Rodney Toady

Θα σου πρότεινα κι εγώ να πειραματιστείς με τον ενισχυτή σου περισσότερο. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι με τόσες επιλογές που σου δίνει δεν μπορείς να βελτιώσεις τον ήχο σου, απλώς θέλει ψάξιμο. Επίσης, παρ' ότι παίζεις σκληρά πράγματα, δοκίμασε "more volume, less gain" όπως λένε, μπορεί να εκπλαγείς, ακόμη κι αν μιλάμε για modelling ενισχυτή. Αν θέλεις να ξοδέψεις λίγα χρήματα, θα σου έλεγα ότι η καλύτερη επιλογή για τώρα θα ήταν μάλλον ένας ποιοτικός humbucker στη γέφυρα. Μπορείς πάντα να τον μεταφέρεις αργότερα σε κάποια πιο ακριβή κιθάρα, όταν αποφασίσεις να την αγοράσεις, αφού θα έχεις ήδη αλλάξει ενισχυτή. Και τότε θα είσαι...μούρλια! Καλό ψάξιμο!

Nut από... Μαμούθ;

Θα συμφωνήσω κι εγώ για το ARION. Πλαστικούρα αλλά...θεϊκό για solos με distortion. Δεν νομίζω να το αποχωριζόμουν ποτέ, παρ' ότι δεν είμαι και πολύ φίλος του chorus.

:D Α, συγγνώμη, μήπως τότε αυτή σε sunburst; http://www.chicagomusicexchange.com/electric/fender/more/fender-musicmaster-ii-olympic-white-1964/

Είναι αυτή http://www.chicagomusicexchange.com/electric/gibson-vintage-used/firebird/gibson-non-reverse-firebird-iii-sunburst-1966/

Στο συγκεκριμένο κατάστημα στο Σικαγο βρέθηκα πριν από 3 χρόνια και αγόρασα το Fulltone Fulldrive 2. Πολύ ωραίοι τύποι. Έψαχναν να βρουν κιθάρα ίδια με τη δική μου για να το δοκιμάσω και μετά με έβγαλαν από το booth που έπαιζα για να με βάλουν σε ένα...μεγαλύτερο για να νοιώθω πιο άνετα!! Στο τέλος και αφού αγόρασα το πετάλι μας έκαναν δώρα μπλουζάκια και πένες. Παρεμπιπτόντως, φοβερός ήχος στο Smoke on the Water. Υποθέτω ότι παίζει με τον Vox που φαίνεται από πίσω; Ένα παράπονο μόνο. Αυτό το Spirit of Radio το σκότωσε λίγο ή μου φαίνεται; Άξιος πάντως. Ήθελα να ξέρω πώς κάνει τόσο γρηγορες αλλαγές στον ήχο. Τις κάνει άλλος μήπως; Γιατί δεν βλέπω τα πόδια του να κινούνται.

Marlin by Hohner ενισχυτης Ε; Η πρώτη μου ηλεκτρική ηταν μια Marlin! Ανέβασε κανένα clip να ακουσουμε!

Ρε φίλε, συγγνώμη κι όλας, αλλά γιατί δεν ... ξεσκίζεσαι στο παίξιμο μέχρι να φύγει η γυαλάδα;;; Είναι ο καλύτερος τρόπος! ;D

Τρελλό! Εκτός από την ίδια κιθάρα, νομίζω ότι έχουμε και την ίδια...μοκέτα! ???

Πάντως κατά τη γνώμη μου για 80's σου αρκεί ένα metal zone και ένα (οποιοδήποτε) chorus. Από εκεί και μετά βλέπεις τις υπόλοιπες ανάγκες σου εν καιρώ. Όσο για το clean ή crunch κανάλι, νομίζω ότι από καταβολής του rock οι καλύτεροι ήχοι βγήκαν boostάροντας έναν ενισχυτή που είχε ήδη αρχίσει να...γδέρνει, οπότε...+1000 για τo crunch κανάλι! 8)

Πάντως, σχετικά με το ZZTop μπάσο, ήταν πραγματικά ένα απαράδεκτο όργανο. Να φανταστείτε ότι αν προσπαθούσες να παίξεις μία κλίμακα σε μία μόνο χορδή, άρχιζε να χάνει από το διάστημα 5ης και μετά. Περιττό να ρωτήσει κανείς για τον ήχο, ήταν και neck heavy, κλπ κλπ. Λογικά πρέπει να κόστιζε περίπου όσο ένα...καλό σετ χορδών μπάσου. Τελικά, στο πρώτο live έπαιξε με ένα Jazz Bass. :D Τελικά αυτά τα όργανα των πρώτων ημερών είναι καλό topic για κουβέντα και αναμνήσεις.

