Yannis Methenitis

Πόσο σας επηρεάζει το βάρος της κιθάρας; Αν έχετε περισσότερες απο μια, προτιμάτε κάποια;

Μήπως λόγω βάρους επιλέγετε την πιο βολική; Αυτό βέβαια φαίνεται καλύτερα αν έχετε το ίδιο μοντέλο π.χ. 2 Telecaster.

Αποδίδετε ηχητικά χαρακτηριστικά στη μάζα μήπως;

Εγω έχω καταλήξει πως προτιμώ τις κιθάρες που ζυγίζουν 3 - 3.5 κιλά. Δεν αποδίδω ηχητικές ικανότητες σε αυτό τον παράγοντα αλλά μου είναι φιλικότερες και τις προτιμώ. Παλαιότερα έπαιζα μια Les Paul Custom του 70 που σίγουρα ήταν βαριά γιατι δεν είχε chambered body όπως κάνουν στο σημερινό μοντέλο και ο ήχος της με έφτιαχνε, για τα τοτε δεδομένα μου. Δεν ξέρω όμως, είτε εγω γέρασα και φύγανε τα μούσκουλα, είτε αλλάξανε τα γούστα μου και τις προτιμώ συλφίδες. 

Ζύγισα τις κιθάρες που έχω σήμερα και επαλήθευσα τα παραπάνω καθώς εκ των πραγμάτων προτιμώ να τις παίζω με την ίδια σειρά. 

3.1 Epiphone Zephyr
3.2 Squier Strat
3.5 Yamaha 502
3.6 Gibson Les Paul Tribute 50's
3.9 Gibson 335 Dot

Εδώ είναι ένας τυπικός χάρτης βάρους με τα πιο κοινά μοντέλα που κυκλοφορούν.

Άρα έχουμε κοινή ώρα σε όλη τη γη και ο ήλιος κινείται περα δώθε έτσι; Φτάνει στην άκρη και μετά; Ξαναγυρνάει οπισθοδρομώντας ή πάει απο κάτω απο την επίπεδη γη και υπάρχει παντού σκοτάδι μέχρι να ξαναβγεί; Και τι τον έλκει να κάνει τέτοιες διαδρομές; 

Άσε που τα αεροπλάνα απο Τόκιο για να πάνε Los Angeles, περνούν Ινδία, Ελλάδα, Ατλαντικό, Ν. Υόρκη κλπ. και πάλι πίσω μετά.

Και αν θες να πας απο Ισπανία, Εκουαδόρ, Χαβάη, πρέπει να επιστρέψεις απο τον ίδιο δρόμο για Κίνα. Είναι προφανές πως το φαινόμενο του θερμοκηπίου δημιουργείται απο αυτες τις τεράστιες διαδρομές μπρος - πίσω.

Κβαντικέ έχεις πολύ χιούμορ και το ξέρεις. Εμείς γιατί τσιμπάμε μου λες;

Πολύ όμορφο.

Χρόνια πολλά!

Ας ελπίσουμε πως δεν παρακολουθούν το θέμα τίποτα πεινασμένοι και ταλαιπωρημένοι συνάνθρωποι. 

Παράθεση

Πόσο απίθανο είναι να "γραφτούν" τέτοια κομμάτια που θα συγκινήσουν ανθρώπους από ένα AI; 

Θα έχουμε πρόβλημα αν κάποια στιγμή δημιουργός θεωρείται αυτός που απλά κάνει την επιλογή;

Μα νομίζω πως είμαστε ήδη εκεί κάμποσο καιρό.

• Τα DJ set που παρουσιάζονται ως μουσικά έργα
• H απλουστευμένη Loop based music
• Η προσπάθεια των DAW να απευθυνθούν σε μη μουσικούς με εσωτερικό chord generation και σχετικά εργαλεία.

Ακόμα και ο Brian Eno απο το 1995, με το Generative Music 1 που χρησιμοποιούσε το Koan Player software για την αυτόματη δημιουργία αέναης, ambient μουσικής.

Το ΑΙ εξυπηρετεί κάτι διαφορετικό πιστεύω και πιο ουσιαστικό.

Στα 60'ς που πήγαινα δημοτικό σχολείο, στο αυτοκίνητο μας (ένα Auto Union) είχαμε ένα τέτοιο πικάπ.

Έβαζες Καζαντζίδη σε 45αρι και θυμάμαι καλά ποσο καλά έπαιζε και δεν πήδαγε η βελόνα στις λακούβες. Έσπρωχνες το δίσκο μέσα και σαν να καθότανε σε ένα σουμιέ... τωρα θυμάμαι για πρώτη φορά απο τότε, την κίνηση και τον ήχο που έκανε, κλακ στην υποδοχή.

