npap

χα χα... κοντά έπεσες... μοιάζουν (στην εμφάνιση)...

δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο, αν και οι "αξιωματικές" προσεγγίσεις κάποιων αγαπητών φίλων (και εδώ αλλά και αλλού), των σώνει και καλά αγνών καλλιτεχνικών προθέσεων της (όντως) ταλαντούχας (αλλά μιας ακόμα) αοιδού, με έκαμαν να προσπαθήσω να ακούσω ολόκληρο το άσμα και να ξαναδώ το βίδεον μπας και κάτι μου ξέφυ'ε την πρώτη φορά... τα κατάφερα μεν αλλά δεν επείσθην δε και εξακολούθησα τα "ξερατα τα τα" με το αποτέλεσμα του οποίου παρεμπιπτόντως οι όποιες προθέσεις το δημιούργησαν δεν με αφορούν καθότι ως γνωστόν όπως τσαμπουνάω συνεχώς, δεν δικάζω αλλά και αντιστοίχως ούτε προϊδεάζω κινδυνεύοντας να "δωροδοκήσω" ασυνείδητα το αφήγημά μου... άλλωστε άβυσσος η ψυχή των ταγών της τέχνης ως γνωστόν (;) κι όταν σκύβεις να δεις πάντα κινδυνεύεις να ζαλιστείς και να πέσεις προς το χάος το αμέτρητον (κυριολεκτικά)... μέχρι της 7 Μαΐου πάντως που θα έχω την περιέργεια να δω και την πανευρωπαϊκή του αποδοχή ή μη, το μόνο που θα επιδιώξω είναι μια ζουμοκουβέντα με την φίλη μου την ψυχολόγο που την εμπιστεύομαι, για να μου "φωτίσει" το δυνατόν το γιατί με ανθρώπους που έχω εν πολλοίς κοινά γούστα και απόψεις, σε αυτό το ανάξιο για μένα θέμα οι απόψεις μας διίστανται σε τόσο μεγάλο βαθμό... εγώ ειλικρινά ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ και σε πρώτη ανάγνωση με ξένισε... δώρο στη σκέψη μέχρι τότε, αυτό που μου έστειλε πριν λίγο (και ειλικρινά δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι υπήρχε γιατί δεν είχα παρακολουθήσει τότε τα γιουροβιζιονστικά δρώμενα) καλός φίλος δημοσιογράφος και πρώην ραδ παραγωγός του βόρειου μεγάρου (με εξτρά προσόν το ότι είναι παράλληλα πολλά χρόνια κολλητός ενός εκ των "μεγάλων" του) και γνωρίζει σίγουρα παραπάνω πράγματα από μένα.... είναι η συβιλλική απάντηση του όταν τον ρώτησα να μου πει την γνώμη του για το νταβαντούρι... ΥΓ ορέ Νικόλαε... εγώ σου έβαλα την Βούλα Πάλλα για προφανείς λόγους... ο αξιολογότατος Παύλος που κοτσάρισες που κόλλαγε σε αυτό το θέμα;

αλήθεια τώρα θες σοβαρή απάντηση ή τρολάρεις;

και μια που βλέπω ότι υπάρχει όρεξη να το ξεχειλώσουμε, αν η συμμετοχή είχε έστω κάποια στοιχεία από τα δύο παραδείγματα που εύστοχα παρέθεσε ο "άσπονδος" φίλος μου, παρότι δεν έχω σχέση με το είδος δεν θα είχα ΚΑΝΕΝΑΝ λόγο να το παίξω ξινός και γκρινιάρης... αλλά άμα μου τα συγκρίνετε (στο μέρος που υπάρχει μια στοιχειώδης αντικειμενικότητα καλλιτεχνική και αισθητική) εσείς που το ξέρετε καλύτερα, δεν βλέπω λόγο να συνεχίσω να ασχολούμαι με το θέμα... είμαστε τελείως αλλού και το σέβομαι (το δυνατόν)...

