fusiongtr

Μάλιστα, καλόπαιχτο το complete. Εγώ πάντως περιμένω τον cos_dr.

Τι, χωρίς το "ρα"? Παπάι (Αντί π@π@ρια).

Σοφτ σαξ, χαρντ σεξ.

85 είναι και ντούρος όπως πάντα. EDIT: Εγώ λέω (πάμε στοίχημα?) ότι σίγουρα κάποιο βραβείο θα το πάρει εξωσχολικός.

Έλα βρε συ, είναι ο Καρβέλας, ο Γιώργος Κατσαρός, η Αθηνά Οικονομάκου, ο Φοίβος, ο Βασίλης Τσάρτας, η Μανωλίδου, ο Quincy, ο Yameth, ο Tarantino, ο nickrahm, ο Vai, ο John Williams, ο LK, ο Slash, ο Αλέφαντος, ο Ringo Star, κι εγώ (είπανε και του Maradona, αλλά δεν μπορούσε). Είναι κι άλλοι αλλά δεν τους θυμάμαι όλους τώρα.

Κι εδώ ... μαζί οι ... Yngwie Malmsteen και Al DiMeola!!!! Άλλη κόλαση γίνεται εδώ.

Εδώ ο Wylde και ο Malmsteen στο ίδιο κομμάτι (ψιλοκόλαση γίνεται).

Ξέχασα να πω και το "καλωσθήρθατε" σε όλα τα νέα μέλη που γράφτηκαν με αφορμή τον διαγωνισμό. Καλή επιτυχία παιδιά.

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εγώ θα μιλήσω για μια δική μου εμπειρία. Ζω στην εξοχή, και ο γείτονας του διπλανού σπιτιού βρήκε και περιμάζεψε μια ημίαιμη πιτμπουλίνα. Πολύ ήρεμο, φιλικό και τρυφερό σκυλί. Κάποια στιγμή έμεινε έγκυος (έχει κι άλλα σκυλιά ο γείτονας). Ήταν άνοιξη, και είχε σκάψει μια γούβα στο χώμα στην αυλή, την γέμισε με ξερά φύλλα και μαλακά κλαδάκια, και κάθησε εκεί να γεννήσει. Της πήρε πάνω από μια μέρα η γέννα, ταλαιπωρήθηκε πολύ, και γέννησε νομίζω εννιά κουταβάκια. Το ένα πέθανε στη γέννα, το πήρε μακριά από τα άλλα και το έγλυφε συνέχεια καταλαβαίνοντας ότι κάτι δεν πάει καλά. Μερικές μέρες αργότερα, όταν τα μικρά μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους, βάλαμε το χέρι μας μέσα από την μάντρα, και πήραμε το ένα κουταβάκι να το δούμε από κοντά. Το πήραμε μέσα από τα πόδια της καθώς θήλαζε. Ξέρετε τι είναι για μια σκυλίτσα να της πάρεις το μικρό? Μπορεί να σου κόψει φέτες το χέρι, ακόμα και κανίς να είναι. Η πιτμπουλίνα μόνο μας κοιτούσε με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια της, και κάποια στιγμή μας έγλυψε το χέρι. Αργότερα βάλαμε πίσω το μωρό, και αυτή ήρθε δίπλα στην μάντρα και έσκυψε να την χαϊδέψουμε. Απίθανη σκυλίτσα.

1. Όχι 2. Χρησιμοποιώντας έστω μια από αυτές.

Στο finale μπορείς να ηχογραφήσεις κιόλας (πώς κρατάς αρχείο ήχου των κομματιών σου?)? Αν ναι, ηχογράφησε από εκεί και πρόσθεσε μετά σε κάποιο daw (reaper, sonar, cubase, audacity, κλπ) κάποιον από τους ήχους που κατέβασες.

Ξέρατε ότι ο holdsworth είχε παίξει metal, και μάλιστα στο ίδιο κομμάτι με τον zakk wylde? Ε, ακούστε το.

Για να μην μπερδεύεσαι, γράφεις ένα κομμάτι όπως μπορείς, και μέσα σ' αυτό χρησιμοποιείς τουλάχιστον έναν από τους ήχους που κατέβασες. Αν ρωτάς το πώς γράφουμε ένα κομμάτι, σημαίνει ότι δεν γνωρίζεις βασικά πράγματα, που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν. Κάνε ένα ψάξιμο στο φόρουμ, υπάρχουν πολλά θέματα με πληροφορίες που θα σε βοηθήσουν.

Ότι θέλουμε.

Όχι μόνο στην Ελλάδα βέβαια.