3 ώρες πριν, Ali Barout είπε

Και αν ο αλγόριθμος προτείνει Am, F, C, G και το δεχόμαστε, ίσως σε μια μεταξύ μας συζήτηση να λέγαμε "άσε μας ρε γιώργη με τις φασολάδες, έχει βρωμίσει ο τόπος, ας πιούμε ένα κρασί καλύτερα να πούμε δυο κουβέντες άλλες, δεν είμαστε για συνθέσεις σήμερα."

Έχεις δίκιο σε αυτό όταν μιλάς με την παρέα σου (κι όλοι υποψιαζόμαστε τι μουσικά τέρατα είναι).

Σίγουρα πάντως δεν θα το πει ο φέρελπις, νεαρός τραγουδοποιός που ξέρει 2-3 ακόρντα και γράφει περισσότερους στίχους, ο μέσος ροκάς, μεταλάς που ακούει ΛΑ με fuzz κι εκστασιάζεται και τόσοι άλλοι που διασκεδάζουν με το χόμπι τους παίζοντας covers. Διότι αν ίσχυε αυτό, τα chart δεν θα ήταν κατακλυσμένα με φασολάδες.

3 ώρες πριν, Ali Barout είπε

Όλο κοιτάμε να βγάλουμε τον άνθρωπο από την εξίσωση, δεν ξέρω γιατί. Φυσικά δεν γίνεται, γιατί οι άνθρωποι γράφουν τις μηχανές. Αλλά έτσι κρέμεται μια ανθρωπότητα από τα τυφλά σημεία και τις φιλοσοφικές παραδοχές ενός, ή μιας στενής ομάδας ανθρώπων. Δεν πάμε δηλαδή όλοι μαζί στο γκρεμό όπως θα μας άξιζε, αλλά οδηγούμαστε από τις αποφάσεις κάποιου, ή λίγων. Κι απορώ γιατί αναζητούμε (οι άνθρωποι) τον e-φιλόσοφο;

Το θέμα είναι πως η συσσωρευμένη γνώση πολλές φορές δεν περνάει στην επόμενη γενιά, παρά μόνο ένα μικρό ποσοστό.

Μήπως θέλεις να δεις ιστορικά την εξέλιξη της μουσικής; Τους συνθέτες του 18ου με τους σημερινούς π.χ. ή πως κάθε γενιά απλουστεύει όπως στο ροκ εντ ρολ και το πανκ αργότερα ή χρησιμοποιώντας τεχνικά μέσα να ΥΠΕΡαπλουστεύει με αποτέλεσμα να καταλήγουμε στα hip-hop και τραπ που το σόλο είναι τα 64α στο hi hat πιέζοντας συνεχώς το pad; Προέκυψε κι η jazz βέβαια αλλά αφορά μειοψηφίες.

Οπότε το να βρεθεί ένας εύκολος, εύσχημος τρόπος να μεταδοθεί έστω ο μέσος όρος, τα βασικά ρε παιδί μου με μηχανές ή software, είναι κάτι αντίστοιχο του βιβλίου που έτσι κι αλλιώς υπάρχει (δυστυχώς όμως, όχι σε ένα τόμο) αλλά δεν διαβάζει κανείς. Ίσως προκύψει ένας καλύτερος και πιο εύκολος και ολοκληρωμένος τρόπος άντλησης της πληροφορίας έτσι. 

Απο την άλλη σε ότι αφορά το παρακάτω

3 ώρες πριν, Ali Barout είπε

ΠΝΔΤ: Ένα πολύ δυνατότερο google search με καλή σύνθεση μεταξύ των αποτελεσμάτων (εκπληκτική, φαινομενική για μηχάνημα) σε γραπτό λόγο, alla maniere ντε ανθρωπ. Που μας εντυπωσιάζει.

αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του web. Η αποσυμφόρηση και προσφορά της επιστημονικά τεκμηριωμένης γνώσης πρώτα και πριν τις εναλλακτικές απόψεις. Αλλά με τα social networks έχει προκύψει το αντίθετο μέχρι στιγμής.

Φοβερό!

Εμας μας πήρε δεκαετίες για να τα βάλουμε όλα αυτά μαζί κι ακόμα ψάχνουμε... και τώρα μιλάς σε ένα bot και σου προσφέρει όλη τη γνώση σε πέντε λεπτά, με τη σειρα που εσύ αναρωτήθηκες.

