The Genius Loci

Ναι λέγεται ότι είναι αρκετά μαλακό, με την ίδια βέβαια λογική που είναι και το pine (δηλαδή, δεν αντέχει εύκολα σε χτυπήματα, κλπ). Ο Ron Kirn έχει φτιάξει μερικές Tele/Strat απ'αυτό το ξύλο, και υποστηρίζει ότι ακούγεται φανταστικά, διαθέτοντας έναν πολύ δυνατό και ανοιχτό ακουστικό τόνο. Ωστόσο προτείνει να χρησιμοποιούνται inserts από κάποιο σκληρό ξύλο για κάποια κρίσιμα μέρη, π.χ. εκεί που πιάνουν τα post του τρέμολο. Επίσης οπτικά απ'όσο έχω δει σε φωτό δεν είναι ό,τι καλύτερο, οπότε χρειάζεται οπωσδήποτε κάποιου τύπου βαφή, η οποία βαφή αυξάνει το βάρος.

Κατά πρώτον, ναι, μιλάω μόνο για ξύλα και όχι "κσύλα", που δεν έχω υπόψιν μου τι είναι ακριβώς. Κατά δεύτερον δεν έχω πρόβλημα με τα συνθετικά υλικά, κάθε άλλο μάλιστα και είμαι πάντοτε περίεργος να μαθαίνω εξελίξεις σ'αυτό τον τομέα της οργανοποιίας, που θεωρώ πολύ ενδιαφέροντα. Για κάποιο λόγο πάντως τείνω να αμφιβάλω ότι το φελιζόλ έχει τις προδιαγραφές να συμπεριληφθεί σε τέτοιου τύπου αναζητήσεις.

Επισήμως από την ΕΗΧ η απάντηση είναι πως η συμπεριφορά των Caliber/Magnum είναι πρακτικά η ίδια, σε ό,τι αφορά στην καμπύλη απόκρισής τους. Δηλ. αρχίζουν να κομπρεσσάρουν και να "βρωμίζουν" από το ίδιο σημείο και μετά. Ωστόσο για το ίδιο setting (π.χ. στο 5) ο Magnum θα είναι δυνατότερος. Πρακτικά τώρα, από δοκιμές που έγιναν με τον 22 (Marilion πάλι!) ειναι και αυτός πολύ δυνατός και μπορεί να αποδώσει σε συνθήκες πρόβας (αρκεί να αποδίδει και το μεγάφωνο καλά).

+1000 Το χρησιμοποιώ αποκλειστιά τους τελευταίους μήνες (64bit έκδοση) και δεν έχει να ζηλέψει ΤΙΠΟΤΑ από DAW πενταπλάσιου κόστους (ακόμα και αν το αγοράσεις, που για non-commercial use είναι πάμφθηνο και με δωρεάν updates για πολύ καιρό).

Αγαπητέ δεν κάνεις δουλειά έτσι. Καλύτερα να έχεις ένα... "κατώτερο" πρόγραμμα (πολύ συζητήσιμο αυτό) το οποίο να ξέρεις ανά πάσα στιγμή ότι θα δουλεύει παρά το "καλύτερο" που θα δουλεύει όπου και όπως θέλει.

Ο συλλογισμός σου ξεκινάει από την παραδοχή ότι το υλικό του σώματος δεν παίζει ρόλο στον ήχο. Η οποία αντιλαμβάνομαι ότι είναι της μόδας στο noiz αλλά ατυχώς δεν συμφωνούμε όλοι. ;)

Και μετά απ'αυτό περιμένεις να λάβεις σοβαρή απάντηση και ποστάρεις στο Noiz? ::) ::)

Μα, αυτό είναι ένα από ερωτήματα του thread: τι ήχο έχει και τι ανάγκες εξυπηρετεί μια πολύ ελαφριά κιθάρα (εκτός από τη σωτηρία της μέσης του παίκτη). Νομίζω σ'αυτό μπορούν να απαντήσουν πραγματικά μόνο όσοι έχουν μια τέτοια. Με την ευκαιρία, νομίζω μπορούν να μπουν στη συζήτηση και εμπορικά πετυχημένες κιθάρες, όπως οι Parker Fly (οι παλιότερες τουλάχιστον, απ'όσο θυμάμαι, κοντά στα 2 κιλά βάρος...).

