npap

α μη μου σκας περί αυτού... είναι σε φάση που ψάχνεται και ακούει από Φουρέιρα μέχρι Metallica...

μ' αρέσω που στην αρχή λέω να τους πω για το συχνοτικό άδειασμα χαμηλά στην μετάβαση από τα τυμπάνια (ή ότι ήταν αυτά αρχικά) στα τύμπανα, που... και ουπς! ωπ!... με παρέσυρε το ρέμα... αλήθεια έπος... καραέπος... στο πνεύμα της εποχής... δεν ξέρω τι ήπιατε να μας δώσετε κι εμάς, αλλά πραγματικά πολύ καλό... ΥΓ το στειλα στην ανιψούλα μου και ξετρελάθηκε... το έστειλε και στις φίλες της και όλες μαζί μετά θα με ρωτάνε: ποιος είναι καλέ θείο αυτός ο Μαρανδόνα??? με ένα λίγο πιο pro video έτοιμο χιτάκι για μιλούνια γιουτουμποκλικς leme...

κυρίως σαν preamp... με βολεύει επειδή έχει έντονους και ευδιάκριτους χαρακτήρες (το σόναρ έχει ποιοτικές εξομοιώσεις αλλά διακριτικές και σχετικά thin)... αλλά όμως όντως π.χ. και σε ένα buss με hard ρυθμικές το χρησιμοποιώ πολλές φορές ως μεσοσταθμικό hard saturator (ενίοτε σε συνδυασμό με το εκπληκτικό Antares Warm) με αποτελέσματα που κάποτε μπορεί να μου έτρωγαν και ώρες μπροστά σε ένα patch bay με outboard για να πετύχω (τηρουμένων των αναλογιών πάντα, μη πάμε στο άλλο άκρο )... μια και το ανέφερα, το ΑW σε πολύ χαμηλές τιμές που διεγείρουν ελάχιστα την "λάμπα" είναι φοβερό εργαλείο tube warm "παρουσίας" από vocal tracks μέχρι τα όρια της φαντασίας σου σε συμφωνικά σύνολα εγχόρδων... μαζί με το SPL TwinTube με διαφορά τα καλύτερα εξ αυτών που γνωρίζω στο είδος τους... τέλος επ ευκαιρία να πω ότι ο Alex με προβλημάτισε και ενώ το Kelvin το είχα σχεδόν παροπλίσει για λόγους εργονομίας όπως είπα παραπάνω, μπήκα χθες στο τριπ να το σκαλίσω περισσότερο αφιερώνοντας του τον χρόνο που τελικά αξίζει... ε είναι απίστευτες οι δυνατότητες παραμετροποίησης συνδυασμών και ηχητικών χρωμάτων που σου προσφέρει αν ασχοληθείς... από δω και πέρα θα ναι το κύριο "παιχνιδάκι" μου για καιρό νομίζω....

Προσωπικά χρησιμοποιώ το Decapitator σε κάθε buss εναλλακτικά (σπάνια και συνδυαστικά) με τις προσομοιώσεις του sonar. Τελευταία δοκίμασα και το Kelvin αλλά κατέληξα να το χρησιμοποιώ αποκλειστικά σε separate tracks κυρίως όμως με κριτήριο την εργονομία και όχι τον ήχο... ως προς τον δεύτερο είμαι και με τα δύο πολύ ικανοποιημένος...

υπήρξα εδώ από το τέλος των πρώτων -άντα μέχρι και τώρα το τέλος των πρώτων μου -ήντα... μια ολόκληρη ζωή πλάκα πλάκα... πλάκα?... καθόλου πλάκα... ήταν σοβαρά όλα όσα έχω αποκομίσει κυρίως σαν άνθρωπος από ένα πλήθος πολυεπίπεδα αξιόλογων ατόμων που συναναστράφηκα κατά καιρούς εδώ και ειλικρινά δεν δίνω καν σημασία στο αν κι εγώ έχω κάτι προσφέρει γιατί θα ήταν σαν να το μετράω συμψηφιστικά (πράγμα που σιχαίνομαι σαν διαδικασία γιατί αν κάποιος νοιώθει την ανάγκη να υπενθυμίζει τι και πόσο "δίνει", μάλλον πρέπει να επανεξετάσει την ποιότητα της προσφοράς του)... όπως και άλλες εποχές σε παρόμοιες "κρίσεις", ειπώθηκαν πολλά σε αυτό το νήμα τα οποία κατά πλειοψηφία είμαι πεπεισμένος ότι βασίζονται αν μη τι άλλο σε καλές προθέσεις κι αυτό είναι για μένα το σημαντικό... δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω απ το να εκφράσω μια απορία: σε ένα "πολυόροφο κατάστημα ειδικού ενδιαφέροντος" κατά βάση, που όμως διαθέτει καφετέρια με θέα στην ταράτσα, πόσο δύσκολο είναι να πίνουμε τον καφέ μας εκεί και κυρίως να καπνίζουμε έξω από αυτήν (χωρίς να μιλάω για τις φορές που θα ξεχαστούμε σαν άνθρωποι και θα παίρνουμε μαζί μας τον καφέ μας από τον δρόμο)... anyway... επειδή πάντα γράφω μετά από δουλειά και είναι μέρος της υγιούς χαλάρωσής μου (συνήθως ξημερώματα) και καταλήγω σε σεντόνια που φυσιολογικά δεν διαβάζει κανένας, το κλείνω εδώ λέγοντας ότι είμαι αισιόδοξος ότι αν τεθούν ΞΕΚΑΘΑΡΑ τα όρια μέσα από δημιουργικές συζητήσεις όπως αυτή κι όχι κουτσομπολίστικα πηγαδάκια, το πράγμα θα βελτιωθεί επιστρέφοντας το φόρουμ σε πιο "εξωστρεφείς" διαδράσεις...

