darshan

yugo είναι η tele? ??? εγώ το 2010 λίγο κάτω απο 900. 60-70 πάνω το χρόνο πάει? Και Mexico, έτσι? κάτι έγινε με τις τιμές νομίζω τελευταία, είδα squier στα 500! Είδος πολυτελείας το ξύλο!

έτσι... δεν χρειάζονται τα στερεότυπα... γιατί ας πούμε να στερείται την εργονομίας μιας tele ή μιας strat κάποιος metalας που θέλει και τους EMG του?

μπα, η αντίστοιχη tele είναι στα 1200 και η strat στα 1300. 450 πάνω γιατί? με flying - V? ;) μην είσαι τόσο σίγουρος... Το διαφορετικό scale length παίζει μεγάλο ρόλο νομίζω. Τώρα, για την skatecaster, αν θέλει εμείς δεν θα σταθούμε εμπόδιο, αρκεί να μας καλέσει στο γάμο. ;D

ακούνε ;D αλλά νομίζω πως λες για αυτή Joe Duplantier Signature Model | Artist Series | Charvel® Guitars η desolation νομίζω πως είναι κάτι μεταξύ της jackson dominion του Μark Morton από Lamb of God και της Surfcaster του Scott Ian.

https://www.thomann.de/gb/fender_jim_root_jazzmaster.htm πολλά λεφτά! πάντως αν σκέφτεσαι σετάκι μαγνητών duncan JB, θα σου πρότεινα να δεις προς τα νέα μοντέλα Pegasus και Sentient... Κάτι σαν μοντέρνοι JB και Jazz. Τους έβαλα πριν λίγο καιρό στη jim root strat μου και έχω εντυπωσιαστεί. Και σπλιτάρουν φοβερά!

η im root είναι φοβερή κιθάρα

είναι ο καλύτερος τρόπος και αν στηθούν τα presets όπως πρέπει, για την ίδια ένταση, έχει συγκρίσιμο αποτέλεσμα με το αληθινό. Δεν είχες όγκο? πού ήταν το monitor σου?

καλός είναι ο Mayer, απλά στο video πραγματικά τρίβει τα μάτια του με τον Trucks.

εκπληκτικό video, τρομερά τιμητικά λόγια (this is about as good as i ever heard it...), και θεϊκό παίξιμο από τον Trucks. ο έρμος ο Mayer κλαίει...

άλλαξα το string tree

η Μόνικα με συγκινούσε από τον πρώτο της δίσκο. Στον δεύτερο κάπου με έχασε. Το πρώτο κομμάτι δεν το είχα ακούσει και είναι εκπληκτικό. Απορώ με τους παραπάνω που σχολιάζουν λες και είναι κριτές του x-factor και δεν καταλαβαίνουν πως η γυναίκα είναι συνθέτης-ερμηνευτής και όχι τραγουδίστρια talent show. Για ξεκολλάτε.

Αγαπημένα. και Ανακατεμένα. όχι απαραίτητα κορυφαία. σταματώ στα 30. Βάζω μόνο ένα ανά καλλιτέχνη. Mike Oldfield - Ommadown Aphrodite's Child - 666 The Beatles - White Album Led Zeppelin - IV Miles Davis - Panthalassa Jeff Buckley - Grace Soundgarden - Superunknown Massive Attack - Mezzanine Tool - Aenima Ozric Tentacles - Erpland Animals as Leaders - Animals as Leaders Meshuggah - Catch 33 Mark Lanegan - Whiskey for the Holy Ghost King Crimson - Red Red Snapper - Making Bones Ludwig van Beethoven - 3rd Piano Concerto Anouar Brahem & Jan Garbarek - Madar Simon Shaheen & V.M. Bhatt - Saltanah Gravity_Says_I - The Figures of Enormous Grey And The Patterns of Fraud Brian Eno & J. Peter Schwalm - Drawn From Life Depeche Mode - Songs of Faith and Devotion Pantera - Far Beyond Driven Μίκης Θεοδωράκης - Επιτάφιος Διονύσης Σαββόπουλος - Μπάλος Gojira - From Mars to Sirius Faith no more - Angel Dust Red hot chili peppers - blood sugar sex magik Funkadelic - Maggot brain Pastorius/Metheny/Ditmas/Bley - Jaco Jimi Hendrix - Blues ..... ???

