεβάσουν 400€ μπας και φύγει

Αυτό δεν πρέπει να γίνεται και με τις κιθάρες; Βλέπω στο smart noiz κιθάρα με αρχική 1000, τη βάζει 950 ο παλίκαρος και τονίζει ΣΕ ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ... Θα μου πεις, πούλησε;

Τόσο σημασία έχει η εμφάνιση; Αν έχει σούπερ ήχο και playability, χαράς το πράγμα...

Ναι δεν είναι το δίλημμα ντε και καλά στην PRS, είναι σε ένα όργανο με premium ξύλα και μαγνήτες που κοστίζει διπλάσια από τη στάνταρ σειρά ενώ οι διαφορές στον ήχο είναι μικρές. Άντε, να το Fenderίσουμε το δίλημμα. Τυχαία επιλογή ο Νάκας, δεν είμαι affiliated https://www.nakas.gr/el/proionta/mousika-organa/kithares/ilektrikes-kithares/fender-custom-shop-fender-custom-shop-2018-artisan-ziricote-strat-ilektriki-kithara_566564/ Στα 4+κ https://www.nakas.gr/el/proionta/mousika-organa/kithares/ilektrikes-kithares/fender-fender-american-professional-ii-stratocaster-rw-3tsb-ilektriki-kithara_573218/ Στα 2κ

Όχι, συμφωνώ 1000%. Εξάλλου το έχει πει και ο μεγάλος αρχηγός Αντελίνο Βιεϊρίνια, έχω τα λεφτά να πάρω όποιο αμάξι θέλω, αλλά που να το τρέξω στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο SF χαζεύοντας τη συλλογή σου παρατήρησα ότι δεν έχεις μια PRS κιθαρα, και εάν υποθέσουμε ότι ήθελες να πάρεις μια (ας υποθέσουμε μια special semi hollow που είναι και πιο vintage oriented), και ότι σήμερα το πρωί βρήκες 12000€ κάτω απ' το μαξιλάρι σου, το δίλημμα είναι το εξής. Δίνεις τα 5 να πάρεις μια από την core σειρά που είναι και απίστευτα όργανα, ή δίνεις και τα 12κ να πάρεις μια απ' το private stock που είναι πιο εξωτικά τα ξύλα και ανώτερη εμφανισιακά; Γιατί στον ήχο οι διαφορές είναι απειροελάχιστες (if any at all). Ενώ οι τιμές εκτοξεύονται, είναι σα να παίρνεις δυόμιση κιθάρες. Επισυνάπτω φωτό για να κάνω πιο ενδιαφέρον το δίλημμα