Διάβασα τώρα για κάποιες ανάλογες εφαρμογές, σώμα "σάντουιτς" με paulownia σαν... "γέμιση" και δύο κομμάτια pine εξωτερικά. Σημειωτέον ότι η paulownia -το δέντρο- μεγαλώνει με εξωφρενικούς ρυθμούς. Κάποιος έλεγε για 6 μέτρα ύψος μέσα σε ένα μόλις χρόνο! :o http://en.wikipedia.org/wiki/Paulownia Θα πάρω να φυτέψω στον κήπο μου φαίνεται!! ;D

Αν θυμάμαι καλά όμως είναι από κάποιο τύπου μπάλσα ξύλο, με "αεραγωγούς" ανοιγμένους, δηλαδή champered κατά κάποιο τρόπο. ;)

Παρακαλώ! Αν και θεωρώ ότι για εσάς τους μπασσίστες, το μεγαλύτερο πρόβλημα βάρους είναι οι καμπίνες. Οι ενισχυτές σας (κεφάλια) είναι ελαφριά έτσι κι'αλλιώς. Ωστόσο ο Magnum + ένα πολυεφφέ/preamp είναι σαφώς ένα εξαιρετικό backup rig. --------------------- Να συμπληρώσω σχετικά με την αντιληπτή ένταση των λαμπάτων, τα εξής: 1) Επειδή το αυτί αντιλαμβάνεται τις μεσαίες συχνότητες κατά προτεραιότητα, οι λαμπάτοι έχουν το πλεονέκτημα ότι κομπρεσσάρουν αυτές τις συχνότητες και με πιο "μουσικό" τρόπο. 2) Ακόμη σημαντικότερο είναι όμως ότι μιλάμε για μουσική που παίζεται σε κιθάρα, δηλαδή για ισχυρό transient attack. Ο λαμπάτος μπορεί να διαχειρίζεται καλύτερα ένα πολύ μεγαλύτερο εύρος βολταζ απ'ότι ένας solid state και έτσι εξηγείται γιατί ακόμα και "καθαρός" ένας λαμπάτος ακούγεται "δυνατότερος" και "καλύτερα". Το headroom είναι πράγματι μεγαλύτερο. Όλα τα παραπάνω πάντως, ΜΠΟΡΟΥΝ να γίνουν δυνατά ΚΑΙ με κάποιες solid state εφαρμογές, όπως έχει αποδείξει εδώ και δεκαετίες ο Pritchard με τους ενισχυτές του. Απλώς πιστεύω ότι τώρα γίνεται προσιτή τέτοιου επιπέδου τεχνολογία σε πολύ πιο οικονομικές εφαρμογές.

Το έχω σκεφτεί, αλλά οι επιλογές της Warmoth, υπό τη λογική "συνταγής" δυστυχώς δεν επαρκούν. ;) Αν θυμάμαι καλά στο thread του tdpri που αναφέρομαι, μιλούσαν για Sugar Pine σώματα, μπράτσο ΧΩΡΙΣ truss rod (που στις πρώτες Esquire όντως ίσχυε), κλπ. Περισσότερο το βλέπω σαν "άσκηση επί χάρτου" αν θέλεις, αλλά με την "προστιθέμενη αξία" του να συζητηθεί πως θα ακουγόταν και τι θα εξυπηρετούσε ένα τέτοιο όργανο. ;) Ο ez (που μάλλον δεν έχει δει το θέμα!) έχει μια τέτοια Tele, όχι hollow, που πρέπει να ζυγίζει κάτω από 2 κιλά (!!!). Ξεκινάω τη συζήτηση για επιλογές ξύλων με πληροφορία-ερώτηση: υπάρχει ένα ξύλο που λέγεται Paulownia και χρησιμοποιείται στην Ανατολή για κατασκευή μουσικών οργάνων εδώ και χιλιετίες. Λέγεται λοιπόν πως είναι ένα από τα πλέον ελαφρά (επιπέδου βάρους... μπάλσα) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε τέτοιες κατασκευές, και πράγματι το Guitar Mill το έχει (είχε?) διαθέσιμο. Επίσης στο Guitar Fetish υπάρχουν τέτοια σώματα έτοιμα. Η ερώτηση είναι αν κάποιος έχει χρησιμοποιήσει ή έχει εμπειρία απ'αυτό το ξύλο.

