nikodemos

....μπορούσε εδώ και πολλά χρόνια να έχει υιοθετηθεί το DVD Audio........δυστυχώς όμως αυτό θα σήμαινε πως ως ένα ήδη "υπαρκτό" format και το ίδιο ως μέσο αποθήκευσης αλλά και οι συσκευές αναπαραγωγής (εν μέρει) δεν θα αποτελούσε "νέο" προιόν (με ότι αυτό σημαίνει για την τιμή διάθεσης) και έτσι δεν θα αποτελούσε και σοβαρή πηγή κέρδους για αυτούς που θα το εκμεταλεύονταν.....ταυτόχρονα θα σήμαινε την εγκατάλειψη ενός τεράστιου υπάρχοντος στοκ απούλητων cd τίτλων και συσκευών αναπαραγωγής ;)

....αν και κατά βάση συμφωνώ μαζί σου....δεν θα συμμεριστώ (ή καλύτερα θα προσποιηθώ ότι δεν την συμμερίζομαι ;)) στο σύνολο της αυτή σου την διαπίστωση γιατί την βρίσκω ιδιαίτερα απαισιόδοξη και αποκαρδιωτική ;D ;D ;D ;D ....η ουσία όμως είναι κατά πόσο αυτή η κατάσταση επηρεάζει τον τρόπο παραγωγής μουσικής είτε από την πλευρά του δημιουργού είτε από την πλευρά του studio....πόσο δηλαδή θα "ψάξουν" το θέμα από την στιγμή που το αποτέλεσμα θα είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα μέσο ηλικίας 30 ετών (με την αντίστοιχη ποιότητα) και στην χειρότερη ένα κακοσυμπιεσμένο κακόηχο mp3 για το myspace...... και με αφορμή το myspace, τα mp3, την σημασία της επεξεργασίας και του editing και τα περισσότερα από τα παραπάνω προσθέτω και τον εξής προβληματισμό.... μήπως τελικά όταν κάποιος πλέον λέει "θα φτιάξω μπάντα και θα φτιάξω μουσική" εννοεί απλά "θα φτιάξω σελίδα στο myspace"? ??? ::)

......ναι αλλά μήπως αυτό το 95% ακούει μόνο mp3 γιατί η έλειψη ενός ποιοτικού (με τα δεδομένα της τελευταίας 15ετίας) μέσου αποθήκευσης και αναπαραγωγής δεν επέτρεψε την "εκπαίδευση" μιας νέας γενιάς audiophiles?

....τον τελευταίο καιρό σκεφτόμουν πόσο ωραίο θέμα για συζήτηση σε ένα φόρουμ σαν το νόιζ θα ήταν μια επισκόπηση και συνόλική προσέγγιση στην εξέλιξη της τέχνης της καταγραφής του ήχου....πως δηλαδή από την μηχανική καταγραφή του ήχου περάσαμε στην μαγνητική, στην μετατροπή του σε ηλεκτρισμό και από εκεί σε δυαδικό κώδικα, πως από την ζωντανή καταγραφή του ηχητικού συμβάντος φτάσαμε στην πολυκάναλη ηχογράφηση και επεξεργασία με διάρκεια μηνών.....και κυρίως τι προσθέσαν αλλά και τι ίσως αφαίρεσαν όλες αυτές οι διεργασίες στην πορεία από την ποιότητα του αποτελέσματος. Δεν μιλάω για συγκρίσεις ανάμεσα σε τεχνολογίες....κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά βαρετό και ανούσιο (και έχει γίνει αλλες 45000 φορές στο νόιζ μόνο ;D). Μιλάω για διαφορές στην μεθοδολογία, στις τεχνικές, στην διαχείριση κλπ κλπ.... Φυσικά το κέντρο του ενδιαφέροντος είναι τα τελευταία 30-40 χρόνια για τα οποία πιθανότατα μπορούμε να έχουμε ιδία άποψη αλλά και που σε αυτή την περίοδο συντελέστηκαν κοσμογονικές αλλαγές σε όλους τους τομείς που προανέφερα (έκρηξη και εδραίωση του πολυκάναλου recording, ψηφιακός ήχος και cd, άνοδος και πτώση της μουσικής βιομηχανίας κλπ κλπ). Εννοείται πως η ψηφιακή τεχνολογία αποτελεί τρομερά μεγάλο κεφάλαιο σε μια τέτοια συζήτηση αλλά ελπίζω όχι απλά ως θέμα πιστότητας και ποιότητας ήχου αλλά και κυρίως στο πως επηρέασε θετικά ή αρνητικά την μεθοδολογία των ηχογραφήσεων αλλά και την πορεία της μουσικής βιομηχανίας, του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των recording studios και πολλά ακόμη. Θα φέρω ως παραδείγματα και θέματα προς συζήτηση για αρχή τα εξής και ελπίζω να συμπληρώσετε εσείς πολύ περισσότερα ;)..... - η εμμονή στην πολυκάναλη - σταδιακή ηχογράφηση και τις περισσότερες φορές χωρίς την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του συνόλου των εκτελεστών επηρέασε την αντίληψη και προσέγγιση των συντελεστών (δημιουργών και εκτελεστών) σε ότι αφορά την προσέγγιση της μουσικής δημιουργίας?...έχει ακουστά αποτελέσματα?....τι βελτίωσε και τι επιδείνωσε αυτή η λογική? - η ανικανότητα (?) της μουσικής βιομηχανίας τα τελευταία 30 σχεδόν χρόνια να υιοθετήσει ένα νέο ψηφιακό μέσο μαζικής αποθήκευσης και αναπαραγωγής ήχου στην θέση του cd το οποίο παραμένει το ίδιο ακριβώς από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε ενώ η τεχνολογία των ψηφιακών ηχογραφήσεων έχει προχωρήσει πολύ παραπέρα (σε όλους τους τομείς) πόσο πιστεύετε ότι επηρεάζει όχι μόνο την πορεία της ίδιας της μουσικής βιομηχανίας (σε οικονομικό επίπεδο) αλλά και τον τρόπο που προσεγγίζουν την μουσική παραγωγή οι επίδοξοι αλλά και οι καταξιωμένοι συντελεστές της (δημιουργοί, παραγωγοί, εκτελεστές, τεχνικοί)? - Για πολλά χρόνια τα recording studios ήταν αποκλειστικό (σχεδόν) προνόμιο των δισκογραφικών εταιριών.....πόσο πιστεύετε ότι επηρέασε (θετικά και αρνητικά) η απελευθέρωση της "αγοράς" και η έκρηξη των project studios?...Σίγουρα δώθηκε η ευκαιρία σε πολλούς δημιουργούς να υλοποιήσουν το όνειρο τους κάτι που διαφορετικά ίσως θα ήταν αδύνατο.....μήπως όμως ταυτόχρονα "έπεσε" το επίπεδο και αντίστοιχα σιγά σιγά μειώθηκαν (μετριάστηκαν) οι αντίστοιχες προσδοκίες και απαιτήσεις του κοινού?.....σίγουρα πάντως η μουσική βιομηχανία το εκμεταλεύτηκε προς ώφελος της (μείωση του κόστους παραγωγής, εξάλειψη της ανάγκης για ιδιόκτητα στούντιο των δισκογραφικών)..... - η εμμονή στην τεχνολογία και στις , καθημερινές πλέον, ευκολίες της (editing, απεριόριστα tracks , επεξεργασία κλπ) μήπως αποπροσανατολίζει τους εμπλεκόμενους από το πραγματικό(?) ζητούμενο δηλαδή την αποτύπωση της δημιουργίας ώς συμβάν?....είναι πλέον η ηχογράφηση κομμάτι της δημιουργίας (ακόμα και σε πρωτογενές επίπεδο-σύνθεσης) και ώς ποιο βαθμό?.....και αυτό είναι θετικό ή αρνητικό? ....περιμένω απόψεις και φυσικά προσθήκες....η συμμετοχή είναι υποχρεωτική ;D ;D ;D

