odis13

Εγω εχω πολυ μεγαλη περιεργεια να δω μια απο κοντα, αλλα πιο πιθανο το βλεπω να πετυχω καμια 70s παρα αυτες τις anniversary. Αναρωτιεμαι πως θα δειχνει το photo-finish απο κοντα και κυριως πως θα φαινεται σε 15, 30 χρονια μετα απο φθορα - αλλα θα μεινω με την απορια μαλλον .

Ανακοινωσε τις προαλλες η Martin την κυκλοφορια (ή ισως επανακυκλοφορια) της D-19 και εχουν κανει κατι που βρηκα ιδιαιτερα ενδιαφερον αλλα σιγουρα αμφιλεγομενο.

Για background, καπου στα 1970s η Martin συνειδητοποιησε οτι ειχε αρχισει να μαζευεται με τον καιρο στις αποθηκες τους spruce ξυλεια (για καπακια), που ηταν μεν structurally sound αλλα ειχε εμφανισιακα ψεγαδια. Αλλες εταιρειες (Gibson γκουχ γκουχ) απλα κρυβαν τυχον "ψεγαδια" κατω απο τα bursts ή και τα opaque μαυρα φινιρισματα που κανανε κατα καιρους, αλλα στην Martin με την (ως τοτε σχεδον αποκλειστικη) εμμονη σε natural φινιρισματα αυτα τα κομματια "δευτερης διαλογης" απλα μενανε στην ακρη. 

Πηραν λοιπον αυτο το "ψεγαδιασμενο" Sitka spuce stock και φτιαξανε ενα "νεο" μοντελο, την D-19, που ηταν ουσιαστικα μια D-18 με καποιες κοσμητικες μικροαναβαθμισεις και stained top - πηρανε δηλαδη το spruce και του περασανε το ιδιο καφε stain που βαζουν στις μαονενιες πλατες και το κανανε σοκολατι, ωστε να "κρυψουν" τις οποιες ατελειες ειχε.

Late '70s D-19 με το stained top.

To μοντελο αυτο κυκλοφορησε μονο για 2-3 χρονια αν δεν απατωμαι και σε χαμηλη παραγωγη γενικα. Στην τελικη ειναι απλα μια D-18, μονο που εμφανισιακα θυμιζει τις all-mahogany dreads (προσωπικα πολυ μου αρεσει αυτο το σκουρο stain on spruce οπως το βλεπω αλλα περι ορεξεως).

Φετος η Martin γιορταζει 190 χρονια απο την ιδρυση της, και σαν commemoration της επετειου επανακυκλοφορουν την D-19 σε ενα περιορισμενο production run 190 κομματιων. Αυτη τη φορα ομως κανανε κατι διαφορετικο - χρησιμοποιησαν αποθεματα Adirondack spruce που ειχαν μικροψεγαδια. Το Adirondack (red) spruce ειναι η πιο περιζητητη ισως ποικιλια ελατου για καπακια ακουστικων κιθαρων, ηταν η ποικιλια που χρησιμοποιουταν κατα κορον τις "χρυσες" δεκαετιες του '30 και '40 αλλα σημερα πλεον σπανιζει - μονο σε top-shelf οργανα θα το δεις. 

Το κουφο ομως ειναι οτι αντι αυτη τη φορα να χρησιμοποιησουν mahogany-brown stain για να κρυψουν τις οποιες εμφανισιακες ατελειες, το πηγανε ενα βημα παραπερα και τυπωσαν photo-finish απο curly mahogany πανω στο spruce! To photo-finish, συνηθως για να δημιουργησει την ψευδαισθηση ενος φανταχτερου flamed maple top, εχουμε συνηθισει να το βλεπουμε στις χαμηλοτερες κατηγοριες Harley Benton και ομως εδω η Martin το εκανε (και το διατυμπανιζει) σε μια ακουστικη(!) των 4 χιλιαρικων(!), με κουφανε λιγο.
 