άμεσα συμμετοχή (συνενοχή) σε επιτροπές και λοιπές δυνάμεις όχι... έμμεσα όμως έχω κάνει demos συμμετεχόντων σε παλιότερους διαγωνισμούς της και φυσικά έχω συναναστραφεί κατά καιρούς με άτομα του κύκλου-(ματος)...

να προσυπογράψω μετά λόγου γνώσεως ότι ναι... έτσι κι αλλιώς το ίδιο κάνουν (και έκαναν κατά καιρούς)... από την άλλη μακριά από μένα η δίκη προθέσεων οπότε δεν ξέρω αν (οι καλλιτέχναι τουλάχιστον) θεωρούν ότι κάνουν τέχνη (ελπίζω όχι)... ξέρω όμως ότι κάποιοι (των επιτελείων ντε) όχι απλά χαμογελούν αλλά ξεκαρδίζονται στα γέλια με τους "λόγιους" υπερασπιστές τους... κι αυτό γιατί το έχουν κάνει μπροστά μου (οι ίδιοι) πάνω από μια φορές σε ανάλογες περιπτώσεις κατά το παρελθόν... κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε δεν περιγράφω άλλο μια και οσονούπω περνάμε το ψυχολογικό (μου) όριο των 50 σελίδων... -

το ανωτέρω δικό μου σχόλιο αναφερόταν ΜΟΝΟ στα σημερινά σχόλια για το S.A.G.A.P.O. και τον Ρακιντζή (σε απόλυτο κοντράστ με την ανάλογη ατμόσφαιρα τότε) κι όχι για τη Σάτι... όσο για την εν γένει αποδοχή του επίκαιρου πονήματος, οι δικές μου προσλαμβάνουσες (πλην του noiz) είναι συντριπτικά κατά και συνοψίζονται εν πολλοίς γλαφυρά στο βίντεο που παρέθεσε ο Ηλίας (και ειδικά στην αντίδραση του μωρού στο φινάλε του)... δεν ξέρω τι εισπράττετε οι υπόλοιποι (κι ούτε θα μπω στην παράλληλη φιλοσοφικοκοινωνική ανάλυση του φαινομένου) αλλά εγώ μόνο μπινελίκια ακούω και βλέπω από χθες για το άσμα και το γνωστό-άγνωστο συνάφι της ΕΡΤ που το πρόκρινε (αυθαίρετα και στη ζούλα ως συνήθως) ερήμην της τσέπης και της γνώμης του μέσου πολίτη που υποτίθεται εκπροσωπείται μέσω της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ... ΥΓ. η τραγελαφική σύμπτωση για μένα, είναι ότι σε συνάντηση που είχα προ εξαμήνου περίπου στην ΕΡΤ παρέα με δημοσιογράφο παραγωγό εξ Γερμανίας (που έλειπε χρόνια) για κάποια ενδεχόμενη νέα συνεργασία, υψηλά ιστάμενο στέλεχος της έσχιζε το καλσόν του ενώπιόν του ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με ότι είχε αφήσει πίσω του και απέναντι στις δικές μου αμφιβολίες περί αυτού η απάντηση ήταν "θα δεις"... εμ δεν βλέπω;...

εν προκειμένω προσωπικά δεν τις συμμερίζομαι, τις διαπιστώνω...

πάντως Τέρρυ μου απ ότι θυμάμαι ο ντόρος τότε δεν έγινε τόσο για το τραγούδι (το οποίο παρεμπιπτόντως αν ρίξεις μια ματιά σήμερα στα σχόλια στο youtube οι νεότερες γενιές το εκθειάζουν και λένε ότι ήταν μπροστά από την εποχή του) όσο για την εμφάνιση (την οποία προσωπικά θεωρούσα και θεωρώ ατυχή έμπνευση)... αλήθεια θυμάσαι ποιανού ιδέα ήταν; του Μιχάλη ή κάποιου χορογράφου;