από το αντίστοιχο sticky θέμα "Επιλογή Low Budget - all around μικροφώνου"

Νίκο θα συμφωνήσω πως το SPL είναι πάρα πολύ καλή επιλογή για τα χρήματα του αλλά.....δεν είναι tube προενισχυτής ::) Είναι αυτό που θα ονομάζαμε υβριδικός, με 2 στάδια προενίσχυσης, ένα solid state βασισμένο σε ICs και ένα tube stage που ακολουθεί......για την ακρίβεια το tube stage προσθέτει ΠΑΝΤΑ 6db ενίσχυσης και δεν μεταβάλεται από το input gain. Το βασικό κομμάτι της ενίσχυσης (έως 66db) προέρχεται από το solid state amp stage......στα θετικά για μένα και στα πλαίσια μια τέτοιας προσέγγισης, το ότι το κύκλωμα της λυχνίας βρίσκεται σε συνεχή σταθερή λειτουργία τροφοδοτούμενο από υψηλή τάση σε αντίθεση με τα περισσότερα budget ανάλογα κυκλώματα ;) Όχι ότι έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία στο αν θα αρέσει σε κάποιον ή όχι, αλλά είναι λίγο ενοχλητικό οι κατασκευαστές να αφήνουν "θολό" το τοπίο....και ειδικά η spl την οποία και εγώ (όπως και εσύ) εκτιμώ ιδιαίτερα για αρκετά προιόντα της.... τώρα σε ότι αφορά τους υβριδικούς προενισχυτές, δεν τους θεωρώ κάτι κακό άλλα σίγουρα ούτε και κάτι τρομερό...δεν μπορούν να προσεγγίσουν τον ήχο και την ιδιαίτερη λογική μιας all tube υλοποίησης....αλλά υπό συνθήκες μπορεί να παρουσιάζουν ενδιαφέρον ανεξαρτήτως budget :)

....και να συμπληρώσω κάτι ακόμα σε όσα έγραψε ο Dreampanos Το σύνολο της δυναμικής κίνησης μιας ηχητικής πηγής (μέσα στο δυναμικό της εύρος όπως το περιέγραψε ο Dreampanos) - η αυξομείωση δηλαδή της έντασης της σε συνάρτηση με τον χρόνο - χωρίζεται σε 2 επιμέρους κατηγοριοποιήσεις: τις μακροδυναμικές - τις διαφοροποιήσεις δηλαδή της μέσης έντασης μιας ηχητικής πηγής ανά περιόδους πχ μία φωνή η οποία είναι πιο χαμηλή σε ένταση στα 2 πρώτα μέτρα και στα 2 επόμενα δυναμώνει ή ακόμα και μέσα σε μία φράση οι 3 πρώτες λέξεις είναι πιο χαμηλές και οι επόμενες πιο δυνατές,ή αντίστοιχα μια κιθάρα,ένα μπάσο κλπ κλπ - και στις μικροδυναμικές - δηλαδή στις στιγμιαίες μεταβολές της έντασης όπως στην μετάβαση από έναν φθόγγο σε άλλον σε μια φωνή, το χτύπημα (attack) ενός snare σε σχέση με το υπόλοιπο ηχητικό περιεχόμενο του (resonances της κάτω μεμβράνης και του σώματος, σουρντίνα), το picking στην χορδή μιας κιθάρας σε σχέση με τον υπόλοιπο παλμό της, αλλά και το στιγμιαίο peak του kick drum ή του snare μέσα στο μιξ κλπ......

http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=71 ...ρίξε αν θέλεις μια ματιά ;)