Aλλα μετα εκατσα και το σκεφτηκα λιγο. Αφηστε την τιμη στην ακρη, μιας και εδω μπαινει και το ολο limited edition collectible premium - πες οτι κυκλοφορουσε αυτη η κιθαρα σαν κανονικο μοντελο παραγωγης και ειχε τιμη πανω-κατω συγκρισιμη με την D-18. Σου λεει η Martin, διαλεξε και παρε - θες την κανονικη, με το κανονικο Sitka spruce καπακι ή θες το σουπερ-ντουπερ-γουαου (sic) Adirondack στα ΙΔΙΑ λεφτα αλλα με θεματακια εμφανισιακα κρυμμενα κατω απο το χαλι με κυριολεκτικα ΤΥΠΩΜΕΝΟ ψευτικο grain? Υποψην οτι αν θες Adirondack top D-18 χωρις κουσουρια πρεπει να ξηλωθεις αρκετα παραπανω απο τα 3 χιλιαρικα που συζηταμε εδω. 

Με εβαλε σε σκεψεις προσωπικα. Υποθετωντας οτι οντως τα "θεματα" του συγκεκριμενου spruce top ειναι καθαρα εμφανισιακα, και δεν προσπαθουν να κρυψουν κατω απο το χαλι κυριολεκτικα μαπα υλικα (και δε ξερω, σε αυτο το price range και με τετοια προσπαθεια για "transparcency" καπως σαν να το εμπιστευομαι) οσο περισσοτερο το σκεφτομαι τοσο το θεωρω reasonable. Δε λεω οτι δοθεισης της επιλογης θα πηγαινα κατευθειαν για το μασκαρεμενο Adirondack υπερ του ταπεινου πλην τιμιου Sitka αλλα... θα το σκεφτομουν σιγουρα. Που με κουφαινει λιγο και μονο η ιδεα του οτι θα σκεφτομουν εστω και το ενδεχομενο photo finish σε τετοια κατηγορια τιμης αλλα στην τελικη if it works why not??? Στην τελικη γιατι να μην αξιοποιηθει αυτο το σπανιο πλεον υλικο, εστω και με τετοιες μεθοδους?


Nεα D-19 με το faux mahogany finish.

Jolana Tornado indeed! Εχει και το σωστο headstock.

Ειχα φαει ενα απογευμα να βρω τι διαολο κιθαρα ειναι αυτη που παιζει ο τυπος πριν απο χρονια που ειχα πετυχει το βιντεο, δεν εχω βρει συγκεκριμενο μοντελο αλλα ειναι σιγουρα Σοβιετικης καταβολης, ισως Tonika? Akkord? Αει βγαλε ακρη.

4 ώρες πριν, Waterfall-K είπε

Το εκλαμβάνω ως χούμορ.

Ναι, χιουμοριστικα το ειπα - το συγκεκριμενο κομματι ειναι ενα ιδιαιτερα ξεχωριστο κομματι στην ιστορια των πρωιμων blues λογω της αφηρημενης (σχετικα) μορφης και του υπνωτικου χαρακτηρα του, της ελλειψης "κανονικων" φωνητικων κλπ. Γενικα ειναι πολυ γνωστο, ηταν ενα απο τα 27 κομματια που συμπεριλαβαμε στο δισκο του Voyager, το εχουν διασκευασει η Σαρα και η Μαρα, εχει εμφανιστει σε διαφορα soundtrack κλπ κλπ.

Ε, υπηρχε ενα αρθρο αρκετα χρονια πριν που συζητουσε αυτο το κομματι και ειχε γραψει ο συγραφεας οτι ειναι τοοοοσο υπνωτικο τοοοοσο αφηρημενο που θα μπορουσες οριακα να το πεις και ambient, ε και εχει μεινει σαν αστειο απο τοτε οτι οι απαρχες του ambient ήταν το "Dark was the night, Cold was the ground". Νομιζω μεχρι και το wiki page για ambient music το αναφερει 

5 ώρες πριν, Waterfall-K είπε

Όταν ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έγραφε drone/ambient....

 

Mιλώντας για απαρχες drone/ambient...

Μια λιγο πιο ευκολη λυση ειναι και οι μαντεμενιες γαστρες/κατσαρολες με enamel, τυπου Creuset; ειναι λιγο πιο "ευχρηστες" μιας και εχουν επιστρωση και μπορεις να τις καθαρισεις σαν κανονικα σκευη (οχι οτι ειναι και κανενα τρομερο πραμα να καθαρισεις το μαντεμενιο χωρις σαπουνι αλλα λεμε τωρα). Ειχα ψησει μερικα καρβελια παλαιοτερα με σχετικη επιτυχια...