πάντως ευκαιρίας δοθείσης κάποιοι αισθάνονται ανακλαστικά πλέον τύψεις για την τότε στάση τους απέναντι στην συμμετοχή μας... https://www.facebook.com/photo.php?fbid=3624478684535182&set=p.3624478684535182&type=3

έλα ρε αν θυμάμαι καλώς πρέπει ναταν μέσα των 60ς οπότε τα πολιτικά πάθη ήταν οξυμένα στην χώρα και οι μουσικοί ήταν λογικόν να κάθονται μακρυά και απέναντι... άλλοι τέρμα δεξά άλλοι τέρμα αριστερά... τώρα ο κιθαρίστας μπορεί να είναι ο Clapton που είχε ξεπέσει κατά δω και έπαιζε με τους Juniors στα κινηματοθέατρα Αθηνών, Πειραιά και περιχώρων και πετάχτηκε για σεσιον αρπαχτή στην Columpia να βγάλει τα ναύλα να γυρίσει στας Αγγλίας... ε μια και δεν είχε σχέση με τα πολιτικά της Ελλάδας τι να κάνει ο έρμος κάθισε κέντρο παρέα με την Βούλα...

εγώ πάλι συνονόματε ίμε του κλασσικού για να μην πω γι αυτό που το γουστάρω και με τρέλα μελωδικά

θα στενοχωρήσω τον φίλο μου Τέρρυ αλλά αυτό το κομμάτι (;) είναι "μηνύσημο" (θα ρωτήσω τον Λάκη αν έχω το δικαίωμα να καταθέσω ασφαλιστικά μέτρα να μην πλησιάζει την αισθητική μου στα 500km)... στα σοβαρά τώρα πέραν του μπολιγουντιανού υποτράπ το απαπαπαπαπαπαπα τουλάχιστον έχει και ένα επαγγελματικό βίντεο (ασχέτως αισθητικής) γιατί δεν πήραν και οι Ολλανδοί για την σκηνοθεσία τον Μπάμπη με την mirrorless από τον γάμο της 2ης ξαδέλφης του θυρωρού της ΕΡΤ... άντε βρε του χρόνου και με ένα original trap με τίτλο "μπαμπάαα" και solo από κλαρινόπλα του 21 (2021)...

πήρε την περασμένη βδομάδα το κουνιαδάκι μου αυτό ... πανέμορφο (σε όψη και υφή), λειτουργικό εργονομικά, δείχνει ανθεκτικό (σε πορεία χρόνου δεν ξέρω) και πιο "ακριβό" από ότι είναι... το μόνο που με "ενόχλησε" είναι ότι οι βολικότατες περιστρεφόμενες θέσεις για τα μόνιτορ δεν μετατοπίζονται ως προς τον οριζόντιο άξονα και περιορίζουν την απόσταση μεταξύ τους κάτω από το 1,80 που θεωρώ κάτω όριο για επίτευξη ικανής στερεοφωνικής εικόνας... βέβαια όταν κάθεσαι μπροστά σε ένα τέτοιο γραφείο το sweet spot σε αυτή την απόσταση θα επιτευχθεί οπότε μία η άλλη (έτσι κι αλλιώς έχει να κάνει και με την "ικανότητα" του near field μόνιτορ που θα χρησιμοποιηθεί)... εν κατακλείδι το ζήλεψα...

με τα δεδομένα που θέτεις (αν τα εξέλαβα σωστά) δεν νομίζω ότι αξίζει να πληρώσεις τρεις φορές παραπάνω από ότι σου ζητάει ένα φτωχό πλην τίμιο και αξιοπρεπές Superlux E523/D ... ΥΓ αν δεν έχεις κάμερα η λύση που προτείνει ο Σπύρος είναι best buy και για μένα και αν σε παίρνει να ανέβεις λίγο η Q8n-4K σου δίνει και την δυνατότητα στο μέλλον να πειραματιστείς και με διάφορα και ακριβότερα μικρόφωνα... ______________________________________________________ ΕΔΙΤ άκυρο το υστερόγραφο δεν είδα την απάντηση σου... ______________________________________________________

μ αρέσει τόσο πολύ ώστε να μπει σε play list μου που πραγματικά με ενοχλεί αυτό το κάτι σαν χατ δεξιά...

