Sonic X

Το παραπάνω δεν είναι στα ελληνικά. Μιας και η Boss όμως τα διαθέτει ελεύθερα ορίστε και το link από την ελληνική έκδοση: https://rapidshare.com/files/3955219564/Boss_GT-10_Greek_Manual.pdf

Έχεις π.μ.

+1 αλλά συμφωνώ και με τις περισσότερες απόψεις των υπολοίπων. Όπως του κυρίου Beggs ας πούμε; Ή δεν είναι τόσο κυριλέ; ;D (Πολύ ωραίος μπασίστας btw) HOWARD JONES NICK BEGGS What Is Love [live @20th anniversary of HJ work]

Αν έχεις διάθεση να ασχοληθείς σοβαρά μαζί της (διάβασμα και ψάξιμο στο μηχάνημα) η Boss GT-10 έχει αρκετό ενδιαφέρον όσον αφορά ήχους και δυνατότητες. Έχει αρκετά αξιόλογα εφέ και προσομοιώσεις ενισχυτών, αλλά όπως όλα τα μηχανήματα αυτής της σειράς θέλει να της αφιερώσεις χρόνο για να πάρεις το μέγιστο των δυνατοτήτων της. Πριν την αγοράσω διάβαζα κριτικές και απόψεις που έλεγαν πόσο δύσχρηστη είναι και πόσο πολύ πρέπει να προσπαθήσει κάποιος για να βγάλει ήχο της προκοπής. Στην πράξη είδα ότι δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα και πως αν κατανοήσεις λίγο τo μενού της, την κάνεις "φύλλο & φτερό". Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που "σιχτιρίσανε" ένα τέτοιο μηχάνημα το έκαναν πρωτίστως γιατί βαρέθηκαν να το ψάξουν ή νόμιζαν πως συνδέοντας απλά την κιθάρα τους, το μηχάνημα θα έκανε τα υπόλοιπα μόνο του. Βεβαίως υπάρχουν και αυτοί που το έψαξαν αρκετά και απόφάσισαν ότι δεν τους αρέσει, για τους δικούς του λόγους ο καθένας, που είναι απολύτως σεβαστοί. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο μηχάνημα που έχει βγει, αλλά κατά τη γνώμη μου είναι από τα πιο τίμια όσον αφορά την σχέση τιμής - απόδοσης - αντοχής - αξιοπιστίας. Τελικά η γνώμη μου είναι πως πρέπει πρωτίστως να σιγουρευτείς ότι χρειάζεσαι όλα αυτά που σου προσφέρει ένα τέτοιο μηχάνημα πριν κάνεις την αγορά. Αν πάλι δεν σε πολυνοιάζει και θες να δοκιμάσεις έτσι κι αλλιώς, θα περάσεις αρκετές (δημιουργικές πιστεύω) ώρες μέχρι να αποφασίσεις αν σου κάνει. Υ.Γ. Μπορώ να σου στείλω το manual (της GT-10) σε pdf στα ελληνικά. Αν σε ενδιαφέρει στείλε π.μ.

Αν και είναι πάρα πολλά τα άλμπουμ που μου αρέσουν (και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού) θα έλεγα πως έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στη σκηνή του San Francisco και στις δουλειές που κυκλοφόρησαν γύρω στο 1969. Η παρακάτω λίστα μου ήρθε στο μυαλό λίγο παπαγαλία. Σαν τα παιδικά παιχνίδια του τύπου "Πες δέκα πρωτεύουσες της Ευρώπης". :) Παρ' όλα αυτά είναι όλα από τα αγαπημενα μου. The Sacred Mushroom - The Sacred Mushroom (1969) Hunger - Strictly From Hunger (1969) Cykle - Cykle (1969) Tripsichord Music Box - Tripsichord Music Box (1971) The Undisputed Truth - The Undisputed Truth (1970) Funkadelic - Free Your Mind...And Your Ass Will Follow (1970) Country Joe & The Fish - Electric Music for the Mind and Body (1967) Pink Floyd - Ummagumma (1969) The Seeds - The Seeds (1966) Captain Beefheart - Safe As Milk (1967) Kaleidoscope - Tangerine Dream (1967) Strawberry Alarm Clock - Incense and Peppermints (1967)

http://www.noiz.gr/index.php?topic=152986.0

Αν έχω καταλάβει καλά μιλάς για αυτό: ...που η επίσημη εκδοχή του σήμερα είναι αυτή: ...οπότε όλες οι απαντήσεις που ζητάς είναι παρακάτω: http://en.wikipedia.org/wiki/Univibe

Με μία πολύ σύντομη αναζήτηση στο google: http://rebetiko.sealabs.net/wiki/mediawiki/index.php/%CF%83%CE%AC%CE%B6%CE%B9 http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?t=17474 http://www.khafif.com/rhy/saz/ http://www.thomasvoigt.de/en/saz.html ;)

Και ένα επιπλέον θλιβερό γεγονός μεταξύ άλλων... :( :( :( http://www.music.net.cy/easyconsole.cfm/page/read/n_id/9289

That was HOT!