Μολις εχω γυρισει απο live Fred Wesley, να΄ναι καλα ο ανθρωπος στα 80φευγα, και εχουμε πιασει το P-Funk...

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ

Καλα η Tracy ειναι το κλασσικο go-to οταν σκεφτεσαι αρμονικες και μπασο, αλλα θα βαλω και αλλο ενα αγαπημενο, τη Nancy του Bertram Turetzky, που δυστυχως δεν υπαρχει σε καποια σοβαρη ηχογραφηση στο youtube αλλα ο φιλος εδω εχει κανει μια αξιοπρεπεστατη αποπειρα. Πανεμορφο κομματι. 
 

+1 για σφυριχτα! Τι pinch harmonics και σαχλαμαρες.

Αλλα σοβαρα τωρα, τοση ωρα μιλουσαμε για natural harmonics. Αμα ανοιξεις το παιχνιδι με τα artificial harmonics (ολα τα naturals + το offset Χ ταστων για το root + τεχνικη δεξιου χεριου για να φρεταρεις και να παιζεις ταυτοχρονα) γινεται το σωσε. Βαλε και τα σφυριχτα και τα ταπ, αστα να πανε.

Εμενα ο ερωτας μου ομως ειναι τα bends και τα slides με αρμονικες, εκει βγαινουν κατι αρρωστα πραματα που λες "κατσε, ΤΙ". 

Για να βλογησω και τα γενια μου, αυτο το κομματι του Leo Kottke με τη 12χορδη και αρμονικες με bend behind the nut (στο 1:10 και στο 2:20 στο τελειωμα) οταν το ειχα πρωτοακουσει με ειχε στοιχειωσει η φραση αυτη και ειχα μεινει χαχας, τι διαολο εκανε εδω λεω? Και εν τελει δεν ειναι τπτ δυσκολο αμα ξερεις τα κολπα!
 

8 λεπτά πριν, methylene blue είπε

Τι είναι οι αριθμοί πάνω από το πεντάγραμμο;

Aν δεν απατωμαι ειναι το ποσο "ξεκουρδιστες" ακουγωνται αυτες οι αρμονικες σε σχεση με το πιανο (δηλαδη σε σχεση με το ποσα Hz εχουμε αποφασισει οτι αντιστοιχουν στην Χ νοτα υπο το equal temperament συστημα). Υποθετω σε cents παντα...

Ελα γιναμε, βρηκα τη σελιδα απο το βιβλιο του Miles Okazaki. Παρατηρηστε οτι οι α) αρμονικες καθρεφτιζονται γυρω απο 12ο, δεν επαναλαμβανονται μετα το 12ο και β) δεν πεφτουν παντα πανω στα ταστα, ΕΙΔΙΚΑ οταν τις ψαχνουμε "κατω" απο το 12ο ταστο.

Για να το γραψουμε και με εναν αλλο τροπο που ισως βοηθησει:

Η 1η αρμονικη βρισκεται στο μεσο (1/2) της χορδης, πεφτει δηλαδη εκει που ειναι το 12ο ταστο. 

Η 2η αρμονικη βρισκεται στα τριτα (1/3) της χορδης, και πεφτει σχεδον εκει που ειναι το 7ο ταστο. Δεν ειναι ακριβως εκει αλλα close enough, ας πουμε 7ο ταστο ακριβως. Τυγχανει επισης να πεφτει και στο 19ο ταστο, αλλα ΟΧΙ επειδη 12+7=19, δεν πρεπει να μετραμε ταστα. Αυτο που θελουμε να μετρησουμε ειναι αποστασεις σε πολλαπλασια μηκους της χορδης.

Δηλαδη, αν ξερουμε οτι τυγχανει αυτη η αρμονικη να πεφτει εκει οπου βρισκεται το 7ο ταστο και θελουμε να βρουμε τον αντικατοπτρισμο της απο την αλλη μερια δεν προσθετουμε απλα 12 ταστα στο νουμερο μας αλλα πρεπει να κανουμε ενα εκ των δυο παρακατω:

Ειτε θα μετρησουμε την αποσταση απο το 7ο ταστο μεχρι το 12ο (που ειναι το σημειο συμμετριας μας) και μετα θα παρουμε αυτη την αποσταση με αφετηρια το 12ο ταστο και προς τα κατω, ή θα μετρησουμε την αποσταση απο το nut μεχρι το 7ο ταστο και θα παρουμε παλι αυτη την αποσταση ξεκινωντας τωρα ομως απο τη γεφυρα και μετρωντας προς τα πανω (προς το 12ο). 