Λοιπόν, το δοκίμασα. Μπάσσο: Precision type part-bass, with EMG active pickup. Καρφί στο Magnum και από εκεί στην καμπίνα με το EVM12L. Τόλμησα να ανεβάσω την ένταση περίπου μέχρι τη μέση, πρώτον γιατί ό,τι και να είναι η καμπίνα, ΔΕΝ είναι για μπάσσο, και δεύτερον για να μη σπάσω τζάμια. Η ένταση (στο αυτί) μου φάνηκε αρκετή για να παίξει κάποιος με ντράμμερ, αλλά, και λόγω της καμπίνας, είχε αρχίσει να μπουκώνει κάπως. Φαντάζομαι με κάποιο προενισχυτή ή άλλο πετάλι μπροστά που θα του έδιναν μερικά db ακόμα, θα έπαιζε το ίδιο δυνατά σε αρκετά χαμηλότερο setting του Magnum. Δεν χάνεις τίποτα να το δοκιμάσεις, αρκεί να βρεθεί κάποια καμπίνα μπάσσου εκεί κοντά. Να σημειώσω ότι υποστηρίζει καμπίνες από 8Ω και πάνω!

Όπως είπα, το Magnum είχε βραβευτεί πέρυσι στο NAMM από περιοδικό μπάσσου. ;) Οπότε το να ακούγεται καλά, μάλλον το θεωρούμε δεδομένο. Πόσο δυνατά ακούγεται τώρα... στην καμπίνα μου (όχι σ'αυτήν... σε μια ακριβώς ίδια που είχα παλιότερα...) είχα δοκιμάσει μπάσσο, αλλά όχι με τον M44. Περιμένεις λίγη ωρίτσα να το δοκιμάσω επιτόπου, καρφί; ;)

Κάποια στιγμή είχα βρει ένα θέμα στο tdpri όπου συζητείτο το πόσο ελαφριά μπορεί να γίνει μια Tele/Esquire με solid σώμα (όχι thinline, chambered, κλπ). Δυστυχώς δεν μπορώ να το βρω τώρα... Πιθανότατα ο Superfunk είναι ο πλέον κατάλληλος να απαντήσει, αλλά θα ήθελα γνώμες και από όλους τους Tele-freaks του φόρουμ. Πρώτον, πόσο ελαφριά μπορεί να γίνει μια Tele, μιλάμε σε επίπεδα τελευταίων σταδίων ανορεξίας. Και δεύτερον, κατά πόσον είναι θεμιτό κάτι τέτοιο και με τι hardware, μαγνήτες, κλπ θα μπορούσε να συνδιαστεί για να αποδώσει ένα συγκεκριμένο ακουστικό αποτέλεσμα. Shoot! ;D