"Γουάου!" που λένε και στο χωριό μου! Δεν περίμενα τέτοια διαφορά. Τι ξύλα και μαγνήτες... Τι είναι καλύτερο ηχητικά νομίζω όμως πως είναι καθαρά θέμα καθαρά γούστου. Μου άρεσαν πιο πολύ τα vintage καθαρά και τα modern γκάζια.

παρ'όλα αυτά, μεγάλος σεβασμός για τον Prince. Τεράστιος μουσικός.

και μάλιστα του είχα πάρει και αυτόγραφο το οποίο και πέταξε η μάνα μου... Κύριος... Για τους gnr το live ήταν ένα θέμα. Βλέπω τώρα όμως τα διάφορα video από το reunion live που δώσανε, με τον Axl ακίνητο με σπασμένο πόδι. Πρώτα απ'όλα, είναι σε τρελή φόρμα, και o Slash και ο Axl, παρόλα τα κιλά του πλέον (βοηθάει που είναι και ακίνητος!). Δεύτερον, συνειδητοποιώ πως μετά το Appetite, η μουσική που βγάλανε studiακά, είναι πολύ υψηλών απαιτήσεων σε live για το punk glam rock ύφος που είχανε και διατήρησαν... Πάρα πολλά, πολύ γρήγορα, ο ορισμός της υπερβολής.

ε ναι, μουσικά δεν ήταν τίποτα το τρομερό, συνονθύλευμα διαθέσεων, αλλά γενικά οι GnR είναι κεφάλαιο προς επιστημονική μελέτη. Τι δυναμική και ταλέντο είχε αυτό το group και πως εξελίχθηκε. ο Dio είναι άλλο κεφάλαιο. Τον είχα δει μόνο του κάπου το 93-94. τους Sabbath τους είδα το 2001 με Ozzy. Μεγάλα ονόματα. Τεράστιοι. Κανένας από όλους αυτούς για τους οποίους μιλάμε στα fora και καμιά φορά τσακωνόμαστε αν είναι καλοί ή όχι, δεν είναι γνωστός τυχαία. όλοι τους έχουν κάτι που τους έκανε να ξεχωρίσουν. και όλα είναι υποκειμενικά βέβαια, ειδικά όπου υπάρχει ζήτημα αισθητικής.

σε καταλαβαίνω, ήμουν εκεί... Αν και στα 15 μου τότε, μου κάλυψαν όλες τις απαιτήσεις μου για rock στερεότυπα... Πολύ περπάτημα στο γυρισμό όμως. Παρότι ο Axl έχει αυτόν τον ψυχαναγκασμό να τρέχει σαν κατσίκι, συν οι καταχρήσεις, η φωνή παραμένει φωνή. Και τα θέματα που γράφει δεν είναι και τα πιο εύκολα τραγουδιστικά, νομίζω.

Καλά, με τόση τρεχάλα δεν του μένει και πολύ ανάσα... Για πιό live των GnR λες? ίσως αυτό ακριβώς να ήταν το πρόβλημα.

τρολάρω προφανώς, αλλά δεν κάνω πλάκα. ο Axl είναι φωνάρα, αν και σε πολλούς δεν αρέσει η χροιά του, και σχεδόν σε όλους το στυλ του και η συμπεριφορά του. Αλλά είναι έτη φωτός καλύτερος απο τον Johnson, ο οποίος δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο.

μακάρι να ερχόντουσαν και από εδώ. ο Axl είναι ο καλύτερος τραγουδιστής των AC/DC μετά τον Bon Scott.

μα όλοι...