Και οι 2 μετρησεις μας βγαζουν στο ιδιο ακριβως σημειο, το οποιο τυγχανει εδω να ειναι το 19ο ταστο (το οποιο επισης τυγχανει να μας βγαινει και απο 12+7=19 το οποιο ομως ειναι λαθος στην προκειμενη).

Η 3η αρμονικη βρισκεται στα τεταρτα (1/4) της χορδης, και πεφτει σχεδον εκει που ειναι το 5ο ταστο. Δεν ειναι ακριβως εκει αλλα close enough, ας πουμε 5ο ταστο ακριβως. Αν τωρα θελουμε να βρουμε τον αντικατοπτρισμο της απο την αλλη μερια του σημειου συμμετριας (12ο ταστο) τοτε ΔΕΝ προσθετουμε 12 ταστα απλα, ΔΕΝ βρισκεται στο 17ο ταστο η εικονα της.

Πρεπει να μετρησουμε τις δυο αποστασεις που αναφεραμε παραπανω. 'Η μετραμε απο το 12ο ταστο ως το 5ο και μετα παιρνουμε την ιδια αποσταση ξεκινωντας απο το 12ο ταστο και προς τα κατω, ή μετραμε απο το nut ως το 5ο και μετα παιρνουμε την ιδια αποσταση ξεκινωνας απο τη γεφυρα και προς τα πανω. Και οι 2 μετρησεις θα μας βγαλουν περιπου εκει οπου βρισκεται (αν υπαρχει) το 24ο ταστο, ουδεμια σχεση εχουμε με το 12+5=17. 

Και μετα αν αρχισουμε να ψαχνουμε για 4η, 5η και παραπανω τοτε δεν πεφτουμε οχι ακριβως ουτε κοντα αρκετα σε καποιο ταστο πανω απο το 12, για το κατω αυλακι αστο καλυτερα. 

Το σχημα που δειχνει ο τυπος στην πρωτη σελιδα του βιβλιου του, απο το βιντεο του @manosx(EDIT: διορθωση, ο gutter) ειναι εξαιρετικο αλλα δε βρισκω κατι αντιστοιχο στα γρηγορα ρε γμτ.
 

Βασικα η μεγαλυτερη παγιδα για την κατανοηση ειναι τα ταστα, επειδη α) ΔΕΝ ειναι συμμετρικα γυρω απο το 12ο, για προφανεις λογους και β) απο ενα σημειο και μετα ΔΕΝ συμφωνουν με τις αρμονικες, τι δε συμφωνουν δηλαδη, σε καποιο σημειο υπαρχουν 3-4 διαφορετικες αρμονικες ΑΝΑΜΕΣΑ σε δυο ταστα.

Να σκεφτεστε ισα μερη χορδης, κλασματα. Για τις πρωτες 2-3 αρμονικες βολευει να θυμομαστε και σε ποια ταστα πεφτουν, κυριως πριν το 12ο αντε και μετα. Αλλα απο εκει και πανω αστα να πανε, εχεις καλυτερη τυχη να προσπαθεις με το ματι να κοψεις την χορδη σε 5α ή 6α παρα να ψαχνεις στο περιπου ταστα.

Ναι οντως, οπως το εγραψε ο @Nicholas_Chili δεν ειναι ακριβως σωστο επειδη δεν παμε απαραιτητα με υποδιαρεσεις του 2, (1/2, 1/4, 1/8) αλλα με ολες τις υποδιαιρεσεις. Αυτο που τονισε πολυ σωστα ομως ειναι οτι η ιδια αρμονικη "ζει" σε καθε πολλαπλασιο της υποδιαιρεσης της, ειναι ουσιαστικα τα παντα "mirrored" στα 2 μισα της χορδης.  

Δηλαδη, η 2η (με το συστημα που μετρησα παραπανω) αρμονικη στο 1/3ο της χορδης (7ο ταστο) υπαρχει επισης και στα 2/3α της χορδης (στο 19ο ταστο). Η 1/4ο θα ζει και στα 3/4α κ.ο.κ.