Κάποτες αυτό το έλεγαν "βερεσέ". Πήγαινες κάπου, έπινες καφέ. κι έλεγες ... "γράφτα" (δηλαδή όποτε έχω θα στα δώσω). Δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά έχει ομοιότητες. Κάποιες πιθανές ιστορίες από γενικευμένες τέτοιου είδους συναλλαγές. Έρχεται το νοίκι για το μαγαζί. Πάει ο ιδιοκτήτης του ακινήτου να εισπράξει, και ακούει τον έμπορο να του λέει "μου χρωστάνε ακόμα μια yamaha ll26, έναν marshall jtm, μια les paul, και μια tele. Μόλις μου τα δώσουν θα σε πλερώσω". Έρχεται η εφορία, "να τα πάρεις από αυτούς που μου χρωστάνε τα όργανα" και δίνει τα στοιχεία τους. Λήγει και η τρίτη (από αντικατάσταση προηγούμενων) επιταγή σε προμηθευτή. Συντηρητική κατάσχεση λέει το δικαστήριο. "Έ, πάρτε τα όλα, στα π@π@ρια μου, πουλημένα είναι" Θέλει ο άλλος ένα πεταλάκι 60 ευρώ. "Δεν μπορώ να πάω σ' αυτόν, έχω ακόμα να του δίνω για την strat, και άμα δει ότι θέλω να αγοράσω και κάτι άλλο θα μου κρατήσει τα χρήματα". "Ούτε στον δίπλα, έχω πάρει ένα κεφάλι orange από εκεί και ακόμα να ξεχρεώσω". Κλείνει ο έμπορος ισολογισμό. "Αυτά που να τα βάλω?" του λέει ο λογιστής. "Βάλτα στις απαιτήσεις" "Βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες?" "Μακάρι να 'ξερα". Και ο λογιστής .. "Καλό θα είναι, την επόμενη φορά οι απαιτήσεις να μην ξεπερνούν το σύνολο του κυκλοφορούντος ενεργητικού, για καλό στο λέω". "Αποθέματα?" "Μηδέν". "Κι όλα αυτά εδώ?" "Πουλημένα είναι, αλλά δεν φαίνονται ακόμα στις πωλήσεις".

Α, οκ, δεν το είχα συλλήψει έτσι.

Κι εγώ έχω πουλήσει έτσι κάποια πράγματα, σε άτομα όμως της απολύτου εμπιστοσύνης μου. Μάλιστα όχι ακριβώς έτσι. Τους είπα "πάρτε το τώρα, και όποτε έχετε, αν έχετε". Αλλά ήξερα με ποιούς είχα να κάνω.

Η ιστορία είναι από αυτές που σου κάνουν κλικ, αφήνοντας μια περίεργη γλυκόπικρη γεύση στο στόμα. Που να σας γράψει και ο gvour μια τέτοια ιστορία για μια κιθάρα (έζησα κι εγώ αυτή την ιστορία, και είναι να τρελαίνεσαι). Φοβερές συμπτώσεις ίσως. Ίσως όμως ...

Δηλαδή να είσαι έμπορος, να μην ξέρεις πότε θα πάρεις τα χρήματά σου, για ένα προϊόν που έχεις ήδη πουλήσει, και άρα δεν είναι πλέον στα προς πώληση (κι ας το έχεις εσύ)? Δεν κάνει τον κουμπαρά του πελάτη, κάνει την αποθήκη του και τον security, και μάλιστα χωρίς κέρδος. Ενώ μπορεί με μια πιστωτική σήμερα, να πληρωθεί άμεσα, να ξεφορτωθεί το εμπόρευμα, να επανεπενδύσει σε άλλο εμπόρευμα, και να αφήσει την τράπεζα να κάνει τον κουμπαρά (με το αζημίωτο φυσικά). "Κυκλοφοριακή ταχύτητα αποθεμάτων" λέγεται, και είναι ένας από τους βασικότερους χρηματοοικονομικούς αριθμοδείκτες.

Αυτό κάνει αυτός εδώ με έναν Lazy J40 και με ένα μόνο κανάλι. Αν βάλουμε και τα βρώμικα στην εξίσωση αλλά χωρίς πετάλια, χρησιμοποιώντας όμως την ίδια λογική (vol/tone της κιθάρας), ένας από τους πιο ευέλικτους (από πολύ καθαρά μέχρι πολύ βρώμικα), είναι αυτός..... .... μαζί με τους mark ii, iii, iv, v της mesa boogie. Για όποιον δεν ενδιαφέρεται για hi gain, οι λύσεις είναι πολύ περισσότερες. Πολλοί περισσότεροι mesa, marshall, vox, fryette, hiwatt κλπ. Από εκεί και πέρα βέβαια, όπως σωστά ειπώθηκε, αν τα θέλεις όλα σε ένα, πας για axefx, kemper, bias amp.

Δύο μέρες τώρα παλεύω και δεν μου 'ρχεται τίποτα.

Στον Λευτεράκο μου το γλυκύτατο βαφτιστήρι μου που σήμερα 11/01/2019 κλείνει τα 14 αφιερώνω αυτά.

Σημεία των καιρών είναι όλα. Ένα σωρό πράγματα έρχονται, παρέρχονται και ξανάρχονται. Η ψυχεδέλεια έγινε νεο-ψυχεδέλεια, η soul έγινε νεο-soul, ένα σωρό δημοφιλείς μπάντες σήμερα, παίζουν σαν τους zep, τους skynyrd, η αναβίωση του hard rock και του southern rock το λένε, πολλές μπάντες παίζουν σαν τους stones on steroids ηχητικά. Άλλοι λένε "σώπα μωρέ, και δεν πάω να ακούσω τους αυθεντικούς που ήταν και στην εποχή τους, σιγά μην ακούω αντιγραφές", άλλοι λένε "ακούω τους τωρινούς που είναι φρέσκιοι". Εγώ θα έλεγα ότι μάλλον ακούω ότι μου φαίνεται δημιουργικό, ακούω ότι θεωρώ ότι έχει ταυτότητα κι ας πλέει σε νερά που άλλοι χαρτογράφησαν, αν έχει κάτι να προσθέσει, αν έχει κάτι να μου πει, το αποδέχομαι. Κι ας είναι μόδα, για μένα δεν παρέρχεται. Ίσως η μόδα των άλλων να είναι η δική μου "καινοτομία". EDIT: Η αναβίωση της gypsy jazz, manouche swing, κλπ, είναι η καλύτερη μόδα που έτυχε να γνωρίσω.