Οποιοσδήποτε έχει έναν μικρό single ended ενισχυτή μπορεί να το δοκιμάσει. ;) Επίσης όποιος παίζει με λαμπάτο τελικό, με την προοπτική ότι μπορεί να τον ανοίξει αρκετά, μπορεί να δοκιμάσει με διαφορετικές προενισχύσεις και να δει τις διαφορές. Το ότι ισχύει ισχύει. Είναι πανεύκολο να το διαπιστώσεις πρακτικά. Υπάρχουν οι κατάλληλοι τύποι για να υπολογίσεις πόσα βατ αποδίδει για συγκεκριμένο voltage και impedance ένας ενισχυτής. Στην ίδια απόδοση λοιπόν, μπορείς να μετρήσεις, πρώτον, το SPL (στην ίδια απόσταση εννοείται) αλλά, το σημαντικότερο, το πως αντιλαμβάνεται ένα ανθρώπινο αυτί την ένταση στις δύο περιπτώσεις (ΠΑΝΤΟΤΕ μιλάμε για ήχο κιθάρας και αντίστοιχα μεγάφωνα). Πολύ πρόχειρα δύο sites για υπολογισμούς: http://www.sengpielaudio.com/calculator-ohm.htm http://www.crownaudio.com/apps_htm/designtools/elect-pwr-req.htm

Σωστό, αν μιλάμε για ίδια φιλοσοφία κατασκευής, ένας 22 και ένας 44 βατ ενισχυτής μπορεί να είναι πολύ κοντά σε "αντιληπτή" από το αυτί ισχύ, στο ίδιο σύστημα αναπαραγωγής, όπως λες και εσύ. Οπωσδήποτε τα βατ είναι βατ, και είναι χαζό να μιλάμε για "λαμπάτα βατ" όταν είναι τόσα άλλα πράγματα που παίζουν ρόλο σε έναν λαμπάτο ενισχυτή, που τον κάνουν να ακούγεται "δυνατότερος". Όχι μόνο από έναν αντίστοιχης ισχύος solid state, αλλά και από έναν 5πλάσιας τουλάχιστον ισχύος. Μπορεί όμως, όπως αποδεικνύεται, να φτιαχτεί solid state ενισχυτής (πάντοτε μιλάμε για power amp section, το προενισχυτικό είναι άλλη ιστορία), που να παρουσιάζει την ίδια συμπεριφορά και να αποδίδει πολύ κοντά σε "αντιληπτή" ισχύ. Από άποψης όγκου μη το συζητάμε, όχι 44 αλλά 440 βατ μπορείς να τον φτιάξεις και να είναι ελαφρύτερος και από το μτσχ εξόδου ενός λαμπάτου.

Που ακριβώς είναι το "λάθος" και τι σχέση έχει με αυτό που έγραψα; ??? Επίσης η όλη διάσταση του θέματος είναι παντελώς ΑΣΧΕΤΗ με τα βατ. Εννοώ σε ό,τι αφορά σε ενισχυτές κιθάρας. Αν ήταν έτσι, ένας ενισχυτής PA με 800 βατ θα ήταν μια χαρά για κιθάρα. Δυστυχώς όμως, από άποψης αποτελέσματος, αποδίδει περίπου όσο ένας 50άρης λαμπάτος. Το θέμα λοιπόν είναι πως οι class-D ενισχυτές φαίνεται να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο σε ό,τι αφορά το damping με τους λαμπάτους. Μιλάμε πάντοτε για χρήση καμπινών για κιθάρα. Τα βατ από μόνα τους δε λένε τίποτα απολύτως.