Παραθετω πχ αυτο το graph απο τη wikipedia, ειναι αρκετα πληρες αν και οχι το πιο ευκολοδιαβαστο. Οι μαυρες γραμμες πανω πανω αντιπροσωπευουν τα ταστα, και οι κυκλοι τις τοποθεσιες των αρμονικων υποδιαιρεσεων. Μπορεις να δεις πως επαναλαμβανονται ανα τις υποδιαιρεσεις τους και επισης πως "ξεφευγουν" απο τις θεσεις των ταστων σιγα σιγα.

Κατα κανονα γινεται ολο και πιο δυσκολο οσο ανεβαινεις στην αρμονικη σκαλα. Η πιο ευκολη δηλαδη ειναι η 1η* αρμονικη στο 1/2 μηκος της χορδης (12ο ταστο), μετα η 2η στο 1/3 (7o ταστο) ειναι λιγο πιο δυσκολο να βγει καθαρα, ειναι λιγο πιο χαμηλη σε ενταση, η 3η στο 1/4 (5ο ταστο) ακομη παραπανω και παει λεγωντας. Με το που φτασεις στην 4η (1/5ο της χορδης, στο 4ο ταστο) αρχιζει να δυσκολευει αρκετα.

Eχε υποψην μερικα ακομη πραγματα:

- Τυπικα οι πιο χοντρες χορδες ειναι και πιο ευκολες στο να παιχτουν οι αρμονικες τους.

- Οσο πιο κοντα στη γεφυρα παιζεις συνηθως και πιο ευκολο να βγουν οι πιο ψηλες και δυσκολες αρμονικες.

- Ο "ηχος" παιζει μεγαλο ρολο, ειναι πολυ πιο ευκολο να κανεις μια αρμονικη να ακουστει καμπανα με εναν overdriven ηχο παρα με εναν καθαρο.

- Η τεχνικη επισης παιζει ρολο, θελει ενα ιδιαιτερο "τσιμπημα" στη χορδη που ειναι λιγο δυσκολο να μεταφερθει γραπτα.

- Αν επαιζες καποιο τοξωτο εγχορδο θα εβλεπες οτι ειναι τρομερα πιο ευκολο να βγαλεις υψηλες αρμονικες με δοξαρι παρα με πενα/δαχτυλα.

και τελος, οσο ανεβαινεις στην αρμονικη σκαλα ισως παρατηρησεις 2 πραγματα. Πρωτον, η τοποθεσια της αρμονικης ΔΕΝ ειναι 100% ιδια με αυτη του ταστου, πρεπει να τις "κυνηγησεις" λιγο και δευτερον, οι αρμονικες αυτες, οταν και αν τις βγαλεις, ΔΕΝ ειναι "in tune" με το πιανο ή το κουρδιστηρι σου. Το πρωτο εχει να κανει με τους περιορισμους των ενταστων οργανων, το δευτερο με τα προβληματακια του equal temperament συστηματος στο οποιο βασιζεται η δυτικη μουσικη.

*Ναι η αρμονικη οκταβα στο 12ο ταστο ειναι τεχνικα η 2η αρμονικη της ανοικτης χορδης γιατι η ανοικτη ειναι η 1η και μετα η 3η στο 7ο κλπ κλπ αλλα you get the point. 

Χωρις πλακα μια χαρα ειναι οι Strandberg, η P-36 απο την αλλη...kill it with fire. 

Ελα @Freedom, παρτο πανω σου 

Ας μην ειχε αυτο το χαζο pickup ring στο neck και μια χαρα θα ηταν. Δε ξερω, μου αρεσει αρκετα η ιδεα μιας strat με tele γεφυρα & bridge pickup.
 

Οταν το ειδα στο thumbnail με τα ξυλινα πανελ και το κοκκινο καπακι με χαλασε. Τι ειναι αυτο το πραμα, σαν το παρανομο lovechild ενος Hammond και ενος Nord? Μετα ειδα το βιντεο βεβαια και το ειδα με το smoked καπακι και οκ, επαθα μια καποια αναστατωση, δε θα το κρυψω.

Δε ξερω πως μου ηρθε ο Michael Hedges αυτο το πρωι αλλα there you go...