άργησα να δω το θέμα (σόρυ) και δεν ξέρω αν θα βοηθήσω και πως θα μεταφραστεί στο μόνιτορ σου, αλλά η χρωματική διαφορά της LP studio που πήρα το 92 (και με συντρόφεψε καμιά 20αριά χρόνια) από τις φωτό στο νετ μέχρι την "πραγματική" (όπως την θυμάμαι) είναι περίπου αυτή... ΥΓ. παρεμπιπτόντως έχει πλάκα πως την απέκτησα... ήταν κατά τις 10 το βράδυ και με πήραν από το πιάνο μπαρ που έπαιζα και μου είπαν ότι ανακάλυψαν ότι λείπει η κιθάρα μου (η πολυαγαπημένη μου τότε Kramer με τους SD)... πάω από κει σίγουρος ότι μου κάνουν πλάκα αλλά φευ... παραβίασαν το μαγαζί και έκλεψαν μόνο αυτή (ούτε την ovation ούτε τα εφφέ μου που είχα μαζί, ούτε τα πλήκτρα, μόνο αυτή )... έτσι μες την τούρλα του Σαββάτου για να προλάβω την έναρξη του προγράμματος κατεβάζω τον έρμο τον Ζαρανίκα στο μαγαζί του στο Περιστέρι, μου βγάζει ότι είχε εκεί μέχρι τα 300-400 χιλιάρικα (δραχμάς παρακαλώ) και ενώ το καναρινολεμονί της χρώμα αρχικά με ξένισε, στο γρήγορο πέρασμα που έκανα αναγκαστικά σε όλες αυτή μου "κάθισε" περισσότερο στο χέρι (ως ηχολήπτης το τελευταίο που με απασχολούσε ήταν ο "ήχος" και τα "κσύλα" της )... το δουλεματάκι βέβαια που έφαγα για αρκετό διάστημα για το χρώμα της υπήρξε παροιμιώδες αλλά τι τα θες... άλλοι καιροί άλλα ήθη...

solved από την στιγμή που και τα δύο πρότυπα μπορούν να μεταφέρουν αναλογικό σήμα εικόνας και δεν χρειάζεται κάποιου είδους μετατροπή (γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις όντως υπάρχουν συχνότατες δυσλειτουργίες) δεν νομίζω να βρεθείς προ εκπλήξεων...

πριν 4 χρόνια περίπου πήρα 3 850άρια Bitmore (ουσιαστικά ανάλογα OEM με τα Turbo X αλλά της Info Quest) για τους υπολογιστές στο σπίτι και την τηλεόραση... ε όπως με όλα τα παρεμφερή παίζεις ένα λαχείο κάθε φορά μια και το ενδελεχές quality control σε αυτά είναι ανέκδοτο... το ένα, δύο στις τρεις φορές δεν ανταποκρινόταν και η μπαταρία του παρέδωσε πνεύμα πάνω στον χρόνο, ενώ τα άλλα δύο βγήκαν σκυλιά και περιέργως αντέχουν ακόμα όπως και και η μπαταρία τους... θόρυβο πάντως δεν είχε κανένα (ακουστό πλην διακοπής)... μάλλον το δικό σου Χάρη ήταν προβληματικό σε αυτόν τον τομέα... πάντως ένα ακριβό APC που είχα στο γραφείο τα είχε παίξει (εντελώς) στον ενάμισυ χρόνο και ευτυχώς ίσχυε η εγγύηση και αντικαταστάθηκε γιατί εφ όσον είμαι σε θέση να γνωρίζω εκτός αυτής τον ήπιες και το repair τους είναι άγνωστη λέξη... τι να πω... οι δικές μου εμπειρίες με έχουν οδηγήσει στο να μην προτείνω και απλά να αναπαράγω τα της "καθεστηκυίας τάξης" το ότι δηλαδή τα επώνυμα έχουν λιγότερες πιθανότητες να σου κάτσει η στραβή και good luck...

