Sonic X

Rotating speaker cabinet. Ίσως Leslie. http://en.wikipedia.org/wiki/Leslie_speaker +1 ;D

...όχι τίποτα άλλο, το παίζει και καλά το ρημάδι.

Αν ψάχνεις για κάτι πιο κλασικό χωρίς διακόπτη, το 95Q είναι μάλλον μονόδρομος. Σε άλλη περίπτωση μπορείς να δεις και το Bad Horsie II της Morley. Για το 95Q μπορείς επίσης να πάρεις μια ιδέα από τον Billy Duffy των Cult που το χρησιμοποιεί: http://www.billyduffy.com/gear/dunlop-95q-cry-baby-wah-pedal/ The Cult - Sweet Soul Sister (Live At The Guitar Center)

Δεν χρειάζεται αλλαγή μαγνητών (στη δική μου δεν άλλαξα) καθότι ο χαρακτήρας της είναι αυτός που πρέπει. ;) Μόλις θα την πάρεις στα χέρια σου και παίξεις (σε ενισχυτή) θα καταλάβεις.

Ακριβώς κάτω από τις απαντήσεις θα βρείς αρκετα threads που αφορούν τη συγκεκριμένη κιθάρα.

:o ??? :( >:( :'(

Σύμφωνα με το παρακάτω δημοσίευμα ο Kevin Ayers, ιδρυτικό μέλος των Soft Machine, πέθανε προχθές στις 18/2. :( http://www.mojo4music.com/blog/2013/02/kevin_ayers_1944_-_2013.html

Εγώ προσωπικά δεν βρίσκω κάτι κακό στο να είναι κάποιος μεγάλος μουσικός και καλός/πετυχημένος "επιχειρηματίας" ταυτόχρονα. Ιδιαίτερα αυτόν που είναι παραγωγικός, ξέρει τι ζητάει, ξέρει πως θα το πάρει και γενικά "τό 'χει" από παντού. Για την ακρίβεια (στην Ελλάδα που ζω) τον προτιμώ περισσότερο από εκείνον που παριστάνει το μαέστρο/ηγήτορα της μπάντας που το μόνο που έχει καταφέρει είναι να παίζει για τα γκαρσόνια των συνοικιακών cafe - clubs. Επίσης τον προτιμώ από τον μέθυσο, μποέμ, τεμπέλη, ψευτό-loser, φαφλατά, ψωνισμένο ταλεντάκι, που ενώ ισχυρίζεται ότι "είμαστε πρώτα απ' όλα μια καλή παρέα" και "όλοι για έναν κι ένας για όλους" στην πρώτη ευκαιρία θα κανονίσει για πάρτη του άλλη αμοιβή ή θα πουλήσει τη μπάντα επειδή είχε μια καλύτερη πρόταση από κάπου αλλού ή θα συμπεριφέρεται σαν να είναι το κέντρο του σύμπαντος και όλοι οι υπόλοιποι δορυφόροι. Υπάρχουν βέβαια και μπάντες παρεϊστικες που παίζουν, πίνουν, διασκεδάζουν και γενικά περνάνε καλά είτε έχουν έναν ακροατή είτε χίλιους. Το θέμα είναι πως συνήθως αυτές οι μπάντες απλώς αναπαράγουν τη μουσική άλλων, κάποιες επιτυχημένα, κάποιες όχι, ή συνήθως στερούνται έμπνευσης και ταλέντου, όπως ειπώθηκε και σε προηγούμενα post. Είναι επίσης μπάντες που συνήθως δεν θα προσφέρουν τίποτα καινούργιο στο κόσμο. Κακό δεν είναι, μα απ' την άλλη δεν θα μπορούσα ποτέ να συγκρίνω μια τέτοια μπάντα, με αυτή του Zappa, του Bowie ή του Prince για παράδειγμα. Σε κανένα επίπεδο.

Μία επιπλέον ενδιαφέρουσα άποψη, από την πλευρά ενός μεγάλου μουσικού και bandleader:

Nα πω κι εγώ;.. :D

Εγώ πάλι βλέπω μόνο 1-2 που δεν με πολυσυγκινούν. Hey! Don't call me "fanboy" :P

Μάλλον έχει ξαναγίνει ανάρτηση του παρακάτω video, αλλά "δένει" για soundtrack στην παραπάνω ιστορία:

Θα βοηθούσε να έλεγες σε ποιό μέρος της Ελλάδας βρίσκεσαι. ;D Παρ' όλα αυτά ρίξε μια ματιά στο παρακάτω, αλλά και στην "αναζήτηση" του forum: http://www.noiz.gr/index.php?topic=188925.msg602970#msg602970

Από τις πιο ωραίες μπάντες στον... πλανήτη! ;D Εξαιρετικό live (ειδικά στα τραγούδια που τραγουδά η Maysa) 8)

Εμένα πάντως μου άρεσε... Αν υπάρχει και κάποια επιπλέον πληροφορία/ιστορία για τη μπάντα, καλοδεχούμενη κι αυτή.

:( :( :( http://www.wildthing.gr/newspage.php?AID=1309

Μπορεί να γίνει με την Boss GT-10. Στο παρακάτω βίντεο δείχνει πως ακριβώς γίνεται. Το έχω δοκιμάσει στη δική μου πεταλιέρα και δουλεύει. ;)

Τη συγκεκριμένη κιθάρα την είχα δει στο Μάρκο (Mblues7) στην Καλλιδρομίου πριν δύο χρόνια πάνω - κάτω. Συνεπώς είχε εισαχθεί από το Στόλλα κάποια στιγμή αλλά σε ποσότητα που δε γνωρίζουμε.

