fusiongtr

Και που 'σαι ακόμα ... EDIT: Λοιπόν σήμερα θα φάω μια τεράστια χωριάτικη σαλάτα, με ψωμί και κρασί. Έτσι, για την αντίδραση. Έχει τύχει Πάσχα, να φάω ρεβύθια "στην σούβλα".

Δεν ξέρω αν άκουσες τα τελευταία νέα Δημήτρη, αλλά για την αποφυγή μετάδοσης του ιού της χοληστερίνης, επιτρέπονται μόνο μέχρι 9 μπριζολάκια το άτομο.

Και την δική μου ευχή! Θα μπορούσες μήπως να μας ξεναγήσεις στον υπέροχο κήπο των κρεάτων (και όχι μόνο) που έψησες?

Εμένα με ξέρεις. Πίνω χωρίς να τρώω.

Επικός όπως πάντα. Δώσε τσίκνα στον λαό λέμε.

Εγώ δεν είμαι της παράδοσης. Την τσικνοπέμπτη την γιορτάζω την μεγάλη Παρασκευή.

Αυτό που φτιάχνω εγώ, δεν είναι πιλάφι. Είναι ρύζι, που τρώγεται μαζί με άλλα πράγματα (πχ με τον κοκκινιστό αρακά που λέγαμε, ή με λαχανικά ανάμικτα, ή με ντομάτα, μαρούλι, κρεμμύδι και τόνο, κλπ), και ακριβώς γι' αυτό η γεύση του σκέτο, είναι σχετικά ουδέτερη. Εγώ απλά χρησιμοποιώ συνήθως parboiled ρύζι (είναι πιο "σκληρό", δεν κολλάει και μου αρέσει στην υφή και στην γεύση), σε αναλογία 1 μέρος ρύζι / 2 και ένα κλικ μέρη νερό. Σε μάτι με 3 βαθμίδες το βράζω στο 2, μέχρι να σωθεί το νερό. Λίγο πριν σωθεί το νερό, πετάω μέσα τον κουρκουμά (ή το κάρυ) και ανακατεύω. Αν θέλω πιο έντονη γεύση, βράζω πλατάρια κοτόπουλου, και βράζω το ρύζι μέσα σ' αυτό τον ζωμό. Αν θέλεις, μπορείς να βράσεις τα πλατάρια σε άσχετη στιγμή, και αφού βράσουν, τα αφαιρείς από την κατσαρόλα, και αφήνεις τον ζωμό να βράσει τόσο, όσο να σωθεί το πολύ νερό, και να πήξει λίγο. Αυτός είναι συμπυκνωμένος ζωμός, που άνετα βάζεις στην κατάψυξη, και τον χρησιμοποιείς όποτε θέλεις. Ξαναλέω, δεν θα αρέσει σε πολλούς το ρύζι έτσι. Οι περισσότεροι θα το προτιμήσουν σωταρισμένο σε βούτυρο, πριν μπει το νερό, και λόγω υφής και λόγω γεύσης (θωρακίζεται εξωτερικά το ρύζι, και είναι πιο σπυρωτό και λιγότερο λαπαδέ, γι' αυτό εγώ που το κάνω αλλιώς, χρησιμοποιώ parboilled που δεν έχει τέτοια θέματα). EDIT: Παλιά που δεν βαριόμουνα, όποτε υπήρχε στο σπίτι φαγητό με κρέας, δεν πετούσα τα κόκκαλα που περίσσευαν. Τα έσπαγα (όχι λιώμα, απλά ράγισμα) και τα έβραζα, κρατώντας τον ζωμό στην κατάψυξη. Αν πετάξεις τέτοιο ζωμό πχ σε λαχανόρυζο (όταν το μαγειρεύεις), θα τρελαθείς.

Αστέρι του πενταγράμμου δηλαδή. Όπως λέμε ροκ καταστάσεις?

Εγώ το φτιάχνω εντελώς διαφορετικά (χωρίς βούτυρα, λάδια, κύβους, βάζω άλλη αναλογία νερού/ρυζιού, δεν σκεπάζω το σκεύος, κλπ) αλλά το πιθανότερο είναι να μην αρέσει σε πολλούς έτσι. Όμως ... 1. Αυτό σίγουρα δεν αλλάζει, μην φοβάσαι. 2. Ούτε εγώ. Ένας φθηνός τρόπος (να βράσεις ένα κομμάτι κοτόπουλο και να κρατήσεις τον ζωμό) είναι τα πλατάρια, που δίνουν λύση και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις. Παίρνεις πλατάρια κοτόπουλου (είναι πάρα πολύ φθηνά γιατί έχουν ελάχιστο "ωφέλιμο" κρέας) και τα βράζεις (γίνονται σε ελάχιστο χρόνο γιατί δεν έχουν όγκο κρέατος). Με τον ζωμό από το βράσιμο κάνεις δουλειά. Αν έχεις και ζωάκι θα σε ευγνωμονεί αν του τα δώσεις να τα φάει μετά.