καλημέρα υπάρχουν πάρα πολλές εφαρμογές (συνήθως με μορφή excel) διαθέσιμες στο διαδίκτυο που βοηθάνε στον υπολογισμό της ακουστικής συμπεριφοράς (παραλληλόγραμμων) χώρων (modes, reverberation time κλπ) ενώ υπάρχει και (σε αρκετές περιπτώσεις) η δυνατότητα "προσομείωσης" της συμπεριφοράς διαφορετικών αποροφητικών υλικών (και ποιοτικά και ποσοτικά). Τα περισσότερα μπορείς να τα βρεις συγκεντρωμένα στα αντίστοιχα εξειδικευμένα φόρουμ....ή μπορείς να κάνεις μια "προσωπική" έρευνα για room mode calculators , reverberation time calculators κλπ. Σαν αρχή μπορείς να ξεκινήσεις από εδώ: http://forum.studiotips.com/viewforum.php?f=27 ...βέβαια θα πρέπει να εγγραφείς στο φόρουμ ;)

μια πολύ όμορφη tele που μου "έφτιαξε" ο Σ.Ντούκας....λέω κάποια στιγμή να ετοιμάσω κλιπάκια να ανεβάσω μαζί με slutty φωτογραφικό υλικό ;)

ΟΧΙ :( ...το coaxial μπορεί να μετραπεί σε optical (και το αντίστροφο ως φορμάτ) αλλά το προτόκολο μεταφοράς δεδομένων όχι....δηλαδή δεν μπορείς να μετρέψεις από spdif που είναι 2 trk protocol σε 8 trk adat (που χρησιμοποιούν μέσω οπτικής ίνας οι πολυκάναλοι μετατροπείς) optical & coaxial = τρόποι διασύνδεσης spdif & adat optical = προτόκολα μεταφοράς ψηφιακών δεδομένων edit: με πρόλαβε ο Alchemist

οκ guys....κατ'αρχάς σόρρυ για τον εκτροχιασμό του "θέματος" ::) Φυσικά και έχει μεγάλη σημασία η ποιότητα και ο τύπος των καλωδίων, της κιθάρας, του ενισχυτή, της προενίσχυσης, της ηλεκτρικής εγκατάστασης, των τάστων, της πένας, της χορδής κλπ κλπ κλπ.....όπως καταλαβαίνω και την αξία της αντίστοιχης τεχνογνωσίας..... είναι όμως λίγο θλιβερό αυτή η ενδιαφέρουσα ενασχόληση να είναι αντιστρόφως ανάλογη με τα αποτελέσματα (στατιστικά τουλάχιστον)....και δεν αναφέρομαι "ποιοτικά" που στην τελική είναι υποκειμενική κρίση του καθενός αλλά ακόμη και "ποσοτικά"....απλά τι παράγει ο καθένας.....πως αξιοποιεί όλη αυτή την γνώση και (ίσως) εξοπλισμό..... Δεν κράζω κάποιον ......και εγώ στο ίδιο τσουβάλι ανήκω......αλλά μήπως, λέω μήπως...., αξιολογούμε λάθος τα πράγματα? μήπως έχουμε θέσει λάθος προτεραιότητες? έχουμε εξαντλήσει τις γενικότητες και ψάχνουμε τις λεπτομέρειες? ξύλα, καλώδια, NOS λυχνίες........και από εκεί και πέρα τι? 7500 μέλη, 20 φωτεινές εξαιρέσεις, μερικοί διακεκριμένοι σεσσιονάδες........και από εκεί και πέρα τι? ώρες - ώρες νομίζω πως διαβάζω τον διαδικτυακό χώρο φανατικών φιλλοτελλιστών ή πορωμένων συλλεκτών κόμιξ ....αν και είμαι guitar freak πολλά πολλά χρόνια τώρα δεν γράφω συχνά σε αυτό το κομμάτι του φόρουμ και (μη φοβάστε ;D) δεν πρόκειται να αλλάξω συνήθειες.... και πάλι σόρρυ για το όφτόπικ :)

...το να ξέρει κάποιος να παίζει.... ...και ακόμη πιο πολύ το να έχει κάτι (ενδιαφέρον) να παίξει..... sorry σύντροφοι κιθαρίστες δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό να πω την εξυπνάδα μου.... go on.....

....ανέβασα ένα (ελπίζω ενδιαφέρον) γενικόλογο εισαγωγικό κειμενάκι άκρατης κομπρεσολογίας (όπως λέμε "μπουρδολογίας" ;D) στα άρθρα http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;cat=5 ...όποιος ενδιαφέρεται ας ρίξει μια ματιά ;)

...ένα ωραίο θεματάκι για το πως μπορεί ο καθένας να φτιάξει τα "δικά" του impulse responces: http://emusician.com/tutorials/emusic_acting_impulse/

καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όλους..... Τους πρώτους μήνες του 2009 θα κυκλοφορήσουν από την RDR οι νέες δουλειές των Schema(Ιωάννινα) Infidelity(Κιλκίς) & Bakground Noise Suppression(Θεσσαλονίκη). Αυτή την περίοδο τελείωνει η μίξη και το μάστερινγκ και σκέφτηκα να σας δώσω μια πρόγευση ανεβάζωντας 3 κομμάτια (ένα από κάθε μπάντα) ;) Πολύ πιθανόν αυτή να μην είναι η τελική μορφή των κομματιών.....but you'll get the picture!!! Τα κομμάτια είναι σε 44.1/16 .wav μορφή "ζιπαρισμένα" εδώ http://rapidshare.com/files/178455302/TheNewDevils.rar ...το αρχείο είναι λίγο μεγάλο....σόρρυ (δεν θα ήθελα να τα κάνω mp3).....αργότερα θα ανέβουν στο website της rundevilrun και σε μορφή mp3 & streaming audio ;) .....αν κάποιος ενδιαφέρεται και για κάποιες πιο "τεχνικές" πληροφορίες μπορεί να επισκεφθεί το myspace profile του RundevilrunStudio όπου υπάρχει σχετικό blog (...αν είστε recording freak έχει πλάκα ;D).....ιν ίνγλις :-[ http://www.myspace.com/therundevilrunstudio περισσότερες πληροφορίες για τις μπάντες μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.myspace.com/toschema http://www.myspace.com/infidelitymusic http://www.myspace.com/backgroundnoisesuppression Καλή χρονιά σε όλους!!! Ν

