fusiongtr

Έχεις απορίες σχετικά με κιθάρες? Με ενισχυτές? Με πετάλια? Κανένα πρόβλημα. Πάρε τώρα τηλέφωνο στο 1038 και θα σου λύσουμε όλες τις απορίες. 1038 Ο αριθμός που έψαχνες. Τώρα .... και για Telecaster. 1038 και ..... σόλαρες. Από διαφήμιση στην Tele-όραση.

Σιγά το γρήγορα. Σαν κάτι παλιά τρίκυκλα που είχανε κολλημένη αφίσσα "ΜΠΑΜΠΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙΣ".

Δεν είναι άσχημες, αλλά κατά την γνώμη μου "μπουκώνουν" κιθαριστικά το κομμάτι (πολύ κιθαρίλα). Δεν θα τις έβγαζα όλες βέβαια, θα άφηνα κάποιες αλλά .... με μέτρο. ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΩ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ. Απλά η γνώμη μου είναι Φώτη μου, και είναι υποκειμενική. Ο συνθέτης ξέρει πάντα καλύτερα.

Εγώ δεν ξέρω να το κάνω, αλλά αν ήξερα .... είσαι σίγουρος ότι σε συμφέρει οικονομικά να κεράσεις μπύρες από το να πληρώσεις επαγγελματία?

Ρέει πολύ καλύτερα. Τι θα έκανα εγώ ... 1. Θα αφαιρούσα αρκετές κιθαροφράσεις ανάμεσα στους στίχους μέχρι το πρώτο σόλο. 2. Θα πείραζα το βασικό χτύπημα του ταμπούρου (να μην είναι μόνο/αυστηρα στο 4). Θα γινόταν άλλο κομμάτι.

Με αυτό το "περίεργη" τι εννοείς? Μήπως μαζεύει παλιές τηλεοράσεις? Γιατί αν είναι έτσι .... βρήκαμε τον θηλυκό Λάκη. Αυτούς πρέπει να τους κάνουμε να γνωριστούν.

Έχεις δίκιο.

Α, θα είσαι αγκαζέ ....

Θα είσαι μόνος?

Δεν φωνάζω, απλά δεν θέλω να μείνεις με λάθος εντύπωση για το τι εννούσα. Αφού το ξέρεις ότι σ' αγαπάω ρε αλιήτη.

Βρε δεν είπα ότι είναι έξω, απλά δεν "βοηθάει" το ρυθμικό μοτίβο να γίνει λίγο πιο ενδιαφέρον (πουθενά δεν παίζει πάνω σε 3άρι, αυτό λέω, παίζει σαν να παίζει 4άρι, ενώ το πιανάκι τα παίζει τα 3αράκια του). Συν ότι είναι πολύ αργό το κομμάτι ....

Εμένα μου φαίνεται για 6/4α (12/8α) αλλά μπορεί να κάνω λάθος. Όπως και να έχει όμως, το ταμπούρο τι παίζει?

Να διευκρινήσω ότι αναφερόμουν στο βασικό ταμπούρο (και κακώς δεν το έγραψα πριν). Σε ελάχιστα σημεία δίνει την αίσθηση του 3αριού στο 4ο. Το hi hat το κάνει, αλλά είναι πολύ πίσω έτσι κι αλλιώς, και επίσης το κάνει και το ταμπούρο σε κάποια σημεία, αλλά πολύ υποτονικά, και όχι με τα βασικά/δυνατά χτυπήματα. Το βασικό χτύπημα του ταμπούρου σχεδόν σε όλο το κομμάτι είναι ένα μπαμ .... ανάβεις τσιγάρο, το καπνίζεις, και πριν ανάψεις άλλο, έρχεται το 2ο μπαμ. Και όλα τα μπαμ ακριβώς στα ίδια σημεία του μέτρου, ίδια και απαράλλακτα. Το κομμάτι είναι πολύ αργό για κάτι τέτοιο.

Φωτάρα δεν είναι κακό. Αλλά .... 1. Σέρνεται. Τα τύμπανα σχεδόν ποτέ δεν δίνουν ρυθμικό χρώμα (ούτε καν ακολουθούν ρυθμικά το πιάνο), το ίδιο φυσικά και όλα τα ρυθμικά όργανα, και όλα αυτά σε ένα πολύ αργό κομμάτι. 2. Ξεκινάει στο 5, πάει μέχρι το 6, και στό τέλος πέφτει στο 3. Αυτά από άποψη δυναμικών. Σκέψου ότι και οι αλλαγές σου, χάνονται έτσι. 3. Όαση η πολύ ωραία γέφυρα και ρυθμικά, και από άποψη αλλαγής mood. 4. Οι στίχοι (οι περισσότεροι) είναι για σύγχρονο καλό λαϊκό, κανένα Τερζή ασούμε. Σοβαρά μιλάω, δεν είναι κακοί, απλά δεν μου ταιριάζουν με το είδος αυτό. 5. Μη ντρέπεσαι κανέναν, σκέψου ότι ο gvour ουρλιάζει και φυσικά τον ακούνε σε όλη την πολυκατοικία. Στην τελική, στείλε την πόντια να τους τρίξει τα δόντια, να δεις μετά πως κλάνουν μέντες. Από εκεί και πέρα, εκτός του να φωνάζεις πιο δυνατά ανά στιγμές, πρέπει να χαμηλώνεις κιόλας, άλλες φορές να ψιθυρίζεις, άλλες να τραβάς την φωνή, άλλες να φωνάζεις, κλπ. Θέλει μια κάποια θεατρικότητα (όχι τίποτα φοβερό) και περισσότερες δυναμικές μερικές φορές (όχι πάντα). 6. Φοβερές κιθάρες, αλλά ... πολύ κιθαρίλα. Το σόλο όμως μου ξύπνησε αναμνήσεις ενός οργισμένου Φώτη πριν μερικά χρόνια. Βρωμάει αυθεντίλα ακατέργαστη. Σαν κομμάτι δεν είναι καθόλου κακό. Αν ίσως το αντιμετώπιζες διαφορετικά στο σύνολό του ....

