odis13

Thank you folks! 

Είχαμε new guitar day τις προάλλες - μετά απο χρόνια φαγούρας απέκτησα επιτέλους μια Weissenborn! 

Για τις Weissenborn έγραψα πρόσφατα ένα μικρό αρθράκι, το οποίο μπορείτε να βρείτε στο λινκ, αλλα επιγραμματικά εδώ - πρόκειται για κάποιες πολύ ιδιόμορφες ακουστικές κιθάρες που προορίζονται αποκλειστικά για lap steel παιξιμο και που λόγω ιδαίτερης κατασκευής (με το μανίκι πχ να είναι κούφιο και ενιαίο με το σώμα) έχουν ένα τρομερά resonant και πλούσιο ήχο. Παραπάνω ινφο, φωτος και ηχοι στο αθρο:
 

'Ηθελα καιρο να αποκτήσω ένα τέτοιου τύπου όργανο λόγω American Primitive Guitar ενδιαφέροντος - οι κιθάρες αυτές κάνουν που και που την εμφανισή τους στο συγκεκριμένο υποείδος και ο ήχος τους (και οι τελείως νεες παικτικές δυνατότητες του slide) με ιντριγκάραν ανέκαθεν. Σκεφτόμουν λοιπόν για καιρό να αποκτήσω κάποια απο τις αξιοπρεπέστατες και (σχετικά) οικονομικές far-eastern που κυκλοφορούν στο εμποριο, με ιδανικό σενάριο να πετύχω μεταχειρισμένη σε καλή ευκαιρία κάποια απο τις πιο "καλες" Goldtone που καινούριες πάνε κοντά στο χιλιάρικο. 

Πρόσφατα χαζεύοντας τον κατάλογο για ένα επερχόμενο guitar auction σε έναν μεγάλο οίκο εδώ στην Αγγλία (Gardiner Houlgate, τυγχάνει να είναι και σχετικά κοντά μου) βλέπω 2 τέτοια όργανα. Και τα δύο ήταν φτιαγμένα απο έναν Βρετανό οργανοποιό, τον David Oddy, ο οποίος έφτιαχνε κιθάρες, μαντολίνα και άλλα folk όργανα και ήταν μάλιστα πολύ highly regarded για την δουλειά του. Έχωντας γνώση του πώς λειτουργούν αυτά τα auctions, ψιλιαστηκα ότι ο συνδυασμός obscure οργάνου (δεν ειναι ΛεςΠωλ) και χαμηλής αναγνωρισιμοτητας κατασκευαστή (καλός χρυσός ο David αλλα Leo Fender δεν ήταν) σήμαινε ότι η κιθάρα θα έφευγε κοψοχρονιά. 

'Εβαλα λοιπόν στο μάτι την μια απο τις δύο που μου άρεσε παραπάνω στα νερά (ήταν σχεδόν πανομοιότυπες). Πριν απο κανα μήνα έγινε το auction, ένιωσα λίγο σαν να κλέβω εκκλησία και η κιθάρα ήρθε σπίτι μαζί μου. 

Η κιθάρα έχει τυπική Weissenborn κατασκευή & διαστάσεις. Εξ'ολοκλήρου μασιφ Sapele (African mahogany) με κούφιο square μανίκι, rope (maple/rosewood) binding σε καπακι, πλάτη και ταστιέρα σαν Style 4 (μονο που η ροζέτα είναι όστρακο) και rosewood bridge και fingerboard (με πάρα πολύ όμορφα νερά τα οποία δυστυχώς δεν φαίνονται καλά στις φωτό με τον εσωτερικό φωτισμό). Πολύ ωραίο figuring κάνει και η πλάτη στο κάτω μέρος της, ενώ το headstock φοράει Grover mini open-gear κλειδιά καί στο burly mahogany faceplate έχουμε το vine inlay που έβαζε ο Oddy στα όργανα του. 