...ανάλογα με το τι είναι αυτό με το οποίο ασχολείται "μουσικά" όλη τη μέρα.......πχ αν είναι πρόβες για την καινούρια τραγουδίστρια του 2ου προγράμματος δε νομίζω να προσφέρει και πολλά ;) man και εγώ αυτό κάνω.....απλά και η κανονική δουλειά μου είναι η μουσική ;D ;D ;D edit: με πρόλαβες ;D ;D ;D

...και γιατί θα πρέπει αυτό να θεωρήται απαραίτητα κακό? ;).....μήπως το κακό είναι να αποκτάει η μουσική σχέση εξαρτημένης εργασίας...δουλειάς....τελικά δουλείας? (άλλωστε ένας τόνος έχει αλλάξει απλά ;D) Γνωρίζω άπειρες μπάντες με ηλικίες 18-30 ετών από το εξωτερικό που θεωρούν δεδομένο αυτό το πράγμα, που πληρώνουν (ή καλύτερα ρισκάρουν) με προσωπικά έξοδα περιοδείες σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο...... Στην Ελλάδα πχ αυτό γίνεται είτε από γκαυλωμένους μεταλλάδες (που τους σεβομαι απόλυτα για αυτό) είτε παλαιότερα από γκαυλωμένους πάνκηδες (που τους σέβομαι απόλυτα για αυτό) είτε από καλλιτέχνες πέρα από τα όρια του mainstream (όπου ευτυχώς η σκηνή είναι παγκόσμια πολλές φορές μπορεί να το υποστηρίξει ακόμη και οικονομικά...είτε μιλάμε για jazz, είτε για cinematic, είτε για experimental κλπ).... Είτε βέβαια όταν κάποιο "μεγάλο" όνομα θα βγει στην γύρα για μετανάστες και έτσι θα ακολουθήσουν και ένα κάρο "ταλαντούχοι και άψογα καταρτισμένοι" επαγγελματίες..... Δεν μπορώ να δεχτώ πως όταν ένας πιτσιρίκος ξεκινάει να μάθει κιθάρα, μπάσο ή τύμπανα 10 χρονών το όνειρο του είναι να γίνει "επαγγελματίας μουσικός".......αυτό που προσπαθώ να καταλάβω είναι που στην πορεία και γιατί το όνειρο του στραπατσάρεται και αποδέχεται το γνήσιο Greek Dream edit: εννοείται πως δεν έχω κανένα πρόβλημα με τουςεπαγγελματίες μουσικούς (δεν θα μπορούσα άλλωστε...με τον α ή β τρόπο είναι οι μισοί μου φίλοι)....πιστεύω ακράδαντα όμως πως η επαγγελματική ενασχόληση με την "ελληνική" της μορφή τους αφαιρεί πολλούς πόντους από την καλλιτεχνική τους υπόσταση

...δε νομίζω πως το θέμα που έθεσε ο Πί.πης είναι το αν υπάρχουν ταλαντούχοι,εμπνευσμένοι και καταρτισμένοι "ηλεκτρικοί" κιθαρίστες στην χώρα μας....αυτό το διαπιστώνει έυκολα ο καθένας ;) Νομίζω πως το θέμα είναι πιο πολύ κατά πόσο αυτή η γνώση και ταλέντο (και γιατί όχι και ο εξοπλισμός) έχουν σχέση με το τελικό αποτέλεσμα, την κατάληξη της πορείας ενός μουσικού........μήπως τις περισσότερες φορές είναι αντιστρόφως ανάλογα? Μήπως αυτή η "πορεία" είναι τις περισσότερες φορές προδιαγεγραμμένη? Φυσικά και υπάρχουν τρομερά ταλαντούχοι , εμπνευσμένοι και αξιολογότατοι "ηλεκτρικοί" μουσικοί (και όχι μόνο κιθαρίστες).......υπάρχει όμως η αντίστοιχη κουλτούρα? και αν δεν υπάρχει μήπως είναι και ευθύνη των ίδιων αυτών μουσικών? Κρίνουμε τον μουσικό από αυτό που γνωρίζει (και θα μπορούσε να παράγει) ή από αυτό που τελικά παράγει? (ακόμη και όταν δεν είναι ακριβώς επιλογή του) Μήπως τελικά θα έπρεπε να κρίνεται ο μουσικός και για αυτές ακριβώς τις επιλογές ή μη επιλογές του? Το ότι κάποιοι δηλαδή επιλέγουν τον προσωπικό τους δρόμο, το προσωπικό τους δημιουργικό όραμα, μακριά από την πεπατημένη και "σιγουριά"( ??? ::)) του δίπτυχου "μαθήματα - σκυλάδικα" (δεν είναι ανάγκη να μιλλάμε για μπουζούκια...υπάρχουν άπειρα ροκ σκυλάδικα) Αρκεί το ταλέντο και η έμπνευση με την μορφή της "μονάδας" (μουσικός) για να επηρεάσει το σύνολο (τρόποι παρουσίασης-μαγαζιά, "επαγγελματισμός", δισκογραφία, κοινό, μουσική εκπαίδευση) ή τελικά το σύνολο "καταπίνει" και αφομειώνει την μονάδα? Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά έχω την εντύπωση πως στην πλειονότητα των περιπτώσεων κάτι τέτοιο συμβαίνει.......και αν για το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας το "δημόσιο" είναι το μικροαστικό όνειρο...έτσι και για τον μικρόκοσμο των μουσικών ο συμβιβασμός και η ένταξη - αφομείωση στην "χαβούζα" της ελληνικής showbiz είναι το αντίστοιχο "δημόσιο" (...σε πολύ πιο τραγική μορφή). Θα μπορούσα και εγώ να κάνω μια πολύ μεγάλη λίστα με ταλαντούχους και άρτια καταρτισμένους μουσικούς του "ηλεκτρικού" χώρου ..........και ταυτόχρονα μια πολύ πιο μικρή με "ηλεκτρικούς" καλλιτέχνες που παράγουν αξιόλογο έργο.....το πιο τραγικό (και για τις 2 περιπτώσεις) όμως θα ήταν πως οι κοινές συμμετοχές θα ήταν ελάχιστες :( Το ζήτημα είναι να βρούμε την αιτία που ωθεί τόσους πραγματικά ταλαντούχους μουσικούς να μένουν αναγκαστικά παγιδευμένοι σε "επαγγελματικές" καταστάσεις που απομυζούν το σύνολο της ενεργητικότητας τους, σε μουσικούς που αναλώνωνται σε χαζομάρες ή ακόμα και αναγκάζονται να φύγουν μετανάστες σε κρύες βόρειες χώρες ;).......