Αν δεν προκύψει κάτι καταστροφικό, η ανθρωπότητα θα κάνει τεράστια άλματα με τόση απλόχερα δοσμένη γνώση. Αν και ποτέ δεν ξέρεις αν κάποιος διαλέξει αυτό ή την παραπληροφόρηση που επίσης κατακλύζει το διαδίκτυο. 

Εχεις τη μελωδία. Τώρα πρέπει να την ομορφύνεις με αυτά που αναφέρει ο @Alex Raptakis. Λίγη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται.

Tread carefully.

Απο τους κανονισμούς:

Παράθεση

2. Συμφωνείτε να μην αναρτήσετε: παραπλανητικά, δυσφημιστικά, ανακριβή μηνύματα ή με συκοφαντικό, υβριστικό, άσεμνο, πρόστυχο, χυδαίο, απεχθές, απειλητικό, με πορνογραφικό προσανατολισμό ή οποιοδήποτε άλλο περιεχόμενο που υπόκειται στην νομοθετική αρχή, καθώς και πολιτικού, θρησκευτικού, ή φυλετικού χαρακτήρα.

Μπορεί να τα λέτε σαν μια παρέα που κάνει πλάκα και λίγο πολύ οι καθημερινοί, ξέρουμε τι πρεσβεύετε όλοι αλλά δεν σας ξέρει όσος κόσμος διαβάζει και τα γραπτά μένουν. Αν και δεν έχει προκύψει ποτέ παρόμοιο θέμα (λόγω κανονισμών) και χωράει τεράστια κουβέντα, αυτή μπορεί να γίνει μόνο απο σεβόμενους το γεγονός πως διαβάζουν πιστοί και άπιστοι. 

Δεν εξηγείς σε τι αναφέρεσαι. Εννοείς υπεροπτική συμπεριφορά μήπως;

Μιλάς για το μαγαζί ή για τα ηχεία;

Ως γνωστόν εχω κλείσει κι εγώ σαν άντρας με τα 1030Α, δεκαετίες τώρα.

Δύο όμως είναι τα ηχεία που μου προκάλεσαν εκ νέου το ενδιαφέρον.

H σειρά της Genelec, με τα ομοαξονικά The Ones και η νέα εταιρία που προσφέρει την καλύτερη σχέση τιμής - απόδοσης, Kali Audio με τα IN-5 & IN-8 V2 και τα IN-UNF που μάλλον θα αντικαταστήσουν τα του desktop μου. 

Η γιορτινή περίοδος των Χριστουγέννων και των δώρων ξεκίνησε και όπως κάθε χρόνο η Native Instruments προσφέρει φέτος ένα δωρεάν synth, ονόματι Hypha.

"Αυτές τις γιορτές, σας προσφέρουμε δωρεάν δώρα για να ανανεώσετε τη δημιουργική σας ροή. Μέχρι τις 16 Ιανουαρίου, μπορείτε να λάβετε 25,00 € έκπτωση σε οτιδήποτε θέλετε από το ηλεκτρονικό κατάστημα της NI. Επιπλέον, μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν το ολοκαίνουργιο μηχάνημα βιολογικής έμπνευσης HYPHA, να πάρετε ένα ειδικό κουπόνι μισής τιμής για χρήση στα εργαλεία iZotope και να έχετε την ευκαιρία να κερδίσετε τεράστια βραβεία από τα NI, iZotope και Plugin Alliance."

Κατεβάστε το απο εδώ https://www.native-instruments.com/en/specials/holiday-gift-2022/

Αφού έχεις καταλήξει σε αυτά τα τρία που όποιο και να πάρεις δεν θα πέσεις πολύ έξω, ότι και να σου πούμε θα είναι μια υποκειμενική θέση μιας και τα τρια ανήκουν στην σοβαρή κατηγορία επιλογών.

Είτε αγοράζεις κάποιο τυφλά εμπιστευόμενος ότι έχεις διαβάσει, είτε φροντίζεις να τα ακούσεις με μια δική σου πηγή αναφοράς για να κρίνεις με τα δικά σου αυτιά. 

Τα έχουμε ματαξαναπεί για το latency σε άλλα θέματα. Τίποτα δεν πάει κάτω απο 4-5 ms εκτός αν έχει onboard επεξεργαστή όπως οι UA π.χ. που κατεβαίνουν στα 2 χρησιμοποιώντας εσωτερικούς προσομοιωτες.

Μη σκιάζεσαι όμως Λάκη, η καθυστέρηση παίζει σοβαρό ρόλο μόνο όταν γράφεις dry κιθάρα και χρησιμοποιείς VST plugins προσομοίωσης ταυτόχρονα και οι περισσότεροι δεν το καταλαβαίνουν κιόλας, όπως θα διαβάσεις αν ψάξεις τα τελευτά θέματα.

