fusiongtr

Αυτό ακριβώς! :)

Και μένα μου αρέσει πάρα πολύ το συγκεκριμένο κομμάτι. Τώρα ο Vai είναι μια όντως παράξενη και ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι κατά την γνώμη μου υπερβολικός σε όλα του (το μόνο κοινό που έχουμε εγώ κι αυτός). Γενικά δεν τρελλαίνομαι, αλλά δεν μπορώ να μην του "καταλογίσω" την ιδιαιτερότητα, οπότε όλα τα άλλα (που είναι θέμα γούστου) πάνε περίπατο. Για το "παιχτικό" του επίπεδο δεν μπορώ να πω πολλά, είναι δεδομένο, καθώς και ο τρόπος που αντιμετωπίζει την μουσική (και άλλα πράγματα που άπτονται της "θρησκείας", και της "φιλοσοφίας" καθώς και της θεώρησης εαυτού και "περιβάλλοντος"). Ρώτησα κάποτε backstage, πολύ γνωστό Αμερικανό κιθαρίστα, ποιός κιθαρίστας μουσικός του αρέσει λιγότερο (κι ας είναι "όνομα") και μετά από αρνήσεις για απάντηση και δική μου επιμονή, μου είπε "ο Vai". Όταν τον ρώτησα την αιτία, μου είπε, "i can't communicate with his playing feel". Απόψεις και γούστα, έτσι για την ιστορία. :)

Καμμένο το είχε ανέκαθεν.

Βάλε βρε ένα πλακέ μπουκάλι ουίσκυ μέσα στο κουτί. Βέβαια όσο θα πίνεις παίζοντας και θα αδειάζει το μπουκάλι, το μπράτσο θα ξαναγέρνει λίγο-λίγο. Γι' αυτό ... συχνά ξαναγεμίσματα. Νόστιμη και ηχητικά και εμφανισιακά αμπελοφιλόσοφε.

Δεν το συζητώ, εννοείται. :)

Και out παίξιμο από τον Metheny για σεμινάριο, και φανταστικό κομμάτι.

Σε παραθαλάσσιο θέρετρο χωρίς ούτε ένα μπάνιο. Κάτω στον κήπο μαζεύτηκαν κάτι παλιοί φίλοι και τρωγοπίνουν. Αλλά εγώ μόνος εδώ πάνω ακούω αυτό το εκπληκτικό κομμάτι. Υπέροχο. Πήγαινε Ανδαλουσία. :)

Στην αρχή το μπάσιμο με τα κρουστά με προδιάθεσε για κάτι άλλο. Μου έλειψε ένα πολύ "δυνατό θέμα" - βασική μελωδία (όχι σε ένταση ή σε παραμόρφωση) στο μέρος που υπάρχουν τα αρπίσματα. Η αλλαγή στο 2:01 φοβερή, καθώς και το πώς ξαναγυρίζεις αργότερα. Στο δεύτερο αυτό μέρος υπάρχουν θέματα καθώς και πολύ ωραία ριφφάκια. Εντύπωση μου έκανε ο "ακουστικός" ήχος που πλουτίζει κατά την γνώμη μου πολύ όμορφα το μέρος με τα αρπίσματα στην αρχή. "Φώτης" κλασσικά το κομμάτι, έχει και αυτό την πολύ διακριτή πλέον υπογραφή σου. Πολύ ωραίο επίσης το σολιστικοριφφάτο μέρος 2:19 - 3:09 (ειδικά τα σηκώματα μου άρεσαν πάρα πολύ). Μπράβο ρε Φώτη, μπράβο. :)

Δες αυτό το video και πες μας πώς σου ακούγονται τα ρυθμικά. Σου αρέσουν ή όχι?

Να μην ξεχνάμε και τα - BENEATH THE UNDERDOG (Χειρότερα και από σκυλιά) - CHARLES MINGUS - Innocent When You Dream - Tom Waits - White Line Fever - Lemmy

Ε τότε, βάλε μάσκα με φάτσα .... Φώτη (ή npap, αλλά να μου το πεις να σας ξεχωρίζω). ;D ;D ;D

Κάνε το κόλπο μου Φώτη. Έχω μάσκα και βατραχοπέδιλα. Η μάσκα όμως είναι ..... μια μάσκα με την φάτσα του Μπραντ Πητ. ;D ;D ;D

Πω πω! :o :o :o Κάτσε ρε φίλε, δηλαδή όταν γυρίζεις από διακοπές τι διαβάζεις? Το "Ρομάντζο"? ;D ;D ;D

Αυτό είναι off topic αλλά είναι μια λύση για εναλλαγή πένας με δάχτυλα. http://lilytears.com/books/guitar/stfp.htm

Γενικά δεν τρελαίνομαι για Vai. Υπάρχουν όμως δύο κομμάτια του που τα θέματά τους είναι εκπληκτικά. Τα παρακάτω.

Εγώ θα σε φωτίσω παλικάρι μου. Ο χώρος εδώ είναι γεμάτος κλίκες. Υπήρχαν πολλές άτυπες κλίκες εδώ μέσα, αλλά το θέμα επισημοποιήθηκε με την κλίκα gvour, fusiongtr και Τέρυ-που ο καθένας ξέρει-Ρόσκομπεκ. Αυτοί λοιπόν οι αλήτες, "ανεβάζανε" τους δικούς τους με καλά σχόλια, και τα χώνανε στους αντίπαλους. Επίσης όποιος τους έγραφε κακό σχόλιο "εξαφανιζόταν". Επαναστατήσενε λοιπόν κάτι παιδιά από δω, και σκέφτηκαν να κάνουν κι αυτοί τις δικές τους κλίκες για να μην τους "φάει η μαρμάγκα". Μετά πλακώσανε τα πολιτικά, μετά το "αν δεν είσαι μ' εμάς, είσαι με τους άλλους", μετά ήρθανε και οι Deep Purple, οι Stones και οι Zeppelin, μετά οι κόντρες για τον καλύτερο κιθαρίστα, και τελικά .... εγώ που πήγαινα για οικονομολόγος, βρέθηκα στο ΤΕΙ Οινολογίας και μπυροποσίας. Καλή διαμονή. :)