...αυτή η απορία νομίζω πως θέτει τις βάσεις για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με τον τρόπο που διαμορφώνεται (ή πρέπει να διαμορφώνεται) και να διδάσκετε (μεταβιβάζεται) η έννοια του sound engineering ως γνωστικού αντικειμένου χθες, σήμερα αλλά και άυριο. η γνώση οδηγεί στην απόκτηση (και χρήση) του εξοπλισμού ή ο εξοπλισμός (και η χρήση του) στην γνώση? ??? ::)....αυτό και αν είναι τεράστιο θέμα για συζήτηση ;D ;D ;D Αναφέρομαι φυσικά στον τρόπο με τον οποίο αποκτάται η γνώση στο συγκεκριμένο αντικείμενο γενικότερα Σίγουρα η τεχνολογική πρόοδος επιφέρει αλλάγες όχι μόνο στην ίδια την διαδικάσία και στις γνωστικές πτυχές της τέχνης των ηχογραφήσεων αλλά και στην τρόπο κατάρτισης και απόκτησης της τεχνογνωσίας.... Ως πριν κάποια χρόνια ο "δρόμος προς την ηχοληψία" ( ;D) ήταν ο προσωπικός πειραματισμός και το διάβασμα, coffee boy σε κάποιο recording studio ή "hamalizer" σε κάποιο PA, αργότερα βοηθός "γενικών καθηκόντων" (ίσως και tape op) , μετά assistant engineer κλπ κλπ.....κάποιοι θα γινόντουσαν ηχολήπτες, κάποιοι θα μέναν και θα εξειδικεύονταν ως τεχνικοί, κάποιοι θα ειδικευόντουσαν στην μίξη, κάποιοι στον "ζωντανό" ήχο κλπ κλπ Σήμερα το σύνηθες είναι κάποια σχολή "μουσικής τεχνολογίας"(ότι και αν μπορεί να σημαίνει αυτό ::)) διάρκειας 1-3 ετών, ένα "αξιόλογο και επαγγελματικό computer DAW" (sorry θα έσκαγα αν δεν το ξαναέγραφα ;D ;D ;D) και voila.... .....ένας pro ηχολήπτης (επίσης ότι και αν μπορεί να σημαίνει αυτό σε μια χώρα σαν την Ελλάδα ...) έτοιμος να κατακτήσει την αγορά Δεν θεωρώ ότι η πρώτη προσέγγιση είναι η απόλυτα σωστή (για την ακρίβεια θεωρώ πως δημιουργεί κενά, δύσκολα να καλυφθούν αλλά και ενέχει τον κίνδυνο της υποκειμενικης και μονόπλευρης θεώρησης ενός θέματος με άπειρες πτυχές και μονοπάτια) ....αλλά σίγουρα ούτε και η δεύτερη. Και δεν νομίζω πως τίθεται θέμα "θεωρητική vs εμπειρικής - πρακτικής γνώσης", τουλάχιστον όχι απόλυτα και όχι από εμένα.... Πιθανότατα ο πραγματικά σωστός δρόμος να βρίσκεται (όπως συνήθως) κάπου στην μέση......σε έναν ισόποσο καταμερισμό θεωρητικής και εμπειρικής - πρακτικής κατάρτισης, παρακολούθησης των εξελίξεων και αφομείωσης της "παράδοσης", καθοδήγησης και προσωπικού πειραματισμού, διαβάσματος και (κυριολεκτικής) επαφής με εξοπλισμό, αναζήτησης απόψεων και προσωπικών (σωστών και λάθος) επιλογών, αντικειμενικών αξιωμάτων και υποκειμενικών θεωρημάτων, δημιουργία προσωπικής αντίληψης και κρίσης.......και σίγουρα όλα αυτά είναι δύσκολο να γίνουν μοναχικά , χωρίς οργάνωση και καλώς εννοούμενη καθοδήγηση μέσω της εμπνευσμένης διδασκαλίας (όχι απίθανο - ειδικά σήμερα - αλλά δύσκολο....η καθοδήγηση όσο δεν αποτελεί πατρονάρισμα είναι πάντα επιθυμητή στον συγκεκριμένο χώρο) Αυτό που προσωπικά με ανησυχεί είναι πως ενώ συνήθως η τεχνολογική πρόοδος επιφέρει και καλύτερη εκπαίδευση αλλά και εξειδίκευση, στον δικό μας χώρο και απ'όσο μπορώ να αντιληφθώ έχει πολλές φορές σχεδόν τα αντίθετα αποτελέσματα......νομίζω πως σήμερα η εμμονή και η προσκόλληση σε τύπους και στερεότυπα είναι σχεδόν αντιστρόφως ανάλογη του καινοτομικού χαρακτήρα των νέων τεχνολογιών ενώ οι περισσότεροι "ασχολούμενοι με τον χώρο" μοιάζουν να είναι τα πάντα και τίποτα ταυτόχρονα :( .....Δεν αναφέρομαι βέβαια συγκεκριμένα στην χώρα μας που η έννοια του "εμπειρικού" έχει μια ίσως ιδαίτερα κακή χροιά (....και λογικό σε μια χώρα χωρίς παράδοση στον χώρο) και η σύγκριση ανάμεσα στις 2 προσεγγίσεις που ανέφερα δεν έχει πάντα και πολύ νόημα (ούτε βέβαια είναι πάντα όπως τα περιέγραψα ;D ;D) ειδικά αν αναλογιστούμε την ελάχιστη σημασία που δίνεται στην διδακτική ικανότητα των εμπλεκωμένων (στην δυνατότητα δηλαδή να μεταδώσουν σωστά τις γνώσεις τους) αλλά και στον τυπικά "ελληνικό" τρόπο επιλογής τους στην πλειονότητα των περιπτώσεων.... ...Φυσικά και αυτή η αίσθηση δεν αποτελεί κανόνα και σίγουρα υπάρχουν σε όλες τις περιπτώσεις εξαιρέσεις. Μια άλλη σημαντική παράμετρος για μένα είναι το με ποια κριτήρια η συνέχεια και η εξέλιξη της γνώσης στον συγκεκριμένο τομέα και γνωστικό αντικείμενο μετατρέπεται από εμπειρική - πρακτική διαδικάσία σε ένα καθαρά ακαδημαικό "προιόν", από ποιούς, γιατί (με ποιο σκοπό δηλαδή) και με ποιον τρόπο (και ποια αποτελέσματα - θετικά και αρνητικά) τελικά υλοποιήται. Φυσικά στις απαντήσεις εμπλέκονται πολλοί και διαφορετικοί παράγωντες όπως η ίδια η δομή των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών, ο τρόπος που λειτουργεί η αγορά εργασίας, οι τεχνολογική πρόοδος και οι αλλαγές που επιφέρει στις μεθόδους παραγωγής κλπ κλπ ......εξίσου σημαντικό όμως είναι το πως αντιμετωπίζουμε και εμείς οι ίδιοι ως άμεσα εμπλεκόμενοι (είτε ως "μάγοι" ::), "μαθητευόμενοι μάγοι" :o ή και απλοί θεατές του χώρου ;)) αυτή την κατάσταση. Ίσως φαινομενικά να φαντάζει εντελώς offtopic αλλά για μένα αποτελεί απλά προέκταση της ουσίας του αρχικού κειμένου και ένα θέμα που αργά ή γρήγορα θα μας απασχολήσει πολύ πιο έντονα. Καλές γιορτές