Σε ότι αφορά μικρόφωνα και keyboards δεν υπάρχει το παραμικρό θέμα.

ΥΓ Οι προενισχυτές δεν είναι μονο μικροφώνων αλλα και ακουστικών.

Arturia MiniFuse 2 αλλά πας 40 πάνω.

Είναι λάθος να πάρεις φτηνή κάρτα με κακούς και θορυβώδεις προενισχυτές για να έχεις MIDI IN/OUT.

Απο τα λινκ που παραθέτεις, μάλλον ψάχνεις για κάτι κάτω απο 100 ευρώ.

Οι επιλογές σου δεν έχουν καλή φήμη και προδιαγραφές και θα σου πρότεινα να κοιτάξεις κάτι πιο μοντέρνο όπως την Arturia MiniFuse στα 99. Δες εδω τον Julian που κάνει τα πιο εξονυχιστικά review καρτών και κρίνε ο ίδιος.

Χοληστερίνη. Βουλώνουν τα αγγεία χωρίς επιστροφή.  

33 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

Η ύπαρξη λούστρου είναι σημαντική, αλλά όχι τόσο, νομίζω. Προτιμώ satin finish, καθώς το χέρι ΜΟΥ κινείται ελεύθερα και δεν κολλάει.

42 λεπτά πριν, makam είπε

Από αυτά που λες Γιάννη συμπεραίνω: 

Α) Τα χέρια σου δεν ιδρώνουν. Γι' αυτό και γλυστρούν τα δάκτυλά σου πιό εύκολα στην Epi που έχει gloss finish. ΄Οσοι ιδρώνουν βολεύονται καλύτερα με satin finish καθώς με τα gloss κολλάει το χέρι τους. Εγώ που δεν ιδρώνω καθόλου προτιμώ πολύ καλύτερα την αίσθηση των glossy necks!

B) Παίζει τεράστιο ρόλο το προφίλ του μπράτσου! Ακόμα και μπράτσα με το ίδιο πάχος έχουν τελείως διαφορετική αίσθηση αν είναι 'round C', 'modern C', 'soft V' ή 'U'.. 

Γ) Και φυσικά το scale της κιθάρας. Άλλο το 24,75'' 'αλλο το 25'' και άλλο το 25,5''. Εντελώς διαφορετική αίσθηση σε συνδιασμό με το neck profile! 

• Η αλήθεια είναι πως δεν έδινα ποτε σημασία στο φινίρισμα του μπράτσου αλλά κάποια glossy Stratocaster μπράτσα με είχαν απωθήσει παλιά. Θεωρούσα πως και σκέτα να ήταν το κακό που θα συνέβαινε θα ήταν πως θα μαύριζαν από τον ιδρώτα. Λάθος μάλλον.
• Τα προφίλ των κιθαρων μου είναι χοντρικά "modern C" όλα, οπότε δεν εστίασα εκεί αλλά σίγουρα κάποιες μικροδιαφορές υπάρχουν φυσικά.
• Οι 4 στις 5 είναι κοντές αρα κοινές και αντιπαρέρχομαι τη διαφορά tension στην Strat με 9,5αρες χορδές αντι για 10 στις άλλες.

36 λεπτά πριν, makam είπε

... και κάτι ακόμα. Το ύψος και πάχος των τάστων παίζει σημαντικό ρόλο στο 'γλύστρημα' του χεριού!

Αυτό! Ναι στις 4 είναι γκουμουτσέ, jumbo medium ενω στην Epi σίγουρα είναι λεπτότερα και χαμηλότερα.

Ισως ο συνδυασμός gloss και χαμηλών τάστων τελικά να μου δίνει αυτή την αίσθηση.

Το περίεργο για μένα είναι η σχεδόν μηδενική διαφορά που προέκυψε στις μετρήσεις συγκριτικά με την αίσθηση που είχα στα χέρια και γι αυτό τα έγραψα αυτά. Άλλο τι νομίζεις (όσα και να γνωρίζεις) και άλλο τι συμβαίνει στις διαστάσεις.

7 λεπτά πριν, LK είπε

Δεν ξέρω τι είναι καλλίτερο, όποιο σε βολεύει εσένα.

Το θέμα που προκύπτει δεν είναι με αυτές που έχω αλλά με αυτές που θα ψάχνω.

Χτες ήταν μια μέρα αποκάλυψης για εμένα. Κουφάθηκα (με την καλή έννοια) και πρέπει να πω τον πόνο μου.