να σαι καλά. θα έλεγα πως κόβει μοναδικά στη μίξη, και από την εμπειρία μου, όσο κανείς. έχω παίξει με αρκετούς high gain ενισχυτές του λεγόμενου ανταγωνισμού και έχω ακούσει και άλλους πολλούς. τολμώ να πω πως κόβει καλύτερα από όλους χωρίς ιδιαίτερο tweaking. το eq είναι σχετικά focused οπότε μη φανταστείς δραματικές αλλαγές, αλλά ακούει μια χαρά για ότι χρειάζεται. έχει όλο το marshall midrange που φαντάζεσαι, τζιτζίκια και crunch και όλα, love it or hate it! όχι, αλλά έχω διαβάσει πως συμβαίνει σε κάποιους. Ισως το footswitch που χρησιμοποίησα ελάχιστα. μιλάμε για το red mode των od1 και od2. παίζω με emg... καταλαβαίνεις λοιπόν... βέβαια το πρόβλημα μειώθηκε αισθητά με ένα σοβαρό upgrade λυχνιών. ξέρω πως πολλοί βάζουν noise gate στο fx loop επιτυχώς. εγω δεν το δοκίμασα γιατί δεν χρειάστηκα τόσο gain που να αποτελεί ο θόρυβος πρόβλημα πολύ καλή ιδέα με την gt100 και 4cm. το δοκίμασα λίγο με την hd500 αλλά το άφησα λόγω του hd500 (δεν τράβαγε... πολύ ψηφιακό). γενικά είχα delay στη loopα και ενα boost od και wah μπροστά, τίποτα ιδιαίτερο. έχει τόσα πολλά ο jvm... για τους marshall, έτσι όπως τα λες είναι...

τον έχω από τότε που πρωτοβγήκε. Κεφαλή. Live, πρόβες, ηχογραφήσεις, πολύ κουβάλημα γενικά. το footswitch μου χάλασε πολύ γρήγορα, το αντικατέστησα με ένα midi controller με 10 preset, πολύ καλή κίνηση. Η κεφαλή δεν μου έβγαλε βλάβη για τόσα χρόνια μέχρι πριν κανα χρόνο που χαλάρωσε λίγο το jack ενός speaker output και έκανε διακοπές. Απλή αντικατάσταση. Σκυλί. Marshall. Άλλαξα 2-3 φορές λάμπες, προληπτικά. Ηχητικά, θα ξέρεις για το εύρος του. (Το signature του Santριγιαννη είναι πολύ διαφορετικό) Το καθαρό κανάλι προσφέρει 3 φοβερά modes με το μειονέκτημα του ότι δεν μπορείς εύκολα να μοιραστείς τα settings του καναλιού και στα 3 modes. Πολύ fenderικό green, vintage marshall το orange, μοναδικό το red. To crunch κανάλι είναι εκπληκτικό, είναι το αγαπημένο μου κανάλι, ειδικά το red mode (hot wired 800) . Και τα τρία modes είναι στην ουσία ο ίδιος ήχος (800ρης), άρα μπορείς να στήσεις πολύ πράγμα εδώ. Βάζεις και ένα screamer μπροστά, κύριος. To OD1 καλό, στο ίδιο στυλ ηχητικά με το crunch, αλλά λίγο πιο bright και πιο πολύ gain βέβαια, δεν το δούλεψα πολύ. Για κάποιο λόγο ποτέ δεν μου κάθησε καλά. Ίσως να μην ήξερα τι να το κάνω. Το OD 2 είναι το "μοντέρνο" κανάλι, scooped και bassy. Τόνοι gain. Το red mode είναι πόλεμος. Αν δεν σου φτάνει τόσο γκάζι, κάτι δεν πάει καλά. Πολύ ωραίο κανάλι, μοναδικό μείον ο θόρυβος, αλλά τι περιμένεις με τόσο γκάζι. To green και orange mode μου θύμισε λίγο τον DSL στο OD2 με πατημένα το deep και το shift, αν έχει τύχει και έχεις παίξει. Πολύ χρήσιμα τα 2 master volume, ωραία και χαμηλά. Πολύ χρήσιμα και τα resonance και presence. Εντελώς αδιάφορο reverb. Χάσιμο χώρου. Γενικά, πολύ ευχαριστημένος. Ίσως καμιά φορά να εύχομαι να ήταν λιγότερο Marshall, αλλά αργά ή γρήγορα διαπιστώνω, πως ότι και να γίνει, ένας Marshall κάθεται στη μίξη.

πάντως, και εγώ στο μυαλό μου τον Johnson τον είχα σαν hired gun... Βαριά η κληρονομιά του Scott, και ας ήταν μόνο 6-7 χρόνια στη μπάντα. Για τους Young ήταν ο τρίτος αδερφός.

ωραίος... γιατί να το κάνουν όμως αυτό με το dsp?