Mετά απο συνομιλία με τον Nick Oddy, γιό του David ο οποίος και ανέλαβε το εργαστήριο μετά το θάνατο του Nick το 2017, έμαθα και μερικά ακόμα πράγματα για την κιθάρα. Ειναι μια απο τις συνολικά έξι Weissenborn που έφτιαξε ποτέ ο Oddy - είχαν φτιαχτεί ολες μαζι σε ένα batch το 2014. Οι περισσότερες ήταν προπαραγγελίες αλλα κανα δυο μείνανε στο εργαστήριο surplus; το αδερφάκι της με το αμέσως επόμενο serial number έιναι στα χέρια του Phillip Henry, γνωστου Βρετανου lap steel player (παιζει κυριως Dobro και ινδική). Σε ένα πρόσφατο ξεκαθάρισμα του estate o Νick τις έδωσε προς δημοπρασία μαζί με άλλες 2 ακουστικές και μια κλασσική που είχαν ξεμείνει στο stock room. To όργανο δηλαδή ειναι πρακτικά καινούριο και την τελευταία δεκαετία απλά μάζευε σκόνη στο εργαστήριο, είναι κυριολεκτικά ανέγγιχτο. Η ενδεικτική αρχική τιμη για μια Weissenborn ήταν σύμφωνα με τον Nick στις 1800 λιρες, πάνω κάτω απο εκεί που ξεκινάνε και οι περισσότερες κιθάρες τους. Εμένα μου κόστισε όυτε 500...ούτε κινέζικη laminate παίζει να μην έπαιρνα με τόσα, και αντ΄άυτου βρέθηκα με χειροποίητο όργανο υψηλού caliber. 

Ηχητικά τι να πω - είνα κανόνι, ειδικά απο όταν της πέρασα τις "σωστές" χορδές. Το sustain ειναι τεράστιο, το resonance είναι απλά χαζό - χτυπας τις χορδές και νομιζεις οτι θα πεταχτεί απο τα πόδια σου από τη δόνηση. Ηχοχρωματικά έχει το throaty warm midrange που θα περίμενε κανείς από μια all mahogany κιθάρα. Αν ήξερα βέβαια και τι κάνω, ίσως να μπορούσα να το κάνω και να ακουστεί όπως αξίζει - προς το παρών όμως πάρτε το παρακάτω βίντεο απο σήμερα το μεσημέρι όπου και δολοφόνησα ενα αγαπημένο slide tune του Fahey (διότι δε σέβομαι τίποτα).

Συνήθως γράφω ακουστική με ένα mid/side pair, αλλά αυτή τη φορά είπα να γράψω με ένα στέρεο pair condenser mics, συγκεκριμένα Superlux HI-10 (το καλυτερο μικροφωνο που μπορεις να παρεις με 25 ευρω). Θα επιστρέψω με περαιτέρω ηχητικά τέστ με το που γίνουν λίγο πιο ανθρώπινες οι παικτικές μου ικανότητες. Προς το παρόν όμως έχω να πώ ότι είναι απίστευτα διασκεδαστικό το όλο lap steel σκηνικό, το συνιστώ ανεπιφύλακτα!

1 ώρα πριν, Spyros Delta είπε

O 2ος (Joey Landreth - πρωτη φορα τον ακουω).
Μακραν.

"Μαμα μπορουμε να παρουμε Derek Trucks?"
"Oχι εχουμε Derek Trucks στο σπιτι."
"..."


Πιο σοβαρα τωρα, οντως ωραιος παικτης και ισως η καλυτερη αποπειρα απο το γκρουπ (αν και μου αρεσε και ο Josh Smith αρκετα). Η Julia Lange ειχε επισης ωραιες στιγμες στο σολο της αν και δεν με ξετρελανε σαν συνολο. 
 

Καλα και μονο που εισαι (φανταζομαι) στις παρυφες της πολης αρα και εκτος αστικης θερμονησιδας εισαι σε -5 βαθμους minimum σε σχεση με το κεντρο, αρχοντας...

Ειδα τυχαια σημερα οτι ο Marc Ribot περσι εβγαλε για πουλημα 2 απο τις πιο iconic κιθαρες του - την Gibson ES-125TDC που χρησιμοποιουσε με τους Cubanos Postizos και το free jazz trio του, και την Harmony Stratotone H-44 απο τα πρωτα χρονια των Ceramic Dog (και πολλα αλλα). 
 

https://www.retrofret.com/product.asp?ProductID=10341

https://www.retrofret.com/product.asp?ProductID=10339

Απ'οτι λεει τις πουλησε για να παρει μια SG που ειχε βαλει στο ματι. Και οι δυο μου αρεσαν παντα τρομερα, ειδικα η ES-125TDC ειναι top of the wanted list. Αλλα οι τιμες τους εχουν παει ανεβει κατακορυφα τελευταια, ποσο μαλλον η συγκεκριμενη που θα ειχε ολα τα εξοδα εξ Αμερικης + καποιο premium λογω ονοματος φανταζομαι. Δε ξερω με τι τιμες ανεβηκαν στο Retrofret, καλυτερα ισως να μη μας μπαινουν και ιδεες περι νεφρων κλπ... γιατι πραγματικα θα το σκεφτομουν αν το ειχα δει in time. 