ζήλεψα κι εγώ συνγέροντα... είναι ωραίοι οι "νέοι"... ΥΓ. να δω θα μας βρει εν ζωή μια υπερπαραγωγή by noiz που θα έχουμε βάλει όλοι (καλά οι περισσότεροι το δυνατόν) το χεράκι μας όπως πρώιμα την είχαμε οραματιστεί αν θυμάσαι πριν καμιά 15αριά χρόνια στον κήπο της Alba στην Αγ. Παρασκευή...

οπότε όπως ήδη σου είπα πάω πάσο... περί ορέξεως δεν χωράνε και πολλά λόγια... σίγουρα θα υπάρξουν πολλοί που θα το προτιμούν έτσι... εσύ εκφράζεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο και όσοι πιστοί θα προσέλθουν... εμένα απλά (ασχέτως επαγγέλματος) σαν ακροατή ενώ μου άρεσε το κομμάτι αυτό με ενόχλησε λόγω συχνοτικής ανισορροπίας και θεώρησα καλό να στο πω, γιατί θα μπορούσε να μην το κάνεις εσκεμμένα... από τη στιγμή που το ελέγχεις συνειδητά δεν μου πέφτει και λόγος...

αν εξαιρέσεις μια "θολούρα" μεσοχαμηλά που προέρχεται κυρίως από το rhythm section* το οποίο πνίγεται σαν να του έχει κάτσει μήλο και φωνάζει για Heimlich, εν γένει το όλον είναι πολύ καλό με ωραία θέματα... --- * το αυτόν παρατήρησα και σε άλλο κομμάτι σου αν ενθυμούμαι καλώς, οπότε αν είναι "άποψις" πάω πάσο

αγαπημένη (υποτιμημένη) μπαντάρα των νιάτων μου... ο David αν και βαψομαλιάς κρατάει γερά...

Kαι εχω λογο που το λεω με τον πόνο μου παίζεις και συ τώρα έ;... είχα ραντεβού πρωινό (το χειρότερό μου) και ως συνήθως σε ανάλογη περίπτωση παίρνω τα μπάνια μου ξημερώματα με την τσίμπλα στο μάτι, οπότε συνέβει μοιραία το ατύχημα... πάω να τριμάρω το μούσι, ξεχνάω να βάλω το εξάρτημα στη μηχανή, το οργώσαμε το χουράφ' πατριώτ'... τες πα προσπαθώντας να το φέρω σε μουσάκι, κόψε κόψε έμεινε το μουστάκι (για πρώτη και τελευταία φορά στην ζωή μου)... κι έτσι πρέπει να συνηθίσω τώρα για κάποιο καιρό να βλέπω τον πάλαι ποτέ Μεθενίτη στον καθρέφτη μου...

ποιο είναι αυτή την στιγμή, το ποσοστό των ανθρώπων του στενού περιβάλλοντός σας (πλέον συγγενών), που έχει κάποια σχέση με την μουσική (πχ να έγινε αυτή στο οποιοδήποτε επίπεδο αφορμή της πρώτης γνωριμίας σας)... ------------------------------------------------------------------- προσωπικά, κοιτώντας αυτή την στιγμή "γύρω" μου στο στενό μου φιλικό περιβάλλον (των ανθρώπων που η επαφή μας είναι πιο βαθιά, συχνή και ουσιαστική), είναι οι 3 στους 10... οπότε ας πω 30%... βέβαια αν γυρίσω αρκετά πιο πίσω όταν και ήμουν πιο ενεργός επαγγελματικά ως προς την μουσική, το ποσοστό είχε πλησιάσει κάποια εποχή το απόλυτο 100% (συμπεριλαμβανόμενων και των ερωτικών σχέσεων), οπότε και είχα ανησυχήσει τα μάλα... αν και λογικό εκ μιας πλευράς, από την άλλη ήταν και κάπως creepy το πράγμα...