Είδα και άκουσα μια παράσταση έτσι ακριβώς όπως την περίμενα. Δηλαδή μια πολύ καλή ζωντανή αναπαραγωγή του στούντιο άλμπουμ. Τα σκηνικά μαζί με το animation υλικό που προβάλλονταν ήταν εντυπωσικά όπως επίσης τα κοστούμια και κάποια σπέσιαλ εφέ που χρησιμοποιήθηκαν. Ο ήχος ήταν "σωστός" (άκουγες τα πάντα), τουλάχιστον στο σημείο που καθόμουν και δεν σε ξεκούφαινε. Παρ' όλα αυτά όμως ένιωσα σαν να παρακολουθώ μια παράσταση που έχω ξαναδεί και αυτό οφείλεται στο ότι ακούω αυτό το άλμπουμ από τότε που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα (ο πρώτος δίσκος που πήρα δώρο από τον πατέρα μου). Οφείλεται επίσης στο ότι έχω δει πολλές φορές την ταινία, μέρη της οποίας είναι το animation υλικό που ανέφερα παραπάνω. Θα συμφωνήσω σε αρκετά σημεία με τον trolley όσον αφορά τον R. Waters και την μουσική/συνθετική του προσφορά μετά τους Pink Floyd. Πιστεύω (όπως πολλοί άλλοι) ότι το έχει "ξεχειλώσει" λίγο το θέμα με το The Wall όλα αυτά τα χρόνια, αλλά από την άλλη είναι τόσο όμορφη δουλειά που αξίζει πάντα να τη βλέπει ο κόσμος. Προσωπικά του βγάζω το καπέλο γιατί εξακολουθεί να κρατά σε ένα πολύ ψηλό επίπεδο την ποιότητα των παραστάσεων του και γιατί φαίνονται να έχουν την ίδια "φρεσκάδα" όπως τότε που πρωτοκυκλοφόρησε αυτή η δουλειά (παρά τα 67 του χρόνια). Δεν κρύβω ότι 2-3 φορές κατά τη διάρκεια της παράστασης ψιλοσυγκινήθηκα, πράγμα που για μένα σημαίνει ότι ο "γέρος" αυτό που κάνει το κάνει καλά. Αν και είμαι από αυτούς που αρκούνται να βλέπουν τέτοια live και από dvd (όπως λέει ο trolley) και πολλές φορές το προτιμώ κιόλας, θα έλεγα πως για όποιον μπορεί να πληρώσει το αντίτιμο του εισητηρίου, η παράσταση είναι εξαιρετική. Μην τη χάσετε.

Ακριβώς. Το έχω νοιώσει να συμβαίνει με μία από τις telecaster μου (Highway One) αλλά το συνήθισα και πλέον δεν μου φαίνεται καθόλου. Κατά τ'άλλα μια χαρά είναι οι sg έστω κι αν φαίνονται ότι γέρνουν. ;D. Θα έλεγα ότι είναι καθαρά θέμα συνήθειας το πως κάθεται επάνω σου οποιοδήποτε όργανο.

Αν είναι σε κάτι αντίστοιχο όπως στο παρακάτω βίντεο, έρχομαι κι εγώ ;D...και δεν νοιάζομαι για ξανθά ή μαύρα μαλλιά..."καλό παιδί νά 'ναι.." :P Crosby Stills Nash A Long Time Gone Woodstock 1969

Να υποθέσω ότι θέλεις να κάνεις κάτι τέτοιο;;; ;D Μιλάμε για πολύ τρέξιμο. Πριν από λίγο καιρό έκανα γύρισμα με μια παρέα τέτοιων τύπων και είδαμε και πάθαμε για να τους προλάβει/ακολουθήσει το συνεργείο. :P ;D Αν έχεις καλό φωτογράφο / οπερατέρ είναι μια χαρά όλα. Ειδικά αν κάνεις ημερήσιο γύρισμα γλιτώνεις φώτα, κουβάλημα, στήσιμο, γεννήτριες, συνεργείο πολλών ατόμων...με λίγα λόγια τον ΑΜΑΖΕΥΤΟ!!! ;D Τα υπόλοιπα σχετικά με την κίνηση και τον κόσμο είναι το εύκολο κομμάτι (Εντάξει, όχι πάντα... ;D).