Edit: Υπηρχε και μια Oahu Jumbo στο γκρουπ, η οποια ειναι ακομα διαθεσιμη στα $6500, σπευστε.

https://www.retrofret.com/product.asp?ProductID=10340&name=Oahu-Jumbo-previously-owned-by-Marc-Ribot-Flat-Top-Acoustic-Guitar-made-by-Kay-1935

11 λεπτά πριν, Nekkon είπε

 

Όμως πετυχαίνουν καλά καθαρά και με Hiwatt πχ, βέβαια με του κόσμου τα πετάλια engaged.

Α καλα, θυμαμαι ειχα βρεθει καποτε σε ενα κιθαρομαγαζο στη Λεμεσο οπου υπηρχε ενα γομαρι Hiwatt Custom 100 με μια 4x12 και ειχα κατσει μια ωρα μπροστα του με μια G&L strat στο neck μαγνητη και απλα επαιζα ανοιχτα αρπισματα και χαζευα. Αλλα μιλαμε για τελειως διαφορετικο σκηνικο, αυτο που περιεγραφε (περσι) ο SF ως 3η του επιλογη ουσιαστικα.

Βεβαια για να μη νομιζει και κανενας οτι ξερω τι λεω, εδω ο δασκαλος με ενα απο καλυτερα παραδειγματα αυτου του ηχου που περιγραφω με ενα γομαρι Twin Reverb (νομιζω).
 

25 λεπτά πριν, Nekkon είπε

Πιο συγκεκριμένα;

Περι ορεξεως θα πω. Γενικα μιλωντας, θα αφηνα απεξω ενισχυτες με μοντερνα, κλινικα σχεδον καθαρα καθως και τους πιο τερατωδης high-wattage Fender/Marshall (εχουν και αυτοι τη θεση τους αλλα οχι εδω). Κατι πιο vintage voiced, smooth και μικρο, π.χ. ενας Deluxe Reverb ή ενας 1974X. Θα μου πεις η περιγραφη αυτη πιανει ενα ματσο ενισχυτες με τρομερα διαφορετικους χαρακτηρες, θα πω οτι σχεδον ολοι μπορουν να λειτουργησουν σε αυτο το στυλ ηχου που περιγραφω/εχω στο κεφαλι μου με διαφορετικα αλλα γουστοζικα αποτελεσματα, οποτε περι ορεξεως οπως ειπα.

Στην περιπτωση του Grant Green συγκεκριμενα, μιας και τον ανεφερα ως "εμπνευση" για αυτο το στυλ ηχου, χρησιμοποιουσε νομιζω μικρους Fender Tweed και Ampeg combos.

Do it like Grant Green λεμε. 

Κουφωτη κιθαρα, κατα (δικη μου) προτιμηση λεπτη (πχ ES-330, ES-125TDC), με P90 μαγνητες πανω σε καθαρο ενισχυτη με κομμενα μπασα, κομμενα πριμα και τιγκα μεσαια. 

 

(Tην εποχη της ηχογραφησης αυτης ο Green πρεπει να επαιζε με την Epiphone Emperor που κραταει και στη φωτο του εξωφυλλου).

Ησυχία επικρατεί στη γειτονιά σήμερα, είναι και μουντός ο καιρός...μονο ενας περίσσιος καναπές εμφανίστηκε, τώρα αν πρώτος θα προλάβει να τον μαζέψει ο δήμος ή οι θαμώνες του Turbo Island παραδίπλα είναι άγνωστο ακόμα.

Αλλα σύντομα (Σάββατο) θα γίνεται το σώσε εδώ απέξω, αναμείνατε ρεπορτάζ απο την εμπολεμη ζώνη.

O καλυτερος τιτλος για live album ever. 
 

