cigaret13

Σοφή σκέψη.... Τώρα βέβαια εάν προχωρήσεις σε αλλαγές πλαστικών, μπορείς να την κάνεις έτσι....

Καλορίζικη Γιάννη... και επιτέλους κάτι άλλο εκτός από Tele εδώ και πολύυυυ καιρό στο Νοιζ! Τα καπάκια από μαγνήτες, knobs και διακόπτη θα τα αφήσεις ή θα αλλάξεις μόνο το pickguard...;

https://hazeguitars.com/how-to-shim-a-bolt-on-neck

Γούστα είναι αυτά....

Οφ τόπικ περίπου....και παρόλο που δεν είμαι τελεκαστοράκιας, μια τέτοια δεν θα με χαλούσε καθόλου.... Εννοείτε με τον ενισχυτή από πίσω..

Ωραιότατα παιξίματα... Υπάρχουν διαφορές στον ήχο (προτιμώ το 1ο κλιπ με την Sg) αλλά όχι τόσο μεγάλες...Τελικά καλά λέει ο @Superfunk ότι ενισχυτές, μεγάφωνα, πεταλάκια (ή vst) κ.τ.λ φτιάχνουν τον ήχο. Εγώ εδώ θα προσθέσω και τα δάχτυλα. Γιώργο σου πάει ο καθαρός - bluesy ήχος....λίγο τα γρήγορα περάσματα σου ελάττωσε - εξαφάνισε και είσαι έτοιμος!

Πολύ καλό.... Ωραιότατα παιξίματα, πολύ καλή σύνθεση αλλά.. το κομμάτι φωνάζει για φωνή!! Εάν όχι φωνή κάποιο θέμα ή έστω στην χειρότερη κάποια μελωδικά περάσματα στα μέρη. Μην με παρεξηγήσεις Κωστή, αλλά έτσι όπως το άκουσα μου φάνηκε "άδειο". Και κάνε κάτι με τις "νυχιές".... Υ.Γ. πάντα μου άρεσαν τα βίντεο με τον παίκτη σε παράθυρα να τα παίζει όλα....

Nick περιμένω το Hotel California με capo στο 7ο.... Είσαι κακός.....

Γεννήθηκα το 1945 και μεγάλωσα σε περιβάλλον προσφυγικό. Οι γονείς μου ήρθαν από τον Πόντο και μέναμε σε έναν συνοικισμό Ποντίων στην Καλλιθέα. Ζούσαμε σε χαμόσπιτα. Σπάνια έβλεπες ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Μόνο χώματα, λακούβες, πέτρες. Όταν ένας φίλος μου πήγε σε ωδείο να μάθει ακορντεόν, ζήλεψα και ζήτησα από τους γονείς μου να πάω κι εγώ. Είχαμε μια κιθάρα ξεχασμένη σε μια ντουλάπα κι έτσι επέλεξα την κιθάρα. Το 1969 διοργανώθηκε ένας διεθνής διαγωνισμός κλασσικής κιθάρας στο Μιλάνο. Ήμουν νέος και ήθελα να δοκιμάσω την κιθαριστική μου ικανότητα. Συμμετείχα και πήρα το πρώτο βραβείο. Με αυτό το βραβείο μου δόθηκαν δυνατότητες να διδάξω στη Μουσική Ακαδημία του Μιλάνου. Μένοντας στο Μιλάνο, είχα μια κιθαριστική σολιστική δράση δίνοντας ρεσιτάλ σε γειτονικές χώρες: Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία, Σουηδία. Όμως είχα ''νεκρώσει'' την άλλη πλευρά του εαυτού μου, το τραγούδι. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να γεννήσει. Να δημιουργήσει. Μου έλειπε η δημιουργία τραγουδιών. Επέστρεψα στην Ελλάδα το 1976 και συνέχισα τη δραστηριότητα μέσα από τις ηχογραφήσεις δίσκων, τις συναυλίες, τη διδασκαλία της κιθάρας. Η κιθάρα καθοδήγησε και καθόρισε τη ζωή μου. Χωρίς αυτή δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου. Μου πρόσφερε όλη αυτή την απόλαυση, σε μουσικό και βιωματικό επίπεδο. Η κιθάρα σού δίνει χώρο να αναπτύξεις τη σκέψη, τη φαντασία, τον όποιο λυρισμό έχεις μέσα σου, τα συναισθήματα. Πολλές φορές μου έρχεται στη μνήμη η πρώτη δική μου περίοδος του Νέου Κύματος, και θυμάμαι πάρα πολλά περιστατικά: τις μπουάτ όπου πήγαινα κι έπαιζα, τους ιδιοκτήτες των μπουάτ, τους διαλόγους που είχαμε, τις παρέες, τους συναδέλφους, κάποια συμβάντα με τον κόσμο. Όλα αυτά είναι πολύ ζωντανά μέσα μου. Δισκοιστορικά το Νέο Κύμα αποτελείται από Σπανό, Σαββόπουλο κι εμένα. Ο καθένας με τη σφραγίδα του. Την ίδια εποχή εμφανιζόμασταν. Ο Γιάννης Σπανός ήταν στην Παράγκα με την Καίτη Χωματά, τον Μιχάλη Βιολάρη και ο Διονύσης Σαββόπουλος έβγαινε μόνος του και τραγούδαγε. Εγώ στο Συμπόσιο των Ευγενών, του Γιώργου Μπουκουβάλα, ήμουν με τη Ντόρα Γιαννακοπούλου και τον Γιώργο Ζωγράφο. Τότε έγραψα το πρώτο μου τραγούδι, το Άκρη δεν έχει ο ουρανός, κι εκεί με ψάρεψε ο Πατσιφάς. Μην ξεχνάμε πως ο Αλέκος Πατσιφάς δημιούργησε μαζί με τον Νίκο Καρύδη και τον Μάριο Πλωρίτη τις εκδόσεις 'Ικαρος. Εκεί έβαλαν και τη δισκογραφική εταιρία Λύρα. Έψαχνε το υλικό του από τις αρχές του '60. Πού πήγε; Σε μπουάτ. Για να ψάξει αυτό που θεωρούσε πιο αξιοπρόσεκτο. Υπήρχαν τότε ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις, ο Ξαρχάκος, ο Μαρκόπουλος. Παράλληλα με αυτά τα μεγαθήρια, ο Πατσιφάς έφτιαξε το Νέο Κύμα. Είμαι ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται να βλέπει πώς κυλάει ο χρόνος, πώς εξελίσσεται. Αλλιώς τον αισθανόμουν στην εφηβεία, αλλιώς στη νεότητα, αλλιώς στην ενηλικίωση και αλλιώς στην τρίτη ηλικία που βρίσκομαι τώρα. Τότε είχα όλο το χρόνο μπροστά μου. Τώρα τον έχω πίσω μου. Σε λίγο γίνομαι 78 χρονών. Μπροστά άντε να έχω άλλα δέκα χρόνια. Δύσκολο, αλλά εν πάση περιπτώσει ας το ελπίσουμε. Νότης Μαυρουδής