Ωραίο το τραγούδι μα το πιο ωραίο απ' όλα είναι αυτή η μερακλίδικη διάθεση που σε κάνει να φτιάχνεις τέτοια βίντεο. Εννοώ όλη αυτή τη διαδικασία του "film production" :) που μπήκες επειδή "πήρε τηλέφωνο ο ξάδερφος" (και πολύ καλά έκανε δηλαδή). Ένα μπράβο στον Freerock αλλά και σε αυτόν έκανε τη σκηνοθεσία, τις λήψεις, και το μοντάζ. Εύχομαι πάντα τέτοια και καλύτερα! Υ.Γ. Θα μου άρεσε λίγο πιο urban σκηνικό αντί για πισίνα αλλά απ΄την άλλη μπορεί και να κολλάει περισσότερο με το "θέμα" του τραγουδιού. ;) 8)

Νομίζω πως είδα να υπάρχουν και στο Music Accesorries στη Σόλωνος. Τηλ : 210-36 30 232

Χωρίς να έχω προσωπική πείρα και με λίγο ψάξιμο στο google βρήκα αυτό: http://www.pianoguide.gr/metafores.html Νομίζω πως με 3-4 τηλεφωνήματα θα σχηματίσεις κάποια γνώμη.

Όποιο και να επιλέξεις, έχει πολύ μεγάλη σημασία να το δοκιμάσεις στον ενισχυτή σου (κάτι όχι και τόσο εύκολο). Ο λόγος είναι πως μπορεί να δεις μεγάλες διαφορές στον ήχο από ενισχυτή σε ενισχυτή. Το DS-1 για παράδειγμα σε όποιο ενισχυτή Fender (μικρό - μεγάλο, παληό - καινούργιο) και να το έβαλα δεν μου άρεσε ποτέ ο ήχος του και το ίδιο συνέβη και με κάποια "φτηνά" μοντέλα της Marshall. Μου αρέσει αρκετά όμως όταν το ακούω σε κάνα παληό Marshall (JCM900 ή JCM800 ή Plexi) ή σε κάνα παληό combo όπως ένας (solid state) Peavey :o του '84 που έχω και θεωρώ ότι του πάει με χίλια! Είναι και ο λόγος που πάντα θα έχω ένα είτε στη ντουλάπα είτε στην πεταλιέρα ανάλογα με την περίσταση (και τα κέφια). Για το Rat δεν έχω να πω πολλά πράγματα γιατί η τελευταία φορά που έπαιξα με ένα (και μου άρεσε πολύ) ήταν το 1987!!! :o :P :) Άλλη μια φορά δοκίμασα ένα κινέζικο (αμοντάριστο) πριν από κάνα εξάμηνο και ήταν απογοήτευση. Θα πρότεινα λοιπόν μιας και το DS-1 το βρίσκεις σε τιμή kseftila :P στα μεταχειρισμένα, να το αγόραζες και να έκανες τα ανάλογα συγριτικά test με την ησυχία σου. Επίσης θα σου πρότεινα μαζί με όλα τα υπόλοιπα που προαναφέρθηκαν παραπάνω, να κοιτούσες και προς την μεριά του Marshall Guvnor 2 (εξίσου φτηνό στα μεταχειρισμένα) και με πολύ αξιοπρεπή ήχο κατά τη γνώμη μου. Αυτά κι από εμένα ;)

...και τα "χαΐρια" του! :D :D

Κάποια στιγμή έπαιξα για λίγο με μια Suhr που είχε ss και με απώθησε η ταστιέρα της τόσο στην αίαθηση όσο και στο παίξιμο. +1

Αξίζει να γίνει αναφορά και στους εξαιρετικούς No Man's Land των οποίων η Εύη Χασαπίδου υπήρξε μέλος έως το 1989 αν δεν απατώμαι. Από τη συνεργασία τους το 1987 προέκυψε και το LP "Zalion" το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχω ακούσει από ελληνικό συγκρότημα. Δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε cd και το βινύλιο βρίσκεται πλέον μόνο σε μεταχειρισμένα (αν έχεις τύχη και το βρεις σε καλή κατάσταση). Συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όποιον δεν το γνωρίζει και μπορέσει να το βρει (μαζί με όλα τα υπόλοιπα των Echo).

:)

Στην εφηβεία μου κάποια από τις στιγμές που ζήλεψα τους drummers ήταν όταν πρωτοείδα :o το παρακάτω video από το URGH! A Music War: The Police - Driven To Tears ...ακόμη ζηλεύω πότε, πότε... :) ::) Υ.Γ. Ο ήχος στο video ξεκινά από τα 18 δευτερόλεπτα

Μιας και ο Salas είναι εκτός σύνδεσης θα απαντήσω εγώ. Είναι βιδωτή βάση τοίχου που υπάρχει στο εμπόριο: http://www.google.gr/search?hl=el&xhr=t&q=guitar+grip+guitar+hanger&cp=11&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&biw=1024&bih=574