Φοβαμαι οτι οι ρωγμες δεν ειναι απλα cracks στο φινιρισμα, νομιζω η καθετη ρωγμη στο πισω μερος του μπρατσου και ειδικα η ρωγμη στο πλαι του headstock ειναι κανονικα cracks, ισως απο καποιο χτυπημα - μπορεις να δεις οτι αυτη του headstock συνεχιζει και στο faceplate, πανω απο το nut στην μπασα E. Μου φαινονται μαλιστα (ειδικα η 2η) ως ρωγμες που μπορουν να σου προκαλεσουν σοβαρο θεμα, i.e. να σου μεινει το headstock στο χερι, ειτε στο παραμικρο χτυπημα ειτε απλα μετα απο καιρο με τις χορδες σε full tension. Χωρις να μπορω να κρινω με βεβαιοτητα και μιλωντας απο τις φωτογραφιες παντα.

Aρα αν θες να το αξιοποιησεις αυτο το οργανο πρεπει κατι να κανεις για τις ρωγμες. Σιγουρα φαινεται γουστοζικο αρκετα για να το αξιοποιησεις, το θεμα ειναι οτι α) το κοστος επισκευης πιθανοτατα θα ξεπερναει την αξια του οργανουν και β) πιθανοτατα να μην καταληξεις και με ενα ιδιαιτερα playable οργανο κατοπιν επισκευων των ρωγμων. Γιατι και να φτιαχτουν αυτες ωστε να μην σου μεινει στο χερι, αν το μανικι εχει γινει μπανανα, το trussrod ειναι τερματισμενο και τα ταστα υπο διαλυση τι να το κανεις? Μονο ενας οργανοποιος που θα δει το οργανο απο κοντα μπορει να σου πει ποσο θα κοστισει συνολικα το ρεκτιφιε. 

Εγω στη θεση σου θα εκανα τα εξης:
α) Θα ρωτουσα ενα-δυο επαγγελματιες απο περιεργεια και μονο, και αν ειναι ευκολο γιατι δε ξερω και που βρισκεσαι, ποσο θα κοστιζε σε πρωτη φαση να κολληθει η ρωγμη του headstock που ειναι ανησυχητικη και σε δευτερη φαση ενα συνολικο ρεκτιφιε (playability-wise, τα κοπανηματα και τα finish cracks εννοειται τα αφηνεις, mojo ειναι). 

β) Θα ξεκινουσα να ψαχνω για ενα μπασο αξιοπρεπες ως main οργανο, θα κοιτουσα πχ για ενα μεταχειρισμενο φτηνο Yamaha ή Ibanez οπως ειπε ο kpeyos 

γ) Αν, λεω ΑΝ πιανουν τα χερια μου (σου) θα επιχειρουσα μια diy επισκευη των ρωγμων καθαρα και μονο για να κινδυνευει λιγο λιγοτερο το μπασο να διαλυθει. Με πληρη επιγνωση του οτι δεν εχω καμια εγγυηση για το αποτελεσμα. Ειναι και σε περιεργα σημεια...θα δοκιμαζα ισως αρκετα ρευστη superglue πανω στις ρωγμες, pumping με μια μικρη βεντουζα για να εισχωρησει στη ρωγμη, καθαρισμα γρηγορα με υγρο πανακι, clamping με λαστιχο αιμοληψιας και Θεος βοηθος.

Y.Γ. Τωρα που ξανακοιταω την καθετη ρωγμη στο πισω μερος του μπρατσου αρχιζω να φοβαμαι οτι μπορει και να προκληθηκε απο υπερβολικο σφιξιμο του truss rod το οποιο "εσκασε" μεσα απο το ξυλο. Μεγαλος μπελας αν ειναι οντως τετοια περιπτωση...ο,τι κολλα μπει εκει θα πρεπει καπως να προσεξεις οτι δε θα φτασει και μεχρι το trussrod αυτο καθαυτο. Αλλα τετοια ωρα τετοια λογια...

Οι ρωγμες στο μπρατσο ειναι ανησυχητικες οντως, αν θελεις να ασχοληθεις ισως πρεπει να επενδυσεις σε κατι αλλο. Μπορεις να βρεις φτηνα αξιοπρεπη οργανα, που σιγουρα θα αξιζουν τα οποια λεφτα δωσεις παραπανω απ΄οτι το να επιχειρησεις επαγγελματικου επιπεδου επισκευη στο συγκεκριμενο. 