Παραδοσιακά προτιμώ τα λεπτά στην αίσθηση μπράτσα με 12αρα ακτίνα (radius), σαν τα Gibson '60s SlimTaper ας πούμε.

Έχω πέντε κιθάρες και αν με ρωτήσεις θα σου πω πια απ' όλες έχει το πιο βολικό και γρήγορο μπράτσο ενω για τις άλλες θα πω κάποιο άλλο πλεονέκτημα, που είναι και ο λόγος ύπαρξής τους στην μικρή συλλογή μου.

Αγόρασα ένα παχύμετρο και μπήκα στη διαδικασία να μετρήσω τις διαστάσεις των μπράτσων που με ενδιέφεραν, απο όλες τις κιθάρες μου.

Τα αποτελέσματα είναι στο διάγραμμα. Οι δυο πρώτες διαστάσεις είναι πλάτος και οι άλλες τρεις πάχος.

Αυτό που παρατηρώ λοιπόν είναι πως η Squier έχει το στενότερο αλλά παχύτερο και η Zephyr το φαρδύτερο.

Οι δυο Gibson και η Yamaha έχουν ίδιες διαστάσεις με τη διαφορά ότι η Yamaha έχει πλατύτερη ταστιέρα 14" έναντι 12" των άλλων.

Κι εδω είναι που κουφαίνομαι!

Όλες έχουν τελείως διαφορετική αίσθηση. Ακόμα κι αυτές με τις ίδιες διαστάσεις!

Σε κάποιες παίζω πιο γρήγορα και κάποιες με περιορίζουν σε πιο συγκεκριμένα παιξίματα. 

Η 335 με οδηγεί να παίζω αργά αλλά με ακρίβεια και βγάζει πεντακάθαρη νότα.

Η Yamaha μου δίνει μια εύκολα προσβάσιμη ευχέρεια που προέρχεται απο την επίπεδη ακτίνα της.

Η Epiphone Zephyr είναι η πιο φιλική κι είναι σε αυτή που πετάνε συγκριτικά τα χέρια μου.

Ώπα... κι είναι η πιο φαρδιά; Και δεν είναι λεπτό μπράτσο;

Αν με ρωτούσατε πριν μετρήσω, θα σας έλεγα πως η Zephyr έχει το λεπτότερο!

Αυτή είναι η αίσθηση που μου δίνει.

Αρα τι είναι αυτό που δίνει αυτή την αίσθηση;

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι το φινίρισμα του μπράτσου.

Η κιθάρα αυτή έχει βαμμένο μαύρο μπράτσο με λούστρο από πάνω. Γλιστράει αφάνταστα.

Η Les Paul έχει μια αίσθηση πορώδη, πιθανώς απο το ελαφρύ χερι  χρώματος πάνω στο μαόνι. Κολλάει το χέρι.

Το ίδιο και η 335 αλλά αυτή έχει περισσότερο satin θα έλεγα.

Οι δε υπόλοιπες είναι με σχεδόν τίποτα. Ίσως κάποιο filler. Μπορεί και να κάνω λάθος όμως.

Δεν ξέρω βρε παιδιά. Τι μπορεί να συμβαίνει εδω;

Συζητάμε για ξύλο ταστιέρας, radius, τάστα, κλίμακες αλλά τι γίνεται με το φινίρισμα του μπράτσου ή μήπως είναι κάτι άλλο;

Είναι τόσο σημαντικό τελικά; Δεν ξέρω... γηράσκω αει διδασκόμενος.

Εν τω μεταξύ κανω αυστηρή δίαιτα (έχασα 6 κιλά σε ενάμιση μήνα) και μου τρέχουν τα σάλια.

Δεν πρόκειται να ξαναπατήσω σε αυτό το κλαμπ πριν τα Χριστούγεννα. Πίσω μου σ' έχω σατανά!

Βρε μάστορα, ο μάγειρας του σπιτιού δεν παίζεται!

Παραδοσιακά εδέσματα με πολύ μεράκι, τέχνη και όρεξη, συνεχώς.

Συγχαρητήρια να μεταφέρεις.

Κι εσυ να προσέχεις τα πολλά τυριά. Κάνουν μόνιμη ζημιά δυστυχώς.

5 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Σημερα πλεον ουτε cd κυκλοφορουν. Ειναι ο μονος τροπος να εχεις υλικο προϊόν. 

Οπως επισης κυκλοφορουν βιβλια κα εφημεριδες ενω μπορεις να εχεις e books ή συνδρομη. 

Είναι αυτό που λέμε... "είμαι υλιστής";