Συμφωνώ!

Είναι που ζμπρώχνεις τον κόσμο στις tele ασούμε. Εσύ και ο ΣΦ.

Ναι καλά. Εσύ είσαι ινφλουένσερ ....

Πιθανότατα την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Αλλά θα ήθελα να είναι πιο "ανοικτό" και λιγότερο συγκεκριμένο σε μουσικά ιδιώματα. Γιατί δηλαδή αύριο μεθαύριο μπορεί (λέμε τώρα) να έρθουν και μπουζουξήδες, και ράπερς, και τράπερς, και πιο τζαζοσοουλοφανκογουερλντοφρηστάιλερς. Άμα δούνε ασούμε αυτό το "Rock Star" μόλις μπούν, θα κόψουνε ρόδα μυρωμένα. Άσε που παραπέμπει σε παλαιότερες εποχές, γιατί δεν υπάρχουν πια Rock Stars.

Μόνη ένσταση αυτό το "Rock Star". Είναι - πως να το πω - σαν να είναι rock site το noiz, δίνει δηλαδή μουσική κατεύθυνση, και δεν το θεωρώ σωστό. Τώρα θα μου πείτε "άσε μας ρε μάστορα τώρα" και θα έχετε δίκιο ....

Το θέμα είναι, πώς κάθεστε έτσι πάνω στο κάγκελο βρε παιδί μου. Μ' έπιασε ίλιγγος όταν σκέφτηκα ότι από κάτω είναι .... γκρεμός ασούμε.

Μπράβο Χαρά. Ωραίο cover σε κομμάτι κλασσικής μπάντας για το στυλ σου.

Επίσης αν μιλάμε για μικρολιανοπωλητές, δεν έχουμε την δυνατότητα να ξέρουμε πόσο καιρό είναι το όργανο στο κατάστημα. Μπορεί να έχει καταργηθεί μεν, αλλά αν το πήρε από μεσάζοντα, μπορεί να είναι πολύ λιγότερο χρόνο το όργανο στο κατάστημα από όσο νομίζουμε.

Ρε παιδιά, αφενός νομίζω ότι παρεξηγήσατε τον Γιώργο. Ο άνθρωπος ήθελε να πει ότι το αναγνωρισμένο πτυχίο, είναι ένα συν στις δυνατότητες του σπουδαστή αργότερα στην ζωή του. Δεν είπε να πάει κάποιος σε κάποιο ίδρυμα ειδικά γι' αυτό. Από εκεί και πέρα, ο Γιάννης είπε την ουσία .... "δόλωμα". Και ο ίδιος ο Alex διευκρίνησε ότι δεν είναι το αντικείμενο που θέλει να μάθει η μουσική τεχνολογία αλλά η σύνθεση (αναρωτιέμαι όμως γιατί ρωτάει τότε), οπότε δεν υπάρχει κάτι προς ανάλυση.

.... με δυο λίτρα Τριποδάκη ... Σωστός Δημήτρη μου!

Είσαι ωραίος Σπύρο μου .... Στην υγειά σου και σένα ....

Θα δω τι μπορώ να κάνω αύριο .... Σεμνά όμως, έτσι? Είμαστε και κάποιας ηλικίας μερικοί ....

Ω ρε Γιώργο .... άλλοι διαβάζουν το φλυτζάνι, εσύ διαβάζεις το πιάτο ρε φίλε.

Παρακαλώ .... πιάστε καμιά πετσέτα, γιατί αν σας πέσουν τα σάλια στο πάτωμα θα φωνάζει η σύζυγος. Κυρίες και κύριοι σηκωθείτε τώρα από καρέκλες, πολυθρόνες, ντιβάνια, κρεβάτια, μπαούλα και ψαροκασέλες ..... Για τους εραστές του λάχανου.... Λαχταριστοί με αυγολέμονο .... ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ..... Στην κατσαρόλα ... Στο πιάτο ανφάς ...... και προφίλ.

Τελείωσε? Τι τελείωσε? Τι έγινε με τους συνταξιούχους τελικά? Δεν θα μας πείτε?