Τωρα αν παρεις καποιο φτηνο οργανο για βασικο σου οργανο εκμαθησης, και πιανουν τα χερια σου απο DIY ισως υπαρχουν κανα δυο πραγματα που μπορεις να αποπειραθεις ωστε να συνεφερεις λιγο το SG. Αλλα χωρις καμια εγγυηση για το αποτελεσμα.

Εχω παιξει πολυ briefly με ενα Schertler παντως και ηταν απιστευτος ο ηχος του, με την πολυ μικρη εμπειρια που εχω σε ακουστικους ενισχυτες παντα...

2 λεπτά πριν, Superfunk είπε

Light swamp ash body,Flatpoles (τελευταία χρονια 2000),σκούρο rosewood... και πάνω από όλα..SIENNA SUNBURST... λύγισα...

Να δειτε που σε λιγο θα μιλαμε για τελεκαστορικη μειονοτητα εντος SF χαρεμιου, ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

Πολυ ομορφο το sienna παντως, καλοπαιξιμη

1 ώρα πριν, vrasidas27 είπε

Μπράβο ρε @manosx

Με τις τιμές ειδικά που βρίσκονται οι Αμερικανικες ce μεταχειρισμένες...

 

+ 1, αν και ειδικα η Swamp Ash Special που εβαλε ο manosx ειναι καταπληκτικη και τρελο sleeper buy.

Οσο για τις νεες - να πω την αληθεια, αν μου ελεγες να φανταστω μια telecaster α λα PRS, ακριβως ετσι θα την φανταζομουν. Οποτε υπο αυτη την εννοια πετυχημενες τις κοβω. Την θελω? No not really αλλα μπορω να δω γιατι καποιος να την γουσταρει, οποτε γιατι οχι?

Πρεπει να δοκιμαστει αυτο εντος βδομαδας, thanks!

8 λεπτά πριν, noe13 είπε

Τότε γτ να αλλάζεις κιθάρες? Only looks? 

Eλα ντε, και εγω το ιδιο σκεφτομουν οταν το πρωτοακουσα. Πιστευω σιγουρα θα υπαρχει μια δοση υπερβολης στην δηλωση αυτη του tech - μια καποια διαφορα θα την εχουν, και αν δεν κανει μπαμ σε εμας τον ακροατη μετα το eqing ισως κανει μπαμ και μπαμ στον ιδιο που παιζει και καταλαβαινει διαφορα στην αποκριση και στο στησιμο της καθε κιθαρας του. Αλλα και στην τελικη, και για λουκς και μονο να ειναι...ε ας ειναι, οπως αγαπαει καθενας.

Πλακα πλακα το βρηκα, εδω στο 8:40
 

Καλα ειδικα για τον Gibbons θυμαμαι σε ενα παλαιοτερο rig rundown να δειχνει ο τεχνικος του ενα rack με κατι βαρβατα παραμετρικα programmable eq, οπου εξηγουσε πως για καθε κιθαρα του Billy ειχαν φτιαξει και ενα eq profile ωστε ο τελικος ηχος ναι ειναι συνεχως ιδιος. Αν θυμαμαι καλα ειχε πει κιολας οτι θελουν το ακροατηριο να μην μπορει να καταλαβει την παραμικρη διαφορα, περαν της οπτικης, οταν ο Billy αλλαζει πχ απο Les Paul σε Telecaster - μου ειχε καψει λιγο το κεφαλι. 

Chibson USA μεγαλη αγαπη, εχουν καταπληκτικες ιδεες τα παιδια

Ειναι Ιουνιος, εχουμε 27 βαθμους με 90% υγρασια να μην υποφερεται με τιποτα (καλυτερα 40αρια Ελλαδα χωρις πλακα) αλλα ταυτοχρονα εχει συννεφια και βρεχει εξω, μια τραγωδια λεμε - οποτε εκανα λουκουμαδες παραλιακους για ψυχολογικη υποστηριξη.

 

Στην Γερμανια να φανταστω? Απ'οτι ξερω εκει εχουν μανια με αυτα τα λευκα σπαραγγια, και τις λιγες βδομαδες του χρονου που ειναι στην εποχη τους τους δινουν και καταλαβαινουν. Δεν νομιζω να εχω δοκιμασει ποτε, απο την αλλη δεν ειμαι και ο μεγαλυτερος σπαραγγοφαν οποτε...