....αυτό είναι φυσικό αν σκεφτούμε πως κάθε μοντέλο είναι σχεδιασμένο για μια συγκεκριμένη χρήση...το 271 είναι ένα κατ'εξοχήν cue monitoring ακουστικό για recording. Ο ρόλος του είναι να προσφέρει καλή "απομόνωση" και αρκετά "ξεκούραστο" και ευκρινές συχνοτικό περιεχόμενο για τον μουσικό όταν ηχογραφεί.....σε αντίθεση με αυτό που πιστεύει ο πολύς κόσμος τα extended άκρα του συχνοτικού φάσματος στα ακουστικά μπορεί να είναι πολύ κουραστικά για τον μουσικό κατά την ηχογράφηση (cue mix) αλλά και να έχουν "παραπλανητικά" αποτελέσματα στο (πιθανότατα) ήδη κορεσμένο ηχητικά (συχνοτικά αλλά και από ένταση) περιβάλλον ενός recording room....αντίθετα ακουστικά με τονισμένη την υψηλομεσαία συχνοτική περιοχή και bass roll off (όπως τα 271) προσφέρουν την ζητούμενη ευκρίνεια και ένταση. Το αντίθετο βέβαια ισχύει σε ένα mixing περιβάλλον..... Όταν λοιπόν επιλέγουμε ακουστικά, θα πρέπει να επιλέγουμε με βάση την κύρια χρήση για την οποία προορίζονται και όχι τα γενικά specs ;)

μπορείς να "φτιάξεις" μια πλωτή εξέδρα και πάνω σε αυτήν να τοποθετήσεις το πιάνο. Να χρησιμοποιήσεις δηλαδή ένα κομμάτι κόντρα πλακέ (αρκετά μεγάλο ώστε να είναι σταθερό) στηριγμένο πάνω σε ελλαστικά εφέδρανα (ακριβά αλλά μπορείς να υπολογίσεις με ακρίβεια την φυσική συχνότητα συντονισμού και να πετύχεις τα επιθυμητα decoupling αποτελέσματα) ή σε πλάκες πεπιεσμένου πετροβάμβακα δαπέδου >80κ/μ3 (πιο φθηνό αλλά δύσκολο-αδύνατο να υπολογιστεί η αποτελεσματικότητα του). ελαστικά εφέδρανα αλλά και πληροφορίες μπορείς να βρεις από την vibro http://www.vibro.gr/ λύσεις όπως mass load vinyl (σε ρολά) δεν πρόκειται να προσφέρουν κάτι....

Jasemeister εννοείται πως αυτό δεν απευθήνεται ειδικά σε εσένα ;) (αν μη τι άλλο επισήμανες και τον παράγωντα "χώρο" σε ένα "pro" recording set up)