Αφτό ούται γεια πλάκα μιν το λαις.... Πρόταις μαίραις του χρώνου μοιν αρχήσουμαι στραβά..... νισάφι! Τα γκομενάκια που είναι...

Το κομμάτι είναι καλό, όπως και η ερμηνεία σου Αποστόλη...., αλλά πάσχει από την μίξη του και προπάντων από την ενορχήστρωση του. Με αυτό το τελευταίο εννοώ ότι είναι βαρυφορτωμένο. Αυτήν την μπότα ή άλλαξε την ή χαμήλωσε την...

Με Tele πάντως για πρώτη του κιθάρα, δεν τον έβλεπα να συνεχίζει για πολύ το "άθλημα".... Χρόνια πολλά!

Θα σου έλεγα να αρρωσταίνεις πιο συχνά, αλλά κάπως ακούγετε αυτό.... Αν και μου φάνηκε ότι το παράκανες λίγο στην ποσότητα του distortion, συγχωρείσαι όμως λόγο των φανταστικών παιξιμάτων... Με τι έχεις γράψει; κιθάρα, vst κ.τ.λ..; Υ.Γ. Στο θέμα του @gkourmoul1 δεν γράφω μέχρι να το "φτιάξει"...

+1000 Αυτό το reverb σου πάντως βρε Σπύρο έχει γίνει σήμα κατατεθέν... Πολύ ωραίο και το backing σου, τα σπας στο μπάσο...! Δεν κάνεις ένα καλό να το ανεβάσεις και μόνο του...;

Προσωπικά το 2007 δεν ήξερα ούτε το Νόιζ, μετά από δυο χρόνια το έμαθα.. Ωραία χρόνια ρε Κώστα με Κώστα Καραμανλή στα ηνία! Βλέπω αυτό το "15 χρόνια αργότερα..." πάνω από το ποστ σου βρε Κώστα και με πιάνει κάτι, μια μελαγχολία ίσως...

Μια βλέπω παρέα με ένα μπάσο και μια PRS (ξεπεσμός.....), όσο για την Strat και την Les, τσόντα μπήκαν για να γεμίσουν (και να ομορφύνουν....) το κάδρο.

Πως φαίνονται η κιθάρες που δεν παίζονται..... όλες έξω κι οι Tele στις θήκες τους....

Προχθές το βράδυ είδα την ταινία (παρεμπιπτόντως, καλή αλλά όχι σαν την πρώτη...), αλλά Στράτο μου δεν το θέλω στην Ελλάδα, εκτός εάν έρθει πάλι ο Αλέξης στην εξουσία...

Κάποιοι ενώνουμε 3-4 ακόρντα, γράφουμε 2-3 κιθάρες ή πλήκτρα πάνω τους και βαπτίζουμε κομμάτι - άσμα αυτό που προκύπτει. Κάποιοι άλλοι φτιάχνουν μουσική!

1) Δεν θα ήθελες να την ακούσεις.... 2) Αδιάβαστο σε βρίσκω..... https://www.noiz.gr/community/mix/dreams-no2-by-cigaret13-ft-roberto30-r943/page/2/?tab=comments#comment-12256 3) Χωρίς πλάκα δεν μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο...... Άσε που το σιχάθηκα πλέον το κομμάτι μετά από τόσες ακροάσεις, φτιαξίματα και αλλαγές.

Γιώργο, όπως έχω ξαναγράψει..., όταν φτιάχνω κομμάτι με φωνή υποφέρω.... ενώ με τα ορχηστρικά όλα ρέουν νεράκι! Μόνο που ακούω την φωνή μου, αλλάζω πεζοδρόμιο....,άσε το παίδεμα να την γράψω (πολλέεεεες προσπάθειες...) άσε μετά να βγάλω τα Π, τα Σσσσ και τις βαριανάσες μου λόγω καπνίσματος ανάμεσα στις προτάσεις...

Μα δεν δείχνω αδιαφορία.., απάντησα. Όσο για το σέριγκ, σιγά μην κάτσω και αναρτώ συνδέσμους εδώ με τα άσματα των συμφορουμιτών... Όποιος θέλει να τα ακούσει πάει στο.. https://www.noiz.gr/community/mix/