Συζητούσαμε τις προάλλες με τον Γιώργη-Marillion και εξέφρασε την άποψη (με την οποία συμφωνώ κι εγώ) πως το tube like response των class-D τελικών ενισχυτών, σαν αυτό τον Magnum, μπορεί κάλιστα να είναι το μέλλον για μια πληθώρα εφαρμογών.... ειδικά όταν θα αρχίσουν να σας τελειώνουν οι λάμπες, φίλτατοι λυχνιόφιλοι... :P :P :P :P Πέρα από τους αστεϊσμούς (?) εδώ και πολλά χρόνια έχει γίνει προσπάθεια σ'αυτό τον τομέα, πάντως σήμερα και με οικονομοτεχνικούς όρους είναι πολύ πιο προσιτή η τεχνολογία και η εφαρμογή. Μερικές διαπιστώσεις: 1) Με τέτοιους ενισχυτές είναι δυνατόν να πάρεις power amp "distortion" σε διάφορες ακουστικές στάθμες. Φυσικά, ελάχιστοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι είναι power amp distortion και στους λαμπάτους, εφόσον τους οδηγούν με το master στο 2-3... just saying. 2) Οι προενισχύσεις, είτε αναλογικές είτε ψηφιακές, είναι πλέον απόλυτα "πειστικές" τόσο στο αυτί όσο και στο χέρι. Και με το πλεονέκτημα ότι δεν υπάρχουν λυχνίες, δεν απαιτούν καμμία συντήρηση και μπορούν να εναλλαχτούν εύκολα και σχετικά οικονομικά. Σκέφτομαι δηλαδή μια λογική τύπου Tech21, όπου υπάρχουν διάφορα "flavors" προενισχύσεων και θα μπορούσαν να συνδιάζονται με διάφορα ανάλογα "flavors" τελικών. Με δεδομένο ότι, στην δεύτερη περίπτωση, δεν είναι και πολλές οι επιλογές, ουσιαστικά 3-4 διαφορετικές "σχολές". Στη συνέχεια αυτή η διάταξη μπορεί να οδηγήσει οποιοδήποτε ηχείο κιθάρας. Η απόδοση δεν είναι πρόβλημα: σχετικά με τον Magnum, φαντάζομαι είδατε το βιντεάκι όπου ο τύπος οδηγεί καμπίνες πάνω από τα 120db (που είναι ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ, trust me). Θυμήθηκα ότι, με το ίδιο μεγάφωνο που έχω, ένας ενισχυτής που έχω δοκιμάσει (πολλές φορές κατά τη διάρκεια των χρόνων) είναι ο Mesa Studio 22, ο οποίος είναι ΠΟΛΥ δυνατός (αδιαφορείστε για τα "22 βατ"....) και ο Magnum είναι στα ίδια επίπεδα. Απόψεις;

Όχι. Μην το κάνεις. Αν θέλεις τη γνώμη μου, να τι θα έκανα εγώ στη θέση σου: 1) Ξεκίνα να φτιάξεις για αρχή μια bolt on κιθάρα. 2) Φτιάξε το σώμα, με ένα προσεκτικά κομμένο πατρόν, στο σχήμα που θέλεις, αλλά πρόσεξε το neck pocket να έχει προδιαγραφές Fender. 3) Για να τα πετύχεις αυτά, χρειάζεσαι templates που διαθέτει ο Stewmac. Καλύτερα είναι να αγοράσεις για αρχή από εκεί έτοιμα, και μετά να τα αντιγράψεις. Θα χρειαστείς templates και για tremolo cavities, pickups, κλπ. 4) Θα χρειαστείς διάφορα εργαλειάκια, όπως drill bits για router (ΕΧΕΙΣ ρούτερ φυσικά, ε??) και διάφορα σχετικά. 5) Βρες ένα μπράτσο, ας είναι της πλάκας και πάμφθηνο, αλλά να έχει Fender προδιαγραφές για το neck pocket. 6) Για ηλεκτρικά και διάφορα κομμάτια hardware, αγόρασε από το Guitar Fetish, που έχει καλά πράγματα σε καλές τιμές και συνήθως δεν πληρώνεις και τελωνείο. Αργότερα που θα ανέβουν οι απαιτήσεις σου, ψάχνεις και πιο εξεζητημένα. Αφού φτιάξεις την πρώτη σου bolt on κιθάρα, αρχίζεις να το ψάχνεις περισσότερο. Για παράδειγμα, πάρε ένα κιτ για ταστοδουλειές από Stewmac ή μεμονομένα κομμάτια από όπου σε συμφέρει, βγάλε τα τάστα από το φτηνομπράτσο και πέρασε καινούργια. Το επόμενο βήμα: πάρε τα απαραίτητα (π.χ. truss rod) + εργαλεία, και αντέγραψε το μπράτσο που έχεις ήδη. Αυτό θα είναι το πρώτο σου μπράτσο DIY. Για πιο μετά δεν έχω να σου πω τίποτα αφού πλέον θα έχεις ήδη σοβαρή εμπειρία και θα ξέρεις που πας. Προϋπόθεση να θέλεις να ασχοληθείς σοβαρά και μην ξεχνάς πως ό,τι αγοράζεις από εξοπλισμό θα σου μένει για επόμενες δουλειές. ;)

