Ενώ συμφωνώ με το πνεύμα των παιδιών από πάνω, διαφωνώ σε κάποια σχόλια που γράφτηκαν και θέλω να γράψω την γνώμη μου.
Έχω όμως και κάποιους προβληματισμούς για σένα που θέλεις να ξεκινήσεις.
Δηλαδή ....
1. Αν δεν σου άρεσε η κλασσική κιθάρα, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα σου αρέσει το κλασσικό πιάνο?
2. Ακούς Chopin, και σχετικά πράγματα, ή απλά θεωρείς ότι φτάνοντας εκεί θα έχεις πετύχει κάτι?
Το κίνητρο δηλαδή είναι ο στόχος, ή το ότι σου αρέσει να το κάνεις αυτό (να παίζεις Chopin)?
Γιατί αν σου αρέσει ο Chopin, μπορείς να παίξεις και με κλασσική κιθάρα, που όμως τα μαθήματα γι' αυτήν δεν σου άρεσαν.
Σκέψου το λίγο καλύτερα.
Δεν προσπαθώ να σε αποθαρρύνω, ίσα ίσα, προσπαθώ να σε κάνω να συγκεκριμενοποιήσεις αυτό που πραγματικά θέλεις.
Εδώ διαφωνώ.
Αν στην κιθάρα μπορεί κάποιος να μάθει να παίζει "τρία ακκόρντα", μπορεί και στο πιάνο, και πιο εύκολα μάλιστα, για τον απλούστατο λόγο ότι στο πιάνο όλα είναι μπροστά του, και μάλιστα στην σειρά.
Δεν υπάρχουν οι ιδιαιτερότητες της κιθάρας στην μηχανική του οργάνου.
Κι εδώ διαφωνώ.
1. Θεωρώ το πιάνο, ένα από τα πιο "εύκολα" (δεν υπάρχουν εύκολα βέβαια, γι' αυτό και έβαλα εισαγωγικά στην λέξη) όργανα από την άποψη της αντίληψης.
Εύκολα δηλαδή καταλαβαίνεις τι συμβαίνει, όλα είναι στην σειρά.
Γι' αυτό και αντιπροσωπεύει την εξέλιξη της κλασσικής μουσικής, γιατί είναι το πιο ικανό και απλό στην σύλληψη εργαλείο για την αποτύπωση και δημιουργία μουσικής.
2. Το αντίθετο συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Για να μάθεις δηλαδή προχωρημένη αρμονία, πρέπει να μπορείς να παίζεις πιάνο τουλάχιστον σε ικανό βαθμό.
Το ίδιο και για να προχωρήσεις σε φούγκα, κλπ.
3. Γιατί να μην τον οδηγήσει πουθενά (αν αυτό ήθελε βέβαια)?
Το ίδιο γίνεται στην κιθάρα.
Αν θέλεις να μάθεις τραγουδάκια, θα τα μάθεις.
Αν θέλεις να προχωρήσεις περισσότερο, πρέπει να στρώσεις πωπό, όπως γίνεται με τα πάντα.
Ξαναλέω ότι συμφωνώ με το πνεύμα των ποστ σας παιδιά.
Απλά ήθελα να θίξω δυο τρία πραγματάκια με τα οποία εγώ προσωπικά διαφωνώ.