Κατ'αρχάς θα συμφωνησω απόλυτα με τον pkole στο ότι έχει παρεξηγηθεί το νόημα του τίτλου και του κειμένου :) .....από την άλλη (και αν αφαιρέσουμε τον χαρακτηρισμό professional ;)) όντως πιστεύω και εγώ ότι ένα τέτοιο set up έχει πολλά πλεονεκτήματα απέναντι σε ένα πιο σύγχρονο computer based DAW (αντίστοιχης αξίας....ή και πολλαπλάσιας σε ότι αφορά το software) ...με αφετηρία λοιπόν αυτό το θέμα θα ήθελα να γράψω κάποιες σχετικές( ???) σκέψεις σόρρυ λοιπόν Jasemeister αλλά με 1000-1500 ευρώ δεν φτιάχνεις με τίποτα ένα "πολύ αξιόλογο και επαγγελματικό σύστημα βασισμένο σε υπολογιστή" (...για την ακρίβεια θα πρέπει να προσθέσεις κάποια μηδενικά ακόμα στην τιμή). Και ο λόγος είναι απλός....ένα πολύ βασικό κομμάτι της όλης διεργασίας είναι η επεξεργασία και η δρομολόγηση του σήματος πριν αυτό ηχογραφηθεί......γιατί αν το ηχογραφημένο σήμα είναι μέτριο ή κακό (σε ότι αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αλλά και την επίδραση του περιβάλλοντα χώρου), θα παραμείνει μέτριο και κακό όσο και αν προσπαθείς να το βελτιώσεις εκ των υστέρων (Αστικός μύθος nr.4712 "we'll fix it in the mix" ;D ;D). Είναι πολύ εύκολο να διαπιστώσει κάποιος ότι στο σύνολο σχεδόν των επαγγελματικών recording studios ο εξοπλισμός αποτελείται από έναν συνδυασμό και των 2 κόσμων.....και αυτός ο εξοπλισμός σε συνδυασμό (πρωτίστως) με την γνώση, την εμπειρία ,το σωστό monitoring και το ειδικά διαμορφωμένο περιβαλλον είναι που, θα έπρεπε να τα καθιστά επαγγελματικά. Όταν λέω λοιπόν "επαγγελματικό" δεν εννοώ απλά ένα στούντιο που προσφέρει τις υπηρεσίες του επί αμοιβής... αλλά αυτό που τηρεί το σύνολο των παραπάνω προυποθέσεων......το αντίθετο θα ήταν λίγο απλοική ως κρίση. Όλοι έχουμε ακούσει τελείως "ερασιτεχνικές" δουλειές από επαγγελματίες και "επαγγελματικές" δουλειές από ερασιτέχνες ;) Από την άλλη και η αντίληψη που έχει ο καθένας για τον καλό ήχο και το "επαγγελματικό" αποτέλεσμα διαφέρει άρα........ anyway πίσω στο θέμα του συγκεκριμένου set up (απαλλαγμένου από τον χαρακτηρισμό pro ;)) Το βασικό πλεονεέκτημα ενός συστήματος σαν αυτό του άρθρου είναι η ύπαρξη κονσόλας (βασικά) και κάποιων στοιχειωδών outboard: ....ο τίτλος περιλαμβάνει την λέξη "recording"........εδώ και πάρα πολλά χρόνια πολλοί άνθρωποι από τον χώρο του pro audio (ανάμεσα τους και εγώ) θεωρούν απαραίτητη την σωστή και κατ'επιλογή δρομολόγηση του προς ηχογράφηση σήματος (ή σημάτων) σημαντικότατο μέρος της όλης διεργασίας...... η συγκεκριμένη κονσόλα παρέχει 24 προενισχυτές και eq σε πολύ καλό επίπεδο (μακράν καλύτερους από τους μέσους solid state προενισχυτές που κυκλοφορούν είτε ως stand alone είτε ως τμήμα κάποιου audio interface στην συγκεκριμένη κατηγορία τιμής) δίνωντας έτσι την δυνατότητα για ηχογράφηση πολλών πηγών ταυτόχρονα και σε ένα σχετικά καλό επίπεδο. Έχει αρκετές δυνατότητες routing ώστε να έχουμε την δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τον όποιο outboard εξοπλισμό κατά το recording & mixing (groups,aux,inserts κλπ κλπ). Μας δίνει επίσης την δυνατότητα να φτιάξουμε εύκολα και γρήγορα διαφορετικά cue mixes πράγμα πολύ σημαντικό για την διευκόλυνση ενός session. Τέλος έχει πολύ αξιόλογο summing amp και θα μπορούσε καλλιστα να αποτελέσει ένα αξιοπρεπέστατο Out Of The Box summming mixer. Τέλος η ύπαρξη κάποιων στοιχειωδών περιφερειακών επιτρέπει την διαμόρφωση (αν είναι επιθυμητό) του προς ηχογράφηση σηματος.τα ADAT προσφέρουν ένα "αξιοπρεπές" επίπεδο ηχογράφησεις σε ασυμπίεστο ψηφιακό pcm audio σε αντίθεση με τα περισσότερα stand alone HD recorders (σε αυτά τα χρήματα). Αν και είμαι φανατικός υπέρμαχος τόσο του όρου computer music όσο και της έννοιας του home recording και τις δυνατότητες που δίνει στον δημιουργό και μουσικό (και πολλές φορές τα άψογα αποτελέσματα που μπορεί να έχει) γενικότερα θα πρέπει να καταλάβουμε πως η comercial (professional) ηχογράφηση τις περισσότερες φορές είναι ένα πολύπλοκο και περίτεχνο ομαδικό "παιχνίδι" που απαιτεί γνώση, εμπειρία, χώρο και (μάλλον ακριβό) εξοπλισμό.......αρκετά περισσότερα δηλαδή από τον μέσο home recordist κιθαρίστα μπροστά σε ένα πισί στο υπνοδωμάτιο του. Κάπου ενδιάμεσα λοιπόν δημιουργείται η κατηγορία project studio.....ένα περιβάλλον με πολύ μεγαλύτερες απαιτησεις σε εξοπλισμό και χώρο από το μέσο home studio αλλά αρκετά μακριά ακόμη από ένα commercial studio (ο λόγος είναι απλός το ένα καλείται να εξυπηρετήσει τον ιδιοκτήτη του ενώ το άλλο μια πληθώρα διαφορετικών απαιτήσεων σε καθημερινή βάση). Εννοείται πως πιστεύω ακράδαντα στην ανάγκη ύπαρξης όλων αυτών των κατηγοριών αλλά και στην αλληλεξάρτηση, αλληλεπίδραση, διαδραστικότητα και "ειρηνική" συμβίωση τους ;) Νομιζω λοιπόν πως η λόγική του συγκεκριμένου άρθρου είναι πιο πολύ να καταδείξει την (κατα τον συγγραφέα του) λάνθασμένη προσέγγιση στο θέμα "project recording εξοπλισμός", την πτώση των τιμών και αξιών από την "πρόοδο" της τεχνολογίας, την διαρκή δημιουργία νέων αναγκών (?) και standards και την άνευ λόγου απαξίωση υλικών και πρακτικών που θα μπορούσαν να συνεχίσουν να δίνουν αξιοπρεπή αποτελέσματα. ...ως ένας από τους πρώτους χρήστες ADAT στην Ελλάδα θα πω απλώς ότι όταν προτοκυκλοφόρησαν κόστιζαν (στην Ελλάδα) περί το 1.000.000 με 1.200.000 δραχμές ανά μονάδα. Ακόμη και τότε (ή μαλλον ειδικά τότε) βέβαια δεν μπορούσαν να θεωρηθούν pro gear έδωσαν όμως την δυνατότητα για φθηνό "ποιοτικό" multitrack (και ίσως να αποτέλεσαν την αφορμή για την μαζική δημιουργία των project studios......ένα μεγάλομέρος των οποίων μετεξελίχθηκε με τον καιρό σε commercial ;)) . Ένα άλλο πολύ ωραίο παράδειγμα είναι τα AD/DA ....αν ψάξει κανείς μπορεί να βρει τους πρωτοκλασσάτους AD/DA μετατροπείς των μέσων της δεκαετίας του 90 σε τιμές γύρω στο 1/10 με 1/20 της τότε αρχικής....... παρ'όλα αυτά το φορμά στο οποίο ακούμε μουσική έχει μείνει στην καλύτερη περίπτωση το ίδιο (καθώς ο περισσότερος κόσμος - ο μέσος ακροατής - χρησιμοποιεί πλέον συμπιεσμένες μορφές ψηφιακού ήχου για ακρόαση) ενώ κατά γενική ομολογία δεν έχει υπάρξει κάποια τρομερή άνοδος στο επίπεδο "ποιότητας" στις comerciall ηχογραφήσεις της τελευταίας 15ετίας....(αν αναλογιστούμε και το overcompression, limiting μάλλον το αντίθετο συμβαίνει)..... Πάντως έχω την εντύπωση πως αν κάποιοι από τους 20άρηδες επίδοξους ηχολήπτες και παραγωγούς του σήμερα ξεκινούσαν από ένα τέτοιο set up αντί για ένα PC based DAW (αντίστοιχης αξίας) τα πράγματα σε μερικά χρόνια θα ήταν πολύ καλύτερα για τον χώρο......και μόνο ο "περιορισμός" των 16 tracks και οι "λακωνικές" επεξεργαστικές δυνατότητες στην μίξη θα αρκούσαν για να επαναπροσδιορίσει ο καθένας την τεχνική προσέγγιση, τις προτεραιότητες και το νόημα της κάθε ηχογράφησης, να εστιάσει στο πραγματικό περιεχόμενο της μουσικής που ηχογραφεί και παράγει και ίσως να ανακαλύψουμε για άλλη μια φορά τον τροχό....και μετά να συνεχίσουμε με τα διαστημόπλοια ;)