Βρε σεις, δυο γαϊδουριών άχυρο δεν μπορείτε να χωρίσετε έτσι που τα λέτε. Μην με παρεξηγήσετε, και οι δύο έχετε δίκιο, αλλά έτσι που τα γράφετε δεν θα συμφωνήσετε ποτέ. Εξηγούμαι ... Ανάλογα με το προϊόν, τον κατασκευαστή και το δίκτυο λιανοπωλητών, μπορεί η προτεινόμενη τιμή λιανικής να έχει μεγάλη απόκλιση από την τιμή αγοράς. Φυσικά και η προτεινόμενη τιμή λιανικής που καθορίζεται από τον κατασκευαστή δεν είναι μπούρδα. Αυτό που θέλει να πει ο dim, είναι ότι γι' αυτόν, το μέτρο "σύγκρισης συμφέροντος" είναι η διαφορά τιμής μεταξύ των λιανοπωλητών σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, και όχι η διαφορά τιμής σε σχέση με την RRP. Επίσης αν η πραγματική τιμή λιανικής (street price) έχει πέσει πολύ σε σχέση με αυτήν πριν κάποιο καιρό, θεωρείται ευκαιρία. Συγκρίνει δηλαδή τις τιμές λιανικής, και το RRP δεν το λαμβάνει υπόψιν, είτε γιατί μπορεί να έχει μεγάλες αποκλίσεις με το street price, είτε γιατί μπορεί να το θεωρεί "φτιαχτό" (υπερβολικά μεγάλο) από τον κατασκευαστή. Όμως το ότι η RRP είναι ότι να'ναι που λέει, είναι άτοπο.

Θέλει αρκετή δουλειά το melodyne αλλά μπορείς να καταφέρεις εξαιρετικά αποτελέσματα. Θέλει όμως πολύ εκπαίδευση (αυτό έλειπε να μην ήθελε), και προσοχή στις λεπτομέρειες. Δεν πειράζεις μόνο το pitch δηλαδή και ξεμπερδεύεις. Θέλουν κατάλληλο πείραγμα και τα formants για να φέρεις την φωνή εκεί που θέλεις. Αλλά αν κάποιος τα μάθει καλά, κάνει παπάδες. Και τα στρουμφάκια θα μείνουν στο στρουμφοχωριό να κυνηγάνε την στρουμφίτα.

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση βέβαια .... Εγώ μίλησα για σύνταξη. Κοίτα να δεις που θα μπει τώρα ο cos και θα πει ότι μας κόβουν τις συντάξεις.

Μόνο τον στίχο θα αξιολογήσω. Δεν έχει παραπάνω αστέρια να βάλω. Είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ.

Ρε σεις τι πάθατε? Τι σύνταξη είναι αυτή? Εγώ αρέσω μια κιθάρα δηλαδής?

Συγχώρα με Νέστορα, αλλά δεν το πιστεύω. Ο στίχος είναι καραμπίνα και είναι ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΣ.

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ.

Εγώ με την SG είμαι Πανιωνάρα ασούμε.

Παπαγαλάκια και whales?

Γι' αυτό έχει λυσσάξει το σύστημα των ινφλουένσερς. Για να πάρουν κι οι άλλοι.

Να το πω εγώ και λίγο διαφορετικά. Ένα πολύ ωραίο σόλο σ' ένα αδιάφορο συνθετικά κομμάτι, σίγουρα χάνει μεγάλο μέρος της ομορφιάς του και αδικείται. Ένα μέτριο σόλο σε ένα ωραίο κομμάτι θα φανεί καλύτερο, γιατί είναι πολύ ωραίο το όλον. Αν λοιπόν μπορείς να παίξεις ενδιαφέροντα σόλο, βάλτα σε ενδιαφέροντα κομμάτια να τα ανεβάσεις ακόμα περισσότερο επίπεδο. Και είναι και μια πρόκληση να φτιάχνεις κομμάτια με ενδιαφέρον, γιατί δεν χρησιμοποιείς τα πλεονεκτήματά σου μόνο για το σόλο. Το τελευταίο που θα ήθελα είναι να σε απογοητεύσω. Αυτό που θέλω είναι να σε προκαλέσω να πας ένα βήμα παραπέρα, γιατί το έχεις, αν δεν το είχες δεν θα τα έγραφα όλα αυτά. Για τα επόμενα κομμάτια σου.