Το περιοριστικό είναι η εν γένει ισχύς του DSP σε σχέση με τους βαρβάτους αλγόριθμους που έχουν γράψει για το G3/G5. Έτσι οι ενισχυτές και τα εφφέ έχουν ποιότητα (kateme πάντα) επιπέδου POD HD και βάλε αλλά περιορίζονται στον αριθμό (ταυτόχρονα) από το DSP. Τα πιο απαιτητικά είναι τα amps φυσικά και το HD Reverb, προσωιπκά βρήκα και 2-3 άλλους συνδιασμούς που δεν έπαιζαν ταυτόχρονα 3. Στο G5 έχεις περισσότερα θεωρητικά "slots" γι'αυτό μιλάνε για 9 εφφέ ταυτόχρονα, αλλά αυτά θα είναι πιο απλά και βασικά εφφέ. Να σημειώσω πάντως ότι μέσα στη συλλογή υπάρχουν και "διπλά" εφφέ που σώζουν κάπως την κατάσταση. Ωστόσο σίγουρα η Zoom πρέπει να βγάλει κάποια στιγμή ένα πιο βαρβάτο μηχάνημα, με 2 επεξεργαστές, και πράγματι φημολογείται ότι ετοιμάζεται το G8! (για το Summer NAMM ή την Φρανκφούρτη).

;D ;D ;D ;D ;D ;D

Δεν είπα πως θα κόψεις στην ταστιέρα τις θέσεις τα τάστα, αλλά πως θα τα τοποθετήσεις. Έχεις πρέσσα; Και μετά πως θα κάνεις fret leveling/dressing? Δεν είναι μόνο το nut, πολλά πρέπει να προμηθευτείς, γι'αυτό σου λέω τα 20 ευρώ μεταφορικά από τον Stewmac είναι ανέκδοτο. Ρίξε μια ματιά στο θέμα για το Les Paul Special Project: http://www.noiz.gr/index.php?topic=188635.0 για να πάρεις μια ιδέα από τα εργαλεία και τις τεχνικές που χρησιμοποίησε ο άνθρωπΑς. ;)

Συγγνώμη για το hijacking, αλλά η Epiphone παραπάνω όταν λέμε ότι έχει το slim taper, εννούμε αυτό που είναι .765" στο πρώτο τάστο; Το μπουζουκομπράτσο; ;D

Καλωσόρισες! Καταρχάς καλή επιτυχία προκαταβολικά! Καταδεύτερον, από τις ερωτήσεις σου, έχεις πολύ διάβασμα και δρόμο μπροστά σου και δε το λέω για να σε αποθαρρύνω, κάθε άλλο. Μη σκέφτεσαι τα... 20 ευρώ για τα μεταφορικά του Stewmac, αλλά τα 500-600 ευρώ που θα χρειαστείς για εξειδικευμένα εργαλεία.... από το Stewmac! Για παράδειγμα πως σκέφτεσαι να περάσεις τα τάστα; Πως θα τα λιμάρεις; Πως θα κόψεις το nut; Που θα βρεις τα διάφορα μέρη hardware που θα χρειαστείς; Τα ηλεκτρικά και τις λεπτομέρειες άστα για το τέλος γιατί είναι αστεία μπροστά σε όλα τα υπόλοιπα. Επίσης, πέραν της εμπειρίας που μπορεί να έχεις στα ξύλα, το θέμα του φινιρίσματος μουσικών οργάνων, κάπως διαφέρει από αυτό των επίπλων ;).