η αλήθεια είναι πως υπάρχει μια δόση "αστικού" μύθου (τουλάχιστον σε ότι αφορά τα σημερινά μικρόφωνα) .....στην πραγματικότητα τα προβλήματα που δημιουργούνται με το standard 48V Phantom Power και κάποια μικρόφωνα έχουν να κάνουν με το ballancing stage του ίδιου του μικροφώνου και της προενίσχυσης αλλά και (κυρίως) από λάθη στην καλωδίωση (καλώδια που εφάπτονται μεταξύ τους στα σημεία ένωσης με το βύσμα, λανθασμένες ενώσεις ή ακόμα και ασύμβατες σχεδιάσεις σε ότι αφορά το pin out). Υπό νορμάλ συνθήκες τα δυναμικά μικρόφωνα δεν έχουν πρόβλημα από την ύπαρξη P48V όπως και τα περισσότερα σύγχρονα ribbon (δεν αναφέρομαι σε αυτά που έχουν active προενισχυτικό κύκλωμα) που χρησιμοποιούν μετασχηματιστή εξόδου. το Hot Pluging όμως με την παρουσία P48V ΜΠΟΡΕΙ να αποτελέσει πρόβλημα για τα ribbon μικρόφωνα καθώς υπάρχει η πιθανότητα να μην έρθουν σε ταυτόχρονη επαφή τα pin των βυσμάτων. Και σε αυτή την περίπτωση δεν σημαίνει απαραίτητα καταστροφή, γιατί και πάλι παρεμβάλεται ο μετασχηματιστής εξόδου. Αυτό που αποτελεί πραγματικό πρόβλημα είναι η ύπαρξη mic patch panel (πχ ένα patch bay στο οποίο καταλήγουν όλα τα mic inputs) με υποδοχείς για TRS βύσματα (είτε με την μορφή 1/4" είτε bantam). Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει πάντα να συνδέουμε χωρίς την παρουσία P48V ακριβώς γιατί στα συγκεκριμένα βύσματα τα διαφορτικά pin έρχονται σε επαφή μεταξύ τους καθώς εισέρχεται το βύσμα στο patch και έτσι στιγμιαία θα πάει ρεύμα εκεί που δεν πρέπει....... ;D ;D Προβληματικές με ribbon μικρόφωνα είναι εναλλακτικές μορφές τροφοδοσίας που χρησιμοποιούν τα pin 2 & 3 Σε γενικές γραμμές πάντως είναι φρόνιμο και προτιμότερο να προσέχουμε και να μην "στέλνουμε" phantom power εκεί που δεν χρειάζεται ;) Αυτό στο οποίο δεν δίνει πολύ σημασία ο κόσμος σε ότι αφορά την τροφοδοσία των μικροφώνων είναι οι ανάγκες των σύγχρονων σχεδιάσεων για "περισσότερο" ρεύμα και κατα πόσο μπορούν να την ικανοποιήσουν οι φθηνές προενισχύσεις (και φυσικά ποιες είναι οι επιπτώσεις στην ηχητική απόδοση των μικροφώνων) ....αλλά αυτό είναι άλλο θέμα ;)