Κι όμως η μετατροπή κλασσικής σε μπάσο γίνεται! Το έχω κάνει μαζί με τον πρώτο μπασίστα του συγκροτήματός μου γιατί δεν είχε αγοράσει ακόμη όργανο. Περάσαμε κάποιες χορδές μπάσου σε μία κλασσική (άγνωστο ποιές...) για τις πρώτες πρόβες. Φοβερή επιτυχία! Αλλά είχε πρόβλημα με το intonation, οπότε αγόρασε ένα...ZZTop μπάσο και το πρόβλημα διορθώθηκε ??? Μετά, αλλάξαμε μπασίστα. Πάντως η κλασσική ζει ακόμη!

3-way switch για series humbucker/off/single coil σε DiMarzio PAF neck, αποσύνδεση του neck από το 5 way της κιθάρας (μία παλιά H-S-H) και 3-way switch για humbucker/single coil/out of phase σε bridge Di Marzio Super Distortion. Και ένας Silver Fender Lace Sensor στη θέση middle. A! και treble bleed (εμένα μου αρέσει!). Είναι ό,τι κοντινότερο κατάφερα σε Brian May ήχους με τον εξοπλισμό που ήδη είχα (σκέφτομαι να τα ακουμπήσω στη Warmoth για ένα project). Mε ένα...κερματάκι, κάτι γίνεται! ;D

Κάποιοι κατέχοντες όμως τον έχουν...μονταρισμένο! Και έτσι οι κριτικές δεν είναι για το δικό τους...μωρό! Αλήθεια, δεν γράφεις κι εσύ ένα review?

Λοιπόν, οι modelling ενισχυτές, είτε tube είτε solid state, εξομοιώνουν την ιδιαίτερη χροιά γνωστών ενισχυτών (πχ Fender Bassman, Twin Reverb, Marshall "plexi", VOX AC30 κλπ κλπ κλπ...) με αποτέλεσμα να ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να ακουστούν σαν αυτούς. Συνήθως κάθε τέτοιος ενισχυτής εξομοιώνει καμία δεκαριά - τουλάχιστον - γνωστά μοντέλα. Το αποτέλεσμα φυσικά δεν είναι πάντα ικανοποιητικό, αλλά οι καλοί modelling ενισχυτές τα καταφέρνουν αρκετά καλά, ειδικά για αυτιά που ... δεν είναι τόσο εκλεκτικά! Γι' αυτό και σου επισήμανα προηγουμένως ότι "δεν είναι the real thing". Υπάρχουν και modelling πεταλιέρες, αν και εγώ θα προτιμούσα το χαρακτηριστικό αυτό σε ενισχυτή. Δεν ομίζω πάντως ότι οι Marshall και Peavey που αναφέρεις είναι modelling. ???

Να σου πω...για τον VR δεν έχω γνώμη αλλά μπορείς βέβαια να τον ακούσεις στο you tube :). Επειδή όμως ξακινάς τώρα την...περιπέτειά σου (έστω και για δεύτερη φορά) σκέψου ότι ο VR θα έχει έναν μόνο ήχο, ενώ o modelling ενισχυτής σου λύνει τα χέρια όσον αφορά στη χροιά ήχου που θα επιλέξεις. Μην περιμένεις πχ ότι με κάποιο overdrive ή EQ ο ήχος στον VR θα αλλάξει τόσο πολύ όσο αν επιλέξεις πχ Fender Twin Reverb ή 70's Marshall στον valvetronix. Υποπτεύομαι ότι μάλλον δεν έχεις ξεκαθαρίσει αν σου αρέσει περισσότερο το drive του vox, του marshall ή του mesa boogie (όπως και οι περισσότεροι από εμάς άλλωστε). Οπότε εγώ θα σου συνιστούσα modelling ενισχυτή.