Απόσπασμα από Wikipedia: "Voodoo Chile" opens with a series of hammer-on notes, similar to Albert Collins' intro to his "Collins Shuffle".[15] Hendrix played through a Fender Bassman head, providing a "very warm" amp sound[16] with his guitar tuned down a whole tone.[17] Although Hendrix "remains the focal point throughout 'Voodoo Chile'", the other musicians make contributions, taking it beyond the blues. Winwood "created a very English, hornpipe-like dance that was very Traffic-like",[18] with Mitchell deftly responding to changes in direction[19] and Casady "laying down the groove."[20] http://en.wikipedia.org/wiki/Voodoo_Chile#Recording

Ως κάτοχος κι εγώ μιας Greco EG500 (chambered) του 1979, έχω να πω τα εξής: Καταρχάς θα μιλήσω για την δική μου κιθάρα μιας και έχω πιάσει στα χέρια μου μόνο αυτή και παλιότερα μία Custom, αυτή του White Noise (παλιό μέλος του forum). Σε γενικές γραμμές είναι μια καλοφτιαγμένη κιθάρα σε όλα τα επίπεδα (φινίρισμα, ταστιέρα, κλειδιά κ.τ.λ.) και έχει αρκετά καλή αίσθηση στο παίξιμο και στο χέρι . Είναι μια “all weather” κιθάρα που χρησιμοποιώ σε πρόβες, στο σπίτι, αλλά και σαν back up κιθάρα στα live και στην οποία να αναφέρω ότι έχω αλλάξει όλα τα ηλεκτρικά της και τους μαγνήτες (jb + Jazz). Παρόλα αυτά δεν θα έκανα σύγκριση μεταξύ αυτής και μιας Gibson Les Paul, επειδή ποιοτικά αλλά και ηχητικά διαφέρουν, πολύ ή λίγο. Και μιλάω πάντα για κιθάρες στις οποίες δεν έχουν γίνει μετατροπές σε ηλεκτρικά ή hardware. Ένα θέμα που πρέπει επίσης να σκεφτεί κάποιος υποψήφιος αγοραστής είναι ότι εκτός από το κόστος της αγοράς θα πρέπει να υπολογίσει και αυτό της (πιθανής) αλλαγής nut, pots, μαγνητών, διακόπτη, μιας και συνήθως χρειάζεται σε όργανα τριάντα ετών. Γνώμη μου λοιπόν είναι πως επειδή δεν είναι πια φτηνές και τις περισσότερες φορές χρειάζονται επιπλέον χρήματα για αναβάθμιση ΔΕΝ είναι και η καλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει ένας κιθαρίστας. Πριν 5-6 χρόνια ίσως, αλλά όχι τώρα. Εγώ προσωπικά με τα ίδια χρήματα σήμερα θα προτιμούσα μια κιθάρα καινούργια με εγγύηση όπως η Studio που αναφέρθηκε πιο πάνω αλλά θα κοιτούσα και κάποιες Epiphone από αυτές που έχουν μαγνήτες Gibson από το εργοστάσιο. Edit: Παραθέτω φωτό από την προαναφερθείσα Greco

Είχα αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα και αφού είχα αλλάξει κολλητήρι. Τελικά η κόλληση που χρησιμοποιούσα ήταν (πολύ) παληά και δημιουργούσε το πρόβλημα που αναφέρεις παραπάνω. Όταν αγόρασα "φρέσκια" :P το πρόβλημα λύθηκε "στο φτερό". ;D

Ήταν όντως στην Pegasus αλλά δεν θωρείται και τόσο "hard to find"... Στο μεταξύ η μπάντα έχει επανενωθεί και κάνει και εξαιρετικά live. Από Pegasus αυτό που είναι αρκετά δύσκολο να πετύχεις σε καλή κατάσταση και τιμή είναι το "Zalion" των "No Man's Land".

Για τη "Διατάραξη Κοινής Ησυχίας" έχω ακούσει ότι έχει πουληθεί μέχρι και 250 €. Παρεπιμπτόντως το έχω και εγώ με τα ένθετα και παιγμένο λιγότερο από 10 φορές. Για το Stress που αναφέρθηκε παραπάνω έχω ακούσει τιμές που φτάσαν (προ οικον. κρίσης) τα 450 - 500 € και είμαι υπό σκέψη τον τελευταίο καιρό.

Ένα από τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό είναι από ελληνικό γκρούπ, και του οποίου η τιμή (απ' ότι ακούω) έχει εκτοξευθεί στα ύψη. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα 300 κομμάτια που τυπώθηκαν και το όνομα αυτού: http://www.discogs.com/Stress-%CE%89%CF%87%CE%BF%CF%82-%CE%A4%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82/release/1347517

Μια partcaster tele με τέτοιους μαγνήτες είναι και στα δικά μου σχέδια στο μέλλον. Βέβαια εμένα μου αρέσουν και οι Filter Tron και οι Dynasonic οπότε όταν θα έρθει η ώρα βλέπουμε... ;D Είδα ότι ο Seymour Duncan βγάζει ένα μοντέλο αντίστοιχο του DeArmond DynaSonic και υπάρχει και βίντεο με τους συγκεκριμένου μαγνήτες τοποθετημένους σε telecaster. Δεν γνωρίζω βέβαια αν αξίζουν τον κόπο (σε σχέση με άλλων κατασκευαστών) μιας και δεν τους έχω ακούσει / παίξει live. http://www.seymourduncan.com/products/custom-shop/specialized-1/duncan_dynosoni/ Fender Telecaster, Gretsch 6120, Seymour Duncan Dynasonic Pickups into TELE6120 with Max Panconi Υ.Γ: Εγώ πάντως που είμαι και "καρεκλάς", :P βρίσκω τον ήχο του Setzer εκπληκτικό. ;D Brian Setzer - Mystery Train - Live!