28 λεπτά πριν, trolley είπε

 

Είμαι οπαδός των αντιλήψεων των παλιών (προ-ίντερνετ) δισκογραφικών εταιρειών,...

Α οκ δεκτο - αυτο το κατανοω, ισως και εν μερει συμμεριζομαι. Νομιζα αναφεροσουν καθαρα στην επιχειρηματικη φιλοσοφια του Bandcamp, i.e. "δεν καταλαβαινω πως μπορει να νομιζαν οι του Bandcamp οτι το μοντελο τους ειναι επιχειρηματικα βιωσιμο".
 

31 λεπτά πριν, manosx είπε

 ΟΚ.

 

 Αρα οι ιδιοκτήτες του bandcamp ειδαν το μασούρι που κουναγε η epic, πηραν τα λεφτα και ετρεξαν, και να πανε στο διαλα και οι καλλιτεχνες και οι δισκοι τους.

 

Aν δεις τα μασουρια του Sweeney καταλαβαινεις τον πειρασμο. Για να δεις αυτο το σκηνικο εν πραξη καθε τρεις και λιγο, με τον ιδιο πρωταγωνιστη μαλιστα, μπορεις να κοιταξεις στα deals που κανει ο Sweeney με μικρα indie game developers ωστε να εχει την αποκλειστικη διανομη τους στο Epic Store. H Epic πληρωνει τοσο δυσθεωρητα ποσα για exclusive distribution rights που πλεον το επιχειρηματικο μοντελο για ενα φιλοδοξο μικρο gaming studio ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να μην περιλαμβανει ενα exclusive time-limited distribution deal με την Epic, ειναι ο ορισμος του "an offer you can't refuse". Τα λεφτα που δινουν δεν βγαζουν κανενα νοημα, μιλαμε για ποσα τα οποια δε θα παρουν πισω ουτε αν αγορασει το game καθε ανθρωπος στον πλανητη, νουμερα που δεν βγαινουν με κανενα επιχειρηματικο υπολογισμο που εχει επαφη με την πραγματικοτητα. Kαι μη πιασουμε καν τα δωρεαν giveaway.

Για να καταλαβεις γιατι (και ΠΩΣ) μπορει να λειτουργει ετσι ο Sweeney πρεπει να γνωριζεις δυο πραγματα.Πρωτων, η Epic εχει στη διαθεση της δυο ΔΥΣΘΕΩΡΗΤΑ κερδοφορα cash cows: την Unreal Engine και το Fortnite. Μιλαμε για δυο προιοντα που εχουν φτασει σε τετοια επιπεδα κορεσμου της αγορας τους που δεν βλεπεις πουθενα αλλου, το Fortnite δε μπορει να μεγαλωσει πλεον γιατι δεν υπαρχουν αρκετα 8-15 year olds στον πλανητη με προσβαση σε PC, οσα εχουν παιζουν ηδη, εχουμε ξεμεινει απο αγοραστικο κοινο γιατι το εχουμε πιασει ΟΛΟ ΛΕΜΕ. Οι δυο αυτες πηγες εισοδηματος δινουν στην Epic μια τρομερη ευχαιρια να "καει λεφτα" δεξια και αριστερα. Δευτερον, διακαες motivation του Sweeney ειναι η προσωπικη του κοντρα με τον Gabe Newell της Valve, ο ανθρωπος ειναι ταγμενος στο να σπασει το μονοπωλιο του Steam επι pc gaming αγορας και ειναι διατεθειμενος (και το εχει δηλωσει πολλακις) να καψει δυσθεωρητα ποσα στο Epic Games Store, να μη δουν κερδος απο το κομματι αυτο της εταιρειας ουτε τα τρισσεγγονα του φτανει ΚΑΠΟΤΕ να καταφερει να φαει το EGS εστω και ενα μικροσκοπικο κομματι της πιτας του Gabe. Μεχρι στιγμης τα παει εξαιρετικα με το πρωτο, εχει κανει χασουρες που θα καναν τον πιο κατεστραμμενο τζογαδορο να ντραπει, οχι και τοσο με το δευτερο - το market cap τους παραμενει για γελια.
 

To modus operandi της Epic ειναι γνωστο τοις πασι παρακολουθουν τον χωρο, το τι εκανε με το Bandcamp δεν ηταν τιποτε νεο.