στην εποχή του έβγαζα καντήλες με το είδος, αλλά γερνώντας καθώς φαίνεται άνοιξε το ακουστικό μου πεδίο... πολύ ωραίο το άσμα και όντως με προδιαγραφές hit... πολύ ωραία και η παραγωγή αν και με ένα "ελαφρύ άδειασμα" (όσο πατάει η γάτα του Waterfall) του ταμπούρου μεσοχαμηλά, πιστεύω θα ανάσαινε καλύτερα ρυθμικά το όλον...

τι μου θυμήσατε... ατέλειωτα entre la poire et le fromage περδικαλί ξενύχτια στο noiz chat... ΥΓ. θερμούς χαιρετισμούς Λιάκε

ωραίο (και αυτό)... άσχετο αλλά κάποια στιγμή μου πέρασε από την σκέψη ο Πιτσιλαδής... για την παραγωγή τώρα τι να πω πλέον... αν μου το έφερναν για remix σε studio μάλλον θα το έδινα πίσω καθότι δεν νομίζω ότι θα άλλαζα κάτι...

ως πιστός πάντα εδώ... το απόλαυσα κι αυτό όσο όλα σου... το μόνο που μου έλειψε είναι το συχνοτικό δέσιμο μπότας μπάσου που είχε επιπτώσεις στην γκρουβοαίσθησή μου... πταίσμα βέβαια απλά έτσι για να πω κάτι...

να το διευκρινίσω γιατί μάλλον σε μπέρδεψα... τη θέα από την μπαλκονόπορτα εννοώ όχι την ίδια... στην θέση των πλήκτρων θα έβαζα το γραφείο μου...

γέρασα πια... στη φωτό δεν με συγκινούν τα μπλιμπλίκια αλλά η μπαλκονόπορτα...

απλά εκπληκτικό... γοητευτικά ιδιαίτερο σε όλη του την εξέλιξη και στα "παιξίματα" και στην παραγωγή... δεν το είχα ακούσει (γιατί θα το θυμόμουν)... πλέον είναι και για μένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια σου...

δεν υπάρχει κανόνας Γιώργο μου ή τουλάχιστον δεν τον ξέρω (αν και ακόμα κι αν υπήρχε δεν θα τον ακολουθούσα)... έχει σίγουρα να κάνει με το συχνοτικό περιεχόμενο ως συνισταμένη και το πλήθος των οργάνων και τι χώρους αφήνουν, όπως και τον ρόλο αυτών στο κομμάτι... το μυστικό όμως πάντως είναι πάντα το ίδιο και απλό... δοκιμάζεις διάφορες θέσεις, κλείνεις τα μάτια, "βλέπεις" τους μουσικούς στην virtual σκηνή που στήνεις και αφήνεις στο ένστικτο σου την επιλογή...

μπα Λουκά μου... μακάρι να μπορούσα να το κάνω και τώρα... η μισή γοητεία της ακρόασης τότε ήταν το στοιχείο της έκπληξης ειδικά σε κομμάτια που αγνοούσα και μετέπειτα λάτρεψα... όπως βέβαια και τα μπινελίκια στον Ζήλο όταν έπαιρνα τυφλά καμιά πατάτα που είχε εκθειάσει...

πολύ ωραίο θέμα Γιώργο (και φυσικά ανάλογα ποιοτικό παίξιμο και ήχος κιθάρας ως συνήθως)... ΥΓ με ξένισε λίγο το παν στο πιάνο και η ασυνέχεια που δημιουργήθηκε αλλά ντάξ'... άποπσις... αν και όπως λες τα χέρια έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους και κρατάνε μούτρα το ένα στο άλλο, οπότε πάλι ντάξ΄ γιατί αν τα έβαζες δίπλα μπορεί και να είχαμε δράματα...