Βρε εντάξει, το πιάσαμε το θέμα, αλλά και πάλι θεωρώ υπερβολική την αντίδρασή σου. Όντως κάποτε, κάπου, πήρες μια σαφή θέση για κάτι, το οποίο ο neeq θεωρεί λάθος, αλλά επίσης θεωρεί ότι είναι γραμμένο και με λάθος - αφοριστικό τρόπο. Από κει και πέρα δεν έθιξε εσένα βρε αχταρμά, αλλά την συγκεκριμένη θέση σου. Τεράστια η διαφορά. :)

Τώρα που μεγάλωσε τραγουδάει σε γάμους. Όσο ήταν τζόβενο, έτρεχε στα πανηγύρια.

Εγώ δεν είμαι strat guy. Αν όμως είχα Strat, θα καταργούσα τον πενταθέσιο, και θα έβαζα τρία switches on - off, ένα για κάθε μαγνήτη, έτσι ώστε να είναι εύκολο να μπορώ να έχω όποιον συνδυασμό μαγνητών θέλω. Μετά θα έβαζα τρία vol, και τρία tone pots. Έτσι θα μπορούσα να έχω όσες "άκρες" ή μεσαία, θέλω ανά μαγνήτη, και μάλιστα θα μπορούσα να μπλεντάρω την ένταση κάθε μαγνήτη ξεχωριστά σε οποιονδήποτε συνδυασμό. Παράδειγμα, έχω και τους τρείς on, με ένταση 9 στον bridge και tone στο 8, ένταση 5 στον μεσαίο και tone 9, και ένταση 7 στον neck με tone τέρμα. Άπειροι οι συνδυασμοί.

Λάθος. Εντελώς λάθος. Μην παρασύρεσαι σε τέτοιους αφορισμούς. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε πάρα πολύ κάποτε, που δεν υπήρχαν αρκετές εναλλακτικές για "μοντέρνα ηλεκτρική κιθάρα" (όπως έχω ακούσει να αποκαλείται). Τόσο πολύ χρησιμοποιήθηκε, που έγινε τυφλοσούρτης. Οι περισσότεροι έπαιρναν την σειρά των βιβλίων και .... "παρέδιδαν μαθήματα" κιθάρας. Μα αν είναι τόσο απλά όλα, πάρε τα βιβλία και μάθε μόνος σου. Θέλεις κάποιον που να αντιμετωπίζει κάθε μαθητή του σαν ξεχωριστή περίπτωση, και θα προσαρμόζει την διδασκαλία του ανάλογα. Θέλεις κάποιον που να σου δίνει κίνητρο να μελετήσεις ακόμα περισσότερα από όσα σου βάζει, κάποιον που θα περιμένεις με "αγωνία" να σου κάνει το επόμενο μάθημα. Κάποιον που όταν τελειώνει το μάθημα θα τον "κυνηγάς" ως την πόρτα για μια "τελευταία ερώτηση". Δεν είναι εύκολο. Απλά η γνώμη μου.

Δύο ώρες την ημέρα είναι υπεραρκετές. Τώρα σχετικά με το ερώτημά σου, κάθε περίπτωση έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Στο ιδιαίτερο επιλέγεις τον δάσκαλό σου, και υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στην ύλη και τον τρόπο διδασκαλίας. Το καλό που έχει μια μουσική σχολή, είναι ότι υπάρχει επαφή με άλλους μαθητές, και στις περισσότερες, υπάρχουν μπάντες που δημιουργούνται από μαθητές και δουλεύουν συγκεκριμένο υλικό (ομαδικά μαθήματα) υπό την καθοδήγηση κάποιου καθηγητή. Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω, αλλά ότι και να αποφασίσεις, θέλει πολύ ψάξιμο. Δώσε πάντως μια ακόμα ευκαιρία στον δάσκαλό σου, αναφέροντάς του τους προβληματισμούς σου, καθώς και τα κομμάτια που θέλεις να παίξεις και σε δυσκολεύουν.

Πεσ' τα στον δάσκαλό σου να αρχίσετε να τα δουλεύετε. Αυτό ακριβώς έτσι όπως το έγραψες, πρέπει (αν δεν το έχεις ήδη κάνει) να το απευθύνεις στον δάσκαλό σου. Μήπως πρέπει να προσπαθήσεις λίγο περισσότερο? Αν κάνεις όλα αυτά και δεν πάρεις ικανοποιητικές απαντήσεις από τον δάσκαλό σου, τότε σκέψου να πας κάπου αλλού.

Να σε ρωτήσω κάτι, έτσι από περιέργεια. Όταν σε βλέπει έστω και ένας, μήπως προσπαθείς να κάνεις "το κάτι παραπάνω" έστω και αν δεν το καταλαβαίνεις?

Ρε σεις μην ψαρώνετε. Στο πιάνο είναι εύκολο. Ας έπαιζε ο πατέρας καμιά ηλεχτρικιά κιθάρα σε ενισχυτή trisatanicdonimator στο κόκκινο κανάλι, έχοντας βάλει μπροστά πέντε διστόρσια με το gain στο 11, και μετά 7 delay, και ας έπαιζε τα ακκόρντα που παίζει στο πιάνο, να σου πω εγώ μετά αν θα βρει νότα ο πιτσιρίκος.