Τελικά εσύ δικηγόρος είσαι ή σκηνοθέτης; ;D Ωραίος, συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες.
Για ποια ναφθαλίνη μιλάς; Αυτά που κάνουν οι συμφωνιστές, δεν τα έχεις δει ούτε στον ύπνο σου. Ούτε στον ύπνο σου δεν έχεις δει τις τολμηρές αρμονίες ακόμα και των πιο "κλασσικών" κλασσικών. Για να μην σε πάω στη σχολή του... Νικόλα, που λατρεύω μεν να μισώ ΑΛΛΑ δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα να ακούσω, εννίοτε και να γουστάρω, ακριβώς επειδή γουστάρω τους κλασσικούς, και όλα είναι καλώς ή κακώς μια συνέχεια, ισως και μάλλον αναπόφευκτη, όταν τραβάει τον ισοκράτη ας πούμε ο Μεγάλος, και πατάει το πετάλ, εκεί έχει 250 φάλτσα το δευτερόλεπτο ;D τύφλα να έχει ο Σένμπεργκ ;D άλλωστε χωρίς τονική μουσική δε θα υπήρχε συγκερασμός, δε θα υπήρχε χρωματικότητα οπότε... για ποιά ναφθαλίνη μιλάς, τι εξτριμ θέλεις, αυτά που κάνουν οι Slayer τώρα τα έκαναν οι Βιεννέζοι 100 χρόνια πριν ;D και 100 φορές πιο εξτριμ ;D
Οχι, ζήτημα είναι να έχουμε κάνα δυο στο τοπ τεν που ΔΕΝ είναι Μπαχ ;D αν και ο αγαπημένος τους είναι ο Πάκελμπελ ;D Γενικά αν θέλεις να έχεις ΜΕΛΩΔΙΚΟΤΗΤΑ, η λύση είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ;D ;D ;D Το θέμα είναι ότι σα φόρμα, ο Μπαχ σου δίνει 1000 διαφορετικά data στο κομμάτι, ενώ ένα Ποπ 2, αλλά δεν έχει σημασία αυτό, τονική αρμονία θα είναι το εργαλείο στο μεγαλύτερο κομμάτι της Ποπ, ακόμα και τροπική ή τζαζ να είναι η αρμονία, πάλι το voice leading θα κάνει τη διαφορά, και εκεί πολύ απλά η αντίστιξη είναι στο απόλυτο στοιχείο της, αυτή τη γέννησε και την αρμονία άλλωστε ;)
Για αυτό έβαλα τη Νικι Μιναζ, για εμένα μουσικολογικά είναι το σημαντικότερο πράγμα των τελευταίων ετών ;D δείχνει ότι η Ποπ ξεφεύγει ΕΝΤΕΛΩΣ πλέον από τη μελωδικότητα, δεν είναι τυχαίο ότι ξεφεύγει και από τη θεματολογία περί έρωτα και πάει σε αξίες αδιανόητες του τύπου "σκότωσε όποιον βρεις μπροστά σου για να κάνεις λεφτά", αδιανόητα πράγματα, και τρου στόρυ ρε π**στη, τρου στόρυ :'(