μουσικά δεν θα πω κάτι παραπάνω καθότι φαν σου από μικός και τους BG (ναι πρέπει να μου ρίχνεις κάνα τάληρο χρόνια )... η παραγωγή όμως για "απρογραμμάτιστη" είναι όντως πολύ καλή και αν είχε προβλεφθεί πρόνοια επ αυτής για τις κιθάρες, θα ήταν άψογη...

βάζω like από πριν (όπως τότε έφηβος που αγόραζα το επόμενο ή κάποιο προηγούμενο άλμπουμ των αγαπημένων μου γκρουπ χωρίς να το έχω ακούσει) και πατάω play...

"δύσκολο" Γιώργο μου (τουλάχιστον για τα απαίδευτα στο είδος αυτιά μου) ως προς το ψυχαγωγικόν το κοινόν... αλλά από την άλλη με μια καλύτερη παραγωγή και καλύτερα samples πιστεύω ακράδαντα ότι το καλλιτεχνικό του αποτύπωμα δύναται να λειτουργήσει άριστα ως soundtrack προσθέτοντας ακουστική υπεραξία σε οποιοδήποτε ανάλογου ύφους θέαμα... τεράστιο μπράβο κι από μένα...

μπα στον φίλο μου τον Τατασόπουλο και την (εκπληκτική κιθαρίστρια παρεμπιπτόντως) Αθηνά Λαμπίρη τους πήγανε, να ακούσουν ρεμπέτικο σε jazzβερσιον εκτελέσεις ... θα "έχασαν" πάσα ιδέα οι άνθρωπαι περί της απαράμιλλου τεχνικής των βιρτουόζων των εθνικώνε που υπηρετούν πιστά σαν είδος...

ευχαριστούμε για το άρθρο... κατατοπιστικότατο σαφές και χρήσιμο... ΥΓ. πήρα το θάρρος και πρόσθεσα μια φωτο του interface (ελπίζω να μην το θεωρήσεις παρέμβαση)...

πως μου είχε ξεφύγει το άσμα... πολύ καλό!!!... δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες στα της παραγωγής μια και το άκουσα κουνώντας το κεφάλι σαν μπιμπελό στο παρμπριζ του NSU της παλιοπαρέας μου (και διαπίστωσα ότι μου λείπει πλέον πολύ μαλλί για κάτι τέτοιο γμτ )... πολλά μπράβο και στους δύο...

αν και δεν είμαι του είδους το απόλαυσα τα μάλα... και πάρα πολύ καλή η παραγωγή... μπράβο σου.. ψάχνω να βρω κάτι να γκρινιάξω και το μόνο που θα, ίσως, αν, έλεγα, είναι να βγει ελάχιστα πιο μπροστά το "ανατολίτικο έγχορδο" στο μέρος του... τρίχες... ίσως από τις καλύτερες (για τα γούστα μου πάντα) παραγωγές που έχω ακούσει εδώ...

πραγματικά πολύ ωραίο ως σύνθεση και εκτέλεση... τώρα στα της παραγωγής, η πραγματικά εμπνευσμένη επιλογή των ήχων έχει βληθεί λίγο από την ελαφρώς ανισόρροπη (με την καλή έννοια ) ενεργειακή κατανομή τους στην εξέλιξη του κομματιού... ενδεικτική η πρώτη ουά ουά κιθάρα που ανέφερε ο θείος Νέστορας που αν ήταν λίγο πιο πίσω στον χώρο και λίγο χαμηλότερα ίσως να μην τον ξένιζε (όπως πχ στην συνέχεια που παίζει τον ρόλο της ως ρυθμική και είναι μια χαρά βαλμένη σύμφωνα με το υπόλοιπον), αλλά και τα αρκετά σημεία που τα τύμπανα απογυμνώνονται από το μπάσο και ρυθμικά το κομμάτι χωλαίνει κάπως... εν κατακλείδι όμως ανεξαρτήτως του ψειρίσματος θα συμφωνήσω μετά του υιού μου ΥΓ. αν δεν επιμείνεις στις αρχικές επιλογές σου ως "άποψη" οπότε και πάω πάσο, θα σου πρότεινα να του κάνεις ένα remix με φρέσκα αυτιά αποστασιοποιημένα από την γέννεση του, γιατί προσωπικά νομίζω ότι μπορείς να το "απογειώσεις" σε δεύτερο χρόνο... ΥΓ2. αν μου επιτρέπετε από που είναι το βασικό pad που παίζει στην εισαγωγή μετά το πρώτο θέμα του μπάσου;

ελπίζω να φτάσω συντόμως στην δικιά σου θέση για να σταματήσω να κάνω τον Σεραφίνο (τον θυμάται κανείς;) ζαχαρώνοντας τις φωτό που ανεβάζετε...