fusiongtr

Μην αγχώνεσαι να τα βάλεις όλα μαζί. Σιγά σιγά θα ακούσουμε πολλά ελπίζω. Κάθε μέρα πια όταν ξυπνάω, πρώτα φτιάχνω καφέ, και μετά βάζω το thread και ακούω.

Και αυτό μου φαίνεται λίγο υπερβολικό. Δεν βάζει και τόσο μάπα γέφυρες η gibson. Συγγνώμη για την επιμονή, είναι καθαρή περιέργεια.

Αυτά τα δύο κουτουλάνε λίγο. Βάζοντας δηλαδή 500άρια, εντείνεις τα πρίμα. Γιατί θεωρείς ότι τα 300άρια δεν της ταίριαζαν? Επίσης, γιατί 9άρες? Είχες θέμα άνεσης με τις 10άρες?

Κατ' αρχήν καλωσήρθες Γιώργο. Αν κατάλαβα καλά η κιθάρα είναι δική σου? Αν εσύ είσαι αυτός που έκανε τις αλλαγές, θα ήθελα να πεις τι ήταν αυτό που σε έκανε να κάνεις κάθε μια από αυτές τις αλλαγές, και αν είχε κάθε μια αλλαγή, το αποτέλεσμα που περίμενες. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Να 'σαι καλά κι εσύ που τα αλιεύεις.

Δηλαδή?

Πω πω, δεν το είχα δει .... Και μιλάμε για εποχή στην οποία αυτοί οι τιτάνες ζούσαν υπό αμφισβήτηση. Για τον Ornette δεν υπάρχουν λόγια ...

Αν βλέπεις John Barry ...είναι φοβερό.

Τι ταινιάρα ...

Μας έφτιαξες, και άσχημα μάλιστα, πάω να βάλω ουίσκυ στον καφέ μου.

Το τερμάτισες .... Σχόλιο από κάτω ... "Note: Entire score improvised while screening the film"

Ίσως σου φανεί παράξενο, αλλά είμαι σινεφίλ, κάποτε έβλεπα τρεις ταινίες τη μέρα, ξεκινώντας από το πρωί, και καταλήγοντας σε μεταμεσονύχτιες προβολές. Μου αρέσει πραγματικά ο κινηματογράφος και με τα soundtracks εδώ, την έχω καταβρεί. Ξυπνάω κάθε μέρα και ακούω καινούριες μουσικές από αυτά που ανεβάζετε. Είναι πολύ ωραίο να μην ξέρεις τι θα ακούσεις αύριο. Μαγεία ... Ως γνωστόν, ο Clint Eastwood είναι και μουσικός εκτός από σκηνοθέτης και ηθοποιός. Εδώ σκηνοθέτησε αυτή την εκπληκτική ταινία, και έγραψε και την μουσική ..

Θα την δω σίγουρα Γιώργο. Έχω θυμηθεί τόσα πολλά, και έχω μάθει ακόμα περισσότερα σ' αυτό το νήμα ...

Σε αυτό, πρώτα βάζω like και μετά το ακούω ...

Δεν νομίζω ότι φταίει το πικαπ, ούτε η βελόνα γι' αυτό. Το θέμα είναι στην προενίσχυση/ενίσχυση, και τα ηχεία σου. Αν περιμένεις από all in one συστήματα, μάλλον είναι δύσκολο. Χρησιμοποίησε το πικάπ ως απλό πικάπ και κάνε αυτό που λέει ο dim με rca καλώδια, και ξεχωριστό preamp/amp phono stage.

Να, αυτές οι παρατηρήσεις μου αρέσουν πολύ! Εγώ πάλι παρατήρησα ότι σηκώνεις πολύ με τον μεσαίο και όχι με τον παράμεσο, πράγμα που κάνει και ο Moore.

Βρε Σπύρο μου, μου ήρθε μια ιδέα. Αφού κάνεις έτσι κι αλλιώς covers, πώς θα σου φαινόταν να κάνεις και μια μικρή αναλυσούλα του κάθε μέρους που παίζεις? Κάτι που να είναι αξιομνημόνευτο σε κάθε μέρος κομματιού που παίζεις, πχ τι παίζεις (φράσεις, κλίμακες), ή πώς το παίζεις (πχ εκφραστικά χαρακτηριστικά του μέρους που παίζεις, σηκώματα, κλπ), ή ακόμα και κάποια χαρακτηριστικά του κάθε κιθαρίστα. Δεν μιλάω για καμιά φοβερή ανάλυση, απλά δυό τρία πράγματα που να αξίζουν τον κόπο να μνημονευτούν, που ίσως δίνουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σε κάθε κιθαρίστα, ή κομμάτι, ή μέρος του που κάνεις cover. Αν βέβαια είναι κάτι πιο πολύπλοκο, μπορείς να πεις που παίζεται τι, στο περίπου, για μας τους αδαείς. Σ' ωραίος μάστορα. EDIT: Η Les Paul τι είναι? Harley Benton?

Το έχω ξαναδεί. Απίθανος ο τύπος!

Κι έλεγα δεν θα βάλει κάποιος και τον Hans?

Λείπουν κι άλλοι πολλοί. Τεράστιοι ... Αλλά ρε παιδιά, τι ωραία μουσική ακούγεται σ' αυτό το thread ...

Εννοεί ότι το μουσικό θέμα θυμίζει Piazzolla.

Δεν το θέτεις σωστά κατά την γνώμη μου, με αποτέλεσμα, να πάρεις μη αξιόπιστες απαντήσεις. 1. Τι θα πει "η αίσθηση που υπάρχει σε μια gretsch", τι είναι ο "ελεγχομενος ήχος" ? 2. Τι σημασία έχει για σένα αν άρεσε το αποτέλεσμα σε κάποιον άλλο, ο οποίος μπορεί να ζητάει άλλα πράγματα από σένα? Αν ψάχνεις ήχο gretsch (κάποιου μοντέλου της), βρες μια κιθάρα που κατασκευαστικά έχει παρόμοια λογική, και δοκίμασε με τους μαγνήτες. Για ήχο όμως, ούτε για "αίσθηση", ούτε για "έλεγχο". Τώρα το τι είναι ήχος gretsch για σένα, εσύ το ξέρεις, δεν είναι όλες το ίδιο.

Ακριβώς αυτό, είναι που με κάνει καμιά φορά να αναρωτιέμαι για όλα τα παραπάνω που έγραψα. Αν κάτι είναι πάει καλά, το κρατάς και το ενισχύεις. Αν κάτι δεν πάει καλά, σε κάνει να ψαχτείς με το τι συμβαίνει, και πώς μπορεί αυτό να αλλάξει.

Φυσικά και εννοούσε κάτι άσχετο. Και ναι την έχω αυτή την τάση ενδο/ανα-σκόπησης μόνιμα. Αλλά έτσι όπως το είδα ρε παιδιά, σαν ένα απλό μήνυμα, σκέφτηκα ... δίκιο έχει. Φυσικά δεν εννοώ το να χαμογελάσεις επειδή πχ είδες κάτι αστείο. Μιλάω για το άλλο χαμόγελο, αυτό που βγαίνει από μέσα σου. Τεσπα καλοκαίρι είναι θα μου πείτε, μην μας βαραίνεις μάστορα, και θα έχετε δίκιο.