Αν σε ενδιαφέρει modelling ενισχυτής, εγώ έχω τον Vox AD30VT. Έχει λάμπα στον τελικό και προσωπικά με έχει καλύψει αρκετά καλά, τόσο στο σπίτι, όσο και σε πρόβες αλλά και σε μικρά live. Ειδικά αφού φαίνεται ότι δεν θες κάτι πολύ συγκεκριμένο σε χροιά ήχου αλλά τον θέλεις και για vintage καθαρά και για γκάζια, θα σε καλύψει σε ένα ευρύ φάσμα ήχων, χωρίς βέβαια να είναι ... the real thing. Πάντως είναι καλύτερος σε καθαρούς και low gain ήχους, και φαντάζομαι ότι με την tele θα είναι ό,τι πρέπει. Όσο για τα εφφέ του εμένα μου φαίνονται αρκετά καλά. Να ξέρεις πάντως ότι μάλλον θα χρειαστείς ένα επιπλέον overdrive. Εγώ πάντα έχω κατιτίς μπροστά πχ για Brian May ή David Gilmour ήχους. Καλή συνέχεια στο ψάξιμο και ελπίζω να βοήθησα.

1. Ποτέ δεν παίξαμε live που να μην υπήρξε κάποια στιγμή που άλλοι να παίζουν το ακκόρντο maggiore και άλλοι minore ;D 2. Ποτέ δεν ακούω αρκετά δυνατά τα πλήκτρα (αυτό μάλλον είναι αλήθεια...) 3. Ποτέ δεν ξεκούρδιζε η πρώτη ηλεκτρική που είχα :D 4. Ποτέ δεν αλλάζω τον ήχο ενός ρυθμικού μέρους στη μέση του τραγουδιού 5. Ποτέ δεν χρειάζομαι λίιιιιγο παραπάνω ένταση στα σόλο 6. Ποτέ δεν με νευριάζει ο ήχος του ενισχυτή μου 7. Ποτέ δεν με νευριάζει ο ήχος του πληκτρά μου 8. Ποτέ δεν νευριάζω στις πρόβες, ούτε μιλάω απότομα στους άλλους 9. Ποτέ δεν φαλτσάρω όταν κάνω δεύτερα φωνητικά...(πιστεύω πως κανένας κιθαρίστας δεν το κάνει) και τέλος 10. Δεν θα ξαναπάρω ποτέ άλλο overdrive γιατί αυτό που έχω με ικανοποιεί απόλυτα!

Τα αυτοκόλλητα έχουν πλάκα! Στην 3η φωτό αυτός με τη στρατ είναι ο Blackmore;

Φίλε, αυτές τις χορδές τις βάζω κι εγώ και τα φακελάκια είναι όπως τα λες. Γνώμες για τις χορδές;;

Andy Ward (Camel).

Τί ακριβώς έπαθε και πότε; Ρωτάω γιατί έχω τον 30άρη από το 2004 και τώρα τελευταία έχω δει κατιτίς και αγχώνομαι...

Μπορεί να ακουστώ λίγο μπανάλ, αλλά αφού θέλεις overdrive/distortion γιατί δεν δοκιμάζεις το ...overdrive/distortion της BOSS (αν δεν το έχεις ήδη κάνει); Είναι φτηνό και αρκετά ευέλικτο (όσον αφορά το ηχόχρωμα τουλάχιστον). Εμένα με εξυπηρέτησε πολύ για μία οκταετία περίπου και το έχω ακόμη στην πεταλιέρα μου. Για τον ήχο που λες μου φαίνεται μια χαρά.

Αν και δεν ξέρω πολλά από ακουστικές, δοκίμασα πρόσφατα την Fender CD140SCE και την ΤΑΚΑΜΙΝΕ EG320C (ηλεκτρακουστικές και οι δύο) και όντως η ΤΑΚΑΜΙΝΕ είχε σαφώς πιο "γλυκό" ήχο. Η τιμή τους είναι στα 250+. Κάποιος άλλος που να ξέρει περισσότερα; Είμαι κι εγώ στο ψάξιμο.

Fender Stratocaster U.S.A.